Η Γέννηση της Θεοτόκου

πηγή: http://partheni.weebly.com/iotaepsilonrhoomicron943-nualphaomicron943--muomicronnu941sigmaf.html

Παρθένι - Εύβοια

 

Γέννηση της Θεοτόκου

Ο ιερός ναός της Γέννησης της Θεοτόκου αποτελεί το μεγαλύτερο ναό του Παρθενίου και κύριο χώρο εκκλησιασμού των κατοίκων και των επισκεπτών. Βρίσκεται στο βόρειο τμήμα του χωριού. Εορτάζει την 8η Σεπτεμβρίου κάθε έτους. Με την ευκαιρία του εορτασμού της Γέννησης της Θεοτόκου, οργανώνεται πανηγύρι, το οποίο φημίζεται για την ποιότητα του φαγητού και το μέχρι πρωίας γλέντι.

                              --------------------------------------

πηγή : http://www.google.gr/imgres?num=10&hl=el&biw=1144&bih=695&tbm=isch&tbnid=JPLq-

Εκκλησία Γέννηση της Θεοτόκου

• Δείτε στο Google Earth
• Μοιραστείτε σε: 

από sxoriaditis

                                 
                           -------------------------------------------

 πηγή:  http://www.galatas.gr/%CE%99%CE%A3%CE%A4%CE%9F%CE%A1%CE%99%CE%91-

ΓΑΛΑΤΑΣ     

Ο Γαλατάς είναι ένα  πεδινό χωριό, ανήκει διοικητικά στη Δημοτική Ενότητα Χάλκειας  του Δήμου Ναυπακτίας της Π.Ε. Αιτωλοακαρνανίας, με  έδρα τα Χάνια Γαυρολίμνης. Είναι η  μεγαλύτερη Τοπική Κοινότητα  του Δήμου Ναυπακτίας. Αφού στην απογραφή του 2001 είχε 1.224 κατοίκους.Το χωριό αποτελείται από τους οικισμούς Νέο Γαλατά (Συνοικισμός), Κάτω Γαλατά, Πετράλωνα, Παλιόστανη, Νέο οικισμό και τον παραλιακό οικισμό Κρυονερίου.Φυσικά του όρια είναι βόρεια - βορειοανατολικά  ο ορεινός όγκος της Βαράσοβας, στη δυτική πλευρά του χωριού βρίσκεται  ο Εύηνος ποταμός που  χωρίζει την κοινότητα Γαλατά από την κοινότητα Ευηνοχωρίου και νότια-νοτιοανατολικά  του ο Πατραϊκός (Καλυδώνιος) κόλπος. Το χωριό απέχει περίπου  τρία χιλιόμετρα από την  Εθνική οδό (Ε-55) που συνδέει την Πελοπόννησο μέσω της  Γέφυρας Ρίου - Αντιρρίου με τη Δυτική Στερεά Ελλάδα και την Ήπειρο. Δυτικά  του χωριού και σε απόσταση  15 χλμ. βρίσκεται το Μεσολόγγι. Στο κέντρο του Κάτω Γαλατά βρίσκεται ο ενοριακός ναός αφιερωμένος στη Γέννηση της Θεοτόκου και στη πλατεία είναι το Ηρώο για τους πεσόντες Γαλατιανούς. Στον κάτω Γαλατά επίσης βρίσκεται και το Κ.Ε.Π. του Δήμου Χάλκειας και το ιατρείο. Στο Νέο  Γαλατά βρίσκεται το δημοτικό σχολείο και το νηπιαγωγείο.

