Μπουρέκι Κολοκύθας με Δυόσμο και Μυζήθρα

    Μπουρέκι Κολοκύθας με Δυόσμο και Μυζήθρα

Το μπουρέκι είναι μια παραδοσιακή συνταγή της Κρήτης με κύρια συστατικά κολοκύθια, πατάτες, δυόσμο και μυζήθρα. Μια πολύ ωραία παραλαγή με κόκκινη κολοκύθα(μπορείτε να το κάνετε και με “κανονικά” κολοκύθια) είναι η παρακάτω.

2 κιλά καθαρισμένη κολοκύθα κομμένη σε πολύ λεπτές φέτες

2 πατάτες κομμένες σε ροδέλες
2 ξερά κρεμμύδια ψιλοκομμένα
1/2 κιλό μυζήθρα
1/2 ποτήρι ελαιόλαδο
1 ματσάκι δυόσμος φρέσκος
αλεύρι
αλάτι
πιπέρι

Καθαρίζουμε την κολοκύθα και την κόβουμε σε πολύ λεπτές φέτες. 
Την αλατίζουμε και την αφήνουμε σε σουρωτήρι για μισή τουλάχιστον ώρα ώστε να στραγγίσει από τα νερά της.

Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 200 βαθμούς κελσίου

Κόβουμε τις πατάτες σε ροδέλες και αλατίζουμε. Ψιλοκόβουμε το κρεμμύδι

Ανακατεύουμε σε μεγάλο σκεύος όλα τα υλικά εκτός από το αλεύρι.

Λαδώνουμε βαθύ ταψί και απλώνουμε τα υλικά σε στρώσεις. Πασπαλίζουμε κάθε στρώση με λίγο αλεύρι χρησιμοποιώντας ένα μικρό σουρωτήρι

Ψήνουμε για 2 περίπου ώρες.

demideli.com

Αν θέλετε να μας υποστηρίξετε πατήστε το  

play start mining πάνω δεξιά

σας ευχαριστώ!

Φθόνος και Φιλαργυρία

Φθόνος και Φιλαργυρία

πηγή:  http://gerasimos-politis.blogspot.com/2012/03/blog-post.html#.UEO_QiL20yk

Φθόνος και Φιλαργυρία

Γεράσιμος Πολίτης 2012-02-29T23:59:00+02:00

Φθόνος: Με την προσπάθειά του για υπεροχή και εξουσία φτάνει συχνά ο άνθρωπος στα χαρακτηριστικά του φθόνου. Η απόσταση που χωρίζει έναν άνθρωπο από τον υπεράνθρωπο σκοπό του γίνεται αισθητή απ' αυτόν, όπως είναι γνωστό, με τη μορφή του αισθήματος κατωτερότητας. Τον καταθλίβει και τον γεμίζει τόσο πολύ, ώστε από τη συμπεριφορά του και τον τρόπο της ζωή του αποχτούμε την εντύπωση ότι αυτός ο άνθρωπος βρίσκεται ακόμη πολύ μακριά από την πραγματοποίηση των επιδιώξεών του. Εξαιτίας της χαμηλής αυτοεκτίμησης και της δυσαρέσκειάς του καταλήγει συχνά σε μια διαρκή αναμέτρηση του τι έχουν πετύχει οι άλλοι, πώς φέρονται απέναντί του και γενικά αισθάνεται ταπεινωμένος. Αυτό μπορεί να συμβαίνει κι όταν ακόμη έχει πιο πολλά από τους άλλους. Όλες αυτές οι μορφές του αισθήματος αναπηρίας είναι σημάδια μιας σκεπασμένης ανικανοποίητης ματαιοδοξίας, μιας θέλησης να έχει όλο και περισσότερα, μιας διάθεσης να τα έχει όλα. Βέβαια αυτοί οι άνθρωποι δε λένε ότι τα θέλουν όλα, γιατί εμποδίζονται από το κοινωνικό αίσθημα να εκδηλώνονται έτσι, όμως συμπεριφέρονται με τέτοιο τρόπο, σα να τα ήθελαν όλα.

Είναι ευνόητο ότι τα αισθήματα του φθόνου που προκαλούνται απ' αυτή τη διαρκή αναμέτρηση, δε μπορεί να επιδρούν ευεργετικά στις δυνατότητες για ευτυχία. Ωστόσο όσο και αν μας είναι αντιπαθείς εξαιτίας της δύναμης του κοινωνικού αισθήματος οι διεγέρσεις του φθόνου, όσο και αν γενικά ο φθόνος δεν προκαλεί τη συμπάθειά μας, πολύ λίγοι άνθρωποι πρέπει να υπάρχουν, οι οποίοι είναι ανίκανοι να εκδηλώσουν οποιαδήποτε μορφή φθόνου. Πρέπει να ομολογήσουμε ότι κανένας μας δεν είναι απαλλαγμένος από τον φθόνο. Φυσικά δεν προβάλλεται αυτό πάντα καθαρά μέσα στο κανονικό ρεύμα της ζωής. Όταν όμως ένας άνθρωπος υποφέρει και αισθάνεται καταπιεζόμενος, όταν νοιώθει την έλλειψη σε χρήματα, ρούχα, τρόφιμα και θέρμανση, όταν περιορίζονται οι ελπίδες του για το μέλλον και δε βλέπει καμία διέξοδο απ' αυτή τη δύσκολη κατάστασή του, τότε θα κατανοήσουμε ότι ένα ανθρώπινο γένος, όπως το σημερινό που τώρα μόλις βρίσκεται στην αρχή του πολιτισμού, θα αισθανθεί τον φθόνο, έστω και αν του τον απαγορεύουν η θρησκεία και η ηθική. Έτσι θα κατανοήσουμε επίσης και τον φθόνο αυτών που δεν έχουν τίποτε. Ο φθόνος αυτός θα μάς είναι ακατανόητος, μόνο αν βρισκόταν κάποιος να μας φέρει την απόδειξη ότι άλλοι άνθρωποι μέσα στην ίδια κατάσταση δε θα προσβάλλονταν από το αίσθημα του φθόνου. Μ' αυτό θέλουμε μόνο να διαπιστωθεί ότι με τη σημερινή ψυχική συγκρότηση του ανθρώπου αυτός ο παράγοντας πρέπει πάντα να λογαριάζεται. Δεν μπορεί επίσης να αποφευχθεί το φούντωμα του φθόνου στα άτομα ή στις μάζες, όταν οι περιορισμοί τραβούν πολύ μακριά. Αν και δεν επιδοκιμάζουμε τις αποκρουστικές μορφές που μ' αυτές πολλές φορές παρουσιάζεται ο φθόνος, πάλι πρέπει να πούμε πως δεν ξέρουμε πραγματικά κανένα μέσο σ' αυτές τις περιπτώσεις να εξουδετερώσουμε τον φθόνο και το μίσος που συχνά συνδέεται μαζί του. Ένα πράγμα είναι φανερό εκ των προτέρων για τον καθένα που ζει στην κοινωνία μας, πως δεν πρέπει να πειραματιζόμαστε μ' αυτού του είδους τις διεγέρσεις, να μην τις προκαλούμε, πως πρέπει να έχουμε το αίσθημα της διακριτικότητας και να μη δημιουργούμε ή μεγαλώνουμε τέτοια φαινόμενα. Μολονότι μ' αυτό δε διορθώνεται τίποτε, είναι το ελάχιστο που μπορούμε να απαιτήσουμε από έναν άνθρωπο: να μην κομπάζει για την υπεροχή της στιγμής που έχει επιτύχει, γιατί μ' αυτό τον τρόπο κάποιον θα πληγώσει.

