Πέμπτη 26 Ιουλίου 2018

Νάνος Βαλαωρίτης: Κυκλοφορεί ανάμεσά μας μία τίγρη…


http://tvxs.gr

Νάνος Βαλαωρίτης: Κυκλοφορεί ανάμεσά μας μία τίγρη…

tvxs.gr/node/133395
Αυτή τη στιγμή, κυκλοφορεί ανάμεσά μας μία τίγρη που λέγεται άγνοια. Κι αυτή η άγνοια θα μας φάει. Τα άρθρα των ελληνικών εφημερίδων αρχίζουν να μοιάζουν ολοένα πιο ανεδαφικά και παιδικά. Σαν να αναφέρονται μόνο στα αυτονόητα, και δεν μπορούν να προχωρήσουν τη σκέψη παραπέρα. Καταδεικνύουν έναν λαό που βρίσκεται μάλλον στην εφηβεία, και ακόμα δεν έχει καταφέρει να ενηλικιωθεί..." Ο ποιητής Νάνος Βαλαωρίτης, μιλά στην Κρυσταλία Πατούλη, υποστηρίζοντας ότι σήμερα χρειάζεται κυρίως να... σκεφτόμαστε για "να μην βρεθούμε ξαφνικά προ απροόπτων".
"... Υπάρχει διάχυτη, επίσης, μια κουλτούρα αναίδειας καλυμμένη με φτηνή ειρωνεία. Κι αυτή την αναίδεια, την αγαπούν οι έφηβοι και τη βρίσκουν στη Χρυσή Αυγή. Η επιτυχία της Χρυσής Αυγής, οφείλεται εν μέρει σ’ αυτό. Αλλά δεν ξέρουν πολλοί, ότι αυτού του είδους η αναίδεια κρύβει απωθημένα, που δεν τολμήσαμε να τα αντιμετωπίσουμε…  Μοιάζει να έγινε μια πλύση εγκεφάλου, που έχει καταντήσει να παράγει άρθρα, από όπου δεν βγαίνει νόημα. Για να μπορέσουμε όμως, να βρούμε κάποτε μια άκρη, θα πρέπει τουλάχιστον να υπάρξει ξεκάθαρη σκέψη.
Πρέπει να σκεφτούμε. Να μην αφήσουμε τους άλλους να σκέφτονται για μας. 
Η ανασφάλεια των Γερμανών είναι τόσο μεγάλη και παράλογη, που ήταν πολύ εύκολο ο Χίτλερ να τους πείσει ότι κινδυνεύουν από τους Πολωνούς, τους Εβραίους και τους διάφορους άλλους λαούς της Ευρώπης, και ότι πρέπει να πολεμήσουν για να διατηρήσουν την υπόστασή τους. Αυτό το παράλογο στοιχείο το οποίο "έπιασε" τόσο εύκολα στη Γερμανία, οφείλεται στην ψυχολογία τους γενικά, ως χώρα η οποία συνενώθηκε αργά και δεν μπόρεσε να γίνει ισχυρή πλανητική αποικιοκρατία. Είναι μία χώρα η οποία έχει συνεχώς το φόβο αυτό, ότι θα αφανιστεί, ότι δεν μπορεί να αναπνεύσει, ότι χρειάζεται χώρο, και επέκταση στην Ανατολή… 
Σήμερα, αυτός ο φόβος έχει επαναληφθεί με τον εξής τρόπο:
Την εμφάνιση του ευρώ, το οποίο πολύ εύκολα μπορούμε να πούμε ότι αντιπροσωπεύει ένα μάρκο γενικευμένο και ενδυναμωμένο που ισχύει για όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, το οποίο ωφελεί μόνο τους Γερμανούς που το κρατάνε ψηλά πιστεύοντας ότι έτσι θα αποφύγουν τον άλλο φόβο που έχουνε, τον φόβο της Βαϊμάρης και του πληθωρισμού, που είναι άλλη μια δεισιδαιμονία των Γερμανών.
Βλέπουμε λοιπόν ότι στην ψυχολογία τους υπάρχουν καθαρά ψυχωτικά φαινόμενα, τα οποία εάν δεν τα αντιμετωπίσει η Ευρώπη εγκαίρως, πρώτα πρώτα θα καταστρέψουν τις ευρωπαϊκές χώρες και κατόπιν την ίδια τη Γερμανία, διότι είναι και καταστροφική αυτή η ψυχολογία η γερμανική, όπως είδαμε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Το γεγονός, ότι θεωρούν πως απειλούνται από τα πιο απίθανα στοιχεία, όπως π.χ. οι Εβραίοι, που πρέπει να τους... σφάξουν διότι απειλείται η χώρα τους, το αναφέρει και ο Πήτερ Φρίτζ στο βιβλίο του «Ζωή και θάνατος στο Γ’ Ράιχ», και φέρνει φοβερά παραδείγματα, όπως το τι λέγανε οι στρατιώτες όταν έσφαζαν τους Εβραίους στη Ρωσία, π.χ. πως «σώζουν την πατρίδα τους»!
Πιστεύω ότι αυτό το βιβλίο, αντιπροσωπεύει ακριβώς αυτά που έχω πει από καιρό, και αυτές τις παρομοιώσεις που κάνω με τη μυθολογία τους, η οποία επίσης δείχνει την ψυχολογία τους. Διότι αυτές οι ευρωπαϊκές μυθολογίες δεν είναι τυχαίες. Έχουν σχηματίσει τον χαρακτήρα των ευρωπαϊκών λαών.
Το άλλο, είναι ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στη Herald Tribune, το οποίο αναφέρει ότι αυτή τη στιγμή στην Κύπρο, εμφανίζεται ένα ευρώ δύο ταχυτήτων, και εξηγεί, ότι οι Κύπριοι δεν μπορούν να κάνουν δουλειές έξω με τα δικά τους ευρώ, διότι έχουν πάρα πολλά εμπόδια, κρατικά, και άλλα, τα οποία έχουν στηθεί για να μην φύγουν τα Κεφάλαια από την Κύπρο. Λοιπόν, οι Κύπριοι με τα δικά τους τα ευρώ, είναι αδύνατον να κάνουν δουλειές στο εξωτερικό.
Αυτό, έχει λασκάρει λιγάκι τώρα τελευταία, αλλά ουσιαστικά, όπως λέει ένας Κύπριος οικονομολόγος, αλλά και ένας Γερμανός τραπεζίτης, η Κύπρος έχει βγει από το ευρώ, από την πίσω πόρτα, πολύ ήσυχα και κρυφά.
Δηλαδή, έχει γίνει αυτό που ονομάζουν χρεωκοπία. Γιατί αυτά τα μέτρα, θυμίζουν ακριβώς αυτά τα μέτρα που κάνανε οι χρεωκοπημένοι Αργεντινοί, για να αποφύγουν την έξοδο των Κεφαλαίων από τη χώρα τους, όταν αποσύρθηκαν τότε από το δολάριο.
Εδώ βλέπουμε ότι τελικά, το ευρώ -στο πιο αδύνατο σημείο του- αρχίζει και διαλύεται ως νόμισμα πανευρωπαϊκό και ισότιμο. Άρα θα υπάρχει στο άμεσο μέλλον, ένα ευρώ ελληνικό, ένα ευρώ ισπανικό, ένα ευρώ πορτογαλικό, και πάει λέγοντας, γιατί αυτές οι χώρες δεν θα μπορούν με τα δικά τους ευρώ να κάνουν δουλειές με την Αμερική, τη Ρωσία, ή την Κίνα, επί ίσοις όροις, όπως κάνανε οι Γερμανοί.
Δηλαδή, το όπλο στο οποίο στηρίζονται οι Γερμανοί, που είναι το ευρώ, είναι κάτι φανταστικό! Δεν υπάρχει στην ουσία. Είναι μία κατασκευή, η οποία μπορεί πολύ εύκολα να κατεδαφιστεί μια μέρα, διότι μία άλλη χώρα, όπως η Ελλάδα ή η Πορτογαλία, μπορεί πραγματικά να χρεωκοπήσουν αν δεν μπορέσουν να προχωρήσουν με τα μέτρα λιτότητας. Οπότε, πάει το ευρώ! Με λίγα λόγια, πάλι βλέπουμε μια αρρώστια αυτού του λαού, ο οποίος λόγω της ανασφάλειάς του λαβαίνει μέτρα τα οποία είναι δρακόντεια, αλλά τελείως άχρηστα για να σωθεί!
Η Γερμανία, δεν αντιλαμβάνεται ότι υπάρχει αμοιβαιότητα σε όλα. Ότι η κυριαρχία δεν ωφελεί. Αντιθέτως υποσκάπτει και την υπόσταση του έθνους της. Χωρίς αμοιβαιότητα δεν θα έχουμε καμία Ευρώπη!
Μέσα σ’ αυτό το βιβλίο του Φριτζ, υπάρχει και ένα μικρό ποίημα που το έγραψε ένας Γερμανός στρατιώτης, το οποίο θέλω να το αναφέρω, διότι λέγεται Καρναβάλι, και ταυτίζεται με το καινούργιο μου βιβλίο ποιημάτων, με τίτλο «Το πικρό καρναβάλι». Αυτό το μικρό ποιηματάκι, βρέθηκε μέσα στο ημερολόγιό του, και έλεγε τα εξής: 
«Δολοφονήσαμε τους Εβραίους,
Προελάσαμε βαθιά μεσ’ τη Ρωσία.
Μια βρυχώμενη ορδή.
Τυραννήσαμε τον κόσμο,
τον πνίξαμε στο αίμα.
Οδηγημένοι από έναν κλόουν,
άγριοι αιμοχαρείς.
Όλοι ξέρουν τι φέρνουμε.»