                           --------------------------------------------------

 πηγή: http://www.valiakalda.gr/panhgyria.html

8/9     της μικρής Παναγίας Γέννηση της Θεοτόκου (Κύριε Ελέησον) - η συμβολική δημοπρασία της εικόνας στις εκκλησίες: όποιος κερδίζει τον πλειστηριασμό, κρατά τα λάβαρα της εκκλησίας κατά την περιφορά της εικόνας ενώ σέρνει πρώτος το χορό στο μεγάλο γλέντι - ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΒΟΛΙΩΤΕΣ ΠΡΙΝ ΦΥΓΟΥΝ ΓΙΑ ΤΑ ΧΕΙΜΑΔΙΑ                            ---------------------------------------------------------------------   πηγή: http://www.arkadimonastery.gr/index.php?id=37,56,0,0,1,0    Γέννηση της Παναγίας Βρίσκεται στο δρόμο για τη Μονή Αρκαδίου πολύ κοντά στη Μονή και ακριβώς απέναντι (στην απέναντι πλευρά του φαραγγιού) από την Παναγία του Αστυρακιά. Ονομάζεται από τους ντόπιους η Παναγία του Μερκούρη ή ο Μερκούρης. (Γιορτάζει στις 8 Σεπτεμβρίου)                                                ------------------------------------------- πηγή: http://plastira-limni.blogspot.gr/2007_11_01_archive.html Λίμνη Πλαστήρα: Το μοναστήρι της Κορώνας Νότια της Καρδίτσας και σε απόσταση είκοσι χιλιομέτρων περίπου, λίγο πιο πάνω από το Μοσχάτο (Βλάσδο), στον ορεινό όγκο των περήφανων Αγράφων, βρίσκεται το ξακουστό Μοναστήρι της Κορώνας. Κτισμένο σε υψόμετρο 800 μέτρων περίπου, σχεδόν κατακόρυφα πάνω από το θεσσαλικό κάμπο σε μια κατάφυτη από βελανιδιές και καστανιές πλαγιά, αποτελεί πραγματικό στολίδι και καύχημα για την περιοχή μας. Όπως αποδεικνύεται από πατριαρχικά έγγραφα (σιγίλια), ευσεβείς χριστιανοί το 1123 μ.Χ. έκτισαν εκεί το πρώτο μοναστήρι και το αφιέρωσαν στη Γέννηση της Παναγίας. Άγνωστο για ποιο λόγο ίσως από επιδρομές βαρβάρων ο πρώτος αυτός ναός καταστράφηκε. Η ανέγερση του νέου ναού αποδίδεται λίγο πριν από τα μέσα του 16ου αι., ενώ η αγιογράφηση του έγινε το 1587 μ.Χ. από τον μοναχό Δανιήλ με έξοδα του "νέου κτίτορα" Ανδρέα Μπούνου. Η παλαιότερη ονομασία του μοναστηριού ήταν «Μονή της Κρυεράς Πηγής», αλλά από τις αρχές του 18ου αιώνα το συναντούμε ως Μονή Κορώνας. Η τελευταία αυτή ονομασία υποστηρίζεται ότι προήλθε από την πανοραμική θέση στην οποία βρίσκεται. Σαν πραγματικό κάστρο, πάνω σ' ένα φυσικό μετέωρο μπαλκόνι, αγναντεύει τον απέραντο θεσσαλικό κάμπο, ως τα Χάσια, την Όσσα και την Όθρυ. Η προσφορά της Κορώνας στο Έθνος και την Ορθοδοξία είναι πολύ σημαντική. Ιδιαίτερα στα χρόνια της Τουρκοκρατίας το Μοναστήρι έπαιξε σπουδαίο ρόλο στη διατήρηση της εθνικής μας ταυτότητας ως Ελλήνων και Χριστιανών Ορθοδόξων. Υπάρχει μάλιστα η παράδοση που λέει ότι στη Μονή λειτούργησε Σχολή του Γένους, στην οποία εκτός των άλλων δίδαξε και ο Αναστάσιος Γόρδιος. Ακόμη, λέγεται πως σε περιόδους έντονων τουρκικών πιέσεων λειτούργησε εκεί και «Κρυφό Σχολειό». Μεγάλες ιερατικές μορφές πέρασαν κατά καιρούς από την Κορώνα. Στα τέλη του 16ου αιώνα ο ήρωας και εθνομάρτυρας Άγιος Σεραφείμ υπηρέτησε ως μοναχός αρχικά και ως Ηγούμενος στη συνέχεια, πριν γίνει Αρχιεπίσκοπος Φαναριού και Νεοχωρίου. Ο άξιος ιεράρχης Δαμασκηνός Παπανδρέου, Μητροπολίτης Κορίνθου, Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Αντιβασιλέας από 31-12-1944 μέχρι 27-9-1946 υπηρέτησε στην Κορώνα. Ακόμη, ο συμπατριώτης μας από το Πιτσαρί (Αρτεσιανό) Καρδίτσας Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Σεραφείμ, από την Κορώνα ξεκίνησε τη μεγάλη πορεία της εκκλησιαστικής του διακονίας και προσφοράς Σήμερα η Μονή Κορώνας είναι από τα ελάχιστα μοναστήρια του Νομού μας που λειτουργούν. Λόγω και της μικρής απόστασης από την Καρδίτσα, όλο και περισσότεροι χριστιανοί νιώθουν την ανάγκη να επισκεφθούν το αξιόλογο αυτό λατρευτικό κέντρο, όχι μόνο ως ευλαβικοί προσκυνητές, αλλά και για να παρευρεθούν σε διάφορες θρησκευτικές τελετές που κατά καιρούς γίνονται εκεί. Η μεγαλειώδης φυσική ομορφιά της περιοχής, η μακραίωνη ιστορία του Μοναστηριού και τα αμέτρητα θαύματα της Παναγίας και του Αγίου Σεραφείμ συγκινούν βαθιά κάθε επισκέπτη http://www.e-karditsa.gr/sights06.php                                             ------------------------------------------------------- πηγή: http://artopoula.blogspot.gr/2011_04_01_archive.html 1830: Μεταφέρεται η Μονή της Παναγίας από τη θέση «Άγιος - Ιωάννης» και χτίζεται στη σημερινή θέση, Καταμάχη. Η μονή είναι αφιερωμένη στη Γέννηση της Θεοτόκου. Το καθολικό κτισμένο στον τύπο της τρίκλιτης βασιλικής στεγάζεται με τετράκλινη στέγη, στο κέντρο της οποίας υψώνεται τρούλος. Εσωτερικά η στέγη του ναού στηρίζεται σε 4 κίονες, ενώ τα πλάγια κλίτη καλύπτονται με φουρνικά. Δε σώζονται τοιχογραφίες.  Στο υπέρθυρο της βόρειας εισόδου υπάρχουν λιθανάγλυφα και η χρονολογία 1830. Βόρεια υπάρχουν τα κελιά της Μονής, που έχουν πρόσφατα αναστηλωθεί.                                                                           ------------------------------------------------------- πηγή: http://klearchosguidetothegalaxy.blogspot.gr/2008/10/blog-post_19.html Η Γέννηση της Θεοτόκου στο Βέλικο Τάρνοβο... Ο τρίκλιτος καθεδρικός ναός Свето Рождество Богородично (Σβέτο Ροζντέστβο Μπογκοροντίτσνο - Γέννησις της Θεοτόκου) βρίσκεται στον Болярска махала (Μπολιάρσκα μαχαλά - η γειτονιά των ευγενών) του Велико Търново (Βέλικο Τάρνοβο). Η παλαιότερη εκκλησία ήταν άλλο ένα από τα αριστουργήματα του Βούλγαρου αρχιμάστορα Никола Фичев (Νικολά Φίτσεβ), γνωστού και με το παρατσούκλι Колю Фичето (Κόλιου Φιτσέτο), και η κατασκευή της είχε ολοκληρωθεί το 1844. Η εκκλησία καταστράφηκε ολοσχερώς από τον καταστροφικό σεισμό της 14ης Ιουνίου του 1913 (με το νέο ημερολόγιο). Η ανοικοδόμηση της νέας εκκλησίας άρχισε μέσα στην ίδια χρονιά, στο 1913. Η κατασκευή της νέας εκκλησίας έγινε από τον αυτοδίδακτο μάστορα дядо Грозю (ντιάντιο Γκρόζιου - μπαρμπα Γκρόζιου). Οι αγιογραφίες φιλοτεχνήθηκαν το 1954 από τους καθηγητές ζωγραφικής Никола Кожухаров (Νικολά Κοζουχάροβ), Димитър Гюдженов (Ντιμίταρ Γκιουζένοβ), και Панталей Сеферов (Πανταλέι Σεφέροβ). Οι αγιογραφίες στο εσωτερικό της εκκλησίας έχουν κατά βάση ιστορικό περιεχόμενο και χαρακτηριστικές είναι "Ο Βουλγαρικός λαός οδηγείται στον Χριστιανισμό", "οι Κύριλλος και Μεθόδιος και οι μαθητές τους Κλημέντιος, Ναούμ και Σάββας", και "η εξορία του Πατριάρχη Евтимий (Εβτίμιι)"... [ENG] The original cathedral Birth of the Theotokos in Veliko Tarnovo was constructed by the Bulgarian master Kolyu Ficheto and was completed in 1844. This cathedral was destroyed during the earthquake of 14 June 1844 (new calendar). In the same year, shortly after the earthquake, a new cathedral was constructed, this time by the Bulgarian master Diado Grozyu (uncle Grozyu). It was decorated in 1954 by some of the leading Bulgarian painters and art professors of the time, Nikola Kozhuharov, Dimitar Gyudjenov and Panteley Seferov. Metropolitan Clement Turnovo (Vasil Drumev) and Metropolitan Bishop Sofroniy Antim are buried in the yard of the church. [BUL] Църква "Свето Рождество Богородично" - Катедрална църква, Велико Търново.