Μέσα σ' αυτό το χαρακτηριστικό στοιχείο βλέπουμε την αδιάσπαστη σχέση του ενός προς το σύνολο. Κανένας δεν μπορεί να υψωθεί πάνω από την κοινότητα και να διευρύνει την εξουσία του πάνω στους άλλους, χωρίς ταυτόχρονα να ξεσηκώσει στην αντίθετη πλευρά δυνάμεις που θα αποβλέπουν να εμποδίσουν την προσπάθειά του. Ο φθόνος προκαλεί πάντοτε ενέργειες και μέτρα που αποβλέπουν στην αποκατάσταση της ισονομίας και της ισοτιμίας των ανθρώπων. Έτσι εγγίζουμε με τη σκέψη και με το συναίσθημά μας μια βασική αρχή της ανθρώπινης κοινωνίας που δεν μπορεί να τραυματιστεί σε κανένα σημείο της χωρίς να ξεσηκώσει κάπου αλλού αντίθετες δυνάμεις, δηλαδή τον νόμο της ισότητας όλων των ανθρώπων.

Η μορφή έκφρασης του φθόνου είναι μιμική, αναγνωρίζεται εύκολα στο βλέμμα. Ο φθόνος εκφράζεται επίσης και φυσιογνωμικά και εξωτερικεύεται με ορισμένες φράσεις. Γίνεται λόγος για κίτρινο και ωχρό φθόνο και μ' αυτό υπονοείται πως το αίσθημα του φθόνου επηρεάζει την κυκλοφορία του αίματος. Οργανικά ο φθόνος δεν εκδηλώνεται αλλιώτικα παρά με τη συστολή των εξωτερικών αιμοφόρων αγγείων.

Όσο αφορά την παιδαγωγική γνώση, πρέπει να καταβάλουμε προσπάθεια ώστε τις διεγέρσεις του φθόνου, αφού δεν μπορούμε να τις εξαφανίσουμε από τον κόσμο, τουλάχιστο να τις κάνουμε χρήσιμες για το γενικό καλό και να προσπαθήσουμε να τις στρώσουμε σ' ένα δρόμο, που πάνω του, χωρίς μεγάλες αναστατώσεις, θα μπορέσουν να γίνουν γόνιμες για την ψυχική ζωή. Αυτό ισχύει τόσο για το άτομο, όσο και για τη μάζα. Στη ζωή του ξεχωριστού ατόμου πρέπει να προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε για τέτοια παιδιά δραστηριότητες που ανυψώνουν την αυτοσυνείδηση. Στη ζωή των λαών δε μένει σχεδόν τίποτε άλλο, παρά σ' εκείνους, οι οποίοι αισθάνονται παραμερισμένοι και ίσως παρακολουθούν με άγονο φθόνο πώς αυξάνεται η ευημερία άλλων λαών, να αποδείξουμε και να διευκολύνουμε τον δρόμο για την ανάπτυξη αδρανών δυνάμεων. Ένας άνθρωπος που σ' όλη τη διάρκεια της ζωής του είναι γεμάτος φθόνο, είναι άγονος για τη συμβίωση. Πάντοτε θα δείχνει τη διάθεση κάτι ν' αρπάξει από τον άλλο, να τον ζημιώσει κι οπωσδήποτε να τον ενοχλήσει, θα έχει την τάση να εφευρίσκει δικαιολογίες και να ρίχνει την ευθύνη στους άλλους για ό,τι δεν κατάφερε να επιτύχει. Θα γίνει ο τύπος του εριστικού, του οχληρού ανθρώπου που δε δίνει πολλή σημασία στις καλές σχέσεις με τους άλλους, που δεν κάνει καμιά προετοιμασία να γίνει ικανός για μια συμβίωση μαζί τους. Επειδή δε θα κάνει ποτέ τον κόπο να νοιώσει την ψυχή του άλλου, θα μείνει για πάντα κακός ανθρωπογνώστης και θα πληγώνει τους άλλους με τις κρίσεις του. Δεν πρόκειται να συγκινηθεί αν κάποιος άλλος υποφέρει εξαιτίας της συμπεριφοράς του. Ο φθόνος μπορεί ακόμη να παρασύρει τόσο μακριά τον άνθρωπο, που να αισθάνεται ένα είδος ικανοποίησης για τα βάσανα του πλησίον του.

Φιλαργυρία

Στενά συγγενής με τον φθόνο, πολλές φορές συνδεμένη μ' αυτόν, είναι η φιλαργυρία. Δεν εννοούμε μόνο εκείνο το είδος της φιλαργυρίας που περιορίζεται στη συσσώρευση χρημάτων, αλλά τη γενική μορφή που εκφράζεται ουσιαστικά στην απροθυμία του φιλάργυρου να προσφέρει στον άλλο κάποια χαρά, στη μειωμένη αφοσίωση στο άτομο και το σύνολο, στην ύψωση ενός τείχους ανάμεσα στον φιλάργυρο και τον υπόλοιπο κόσμο που θα σιγουρέψει μόνο για τον εαυτό του τους φτωχικούς του θησαυρούς. Διακρίνεται εύκολα η σχέση που υπάρχει από τη μια μεριά με τη φιλοδοξία και τη ματαιοδοξία και από την άλλη με τον φθόνο. Δε λέει κανείς πολλά όταν ισχυρίζεται πως όλα αυτά τα χαρακτηριστικά υπάρχουν ταυτόχρονα στον ίδιο άνθρωπο και δε χρειάζεται να θεωρήσουμε κανένα σα σπουδαίο ανθρωπογνώστη αν, διαπιστώνοντας μια από αυτές τις ιδιότητες, ισχυριστεί ότι υπάρχουν και οι άλλες.