Γουίλι Ριζ, 1943
Δηλαδή, αυτοί οι άνθρωποι, έχουν τελικά μία παθητική πλευρά, να δέχονται αυτή την επιθετική αγριότητα χωρίς να αντιδρούν. Από τη μια έχουν ένα φανταστικό αίσθημα μειονεξίας, το οποίο γυρίζει σε αίσθημα πλεονεξίας με έναν τρόπο βίαιο. Και εκεί χτίζεται κι ο μύθος της υπερδύναμης, του υπερανθρώπου, της άριας φυλής, και όλα αυτά...   Κι έτσι εξηγούνται πάρα πολλά πράγματα, τα οποία δεν είναι ρατσιστικά, ως ιδεολογία, είναι ψυχολογικά, ως άμυνα. Και η καλύτερη άμυνα, όπως λέγεται, είναι η επίθεση… Ένα αίσθημα μόνιμης κατωτερότητας, που αντιμετωπίζεται με βία και κυριαρχία, απαιτώντας την ανωτερότητα. 
Πιστεύω, ότι εάν ο Φρόυντ δεν μιλούσε γερμανικά, και δεν ζούσε σε μια γερμανική χώρα, δεν θα είχε καταλάβει αυτούς τους ψυχολογικούς μηχανισμούς άμυνας, όσο καλά τους είχε καταλάβει. Τους εμπέδωσε, από τους Γερμανούς. Οι Γερμανοί τον πληροφόρησαν τόσο καλά για όλες αυτές τις ασυνείδητες ψυχολογικές καταστάσεις.
Διότι, δεν θα τις έβρισκε σε άλλους λαούς, τόσο εύκολα. Στους πιο ικανοποιημένους λαούς, που δεν έχουν τον ίδιο παθολογικό τρόμο κατωτερότητας. Γιατί είναι μία ψυχοπαθολογία. Αλλά αυτή η ψυχοπαθολογία τεκμηριώνεται σήμερα από ένα βιβλίο ενός Γερμανού, ο οποίος βέβαια έχει απομακρυνθεί από τη Γερμανία γιατί διδάσκει στην Αμερική, αλλά οι διαγνώσεις του επαληθεύουν και τις δικές μου διαγνώσεις. Κι εγώ στη Γερμανία ανατράφηκα. Τον πληθωρισμό τον γνώρισα από την οικογένειά μου, που αγόραζε αυγά για δισεκατομμύρια μάρκα… Κι όχι μόνο από την Ελλάδα της Κατοχής. Αλλά, εμείς οι Έλληνες, φοβόμαστε τον πληθωρισμό; Προσωπικά δεν έχω γνωρίσει ούτε έναν Έλληνα που να τον φοβάται. Αντιθέτως, τα πληθωριστικά νομίσματα, έχουν γίνει συλλεκτικά και πουλιούνται.
Θέλω να πω, ότι εμείς δεν έχουμε την ίδια ψύχωση. Δεν έχουμε αυτή την τρομακτική ανασφάλεια, που παραμορφώνει την πραγματικότητα, με φανταστικούς εχθρούς, κλπ. Όχι ότι αυτό σημαίνει ότι είμαστε ανώτεροι, απλώς είμαστε διαφορετικοί. 
Κρ.Π.: Αυτή η ψυχολογία τους, όμως, τους έχει φέρει σε ανάγκη να κυριαρχούν, γιατί όπως λέγεται κι από τους περισσότερους, η Γερμανία κάνει κουμάντο στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή.  Ν.Β.: Μα, βέβαια, αυτό λέω και εγώ. Τελικά, αυτό είναι το sturm und drang που λένε και οι ρομαντικοί. Μέσα στη μπόρα, και στην καταιγίδα, προχωράνε… Είναι ο μηχανισμός αντιμετώπισης αυτής της τρομακτικής τους ανασφάλειας. Και με κάποιον τρόπο αυτό το φαινόμενο δημιούργησε και τον ίδιο τον Ρομαντισμό.
Γιατί τότε, δεν είχαν γίνει έθνος ακόμα, ήταν μικρά Πριγκιπάτα. Και οι Ρομαντικοί, βγήκαν από αυτά τα Πριγκιπάτα, και με μεγάλη κατανόηση ανέλυσαν το υποσυνείδητο. Ήταν οι πρώτοι που έβγαλαν στη φόρα, την ύπαρξη του υποσυνειδήτου. 
Αυτό, δεν είναι τυχαίο. Οι Γερμανοί, ήδη από τότε, ήταν -ας πούμε- θύματα ενός φαντασιακού φόβου για όλα τα θέματα. Και αυτό δημιουργικά, γέννησε έναν Ρομαντισμό. Τώρα, βέβαια δεν μπορώ να αναλύσω όλα τα θέματα του Ρομαντισμού, γιατί είναι πολλά και περίπλοκα, αλλά σε μεγάλες διαστάσεις, το φαινόμενο του Ρομαντισμού, είναι μία έκρηξη του εσώτερου εαυτού απέναντι στο περιβάλλον.
Και όταν το περιβάλλον αυτό, είναι είτε αδύναμο –όπως ήταν τότε η χωρισμένη Γερμανία, οπότε το εθνικιστικό περιβάλλον υπέφερε, είτε είναι όπως στη Γαλλία όπου υπήρχε το αντίθετο, δηλαδή αυταρχισμός και καταπίεση, ο Ρομαντισμός εμφανίστηκε πολύ εκρηκτικά επαναστατικός.
Και στις δύο περιπτώσεις, η σχέση με το πολιτικό και κοινωνικό περιβάλλον είναι πολύ σημαντική. Μπορεί να πει κανείς, ότι ιστορικά ο Ρομαντισμός εξελίχθηκε διαφορετικά στους δύο λαούς, και ήταν μια αντίδραση απέναντι σε αυτό το περιβάλλον. Αυτή η αντίδραση, η οποία φτάνει μέχρι το παραλήρημα του Χίτλερ, όπως ένα ανάλογο παραλήρημα βέβαια έχουν οι Ρώσοι που φοβούνται την Ευρώπη, και δικαίως γιατί έχουν γίνει επιδρομές από ευρωπαϊκά κράτη, και έχουν αυτόν τον αντιδυτικό φόβο, οπότε έγινε αυτή η εθνική Ρωσία, η οποία είναι μια ολόκληρη ιδεολογία, που την βρίσκουμε από τον Ντοστογιέφσκι μέχρι σήμερα.  Αυτά είναι φαινόμενα, τα οποία υπάρχουν σε όλους τους λαούς. Και σε μας, επίσης, το ίδιο, λόγω μακράς αποικιοκρατίας. Η αποικιοκρατία έχει συντρίψει την αίσθηση ασφάλειας και ταυτότητάς μας. Οπότε, χρειαζόμαστε πάντοτε να έχουμε ένα αντίβαρο σ’ αυτό το αίσθημα.
Κι αυτό το αίσθημα, επειδή το αρνιόμαστε πεισματικά, και ιδίως οι ακαδημαϊκοί, είναι ένα αίσθημα το οποίον μας οδηγεί σε πάρα πολύ μεγάλα λάθη, στην πολιτική, στην οικονομία, στον πολιτισμό. Μας οδηγεί σε έναν φόβο ότι μπορεί να φανούμε γελοίοι, ή όχι σοβαροί, ή όχι αντάξιοι των άλλων Ευρωπαίων. Κι αυτό δημιουργεί ένα είδος συμπλέγματος, που κάνει τον Έλληνα να αποτραβιέται στον εαυτό του. 
Κρ.Π.: Και όλη αυτή η ανάλυση της ψυχολογίας των λαών, που μπορεί να βοηθήσει στην προκειμένη περίπτωση;  Ν.Β.: Στο να καταλάβουμε, ότι δεν είναι δυνατόν να εξηγήσουμε επιφανειακά, απλοϊκά και απλουστευτικά, τίποτα! Ούτε την ανάδυση της Χρυσής Αυγής, ούτε το γεγονός ότι είμαστε χωρισμένοι σε δύο «χωριά» αυτή τη στιγμή: Οι μεν υπέρ του μνημονίου, και οι άλλοι εναντίον.
Έναν χωρισμό, τον οποίον έχουν σχηματίσει στην Ευρώπη, οι Γερμανοί. Δηλαδή, μας έχουν χωρίσει ουσιαστικά, σε δύο κόμματα! Κι αυτό αντικατοπτρίζει, τον ίδιο τον φόβο των Γερμανών. Απ’ τη στιγμή που μπορούν να μας έχουν χωρισμένους, μας έχουν και αδύναμους να αντιδράσουμε στις πολιτικές που επιβάλουν. 
Χωρίς, λοιπόν, μία ανάλυση σωστή, της ψυχολογίας των Γερμανών, δεν μπορούμε και εμείς να κάνουμε μία πολιτική που να μπορεί να τους αντιμετωπίσει.  Κρ.Π.: Η οποία, ποιά θα έπρεπε να είναι, πιστεύετε; 
Ν.Β.: Όλοι αυτοί οι  Έλληνες που επωφελούνται από διάφορες εμπορικές συναλλαγές με τους Γερμανούς, θα έπρεπε να ξεχάσουν για μια στιγμή τα συμφέροντα τους, και να δουν πως εργάζονται αυτοί οι άνθρωποι.  Για να προστατευτούμε από αυτούς, μόνο με αυτόν τον τρόπο θα το καταφέρουμε.
Και επίσης, να δούμε, πως καταφέρνουν να βάζουν στο άρμα τους και τους Αμερικάνους. Οι οποίοι σήμερα, με τις αποκαλύψεις του Σνόουντεν, φαίνεται πως έχουν δημιουργήσει ένα σύστημα υπερπληροφόρησης για τα πάντα, ώστε μπορούν να ακούν τι λέει κι ο τελευταίος Εσκιμώος… στη γυναίκα του από τηλεφώνου, ή ο Λατινοαμερικάνος στη γη του πυρός, ή ο Αφρικανός. Με αυτή τη μανία της υπερπληροφόρησης που προέρχεται από το φόβο της 11ης Σεπτεμβρίου. Παρόλο του ότι η Αμερική είναι μια τεράστια δύναμη, κι αυτοί έχουν μπολιαστεί από αυτόν τον φόβο, που τους κάνει να θεωρούν, ότι κάτι π.χ. που συμβαίνει στο Αφγανιστάν φέρνει σε κίνδυνο την χώρα τους. Αυτά όλα, είναι παρόμοια συμπτώματα. Οπότε, η περίπτωση του Σνόουντεν, είναι και πολύ ύποπτη. Γιατί είναι σαν να ρίξανε έναν προβοκάτορα, για να δούνε ποιες χώρες είναι υπέρ των Αμερικανών και ποιες δεν είναι!
Ένας γερουσιαστής, ο Ραντ Πωλ, ο οποίος υποστηρίζει τον Σνόουντεν, είπε το εξής καταπληκτικό: «Εάν ο Σνόουντεν, ζητήσει άσυλο σε χώρα εχθρική προς την Αμερική, θα είναι προδότης, κι αν ζητήσει σε χώρα φιλική προς την Αμερική θα είναι ήρωας». 
Αλλά, αυτός ο Ραντ Πώλ είναι ένας πολύ ασυνήθιστος αμερικάνος, είναι ένα είδος αναρχικού της Δεξιάς. Κι αυτό που λέει, είναι αποκαλυπτικό. Δηλαδή, ότι με αυτή την περίσταση, θα ζυγίσουν οι Αμερικάνοι τις χώρες –ήδη έχουν ζυγίσει, ήδη έχουν ενδυναμώσει τα μέτρα καταστολής και παρακολούθησης. Και είμαι βέβαιος, ότι τα παλιά μέτρα του NSA, έχουν καταργηθεί με καινούργιες τεχνολογίες.  Οπότε, αυτά που έχει ο Σνόουντεν στην κατοχή του, είναι πια παλιά, δεν ισχύουν πλέον. Δηλαδή, πολύ κακό για το τίποτα. Αλλά, όχι για το τίποτα, γιατί υπάρχει η χρησιμότητα αυτής της δοκιμής.  Το σύστημα της υπερπληροφόρησης που υπάρχει, το πλανητικό πλέον, το έχω περιγράψει σε ένα αφήγημά μου, που λέγεται «Η δολοφονία», το οποίο το έγραψα το 1965, πριν χρησιμοποιήσουμε τα προσωπικά κομπιούτερ. Εκεί περιγράφω ακριβώς αυτά, με τον τελευταίο πρόεδρο – άνθρωπο, απέναντι στις μηχανές.
Οι οποίες ηλεκτρονικές μηχανές, τελικά, καταφέρνουν να εξουδετερώσουν το ανθρώπινο στοιχείο. Διότι εμείς πολεμάμε ένα σύστημα τώρα. Δεν πολεμάμε, πια, ανθρώπους. Αυτό το βιβλίο, ίσως θα έπρεπε να ξανακυκλοφορήσει πάλι, γιατί ταιριάζει απόλυτα σ’ αυτή την ιστορία του Σνόουντεν