Ηλίας Καζαντζόγλου

Ηλίας Καζαντζόγλου

Ο Ελία Καζάν (7 Σεπτεμβρίου 1909, Καισάρεια- 28 Σεπτεμβρίου 2003, Νέα Υόρκη) ήταν ελληνικής καταγωγής Αμερικανός σκηνοθέτης του θεάτρου και του κινηματογράφου.

Το κανονικό του όνομα ήταν Ηλίας Καζαντζόγλου. Ήταν ο σκηνοθέτης που ανέδειξε τον Μάρλον Μπράντο και τον Γουόρεν Μπίτι. Συνέβαλε στην καθιέρωση της προσέγγισης του ηθοποιού με βάση τη μέθοδο, που είχε αναπτύξει ο Κωνσταντίν Στανισλάβσκι.

Να σημειωθεί ότι οδήγησε 21 ηθοποιούς στις υποψηφιότητες των Όσκαρ. Ξεκίνησε την καριέρα του ως ηθοποιός στο θέατρο Group Theatre όπου παρέμεινε στη περίοδο 1932-1939. Το 1942 μεταπήδησε στη σκηνοθεσία παρουσιάζοντας τη πρώτη του παράσταση "Με τα δόντια" του Γουάιλντερ. Έκτοτε άρχισε ν΄ ανεβάζει με αυξανόμενη επιτυχία έργα διάσημων αμερικανών συγγραφέων. 

Εν τω μεταξύ το 1945 άρχισε να «γυρίζει» κινηματογραφικές ταινίες όπου και έγινε διάσημος στο Broadway, σκηνοθετώντας, ανάμεσα σε άλλα, τα έργα «Ένα δένδρο μεγαλώνει στο Μπρούκλιν» (1945), «Το μεγάλο κατηγορώ» (1946), «Συμφωνία Κυρίων» (1947), «Λεωφορείον ο πόθος» (1951), «Βίβα Ζαπάτα» (1952), «Το λιμάνι της αγωνίας» (1954), «Ένα πρόσωπο στο πλήθος» (1957), «Άγριο ποτάμι» (1960), «ο Θάνατος του Εμποράκου», «Ανατολικά της Εδέμ»,το «Αμέρικα - Αμέρικα» και «Λυσσασμένη Γάτα». Τιμήθηκε με δύο βραβεία Όσκαρ σκηνοθεσίας για τα έργα Συμφωνία Κυρίων και Το Λιμάνι της Αγωνίας, ενώ ήταν τρεις φορές υποψήφιος για τα έργα Λεωφορείο ο πόθος, Ανατολικά της Εδέμ και America, America, αντίστοιχα. Το 1999 η Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου του απένειμε Τιμητικό Όσκαρ για το σύνολο του έργου του.

Ο Ηλίας Καζάν μαζί με τον Λη Στράνσμπεργκ ίδρυσαν τη περίφημη δραματική Σχολή Actor's Studio.

Η μαύρη σελίδα στην καριέρα του ήταν η συνεργασία του το 1952 με την Επιτροπή Αντιαμερικανικών Δραστηριοτήτων, κατά την οποία κατέδωσε συναδέλφους του ως κομμουνιστές (βλ. Μαύρη Λίστα του Χόλυγουντ).

