Σήμερα ...1/5

Ανοικτό συλλογικό e-book : "Ιστορίες από ένα παγκάκι"

http://www.ideostato.gr/2013/04/e-book_28.htmΑνοικτό συλλογικό e-book : "Ιστορίες από ένα παγκάκι"


Συναντούμε αμέτρητα παγκάκια στην καθημερινότητά μας τα οποία άλλοτε προσπερνάμε κι άλλοτε τα επιλέγουμε για μια στάση ανάσας και ανάκτησης των δυνάμεών μας από τη μάχη που διεξάγεται στους δρόμους και στα πεζοδρόμια. Για άλλους απλά περιττά, γεμάτα βρωμιές και συνθήματα. Για άλλους εικόνες μιας ξεχασμένης εποχής, λησμονημένης. Άλλοι πάλι τα βλέπουν σαν εμπόδια στον αγώνα δρόμου που διεξάγουν καθημερινά με σταθερούς φίλους το άγχος, την ανασφάλεια και την αβεβαιότητα.

Πόσες ιστορίες αλήθεια έχει να μας διηγηθεί ένα από αυτά;
11 συγγραφείς απαντούν στο ερώτημα γράφοντας τη δική τους αυτοτελή ιστορία από ένα παγκάκι σε μια πόλη γεμάτη ανθρώπους αλλά άδεια από χρώματα και συναισθήματα.

Τίτλος: "Ιστορίες από ένα παγκάκι"
Εκδόσεις Σαϊτα
Συγγραφείς: Δημήτρης Αλεξίου, Νικόλαος Καρακάσης, Μαρία Κωνσταντούρου, Διονύσης Λεϊμονής, Κατερίνα Μαλακατέ, Ζηνοβία Μαρνέζη, Δημήτρης Νίκου, Ιωάννα Νοταρά, Πασχάλης Πράντζιος, Γιάννης Φαρσάρης, Μαρία Χανιώτου

Διανέμεται ελεύθερα με άδεια Creative Commons.

Σύνθεση εξωφύλλου: Αλίκη Λαζαρίδου
Επιμέλεια-Διορθώσεις: Ηρακλής Λαμπαδαρίου
Σελιδοποίηση: Κωνσταντίνα Χαρλαβάνη

#  Κατεβάστε ελεύθερα το e-book >>

Το σοφό τέστ του Σωκράτη

Το σοφό τέστ του Σωκράτη

http://gr.news.yahoo.com/%CF%84%CE%BF-%CF%83%CE%BF%CF%86%CF%8C-%CF%84%CE%AD%CF%83%CF%84-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%83%CF%89%CE%BA%CF%81%CE%AC%CF%84%CE%B7--083839700.html

Το σοφό τέστ του Σωκράτη

Το σοφό τεστ του Σωκράτη που πρέπει να το εφαρμόζουμε κι' εμείς

Μια μέρα, εκεί που ο μεγάλος αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος Σωκράτης έκανε τη βόλτα του στην Ακρόπολη, συνάντησε κάποιον γνωστό του, ο οποίος του ανακοίνωσε ότι έχει να του πει κάτι πολύ σημαντικό που άκουσε για κάποιον από τους μαθητές του. Ο Σωκράτης του είπε ότι θα ήθελε, πριν του πει τι είχε ακούσει, να κάνουν το τεστ της "τριπλής διύλισης". "- Τριπλή διύλιση;" ρώτησε με απορία ο γνωστός του. - Ναι, πριν μου πεις τι άκουσες για το μαθητή μου θα ήθελα να κάτσουμε για ένα λεπτό να φιλτράρουμε αυτό που θέλεις να μου πεις. - Το πρώτο φίλτρο είναι αυτό της αλήθειας. Είσαι λοιπόν εντελώς σίγουρος ότι αυτό που πρόκειται να μου πεις είναι αλήθεια; - Ε... όχι ακριβώς, απλά το άκουσα όμως και... -Μάλιστα, άρα δεν έχεις ιδέα αν αυτό που θέλεις να μου πεις είναι αλήθεια ή ψέματα. - Ας δοκιμάσουμε τώρα το δεύτερο φίλτρο, αυτό της καλοσύνης. Αυτό που πρόκειται να μου πεις για τον μαθητή μου είναι κάτι καλό; - Καλό; Όχι το αντίθετο μάλλον... - Άρα, συνέχισε ο Σωκράτης, θέλεις να πεις κάτι κακό για τον μαθητή μου αν και δεν είσαι καθόλου σίγουρος ότι είναι αλήθεια. Ο γνωστός του έσκυψε το κεφάλι από ντροπή και αμηχανία. - Παρόλα αυτά, συνέχισε ο Σωκράτης, μπορείς ακόμα να περάσεις το τεστ γιατί υπάρχει και το τρίτο φίλτρο. Το τρίτο φίλτρο της χρησιμότητας. Είναι αυτό που θέλεις να μου πεις για τον μαθητή μου κάτι που μπορεί να μου φανεί xρήσιμο σε κάτι; - Όχι δεν νομίζω... - Άρα λοιπόν αφού αυτό που θα μου πεις δεν είναι ούτε αλήθεια, ούτε καλό, ούτε χρήσιμο, γιατί θα πρέπει να το ακούσω; Ο γνωστός του έφυγε ντροπιασμένος,έχοντας πάρει ένα καλό μάθημα... Μήπως είναι καιρός να βάλουμε κι εμείς αυτό το σοφό τεστ στη ζωή μας;

