δεν πρέπει να ρίξετε ποτέ ξύδι -

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

10 Σεπτεμβρίου στις 3:06 π.μ. ·

Το γνωρίζατε; Τέσσερα σημεία που δεν πρέπει να ρίξετε ποτέ ξύδι -

Κοινοποιήστε στο Facebook Μπορεί να δηλώνετε φανατικοί της οικολογικής καθαριότητας και, ως εκ τούτου, να θεωρείτε ότι το ξύδι αποτελεί το «μαγικό…

idiva.gr

https://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2016/06/4_28.html
Μπορεί να δηλώνετε φανατικοί της οικολογικής καθαριότητας και, ως εκ τούτου, να θεωρείτε ότι το ξίδι αποτελεί το «μαγικό φίλτρο» που εξαφανίζει κάθε λογής λεκέδες και κάνει το σπίτι σας να αστράφτει...

Ωστόσο, όσο και αν το ξίδι αποτελεί ένα σούπερ φυσικό καθαριστικό και δεν πρέπει να λείπει από τα ντουλάπια σας, υπάρχουν ορισμένα σημεία τα οποία είναι καλύτερο να μην... ακουμπήσει!

Ξύλινα πατώματα 

Καλύτερα να χτυπήσετε... ξύλο παρά να βάλετε ξίδι στο ξύλινο δάπεδο του σπιτιού σας και αυτό γιατί το ξίδι διαβρώνει το βερνίκι που εφαρμόζεται πάνω του προκειμένου να το προστατεύσει από τυχόν φθορές και, έτσι, το κάνει να φαίνεται θαμπό και βρώμικο. Για να το καθαρίσετε, προτιμήστε να διαλύσετε λίγο απορρυπαντικό πιάτων σε νερό και μην αμελείτε να το περνάτε με κερί. Εναλλακτικά, μπορείτε να τα καθαρίσετε χρησιμοποιώντας τσάι.

Πλυντήριο πιάτων και πλυντήριο ρούχων 

Είναι γεγονός ότι το ξίδι σας βοηθάει να κάνετε παρελθόν μερικούς από τους πιο επίμονους λεκέδες. Αλλά προσθέτοντάς το στο πρόγραμμα πλύσης του πλυντηρίου σας αποτελεί ένα (πραγματικό) ρίσκο. Κι αυτό γιατί το ξίδι μπορεί να κάνει μεν τα μεταλλικά σημεία της συσκευής σας να λάμπουν, ωστόσο μπορεί να αποβεί δολοφονικό για το λάστιχο της. Αν τα σημάδια στα ρούχα και τα σερβίτσια σας απαιτούν ξίδι για να εξαφανιστούν, τότε είναι καλύτερο να τα πλύνετε στο χέρι.

Μαρμάρινοι πάγκοι 

Η όξινη σύνθεση του ξιδιού δεν ταιριάζει καθόλου με φυσικά πετρώματα, όπως είναι ο γρανίτης, το μάρμαρο και ο στεατίτης (σαπωνόλιθος). Εφαρμόζοντας μάλιστα ξίδι στην επιφάνειά τους, αυτά τα πολυτελή υλικά χάνουν άμεσα την φυσική λάμψη τους. Πώς θα κρατήσετε καθαρούς τους ακριβούς πάγκους της κουζίνας σας; Τη λύση για άλλη μια φορά δίνει το απορρυπαντικό πιάτων-διαλύστε το σε νερό και περάστε τους πάγκους σας με αυτό για να ξεφορτωθείτε κάθε ίχνος βρομιάς.

Μαχαίρια κουζίνας 

Κρατήστε το «όξινο» ξίδι μακριά από την κόψη… των ακριβών μαχαιριών κουζίνας-ειδικά αν αυτά με τα οποία έχετε εξοπλίσει την κουζίνα σας είναι φτιαγμένα από ανθρακοχάλυβα. Για να διατηρήσετε την υπέροχη λάμψη τους, δεν έχετε παρά να συνεχίσετε να τα πλένετε με απορρυπαντικό για τα πιάτα και να τα ξεβγάζετε με άφθονο νερό. Τέλος, κάθε 15 ημέρες, φροντίστε να τα περνάτε με λίγο ελαιόλαδο για να βάλετε φρένο στη σκουριά.