Χαρακτηριστικά τσιγγουνιάς παρουσιάζει, έστω και σε ίχνη, ακόμη και ο σημερινός, ο πολιτισμένος άνθρωπος. Το πολύ - πολύ μπορεί να τα καλύψει με μια υπερβολική γενναιοδωρία, που ίσως δεν είναι τίποτε άλλο από μια δωρεά ελεημοσύνης, μια προσπάθεια να ανυψώσει με χειρονομίες γενναιοδωρίας το αίσθημα της δικής του προσωπικότητας σε βάρος των άλλων. Κάτω από ορισμένες συνθήκες, κυρίως όταν ο φιλάργυρος χρησιμοποιεί ορισμένους τρόπους ζωής, μπορεί να φανεί η φιλαργυρία ακόμη και σαν πολύτιμη ιδιότητα. Π.χ. όταν ένας άνθρωπος τσιγκουνεύεται τον χρόνο ή την εργατική του δύναμη και μ' αυτό δημιουργεί κάποιο μεγάλο έργο. Υπάρχει σήμερα μια επιστημονική και ηθική κατεύθυνση που ακριβώς τόσο πολύ μετατοπίζει στο προσκήνιο την οικονομία του χρόνου, ώστε απαιτεί κάθε άνθρωπος να χρησιμοποιεί με οικονομία τον χρόνο και την εργατική του δύναμη. Στη θεωρία αυτό ακούγεται πολύ ευχάριστα. Όπου όμως θα βρούμε αυτή την αρχή εφαρμοζόμενη στην πράξη, θα δούμε πως σ' αυτή τα πάντα τα ρυθμίζει μόνο ο σκοπός της δύναμης και της υπεροχής. Τις πιο πολλές φορές γίνεται κατάχρηση αυτής της αρχής που μας δίνει η θεωρία και εκείνος που τσιγκουνεύεται τον χρόνο και την εργατική δύναμη προσπαθεί να μεταθέσει στους ώμους των άλλων τα βάρη που προέρχονται απ' αυτή την τσιγγουνιά. Μια τέτοια άποψη θα τη σταθμίσουμε και θα την αξιολογήσουμε μονάχα ανάλογα με την ωφέλεια που έχει για το σύνολο. Ολόκληρη η εξέλιξη της τεχνικής στην εποχή μας απαιτεί τη μεταχείριση του ανθρώπου σα να είναι και αυτός μηχανή. Επιβάλλει στη ζωή του αρχές που ίσως ως ένα βαθμό να είναι δικαιολογημένες από τεχνική άποψη, σε σχέση όμως με την ανθρώπινη συμβίωση οδηγούν στην ερήμωση, την απομόνωση και τον ακρωτηριασμό του ανθρώπου. Γι' αυτό θα είναι καλύτερα να ρυθμιστούν τα πράγματα έτσι που προτιμότερο θα είναι να δίνουμε, παρά να αποταμιεύουμε. Μια αρχή που γενικά δεν πρέπει να διαστρεβλωθεί, να μην είναι δυνατή ούτε επιτρεπτή η κακομεταχείρισή της, όταν έχουμε στον νου μας το καλό των συνανθρώπων.

Πηγή: Alfred Adler - Ανθρωπογνωσία, Μετάφραση: Σταύρος Καμπουρίδης, Εκδόσεις Ηλία Μανιατέα, Αθήνα

Αναρτήθηκε από:

Τρέλα είναι απλά μια άλλη μορφή της συνείδησης 

Αν θέλετε να μας υποστηρίξετε πατήστε το  

play start mining πάνω δεξιά

σας ευχαριστώ! 

Αμπελοφάσουλα με λαδοτύρι και σουσάμι

  Αμπελοφάσουλα με λαδοτύρι και σουσάμι
 
Απλούστατο σαλατοφαγητό με το κατιτίς του που το κάνει λαχταριστό...

• 1/2 κιλό αμπελοφάσουλα

• 2 κουτ. σούπας σουσάμι
• 60 ml ελαιόλαδο
• αλάτι, φρεσκοτριμμένο πιπέρι
• 150 γρ. λαδοτύρι Μυτιλήνης

Καθαρίζουμε τα αμπελοφάσουλα, κόβοντας απλώς τις δύο ακρούλες τους, γιατί δεν έχουν ίνες γύρω-γύρω.

Βάζουμε μπόλικο νερό με αλάτι σε μια κατσαρόλα να βράσει. Μόλις κοχλάσει έντονα, βάζουμε τα αμπελοφάσουλα και τα βράζουμε για περίπου 8 λεπτά ή μέχρι να μαλακώσουν κάπως, χωρίς όμως να λιώσουν.

Εν τω μεταξύ, σε ένα αντικολλητικό τηγάνι καβουρδίζουμε χωρίς λιπαρή ουσία το σουσάμι για 2-3 λεπτά ή μέχρι να πάρει χρώμα και να σκορπίσει το άρωμά του.

Το βγάζουμε από το τηγάνι σε ένα πιάτο, για να μη συνεχίσει να ψήνεται. Τρίβουμε το τυρί στον τρίφτη ή βγάζουμε φλούδες με το ειδικό εργαλείο που καθαρίζουμε τις πατάτες (peeler).

Στραγγίζουμε τα αμπελοφάσουλα καλά, τα βάζουμε σε μεγάλη σαλατιέρα, περιχύνουμε με το ελαιόλαδο, αλατοπιπερώνουμε, πασπαλίζουμε με το σουσάμι και το λαδοτύρι. Ανακατεύουμε και σερβίρουμε με φρέσκο ψωμί.

Συμβουλές:

• Αντί για σουσάμι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε κουκουνάρια, που καβουρδίζουμε όπως το σουσάμι.

• Αντί για λαδοτύρι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε άλλο τυρί της αρεσκείας μας, όπως παρμεζάνα, κεφαλοτύρι, γραβιέρα, ακόμα και ξερή μυζήθρα, το καθένα με διαφορετικό γευστικό αποτέλεσμα.
• Στο σαλατοφαγητό μπορούμε να προσθέσουμε το μυρωδικό της επιλογής μας, π.χ. λίγο φρέσκο δυόσμο, ψιλοκομμένο ή λίγο ξερό, τριμμένο.

gastronomos.gr

Αν θέλετε να μας υποστηρίξετε πατήστε το  

play start mining πάνω δεξιά

σας ευχαριστώ!

