Βασιλικός πολτός: Είναι ο ... κυρίαρχος ...!

http://proionta-tis-fisis.blogspot.gr/2012/12/blog-post_2835.html

Βασιλικός πολτός: Είναι ο ... κυρίαρχος ...!

Ο βασιλικός πολτός είναι η κρεμώδης ουσία που εκκρίνεται από τους υποφαρυγγικούς αδένες των εργατριών μελισσών.

Προορίζεται για την διατροφή όλων των ατελών σταδίων της μέλισσας γι’ αυτό και ονομάζεται “γάλα των μελισσών”. Η ονομασία “βασιλικός πολτός” προέρχεται από το ότι οι προνύμφες που προορίζονται να γίνουν βασίλισσες, καθώς επίσης και οι ενήλικες βασίλισσες, τρέφονται αποκλειστικά με μεγάλη ποσότητα από τη τροφή αυτή. Στο βασιλικό πολτό βρίσκεται ο καθοριστικός εκείνος παράγοντας που μετατρέπει τη μέλισσα από εργάτρια σε βασίλισσα.

Χημική σύσταση:

Ο βασιλικός πολτός είναι πλούσια πηγή βιταμινών, ανόργανων στοιχείων και αμινοξέων. Η μέση χημική του σύσταση είναι υγρασία 65 %, πρωτεΐνες 14 %, υδατάνθρακες 12 %, λιπίδια 5 %, και ανόργανα στοιχεία 1 %.Το υπόλοιπο ποσοστό αποτελείται από διάφορες ενώσεις όπως το 10-υδροξυ-δεκενοϊκό οξύ, γ-γλουβουλίνη, νουκλεϊκά οξέα όπως το DNA και το RNA, βιταμίνες της ομάδας Β, η βιταμίνη C, το παντοθενικό οξύ, η βιοπτερίνη, η νεοπτερίνη, η ακετυλοχολίνη, γενετήσιες ορμόνες (οιστραδιόλη, τεστοστερόλη, προγεστερόλη) και άλλες. Αρκετά συστατικά του βασιλικού πολτού παραμένουν απροσδιόριστα.

Φυσικές ιδιότητες:

Το χρώμα του βασιλικού πολτού έχει μεγάλη σημασία γιατί αποτελεί δείκτη της φρεσκότητας και της καταλληλότητας του. Ο φρέσκος πολτός έχει ασπρουδερό λαμπερό χρώμα. Η υφή του είναι ζελατινώδης και παχύρρευστη αλλά με την πάροδο του χρόνου μεταβάλλεται σε συμπαγή. Χαρακτηρίζεται από ελαφρύ δριμύ άρωμα και όξινη γεύση που οφείλεται στο πολύ χαμηλό PΗ που έχει (3,5 - 4,5).

Επιδράσεις στον ανθρώπινο οργανισμό:

• O βασιλικός πολτός βοηθά στην αντιμετώπιση των ρευματικών αρθρίτιδων λόγω της υψηλής περιεκτικότητας του σε 10-υδροξυ-δεκενοϊκό και παντοθενικό οξύ.

• O βασιλικός πολτός βοηθά τον γηρασμένο και ταλαιπωρημένο οργανισμό. Στους υποτασικούς παρατηρήθηκε αύξηση της πίεσης και, γενικά, η κατανάλωσή του προκάλεσε ευφορία. Παρόμοιες μελέτες απέδειξαν την μεγάλη ωφελιμότητα του βασιλικού πολτού στην γηριατρική.

• O βασιλικός πολτός βρίσκει μεγάλη εφαρμογή στην παιδιατρική. Ιταλοί επιστήμονες μετά από μακρόχρονα πειράματα σε βρέφη που γεννήθηκαν πρόωρα, σε παιδιά ηλικίας μέχρι 7,5 χρονών, καθώς επίσης και σε παιδιά με αναιμία, πνευμονία, βακτηριακές λοιμώξεις και άλλα κατέληξαν στα εξής συμπεράσματα:

i) Σε όλες τις περιπτώσεις ο βασιλικός πολτός αύξησε το σωματικό βάρος.

ii) Ο βασιλικός πολτός βελτιώνει σημαντικά την όρεξη. Τα θετικά αποτελέσματα εμφανίζονται συνήθως 20 ημέρες μετά την έναρξη της θεραπευτικής αγωγής.

iii) Αυξάνονται και σταθεροποιούνται τα ερυθρά αιμοσφαίρια σε αναιμικά παιδιά.

iv) Ενισχύεται σημαντικά η δυναμικότητα του οργανισμού και η αντοχή του στις αρρώστιες.