Αναρτήθηκε στις 8:08:00 μ.μ.

Ζηκος - Μαλώνεις ρε .....

Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα βίντεο.

9 Σεπτεμβρίου 2017 ·

https://www.facebook.com/maria.dimitriou.5/posts/1437214943041950

Aξέχαστες Ατάκες Ελληνικού Κινηματογράφου

9 Σεπτεμβρίου 2017 ·

Ζηκος - Μαλώνεις ρε .....🍿

Καμίλ Πισαρό ή Πισάρο

Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε μια δημοσίευση.

52 λεπτά ·

Homo universalis

7 ώρες ·

https://homouniversalisgr.blogspot.com/…/camille-pissarro-1…

homouniversalisgr.blogspot.com

Καμίλ Πισαρό ή Πισάρο - Camille Pissarro ( 10 Ιουλίου 1830 – 13 Νοεμβρίου 1903 )

O Καμίλ Πισαρό ή Πισάρο (Camille Pissarro, Άγιος Θωμάς (Αμερικανικές Παρθένοι Νήσοι), 10 Ιουλίου 1830 – Παρίσι, 13 Νοεμβρίου 1903) ήταν Γάλλος ζωγράφος, με συμμετοχή στο κίνημα του ιμπρεσιονισμού. Χαρακτηρίστηκε ως «πατριάρχης του ιμπρεσσιονισμού», λόγω των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του ύφους του, αλλά και κυριολεκτικά, διότι ήταν ηλικιακά ο γηραιότερός τους. Έχει επίσης χαρακτηριστεί ως ο «ζωγράφος της γης» καθώς μέσα από το έργο του, εξιστόρησε — με το δικό του τρόπο — την ζωή των αγρών, τα οργωμένα χωράφια, τα τοπία, τα ζωντανά, τους ανθρώπους και τους κόπους τους, το χωριό που κοιμάται και την πόλη που σφύζει από ζωή.

Γεννήθηκε στις 10 Ιουλίου του 1830, στην αποικία του Αγίου Θωμά, στις Γαλλικές Αντίλλες κι έλαβε τις βασικές σπουδές του εκεί. Σε ηλικία δώδεκα ετών, τον έστειλαν να τις συνεχίσει στη Γαλλία όπου γράφτηκε στο Κολέγιο Πασί, κοντά στο Παρίσι. Επέστρεψε στον Άγιο Θωμά, στα δεκαεπτά του χρόνια, για να εργαστεί μαζί με τον πατέρα του, ο οποίος ήταν έμπορος και ιδιοκτήτης μεγάλης αποθήκης στο λιμάνι Καρολίνα-Μαρία. Αν και είχε πολύ καλές αποδοχές, πάντα αναζητούσε ελεύθερο χρόνο για να ζωγραφίζει, όπως έκανε και στο σχολείο, παραμελώντας τα μαθήματά του.

Το 1852, ο Πισαρό εκμεταλλεύτηκε την παρουσία του ζωγράφου Φριτζ Μέλμπυ (Fritz Melbye) στον Άγιο Θωμά, για να ταξιδέψει μαζί του στο Καράκας. Ο πατέρας του, παρά την επιθυμία του να ακολουθήσει ο γιος του την επιχείρησή του και την αντίθεσή του στην ενασχόλησή του με την ζωγραφική, ενίσχυσε οικονομικά το ταξίδι. Ο Πισαρό επέστρεψε στο Παρίσι το 1855, όπου μαθήτευσε στο πλευρό του Ζαν-Μπατίστ Καμίλ Κορό (Jean-Baptiste Camille Corot), ενός τοπιογράφου που τον προέτρεψε να εγκαταλείψει τα ατελιέ και τους κλειστούς χώρους, να ξεχάσει ό,τι ήξερε ή είχε ακούσει μέχρι τότε και να ζωγραφίσει σε ανοιχτούς χώρους. Παράλληλα, ο Πισαρό ήρθε σε επαφή με σημαντικούς καλλιτέχνες της εποχής, όπως τον Ντελακρουά.