Κρ.Π.: Υπάρχει υπερπληροφόρηση, αλλά δημιουργεί και το κενό πληροφορίας, το φαινόμενο «Ιμαλάια» όπως λέγεται, που περιγράφει στην ανάλυσή του για την παγκόσμια κρίση ο ανθρωπολόγος Σωτήρης Δημητρίου, λέγοντας επίσης, ότι η πληροφορία για την κρίση, ήταν γνωστή πολύ νωρίς, αλλά ουδείς δεν την αξιοποίησε σωστά, και την οποία συστηματικά μάλιστα αποκρύπτουν, προσπαθώντας να λύσουν το πρόβλημα, με μέσα τα οποία τελικά το οξύνουν...  Ν.Β.: Όλα ήταν γνωστά από οικονομικής πλευράς. Όμως, εκείνο το οποίο ξεχνάμε, είναι ότι η σύγκρουση ανάμεσα στις μεγάλες δυνάμεις, και σήμερα υπάρχουν άρθρα γι αυτό στη Herald Tribune, ότι η Ρωσία και η Κίνα, συμμαχούν εναντίον της Αμερικής, ότι υπάρχει αυτό που έχει πρωτοαναφέρει ο Όργουελ, ο αιώνιος πόλεμος, ο οποίος συμφέρει τα καταπιεστικά καθεστώτα, οικονομικά και πολιτικά, ώστε να διαιωνίζει το καθεστώς καταπίεσης και παρακολούθησης.
Οι αιώνιοι πόλεμοι, ποτέ δεν συμβαίνουν στη Μητρόπολη. Συμβαίνουν πάντοτε, αλλού. Σε μια μικρή χώρα, όπως η Συρία, ή το Αφγανιστάν, ή το Ιράκ.
Δηλαδή, αυτοί οι πόλεμοι, δείχνουν ότι υπάρχει ένας διηνεκής πόλεμος, ο οποίος ποτέ δεν διεξάγεται ολοκληρωτικά, διότι ξέρουν πολύ καλά οι εμπόλεμοι ότι θα είναι αμοιβαία καταστροφή και χρησιμοποιείται ουσιαστικά για να εξουδετερώσει τις οικονομικές κρίσεις και τα ερωτήματα τα οποία βάζουν οι πολίτες στα καθεστώτα: Γιατί κύριοι, αυτή τη στιγμή έχουμε κρίση; 
Αυτοί οι πόλεμοι μας κάνουν να ξεχνάμε! Άμα βλέπουμε τις ειδήσεις από τον πόλεμο στη Συρία, ή τις επαναστάσεις στην Αίγυπτο, ή στη Λιβύη, ή αλλού, αυτά λειτουργούν ως παρελκύσεις.
Συγχρόνως όμως, δείχνουν ότι υπάρχει ο ενδόμυχος αυτός πόλεμος, των τριών μεγάλων δυνάμεων.  Κρ.Π.: Ο Σωτήρης Δημητρίου, πάντως στην ίδια ανάλυση, λέει ότι το σύστημα έχει ξεπεράσει τα όρια του, ότι αυτή η κρίση είναι δομική, και θα προκαλέσει την αλλαγή του πολιτισμού, ή την καταστροφή.  Ν.Β.: Μα, είναι σίγουρο αυτό. Και εγώ κατηγορώ ακριβώς αυτούς που μας αφανίζουν, για να επικρατήσουν! Και δεν είναι τυχαίο, ότι οι Γερμανοί είναι επικεφαλείς αυτών! 
Είναι μία κατάσταση σιγανής καταστροφής. Η οποία είναι και συστηματική. Διότι έχει επισκέψεις της Τρόικας, έχει συμφωνίες, έχει διαφωνίες, έχει περιόδους, δόσεις, ανακοινώσεις, είναι γραφειοκρατική, δηλαδή, δεν είναι απλή κρίση, όπως είναι στον πόλεμο, όπου πολεμάνε στα μέτωπα. Συνεχώς, βρίσκεσαι αντιμέτωπος με αυτούς οι οποίοι σε φθείρουν… 
Κρ.Π.: Το Σύνταγμα καταστρατηγείται καθημερινά, δημοκρατία δεν υπάρχει, και καθόμαστε και κάνουμε αναλύσεις επί αναλύσεων, χωρίς να γίνεται κάτι αποτελεσματικό. Χωρίς να αποφασίζουμε «τι πρέπει να κάνουμε» συνολικά.  
Ν.Β.: Αν ήμασταν πολυπληθείς λαός, π.χ. 80 εκατομμυρίων, και ήμασταν οργανωμένοι και ισχυροί, θα κάναμε αντιπολίτευση ουσιαστική. Ως μικρή χώρα, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε, είναι να ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ. Και να μην αφήσουμε αυτούς τους ανθρώπους να μας πατήσουν, έτσι, ώστε να μην μπορούμε ούτε να σκεφτούμε πια. Γι’ αυτό με προβληματίζει αυτό που είπα πριν, ότι οι εφημερίδες οι δικές μας και τα άρθρα, αρχίζουν να μοιάζουν ολοένα πιο ανεδαφικά και παιδικά. 
Κρ.Π.: Και οι πρώην εργαζόμενοι στην Ερτ, με μία τόση μεγάλη δύναμη στα χέρια τους, δεν κατάφεραν τόσο καιρό να συνασπίσουν όλες τις αγωνιστικές δυνάμεις του τόπου, ενάντια σε αυτό το φασιστικό καθεστώς που έριξε στο μαύρο σκοτάδι την δημόσια ενημέρωση, για να χαραχτεί ένα σχέδιο αντίστασης επιτέλους με κάποιο αποτέλεσμα.  Ν.Β.: Μα, βέβαια. Εμείς δυστυχώς, είμαστε ένας λαός που πολύ εύκολα διαλύεται. Διότι πολύ εύκολα μπορεί να κατηγορήσει τον οποιονδήποτε, και να τα ρίξει στο γάιδαρο όλα. Έτσι είμαστε εμείς. Πολύ εύκολα διχασμένοι. Είναι αυτό που θα έλεγα μετααποικιακή κατάσταση. 
Δεν έχουμε δυνάμεις να αντέξουμε στις διενέξεις που μας σπείρουνε. Αυτό είναι χαρακτηριστικό όλων των μετααποικιακών χωρών. Και όλοι οι αποικιοκράτες, χρησιμοποιούσαν αυτή τη μέθοδο πάντα για να εξουδετερώσουν τους ντόπιους. Έτσι έχουμε εξουδετερωθεί και μεις, εν τινί μέτρω, όχι τελείως, διότι ακόμα λειτουργεί κάπως το μυαλό μας, και μπορούμε και βγάζουμε κάποιους σπουδαίους ανθρώπους. Αλλά, ως πότε; 
Κρ.Π.: Μα ήδη δεν φαίνεται σαν η μισή Ελλάδα να σφαδάζει και η άλλη μισή είναι στον κόσμο της; Κατά τα άλλα, ούτε στη Μικρασιατική καταστροφή δεν είχαμε τόσα θύματα, και τόσους... μετανάστες στον ίδιο τους τον τόπο.   Ν.Β.: Το ξέρω. Είναι μία καταστροφή…  Κρ.Π.: Μοιάζει σαν γενοκτονία, όπως είπε και ο Πουλικάκος Ν.Β.: Γι’ αυτό είπα, να αναγνωριστεί πρώτα η γενοκτονία των Γερμανών στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο από τον ΟΗΕ. Αλλά, ποιος θα πάρει αυτή την πρωτοβουλία; Η κυβέρνηση; Ποτέ δεν θα το κάνει. Γιατί είναι συνδεδεμένη με τους Γερμανούς, χέρι χέρι, συνέχεια. 
Όσο είμαστε δεμένοι χεροπόδαρα με τους Γερμανούς, δεν πρόκειται να μπορέσουμε να διεκδικήσουμε τίποτα! 
Αλλά τουλάχιστον θα έπρεπε να υπάρξει ξεκάθαρη σκέψη, όπως είπα. Κι αντί να διαφωνούμε συνεχώς, και ο ένας να λέει το κοντό του και ο άλλος το μακρύ του, να δούμε τα πράγματα συνολικά, και πιο οργανωμένα.  Αυτές οι αναλύσεις που κάνω, δεν με έχουν κάνει δημοφιλή, ειδικά στους ακαδημαϊκούς κύκλους, που δεν θέλουν να τα ακούνε όλα αυτά. Ο κόσμος όμως ακούει. Κι αυτό σημαίνει ότι κάποια ανάγκη υπάρχει εδώ. Υπάρχει η ανάγκη σκέψης, η οποία είναι διαυγής, που δεν είναι θολωμένη.  Και πρέπει να προβάλουμε αυτή τη σκέψη. Όχι να την κρατάμε για τον εαυτό μας.  Έχουμε και μεις πολλά... Έχουμε δονκιχωτισμό, έχουμε απ’ όλα. Έχουμε απελπισία, έχουμε και πραγματωσύνη(που όμως συχνά αδιαφορούμε για όσα δεν μπορούμε να κάνουμε). Υπάρχουν όλες οι στάσεις. Αλλά, δεν λέω για αυτό. Σε όλους τους λαούς υπάρχουν αυτά.
Εκείνο που θεωρώ σημαντικό, είναι να εντοπίσουμε αυτούς οι οποίοι πάνε να μας… φάνε από το Βορά. Να καταλάβουμε, ότι είναι εχθροί μας. Ότι δεν είναι φίλοι μας. 
Ουσιαστικά καμία χώρα δεν είναι φίλη μας, όλοι μας χειρίζονται, αλλά ως έναν βαθμό, άλλοι περισσότερο, άλλοι λιγότερο. Ε, αυτή τη στιγμή μας μεταχειρίζονται οι Γερμανοί, σαν να μας εκδικούνται! Και μεταχειρίζονται όλη την Ευρώπη, όχι μόνο εμάς. Κι αυτό είναι φανερό. 
Πρέπει να είμαστε καλά πληροφορημένοι, να παρακολουθούμε τα γεγονότα, και να μην βρεθούμε ξαφνικά προ απροόπτων, και να λέμε, α, δεν είμαστε προετοιμασμένοι, όπως αυτό που μας συνέβη με τη χούντα, ή με άλλες περιστάσεις. 
Η συνείδηση παίζει μεγάλο ρόλο. Η δράση, έρχεται μετά. Η Γαλλική Επανάσταση, ξεκίνησε με έναν αιώνα Διαφωτισμού. Δεν ξεκίνησε αμέσως από τη μια μέρα στην άλλη.  Κρ.Π.: Άρα, λέτε, ότι όλα δείχνουν, πως ακόμα βρισκόμαστε στην άγνοια και δεν έχουμε συνειδητοποιήσει τι συμβαίνει;   Ν.Β.: Ναι. Δεν έχουμε συνειδητοποιήσει. Απλώς, αποσπασματικά. Και με ένα είδος σκοταδισμού, και πανικό, πράγματα που δεν ξεκαθαρίζουν τι σκέψη καθόλου. Ούτε τη θέση μας.
Πρέπει να υποστηρίξουμε την ύπαρξή μας. Τον πολιτισμό μας. Οι ανόητοι οι Γερμανοί, το κάνανε σφάζοντας Εβραίους. Εμείς δεν έχουμε κανέναν λόγο να κάνουμε αυτό το πράγμα. Δεν είμαστε τόσο τρελοί!
Αλλά να κάνουμε κάτι κοιτάζοντας τα συμφέροντά μας. Κοιτάζοντας τι είναι σημαντικό για τη χώρα μας. Κι όχι να κατατρωγόμαστε σε μικροπολιτικές, και στο τι έκανε ο ένας και τι έκανε ο άλλος, και όλα αυτά τα γνωστά. Να έχουμε μία καλή δικαιοσύνη, μία καλή οργάνωση εσωτερική, και τέλος πάντων να αντιμετωπίζουμε ενιαία τούς έξω. Διότι όλοι αυτοί οι ισχυροί, δεν έχουν καλές διαθέσεις απέναντί μας. Και θα έλεγα ότι δεν έχουν καλές διαθέσεις απέναντι σε καμιά χώρα. Όλες τις εκμεταλλεύονται.  Ο Νεοκλής Σαρρής είπε για τη Γερμανία: “Η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, υπήρξε δικό της έργο.  Με αποτέλεσμα την εγκατάσταση της Αμερικής στα Βαλκάνια. Η Γερμανία είναι υπόλογος έναντι της Ελλάδας. Δεν έφεραν (οι Έλληνες) τη Γερμανία ενώπιον των ευθυνών της για τις τεράστιες ζημίες που έκαναν τα ναζιστικά στρατεύματα, και για την επιστροφή του κατοχικού δανείου. Όταν δε τους στριμώξεις η απάντησή τους είναι παιδαριώδης και προπετής. Παραιτήθη ο Καραμανλής των αποζημιώσεων, λένε. Ως γνωστόν προφορική παραίτηση, δεν ισχύει. Ή λένε το άλλο: «Εμείς σας έχουμε αποζημιώσει τόσα χρόνια που ερχόμαστε στη χώρα σας και αφήνουμε το συνάλλαγμά μας στην Ελλάδα». Αυτά που λένε οι Γερμανοί είναι ηλίθια. Και κανείς δεν στρέφεται να τους πει: «Είστε ηλίθιοι». Αντί τούτου, δεχόμαστε ενορχηστρωμένο υβρεολόγιο από τη Γερμανία. Ο Τολστόι είχε πει: «Ξύσε το Ρώσο, θα βρεις το μουζίκο. Ξύσε το Γερμανό, θα βρεις το ναζί».”