• Η υψηλή περιεκτικότητα του βασιλικού πολτού σε ακετυλοχολίνη (1,2 mg/gr Β.Π) βοηθά ώστε να μειωθεί η πίεση του αίματος και θεραπεύει τη χρόνια δυσκοιλιότητα.

• O βασιλικός πολτός βελτιώνει τη γενική διάθεση, αυξάνει την ικανότητα για εργασία και τέλος βοηθά ώστε τα άτομα να αποκτήσουν μεγαλύτερη διανοητική και σωματική δύναμη.

• O βασιλικός πολτός έχει αντισηπτικές και μικροβιοκτόνες ιδιότητες.

• O βασιλικός πολτός βρίσκει εφαρμογή στη θεραπεία της χρόνιας νεφρικής ανεπάρκειας.

• O βασιλικός πολτός βρέθηκε ότι είναι ωφέλιμο θεραπευτικό μέσο για την προστασία των ούλων από αιμορραγίες.

• O βασιλικός πολτός διεγείρει τα επινεφρίδια με αποτέλεσμα την έκκριση ορμονών που έχουν σχέση με τον μεταβολισμό των υδατανθράκων.

• O βασιλικός πολτός έχει ευεργετικές επιδράσεις σε ορισμένα είδη δέρματος. Επίσης βοηθά στο να αντιμετωπισθεί ο ερυθηματώδης λύκος, το ερύθημα στο πρόσωπο και άλλες καταστάσεις κακής υγείας του δέρματος.

• O βασιλικός πολτός βοηθά άτομα που πάσχουν από γενική εξάντληση, αϋπνία, νευροψυχώσεις, ζαλάδες και γενικά κακοκεφιά.

• O βασιλικός πολτός περιέχει γενετήσιες ορμόνες (τεστοστερόλη, προγεστερόλη, οιστραδιόλη) σε συγκεντρώσεις που βοηθούν τους άνδρες να βελτιώσουν τη σεξουαλική τους ζωή και να αυξήσουν την μυϊκή τους δύναμη. Στις γυναίκες συμβάλλει σημαντικά στη γαλακτοπαραγωγή μετά τη γέννα και στην αγγείωση του δέρματος δίνοντας του έτσι λαμπρότητα και ομορφιά.

Πηγές: www.medecinalnature.blogspot.com (Δρ Δημήτριος Ψυρρόπουλος)

Το είδα εδώ

Μάνος Χατζιδάκις, Κυριακή 24 Δεκέμβρη 1978

Μάνος Χατζιδάκις, Κυριακή 24 Δεκέμβρη 1978
Ο μύθος των Χριστουγέννων κρατιέται με τη βία απ'τα παράθυρα και από τις πόρτες, κρεμασμένος σε πανύψηλα κι αφιλόξενα σύγχρονα σκυθρωπά κτίρια. Τον συντηρούν οι δραστηριότητες της αγοράς, τα συμφέροντα των εμπόρων, οι ανελεύθερες κυβερνήσεις- πλην ανατολικών- και οι ακόμη πιο ανελεύθερες θρησκευτικές οργανώσεις, τέλος, οι αστοί και οι εργατικοί, πρόσφατοι μετανάστες στην αστική τάξη, που κατ' ουσίαν κυβερνάν τον κόσμο μας, και που επιθυμούν θρησκευτικές αιτιολογίες και παραδόσεις για διασκέδαση, απόλαυση κι' αμεριμνησία.
Ούτε για τα παιδιά, δεν έμειναν τα σύμβολα ανέγγιχτα. Κι αυτά ακόμη προσπαθούν να ονειρεύονται μέσα από τις εφιαλτικές ειδικές εκπομπές της τηλεόρασης, κι απόνα σπίτι που τις μέρες αυτές, δεν έχει να προσθέσει κανένα αληθινό αγαθό, ούτε υποδομή για μια γενναία ονειροπόληση- ονειροπόληση ενός κόσμου ιδανικού, που να τον κυβερνάει ο Χριστός και οι Άγιοι του, με αρχηγό τον Αη Βασίλη. Ιδιαίτερα στον τόπο μας, τα Χριστούγεννα γίνανε μέρες συναλλαγής και αυτοϊκανοποίησης. Ευκαιρία για μια ευρωπαϊκή παράσταση. Αν είχαμε και λίγο περισσότερο χιόνι, ώ τότες τα πράγματα θάσαν καλύτερα.