Φιλμογραφία

Ένα δέντρο μεγαλώνει στο Μπρούκλυν/Χαμένα νιάτα (A tree grows in Brooklyn, 1945)

θάλασσα από γρασίδι/Η παραστρατημένη μητέρα (The Sea of Grass, 1947)

Το μεγάλο κατηγορώ (Boomerang!, 1947)

Συμφωνία Κυρίων (Gentleman's Agreement, 1947)

Πίνκι, η μιγάς (Pinky, 1949)

Πανικός στους δρόμους (Panic in the streets, 1950)

Λεωφορείον ο Πόθος (A streetcar named desire, 1951)

Βίβα Ζαπάτα (Viva Zapata!, 1952)

Δραπέτες του τρόμου (Man on a tightrope, 1953)

Το λιμάνι της αγωνίας (On the waterfront, 1954)

Ανατολικά της Εδέμ (East of Eden, 1955)

Η φωνή του πόθου (Baby Doll, 1956)

Μια μορφή μέσα στο πλήθος (A face in the crowd, 1957)

Λάσπη στ' αστέρια (Wild river, 1960)

Πυρετός στο αίμα (Splendor in the grass, 1961)

America, America (1963)

Ο συμβιβασμός (The arrangement, 1969)

Οι επισκέπτες (The visitors, 1972)

Ο τελευταίος μεγιστάνας (The last tycoon, 1976)

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BB%CE%AF%CE%B1_%CE%9A%CE%B1%CE%B6%CE%AC%CE%BD

Σαπούνι παραδοσιακό

http://www.diakonima.gr/2012/09/25/%CF%83%CF%8D%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE

                    Σαπούνι παραδοσιακό: Μάθετε πώς να το φτιάχνετε

Για όσους προτιμούν τον απλό, παραδοσιακό τρόπο καθαρισμού με μπάρα σαπουνιού, οι φυσικές συνταγές που υπάρχουν είναι ιδανικές για να καθαρίσουν, να ενυδατώσουν και να αρωματίσουν το σώμα! Απολαύστε τη διαδικασία παρασκευής, δουλέψτε με όρεξη και δημιουργικότητα και το αποτέλεσμα θα σας αποζημιώσει...

Για να δημιουργήσετε ένα αποσμητικό σαπούνι θα χρειαστείτε τα εξής υλικά:

1 κουταλιά αμυγδαλέλαιο
2 σταγόνες αιθέριο έλαιο petitgrain
2 σταγόνες αιθέριο έλαιο τριαντάφυλλο
3 κουταλιές μαγειρική σόδα
1 κουταλιά μελισσοκέρι
3 κουταλιές γλυκερίνη.

Ωστόσο ο τρόπος για να το φτιάξετε είναι ο εξής...

Zεσταίνετε το αμυγδαλέλαιο και τα αιθέρια έλαια σε ένα μπολ, που θα κρατήσετε πάνω από μια κατσαρόλα που βράζει.

Ρίχνετε τη μαγειρική σόδα, ανακατεύοντας έντονα μέχρι να διαλυθεί, και προσθέτετε το μελισσοκέρι.

Ανακατεύετε ξανά, μέχρι όλα τα υλικά να γίνουν ένα ομοιογενές μείγμα.

Τελευταία προσθέτετε τη γλυκερίνη και ανακατεύετε το μείγμα με ένα πιρούνι.

Ρίχνετε το μείγμα σε φoρμάκια και το αφήνετε μερικές ώρες στο ψυγείο να σταθεροποιηθεί πριν το χρησιμοποιήσετε.

Tα σπιτικά σαπούνια, επειδή δεν περιέχουν χημικά πρόσθετα, δεν δημιουργούν ίδια ποσότητα αφρού με τα σαπούνια του εμπορίου.

womantime.gr

3 Σεπτεμβρίου 1955 Θεσσαλονικη

πηγή :  http://visaltis.blogspot.gr/2012/09/blog-post_6.html?spref=fb

Το "σπίτι του Κεμάλ", ήταν η αιτία να ξεκληριστεί ο ελληνισμός της Πόλης

3 Σεπτεμβρίου 1955  Θεσσαλονικη

η γυναίκα του Τούρκου Προξένου στην Θεσσαλονίκη καλεί εναν Έλληνα φωτογράφο και του ζητάει να φωτογραφήσει τον περίβολο του Προξενείου, το οποίο στεγάζεται δίπλα σε παλιό σπίτι, στο οποίο έζησε για 12 χρόνια ο Μουσταφά Κεμάλ (γεννήθηκε στη Χρυσαυγή Λαγκαδά).

 Το "Σπιτι του Κεμαλ" ειναι..
κατι σαν Ιερός χωρος για τους Τούρκους πολίτες. Τις φωτογραφίες τις ζήτησε ως ‘ενθύμιο’, διότι την επομένη επρόκειτο να αναχωρήσει για την Τουρκία.

Δύο μέρες μετά (μεσανυχτα 5ης προς 6η Σεπτεμβρίου) πραγματοποιείται μια εκρηξη στον Κήπο του "Σπιτιού του Κεμαλ Ατατούρκ". Η Βομβα δεν προκαλεσε μεγαλες ζημιες (Έσπασαν μόνο κάποια τζάμια).

Η Ελληνική Αστυνομία έπειτα απο ειδοποίηση Ελλήνων περιοίκων εξουδετερώνει τον μηχανισμό.H είδηση για την τοποθέτηση βόμβας στο σπίτι του Ατατούρκ στη Θεσσαλονίκη εκανε τον γυρο της Τουρκιας μεσα απο Ανθελληνικά δημοσιευματα Τουρκικών Εφημεριδων. Οι Φωτογραφιες που παρουσιαζονται στις εφημεριδες ειναι οι ιδιες Φωτογραφίες που ειχε τραβηξει και ειχε παρει ως ενθύμιο η Γυναίκα του Τούρκου προξενου μερικές μέρες πρίν : Μονο που ηταν "περιεργα" παραποιημένες, με τετοιον τρόπο ώστε να δίδεται η εντύπωση ότι στο σπίτι του "πατέρα των Τούρκων" είχε σημειωθεί μια τεράστια έκρηξη από βόμβα που είχαν "τοποθετήσει οι Έλληνες".

Αλλα ποιός εβαλε την Βόμβα και τι σκοπό εξυπηρετούσε ;

https://www.youtube.com/watch?v=lhpvNmQuB04

 

Η ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑ

Η Πρώτη αντιδραση απο πλευρας της Ελλάδας ερχεται με ανακοινωση του τοτε Υπουργείου Βορείου Ελλάδας, που επισήμαινε ότι με την πράξη αυτή, - που προερχόταν από Τούρκους - προετοιμαζόταν η μεγάλη επίθεση εναντίον των Ελλήνων της Μικράς Ασίας.