Προλήψεις και δεισιδαιμονίες



Προλήψεις και δεισιδαιμονίες

“Χτύπα ξύλο”, “Πιάσε κόκκινο”, “Ο τυχερός μου αριθμός, ρούχο ή χρώμα”, “Τρίτη και 13″, “πέρασμα κάτω από σκάλα”, “μαύρη γάτα”, “δάγκωσε τη γλώσσα σου”, “κουνήσου από τη θέση σου”.
Ποιος από μας δεν έχει νιώσει την ανάγκη σε κάποια φάση της ζωής του να κάνει κάτι από τα παραπάνω; Αυτές οι εκφράσεις που τις έχουμε πει ή τις έχουμε ακούσει όλοι μας όταν θέλουμε να μας πάνε καλά τα πράγματα ή να αποτρέψουμε το κακό, γρουσουζιά ή μια άσχημη εξέλιξη, με ένα μαγικό τρόπο. Είναι κομμάτι της κουλτούρας μας και παρόμοιες εκδηλώσεις συναντώνται σε όλους τους πολιτισμούς. Επίσης, συχνά σε όλους μας παρατηρούνται εμβόλιμες σκέψεις όπως επαναλήψεις λέξεων και εικόνων, ή κάποιος ρυθμός, που κολλάνε στο μυαλό και δεν φεύγουν εύκολα.
Πότε οι προλήψεις αυτές γίνονται πρόβλημα;
Όλα τα παραπάνω παρά τον καταναγκαστικό χαρακτήρα που παίρνουν ορισμένες φορές, βρίσκονται, ωστόσο, μέσα στα φυσιολογικά πολιτισμικά πλαίσια και δεν συνιστούν παθολογικές συμπεριφορές. Η Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή χαρακτηρίζεται από α) ιδεοληψίες και β) τελετουργίες (ή καταναγκασμούς). συνέχεια στο σύνδεσμο πηγή

Μαίανδρος το Αρχαιότερο Ελληνικό σύμβολο

http://theseus-aegean.blogspot.gr/2013/01/blog-post_1902.html

Μαίανδρος το Αρχαιότερο Ελληνικό σύμβολο


Το αρχαιότερο ελληνικό σύμβολο ο Μαίανδρος αποτελεί σύμβολο Νίκης και Ενότητας, σύμβολο του Άπειρου και της Αιώνιας Ζωής, αλλά και της αέναης πορείας μας μέσα στον κόσμο. Εμπνευσμένος, κατά την άποψη κάποιων ακαδημαϊκών, από τις πολυάριθμες στροφές του ποταμού Μαιάνδρου, ο οποίος έχει συνολικό μήκος πάνω από 500 χιλιόμετρα, θα αποτελέσει ένα από τα ιστορικότερα σύμβολα του Ελληνικού Κόσμου και θα ονομαστεί και Ελληνικό Κλειδί, καθώς δηλώνει την ελληνική καταγωγή όλων των πραγμάτων που τον φέρουν πάνω τους.Μπορεί σαν σύμβολο να χρησιμοποιήθηκε κυρίως στην διακόσμηση, ουσιαστικά όμως είναι σφραγίδα Ελληνική, καθώς τα περισσότερα αρχαία ελληνικά αντικείμενα φέρουν το σχέδιο του Μαιάνδρου. Σαν σχήμα δεν θα λείψει ούτε και από την Ακρόπολη. Μπορεί να είναι γέννημα των προϊστορικών χρόνων, ωστόσο θα αναγεννηθεί και θα πάρει την κύρια, αλλά όχι και μοναδική μορφή του κατά τους Γεωμετρικούς Χρόνους. Σύμβολο όλων των Ελλήνων ο Μαίανδρος, καθώς θα χρησιμοποιηθεί σε αγγεία, ναούς, μνημεία, γλυπτά, αντικείμενα, πολεμικά όπλα και πανοπλίες, ενδύματα σε όλα τα μήκη και πλάτη του Ελληνικού Κόσμου. Το ίδιο σχήμα υπάρχει και στην περίφημη ασπίδα του Φιλίππου του Β’. Μέσω της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας εμφανίζεται και στον Βυζαντινό Πολιτισμό. Αποτελεί λοιπόν ο Μαίανδρος ένα από τα κορυφαία Ελληνικά σύμβολα, το οποίο χρησιμοποιήθηκε στις σπουδαιότερες περιόδους της ελληνικής ιστορίας.
Η αίσθηση του άπειρου, του ατελείωτου αφ΄ ενός, αλλά και της ακρίβειας και ολοκλήρωσης αφ΄ ετέρου, χαρακτηρίζουν τον ελληνικό πολιτισμό. Ήδη από την κλασσική αρχαιότητα ο μαίανδρος εκπροσώπησε την εικαστική έκφραση της πεμπτουσίας της αρχαίας ελληνικής σκέψης – αρμονική ταύτιση των αντιθέτων στον ανώτερο δυνατό βαθμό. Στην αρχαιότητα το σύμβολα αυτό απεικόνιζε την ατελείωτη ροή του χρόνου και το ολοκληρώσιμο των επαναλαμβανόμενων χρονικών κύκλων. Το νερό ως πηγή ζωής και ο αναπόφευκτος μαρασμός, ο θάνατος, που ταυτόχρονα αποτελεί και γέννημα μίας καινούριας αρχής. Οι αινιγματικές και άγνωστες περιπέτειες της μοίρας και η κίνηση προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, από το σημείο γέννησης και εκκίνησης προς τους ευρείς ορίζοντες του αγνώστου – παραλληλισμός με την πορεία του ελληνισμού σε ολόκληρο τον κόσμο. Στην μυθική επιλογή του Ηρακλή, μαιάνδριο σχήμα είχε ο δύσκολος δρόμος της Αρετής (σε αντίθεση με της Κακίας, που ήταν ευθεία), με τους μαιάνδρους να συμβολίζουν τις δομημένες δυσκολίες της ζωής, που καλείται να ξεπεράσει οξύνοντας το πνεύμα του ο άνθρωπος για να πλησιάσει το ιδανικό.Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι ο μαίανδρος αποτελεί ευρύτερα διαδεδομένο σύμβολο, τόσο από γεωγραφικής όσο και από χρονολογικής άποψης, που ανιχνεύεται όπου έχει εμφανιστεί ευρωπαϊκού τύπου Πολιτισμός.
Παρουσιάζεται στην πλειονότητα αρχαίων έργων τέχνης, σε αγγεία, οικοδομήματα, επιγραφές. Ο μαίανδρος (ή αλλιώς Ελληνικό κλειδί) ήταν και είναι το σύμβολο της αιώνιας ζωής και του αέναου περάσματός μας πάνω σε αυτό τον κόσμο. Η σημαντικότερη παρουσία του μαίανδρου είναι αυτή στο γενετικό υλικό (μαίανδρος-σπείρα).Με το όρο μαίανδρος ή ελληνική κλείδα εννοείται στην αρχιτεκτονική και την αρχαιολογία η ταινιωτή διακόσμηση -σύνθεση ευθειών- που ενώνονται μεταξύ τους σε ορθές γωνίες ή τέμνονται διαγώνια. Το μαιανδρικό μοτίβο, σεδιάφορες παραλλαγές του, χρησιμοποιείτο συχνά κατά την αρχαιότητα για τη διακόσμηση της ζωφόρου των ναών. Παραλλαγή του είναι ο μαίανδρος που χρησιμοποιεί σπειροειδή επαναλαμβανόμενα μοτίβα  και η βιτρούβια έλιξ (γλωσσίδα), ένα επαναλαμβανόμενο καμπυλόγραμμο κυματοειδές μοτίβο.Τα αρχαιότερα μνημεία, πάνω στα οποία κατ’ αρχάς συναντάται αυτό το γραμμικό κόσμημα, είναι πολλοί τάφοι στην Μικρά Ασία και μάλιστα ο λεγόμενος τάφος του Μίδα στη Φρυγία, του οποίου η λίθινη πρόσοψη είναι πλήρως διακοσμημένη από μαιάνδρους. Επίσης συναντάται πάνω σε αγγεία της γεωμετρικής εποχής, όπου φαίνεται ότι είναι εξέλιξη της συνεχόμενης σπείρας των μυκηναϊκών χρόνων. Χαρακτηριστικά δείγματα αυτού του θέματος κατά την εν λόγω εποχή παρέχουν τα λεγόμενα αγγεία του Διπύλου, που βρίσκονται εκτεθειμένα στο αρχαιολογικό μουσείο της Αθήνας. Ο μαίανδρος, ο οποίος παρουσιάζεται πάνω σε αυτά τα αγγεία, αρχικά είχε τη μορφή απλής θλαστής γραμμής, της οποίας τα τμήματα διευθύνονται οριζοντίως και καθέτως εναλλάξ. Κατά την ελληνιστική περίοδο αυτός ο τύπος γίνεται πολυπλοκότερος, η θλαστή γραμμή διπλασιάστηκε και πληρώθηκαν τα σχηματιζόμενα τετράγωνα που σχηματίζονταν μεταξύ των γραμμών από στιγμές ή σταυρούς ή άλλα παρεμφερή θέματα. Η χρήση όμως αυτού του γραμμικού σχήματος γίνεται όχι μόνο για την διακόσμηση των αγγείων, αλλά και των ναών και των ενδυμάτων. 
Στους ναούς κοσμούνταν από μαίανδρο, συνήθως έγχρωμο, τα επιστύλια, τα ακρωτήρια και τα φατνώματα της οροφής και οι κίονες, στα ενδύματα δε οι παρυφές. Ωραίο παράδειγμα μαιάνδρου πάνω σε ενδύματα παρέχουν οι κόρες της Ακροπόλεως. Τα αρχαϊκά πώρινα και μαρμάρινα γυναικεία αγάλματα που βρίσκονται στο μουσείο της Ακροπόλεως. Ο πέπλος, τον οποίο φέρουν οι μορφές αυτές, διακοσμούνταν κατά τις παρυφές με άλλα χρωματιστά κοσμήματα (σταυρούς, ρόδακες, άνθη) και με μαιάνδρους. Το γεωμετρικό αυτό σχήμα διατηρήθηκε και κατά την αλεξανδρινή εποχή και μεταδόθηκε και στην Ιταλία. Χαρακτηριστικό πρώϊμου μαίανδρου παρουσιάζουν πολλά αγγεία που βρέθηκαν στην Villanova, πάνω στα οποία ο μαίανδρος είναι ακόμα απλός και βαρύς, στερούμενος την ωραιότητα που χαρακτηρίζει τον διπλό μαίανδρο (γνωστό σήμερα ως σβάστικα) της ελληνικής τέχνης.
συβέχεια στο σύνδεσμο πηγή

