Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2018

Μια βόλτα στα μαγαζιά...!!!


































































































Μωσαϊκό: ΑΝΤΡΕΙ ΤΑΡΚΟΦΣΚΙ(4 Απριλίου 1932 – 28 Δεκεμβρίου 1...

Μωσαϊκό: ΑΝΤΡΕΙ ΤΑΡΚΟΦΣΚΙ(4 Απριλίου 1932 – 28 Δεκεμβρίου 1...: ΑΝΤΡΕΙ ΤΑΡΚΟΦΣΚΙ(4 Απριλίου 1932 – 28 Δεκεμβρίου 1986) Ο Αντρέι Αρσένιεβιτς Ταρκόφσκι ή Ταρκόβσκι ήταν Ρώσος σκηνοθέτης και σεναρι...

Andrei Tarkovsky.jpg

ΑΝΤΡΕΙ ΤΑΡΚΟΦΣΚΙ(4 Απριλίου 1932 – 28 Δεκεμβρίου 1986)

Ο Αντρέι Αρσένιεβιτς Ταρκόφσκι ή Ταρκόβσκι ήταν Ρώσος σκηνοθέτης και σεναριογράφος του κινηματογράφου. Θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους και επιδραστικότερους σκηνοθέτες την περίοδο της Σοβιετικής ένωσης καθώς και ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες στην ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου.



Κινηματογραφικό έργο

Το έργο του Ταρκόφσκι χαρακτηρίζεται από έντονα προσωπικά και μεταφυσικά στοιχεία, με επιρροές από τη λογοτεχνία και τη ζωγραφική. Αργοί ρυθμοί, εικόνες εξαιρετικής αισθητικής και σταθερά απόμακρα και μακράς διάρκειας πλάνα είναι μερικά από τα κύρια χαρακτηριστικά των ταινιών του. Σταδιακά ανέπτυξε μία προσωπική θεωρία γύρω από τον κινηματογράφο, που αποκαλείται συχνά και ως γλυπτική του χρόνου. Σύμφωνα με αυτή, ο Ταρκόφσκι πίστευε πως ένας από τους κύριους στόχους του κινηματογράφου ήταν η καταγραφή της αληθινής ανθρώπινης εμπειρίας του χρόνου.

Ο ίδιος δεν θεωρούσε τα έργα του συμβολικά, δηλώνοντας χαρακτηριστικά: ''...είμαι εχθρός των συμβόλων. Είναι μια πολύ στενή έννοια από την άποψη ότι ένα σύμβολο υπάρχει με σκοπό την αποκρυπτογράφησή του. Από την άλλη πλευρά, μια καλλιτεχνική εικόνα δεν χρειάζεται αποκρυπτογράφηση, είναι ένα ισοδύναμο του κόσμου που μας περιβάλλει. Η βροχή στο Σολάρις δεν είναι σύμβολο, είναι απλά μια βροχή που στην συγκεκριμένη στιγμή έχει μια ιδιαίτερη σημασία για τον ήρωα. Δεν συμβολίζει τίποτε, απλά εκφράζει. Είναι μια καλλιτεχνική αλληλουχία εικόνων. Το σύμβολο κατ' εμέ, είναι κάτι πολύ περίπλοκο". Συχνά οι ταινίες του Ταρκόφσκι κατατάσσονται στο είδος του ποιητικού κινηματογράφου. Ο ίδιος ο Ταρκόφσκι όμως δεν αποδεχόταν ούτε αυτό το χαρακτηρισμό, που απέδιδε κυρίως σε άλλους σκηνοθέτες όπως στον Φελίνι και στον Παζολίνι.ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2018

Μωσαϊκό: Ο. ΕΛΥΤΗΣ "Η ΚΟΡΗ ΠΟΥ 'ΦΕΡΝΕ Ο ΒΟΡΙΑΣ"

Μωσαϊκό: Ο. ΕΛΥΤΗΣ "Η ΚΟΡΗ ΠΟΥ 'ΦΕΡΝΕ Ο ΒΟΡΙΑΣ": Ο. ΕΛΥΤΗΣ "Η ΚΟΡΗ ΠΟΥ 'ΦΕΡΝΕ Ο ΒΟΡΙΑΣ" Σε μεγάλη απόσταση μέσα στην ευωδιά του δυόσμου αναλογίστηκα που πάω κι εί...