Η γέννηση του Χριστού παραμένει πια μια επέτειος άγονη και χωρίς αίσθημα. Και η Αθήνα μας, σαν καπνιστό τσουκάλι οινομαγειρείου χωρίς φωτιά και θέρμανση, ζεί την αγιότητα των ημερών, σκυθρωπά, άχαρα και κουρασμένα. Οι δρόμοι σκοτεινοί, για οικονομία βέβαια ηλεκτρισμού, αλλά φαντάζουν απείρως σκοτεινότεροι έτσι καθώς περιέχουν ολοένα και περισσότερο, αναίδεια, αναπηρία και ανανδρία.

Η δυστυχία ολοφάνερη στα μάτια των γερόντων, που φεύγουν κάθε μέρα από κοντά μας θλιμμένοι κι απροστάτευτοι, γνωρίζοντας καλά πια πως γεννήσανε, λειψούς ανθρώπους και πολύ χιόνι, που ατέλειωτα θα τους σκεπάζει στους αιώνες. Τα κάλαντα, τα δώρα και οι αγιασμοί, δεν πείθουνε κανένα ότι προσφέρουνε αγάπη και παράδοση. Μόνο τα πρόσωπα μερικών παιδιών και μερικών γριών που περιφέρονται θλιμμένες, είναι ότι διαθέτει ο κόσμος μας, για ν' αγαπάς τις μέρες τούτες.

Κι έτσι που ο μύθος των Χριστουγέννων έγινε δίσκος τουρισμού, ζωγραφική σε λαϊκή αγορά, σύνθημα αυτοκόλλητο σε πρακτορείο Προ-Πό, βγήκανε για σεργιάνι χιλιάδες αυτοκίνητα, να πουν τα κάλαντα τα εθνικά, τα θρησκευτικά και τα καταναλωτικά. Πόσο μας ξεκουράζει αυτό το ράντισμα πετρελαίου εις τας οδούς, για να στολίσουμε το σπίτι, για να φωτογραφίσουμε το στολισμένο κέντρο της πόλης, ν' αφήσουμε τα δώρα μας στους τροχονόμους αστυνομικούς και τέλος να επιστρέψουμε κατάκοποι την μεσημβρία σπίτι μας, για το απαραίτητο και παραδοσιακό γεύμα παραμονής.

Μάνος Χατζιδάκις, Κυριακή 24 Δεκέμβρη 1978 Η γέννηση του Χριστού και οι αμαρτίες των νεαρών μαθητών όταν παραβιάζουν τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας (απόσπασμα) Τα σχόλια του τρίτου, Εκδόσεις Εξάντας
Πηγή: Ο μύθος των Χριστουγέννων | Μάνος Χατζιδάκις - RAMNOUSIA

Το Βιβλίο της Ζούγκλας

Το Βιβλίο της Ζούγκλας
Ανάγλυφο εξώφυλλο της αρχικής έκδοσης του Βιβλίου της Ζούγκλας βασισμένο στην τέχνη του Τζον Λόκγουντ Κίπλινγκ

Συγγραφέας Ράντγιαρντ Κίπλινγκ
Εικονογράφηση Τζον Λόκγουντ Κίπλινγκ (πατέρας του Ράντγιαρντ)
Χώρα Ηνωμένο Βασίλειο
Γλώσσα Αγγλικά
Είδος Παιδική λογοτεχνία
Εκδότης Macmillan Publishers
Ημερομηνία έκδοσης 1894
Έπεται του In the Rukh
Προηγείται του Το Δεύτερο Βιβλίο της Ζούγκλας