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

29 Απριλίου 2016 ·

ΚΡΗΤΗ ΠΟΛΕΙΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΑ : ΦΤΙΑΞΤΕ ΤΟ ΜΑΓΙΑΤΙΚΟ ΣΤΕΦΑΝΙ

Η ΚΡΗΤΗ ΣΤΟ INTERNET ΜΕ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ, ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ, ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΚΑΙ ΠΛΟΥΣΙΟ…

kritipoliskaihoria.blogspot.com

Γαρίδες Γιουβέτσι

Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +-

Από ένθετο του ΖΑΠΙΝΓΚ

Πολίτικα νηστίσιμα 

από την Μίμα Καρβούνη

ΜΑΡΙΑ ΠΟΛΥΔΟΥΡΗ ( 1 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1902 - 29 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1930 )

 

ΜΑΡΙΑ ΠΟΛΥΔΟΥΡΗ ( 1 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1902 - 29 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1930 )
 

"ΣΑΝ ΠΕΘΑΝΩ"

 

Θὰ πεθάνω μίαν αὐγούλα μελαγχολικὴ τοῦ Ἀπρίλη,
ὅταν ἀντικρὺ θἀνοίγη μέσ᾿ στὴ γάστρα μου δειλὰ
ἕνα ρόδο - μία ζωούλα. Καὶ θὰ μοῦ κλειστοῦν τὰ χείλη
καὶ θὰ μοῦ κλειστοῦν τὰ μάτια μοναχά τους, σιωπηλά.

Θὰ πεθάνω μίαν αὐγούλα θλιβερὴ σὰν τὴν ζωή μου,
ποὺ ἡ δροσιά της, κόμποι δάκρι θὰ κυλάη πονετικὸ
στὸ ἅγιο χῶμα ποὺ μὲ ρόδα θὰ στολίζῃ τὴ γιορτή μου,
στὸ ἅγιο χῶμα ποὺ θὰ μοῦ εἶνε κρεβατάκι νεκρικό.

Ὅσα ἀγάπησα στὰ χρόνια τῆς ζωῆς μου θὰ σκορπίσουν
καὶ θἀφανιστοῦν μακριά μου, σύννεφα καλοκαιριοῦ.
Ὅσα μ᾿ ἀγαπῆσαν μόνο θἄρθουν νὰ μὲ χαιρετίσουν
καὶ χλωμὰ θὰ μὲ φιλοῦνε σὰν ἀχτίδες φεγγαριοῦ.

Θὰ πεθάνω μίαν αὐγούλα μελαγχολικὴ τοῦ Ἀπρίλη.
Ἡ στερνὴ πνοή μου θἄρθη νὰ στὸ πῆ καὶ τότε πιά,
ὅση σοῦ ἀπομένει ἀγάπη, θἆναι σὰ θαμπὸ καντύλι
- φτωχὴ θύμηση στοῦ τάφου μου τὴν ἀπολησμονιά.
( ΤΙΤΛΟΣ "ΣΑΝ ΠΕΘΑΝΩ" )

Η εγκύκλιος «περί του μη σολοικίζειν»

http://mikros-romios.gr/3757/%CE%B7-%CE%B5%CE%B3%CE%BA%CF%8D%CE%BA%CE%BB%CE%B9%CE%BF

Η εγκύκλιος «περί του μη σολοικίζειν»

 

Γράφει ο Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς

 