Γιατροσόφια της Πελοποννήσου

http://www.agrotikabook.gr

Τα γιατροσόφια της Πελοποννήσου

Γιατροσόφια της Πελοποννήσου

Αϋπνία: 
- Τοποθετούμε ένα σακουλάκι λεβάντας κάτω από το μαξιλάρι μας, όταν πάμε για ύπνο, γιατί έχει καταπραϋντικές και χαλαρωτικές ιδιότητες.
- Πίνουμε αφέψημα βαλεριάνας, γιατί έχει καταπραϋντικές και χαλαρωτικές ιδιότητες.
- Πίνουμε ζεστό γάλα με μέλι, για τους ίδιους λόγους.
Διάρροια:
- Σε ένα μικρό ποτήρι αναμιγνύουμε 3 μέρη λεμόνι και ένα μέρος καφέ. Το πίνουμε με μικρές γουλιές.
- Πίνουμε αφέψημα από χαμομήλι, γιατί βοηθά στην καλή λειτουργία του εντέρου.
Εγκαύματα: - Για ένα έγκαυμα 1ου βαθμού, τοποθετούμε στο καμένο σημείο στρώσεις από φέτες κρεμμύδι. Το κρεμμύδι απορροφά τη θερμότητα, δροσίζει και ανακουφίζει από τον πόνο. - Τοποθετούμε βάλσαμο ως κατάπλασμα για να απορροφήσει τη θερμότητα. - Τοποθετούμε στρώσεις από ωμή πατάτα για να μη δημιουργηθούν στο σημείο του εγκαύματος φουσκάλες. - Κάνουμε στο σημείο επάλειψη με βάμμα καλέντουλας, γιατί βοηθά στο να μην σχηματιστούν πρηξίματα. - Κάνουμε επάλειψη με αλοιφή αλόης, γιατί απορροφά το πρήξιμο και τον πόνο Έλκος στομάχου: - Στην σαλάτα που τρώμε κόβουμε και μολόχα (βότανο) και τρώμε καθημερινά, γιατί βοηθά στην καλή πέψη. - Φτιάχνουμε αφέψημα από ρίζες πουρναριού και πίνουμε καθημερινά, γιατί βοηθά στην καλή λειτουργία του δωδεκαδάκτυλου. - Πίνουμε αφέψημα από χαμομήλι ή μάραθο, γιατί βοηθά στην καλή συντήρηση του στομάχου. Καλόγεροι: - Τοποθετούμε πάνω στον καλόγερο ένα ανοιχτό σύκο, γιατί βοηθά στο γρήγορο σπάσιμο του καλόγερου. - Τρίβουμε την περιοχή με τρίμμα από σκόρδο, για να σπάσει πιο γρήγορα. - Κάνουμε επάλειψη με χυμό λεμονιού, ή με αιθέριο έλαιο από γαρίφαλο για να σπάσει πιο γρήγορα. Κατάγματα, εξαρθρώσεις: - Τοποθετούμε στο σημείο που είναι το πρόβλημα, στρώσεις από φέτες κρεμμύδι, ως κατάπλασμα, για να απορροφήσει το πρήξιμο. - Κάνουμε επάλειψη με αιθέριο έλαιο από θυμάρι, γιατί βοηθάει στην καταπράυνση από τον πόνο. - Κάνουμε επάλειψη με βαλσαμόχορτο, γιατί βοηθάει στην απορρόφηση του πρηξίματος. - Πίνουμε αφέψημα από σέλινο, γιατί βοηθάει στην εσωτερική αναδόμηση των οστών. Κοκκίτης: - Στο άτομο που πάσχει από κοκκίτη δίνουμε να πίνει καθημερινά γαϊδουρόγαλο, για να μαλακώσει ο λαιμός και το αναπνευστικό σύστημα. - Φτιάχνουμε αφέψημα από ρίγανη και το πίνουμε καθημερινά, γιατί βοηθά στο λαιμό και στο αναπνευστικό σύστημα. Μώλωπες: - Στο σημείο που χτυπήσαμε, τοποθετούμε ένα μεταλλικό αντικείμενο, π.χ. ένα νόμισμα, και το πιέζουμε για λίγα δευτερόλεπτα. Αυτό θα απορροφήσει το πρήξιμο και το μελάνιασμα. - Κάνουμε στο σημείο επάλειψη με βάμμα καλέντουλας, γιατί βοηθά στο να μην σχηματιστούν πρηξίματα. - Κάνουμε επάλειψη με αλοιφή αλόης, γιατί απορροφά το πρήξιμο και τον πόνο. Πονοκέφαλος: - Τρίβουμε με έλαιο λεβάντας τους κροτάφους, γιατί έχει καταπραϋντικές ιδιότητες. - Πίνουμε αφέψημα βαλεριάνας ή δεντρολίβανου, γιατί έχει καταπραϋντικές και χαλαρωτικές ιδιότητες. Πονόλαιμος: - Σε ένα ποτήρι αναμιγνύουμε 3 μέρη μέλι, 1 μέρος λεμόνι και λίγο χλιαρό νερό. Το πίνουμε για να μαλακώσει ο λαιμός. Τσιμπήματα: - Στο σημείο που τσίμπησε το έντομο, τοποθετούμε ένα κομμάτι από χρυσό, για να απορροφήσει το δηλητήριο και να μην πρηστεί. - Τρίβουμε το σημείο με αιθέριο έλαιο λεβάντας, γιατί είναι απολυμαντικό και ανακουφίζει από τον πόνο. - Αλείφουμε το σημείο με κρέμα από αλόη, γιατί απορροφά το πρήξιμο και τον πόνο. - Αλείφουμε το σημείο με χυμό θυμαριού. Το θυμάρι βοηθά στην απολύμανση. Υπέρταση: - Δίνουμε στον ασθενή να φάει 2 σκελίδες σκόρδο, γιατί έχει ιδιότητες που ρίχνουν την πίεση. - Δίνουμε στον ασθενή να πιει ρόφημα από τίλιο. - Δίνουμε στον ασθενή να φάει λίγα κομμάτια από τζίντζερ. Ωταλγία: - Για πόνο στο αυτί ή για βουλωμένα αυτιά, ρίχνουμε λίγο χλιαρό λάδι μέσα στο αυτί και το σκεπάζουμε με μια ζεστή πετσέτα. - Βάζουμε να μουλιάσει σκόρδο σε λάδι, εμποτίζουμε με το μείγμα ένα βαμβάκι και με αυτό φράζουμε το αυτί. - Εμποτίζουμε ένα βαμβάκι με λίγες σταγόνες από αιθέριο έλαιο λεβάντας και με αυτό φράζουμε το αυτί.
Βιβλιογραφία:
1. Βοτανοθεραπεία, εκδόσεις Δομική.
2. Προφορική μαρτυρία από συγγενείς στη Σπάρτη και την Καλαμάτα
Πηγή: giatrosofia-elladas.blogspot.gr Οι πληροφορίες που δίδονται έχουν καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα και δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την γνωμάτευση του ιατρού σας η την επίσκεψη σε άλλον ειδικό της υγείας Αν αποφασίσετε να ακολουθήσετε κάποια διατροφή ρωτήστε τον προσωπικό ιατρό σας

"Το κόκκινο παραμύθι" του Κώστα Στοφόρου


http://www.ideostato.gr/2013/06/e-book_9294.html

Ανοικτό e-book : "Το κόκκινο παραμύθι" του Κώστα Στοφόρου


Ένα παραμύθι που δημιουργήθηκε μέσα από το facebook με έμπνευση από τις ζωγραφιές της Στεφανίας Βελδεμίρη. Ο Κώστας Στοφόρος είδε την πρώτη ζωγραφιά με την κοπέλα που κοιμάται με αγκαλιά την κούκλα της. Φαντάστηκε μια βροχή από μπιζέλια και το παραμύθι …ξεκίνησε. Κείμενο το κείμενο, ζωγραφιά τη ζωγραφιά οδήγησαν την πριγκίπισσα χωρίς όνομα να συναντήσει τον μελαγχολικό πρίγκιπα-ζωγράφο. Η αγάπη τους θα τους κάνει χελιδόνια, αλλά στο τέλος…

Ένα παραμύθι για την Άνοιξη. Το πρώτο μιας σειράς παραμυθιών: Κίτρινο για το Καλοκαίρι, Πορτοκαλί για το Φθινόπωρο, Λευκό για το Χειμώνα.