Το Βιβλίο της Ζούγκλας (αγγλικά: The Jungle Book, 1894) είναι μία συλλογή ιστοριών του βραβευμένου με Νόμπελ Άγγλου συγγραφέα Ράντγιαρντ Κίπλινγκ. Οι ιστορίες δημοσιεύτηκαν για πρώτη φορά σε περιοδικά το 1893-1894. Οι αρχικές εκδόσεις περιέχουν εικόνες, μερικές εκ των οποίων από τον πατέρα του Ράντγιαρντ, Τζον Λόκγουντ Κίπλινγκ. Ο Κίπλινγκ γεννήθηκε στην Ινδία και πέρασε εκεί τα πρώτα έξι χρόνια της παιδικής του ηλικίας. Μετά από περίπου 10 χρόνια στην Αγγλία, επέστρεψε στην Ινδία και εργάστηκε εκεί για περίπου εξίμισι χρόνια. Αυτές οι ιστορίες γράφτηκαν όταν ο Κίπλινγκ ζούσε στο Βερμόντ[1].
Οι ιστορίες του βιβλίου (καθώς επίσης και εκείνες στο Δεύτερο Βιβλίο της Ζούγκλας που ακολούθησε το 1895 και το οποίο περιλαμβάνει πέντε επιπλέον ιστορίες του Μόγλη) είναι μύθοι, που χρησιμοποιούν ζώα με έναν ανθρωπόμορφο τρόπο για να παραδώσουν μαθήματα ηθικής. Για παράδειγμα, οι στίχοι του Νόμου της Ζούγκλας θέτουν κανόνες για την ασφάλεια των ατόμων, των οικογενειών και των κοινοτήτων. Ο Κίπλινγκ θέτει σ' αυτούς σχεδόν όλα όσα ήξερε ή "άκουσε ή φαντάστηκε για την ινδική ζούγκλα"[2]. Άλλοι αναγνώστες ερμήνευσαν το έργο ως αλληγορίες της πολιτικής και της κοινωνίας εκείνης της εποχής[3]. Οι πιο γνωστές από τις ιστορίες είναι αυτές που περιστρέφονται γύρω από τις περιπέτειες ενός εγκαταλελειμμένου ανθρώπου, του Μόγλη, που μεγάλωσε με τους λύκους στην ινδική ζούγκλα. Οι πιο διάσημες από τις άλλες ιστορίες είναι κατά πάσα πιθανότητα ο "Ρίκκι-Tίκκι-Tάβι", η ιστορία μίας ηρωικής μαγκούστας, και ο "Τουμάι των Ελεφάντων", η ιστορία ενός νεαρού εκπαιδευτή ελεφάντων. Όπως συμβαίνει σε μεγάλο μέρος του έργου του Κίπλινγκ, πριν και μετά από κάθε ιστορία υπάρχει ένα ποίημα.

Λόγω του ηθικού του τόνου, Το Βιβλίο της Ζούγκλας χρησιμοποιήθηκε από τα Σώματα Προσκόπων. Αυτή η χρήση του βιβλίου εγκρίθηκε από τον Κίπλινγκ μετά από απ' ευθείας αίτημα του Ρόμπερτ Μπέηντεν-Πάουελ, ο οποίος αρχικά είχε ζητήσει την άδεια του συγγραφέα για τη χρήση του παιχνιδιού της μνήμης από τον Κιμ προκειμένου να αναπτύξει την ηθική και τη φυσική κατάσταση των νέων της εργατικής τάξης στις πόλεις. Ο Ακέλας, ο αρχηγός των λύκων στο Βιβλίο της Ζούγκλας, έχει γίνει σημαντική φιγούρα στο προσκοπικό κίνημα καθώς το όνομα αυτό υιοθετείται παραδοσιακά από τον αρχηγό κάθε ομάδας προσκόπων

Ολόκληρο το βιβλίο, έχοντας γίνει πλέον κοινό κτήμα, είναι διαθέσιμο στην επίσημη ιστοσελίδα του Project Gutenberg και αλλού. Κάθε ζυγός αριθμός από τα παρακάτω κεφάλαια αντιστοιχεί σ' ένα επιγραμματικό ποίημα που σχετίζεται με την προηγούμενη ιστορία.
"Τίγρη! Τίγρη!", Φεβρουάριος 1894.

