Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.
homouniversalisgr.blogspot.com
Η
Εντίθ Πιάφ (Édith Piaf, ορθή απόδοση ονόματος: Εντίτ Πιάφ, Παρίσι, 19
Δεκεμβρίου 1915 – Γκρας, 10 Οκτωβρίου 1963) ήταν Γαλλίδα τραγουδ...
Εντίθ Πιάφ ( 19 Δεκεμβρίου 1915 – 10 Οκτωβρίου 1963 )
Η Εντίθ Πιάφ (Édith Piaf, ορθή απόδοση ονόματος: Εντίτ Πιάφ, Παρίσι, 19
Δεκεμβρίου 1915 – Γκρας, 10 Οκτωβρίου 1963) ήταν Γαλλίδα τραγουδίστρια, η
πιο σημαντική παρουσία στη γαλλική σκηνή των βαριετέ. Το πραγματικό της
όνομα ήταν Εντίθ Τζοβάνα Γκασιόν (Édith Giovanna Gassion). Τραγούδια
όπως το La vie en rose (1946) και το Non, je ne regrette rien (1960),
εκτόξευσαν τη φήμη της και την κατέστησαν την πιο δημοφιλή τραγουδίστρια της Γαλλίας.
Γεννήθηκε
στις 19 Δεκεμβρίου 1915, κάτω από μια λάμπα υγραερίου. Ο πατέρας της,
Λουί Αλφόνς Γκασσιόν, ήταν ακροβάτης του δρόμου και η μητέρα της, Ανιτά
Μεγιάρ (Anita Maillard), ήταν λυρική τραγουδίστρια, γνωστή με το
ψευδώνυμο Line Marsa. Λίγες εβδομάδες μετά τη γέννησή της την
εγκατέλειψε και η μικρή Εντίθ περνάει τα πρώτα της χρόνια πρώτα κοντά
στη μητρική της γιαγιά. Το 1917 ο πατέρας της, που εργαζόταν ως
ακροβάτης στο τσίρκο Ciotti, την πήγε στη δική του μητέρα, η οποία ζούσε
στο Μπερνέ (Bernay) της Νορμανδίας και ήταν ιδιοκτήτρια ενός οίκου
ανοχής. Το 1919 η Εντίθ αρρωσταίνει από κάποια πάθηση στον εγκέφαλο και
τυφλώνεται. Μετά από δύο χρόνια όμως θεραπεύεται χωρίς τη βοήθεια
γιατρού και η όρασή της επανέρχεται. Ήταν επτά ετών όταν ο πατέρας της
άρχισε να την παίρνει μαζί του στις περιοδείες που έκανε με το τσίρκο
και γυρνά μαζί του όλη τη Γαλλία. Στα εννιά της η Εντίθ άρχισε να
τραγουδάει στους δρόμους. Αν και ο πατέρας της ήθελε να την κάνει
ακροβάτη, γρήγορα κατάλαβε πως η κόρη του είχε «όλο το ταλέντο στο λαιμό
και καθόλου στο κορμί» – όπως χαρακτηριστικά έλεγε ο ίδιος.
Η καριέρα
Στα 15, έχοντας ανακαλύψει τη θαυμάσια φωνή της, εγκατέλειψε τον πατέρα
της για να ζήσει στο Παρίσι, τραγουδώντας στους δρόμους. Στα 17 συναντά
τον Λουί Ντυπόν (Louis Dupont), ζουν μαζί και σε ένα χρόνο, στις
11/2/1933, κάνουν ένα κοριτσάκι, τη Μαρσέλ, που όμως μετά από δύο χρόνια
πεθαίνει από μηνιγγίτιδα. Εκείνη συνεχίζει να τραγουδά στους δρόμους
της Πιγκάλ, όπου και γνωρίζει τον Λουί Λεπλέ (Louis Leplée), διευθυντή
του πιο κομψού παρισινού καμπαρέ στα Ηλύσια Πεδία. Μαγεμένος από τη φωνή
της, υπογράφει συμβόλαιο μαζί της και τη βαφτίζει «Môme Piaf» (μικρό
σπουργίτι). Το 1935 της βγάζει και τον πρώτο της δίσκο. Λίγο αργότερα
όμως ο μέντοράς της Λεπλέ δολοφονείται και η ίδια κατηγορείται πως
γνωρίζει τον δολοφόνο αλλά δεν τον καταδίδει. Αν και αθωώθηκε με τη
βοήθεια ενός νέου συντρόφου, του τραγουδοποιού Ρεμόν Ασό (Raymond Asso),
που είναι τρελά ερωτευμένος μαζί της, φεύγει για να ζήσει στην επαρχία
αλλά επιστρέφει στο Παρίσι το 1937.
Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκόσμιου Πολέμου και τη γερμανική κατοχή,
δίνει συναυλίες για αιχμαλώτους πολέμου. Εισάγει πλαστές άδειες εργασίας
στα κέντρα κράτησης αιχμαλώτων και βοηθάει πολλούς Γάλλους φαντάρους να
δραπετεύσουν. Γύρω στα 23 της είναι πια μια μεγάλη προσωπικότητα και
γυρίζει την πρώτη της ταινία, που θριαμβεύει. Από τότε συνεχίζει μια
πετυχημένη καριέρα και κάνει μια έντονη ζωή, δίπλα σε αρκετούς
συντρόφους. Στα 30 της ερωτεύεται τον Υβ Μοντάν και αναλαμβάνει να
στήσει την καριέρα του. Στα τέλη του 1945, γράφει μόνη της την τεράστια
επιτυχία της La vie en rose, που στην αρχή περνά απαρατήρητη. Καθ’ όλη
την καριέρα της γράφει περίπου 80 τραγούδια.
συνεχεια