Αποτέλεσμα εικόνας για ΠΙΝΑΚΑΣ waterhouse windflowers 

Ο. ΕΛΥΤΗΣ "Η ΚΟΡΗ ΠΟΥ 'ΦΕΡΝΕ Ο ΒΟΡΙΑΣ"

Σε μεγάλη απόσταση μέσα στην ευωδιά του δυόσμου αναλογίστηκα
που πάω κι είπα για να μη μ' έχει του χεριού της η ερημιά
να βρω εκκλησάκι να 'χω να μιλήσω.

Η βοή απ' το πέλαγος μου 'τρωγε σαν την αίγα μαύρο σωθικό
και μου άφηνε άνοιγμα ολοένα πιο καλεστικό στις Ευτυχίες
Όμως τιποτα κανείς

Μόνο πύρωνε τριγύρω της αγριελιάς η μαντοσύνη
Κι όλη στο μάκρος της αφρόσκονης έως ψηλά πάνω από το κεφάλι μου 

η πλαγιά χρησμολογούσε και σισύριζε με τρεμίσματα μωβ μυριάδες και χερουβικά εντομάκια  

Ναι ναι συμφωνούσα οι θάλασσες αυτές θα εκδικηθούνε Μια μέρα οι θάλασσες αυτές θα εκδικηθούνε

  Όπου απάνου κει από τον ερειπιώνα της αποσπασμένη φάνηκε να κερδίζει σε ύψος 

κι όμορφη που δε γίνεται άλλο μ' όλα τα χούγια των πουλιών στο σείσιμό της η κόρη που 'φερνε ο Βοριάς κι εγώ περίμενα

  Κάθε οργιά πιο μπρος με το που απίθωνε στηθάκι να του αντιστα θεί ο αέρας 

κι από μια τρομοκρατημένη μέσα μου χαρά που ανέβαινε ως το βλέφαρο να πεταρίσει  οι θυμοί κι οι τρέλες της πατρίδας!
   
Σπούσαν πίσω της αφάνες φως κι άφηναν μες στον ουρανό κάτι σαν άπιαστα του Παραδείσου σήματα

  Πρόκανα μια στιγμή να δω μεγαλωμένη τη διχάλα των ποδιών κι όλο το μέσα μέρος με το λίγο ακόμη σάλιο της θαλάσσης 

  Ύστερα μου 'ρθε η μυρωδιά της όλο φρέσκο ψωμί κι άγρια βουνίσια γιάμπολη
 
Έσπρωξα τη μικρή ξύλινη πόρτα και άναψα κερί Που μια ιδέα μου είχε γίνει αθάνατη.

  ΠΙΝΑΚΑΣ waterhouse_windflowers

Μωσαϊκό: Επικίνδυνη η παρατεταμένη χρήση ακουστικών

Μωσαϊκό: Επικίνδυνη η παρατεταμένη χρήση ακουστικών: Επικίνδυνη η παρατεταμένη χρήση ακουστικών Πόσες ώρες μπορούμε να τα χρησιμοποιούμε με ασφάλεια Είναι γνωστή η συνήθεια όλων μας...

Επικίνδυνη η παρατεταμένη χρήση ακουστικών 

Πόσες ώρες μπορούμε να τα χρησιμοποιούμε με ασφάλεια

Είναι γνωστή η συνήθεια όλων μας, να ακούμε μουσική από το κινητό μας τηλέφωνο ή από κάποια άλλη φορητή συσκευή, όταν μετακινούμαστε με τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Πρόσφατη έρευνα επιβεβαιώνει τους κινδύνους που μπορεί να αντιμετωπίσει κανείς όταν έχει ένα ηχείο, σε υψηλή ένταση, διαρκώς στο αυτί του.
Η ένταση του ήχου θα πρέπει να ρυθμίζεται το πολύ στο 50-60% του μεγίστου, σύμφωνα με τη Sharon Curhan, που ανακάλυψε πως ένας στους πέντε έφηβους υποφέρουν από κάποιου είδους ακουστική δυσλειτουργία, ποσοστό που ξεπερνά κατά 5% τα αντίστοιχα αποτελέσματα του 1980.