"Τ' Αδέρφια του Μόγλη": Ένα αγόρι μεγαλώνει με τους λύκους στην ινδική ζούγκλα με τη βοήθεια της αρκούδας Μπαλού και του μαύρου πάνθηρα Μπαγκίρα, και στη συνέχεια θα πρέπει να αντιμετωπίσει τον τίγρη Σιρ Χαν. Αυτή η ιστορία έχει επίσης δημοσιευθεί μόνη της σ' ένα μικρό βιβλίο με τίτλο Νυχτερινό Τραγούδι στη Ζούγκλα.
"Το Τραγούδι του Κυνηγιού της Αγέλης Σιόνι"
"Το Κυνήγι του Κάα": Αυτή η ιστορία λαμβάνει χώρα πριν ο Μόγλης αντιμετωπίσει τον Σιρ Χαν. Όταν ο Μόγλης απαγάγεται από μαϊμούδες, η Μπαλού και ο Μπαγκίρα σπεύδουν να τον σώσουν με τη βοήθεια του πύθωνα Κάα.
"Το Τραγούδι του Δρόµου των Μπαντάρ-Λογκ"
"Τίγρη! Τίγρη!": Ο Μόγλης επιστρέφει στο ανθρώπινο χωριό και υιοθετείται από ένα ζευγάρι που πιστεύει ότι ο Μόγλης είναι ο χαμένος τους γιος. Όμως ο Μόγλης έχει πρόβλημα προσαρμογής στην ανθρώπινη ζωή, ενώ από την άλλη ο Σιρ Χαν θέλει ακόμα να τον σκοτώσει. Ο τίτλος της ιστορίας είναι εμπνευσμένος από το ποίημα "Ο Τίγρης" του Ουίλλιαμ Μπλέηκ.
"Το Τραγούδι του Μόγλη"
"Η Άσπρη Φώκια": Ο Κότικ, μία σπάνια φώκια με λευκή γούνα, ψάχνει ένα νέο μέρος για το λαό του, όπου δεν θα κυνηγιούνται από τους ανθρώπους.
"Λουκάνον"
"Ρίκκι-Tίκκι-Tάβι": Η μαγκούστα Ρίκκι-Τίκκι υπερασπίζεται μία ανθρώπινη οικογένεια που ζει στην Ινδία ενάντια σ' ένα ζευγάρι κόμπρες. Αυτή η ιστορία έχει δημοσιευθεί επίσης ως μικρό βιβλίο.
"Το Τραγούδι του Ντάρζι"
"Ο Τουµάι των Ελεφάντων": Ο Τουμάι είναι ένα δεκάχρονο αγόρι που φροντίζει τους ελέφαντες που δουλεύουν, και του έχουν πει ότι δεν θα γίνει ποτέ ένας ολοκληρωμένος εκπαιδευτής ελεφάντων μέχρι να δει τους ελέφαντες να χορεύουν. Αυτή η ιστορία έχει επίσης δημοσιευθεί ως μικρό βιβλίο.
"Ο Σίβα και η Ακρίδα"
"Οι Υπηρέτες της Βασίλισσας": Τη νύχτα πριν από μία στρατιωτική παρέλαση, ένας Βρετανός στρατιώτης κρυφακούει μία συζήτηση μεταξύ των ζώων του στρατοπέδου.
"Το Εµβατήριο των Ζώων του Στρατοπέδου" παρωδεί γνωστά τραγούδια και ποιήματα

Με αλφαβητική σειρά:

Ακέλας – ινδικός λύκος
Γκρι αδελφός – ένα από τα κουτάβια της μητέρας και του πατέρα λύκου
Κάα - ινδικός πύθωνας
Κότικ - άσπρη φώκια
Μανγκ - νυχτερίδα
Μόγλης - κύριος χαρακτήρας, το νεαρό αγόρι της ζούγκλας
Μορ - ινδικό παγώνι
Μπαγκίρα - μαύρος πάνθηρας
Μπαλού — αρκούδα
Μπαντάρ-λογκ – μία φυλή μαϊμούδων
Ναγκ - αρσενική μαύρη κόμπρα
Νάγκαινα - θηλυκή βασιλική κόμπρα, σύντροφος του Ναγκ
Ντάρζι - μικρό ωδικό πτηνό
Πατέρας Λύκος - ο πατέρας λύκος που μεγάλωσε τον Μόγλη σαν δικό του κουτάβι

