Ο Κωστής Τσικλητήρας (30 Οκτωβρίου 1888 Πύλος - 10 Φεβρουαρίου 1913)
υπήρξε ποδοσφαιριστής,
αθλητής στίβου, Πανελληνιονίκης, Ολυμπιονίκης και
παγκόσμιος ρέκορντμαν. Είχε σπουδάσει στην Ανώτατη Εμπορική αλλά τον κέρδισε ο αθλητισμός.
,
Γενέτειρά του Κωστή Τσικλητήρα ήταν η Πύλος. Ο πατέρας του ήταν γιατρός και
εξέχον μέλος της τοπικής κοινωνίας. Από τη νεαρή του ηλικία ασχολήθηκε
με τον αθλητισμό ενώ παράλληλα η προπόνησή του βασιζόταν σε αυτοσχεδιασμούς
όπως το να πηδά τη μάντρα του σπιτιού του ή να περνά επάνω από τρία δεμένα
άλογα. Στη συνέχεια διακρίθηκε στους
μαθητικούς αγώνες. Με την προτροπή του πατέρα του σε ηλικία 17 ετών μετακόμισε
στην Αθήνα για να σπουδάσει οικονομικά στην Ανωτάτη Εμπορική Σχολή.
Ο Κώστας Τσικλητήρας όμως αφιερώθηκε στον αθλητισμό και το
1906 έγινε αθλητής του Πανελληνίου. Σπάνιες οι ψυχικές του αρετές, έξοχες οι
σωματομετρικές του ικανότητες, όπως επισημαίνεται στην ιστορία του Πανελλήνιου Γ.Σ..
Ασχολήθηκε παράλληλα με το στίβο και το ποδόσφαιρο. Το 1906 κατέκτησε την τρίτη
θέση στο μήκος άνευ φοράς στους Πανελληνίους Αγώνες με επίδοση 2.83 μ.. Το ίδιο
έτος στους Μεσολυμπιακούς της Αθήνας, κατετάγη 6ος στο ύψος άνευ φοράς με 1.30
μ, ενώ στο μήκος άνευ φοράς αποκλείστηκε στον προκριματικό.
Το 1907 κατέκτησε τρία χρυσά μετάλλια στους Πανιώνιους Αγώνες της
Σμύρνης, στο άλμα εις ύψος με 1.65 μ., στο ύψος άνευ φοράς με 1.40
μ. και στο μήκος άνευ φοράς με 3.14 μ.. Επίσης του απονεμήθηκε ο Χρυσός Σταυρός του
Πανιωνίου. Στους Πανελλήνιους Αγώνες κατάκτησε 2 χρυσά μετάλλια. Με την
ποδοσφαιρική ομάδα του Πανελληνίου συμμετείχε στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα του 1907 αγωνιζόμενος
στη θέση του τερματοφύλακα.
 |
| Ο Κωνσταντίνος Τσικλητήρας στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1912 |
Συμμετείχε και πάλι στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου
για την περίοδο 1907-08. Στις 20 Ιουλίου αγωνίστηκε
στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου στο αγαπημένο του αγώνισμα το οποίο ήταν
το μήκος άνευ φοράς και κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο υποσχόμενος ότι θα γίνει
πρώτος ολυμπιονίκης. Στις 23 Ιουλίου του 1908 ο
Τσικλητήρας κατέκτησε για δεύτερη φορά το ασημένιο μετάλλιο στην ίδια
διοργάνωση στο ύψος άνευ φοράς. Τα άλματά του ήταν 3,28 μ. και 1,15 μ.
αντίστοιχα.
Από το 1908 ακολούθησε το
Γιώργο Καλαφάτη εγκταλείποντας την ποδοσφαιρική ομάδα του Πανελληνίου και
συμμετείχε στην πρώτη ομάδα που σχημάτισε ο Ποδοσφαιρικός Όμιλος
Αθηνών. Αγωνιζώμενος ως τερματοφύλακας στον ΠΟΑ, στις 9 Σεπτεμβρίου του 1908 κατέκτησε
το Κύπελλο ποδοσφαίρου που διοργανώθηκε από την Ολυμπιακή Επιτροπή και στις 30 Νοεμβρίου του 1908 κατέκτησε
το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα ποδοσφαίρου που διοργανώθηκε από το ΣΕΑΓΣ. Στις 7 Δεκεμβρίου του 1910 κατάκτησε
ένα ακόμη Πανελλήνιο Πρωτάθλημα ποδοσφαίρου με τον ΠΟΑ.