Λευκό ή μαύρο ψωμί για τα παιδιά;

          
         Λευκό ή μαύρο ψωμί για τα παιδιά;
Δημητρούλης Μ. Εμμανουήλ MSc (Κλινικός Διαιτολόγος-Διατροφολόγος)

Στα περισσότερα παιδιά ηλικίας 3-6 ετών αρέσει το ψωμί και συνεπώς οι γονείς το χρησιμοποιούν στο πρωινό, στο κολατσιό τους ή και σαν συνοδευτικό με τα κυρίως γεύματα. Η κατανάλωση ψωμιού ενδείκνυται σε αυτές τις ηλικίες καθώς σύμφωνα με τις συστάσεις τα παιδιά χρειάζονται 6 μερίδες την ημέρα προϊόντων δημητριακών.

Το εύλογο ερώτημα που γεννάται είναι αν θα πρέπει οι γονείς να προτιμούν το λευκό ή το ψωμί σίκαλης (ή ολικής αλέσεως) για τα παιδιά τους. Μελετώντας τη θρεπτική αξία των 2 διαφορετικών ειδών ψωμιού, παρατηρούμε ότι σε περιεκτικότητα σε κάποια θρεπτικά συστατικά η διαφορές είναι μικρές:

Θερμίδες: 40-70 kcal/ φέτα
Ολικό λίπος: 0,5-1 g/ φέτα
Χοληστερόλη: 0 mg/ φέτα
Νάτριο: 90-130 g/ φέτα
Πρωτεΐνη: 1,5-3 g/ φέτα

Μεγάλες διαφορές παρατηρούνται στην περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες και ασβέστιο, με το μαύρο ψωμί να υπερτερεί. Επιπλέον το μαύρο ψωμί είναι πιο πλούσιο σε βιταμίνη B6, βιταμίνη Ε, μαγνήσιο, φυλικό οξύ, χαλκό, σίδηρο και ψευδάργυρο.

Το ψωμί σικάλεως και ολικής αλέσεως είναι πολύ πλουσιότερο σε φυτικές ίνες και αυτό αποτελεί τη σημαντικότερη διαφορά με το λευκό ψωμί. Η δίαιτα υψηλή σε φυτικές ίνες συστήνεται για όλα τα παιδιά αυτής της ηλικίας και ειδικά για τα παιδιά που παρουσιάζουν προβλήματα με δυσκοιλιότητα.

Από την άλλη πλευρά, τα λευκά ψωμιά περιέχουν μεγαλύτερες ποσότητες ασβεστίου, απαραίτητες για την υγιή ανάπτυξη των οστών των παιδιών. Σε περιπτώσεις παιδιών που δεν καταναλώνουν επαρκείς ποσότητες γαλακτοκομικών, το ψωμί είναι μια καλή εναλλακτική πηγή ασβεστίου με σχετικά υψηλή βιοθιαθεσιμότητα.

Όπως γίνεται αντιληπτό και τα 2 είδη ψωμιού φέρουν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα και η απόφαση για το τι είδος ψωμιού πρέπει να καταναλώνουν τα παιδιά ηλικίας 3-6 ετών είναι δύσκολη. Πολύ σημαντικό είναι οι γονείς να είναι εξοικειωμένοι με τη σήμανση τροφίμων έτσι ώστε να μπορούν να εντοπίσουν το ψωμί που περιέχει την υψηλότερη περιεκτικότητα σε 2 πολύ βασικά συστατικά για την διατροφή των παιδιών: τις φυτικές ίνες και το ασβέστιο.

Πρέπει ωστόσο το ψωμί που θα πληροί την προϋπόθεση αυτή να είναι εύληπτο και εύγεστο. Συμπερασματικά, ένα ψωμί σικάλεως ή ολικής αλέσεως που είναι εμπλουτισμένο σε ασβέστιο και έχει καλή γεύση αποτελεί την ιδανική επιλογή.

Συνεπώς, η εκπαίδευση στην ανάγνωση και σωστή κατανόηση της σήμανσης τροφίμων είναι απαραίτητη για τους γονείς. Προσοχή πρέπει να δίνεται στο γεγονός ότι κάποιες εταιρίες ορίζουν σα μερίδα τις 2 φέτες ψωμί ενώ κάποιες άλλες τη 1 φέτα ψωμί.
 

healthierworld.gr

Αν θέλετε να μας υποστηρίξετε πατήστε το  

play start mining πάνω δεξιά

σας ευχαριστώ! 

για μιά καλύτερη Ελλάδα

Στόχοι για μιά καλύτερη Ελλάδα και βαθύτερες Αιτίες της υφιστάμενης κοινωνικής κρίσης

Παρασκευή, 31 Αύγουστος 2012 09:00Άρθρα

inShar

Πέτρος Α. Μ. Τζελεπίδης

Ένα ανεξήγητο γεγονός, παγκοσμίως αποδεκτό και ως γεγονός και ως ανεξήγητο, είναι ο Ελληνικός πολιτισμός.[1] Συγκεκριμένα γράφει ο Μπ. Ράσσελ:

«Σε ολόκληρη την ιστορία, τίποτε δεν είναι τόσο εκπληκτικό ή τόσο δύσκολο να εξηγηθεί όσο η ξαφνική ανόρθωση του πολιτισμού στην Ελλάδα. Πολλά από αυτά που φτιάχνουν ένα πολιτισμό υπήρχαν ήδη για χιλιάδες χρόνια στην Αίγυπτο και την Μεσοποταμία, και είχαν διαδοθεί από εκεί στις γειτονικές χώρες. Αλλά ωρισμένα στοχεία έλειπαν έως ότου οι Έλληνες τα παρέσχον. Ό,τι κατόρθωσαν στην τέχνη και την λογοτεχνία είναι οικείο στον καθένα, αλλά ό,τι έκαναν στον καθαρά διανοητικό χώρο είναι ακόμα περισσότερο εξαιρετικό. Εφηύραν μαθηματικά* και επιστήμη και φιλοσοφία° πρώτοι έγραψαν ιστορία σε αντίθεση με απλά χρονικά° στόχαστηκαν ελεύθερα γύρω από την φύση του κόσμου και τους σκοπούς της ζωής, χωρίς να περιορίζονται από τα δεσμά οιασδήποτε ορθοδοξίας.»