 Η Ελληνική Αστυνομια με σωστές κινήσεις καταφερε και βρήκε τους ενόχους : Τη βόμβα,- σύμφωνα με το βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης που βγήκε στις 17 Δεκεμβρίου 1955,- ειχε τοποθέτησει ο φύλακας του κτιρίου, Χασάν Ουτσάρ Μεχμέτογλου και την παρέλαβε από τον Ελληνα Μουσουλμάνο φοιτητή της Νομικής Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Οκτάι Εγκίν.

Και οι δυο φυσικά κατηγορηθηκαν σαν πρακτορες των Τούρκων.Μετα απο ανακρίσεις Λοιπόν και οι δυο Τούρκοι παραδέχτηκαν τα όσα έκαναν. Ειδικότερα, ο ίδιος ο Τούρκος κλητήρας του προξενείου τελικά ομολόγησε ότι αυτός τοποθέτησε την βόμβα, την οποία του έδωσε ο Έλληνας μουσουλμάνος από την Κομοτηνή, Οκτάι Εγκιν. Οι Τούρκοι αυτοί κατονομάζονταν ως αυτουργοί της έκρηξης, ενώ οι δυο πρόξενοι της Τουρκίας στη Θεσσαλονίκη ως οι ηθικοί αυτουργοί.

Η ΑΠΟΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΟΚΤΑΪ (του Έλληνα μουσουλμάνου φοιτητή από την Κομοτηνή)

Ο Οκτάι μετά την ομολογία του, έμεινε 5,5 μήνες προφυλακισμένος. Το Εφετείο διέταξε την συνέχιση της κράτησής του επειδή ήταν "ύποπτος φυγής". Το ίδιο δικαστήριο, με την ίδια σύνθεση, διέταξε -μάλλον κατόπιν υψηλών παρεμβάσεων, την αποφυλάκισή του, κρίνοντας ότι δεν ήταν πλέον ύποπτος φυγής.

Λίγο αργότερα ο τότε Τούρκος Πρόξενος της Κομοτηνής Αχμέτ Ουμάρ, τον φυγάδευσε με το αυτοκίνητό του στην Τουρκία, έχοντάς τον κρυμμένο στο πορτ-μπαγκάζ του αυτοκινήτου.
  Ο Οκτάι, 45 χρόνια μετά, σε συνέντευξη του το 2000, αρνήθηκε -όπως είναι φυσικό -ότι αυτός έδωσε την βόμβα στον φύλακα.

Αργοτερα εγινε Γενικός Διευθυντής της Κρατικής Ασφάλειας και Νομάρχης Νεάπολης Καππαδοκίας. 

ΤΙ ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΣΕ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΗΣ ΒΟΜΒΑΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΚΕΜΑΛ ;

η εφημερίδα "Iσταμπούλ Eξπρές» είχε δημοσιεύσει την επομένη ορισμένες πλαστές φωτογραφίες, που έδειχναν το σπίτι καταστραμμένο, ενώ δεν υπήρχαν σοβαρές ζημίες.

Μια μερα μετα την εκρηξη της Βομβας στο Σπιτι του Κεμαλ άρχισαν να συγκεντρώνονται στην πλατεία Ταξίμ της Κωνσταντινούπολης Τουρκοι φοιτητές και πολίτες, μεταξύ των οποίων και αρκετές εκατοντάδες αστυνομικοί με πολιτικά. Ολοι τους διαδηλωσαν κατά των Ελληνων και ζητουσαν εκδίκηση. Το γεγονός αυτό λοιπόν έδωσε το έναυσμα για την έναρξη των πρωτοφανούς αγριότητος οργανωμένων ανθελληνικών ταραχών στην Κωνσταντινούπολη, γνωστών με το όνομα «Σεπτεμβριανά του 1955».Το Αποτελεσμα ηταν πολυ δυσαρεστο για τον Ελληνισμο.Σχεδον ολοκληρη η Ανθούσα Ελληνική μειονότητα της Κωνσταντινουπολης εκδιωχθηκε βίαια απο την Τουρκία.

Αυτό το σπίτι, με τον τόσο θλιβερό συμβολισμό,  η Ελλάδα αναγνώρισε το 2011, ως "ιστορικό μνημείο".

taxalia.blogspot.com

στην πηγή υπάρχουν και VIDEO

ΙΛΙΑ ΛΙΒΥΚΟΥ

   
 ΙΛΙΑ ΛΙΒΥΚΟΥ (Ηράκλειο, 1919 - Αθήνα, 6 Σεπτεμβρίου 2002)

Η Ίλυα Λιβυκού ήταν ηθοποιός, σύντροφος του Βασίλη Λογοθετίδη.
Το πραγματικό της όνομα ήταν Αμαλία Χατζάκη. Αρχικά ασχολήθηκε με τον ακοντισμό και σπούδασε Νομικά στην Αθήνα. Έδωσε όμως εξετάσεις και αποφοίτησε με άριστα από τη Δραματική Σχολή του Βασιλικού Θεάτρου. Την πρώτη της εμφάνιση στο θέατρο την έκανε το 1947 και από το 1948 ως το 1960 έπαιζε με το Λογοθετίδη, μέχρι και το θάνατό του.