Η Sharon Curhan, επίσης κάνει και ένα συσχετισμό μεταξύ των διαφόρων ειδών μουσικής που ακούει κάποιος, την ένταση του ήχου και τη διάρκεια ακρόασης, λέγοντας πως «αν χρησιμοποιεί κανείς ακουστικά και ακούει Electronic, Heavy Metal ή Rock το ασφαλές χρονικό όριο είναι οι 3,5 ώρες όταν η ένταση είναι ρυθμισμένη στο 60%».

Όπως σημειώνει βέβαια, «αν η ένταση είναι χαμηλότερη αυξάνονται οι ώρες που μπορεί κανείς να ακούσει τη μουσική του με ασφάλεια».

«Αντίθετα, η Pop, Folk, Classic Rock και άλλα λιγότερο έντονα είδη μουσικής μπορεί κανείς να τα απολαύσει για όσο χρονικό διάστημα επιθυμεί, αν φυσικά παραμείνει στα ασφαλή όρια έντασης (50-60%)», εξηγεί η επιστήμων.

Ένας από τους λόγους που οδηγούμαστε στην αύξηση της έντασης του ήχου, είναι η ανάγκη να αποκόψουμε τους ενοχλητικούς ήχους του περιβάλλοντος.

Αυτό εκτός του ότι μειώνει σταδιακά την ικανότητά μας να μπορούμε να διακρίνουμε διαφορετικούς ήχους, μας κάνει να ανεβάζουμε την ένταση σε επίπεδα επικίνδυνα για την ακοή μας.

newsbeast.gr

Μωσαϊκό: Ζοζέφ Μωρίς Ραβέλ

Μωσαϊκό: Ζοζέφ Μωρίς Ραβέλ: Ο Ζοζέφ Μωρίς Ραβέλ (7 Μαρτίου 1875 — Παρίσι, 28 Δεκεμβρίου 1937, πλήρες όνομα : Joseph Maurice Ravel) ήταν Γάλλος μουσικό...


Maurice Ravel 1912.jpg 

Ο Ζοζέφ Μωρίς Ραβέλ (7 Μαρτίου 1875 — Παρίσι, 28 Δεκεμβρίου 1937, πλήρες όνομα : Joseph Maurice Ravel) ήταν Γάλλος μουσικός συνθέτης. Μαζί με τον Κλωντ Ντεμπυσσύ θεωρούνται οι κύριες μορφές του μουσικού ιμπρεσιονισμού. Τα έργα του για πιάνο αποτελούν ιδιαίτερα δημοφιλείς κομμάτια του κλασικού ρεπερτορίου. Πολλά από αυτά όπως τα Jeux d'eau, Miroirs, Le tombeau de Couperin και το Gaspard de la nuit απαιτούν ιδιαίτερη δεξιοτεχνία από τους εκτελεστές τους. Έχει γράψει επίσης σημαντικά έργα για ορχήστρες όπως το Δάφνις και Χλόη. Το πιο γνωστό του έργο είναι το Μπολερό (1928), το οποίο ο ίδιος θεωρούσε ασήμαντο και κάποτε το είχε περιγράψει ως «ένα κομμάτι για ορχήστρα χωρίς μουσική». Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο πνευματικής ιδιοκτησίας, τα έργα του Ραβέλ είναι κοινό κτήμα από την 1η Ιανουαρίου του 2008 στις περισσότερες χώρες. Στη Γαλλία, λόγω των ανώμαλων επεκτάσεων του νόμου περί πνευματικών δικαιωμάτων σχετικά με τους δύο παγκοσμίους πολέμους, δεν θα εισαχθούν στο ίδιο καθεστώς έως το 2015.