Η Ράκσα υπερασπίζεται τον μικρό Μόγλη από τον τίγρη Σιρ Χαν

Ράκσα – η μητέρα λύκαινα που μεγάλωσε τον Μόγλη σαν δικό της κουτάβι
Ρίκκι-Tίκκι-Tάβι - ινδική μαγκούστα
Σιρ Χαν - βασιλική τίγρη της Βεγγάλης
Ταμπακί - ινδικό τσακάλι

 http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%BF_%CE%92%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%96%CE%BF%CF%8D%CE%B3%CE%BA%CE%BB%CE%B1%CF%82

Καραμελωμένη κρέμα κανέλας με λεμόνι

Καραμελωμένη κρέμα κανέλας με λεμόνι

Bαθμολογία:

1 ψήφοι

Προστέθηκε από harabutterfly, 18.03.09  

Περιγραφή

Κρέμα με βελούδινη υφή. Με την γλύκα της κανέλας και την τραγανή καραμέλα θα εντυπωσιάσει μετά από οποιοδήποτε γεύμα.

Τι χρειαζόμαστε:

• 2 φλ. κρέμα γάλακτος
• 1 ξύλο κανέλας
• 1/4 κ.γλ. μοσχοκάρυδο
• 2 κ.γλ. ξύσμα λεμονιού
• 6 μεγάλους κρόκους
• 1/3 φλ. ζάχαρη
• 6 κ.σ. καστανή ζάχαρη για το καραμέλωμα

Στα γρήγορα

Κατηγορία

Κρέμες

Διατροφή

Χορτοφαγική

Περιέχει

Αβγά

Μόνο κρόκους

Κρέμα γάλακτος

Φτιάχνει

6 μπολάκια

Πως το κάνουμε:

Διαβάστε περισότερο: Καραμελωμένη κρέμα κανέλας με λεμόνι 

 http://www.sintagespareas.gr/sintages/karamelomeni-krema-kanelas-me-lemoni.html#ixzz22nbYFDEq

Ραδίκια

http://proionta-tis-fisis.blogspot.gr/2012/12/blog-post_2351.html

Ραδίκια

Ραδίκι (Cichorium intybus) Κιχώριον τό έντετμημένον οίκ. Συνθέτων (Compositae).

Πρόκειται έδώ, γιά το άγριο ραδίκι του βουνού, το πραγματικό ραδίκι, πού είναι περιζήτητο γιά τις διαιτητικές καί θεραπευτικές του ιδιότητες.
Τό άγριο ραδίκι είναι τονωτικό μέ τις πικρές του ουσίες.

Η ευεργετική επίδραση στον ανθρώπινο οργανισμό δέν φαίνεται αμέσως.
Τά αποτελέσματα τής ευεργετικής επιδράσεως του ραδικιοϋ φαίνονται ύστερα άπό μακριά χρήση του.
Τά φύλλα το ραδικιού τονώνουν τήν πέψη (αναζωογονούν τις πεπτικές δυνάμεις ύστερα άπό πυρετούς).
Διεγείρουν έξ άλλου τήν όρεξη καί δρουν διαλυτικά καί ευεργετικά γιά τό συκώτι καί τή χοληδόχο κύστη καί τά εντόσθια.
Είναι καθαρτικά στίς παθήσεις του δέρματος (λειχήνες, κοκκινίλες κλπ.
Είναι καί αντιπυρετικά.
Τά καλά φύλλα τοΰ ραδικιου — τά τρυφερά — επιδρούν ήπακτικά όταν τρώγονται ως σαλάτα.
Χρησιμοποιείται τό ραδίκι κυρίως ώς σαλάτα βραστή (ή ώμή, τρυφερών φύλλων, γιά τό σκοπό πού είπαμε παραπάνω) καί ώς εγχυμα τών φύλλων (10 γρ. σέ ένα κιλό νερό) καί τής ρίζας (20 γρ. στό κιλό).
Φαρμακευτικώς γίνεται εκχύλισμα (1-5 γραμ.) καί σιρόπι σύνθετο του ραδικιου (μαζί μέ άλλα αρωματικά φυτά) — σύμφωνα μέ τις φαρμακευτικές οδηγίες — Χυμός άπό φρέσκο ραδίκι πίνεται σέ ποσότητα ενός μικρου κουταλιου τέσσερις φορές τή μέρα.
Γίνεται πιο δραστικό όταν συνδυάζεται μέ τό Γάλιο.
Η χημική σύνθεση του ραδικιου είναι: Φύλλα: λεύκωμα, ζάχαρη, χλωροφύλλη, πικρές ουσίες καί διάφορα αλάτια, μεταξύ τών οποίων τό νιτρικό κάλιο καί αλάτια κοβαλτίου.
Η ρίζα περιέχει «Ίνουλίνη».

