Ελαιόλαδο ή σπορέλαια; 3 μύθοι για το ελαιόλαδο και τα σπορέλαια
Ο λόγος για «τη μάχη του τηγανιού» και τον ανταγωνισμό των δύο πιο «πολυσυζητημένων» ελαίων του πιάτου μας. Το ελαιόλαδο ως βασικό συστατικό της Μεσογειακής διατροφής προωθείται από τους επιστήμονες υγείας ως το ιδανικό και μοναδικό λίπος της διατροφής και τα σπορέλαια έχουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο γρήγορο φαγητό αλλά και στο πιάτο μας λόγω χαμηλού κόστους.
Ο λόγος για «τη μάχη του τηγανιού» και τον ανταγωνισμό των δύο πιο «πολυσυζητημένων» ελαίων του πιάτου μας. Το ελαιόλαδο ως βασικό συστατικό της Μεσογειακής διατροφής προωθείται από τους επιστήμονες υγείας ως το ιδανικό και μοναδικό λίπος της διατροφής και τα σπορέλαια έχουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο γρήγορο φαγητό αλλά και στο πιάτο μας λόγω χαμηλού κόστους.
Ώρα, λοιπόν, να σπάσουμε 3 μύθους σύγκρισης των δύο ελαίων.
“Τα σπορέλαια έχουν λιγότερες θερμίδες από το «βαρύ» ελαιόλαδο”
Τα έντονα χαρακτηριστικά του ελαιόλαδου όπως η παχύρρευστη υφή παραπλανούν πολύ κόσμο, στις ημέρες μας, ο οποίος θεωρεί πως δίνει και περισσότερες θερμίδες συγκριτικά με έλαια όπως το καλαμποκέλαιο ή το ηλιέλαιο.
Η αλήθεια είναι πως όλα τα έλαια ανεξάρτητα από τα οργανοληπτικά τους χαρακτηριστικά αποδίδουν 9 θερμίδες ανά γραμμάριο. Αυτό σημαίνει πως μια κουταλιά της σούπας ηλιέλαιο έχει ακριβώς τις ίδιες θερμίδες με μία κουταλιά της σούπας ελαιόλαδο (135 θερμίδες).
“Το ελαιόλαδο είναι πιο δύσπεπτο συγκριτικά με τα σπορέλαια”
Οι φήμες για τα «ελαφριά» σπορέλαια και η πραγματικά έντονη γεύση του ελαιόλαδου συχνά μας παγιδεύουν στην ιδέα πως το στομάχι μας τα επεξεργάζεται με διαφορετικό τρόπο. Στην πραγματικότητα, το ελαιόλαδο φαίνεται το ίδιο φιλικό στην πέψη του ανθρώπινου σώματος εφόσον ο βαθμός αφομοίωσης του αγγίζει το 98%, απορροφώντας το μεγαλύτερο ποσοστό των θρεπτικών συστατικών. Με άλλα λόγια το ελαιόλαδο αν και «βαρύτερο» σε γεύση πέπτεται με τον ίδιο τρόπο όπως τα άλλα έλαια.
“Σπορέλαιο: ο φίλος του τηγανιού;”
Οι υψηλές θερμοκρασίες του τηγανίσματος αλλοιώνουν την ποιότητα οποιουδήποτε ελαίου μέσω της διαδικασίας της οξείδωσης, με αποτέλεσμα να παράγονται ενώσεις (υπεροξείδια και πολυμερή) που σχετίζονται με προβλήματα υγείας. Η αλλοίωση είναι ανάλογη της θερμοκρασίας τηγανίσματος και εξαρτάται από την ποιότητα του ελαίου.
Συγκεκριμένα, τα μονοακόρεστα «καλά» λιπαρά και τα αντιοξειδωτικά του ελαιόλαδου εκτός από την καρδιά μας, προστατεύουν και την αλλοίωση του συγκεκριμένου ελαίου στις υψηλές θερμοκρασίες κάνοντάς το πιο σταθερό συγκριτικά με τα σπορέλαια. Το ελαιόλαδο, λοιπόν, είναι πιο ανθεκτικό στην οξείδωση και για το λόγο αυτό θεωρείται καλύτερη επιλογή για το τηγάνισμα.
Καλλανιώτη Κωσταλένια, MSc
Κλινικός Διαιτολόγος – Διατροφολόγος
nutrimed.gr