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82_%CE%A1%CE%B1%CE%B2%CE%AD%CE%BB

Μωσαϊκό: ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ «Τα πάθη της βροχής»

Μωσαϊκό: ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ «Τα πάθη της βροχής»: ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ «Τα πάθη της βροχής» Εν μέσω λογισμών και παραλογισμών άρχισε κι η βροχή να λιώνει τα μεσάνυχτα μ’ αυτόν τον πάντα νικ...

Αποτέλεσμα εικόνας για leonid afremov kiss 
Εν μέσω λογισμών και παραλογισμών
άρχισε κι η βροχή να λιώνει τα μεσάνυχτα
μ’ αυτόν τον πάντα νικημένο ήχο
σι, σι, σι.
Ήχος συρτός, συλλογιστός, συνέρημος,
ήχος κανονικός, κανονικής βροχής.
Όμως ο παραλογισμός
άλλη γραφή κι άλλην ανάγνωση
μού’ μαθε για τους ήχους.
Κι όλη τη νύχτα ακούω και διαβάζω τη βροχή,
σίγμα πλάι σε γιώτα, γιώτα κοντά στο σίγμα,
κρυστάλλινα ψηφία που τσουγκρίζουν
και μουρμουρίζουν ένα εσύ, εσύ, εσύ.
Και κάθε σταγόνα κι ένα εσύ,
όλη τη νύχτα
ο ίδιος παρεξηγημένος ήχος,
αξημέρωτος ήχος,
αξημέρωτη ανάγκη εσύ,
βραδύγλωσση βροχή,
σαν πρόθεση ναυαγισμένη
κάτι μακρύ να διηγηθεί
και λέει μόνο εσύ, εσύ, εσύ,
νοσταλγία δισύλλαβη,
ένταση μονολεκτική,
το ένα εσύ σαν μνήμη,
το άλλο σαν μομφή
και σαν μοιρολατρία,
τόση βροχή για μια απουσία,
τόση αγρύπνια για μια λέξη,
πολύ με ζάλισε απόψε η βροχή
μ’ αυτή της τη μεροληψία
όλο εσύ, εσύ, εσύ,
σαν όλα τ’ άλλα νά’ ναι αμελητέα
και μόνο εσύ, εσύ, εσύ.


ΠΙΝΑΚΑΣ - Leonid Afremov «Kiss under the rain"

Μωσαϊκό: Ρίγανη

Μωσαϊκό: Ρίγανη: http://to-perivoli-tis-kritis.gr/content/%CF%81%CE%AF%CE%B3%CE%B1%CE%BD%CE%B7-0 Ρίγανη Kλικ στη φωτογραφία για περισσότερα...