Πηγή: diaita-express.com

Μους με σοκολάτα και αμαρέτο

Μους με σοκολάτα και αμαρέτο

Bαθμολογία:

1 ψήφοι

Προστέθηκε από maria_naousa, 28.06.10

 












 





photo: greg97

 

Τι χρειαζόμαστε:

• 500 γραμμάρια σοκολάτα (κουβερτούρα ή γάλακτος)
• 600 γραμμάρια κρέμα γάλακτος χτυπημένη σε παχύρευστη μορφή
• 1 σφηνάκι αμαρέτο
• Μπισκότα ή φρούτα για το σερβίρισμα.

Στα γρήγορα

Κατηγορία

Σοκολατένιοι πειρασμοί

Κρέμες

Διατροφή

Χορτοφαγική

Πλούσια σε ενέργεια

Δυσκολία

Εύκολο

Μέχρι 4 υλικά

Γρήγορο

Περιέχει

Κρέμα γάλακτος

Σοκολάτα

 

 

 

 

Πως το κάνουμε:

Διαβάστε περισότερο: Μους με σοκολάτα και αμαρέτο  

http://www.sintagespareas.gr/sintages/mous-me-sokolata-kai-amareto.html#ixzz22naAQWRU

Ιστορίες του χωριού Νο 3

Αγκινάρα

http://proionta-tis-fisis.blogspot.gr/2012/12/blog-post_1221.html

Αγκινάρα. Πολύτιμο φάρμακο για το συκώτι και τη χολή.

Η αγκινάρα, πέρα από ένα εξαιρετικό λαχανικό, αποτελεί κι ένα πολύτιμο φάρμακο. Ωμή ή μαγειρεμένη θεωρείται σπουδαία διαιτητική και υγιεινή τροφή. Περιέχει βιταμίνες Α, C και του συμπλέγματος Β, ασβέστιο, φώσφορο. Καθαρίζει το αίμα και μειώνει τη χοληστερίνη, τονώνει την καρδιά, ωφελεί τα νεφρά, το συκώτι και βοηθά στην αντιμετώπιση της αρτηριοσκλήρυνσης, των ρευματισμών και της παχυσαρκίας. 

Το επιστημονικό της όνομα είναι «κινάρα η σκόλυμος» (Cynara scolymus) και ευδοκιμεί σε πολλά μέρη της Μεσογείου και στη χώρα μας. Αυτό το φυτό το οποίο έχει σήμερα μία κυρίαρχη θέση τόσο στη μαγειρική όσο και στη θεραπευτική ιατρική, είναι στην πραγματικότητα μία ποικιλία της αγριοαγκινάρας της Μεσογείου, και οφείλει τη θεραπευτική της εφαρμογή στις χωνευτικές ιδιότητες των φύλλων της. 
Ήταν γνωστή στις χώρες της Μεσογείου από την αρχαιότητα. Τα 100 γραμμάρια ωμής ή βραστής αγκινάρας έχουν μόλις 44 θερμίδες (Kcal), γι αυτό και συνιστάται για την απώλεια κιλών. Η αγκινάρα καλλιεργείται σαν τρόφιμο κυρίως για τις ανθοκεφαλές της που καταναλώνονται νωπές ή μαγειρεμένες αλλά και τα φύλλα της αποτελούν μια θαυμάσια ζωοτροφή ιδίως για τα ζώα που βρίσκονται σε γαλακτοπαραγωγή. Στην Ιταλία από τα φύλλα παράγουν λικέρ με το όνομα «Cynar».
Πολύτιμο φάρμακο Εκτός από την πλούσια διατροφική της αξία, η αγκινάρα χρησιμοποιείται και ως φάρμακο, αφού βοηθά στην αντιμετώπιση πολλών παθήσεων. Από την αρχαιότητα ακόμη χρησιμοποιούνταν για την πέψη των λιπαρών τροφών, αλλά και για τη δυσκοιλιότητα, αφού είναι πλούσια σε φυτικές ίνες. Τα συστατικά της αγκινάρας είναι χολαγωγά και διουρητικά. Επίσης έχουν την θεραπευτική ιδιότητα να απομακρύνουν την χοληστερίνη από το αίμα! Η αγκινάρα, θεωρείται ότι είναι κατά της αρτηριοσκλήρυνσης και της ανεπάρκειας συκωτιού. Είναι επίσης τονωτική, κατά των διαλειπόντων πυρετών, κατά του τεταρταίου πυρετού, κατά της υδρωπικίας, κατά των παθήσεων του συκωτιού και κατά των ρευματισμών. Έχει επίσης ιδιότητες κατά της πέτρας των νεφρών, κατά του ίκτερου και είναι επίσης καρδιοτονωτική και καθαριστική του αίματος.