Στην αρχή της δεύτερης δεκαετίας του αιώνα μας, η Ελλάδα βρίσκεται στον αντίποδα της χρυσής εποχής της Αθήνας. Η έλλειψη ηθικών αξιών, η αντικοινωνική και αντιπεριβαλλοντική οικονομική πολιτική, η αντικατάσταση ουσιαστικών αξιών από την ‘αξία’ του καταναλωτισμού, και τα κοντόθωρα συμφέροντα της καθόλου ηγεσίας της χώρας και των διαμορφωτών κοινής γνώμης, διαμόρφωσαν τον αντίστοιχο μέσο Έλληνα. Τον μέσο Έλληνα που συνοπτικά περιγράφω μέσω των στόχων που καταγράφω. Ο Έλληνας αυτός εάν δεν μεταμορφωθεί θα δυστυχήσει πολύ περισσότερο.

Η επίτευξη των στόχων που ακολουθούν είναι απαραίτητη προϋπόθεση για μιά καλύτερη Ελλάδα. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν είναι αρκετοί, είναι όμως αναγκαίοι. Ο καθένας από αυτούς τους στόχους αναδεικνύει ταυτόγχρονα και μία βαθύτερη αιτία για την υφιστάμενη κοινωνική κρίση. Οι στόχοι που προτεινονται δεν είναι, και δεν θα έπρεπε να είναι, κυρίως οικονομικοί. Ποτέ, καμμία κοινωνία δεν ανέπτυξε αξιόλογο πολιτισμό στην βάση αποκλειστικώς οικονομικής ανάπτυξης.

Θα πρέπει τέλος να σημειωθεί ότι οι ακόλουθοι στόχοι και άμεσα συσχετιζόμενες αιτίες αποτελούν ένα σύστημα. Η τροποποίηση –και πολύ περισσότερο αντικατάσταση ή κατάργηση‐ έστω και μιάς συνιστώσας ενός συστήματος έχει συνέπειες στο καθόλου σύστημα. Σε ένα κοινωνικό σύστημα στόχων και αιτίων, όπως αυτό που περιγράφεται κατωτέρω, οι συνέπειες προβλέπεται να είναι ριζικές. Σίγουρα αφορούν τον καθένα μας και απαιτούν αλλαγές της νοοτροπίας και συμπεριφοράς του καθένα μας. Τέτοιες αλλαγές χρειαζόμαστε σαν Έλληνες που θα αναγνωρίζονταν ξανά διεθνώς σαν παράδειγμα για μίμηση και όχι προς αποφυγή.

Στόχος­ 1: Απαραβίαστη εφαρμογή αξιοκρατίας στον Πανεπιστημιακό χώρο, την Δικαιοσύνη, την Υγεία, και την Δημόσια Διοίκηση. Αυστηρή τιμωρία για οιανδήποτε παράβαση καθήκοντος. Για παράδειγμα, δεν θα πρέπει να επιτρέπεται πανεπιστημιακοί οι οποίοι αποδεδειγμένως έχουν λογοκλέψει να παραμένουν μέλη της Πανεπιστημιακής κοινότητας. Γενικότερα, οιοσδήποτε αξιωματούχος, οσονδήποτε υψηλή θέση και εάν κατέχει, θα πρέπει να υπόκειται και όχι να διαφεύγει τον νόμο. Αυτή είναι μιά διεθνώς εφαρμοζόμενη πρακτική (π.χ., παραίτηση προέδρου Ουγγαρίας, 2 Απριλίου 2012, και υπουργού Άμυνας Γερμανίας, 1 Μαρτίου 2012 για λογοκλοπή) η οποία θα πρέπει επιτέλους να εφαρμοστεί και στην χώρα μας –απαρεγκλίτως.

Στόχος­ 2: Εξαντλητικούς ελέγχους για την πάταξη της διαφθοράς με μηδενική ανοχή και χωρίς οιαδήποτε εξαίρεση. Ο στόχος αυτός απαιτεί την τάχιστη απονομή και εφαρμογή της Δικαιοσύνης με επίσης ουδεμία εξαίρεση.

Στόχος ­3: Αλλαγή νοοτροπίας. Σε ένα κόσμο που αλλάζει ραγδαία εδώ και αρκετά χρόνια, η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων, ακόμα και μόλις 3 χρόνια πριν, συνέχιζε να ομφαλοσκοπείται και να αυτοθαυμάζεται ενώ ταυτόγχρονα κακοποιούσε την γλώσσα τους, και ουσιαστικά αγνοούσε τις αναντικατάστατες και θεμελιώδεις κατακτήσεις της αρχαίας Ελλάδας. Ακόμα και σήμερα, η μεν συντρπτική πλειοψηφία της πολιτικής ηγεσίας όλων των κομμάτων συνεχίζει να συμπεριφέρεται όπως και πριν, η δε συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών αγνοεί τα βασικά προβλήματα και τις κύριες δυνατότητες της χώρας, και συνεχίζει να ρίχνει τα σφάλματά τους στους άλλους. Σε μιά χώρα που:

α) Οι πολίτες της δεν μπορούν να παρακολουθήσουν μία συζήτηση στην τηλεόραση επειδή σχεδόν όλοι οι συμμετέχοντες μιλάνε ταυτογχρόνως.

β) Τα αυτοκίνητα καταλαμβάνουν τα πεζοδρόμια και οι οδηγοί μηχανών θεωρούν δικαίωμα τους να τρέχουν πάνω σε αυτά.

γ) Λωρίδες κεντρικών αρτηριών (π.χ., Συγγρού, τέρμα Πατησίων) καταλαμβάνονται από οδηγούς ταξί επειδή έτσι τους βολεύει και οι πολίτες διπλοπαρκάρουν για τον ίδιο λόγο, αδιαφορώντας για το κυκλοφοριακό πρόβλημα που δημιουργούν.

δ) Πολίτες συνεργάζονται για να καρπωθούν κρατικές παροχές που δεν δικαιούνται (π.χ., επιδόματα αναπηρίας σε αρτιμελείς, συντάξεις σε νεκρούς). Και ακόμα !

ε) Η μεγάλη πλειοψηφία των καπνιστών θεωρεί δικαίωμα τους να βλάπτουν τους συνανθρώπους τους, ενώ ταυτόγχρονα όταν βρεθούν σε χώρα του εξωτερικού όπου το κάπνισμα επίσης απαγορεύεται ούτε διανοούνται να καπνίσουν σε κοινόχρηστους χώρους (βγαίνουν έξω έστω και με θερμοκρασίες υπό το μηδέν).