Οι σολοικισμοί, δηλαδή τα σφάλματα, ιδίως συντακτικά κατά τη χρήση της γλώσσας, η παραβίαση των κανόνων και η χρήση προτάσεων ή εκφράσεων που δεν ανταποκρίνονται στα συμφραζόμενα ταλάνιζαν ιδιαίτερα τη δημόσια διοίκηση κατά τον 19ο αιώνα. Οι παντός είδους δημόσιοι υπάλληλοι συνέτασσαν «σεντόνια» ολόκληρα γράφοντας καθαρευουσιάνικες εκφράσεις, τις οποίες ανακάτευαν με το καθημερινό λεξιλόγιό τους και τις τοπικές διαλέκτους παρουσιάζοντας ένα τραγελαφικό αποτέλεσμα.
«Ο υποσημειούμενος εγκατασταθείς ενταύθα νομίμως, και ούσα έλλειψις εφημερίου, εχειροτονήθην ιερεύς» έγραφε μια αναφορά. «Όπως τα τέκνα των ομογενών, διδασκόμενα την πάτριον γλώσσαν και θρησκείαν, διεγείρηται εις τας τρυφεράς αυτών καρδίας το θρησκευτικόν και εθνικόν αίσθημα» ανέφερε κάποια άλλη. Τέτοιου είδους αναφορές σε υπηρεσιακά έγγραφα φαίνεται πως διάβαζε το 1872 και αγανάκτησε ο Τήνιος αγωνιστής της Επανάστασης και Υπουργός Παιδείας Δημήτριος Δρόσος. Εξέδωσε λοιπόν πριν από εκατό σαράντα χρόνια μία εγκύκλιο «περί του μη σολοικίζειν».
Απευθυνόμενος στους υπηρεσιακούς παράγοντες, ιδιαιτέρως δε στους δημοδιδάσκαλους, στην αρχή επισήμαινε πως «τινες εξ υμών, εξ απροσεξίας πάντως, διότι δυσωπούμεθα ν’ αποδώσωμεν το πράμα απλώς εις αμάθειαν, γράφοντες και προς αυτό το Υπουργείον, σολοικίζουσιν ασυστόλως, αναρτώντες ασυνδέτως απολύτους ονομαστικάς επί ετεροπροσωπίας»! Στη συνέχεια ακολουθούσε και η σχετική απειλή: «Πας ός αν ολισθήση του λοιπού εις το αλλότριον της ελληνικής φωνής τούτο παράπτωμα, θέλει παραπέμπεσθαι, έστω και πρωτοβάθμιος, εις την διαρκή εξεταστικήν των δημοδιδασκάλων επιτροπήν προς νέαν εξέτασιν». Εννοείται ότι αυτή η εγκύκλιος δεν γέννησε αποτελέσματα και σίγουρα δεν ανέκοψε το κύμα των σολοικισμών. Εξάλλου, σόλοικος ήταν και ο λόγος του Υπουργού και του Υπουργείου Παιδείας. Τέλος, η λέξη «σολοικισμός» προήλθε από τους Σόλοικους, όπως ονομάζονταν οι Αθηναίοι άποικοι της πόλης Σόλοι της Κιλικίας, οι οποίοι μιλούσαν ελληνικά με επιδράσεις από άλλες γλώσσες.

Κική Δημουλά "Η απαρηγορία"

Κική Δημουλά "Η απαρηγορία"

Οι βιολέτες, όπως ανήσυχα;/ διορατικά μυρίζουν
όταν κάτι δεν πάει καλά/ κάτι απογοητεύει πάλι.
Η μεγάλη εβδομάδα,/ όπως στάζει κερί και τάμα
στη θρησκόληπτη ανάμνηση, στην άθεη απουσία.

Η Κυριακή του Νυμφίου,/ όπως αναστατώνει,

βασίζεις δε βασίζεις το Μεγάλο/ στις αφίξεις.
Οι διάφοροι Νυμφίοι,/ που κάτι τους τυχαίνει και δεν έρχονται,
κάποια διήμερη εκδρομή,/ κάποια ευκολότερη θρησκεία/ που την ασπάζονται.
Οι πολλαπλασιασμένοι κήποι της Γεσθημανή
σε κάθε βήμα,/ όπως κατασταλάζεις για το έθιμο
έχουν δεν έχουν ανθίσει οι απορίες.
Οι πατέρες μας, γέροι στο σπίτι,/περιμένουν αυγά και τσουρέκι.
Οι πολλαπλασιασμένοι κήποι της Γεσθημανή,
τα περιστύλια της υπομονής,
τα παγκάκια να κάτσεις να περιμένεις/ τον ετήσιο Ιούδα,
που αργεί να ‘ρθει/ από το ράφτη, απ’ τον κουρέα.
Το μεγάλο ποσόν που του δίνεις
για να δεχτεί να σε προδίνει ανεξήγητα.
Της καμπάνας η μεγάλη εξάντληση/ κι η απαρηγορία,
ο νηστικός της ήχος/ όπως λιποθυμάει
στα εαρινά αρμόνια/ των καθολικών απογευμάτων.