 the artist daughter 

Το 1859 συμμετείχε στο Σαλόν του Παρισιού με ένα πίνακα, ενώ τις δύο επόμενες χρονιές τα έργα του απορρίφθηκαν. Το 1861 παντρεύτηκε και δύο χρόνια αργότερα, έγινε δεκτός στο Σαλόν των Απορριφθέντων με τρία έργα του. Την ίδια χρονιά γεννήθηκε ο γιος του, Λουσιέν. Τις δύο επόμενες χρονιές, έγινε ξανά δεκτός στο Σαλόν, βρίσκοντας θετική ανταπόκριση από τους τεχνοκριτικούς. Εν τω μεταξύ, από το 1864 διατηρούσε φιλικές σχέσεις με τους Ρενουάρ, Κλωντ Μονέ, Σισλέ, Μπαζίλ και λίγο αργότερα και με τον Εντουάρ Μανέ. Το 1866 εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στο Ποντουάζ, ένα χωριό στην επαρχία Βεξέν. Ο Ζολά επαίνεσε τα έργα του στο Σαλόν της ίδιας χρονιάς, και ιδιαίτερα τις Όχθες του Μάρνη.

Πέρασε δύσκολα χρόνια μέχρι το 1869, καθώς — παρά τις καλές κριτικές — τα έργα του δεν πωλούνταν εύκολα. Την ίδια περίοδο, εγκαταστάθηκε στη Λουβσιέν, στηριζόμενος οικονομικά κυρίως στη γενναιοδωρία των φίλων του. Παρά τις οικονομικές του δυσχέρειες, τα έργα του εκείνης της περιόδου, χαρακτηρίζονται ως πιο ήρεμα, πιο γλυκά και πιο ήπια. Με το ξέσπασμα του Γαλλο-Πρωσσικού Πολέμου κατέφυγε οικογενειακώς στην Αγγλία, στο Σάρεϋ, όπου ζούσε η μητέρα του. Η αγγλική ύπαιθρος, με τα χρώματα και τα τοπία της, επέδρασε πάνω του όπως και οι πίνακες των Κόνσταμπλ και Τέρνερ, που του δίδαξαν πώς να επεξεργάζεται τον φωτισμό.

Το 1871 επέστρεψε στο Ποντουάζ της Γαλλίας, όπου ήρθε σε επαφή με τον Σεζάν. Τα επόμενα χρόνια, άντλησε έμπνευση από τα χρώματα και τα τοπία της κοιλάδας Ουάζ, ενώ παράλληλα συσπειρωνόταν όλο και περισσότερο η ομάδα των ιμπρεσιονιστών. Το 1874πέθανε η μοναδική του κόρη Ζαν-Ρασέλ, ενώ την ίδια χρονιά, ο ίδιος σημειώνει αποτυχία στην έκθεση που διοργανώνει για όλους τους ιμπρεσιονιστές. Μετά το 1875, θεωρείται πως άρχισε να γίνεται αντιληπτό το μήνυμα που προσπαθούσε να μεταδώσει μέσα από το έργο του. Επέστρεψε στο Ποντουάζ το 1882 και συμμετείχε σε όλες τις ιμπρεσιονιστικές εκθέσεις — συνολικά εννέα — μέχρι και το 1886. Το 1890 εγκαταστάθηκε στο Ερανί-Μπαζενκούρ λόγω κλονισμένης υγείας. Μέχρι και το 1900 ταξίδευσε πολύ στην Αγγλία, το Βέλγιο, την Ολλανδία καθώς επίσης και στη Ρουέν και το Παρίσι. Τα τελευταία έργα του θεωρούνται πιο πλούσια και φωτεινά.