Τίτλος: Το κόκκινο παραμύθι
Συγγραφέας: Κώστας Στοφόρος
Εκδόσεις Σαΐτα
ISBN: 978-618-5040-09-3

Συντελεστές
Εικονογράφηση: Στεφανία Βελδεμίρη
Σελιδοποίηση: Ηρακλής Λαμπαδαρίου

“Ο αλυσοδεμένος ελέφαντας”


Αλυσοδεμένος ελέφαντας

“Ο αλυσοδεμένος ελέφαντας”

Καθώς ένας άνθρωπος περνούσε κοντά από τους ελέφαντες ενός τσίρκου, ξαφνικά σταμάτησε, απορημένος από το γεγονός ότι αυτά τα τεράστια πλάσματα κρατούνταν μόνο από ένα μικρό σχοινί δεμένο στο μπροστινό πόδι τους.

Δεν υπήρχαν ούτε αλυσίδες, ούτε κλουβιά.

Ήταν προφανές ότι οι ελέφαντες θα μπορούσαν, ανά πάσα στιγμή, να ξεφύγουν από τα δεσμά τους, αλλά για κάποιο λόγο, δεν το έκαναν.

Είδε έναν εκπαιδευτή εκεί κοντά και ρώτησε γιατί αυτά τα ζώα στέκονται απλά εκεί και δεν κάνουν καμία προσπάθεια να ξεφύγουν.

"_ Λοιπόν," είπε ο εκπαιδευτής, "όταν είναι νεαρά ελεφαντάκια και πολύ μικρότερα σε όγκο, χρησιμοποιούμε το ίδιο μέγεθος σχοινιού για να τα δέσουμε και σ εκείνη την ηλικία, αυτό είναι αρκετό για να τα κρατήσει.

Προσπαθούν απεγνωσμένα να το κόψουν και να ξεφύγουν, αλλά το μόνο που καταφέρνουν είναι να πληγώνουν το πόδι τους και να πονάνε. Σιγά σιγά, παύουν τις προσπάθειες απόδρασης, απογοητευμένα από τις αποτυχίες και τον πόνο.

Καθώς μεγαλώνουν, είναι προετοιμασμένοι να πιστεύουν ότι δεν μπορούν να ξεφύγουν. Πιστεύουν ότι το σχοινί μπορεί να τους κρατήσει ακόμα, γι 'αυτό ποτέ δεν προσπαθούν να απελευθερωθούν.”

O άνθρωπος έμεινε κατάπληκτος. Αυτά τα ζώα θα μπορούσαν ανά πάσα στιγμή να απελευθερωθούν από τα δεσμά τους, αλλά επειδή πίστευαν ότι δεν θα μπορούσαν, είχαν κολλήσει εκεί που ήταν.

ΗΘΙΚΟ ΔΙΔΑΓΜΑ:
Όπως και οι ελέφαντες, πόσοι από εμάς δεν περνούν τη ζωή κρεμασμένοι από μια πεποίθηση ότι δεν μπορούν να κάνουν κάτι, απλά επειδή απέτυχαν σε αυτό μία φορά πριν;

Η αποτυχία είναι μέρος της μάθησης: Δεν πρέπει ποτέ να εγκαταλείπουμε τον αγώνα της ζωής.

Η προσπάθειά μας ενδέχεται να αποτύχει, αλλά ποτέ δεν παραλείπουμε να κάνουμε μια προσπάθεια & ΕΠΙΛΕΓΟΥΜΕ να μην αποδεχτούμε τα ψεύτικα όρια και τους περιορισμούς που δημιουργήθηκαν από το παρελθόν.

~ Από το βιβλίο του Χόρχε Μπουκάι
"Να σου πω μια ιστορία"

Μινθέλαιο

http://www.agrotikabook.gr/%CE%BC%CE%B9%CE%BD%CE%B8%CE%AD%CE%BB%CE%B1%CE%B9%CE%BF 

 

http://www.emedi.gr/%CE%B5%CE%BD%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CE%BA%CF%84

Μινθέλαιο


Το μινθέλαιο

Το μινθέλαιο προέρχεται από το φυτό μέντα (διασταύρωση watermint και δυόσμου), που ευδοκιμεί στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική.
Το έλαιο μέντας χρησιμοποιείται συχνά ως αρωματικό σε τρόφιμα και ποτά και ως άρωμα σε σαπούνια και καλλυντικά. Το έλαιο μέντας, επίσης, χρησιμοποιείται σε μια ποικιλία προϊόντων υγείας και μπορεί να ληφθεί από το στόμα σαν διατροφικό συμπλήρωμα.  Μπορεί επίσης, να εφαρμοστεί και στο δέρμα.
Το έλαιο μέντας μπορεί να προκαλέσει παρενέργειες, όπως καούρα και μπορεί, επίσης, να έχει αλληλεπιδράσεις με ορισμένα φάρμακα.
Που χρησιμοποιείται
Τα οφέλη του
Πολλές μελέτες δείχνουν ότι οι οι οξεανθεκτικές κάψουλες μέντας,  που επιτρέπουν στο λάδι να περάσει μέσα από το στομάχι ώστε να μπορεί να διαλυθεί στο έντερο - μπορεί να βοηθήσει να ανακουφίσει τα κοινά συμπτώματα του συνδρόμου του ευερέθιστου εντέρου, όπως το κοιλιακό άλγος  και το φούσκωμα.  Οι επικαλυμμένες μορφές από έλαιο μέντας, ωστόσο, στην πραγματικότητα, μπορεί να προκαλέσουν ή να επιδεινώσουν την καούρα και τη ναυτία.

Το έλαιο μέντας χρησιμοποιείται για μια ποικιλία από πεπτικά προβλήματα, όπως:
  • Σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου
  • Δυσπεψία
  • Καούρα
  • Ναυτία
  • Εμετός
  • Πρωινή αδιαθεσία
  • Κράμπες της ανώτερης γαστρεντερικής οδού και χοληφόρων
  • Διάρροια
  • Βακτηριακή υπερανάπτυξη στο λεπτό έντερο
  • Αέρια
Τα συμπληρώματα διατροφής που περιέχουν αιθέριο έλαιο μέντας, επίσης, χρησιμοποιούνται από κάποιους ανθρώπους για τις ακόλουθες ασθένειες:
  • Κρυολογήματα
  • Βήχας
  • Φλεγμονή του στόματος και του φάρυγγα
  • Λοιμώξεις παραρρίνιων κόλπων και λοιμώξεις του αναπνευστικού
  • Προβλήματα εμμήνου ρύσεως
  • Προβλήματα ήπατος και χοληδόχου κύστης 
  • Πονοκέφαλος
  • Μυϊκός πόνος
  • Νευρόπονος
  • Πονόδοντος
  • Φλεγμονή του στόματος
  • Φαγούρα
  • Αλλεργικό εξάνθημα
  • Βακτηριακές και ιογενείς λοιμώξεις
  • Απώθηση κουνουπιών
  • Ενισχύσει τη μνήμη και την εγρήγορση
Επιπλέον,το αιθέριο έλαιο μέντας ατμών χρησιμοποιείται και ως εισπνεόμενο για τη θεραπεία του κρυολογήματος και του βήχα. Επίσης, ορισμένοι γιατροί προσθέτουν έλαιο μέντας σε ένα διάλυμα υδροξειδίου του βαρίου για να χαλαρώσουν το παχύ έντερο κατά τη διάρκεια του κλύσματος.
Το μινθέλαιο θεωρείται ότι έχει ακτινοπροστατευτικά αποτελέσματα σε ασθενείς που υποβάλλονται σε θεραπεία του καρκίνου.
Η μέντα έχει υψηλή περιεκτικότητα σε μενθόλη, και χρησιμοποιείται συχνά στο τσάι και για αρωματισμό του παγωτού, σε είδη ζαχαροπλαστικής, τσίχλες, και οδοντόπαστες.
Το έλαιο περιέχει επίσης μενθόνη και εστέρες μενθύλιου, ιδιαίτερα μενθύλιο αιθυλεστέρα. Τα αποξηραμένα φύλλα μέντας έχουν, συνήθως, 0,3-0,4% του πτητικού ελαίου που περιέχει μενθόλη (7 - 48%), μενθόνη (20-46%), μενθύλιο αιθύλιο (3-10 %), Menthofuran (1-17%) και 1,8-κινεόλη (3-6%). Το μινθέλαιο περιέχει επίσης μικρές ποσότητες λιμονένιο, pulegone, ευκαλυπτόλη, καρυοφυλλένιο και πινένιο. Μπορεί, επίσης, να χρησιμοποιηθεί σε ορισμένα σαμπουάν, σαπούνια και  προϊόντα φροντίδας του δέρματος. Η μενθόλη ενεργοποιεί  τους TRPM8 υποδοχείς για το κρύο στο δέρμα και στους βλεννογόνους, και δημιουργεί ένα αίσθημα ψύξης.
Παρενέργειες
Στους περισσότερους ενήλικες, οι μικρές δόσεις του αιθέριου ελαίου που περιέχονται σε συμπληρώματα διατροφής και  σε προϊόντα περιποίησης του δέρματος φαίνεται να είναι ασφαλείς. Οι  έγκυες και θηλάζουσες γυναίκες, ωστόσο, θα πρέπει να αποφεύγουν τέτοιου είδους προϊόντα, διότι λίγα είναι γνωστά για την ασφάλειά τους κατά τη διάρκεια της κύησης και της γαλουχίας.
Πιθανές παρενέργειες του ελαίου μέντας περιλαμβάνουν:
  • Καούρα
  • Αλλεργικές αντιδράσεις, όπως η έξαψη, κεφαλαλγία, και τα έλκη στο στόμα
  • Καύσος πρωκτού κατά τη διάρροια
Αν και οι οξεοανθεκτικές κάψουλες λαδιού μέντας  μπορεί να μειώσουν την καούρα, η  προστατευτική τους επικάλυψη μπορεί να διαλυθεί πιο γρήγορα και να αυξήσει τον κίνδυνο της καούρας όταν λαμβάνεται ταυτόχρονα με φάρμακα που ελαττώνουν το γαστρικό οξύ και τα οποία είναι χρησιμοποιούνται συχνά για την καούρα ή την παλινδρόμηση οξέος. Είναι καλύτερο να λαμβάνονται τέτοια φάρμακα τουλάχιστον δύο ώρες μετά τη λήψη των οξεοανθεκτικών  προϊόντων μέντας.
Βιβλιογραφία
organicfacts.net