Στον κινηματογράφο εμφανίστηκε για πρώτη φορά με το έργο Οι Γερμανοί ξανάρχονται του Σακελλάριου (1948). Έπαιξε σε πολλές ταινίες. Εγκατέλειψε το θέατρο το 1984 και δέχτηκε τεράστιο πλήγμα το 1986, όταν έχασε από καρκίνο την κόρη της Εύα (ένα από τα 3 της παιδιά με τον πρώτο της σύζυγο, Αγησίλαο Κοζύρη) . Πέθανε μόνη της στην Κυψέλη, έπειτα από εγκεφαλικό επεισόδιο. Κηδεύτηκε στην Καισαριανή δίπλα από την αγαπημένη της κόρη.
Χαρακτηριστική ατάκα σκηνή
Στην ταινία "Ούτε γάτα ούτε ζημιά"
Λαλάκης Μακρυκώστας: Πρόσεξε καλά γιατί εγώ δεν τρώω άχυρα"
Κα Μακρυκώστα: "Το βρίσκω πολύ φυσικό. Άχυρα τρώνε μόνο τ'άλογα."
Φιλμογραφία
Οι Γερμανοί ξανάρχονται (1948) .... Έλλη Ένα βότσαλο στη λίμνη 1952) .... Έβελιν (Βαγγελίτσα) Σάντα Τσικίτα 1953) .... Τσικίτα Λοπέζ Δεσποινίς ετών 39 1954) .... Φωφώ Ούτε γάτα ούτε ζημιά 1955) .... Πόπη Μακρυκώστα / Μαρία Κουτρουμπά Η κάλπικη λίρα (1955) .... Φιφή Ο ζηλιαρόγατος 1956) .... Λέλα Αντωνοπούλου Δελησταύρου και υιός 1957) .... Ρένα Χατζηλουκά Ένας ήρωας με παντούφλες (1958) .... Πόπη Δεκαβάλα Η κατάρα της μάνας (1961) .... Δέσπω Λιάκουρα Αντιγόνη (1961) .... Ευρυδίκη Οργή (1962) Ένας ντελικανής (1963) .... Ειρηνάκι Ίλιγγος (1963) .... Όλγα Παναγιωτοπούλου Κραυγή (1964) .... Τζούλια Πετράτου Δίψα για ζωή (1964) .... Έλενα Νεγρεπόντη Ο νικητής (1965) .... Έλσα Βασιλειάδου Τα μυστικά της αμαρτωλής Αθήνας (1966) .... Ρένα Καρνασάκη Στα σύνορα της προδοσίας (1968) Αντίζηλοι (1968) .... Αμερικανίδα σύζυγος Τα ψίχουλα του κόσμου (1968) .... μητέρα Φλώρας Οι γενναίοι του Βορρά (1970)... Βασιλική Δεβερτζή Η θυσία του Αβραάμ (1971) .... Σάρα Η χαραυγή της νίκης (1971) .... Χρυσάνθη Πετράκη Οι ξενιτεμένοι (1972) .... Μαρία Αντάρτες των πόλεων (1972) .... κυρία Παπαδήμα Οι εραστές του όνειρου (1974)... Ζωρζέτ Κυριαζή Εραστές του ονείρου (1974) ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

ΜΑΙΚΛ ΒΕΝΤΡΙΣ

ΜΑΙΚΛ ΒΕΝΤΡΙΣ ( 12 Ιουλίου 1922 - 6 Σεπτεμβρίου 1956)

Ο Μάικλ Βέντρις ήταν άγγλος αρχιτέκτονας και ο άνθρωπος που αποκρυπτογράφησε τη Γραμμική Β γραφή.

Γιος ενός συνταγματάρχη του βρετανικού στρατού και της πολωνοβρετανίδας Άννα Ντοροθέα Γιάνας, γεννήθηκε στην Αγγλία και πέρασε τα παιδικά του χρόνια σε οικοτροφεία της Ελβετίας, όπου φάνηκε η κλίση του στην εκμάθηση γλωσσών και στο σκι. Μέχρι να γίνει εννέα χρονών είχε μάθει γαλλικά, γερμανικά, ελβετογερμανικά, αρχαία ελληνικά και λατινικά. Στην Αγγλία εισήχθη για τις γυμνασιακές του σπουδές στην Σχολή Στόου, όπου κέρδισε μια υποτροφία (1935-1939). Το 1936, σε ηλικία δεκατεσσάρων χρονών, έτυχε να ξεναγηθεί από τον Άρθουρ Έβανς σε μια έκθεση ελληνικής και μινωικής τέχνης. Εκεί κεντρίστηκε το ενδιαφέρον του από το γεγονός ότι η Γραμμική Β γραφή δεν είχε αποκρυπτογραφηθεί. Έτσι ξεκίνησε να διαβάζει γι' αυτή.