Ο Πισαρό πέθανε στο Παρίσι στις 13 Νοεμβρίου (ή κατά άλλους στις 12 Νοεμβρίου) του 1903, σε ηλικία 73 ετών, και ενώ είχε αρχίσει να αναγνωρίζεται το σύνολο του έργου του.

https://el.wikipedia.org/

Δρόμος στο πάρκο του Μαρλύ, 1871

 Είσοδος στο χωριό Βουαζέν, 1872

 Pontoise, ο δρόμος για την Gisors τον χειμώνα, 1873

 Πρωινή πάχνη, 1873

Σπίτια στην εξοχή, 1874

 Οι κόκκινες στέγες, 1877

 Η βοσκοπούλα , 1881

συνέχεια

https://homouniversalisgr.blogspot.com/2017/07/camille-pissarro-10-1830-13-1903.html?fbclid=IwAR2CLznYNEHC-nmoJtfgb_ghQsXTOiXdEBxbik_3vU0vlp3SEADoaxORQKU

Ο απήγανος

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

10 Σεπτεμβρίου στις 3:07 π.μ. ·

Το φυτό που διώχνει τη γρουσουζιά, τη γλωσσοφαγιά και το κακό μάτι! -

Κοινοποιήστε στο Facebook Ο απήγανος είναι ένα από τα σημαντικότερα βότανα της φαρμακευτικής. Το άρωμά του είναι πολύ έντονο και σε κάποιους μάλιστα άσχημο.…

idiva.gr

Αν και το άρωμα του, δεν είναι ακριβώς αυτό που λέμε… «ευχάριστο» το συγκεκριμένο φυτό θεωρείται ότι απωθεί το κακό μάτι και την γρουσουζιά! Ο απήγανος είναι ένα από τα σημαντικότερα βότανα της φαρμακευτικής, και εκτός από τη… γλωσσοφαγιά θεωρείται ότι απωθεί γάτες και σκυλιά.
Χρειάζεται ηλιόλουστα σημεία και αρκετό νερό αλλά με πολύ καλή στράγγιση του εδάφους.
Να γίνεται έλεγχος καλά γιατί δύσκολα φαίνεται μια κάμπια η οποία επισκέπτεται συχνά τον απήγανο.
Αν δεν το δώσουμε σημασία μπορεί μέσα σε λίγες μέρες να εξαφανιστεί όλος ο απήγανος.
Πάντως γενικά είναι ένα πολύ όμορφο θαμνάκι ειδικά όταν ανθίζει σε κίτρινο χρώμα αρχές καλοκαιριού.
Πολλοί το τοποθετούν στην είσοδο του σπιτιού τους για προστασία από την κακή ενέργεια!
Γιατί λέμε «Ξορκισμένος με τον απήγανο»
Θεωρήθηκε από την αρχαιότητα σαν ισχυρό φυλακτό κατά της μαύρης μαγείας. “….ξορκισμένος με τον απήγανο!” κοινή αυτή φράση σε όλη την Ελλάδα είναι πολύ γνωστή στους παλιότερους και στα Κύθηρα.
Ίσως αυτό να είναι το φυτό που χρησιμοποίησε ο Οδυσσέας για να προστατευτεί από τα μάγια της παντοδύναμης Κίρκης.
Μεγάλοι μαέστροι της ζωγραφικής λέγεται ότι κατανάλωναν φρέσκο απήγανο για να διατηρούν οξεία όραση.
Θεωρήθηκε επίσης ότι συμβολίζει την ανθρώπινη λύπη τον ψυχικό πόνο αλλά και την μεταμέλεια. Ίσως γι αυτό οι Καθολικοί το χρησιμοποίησαν για να ραίνουν με αγίασμα το εκκλησίασμα.
Στη Λιθουανία συμβολίζει τη γυναικεία αγνότητα. Γι αυτό τα νεαρά κορίτσια φορούν στεφάνια από απήγανο σε γιορτές.
Το σπαθί στην τράπουλα είναι απεικόνιση των φύλλων του απήγανου.
Αποξηραμένα τα φύλλα του θεωρούνται εντομοαπωθητικά. Στο σημείο που είναι φυτεμένος ο απήγανος δεν πλησιάζουν οι γάτες.
Οι κινέζοι πρακτικοί γιατροί το χρησιμοποιούν για τα δαγκώματα φιδιών.
Όλοι συμφωνούν ότι η χρήση του πρέπει να γίνεται με μέγιστη προσοχή και σε πολύ μικρές δόσεις καθώς έχουν καταγραφεί ακόμα και θάνατοι από υπερβολική κατανάλωση φρέσκου βοτάνου.
athensmagazine.gr

Γρατσουνιές στα ξύλινα έπιπλα;