Ρίγανη 

http://to-perivoli-tis-kritis.gr/content/%CF%81%CE%AF%CE%B3%CE%B1%CE%BD%CE%B7-0

Ρίγανη

Ρίγανη
Kλικ στη φωτογραφία για περισσότερα














Βάλτου ρίγανη... Πατήστε για να αγοράσετε Ρίγανη Οι Έλληνες ήξεραν εδώ και χιλιάδες χρόνια τη θεραπευτική αξία της ρίγανης και τη χρησιμοποιούσαν εσωτερικά (πίνοντας το αφέψημά της) και εξωτερικά για να ανακουφίζουν πρηξίματα που πονούσαν. Οι κυνηγοί όταν σκοτώνουν λαγό, τον ξεκοιλιάζουν και βάζουν στην κοιλιά του μερικά κλωνάρια Ρίγανη, για να μη μυρίζει, μέχρι να γυρίσουν σπίτι. Απ’ αυτό βγήκε η γνωστή έκφραση «βάλτου Ρίγανη». Kόβει την ευκοιλιότητα, καταπολεμά τα αέρια και ανακουφίζει πόνους μυών και ερεθισμένους πνεύμονες. Βοηθά σε περιπτώσεις άσθματος, ρευματισμών και πόνους των δοντιών (μασάμε ένα κλαράκι). Με εξωτερική χρήση είναι παρασιτοκτόνο σε φθειρίαση και επουλωτική σε πληγές που πυορροούν. Η ρίγανη είναι αρωματικό ποώδες, πολυετές, ιθαγενές και θαμνώδες φυτό της Μεσογείου και της Κεντρικής Ασίας είναι μικρόσωμος θάμνος με ύψος που δέν ξεπερνά τα 80 εκ. Η Ελληνική ρίγανη που θεωρείται η καλύτερη παγκοσμίως, είναι αυτοφυής και βρίσκεται σε ορεινές και βραχώδεις περιοχές. Πέρα από το χαρακτηριστικό άρωμα και γεύση που αφήνει η ρίγανη στο φαγητό, έχει και πάρα πολλές φαρμακευτικές ιδιότητες. Είναι τονωτική, ορεκτική, διεγερτική, αντιδιαρροϊκή, αντιφλεγμονώδης, βακτηριοκτόνα. Υπό μορφή αφεψημάτων χρησιμοποιείται για την ατονία των εντέρων, αποχρεμπτική για το βήχα, βοηθάει στην υπέρταση και την αρτηριοσκλήρυνση. Το αιθέριο έλαιο της ρίγανης (οριγανέλαιο) χρησιμοποιείται για τον πονόδοντο. Η ρίγανη έχει 12 φορές περισσότερο αντιοξειδωτική δράση από το πορτοκάλι, 30 από την πατάτα και 42 από το μήλο. Με λίγη ρίγανη στην τροφή των πουλιών σας κρατάτε τις αρρώστιες μακριά τους. Μία άλλη κύρια χρήση της είναι κατά των χρόνιων ρευματισμών. Οι αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν τη θεραπευτική της αξία και τη χρησιμοποιούσαν πίνοντας το τσάι της σε κολικούς και εξωτερικά σε πρηξίματα ακόμα και για το στραβολαίμιασμα. Χρησιμοποιείται σαν καρύκευμα στη μαγειρική αλλά και σπανιότερα ως αφέψημα, το οποίο αναφέρεται ως εξαιρετικό κατά του βήχα. Χρησιμοποιείται ιδιαίτερα στη χωριάτικη σαλάτα. Η συλλογή της ρίγανης γίνεται κατά την ανθοφορία του φυτού, την άνοιξη. Είναι το βασικό καρύκευμα των χωρών της Μεσογείου και βασικό συστατικό της Ελληνικής, αλλά και της Ιταλικής κουζίνας.

Μωσαϊκό: Δρακοντιά

Μωσαϊκό: Δρακοντιά: http://proionta-tis-fisis.blogspot.gr/2012/12/dracunculus-vulgaris.html Δρακοντιά (Dracunculus vulgaris ή κοινώς Φιδόχορτο) Ο ...

 

http://proionta-tis-fisis.blogspot.gr/2012/12/dracunculus-vulgaris.html

Δρακοντιά (Dracunculus vulgaris ή κοινώς Φιδόχορτο)


Ο διασημότερος φαρμακογνώστης της αρχαιότητος Διοσκουρίδης (1ος αιώνας μ.Χ.) έλεγε ότι θεραπεύει το έλκος και ότι αν το πιεις με κρασί ανοίγει την όρεξη για… έρωτα!  Το έργο του Διοσκουρίδη «Περί ύλης ιατρικής» ήταν απαλλαγμένο από προλήψεις και δεισιδαιμονίες της εποχής. Είχε μελετήσει περισσότερα από 500 φυτά και τα κατέταξε σύμφωνα με τις θεραπευτικές τους ιδιότητες, ανάλογα με τη δράση τους στις διάφορες ασθένειες του ανθρωπίνου σώματος. Μέχρι και το 16ο αιώνα στο βιβλίο αυτό ανέτρεχαν οι ασχολούμενοι με την Φαρμακευτική. Μεταφράσθηκε σε πολλές γλώσσες και ήταν το πρώτο βιβλίο που τυπώθηκε μετά την "Αγία Γραφή"! Στην ανατολική Κρήτη βρέθηκε μία σαρκοφάγος που είναι διακοσμημένη με μοτίβο που πιθανόν είναι παρμένο από τη δρακοντιά.