Τα οφέλη του θαλασσινού μπάνιου στην υγεία μας


http://gr.news.yahoo.com/

Τα οφέλη του θαλασσινού μπάνιου στην υγεία μας


4 οφέλη του θαλασσινού μπάνιου για την υγεία
Ο Γάλλος βιολόγος Ρενέ Κεντόν, περίπου τρεις δεκαετίες πριν, επεσήμανε τις ευεργετικές ιδιότητες της θάλασσας... για τον οργανισμό και απέδειξε ότι το θαλασσινό νερό έχει ίδια σύσταση με το πλάσμα του αίματος, παίζοντας σημαντικό ρόλο στην ομορφιά και την υγεία του οργανισμού.
Το γεγονός οτι υπάρχουν ειδικά κέντρα «θαλασσοθεραπείας» για χρόνιες παθήσεις, είναι τρανταχτή απόδειξη του σημαντικού ρόλου που παίζει η θάλασσα στην υγεία μας. Με ποιο τρόπο όμως βοηθάει τον οργανισμό και το δέρμα μας προκαλώντας αυτό το αίσθημα αναζωογόνησης και ευεξίας κάθε φορά που βουτάμε στα νερά της.
Οι κυριότερες ευεργετικές και θεραπευτικές ιδιότητες του θαλασσινού νερού είναι:
1. Άλατα και ιχνοστοιχεία για τις αρθρώσεις: Το νερό της θάλασσας είναι ιδιαίτερα ευεργετικό σε παθήσεις του μυοσκελετικού συστήματος και όπως έχει αποδειχτεί, τα άτομα που κολυμπούν συστηματικά απαλλάσσονται από τέτοιου είδους ενοχλήσεις Αλλωστε η υδροκινησιοθεραπεία, γίνεται ευκολότερα λόγω άνωσης μέσα στη θάλασσα.
2. Θαλασσινή αύρα για το αναπνευστικό: Βελτιώνει σημαντικά την αναπνευστική λειτουργία, ενώ είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική στις κρίσεις του άσθματος και της αλλεργικής ρινίτιδας, σύμφωνα με καναδική μελέτη του Πανεπιστημίου Μακ Γκιλ. Παράλληλα ωφελούν πάρα πολύ και τα άτομα με χρόνια ιγμορίτιδα, καθώς βοηθούν στην αποσυμφόρηση της μύτης.
3. Φύκια για ενυδάτωση και προστασία: Τα φύκια είναι συστατικά πολύτιμα στην κοσμετολογία και τη φαρμακευτική επιστήμη γενικότερα λόγω της συμβατότητάς τους με το ανθρώπινο δέρμα, που τους επιτρέπει να διεισδύσουν στα βαθύτερα στρώματά του. Ταυτόχρονα, είναι πλούσια σε ιχνοστοιχεία, μέταλλα, πρωτεΐνες και βιταμίνες, που ενυδατώνουν την επιδερμίδα, την προστατεύουν από φλεγμονές, την προφυλάσσουν από τις ελεύθερες ρίζες και διατηρούν την ελαστικότητά της καθυστερώντας τη γήρανση.
4. Ηλιος και θάλασσα θεραπεύουν τις δερματοπάθειες: Σύμφωνα με τη δερματολογική μελέτη Framingham, o ήλιος σε συνδυασμό με το θαλασσινό νερό έχει ευεργετικά αποτελέσματα σε δερματοπάθειες όπως η κνίδωση, το ατοπικό έκζεμα και η ψωρίαση.

Το Λινάρι και οι χρήσεις του

http://www.back-to-nature.gr/2013/01/blog-post_25.html

Το Λινάρι και οι χρήσεις του

Το λινάρι είναι  ένα από τα αρχαιότερα  φυτά που καλλιέργησε ο άνθρωπος με σκοπό την κατασκευή  νημάτων για την παραγωγή υφασμάτων. Πέραν όμως από την χρήση του σαν κλωστικό φυτό,  έγινε ιδιαίτερα γνωστό και για τις θεραπευτικές ιδιότητες των σπόρων του. Η μεγάλη σημασία αυτού του αρχαίου ιατρικού φυτού φαίνεται άλλωστε και από την λατινική του ονομασία linus usitatissimus, που σημαίνει «λινάρι το χρησιμότατο». Η ελαφρά γλυκιά γεύση τους σε συνδυασμό με την υψηλή περιεκτικότητα τους σε ωφέλιμα για την υγεία θρεπτικά συστατικά καθιστούν τους σπόρους του λιναριού μια σύγχρονη θαυματουργή τροφή η οποία δεν θα πρέπει να λείπει από το σύγχρονο διαιτολόγιο του ανθρώπου.
Ο λιναρόσπορος και το λάδι που προκύπτει από την έκθλιψη του -το λιναρέλαιο- έχουν σημαντικές αντιοξειδωτικές ιδιότητες. Ο λιναρόσπορος έχει μια ελαφρά γλυκιά γεύση και κυκλοφορεί σε τρεις τύπους: Ο σκούρος που είναι αυτός που παράγεται χωρίς καμία επεξεργασία, ο αποφλοιωμένος που διακρίνεται από το  ανοιχτό ξανθό του χρώμα και γενετικά τροποποιημένος που έχει  ένα πορτοκαλοκόκκινο χρώμα.

Το λινάρι  (Linum usitatissimum) είναι ένα φυτό που ανήκει στην οικογένεια  Linaceae. Καλλιεργούνται δύο τύποι λιναριού.
  • Το λινάρι που καλλιεργείται για την παραγωγή σπόρου από τον οποίο παράγεται έλαιο. το είδος  αυτό είναι βραχύκορμο.
  • Το λινάρι που καλλιεργείται για παραγωγή ινών. Το είδος αυτό είναι πιο υψηλόκορμο και με μικρότερο αριθμό διακλαδώσεων.
Το λινάρι είναι φυτό που κατάγεται από περιοχές της Ασίας και ίσως από  τις Ινδίες.
Η Ρωσία είναι η μεγαλύτερη παραγωγός χώρα λιναριού στον κόσμο με 250-300.000 τόνους ετησίως που από τελεί το 25% της παγκοσμίου παραγωγής. Άλλες χώρες που καλλιεργούν λινάρι είναι η Γαλλία, οι Ινδίες, η Λιθουανία. Στην Ελλάδα η καλλιέργεια είναι μικρή και κυρίως καλλιεργείται στην Μεσσηνία κυρίως για παραγωγή λιναρόσπορου. Το κλίμα αν και δεν ευνοεί πολύ την παραγωγή πολύ καλής ποιότητας ίνας και για αυτό σήμερα δεν καλλιεργείται στην Ελλάδα το λινάρι που έχει σκοπό την παραγωγή ινών.

Η μορφολογία του φυτού

Το λινάρι είναι ένα ετήσιο ποώδες φυτό που όμως στις κλωστικές ποικιλίες μπορεί να φθάσει το 1,5 μέτρο.   Το ριζικό σύστημα του λιναριού μπορεί να επεκταθεί σε βάθος 1-1,2 μέτρα και έχει πολλές διακλαδώσεις.  Ο βλαστός του διακλαδίζεται επάνω από το έδαφος σε δύο ή τρεις βλαστούς. Οι τελευταίες διακλαδώσεις φέρουν φύλλα και καρποφόρα όργανα. Σε γενικές γραμμές δεν είναι επιθυμητές οι πολλές διακλαδώσεις στο λινάρι που καλλιεργείται για παραγωγή ινών.
Τα φύλλα του λιναριού είναι απλά, άμισχα, ακέραια, με σχήμα λογχοειδές. Τα άνθη του εμφανίζονται σε βότρεις που αναπτύσσονται στις άκρες των διακλαδώσεων. Είναι άνθη ερμαφρόδιτα τα οποία έχουν 5 πέταλα με χρώμα κυανό, 5 σέπαλα, 5 στήμονες και ένα ύπερο με 5 καρπόφυλλα.. ο καρπός του λιναριού είναι κάψα, που περιέχει 5 καρπόφυλλα και μέχρι 10 σπόρους.
Οι σπόροι του λιναριού περιέχουν έλαιο σε ποσοστό 35-45%  και πρωτεΐνη 20-25%. Οι σπόροι του έχουν σχήμα ελλειψοειδές με λεία και γυαλιστερή επιφάνεια. Το χρώμα του σπόρου ποικίλει ανάλογα με την περιεκτικότητα σε χρωστική που περιέχει. Οι σπόροι που χρησιμοποιούνται για παραγωγή ελαίου, έχουν μεγαλύτερες διαστάσεις.
Ο λιναρόσπορος είναι πλούσιος σε λίπη 30-40%, πρωτεΐνες 20-25%, ινώδεις ουσίες 20-25%, 4-8% υγρασία, τέφρα 3-4%.
Το έλαιο του λιναριού περιέχει βιταμίνες, Α, Β, D και Ε, ιχνοστοιχεία και αμινοξέα.
Το λινάρι πολλαπλασιάζεται με σπόρο.
Τα εδάφη στα οποία αναπτύσσεται το λινάρι είναι τα βαριά πηλώδη έως μέσης συστάσεως  που συγκρατούν υγρασία. Επειδή δεν έχει πολύ ανεπτυγμένο ριζικό σύστημα δεν αναπτύσσεται καλά σε αμμώδη εδάφη που δεν συγκρατούν αρκετή υγρασία. Χαρακτηριστικό του φυτού αυτού είναι ότι ανέχεται την αυξημένη αλατότητα του εδάφους. Γενικά αναπτύσσεται καλά σε εδάφη που έχουν καλή στράγγιση με ρΗ γύρω από 6.