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

10 Σεπτεμβρίου στις 3:07 π.μ. ·

Γρατσουνιές στα ξύλινα έπιπλα; Δεν φαντάζεστε με τι διορθώνονται! Δοκιμάστε το -

Κοινοποιήστε στο Facebook Έχετε γρατσουνιές σε ξύλινα έπιπλα και δεν γνωρίζετε πως να τις αφαιρέσετε; Κι όμως υπάρχει τρόπος, φυσικός και ανέξοδος. Δείτε τι…

idiva.gr

Έχετε γρατσουνιές σε ξύλινα έπιπλα και δεν γνωρίζετε πως να τις αφαιρέσετε; Κι όμως υπάρχει τρόπος, φυσικός και ανέξοδος. Δείτε τι μπορείτε να κάνετε... με ένα καρύδι!
Το καρύδι περιέχει έλαιο που μπορεί να διεισδύσει στη γρατζουνιά και να “θρέψει” το κατεστραμμένο ξύλο, καλύπτοντας παράλληλα το κενό.
Τρίψτε απαλά κατά μήκος της γρατσουνιάς με ένα καρπό καρυδιού, όπως αναφέρει το neadiatrofis.gr.
Αφήστε μερικά λεπτά να “ποτίσει” το λάδι του καρπού και μετά σκουπίστε με πανί ώστε να φύγουν τα περιττά υπολείμματα καρπού γύρω από τη γρατσουνιά.

...στον εγκαταλελημένο οικισμό Βόιλα...

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του Κρήτη πόλεις και χωριά.

9 Σεπτεμβρίου στις 11:15 μ.μ. ·

Ο Κρήτη πόλεις και χωριά κοινοποίησε ένα σύνδεσμο στην ομάδα Σητειακά νέα.

9 Σεπτεμβρίου στις 10:32 π.μ. ·

Ο ιερός ναός των Αγίων Γεωργίου και Ιωάννη του Θεολόγου στον εγκαταλελημένο οικισμό Βόιλα

Ο δίκλιτος ναός αφιερωμένος στον Άγιο Γεώργιο και τον Άγιο Ιωάννη βρίσκεται ΝΑ του οικισμού Χανδράς και δίπλα στον ερειπωμένο οικισμό ...

sitiakanea.gr

Ο ιερός ναός των Αγίων Γεωργίου και Ιωάννη του Θεολόγου στον εγκαταλελημένο οικισμό Βόιλα

Σεπτεμβρίου 09, 2017 04 - ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ

Ο δίκλιτος ναός αφιερωμένος στον Άγιο Γεώργιο και τον Άγιο Ιωάννη βρίσκεται ΝΑ του οικισμού Χανδράς και δίπλα στον ερειπωμένο οικισμό Βόιλας στον οποίο δεσπόζει ο μεγαλοπρεπής μεσαιωνικός πύργος. Ο αρχιτεκτονικός τύπος του ναού έχει προκύψει ως αποτέλεσμα διαδοχικών επεμβάσεων στον αρχικό μονόχωρο ναό, το σημερινό νότιο κλίτος, στον οποίο έγινε αρχικά επέκταση προς τα δυτικά και στη συνέχεια προστέθηκε το βόρειο κλίτος. 

Στον νότιο τοίχο της δυτικής επέκτασης βρίσκεται ταφικό μνημείο-αρκοσόλιο το οποίο στο τύμπανο του φέρει τη φθαρμένη παράσταση της ένθρονης Παναγίας Βρεφοκρατούσας με τους κτήτορες, μέλη της οικογένειας Σαλομών. Εδώ, σύμφωνα με τις δύο γραπτές επιγραφές, θάφτηκαν ο Γεώργιος Σαλομών το 1518 και μέλη της οικογένειάς του το 1560. Τη δεύτερη επιγραφή, στον δυτικό τοίχο, συνοδεύει μία πολύ ενδιαφέρουσα μικρογραφική παράσταση στην οποία εικονίζεται, σε μονοχρωμία, σκηνή επικήδειου θρήνου, με τη νεκρή στο νεκροκρέβατο και γύρω τις θρηνωδούς και πιθανόν συγγενείς να ολοφύρονται.

ΠΗΓΗ