Τον Αύγουστο του 1942 κατατάχτηκε στη RAF και ξεκίνησε εκπαίδευση πιλότου, αλλά τελικά κατέληξε αεροναυτίλος και ασχολήθηκε με την αποκρυπτογράφηση κωδικοποιημένων μηνυμάτων. Μετά από εκπαίδευση στον Καναδά συμμετείχε σε βομβαρδισμούς στην Ευρώπη. Με το τέλος του Β' Παγκόσμιου Πόλεμου, εκμεταλλευόμενος τις γνώσεις του στα Γερμανικά, κατάφερε να μετατεθεί στη Γερμανία. Το 1946 απολύθηκε και επέστρεψε στο σπίτι του στο Χαϊπόιντ, όπου έμεναν η γυναίκα και τα δύο παιδιά του, και στις σπουδές του στην αρχιτεκτονική. Με φίλους ασχολήθηκε με το σχεδιασμό κτιρίων και έκανε πολλά ταξίδια στην Ευρώπη.
Παράλληλα ο Βέντρις δεν σταμάτησε ποτέ να ασχολείται με την αποκρυπτογράφηση της Γραμμικής Β, έχοντας μάλιστα τακτική αλληλογραφία με άλλους ερευνητές και επαφή με καταξιωμένους επιστήμονες, όπως ο σερ Τζων Μάιρς. Λόγω της πλάνης στην οποία είχε πέσει χάρη στις εσφαλμένες θεωρίες του Άρθουρ Έβανς, και παρά τις συνεχείς έρευνες που έκαναν οι Μάιρς, Βέντρις και οι αμερικανοί Έμμετ Μπένετ και Άλις Κόμπερ, δεν σημειώθηκε σημαντική πρόοδος, ώσπου η Αμερικανίδα ερευνήτρια Άλις Κόμπερ παρατήρησε ότι ομάδες συμβόλων, που ονομάστηκαν τα τρίδυμα της Κόμπερ, φανέρωναν κλίση λέξεων. Η κλίση οδήγησε στο συμπέρασμα ότι επρόκειτο για γλώσσα με γραμματικούς κανόνες όπως της Ελληνικής και της Λατινικής, όχι της Ετρουσκικής.
Μετά από ένα μικρό διάλειμμα από την ενασχόληση με την Γραμμική Β, το 1950 έκανε προσπάθεια να οργανώσει την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των ερευνητών. Όμως κανένας ερευνητής (συμπεριλαμβανομένου του Βέντρις) δεν τόλμησε να προτείνει ότι η γλώσσα της Γραμμικής Β είναι ελληνική. Το 1951 άρχισε να διανέμει τις Σημειώσεις Εργασίας του σε άλλους ερευνητές και να σχηματίζει κανάβους, όπου καταχώριζε τα σύμβολα ανάλογα με την πιθανή σημασία τους. Παραιτήθηκε μάλιστα από την αρχιτεκτονική εργασία του για να ασχοληθεί με την αποκρυπτογράφηση. Τελικά το 1952 αποτόλμησε να εγκαταλείψει την υπόθεση της ετρουσκικής γλώσσας και να δοκιμάσει την πιθανότητα της ελληνικής.
Ήδη είχαν ανακαλυφθεί και δημοσιευτεί οι πινακίδες Γραμμικής Β που βρέθηκαν στο ανάκτορο της Πύλου. Ο νέος πλούτος στοιχείων τον βοήθησε να παρατηρήσει ορισμένες ομάδες συμβόλων, για τις οποίες είχε σημαντικούς λόγους να πιστεύει ότι ήταν ονόματα πόλεων. Καθώς ορισμένες από αυτές τις ομάδες εμφανίζονταν μόνο σε πινακίδες από την Κρήτη, έκανε την υπόθεση ότι ήταν ονόματα πόλεων του νησιού. Κάνοντας αντιστοιχίσεις κατάφερε να αποσαφηνίσει την έννοια και άλλων συμβόλων και να διαπιστώσει ότι η Γραμμική Β ήταν ελληνική γραφή. Αυτό κατέρριψε τις θεωρίες του Έβανς για το Μινωικό Πολιτισμό, δείχνοντας ότι τουλάχιστον την εποχή των πινακίδων η Κρήτη ήταν μέρος του μυκηναϊκού κόσμου.
Σε συνεργασία με τον Τζων Τσάντγουικ προχώρησε την έρευνά του και δημοσίευσε στοιχεία που αποδείκνυαν την ορθότητα της αποκρυπτογράφησης. Σύντομα έγινε γνωστός, και ένα νέο ρεύμα ενδιαφέροντος για την Μυκηναϊκή Ελλάδα και τον Κρητικό πολιτισμό αναπτύχθηκε σε όλο τον κόσμο. Μαζί με τον Τσάντγουικ έγραψε το βιβλίο "Documents in Mycenaean Greek", ενώ το 1954 εργάστηκε ως σχεδιαστής σε ανασκαφές στο Εμποριό της Χίου, όπου αναφέρεται ότι μετέφραζε πινακίδες αμέσως μετά από την ανασκαφή τους.
Ενώ πλέον το μεγαλύτερο μέρος του επιστημονικού κόσμου είχε δεχτεί την ανακάλυψή του και ο ίδιος δεχόταν μεγάλες διακρίσεις και προτάσεις για την είσοδό του στον ακαδημαϊκό χώρο, σκοτώθηκε σε τροχαίο το 1956.

ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Τα Σεπτεμβριανά

Τα Σεπτεμβριανά
 

Με την ονομασία «Σεπτεμβριανά» έμεινε στην ιστορία το οργανωμένο πογκρόμ της νύκτας της 6ης Σεπτεμβρίου 1955, εξ ου και η ονομασία, που συνέβη στη Κωνσταντινούπολη, όπου καθοδηγούμενος τουρκικός όχλος προκάλεσε βίαια επεισόδια κατά των περιουσιών των Ελλήνων ομογενών, πλην όμως Τούρκων υπηκόων, καθώς και άλλων μη μουσουλμανικών μειονοτήτων, λεηλατώντας και πυρπολώντας ελληνικά καταστήματα, σπίτια, σχολεία και βεβηλώνοντας εκκλησίες ακόμα και νεκροταφεία δημιουργώντας τρομοκρατία και ανασφάλεια για τις υφιστάμενες μειονότητες. Αφορμή έδωσε μια βομβιστική επίθεση στο πατρικό σπίτι του Κεμάλ Ατατούρκ στην Θεσσαλονίκη, που αποδείχτηκε στην συνέχεια ότι ήταν σκηνοθετημένη προβοκάτσια από την ίδια τη τουρκική κυβέρνηση.

Πραγματική αιτία του πογκρόμ αυτού ήταν η εξέλιξη του Κυπριακού ζητήματος, η συγκυρία του οποίου μεθόδευσε την προβοκάτσια.

Τα «Σεπτεμβριανά» αποτελούν ένα μέρος ενός μακρύ καταλόγου διώξεων κατά αλλοθρήσκων μειονοτήτων που μπορεί να ξεκίνησαν περί τα τέλη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, πλην όμως εντάθηκαν από την εποχή των Νεοτούρκων και ύστερα.