Η καλλιέργεια του λιναριού συνήθως εντάσσεται σε μία αμειψισπορά μαζί με σιτηρά ή αραβόσιτο. Μεταξύ δύο διαδοχικών καλλιεργειών λιναριού στο ίδιο χωράφι πρέπει να περνάνε τουλάχιστον 3 χρόνια ώστε να μειώνονται οι κίνδυνοι  από διάφορες ασθένειες εδάφους, όπως είναι η ριζοκτόνια το φουζάριο, κλπ.
Πριν από την σπορά γίνεται ένα όργωμα σε βάθος 25-30 εκατοστά και ένα φρεζάρισμα ώστε να γίνει το έδαφος κατάλληλο για να δεχθεί την σπορά.
Η σπορά γίνεται όταν η θερμοκρασία του εδάφους είναι μεγαλύτερη των 8ο C, που είναι  στα τέλη Απριλίου με τις αρχές Μαΐου. Η ποσότητα του σπόρου που χρησιμοποιείται είναι 3-4 κιλά το στρέμμα, το δε βάθος της σποράς είναι 2-3,5 εκατοστά.
Το λινάρι είναι μία καλλιέργεια που μπορεί να καλλιεργηθεί και χωρίς άρδευση εφόσον υπάρχει ικανοποιητική υγρασία στο έδαφος λόγω της κανονικής κατανομής των βροχοπτώσεων.  Σε περίπτωση περιοχών που επικρατεί ξηρασία πρέπει να γίνεται άρδευση, στην αρχή μετά το φύτρωμα, στην περίοδο της ανθήσεως και του γεμίσματος των καρπών.
Εφόσον υπάρχει η κατάλληλη ποσότητα αζώτου το λινάρι αναπτύσσεται κανονικά. Αντίθετα οι μεγάλες ποσότητες αζωτούχων λιπασμάτων ευνοούν το πλάγιασμα των φυτών και την ευαισθησία στις ασθένειες. Η βιολογική λίπανση με χλωρή λίπανση ψυχανθών είναι καλή λίπανση για το λινάρι.
Φωσφορική και καλιούχος λίπανση συνήθως δεν γίνεται  εκτός των περιπτώσεων που το έδαφος είναι πολύ ελλειμματικό.
Το λινάρι είναι ευαίσθητο στην έλλειψη  ψευδαργύρου και για αυτό τον λόγο γίνεται λίπανση με θειικό ψευδάργυρο.

Η συγκομιδή
Η συγκομιδή του λιναριού γίνεται όταν πέσουν τα φύλλα του ένα περίπου μήνα μετά την εμφάνιση των ανθέων του.
Ο χρόνος της συγκομιδής εξαρτάται  από τις καιρικές συνθήκες αλλά και από την τελική χρήση του προϊόντος. Σε γενικές γραμμές οι πρώιμες καλλιέργειες αφορούν καλλιέργειες για παραγωγή ινών. Γίνονται  σε περιόδους που οι σπόροι είναι ανώριμοι, ώστε να μεγιστοποιηθεί η παραγωγή των ινών.
Οι όψιμες καλλιέργειες αφορούν την παραγωγή σπόρων αλλά και ινών.
Το λινάρι συγκομίζεται με θερισμό όταν ωριμάσουν το 75% των καψών που αποκτούν ένα χαρακτηριστικό καφέ χρώμα και στην συνέχεια με μία αλωνιστική μηχανή λαμβάνεται ο σπόρος αφού βέβαια έχει μειωθεί η υγρασία ή γίνεται θεριζοαλωνισμός εφόσον η υγρασία των σπόρων έχει πέσει αρκετά.
Η καταπολέμηση των ζιζανίων μπορεί να γίνει με το κατάλληλο ζιζανιοκτόνο ή με μηχανικά μέσα.

Εχθροί και ασθένειες
Το λινάρι προσβάλλεται από διάφορες ασθένειες εδάφους. Οι περισσότερες  από τις νεότερες  ποικιλίες που κυκλοφορούν στο εμπόριο είναι ανθεκτικές στη φουζαρίωση και την σκωρίαση, ενώ σε μερικές ποικιλίες υπάρχει πρόβλημα από την ριζοκτόνια

Οι χρήσεις
Το λινάρι παλαιότερα  καλλιεργούνταν  στην Ελλάδα με στόχο την παραγωγή  αποκλειστικά   των ινών.
Σήμερα, ωστόσο, οι συνθήκες έχουν αλλάξει και η καλλιέργεια του λιναριού έρχεται σαν εναλλακτική καλλιέργεια  σε αντικατάσταση του βαμβακιού  που απαιτεί πολύ νερό αλλά και χημικά φυτοφάρμακα εξαιτίας των εχθρών και ασθενειών  που το προσβάλλουν. Επίσης , το λινάρι φαίνεται ότι τα τελευταία χρόνια έχει ζήτηση  στην παγκόσμια αγορά.
Το λινάρι μπορεί να αξιοποιηθεί με πολλούς τρόπους:
Α) Στην ανθρώπινη κατανάλωση
Από τα αρχαία χρόνια το λινάρι χρησιμοποιήθηκε σαν τρόφιμο αλά και σαν καθαρτικό. Τα τελευταία χρόνια στις ΗΠΑ κυκλοφορούν 200 διαφορετικά προϊόντα που περιέχουν λινάρι ή συστατικά λιναριού.  Ο σπόρος του είναι πλούσιος σε δύο πολυακόρεστα λιπαρά οξέα το α-λινολενικό οξύ  (ω-3) και το λινελαικό οξύ (ω-6).
Β) σαν εδώδιμο έλαιο
Χρησιμοποιείται άμεσα σαν εδώδιμο έλαιο σε μικρές ποσότητες, επειδή  λόγω του ότι περιέχει μεγάλη ποσότητα από  πολυακόρεστα λιπαρά οξέα, οξειδώνεται πολύ εύκολα και δεν μπορεί να διατηρηθεί πολύ. Εξαιρετικά ωφέλιμο, παράλληλα, αποδεικνύεται και το εδώδιμο λινέλαιο το οποίο έχει πολλές ευεργετικές ιδιότητες και βοηθά στην καταπολέμηση της κακής χοληστερίνης, γι’ αυτό και το βρίσκουμε σε όλα τα καταστήματα υγιεινής διατροφής.
Γ) για παραγωγή ινών
Από τα αρχαία χρόνια το λινάρι χρησιμοποιείται για την παραγωγή των ινών. Τα  νεώτερα χρόνια αποτελεί επίσης ένα βασικό φυτό στην ανάπτυξη της κλωστοϋφαντουργίας.  Οι ίνες του παράγονται με επεξεργασία των στελεχών των φυτών με παραμονή τους στο νερό για 10-12 ημέρες.  Στην συνέχεια αποξηραίνονται και με ειδικές μηχανές γίνεται ο αποχωρισμός των ινών από τους βλαστούς. Οι ίνες αποτελούν το 10-20% των βλαστών. Τα νεώτερα χρόνια αναπτύχθηκαν νέες μέθοδοι για τον αποχωρισμό των ινών με την χρήση των κατάλληλων ενζύμων. Οι ίνες του λιναριού διακρίνονται σε κοντές και μακριές. Η μακριά ίνα χρησιμοποιείται για την κατασκευή υψηλής αξίας προϊόντων ενώ η κοντή  χρησιμοποιείται για την κατασκευή προϊόντων μικρότερης αξίας, όπως καλύμματα, στρώματα, τάπητες, κλπ.
Δ) σαν ζωοτροφή
Χρησιμοποιούνται οι σπόροι ολόκληροι ή τα συμπληρώματα λαδιού ή η πίτα από το λινάρι  σαν ζωοτροφές από τα μηρυκαστικά αλλά και από τα κατοικίδια  ζώα (σκυλιά, γάτες). Χρησιμοποιείται σαν ζωοτροφή το έλαιο αναμεμιγμένο με διάφορα άλευρα σιτηρών και δίνεται σαν πρόσθετο του σιτηρεσίου επειδή είναι πλούσιο σε ιχνοστοιχεία.
Ε) για βιομηχανική χρήση
Τα έλαια του λιναριού μετά από μία διαδικασία που ονομάζεται «ξήρανση» χρησιμοποιούνται στην παραγωγή βερνικιών, λαδόπανων, μελανιών για εκτυπωτές,  κλπ. Το έλαιο του λιναριού χρησιμοποιείται σαν πρόσθετο σε χρώματα ζωγραφικής. Επίσης χρησιμοποιείται για το λουστράρισμα επίπλων δίνοντας τους στιλπνή και λαμπερή επιφάνεια. Το λινέλαιο χρησιμοποιείται στην παραγωγή υλικών για κάλυψη των δαπέδων.

Παραδοσιακή ιατρική

Αν και σήμερα στην πράξη πολύ λίγο χρησιμοποιείται ο λιναρόσπορος για θεραπευτικούς σκοπούς, κατά το παρελθόν η χρήση του ήταν αρκετά διαδεδομένη. Η παραδοσιακή  ιατρική, χρησιμοποιούσε τους λιναρόσπορους επειδή είχαν γίνει γνωστές οι  φαρμακευτικές ιδιότητες του λιναρόσπορου. Τα τελευταία χρόνια έγιναν πολλές επιστημονικές εργασίες από την  σύγχρονη ιατρική, καθώς και από τη διατροφική έρευνα. Οι έρευνες αυτές κατέδειξαν  την μεγάλη αξία του  λιναρόσπορου και των προϊόντων του ως πολύτιμα διατροφικά-φαρμακευτικά προϊόντα που δικαιώνουν την παραδοσιακή ιατρική. Η  χρήση του λιναρόσπορου σε πυώδη σπυριά υπό μορφή καταπλάσματος ήταν από τις πιο συνηθισμένες φαρμακευτικές του χρήσεις. Σαν υπακτικό, οι σπόροι έχουν και θεραπευτική επίδραση διότι ρυθμίζουν και τακτοποιούν τις κενώσεις. Το αφέψημα κάνει καλό στα βρογχικά, στην πνευμονία, στις πέτρες της χολής, στους ρευματικούς πόνους, καθώς και σε κάθε είδος φλεγμονές.

Οικονομικά στοιχεία
Το κόστος εγκατάστασης είναι γύρω στα 80- 100€ το στρέμμα. Οι αποδόσεις των ποικιλιών του λιναριού που κυκλοφορούν στην αγορά, σήμερα είναι πολύ ικανοποιητικές, φθάνουν τα 200 κιλά σπόρου ανά στρέμμα και οι τιμές που μπορούν να πετύχουν οι καλλιεργητές του είναι ικανοποιητικές.
Σε περίπτωση βιολογικής καλλιέργειας οι τιμές του σπόρου μπορεί να φθάσουν και τα 4€ το κιλό.
Η τιμή του λιναρέλαιου είναι  5 – 7 ευρώ  το λίτρο  για βιομηχανική χρήση και 10 – 15 ευρώ το λίτρο το εδώδιμο λιναρέλαιο.

Από Κάσσανδρος  Γάτσιος
Γεωπόνος-Σύμβουλος Επιχειρήσεων
Εταιρεία SYMAGRO

Δημοφιλείς αναρτήσεις