στ) Πολίτες ρυπαίνουν σχεδόν ό,τιδήποτε σχεδόν όπουδήποτε με διάφορους τρόπους. Ρυπαίνουν την ατμόσφαιρα, τις παραλίες και τα δάση, χωρίς να περνάει από το μυαλό τους ότι η ζωή τους θα ήταν υγειηνότερη και ωραιότερη εάν δεν ρύπαιναν. Πόλεις όπου βρίθουν οι ακαθαρσίες σκύλων στους δρόμους, η κακοποίηση αγαλμάτων, τα πεταμένα χαρτιά και άλλα μίκρο‐αντικείμενα, η ηχητική ρύπανση. Γιατί οι περισσότεροι από αυτούς που ρυπαίνουν διατηρούν το σπίτι τους καθαρό;
η) Πολίτες που αποδέχονται, αρχιτέκτονες που σχεδιάζουν, και πολιτικοί μηχανικοί που κατασκευάζουν εκτρωματικά κτήρια απανταχού της Ελλάδας. Στο όνομα μιάς απροσδιόριστης ελευθερίας η αισθητική τείνει να μηδενισθεί.  Γιατί ο σχεδιασμός και το κτίσιμο νέων ‘Παρθενώνων’ να μη είναι στόχοι τουλάχιστον μερικών από τους νέους μας αρχιτέκτονες;

θ) Το άσυλο και η ελεύθερη διακίνηση των ιδεών έχει περιορισθεί στα ΑΕΙ και αντ’ αυτών έχουμε άσυλο ασυδοσίας ομάδων. Ομάδων που καλύπτονται από μέλη ΔΕΠ για την εξυπηρέτηση ιδίων συμφερόντων.

ι) Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτικών, και άλλων υποτιθέμενα πνευματικών ταγών, προτιμά:

‐ Να ακολουθεί την μετριότητα αντί να εμπνέει τον λαό να μεγαλουργήσει.

‐ Να ανέχεται ‐και αρκετοί να υποβοηθούν ή και να καρπώνονται από‐ την διαφθορά αντί να καθίσταται τιμωρός της και παράδειγμα προς μίμηση.

ια) Η συντριπτική πλειοψηφία των πανεπιστημιακών ουσιαστικά αδιαφορεί για την κατάντια των ελληνικών πανεπιστημίων, και μερικοί ακόμα και παραπλανούν για την δήθεν υψηλή διεθνή αξιολόγησή τους με μεθόδους ανάξιες ακαδημαϊκών δασκάλων. Οι θύλακες αριστείας των ελληνικών πανεπιστημίων οφείλονται αποκλειστικά στην αντοχή και την διεθνή αναγνώριση ολίγων ουσιαστικών ερευνητών και δασκάλων. Αντίστοιχα, οι έλληνες φοιτητές που διαπρέπουν στο εξωτερικό είναι αυτοί που δεν αποδέχτηκαν το ελλήνικό πανεπιστημιακό κατεστημένο και δυστυχώς, οι περισσοτέροι από αυτούς παραμένουν στο εξωτερικό –επειδή δεν είναι αποδεκτοί από τα κατά κύριον λόγο αναξιοκρατικά ελληνικά ΑΕΙ. Οι εξαιρέσεις απέχουν πόρρω από το να επαρκούν° χρησιμοποιούνται μόνο τεχνηέντως από τους συμφέροντα, για την διατήρηση της αναξιοκρατίας, έχοντες.
Μιά τέτοια χώρα δεν έχει λαμπρές προοπτικές κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης. Η αλλαγή νοοτροπίας ξεκινάει από τον καθένα μας. Ο ωχ‐ αδερφισμός και ο ατομισμός είς βάρος των άλλων χρειάζεται να αντικατασταθεί από συλλογικότητα για την βελτίωση των συνθηκών όλων μας. Χρειαζόμαστε ουσιαστική επικοινωνία αντί προπαγάνδας και μονολόγων. Ουσιαστική επικοινωνία σημαίνει αμοιβαία κατανόηση των διαφορετικών αναγκών και επιθυμιών ενός εκάστου ή ομάδων και σύνθεση των διαφορετικών απόψεών τους.
Στόχος­ 4: Μείωση γραφειοκρατίας στο ελάχιστο δυνατό, και κατ’ αρχήν στα επίπεδα προηγμένων χωρών, π.χ., Βρετανία, με αυτόματη τιμωρία όσων δεν τηρούν τους νόμους ενάντια στην κατασπατάληση πόρων που συνεπάγεται η συντήρησή της. Ο στόχος μείωσης της γραφειοκρατίας θα πρέπει να ενταχθει λειτουργικά στο σχέδιο δράσης για την ανοικτή διακυβέρνηση. Η επίσημη ένταξη της Ελλάδας (19 Απριλίου 2012) στην «Συνεργασία για την Ανοικτή Διακυβέρνηση του ΟΗΕ διευκολύνει την επίτευξη αυτού του στόχου. Η μείωση της γραφειοκρατίας θα πρέπει να επιτευχθεί σε όλους τους τομείς δραστηριότητας και στα τρία επίπεδα δημόσιας διοίκησης. Μιά τέτοια μείωση θα έχει θετικές επιπτώσεις στο κοινωνικό γίγνεσθαι και όχι μόνο στην οικονομία.
Στόχος ­5: Ανάπτυξη ανταγωνιστικότητας σε εναλλακτικές πηγές ενέργειας και τεχνολογίες αιχμής. Τρία παραδείγματα: Πρώτον, με βάση την ταχύτερη δυνατή υλοποίηση του προγράμματος ‘Ήλιος’, να προχωρήσουμε στην κατάκτηση πρωτοποριακής θέσης στον τομέα αυτό. Δεύτερον, ανάπτυξη προωθημένου λογισμικού για εσωτερική βελτίωση τομέων και εξωτερική εμπορία (μιά ιδιαίτερα επωφελής υποκατηγορία του είναι το λεγόμενο ευφυές λογισμικό). Τρίτον, ανάπτυξη άλλων απαραίτητων τεχνολογιών όπως η βιοτεχνολογία και η αιολική ενέργεια. Για τον στόχο αυτό καθώς και την αξιοκρατική ανάπτυξη της τριτοβάθμιας παιδείας απαιτούνται:

α) Οικονομικά και αξιοκρατικά κίνητρα επιστροφής Ελλήνων που έχουν αναγνωρισθεί σε προηγμένες χώρες του εξωτερικού.

β) Πλήρη οικονομική υποστήριξη για την μετεκπαίδευση Ελλήνων στα κορυφαία Πανεπιστήμια του πλανήτη μας, με υποχρέωση επιστροφής τους στην Ελλάδα για την υλοποίηση αυτών των στόχων.