Μόλις δόθηκε το σύνθημα, ο μαινόμενος τουρκικός όχλος ξεχύθηκε στους δρόμους της Πόλης και άρχισε να λεηλατεί κάθε τι το ελληνικό. Ασφαλώς, όμως, οι ‘αγανακτισμένοι’ Τούρκοι πολίτες δεν έδρασαν αυθόρμητα. Το σχέδιο είχε σχεδιαστεί προσεκτικότατα και με απόλυτη μυστικότητα. Είναι χαρακτηριστικό το ότι, ενώ πολλοί απλοί Τούρκοι ασφαλώς δεν ενέκριναν τα όσα διεπράχθησαν εναντίον των Ελλήνων, εν τούτοις, ουδείς Τούρκος πρόδωσε λεπτομέρειες του σχεδίου σε Ρωμιό φίλο του, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, όπου γενικώς και αορίστως ανέφεραν για «κάτι άσχημο που επρόκειτο να συμβεί εκείνες τις ημέρες».

Το σχέδιο είχε αρτιότατα οργανωθεί, αφού μέρες ή και εβδομάδες πριν στρατολογήθηκαν άτομα από την Μικρά Ασία και την Ανατολική Θράκη – εκτός των Κωνσταντινουπολιτών Τούρκων, μεταφέρθηκαν με σιδηροδρόμους, ταξί, λεωφορεία και πλοία, εφοδιάστηκαν με ρόπαλα, αξίνες, λοστούς, βενζίνη, δυναμίτιδα, ενώ παρεσχέθη στους επίδοξους ταραχοποιούς τροφή και κατάλυμα για μία ή δύο ημέρες. Ακόμη συντάχθηκαν οι κατάλογοι των επικείμενων στόχων σε κάθε συνοικία και σημαδεύτηκαν την κατάλληλη στιγμή τα ελληνικά κτήρια. Τέλος, εκπαιδεύτηκαν οι αστυνομικοί και στρατιώτες με πολιτικά που θα ελάμβαναν μέρος στη λεηλασία και θα κατηύθυναν το πλήθος, ενώ αργότερα θα έπαιζαν τον ρόλο των ειρηνοποιών.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της 12 Αυγούστου 2008 της εφημερίδας Ραντικάλ, τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στις 6-7 Σεπτεμβρίου 1955 εναντίον των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης είχαν οργανωθεί από το Γραφείο Ειδικού Πολέμου (Özel Harp Dairesi), το οποίο αποτελούσε τον μηχανισμό, που είχε στηθεί από το ΝΑΤΟ για την αποτροπή του κομμουνιστικού κινδύνου.

Οι πρώτες συγκεντρώσεις και ομιλίες ξεκίνησαν κατά τις 4:30 το απόγευμα, ενώ οι πρώτες ταραχές πρέπει να ξεκίνησαν γύρω στις 5:30. Φυσικά, η ώρα ενάρξεως των τουρκικών επιθέσεων εποίκιλλε από συνοικία σε συνοικία. Επιθέσεις εναντίον των Ελλήνων και των περιουσιών τους έλαβαν χώρα και στην ευρωπαϊκή και στην ασιατική πλευρά της Κωνσταντινουπόλεως, αλλά και στις νήσους Χάλκη και Πρίγκηπο, από Τούρκους που μεταφέρθηκαν εκεί με πλοιάρια.

Με στρατιωτική πειθαρχία κινούμενος ο τουρκικός όχλος, ο οποίος ανερχόταν σε δεκάδες χιλιάδες άτομα, κινήθηκε κατά παντός του ελληνικού. Μέσα σε εννέα περίπου ώρες (διότι σε πολλά σημεία οι βανδαλισμοί συνεχίστηκαν και μετά την κήρυξη του στρατιωτικού νόμου μετά τα μεσάνυκτα) καταστράφηκαν ολοσχερώς 1004 σπίτια, ενώ άλλα περίπου 2500 υπέστησαν εκτεταμένες ζημιές. Καταστράφηκαν επίσης 4348 καταστήματα, 27 φαρμακεία, 26 σχολεία, 5 πολιτιστικοί σύλλογοι, οι εγκαταστάσεις 3 εφημερίδων, 12 ξενοδοχεία, 11 κλινικές, 21 εργοστάσια, 110 ζαχαροπλαστεία και εστιατόρια, 73 εκκλησίες, ενώ συλήθηκαν πάρα πολλοί τάφοι σε 2 κοιμητήρια, καθώς και οι τάφοι των πατριαρχών στην Μονή Βαλουκλή.

Αξίζει να σημειωθεί ότι επίθεση δέχτηκαν και ένας μικρός αριθμός αρμενικών και εβραϊκών περιουσιών, ορισμένες αρμενικές εκκλησίες και μια εβραϊκή συναγωγή.

Τουλάχιστον 30 Έλληνες σκοτώθηκαν και εκατοντάδες άλλοι κακοποιήθηκαν βάναυσα. Σε δύο περίπου χιλιάδες υπολογίζονται από τους κύκλους της ομογενείας οι βιασμοί, αν και επισήμως καταγγέλθηκαν μόνο 200, για ευνόητους λόγους.

Ιδιαίτερο μίσος επεδείχθη κατά των ιερωμένων, αφού πολλοί απ’ αυτούς ξυλοκοπήθηκαν αγριότατα, άλλοι γυμνώθηκαν και διαπομπεύθηκαν, εξαναγκαζόμενοι να φωνάζουν: «Η Κύπρος είναι τουρκική», ενώ υπάρχουν μαρτυρίες ότι σε κάποιο ιεροδιάκονο έγινε αναγκαστική περιτομή. Ο Επίσκοπος Παμφίλου Γεράσιμος και ο ηλικιωμένος μοναχός Χρύσανθος Μαντάς ξυλοκοπήθηκαν μέχρι θανάτου, ενώ ο Μητροπολίτης Ηλιουπόλεως Γεννάδιος παρεφρόνησε από τους ξυλοδαρμούς και ύστερα από λίγο χρόνο απεβίωσε.

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%B5%CF%80%CF%84%CE%B5%CE%BC%CE%B2%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%AC