Είναι ενδημικό φυτό που συναντάται στα Βαλκάνια, σε περιοχές γύρω από τη Μεσόγειο, σε Ελλάδα όπως στην Κρήτη, το Αιγαίο αλλά και τη νοτιοδυτική Τουρκία. Φυτρώνει σε χωράφια, χαντάκια και άκρες δρόμων σε χαμηλό υψόμετρο. Θεωρείται φαρμακευτικό φυτό και η ρίζα του συλλέγεται και χρησιμοποιείται για την καταπολέμιση διαφόρων ασθενειών. Είναι τοξικό φυτό για τον άνθρωπο και τα βόσκοντα ζώα
Ανθίζει την άνοιξη και βγάζει ένα σκούρο κόκκινο λουλούδι με πολύ δυσάρεστη οσμή. Συλλέγεται το υπέργειο τμήμα όταν βρίσκεται σε άνθηση. Συλλέγεται επίσης και η ρίζα του την άνοιξη ή το φθινόπωρο. Είναι φυτό φαρμακευτικό και δηλητηριώδες. Η ρίζα του θεωρείται αντιρευματική, αντιασθαματική, αντικοκιτική, αντιβρογχική, αντιαιμορραγική, αντιγαστρική και αντικαταρροϊκή. Σημειώνεται ότι οι κόκκινες ρώγες του καρπού, τα φύλλα, τα άνθη και η ρίζα (ως χλωρή) είναι δηλητηριώδεις.

Εναλλακτικές θεραπείες με δρακοντιά, θεραπευτικές ιδιότητες της δρακοντιάς:


Βρογχίτιδα, Φλεγμονές στόματος, Μύτης, Λαιμού, Στομάχι (ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΗ ΧΡΗΣΗ). Το εκχύλισμα του καρπού, καταστρέφει τους πολύποδες της μύτης. Αναλυτικά: Το φιδόχορτο είναι αποχρεμπιτικό στην περίπτωση άσθματος και χρόνιου βήχα , ενώ είναι και δυνατό ευκοίλιο . Χρησιμοποιείται ακόμα στην ομοιοπαθητική και συστήνεται σε περιπτώσεις γαστρίτιδας , αιμορραγιών και ερυθημάτων. Παλιότερα, ο Διοσκουρίδης σύστηνε την ώριμη, ξεραμένη στον ήλιο και κοπανισμένη ρίζα στους ασθματικούς, τη σκόνη της ρίζας με νερό ως αφροδισιακό, τη σκόνη ζυμωμένη με μέλι ως καθαριστική των κακοηθών και φαγεδαινικών ελκών και τέλος τη σκόνη ανακατωμένη με «λευκή άμπελο» (κουρμπένι ) ως καταστροφική των πολύποδων (ακόμα και των καρκινωμάτων), καθώς και προληπτική του δαγκώματος της οχιάς. Στην Ελλάδα υπάρχουν και σήμερα εμπειρικοί ( πρακτικοί) που υποστηρίζουν πως θεραπεύουν τη φυματίωση με τη ρίζα του φιδόχορτου. Σημειώνουμε ωστόσο ότι η αροΐνη είναι ερεθιστική για το δέρμα και τοξική για το κεντρικό νευρικό σύστημα, με γεύση δηκτική και παρατεταμένα καυστική. Οι δηλητηριάσεις δεν είναι σπάνιες στα παιδιά που τρώνε τις κόκκινες ράγες, οι οποίες έχουν μια κάπως γλυκιά γεύση . Αντίδοτα για δηλητηριάσεις είναι πρόκληση εμετού, δυνατός καφές, καφεΐνη, ζέσταμα του ασθενή με καταπλάσματα και θερμοφόρες, καρδιοτόνωση , τόνωση της περιφερειακής κυκλοφορίας .
Πηγή:  piperies-agiou-georgiou.blogspot.gr

Δημοφιλείς αναρτήσεις