γ) Μακροχρόνιος σχεδιασμός για την ανέλιξη των υπαρχόντων, εθνικών κέντρων ή θυλάκων Αριστείας σε παγκόσμια κέντρα Αριστείας: (γ1) Κέντρα Αριστείας Βασικής Έρευνας, και (γ2) Κέντρα Αριστείας Προωθημένης Έρευνας Εφαρμογών. Γιατί άλλες συγκρίσιμες χώρες και όχι η Ελλάδα;
Στόχος­ 6: Ποιοτική ενίσχυση παραδοσιακών τομέων ελληνικής οικονομίας. Παράδειγμα: Μετεξέλιξη μέρους του υπάρχοντος τουρισμού και ανάπτυξη πρωτοποριακών μονάδων για την προσέλκυση υψηλού τουρισμού σε νέους θεματικούς τομείς.
Στόχος­ 7: Εμπλουτισμός και όχι πτώχευση της Ελληνικής γλώσσας. Αισθάνθηκα πολύ άσχημα την πρώτη φορά που διαπίστωσα ότι ό μέσος Άγγλος μιλάει πολύ καλύτερα Αγγλικά από ότι η πλειοψηφία των Ελλήνων ‐με πανεπιστημικό πτυχίο‐ τα Ελληνικά.
Στόχος­ 8: Δημιουργία ουσιαστικού σχεδίου –σε βάθος 30ετίας‐ για την μετάβαση στην κοινωνία της γνώσης (όχι της πληροφόρησης και συνακόλουθης εμπορευματοποίησής της). Η παρούσα κατάσταση της Ελλάδας χαρακτηρίζεται, δυστυχώς, από την πρακτικώς μηδενική παραγωγή πρωτότυπης επιστημονικής γνώσης πλανητικής σημασίας. Συγκρίσιμες χώρες το έχουν επιτύχει, και οι Έλληνες μπορούν εάν το αποφασίσουν και συνδυάσουν την ατομικότητα με την συλλογικότητα. Να σημειωθεί ότι, η κοινωνία της γνώσης δεν ταυτίζεται με την (από πολλούς επαγγελόμενη) οικονομία που βασίζεται στην γνώση. Η δεύτερη είναι μέρος και εξυπηρετεί την πρώτη. Ποιό συγκεκριμένα, η κοινωνία της γνώσης βασίζεται και στοχεύει –μεταξύ άλλων:

α) Στην ερευνητική επανάσταση για την οποία το κοινό απαιτείται να είναι πλήρως ενημερωμένο (δείτε πρόσφατη θέση ‐2010‐ της Ακαδημίας Επιστημών της Βρετανίας (The Royal Society)).

β) Δωρεάν ή προσιτή, παγκόσμια πρόσβαση στη γνώση (δείτε Παγκόσμια Έκθεση Ουνέσκο για τις κοινωνίες της γνωσης, δημοσιεύσεις Ουνέσκο 2005).

γ) Στην σύνθεση πολιτιστικών και επιστημονικών αξιών.

δ) Η πολυπλοκότητα, πλανητική διάσταση, και αναγκαιότητα άμεσης αντιμετώπισης, των περιβαλλοντικών προβλημάτων απαιτεί την επιστημονική συνεργασία Βορρά‐Νότου.

ε) Δημιουργία κοινωνιών αειφόρου ανάπτυξης.

στ) ́Οπως ρητώς σημειώνεται στην προαναφερθείσα έκθεση της Ουνέσκο, «Από τις απαρχές της δημοκρατίας στην Αθήνα, τα κοινωνικά αξιώματα έχουν αποτελέσει απαραίτητο συστατικό των υποχρεώσεων του πολίτη» (σ. 179). Η δια βίου μάθηση (χαρακτηριστικό της κοινωνίας της γνώσης) εξομαλύνει τις διαφορές γνώσης και συνεπώς μειώνει την άλλως υπερβολική εξουσία των επαϊόντων (οιασδήποτε υπαρκτής ή υποθετικής μορφής).

Η Ελλάδα πρέπει να αποτελέσει μέρος των επερχόμενων κοινωνιών γνώσης.
Μπορούμε, οι Έλληνες, να επιτύχουμε μέσα στον 21ο αιώνα, κάτι παρόμοιο με τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό; Ή, τουλάχιστον, να συνεισφέρουμε στην ανάπτυξη μιάς κοινωνίας γνώσης, μιάς κοινωνίας αλληλεγγύης, μιάς κοινωνίας που σέβεται όλα τα μέλη της και το περιβάλλον που την συντηρεί; Ναι, εάν υλοποιήσουμε ένα μακρόπνοο σχέδιο για την ολική ανάταση της ελληνικής κοινωνίας. Μερικά βασικά στοιχεία ενός τέτοιου σχεδίου περιγράφηκαν στις προηγούμενες παραγράφους. Προτάθησαν με την ελπίδα συνεισφοράς στον προαπαιτούμενο διάλογο και δράση για την υλοποίηση ενός τέτοιου φιλόδοξου και εφικτού στόχου.
Υγ. Υπάρχει ένα πολιτικό κόμμα που έχει εμπεριστατωμένα προτείνει τον αναγκαίο μετασχηματισμό της ελληνικής κοινωνίας αντιμετωπίζοντας όχι μόνο βραχυπρόθεσμες, κυρίως, οικονομικές ανάγκες αλλά τις βαθύτερες αιτίες της χειμαζόμενης και παραπαίουσας ελληνικής κοινωνίας; Νομίζω όχι. Μπορεί να δημιουργηθεί; Γιατί όχι;! Στο νου και στο χέρι μας είναι.

[1] Russell, B. 1946, σ. 25. Ιστορία Δυτικής Φιλοσοφίας (A History of Western Philosophy, Unwin).

* «Αριθμητική και κάποια γεωμετρία υπήρχε μεταξύ των Αιγυπτίων και των Βαβυλωνίων, αλλά κυρίως σε μορφή πρακτικών κανόνων. Ο παραγωγικός λογισμός από ένα σύστημα γενικών παραδοχών ήταν Ελληνική καινοτομία.»

πηγή: Aντίφωνο

Αν θέλετε να μας υποστηρίξετε πατήστε το  

play start mining πάνω δεξιά

σας ευχαριστώ! 