Την 1 Απριλίου του 1912 κατέρριψε
στην Αλεξάνδρεια το παγκόσμιο ρεκόρ στο άλμα εις μήκος άνευ φοράς με
3,47 που κατείχε ο Αμερικανός Ρέι
Γιούρι από το 1904. Στις 21 Απριλίου του 1912 κατέρριψε
το παγκόσμιο ρεκόρ στο άλμα εις ύψος με επίδοση 1,72.Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1912 στη Στοκχόλμη, κατά τους
οποίους ήταν ο σημαιοφόρος της ελληνικής αποστολής, κατέκτησε στις 8 Ιουλίου το χρυσό μετάλλιο στο μήκος άνευ φοράς με
άλμα 3,37[8] και το χάλκινο στο ύψος άνευ φοράς με
άλμα 1,55.
Παρόλο που επέστρεψε νικητής και τροπαιούχος από την
Στοκχόλμη, ο Τσικλητήρας είπε παρών στο προσκλητήριο των Βαλκανικών Πολέμων.
Αρνήθηκε να υπηρετήσει σε άλλη θέση εκτός από την πρώτη γραμμή για να μην
κατηγορηθεί για άνιση μεταχείριση. Εκεί στο μέτωπο προσεβλήθη από μηνιγγίτιδα
και άφησε την τελευταία του πνοή στις 10 Φεβρουαρίου 1913 σε
ηλικία 25 ετών. Τάφηκε στο οικογενειακό μνήμα της οικογένειας στο Α΄ νεκροταφείο
Πατρών όπου βρίσκεται και σήμερα, πάνω στην πλάκα υπάρχουν 5
κύκλοι, το έμβλημα των ολυμπιακών αγώνων, εφόσον 3 μέλη της οικογένειας είχαν
πάρει μέρος στους αγώνες. Το 1963 διοργανώθηκαν
για πρώτη φορά οι Αγώνες Στίβου Τσικλητήρεια που φέρουν το όνομα του αθλητή.
 |
| Το οικογενειακό μνήμα της οικογένειας Τσικλητήρα στην Πάτρα, η φωτογραφία του Κωνσταντίνου στο μέσο |
Οι διακρίσεις του
4 μετάλλια σε Ολυμπιακούς Αγώνες,
Άλμα εις μήκος άνευ φοράς
1 Χρυσό μετάλλιο: 1912
1 Ασημένιο μετάλλιο: 1908
Άλμα εις ύψος άνευ φοράς
1 Ασημένιο μετάλλιο: 1908
1 Χάλκινο μετάλλιο: 1912
19 Χρυσά μετάλλια στο Πανελλήνιο
πρωτάθλημα στίβου ανδρών,
Άλμα εις ύψος άνευ φοράς
6 Χρυσά μετάλλια: 1907, 1908, 1909, 1910, 1911, 1912
Άλμα εις μήκος άνευ φοράς
6 Χρυσά μετάλλια: 1907, 1908, 1909, 1910, 1911,1912
Άλμα εις ύψος
4 Χρυσά μετάλλια: 1908, 1910, 1911, 1912
Πένταθλο
3 Χρυσά μετάλλια: 1910, 1911, 1912
3 Τίτλοι στο ποδόσφαιρο,
2 Πρωταθλήματα: 1909, 1911
1 Κύπελλο: 1908
 |
Με αντιπαλους του στο μήκος άνευ φοράς στο Στοκχόλμη Μπεν και Πλατ Άνταμς (δεξιά)
ΖΑΧΑΡΙΑΣ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ
Ο
Τσικλητήρας ήταν ψηλός (1.92 μ.) με θαυμάσια αλτικότητα, που οφειλόταν
στα δυνατά του πόδια και στο εκπληκτικό «σπάσιμο» της μέσης του. Ιδού,
πως τον περιγράφει ο ανταποκριτής της εφημερίδας Χρόνος στο Λονδίνο και γνωστός λογοτέχνης Ζαχαρίας Παπαντωνίου:
Είνε σώμα υψηλόν, λεπτόν, καλογραμμένον. Εις το σχέδιον του
μελαχροινού προσώπου του, των μήλων, των ματιών, των χειλέων, του
πώγωνος νομίζεις ότι επέρασεν, ελαφρώς, ολίγον κοντύλι Γκύζη. Από πάνω
ως κάτω ο νέος αυτός έχει ευγενεστάτην γραμμήν. Μελαχροινός, πολύ υψηλός
σχετικώς με τη νεότητά του, πόδια μεγάλα και λαστιχένια, ως σκύλου
πόιντερ, σύμμετρον και χαριτωμένον σύνολον. Το μόνον μειονέκτημά του
είνε ότι δεν έχει, ακόμη, την αθλητικήν ανάπτυξιν που του χρειάζεται.
Πολύ ολίγον έχει γυμνασθή και είνε μάλλον αδύνατος. Αλλά η νίκη του εις
το αγγλικόν στάδιον του έδειξε τον δρόμον και είνε αρκετά έξυπνος ώστε
να μη τον χάση. Από τώρα και εις το εξής πρέπει να ζη διαρκώς μέσα εις
τα γυμναστήρια.
ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ
|