Οι αργίες,/ οι αργοπορίες,/ οι αγριότητες,
όπως τις πάμε ως επάνω μόνοι μας.
Ο Σίμων, που στο τέλος αδιαφόρησε/ κι έφτιαξε τη ζωή του.
Η Μυροφόρος έλλειψις,/ που θα σε ψάχνει απόψε να σε ράνει.
Η Προηγιασμένη των διαφόρων θρήνων/ τη Μεγάλη Εβδομάδα
και τις διάφορες άλλες εβδομάδες τα ίδια.
Η Αγία Επανάληψη/ η θαυματουργή,/ η αχειροποίητος,
όπως τη βρήκανε ανυπόγραφη τα πράγματα,/ θαμμένη/
σε κάποια παλαιότητα της μοίρας μας,
σε κάποιο πρόγονό μας μέλλον./ Όπως την πιστεύω.
(Κική Δημουλά, Ποιήματα, εκδ. Ίκαρος)

Αγγινάρες με κουκιά

Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +-

Από ένθετο του ΖΑΠΙΝΓΚ

Πολίτικα νηστίσιμα 

από την Μίμα Καρβούνη

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΑΛΗΘΙΝΟΙ ΦΙΛΕΛΛΗΝΕΣ !!!

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΑΛΗΘΙΝΟΙ ΦΙΛΕΛΛΗΝΕΣ !!!
( και η σημασία της χρήσης των νομισμάτων τον -6ο αι. )
Αμερικανός συλλέκτης, εύπορος φυσικά, πρόσφερε στο Νομισματικό Μουσείο Αθηνών 22 νομίσματα από τα Άβδηρα, τα οποία αγόρασε το 2000 από δημοπρασία στη Νέα Υόρκη.
Ο θησαυρός του 54χρονου Τζόναθαν Κέιγκαν αποτελούνταν από 22 αργυρά νομίσματα, τα οποία παρέδωσε πέρυσι τον Σεπτέμβριο στο Προξενείο μας στη Νέα Υόρκη, αφού προηγουμένως τα μελέτησε ο ίδιος και δημοσίευσε τα συμπεράσματά του σε έναν τόμο αφιερωμένο στο έργο του κορυφαίου Αμερικανού νομισματολόγου John Η. Kroll.
Η επιθυμία του ήταν, ο θησαυρός να πλουτίσει τις συλλογές του Νομισματικού Μουσείου της Αθήνας, προς τιμήν του καθηγητή του Πανεπιστημίου του Τέξας John Η. Kroll, το έργο του οποίου αποτελεί σταθμό στη μελέτη της νομισματοκοπίας της Αθήνας.
Πόσο στοίχισε η αγορά
Τον θησαυρό αποτελούν τρία δίδραχμα, μία δραχμή, ένα ημίδραχμο, δύο οβολοί και δεκαπέντε ημιόβολα. Τα νομίσματα πρωτοεμφανίστηκαν στην αγορά του Λονδίνου το 2000 και διασκορπίστηκαν. Μερικά από αυτά συμπεριελήφθησαν σε καταλόγους δημοπρασιών. Η Ελλάδα δεν τα διεκδίκησε, προφανώς γιατί δεν είχε τεκμήρια για την παράνομη εξαγωγή τους από τη χώρα.
Ο κ. Κέιγκαν που είναι ανώτατο στέλεχος εταιρείας, που δραστηριοποιείται σε προϊόντα υψηλής τεχνολογίας στη Ν.Υ., απόφοιτος του Χάρβαρντ, με μεταπτυχιακά στην Οξφόρδη, απέκτησε το μεγαλύτερο μέρος του θησαυρού την ίδια χρονιά. Ο ίδιος είναι συλλέκτης και έχει στο παρελθόν δωρήσει κομμάτια της συλλογής του και σε άλλα αμερικανικά μουσεία. Είναι λάτρης της αρχαίας τέχνης και η γυναίκα του Ute Warlenberg Kagan, είναι επικεφαλής της Αμερικανικής Νομισματικής Εταιρείας με πλούσιο συγγραφικό έργο στην αρχαία ελληνική νομισματική.