Σήμερα ...22/1

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

                                               ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΣ

Πάστα Σοκολάτας

Πάστα Σοκολάτας

Bαθμολογία:

5 ψήφοι

Προστέθηκε από ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ27, 02.11.08

Περιγραφή

Είναι νόστιμη και πάρα πολύ εύκολη.

photo: anemone

Τι χρειαζόμαστε:

• 1 γάλα εβεπορέ
• 1 εβαπορέ νερό
• 2 κουτιά πτι-μπερ
• 5 κ.σ. κορν φλάουρ
• 9 κ.σ. ζάχαρη
• 250 γρ μαργαρίνη
• 2 κουβερτούρες
• γκαρνί για το γαρνίρισμα

Στα γρήγορα

Κατηγορία

Σοκολατένιοι πειρασμοί

Διατροφή

Χορτοφαγική

Περιέχει

Γάλα

Σοκολάτα

Σερβίρει

10 άτομα

Πως το κάνουμε:

Διαβάστε περισότερο: Πάστα Σοκολάτας http://www.sintagespareas.gr/sintages/pasta-sokolatas.html#ixzz24JJttD7W 

Πίτα με φέτα, μαϊντανό και πιπεριές Φλωρίνης

 

Πίτα με φέτα, μαϊντανό και πιπεριές Φλωρίνης

1 κιλό πιπεριές Φλωρίνης σε ροδέλες
2 κρεμμύδια κομμένα σε καρεδάκια
2 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένο

1 κ.σ. Βιτάμ

1 ματσάκι μαϊντανό ψιλοκομμένο

3 αβγά

500 γρ. φέτα θρυμματισμένη

Αλάτι-πιπέρι

1 δόση για χωριάτικο φύλλο

Βιτάμ για το ταψί

Ζέστανε σε ένα φαρδύ τηγάνι το Βιτάμ και σόταρε με την πολύτιμη βοήθειά του τις πιπεριές με το κρεμμύδι, ανακατεύοντας συνεχώς μέχρι να μαλακώσουν.

Μετά αλατοπιπέρωσε και πρόσθεσε το σκόρδο και το μαϊντανό (ή ακόμα και φρέσκο δυόσμο ή μαντζουράνα). Εναλλακτικά, μπορείς να ψήσεις ολόκληρες τις πιπεριές στο φούρνο για 30 λεπτά σε ένα ταψί, να τις κλείσεις σε μια πλαστική σακούλα μέχρι να κρυώσουν λίγο, να τις ξεφλουδίσεις, να αφαιρέσεις τα σπόρια και μετά να τις βάλεις στην πίτα.

Κατέβασε ύστερα από τη φωτιά και, μόλις κρυώσει το μείγμα, πρόσθεσε τη φέτα, τα αβγά και λίγο επιπλέον πιπέρι.

Άνοιξε δύο χωριάτικα φύλλα και άλειψέ τα καλά με Bιτάμ καθώς τα στρώνεις στον πάτο του ταψιού (που επίσης έχεις αλείψει με Bιτάμ). Άπλωσε από πάνω τη γέμιση και στρώσε από πάνω άλλα δύο φύλλα, αλλά όχι επίπεδα: με μπόλικες ζάρες.

Άλειψε την πίτα με λιωμένο Bιτάμ, ράντισέ τη με νερό και ψήσ' τη για 1 ώρα περίπου σε προθερμασμένο φούρνο στους 180°C, μέχρι να ροδίσει.

cookoo.gr

Αν θέλετε να μας υποστηρίξετε πατήστε το  

play start mining πάνω δεξιά

σας ευχαριστώ! 

Μπιφτέκια Λαχανικών

Μπιφτέκια Λαχανικών

Μια πρωτότυπη νηστίσιμη συνταγή και κυρίως υγιεινή. Μπιφτέκι χωρίς κιμά, πολύ νόστιμο! Τρώγονται ευχάριστα και κυρίως από παιδιά που δεν αγαπούν τα όσπρια και που στην όψη μοιάζει αρκετά με ένα κανονικό μπιφτέκι. Φαγητό ιδιαίτερα εκλεχτό για χορτοφάγους, αλλά και για μια απαραίτητη αποτοξίνωση του οργανισμού μας, από την υπερκατανάλωση κρέατος.

2 μέτριες πατάτες

4 κρεμμυδάκια φρέσκα

1 κούπα αρακά

½ κούπα καλαμπόκι

2 καρότα (τριμμένα)

3 φλ. Αλεύρι

Λίγο άνηθο

1 μπύρα

Αλάτι – πιπέρι

Ελαιόλαδο

Βράζουμε πολύ καλά τις πατάτες και τις κόβουμε σε κομμάτια. Ψιλοκόβουμε τα κρεμμύδια και τρίβουμε το καρότο σε ένα τρίφτη.

Τσιγαρίζουμε τα κρεμμύδια και το καρότο σε καυτό λάδι για 3-4 λεπτά. Μετά ρίχνουμε και τον αρακά και το καλαμπόκι για άλλα 3-4 λεπτά. Και τα κατεβάζουμε από την φωτιά.

Σε μια λεκανίτσα ρίχνουμε την μπύρα και το αλεύρι και τα ανακατεύουμε μέχρι να γίνει χυλός. Ρίχνουμε μέσα στο χυλό τα τσιγαρισμένα λαχανικά και τις πατάτες κι ανακατεύουμε πολύ, μέχρι ο χυλός να γίνει ομοιόμορφο μείγμα και να λιώσουν τελείως οι πατάτες.

Ρίχνουμε ψιλοκομμένο τον άνηθο και το ένα με δύο κουτάλια λάδι και τα ανακατεύουμε πολύ καλά, σχεδόν σαν ζυμώνουμε το μείγμα.

Πλάθουμε κομμάτια σε σχήμα μπιφτεκιού κα τα ψήνουμε στο φούρνο (στους 250 βαθμούς για 30 με 40 λεπτά) σε ένα ταψί που πρώτα έχουμε αλείψει με λάδι την βάση του.

Άλλη λύση τα πλάθετε σε μικρότερα κομμάτια και τα τηγανίζετε κι από τις δύο μεριές για 15 λεπτά.

Σερβίρονται ζεστά και συνοδεύονται εύκολα με ρύζι σπυρωτό. Μπορούν να αποτελέσουν κύριο πιάτο ή ορεκτικό σε πιατέλα, ανάμεσα σε άλλα νηστίσιμα. Δένουν πολύ καλά με κάθε είδους θαλασσινό πιάτο. Είναι πεντανόστιμα και ταιριάζουν με ούζο, τσίπουρο ή κρασί.

piatoimeras.blogspot.gr

Αν θέλετε να μας υποστηρίξετε πατήστε το play 

start mining πάνω δεξιά

σας ευχαριστώ! 

Ο ΕΞΥΠΝΑΚΙΑΣ - ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ - 1966.

Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε το βίντεο του χρήστη Ταινίες Ελληνικού Κινηματογράφου.

Ταινίες Ελληνικού Κινηματογράφου.

17 Αυγούστου 2017 ·

Ο ΕΞΥΠΝΑΚΙΑΣ - ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ - 1966.

Αν θέλετε να μας υποστηρίξετε πατήστε το play 

start mining πάνω δεξιά

σας ευχαριστώ!