Πόσο τού στοίχισε η αγορά των 22 σπάνιων νομισμάτων των Αβδήρων; «Δεν γνωρίζω. Αλλά είτε τα αγόρασε μία δραχμή είτε πέντε εκατομμύρια, σημασία έχει η χειρονομία του, κάτι που δείχνει ότι έχει ευαισθητοποιηθεί πλέον ο κόσμος και ανταποκρίνεται στο κάλεσμα για την επιστροφή αρχαιοτήτων», μας είπε χθες η διευθύντρια του Νομισματικού Μουσείου Δέσποινα Ευγενίδου, η οποία ετοιμάζει ήδη την έκθεση του θησαυρού, κατά το δεύτερο 15ήμερο του προσεχούς Νοεμβρίου.
Η επιστημονική αξία των νομισμάτων αυτών είναι μεγάλη. Αποδεικνύουν ότι σε μια πρώιμη εποχή, όπως είναι ο 6ος αιώνας π.Χ., οι πολίτες χρησιμοποιούσαν χρήματα και μάλιστα μικρές ασημένιες υποδιαιρέσεις της δραχμής, οι οποίες λίγα χρόνια αργότερα αντικαταστάθηκαν από χάλκινα νομίσματα. Τα χρήματα αυτά δεν ήταν για να πληρώσουν φόρους ή να αγοράσουν σιτάρι από άλλες περιοχές. Ηταν το μέσον για να καλύψουν τις καθημερινές τους ανάγκες (τρόφιμα, χρηστικά αντικείμενα). «Οι μεγαλύτερης κλίμακας συναλλαγές, όπως η πληρωμή φόρων και το υπερπόντιο εμπόριο, σε σημαντικό βαθμό πρέπει να εξυπηρετούνταν με τις μεγάλες αργυρές κοπές, δηλαδή τα οκτάδραχμα και τετράδραχμα», υποστηρίζει η διευθύντρια του Νομισματικού Μουσείου. Με την ύπαρξη αυτού του θησαυρού, τεκμηριώνεται ότι υπήρχαν εγχρήματες κοινωνίες σε εποχές αρκετά πρώιμες. Επίσης, μας γνωρίζει ποια ήταν η νομισματοκοπία των Αβδήρων από τα τέλη του 6ου αιώνα, μέχρι τον 1ο αι. μ.Χ..
Απόλλωνας και γρύπας
«Πρόκειται για μια σημαντικότατη δωρεά, καθώς όχι μόνο εμπλουτίζει τις νομισματικές σειρές των Αβδήρων που έχουμε στο Νομισματικό Μουσείο, αλλά έρχεται να προστεθεί σε έναν ιδιαίτερα σημαντικό τομέα συλλογών μας, αυτόν των θησαυρών», τονίζει η κ. Ευγενίδου.
Τα Αβδηρα ιδρύθηκαν σύμφωνα με τη μυθολογία από τον Ηρακλή, για να τιμηθεί η μνήμη του συντρόφου του Αβδηρου, ο οποίος κατασπαράχθηκε από τα άλογα του Διομήδη. Πρώτος οικιστής όμως υπήρξε ο Κλαζομένιος Τιμήσιος το 654 π.Χ. Η πόλη αυτή επανιδρύθηκε το 545 π.Χ., όταν μετανάστευσαν εκεί οι κατοίκοι της ιωνικής πόλης Τέω, για να αποφύγουν την υποδούλωσή τους από τους Πέρσες. Τα νομίσματα που έκοψαν οι νέοι άποικοι ήταν όμοια με εκείνα που είχαν στην πατρίδα τους. Στη μία όψη έφεραν κεφαλή του Απόλλωνα και στην άλλη γρύπα, το μυθικό τέρας που εθεωρείτο φύλακας των μεταλλείων χρυσού και αργύρου. Γρύπες φέρουν και τα νομίσματα που μας πρόσφερε ο κ. Κέιγκαν. Ιδιαίτερης σημασίας φαίνεται πως είναι αυτά που δεν τα πιάνει το μάτι σου: οι μικρές ασημένιες «ψείρες» που κυκλοφόρησαν για σύντομο χρονικό διάστημα και αντικαταστάθηκαν από μεγαλύτερα χάλκινα.
Πηγή: Ν. ΚΟΝΤΡΑΡΟΥ-ΡΑΣΣΙΑ, Εφημερίδα "Ελευθεροτυπία"