Προστατεύει το ήπαρΗ ηπατοπροστατευτική δράση της αγκινάρας μελετήθηκε από πολλούς γιατρούς στη Γαλλία ήδη από το πρώτο μισό του 20ου αιώνα. Η χολερετική δράση της αγκινάρας (αυξάνει την έκκριση της χολής) οφείλεται σε μία πικρή και αρωματική ουσία: την κυναρίνη. Είναι ιδιαίτερα χρήσιμη σε περιπτώσεις υπεραιμίας ή ηπατικής ανεπάρκειας, ίκτερου και κακής πέψης των λιπαρών ουσιών. Διεγείροντας την έκκριση της χολής, η αγκινάρα δρα επίσης στις περιπτώσεις δυσκοιλιότητας. Το φύλλο της αγκινάρας περιέχει από την άλλη πλευρά στερόλες, μαγνήσιο, και κάλιο, συστατικά που δρουν συνεργατικά με την κυναρίνη. 

Με τη μέθοδο του κρυοθρυμματισμού, λαμβάνουμε τα οφέλη όλων των συστατικών του φυτού. Η αγκινάρα φαίνεται να συμβάλλει στην αναγέννηση των κυττάρων του ήπατος τα οποία εκτίθενται σε διάφορες τοξίνες. Εάν αυτή η δράση επιβεβαιωθεί και από τις ελεγχόμενες κλινικές μελέτες, το φυτό αυτό θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σαν προστατευτικό του ήπατος στα άτομα που πάσχουν από κίρρωση. 

Μειώνει την χοληστερίνη

Πρόσφατα ανακαλύφθηκε ότι το φύλλο της αγκινάρας διαθέτει την ικανότητα να μειώνει τη χοληστερίνη. Μελέτη κορυφαίου πανεπιστημίου της Γερμανίας πρόσφατα, παρουσιάζει τις ευεργετικές επιδράσεις της αγκινάρας, τόσο στην μείωση της χοληστερίνης, όσο και στην βελτίωση των λειτουργιών του συκωτιού.

Οι καρδιαγγειακές παθήσεις είναι παγκοσμίως οι κύριες αιτίες θανάτου και συσχετίζονται με αυξημένα επίπεδα ολικής χοληστερόλης στο πλάσμα του αίματος. Ερευνητές στο πανεπιστήμιο του Reading στην Αγγλία βρήκαν ότι απόσταγμα από τα φύλλα της αγκινάρας, το οποίο χορηγείται χωρίς ιατρική συνταγή, μπορεί να μειώσει τη χοληστερόλη σε, κατά τα άλλα, υγιή άτομα με μέτρια αυξημένα επίπεδα χοληστερόλης.

Από τη στιγμή που η χοληστερόλη στο πλάσμα φτάνει σε ένα συγκεκριμένο επίπεδο, συνταγογραφούνται φάρμακα όπως οι στατίνες για να βοηθήσουν στη μείωσή της. Η παρέμβαση που μπορούμε να κάνουμε προτού οι συγκεντρώσεις φτάσουν σε αυτά τα επίπεδα μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο ανάπτυξης καρδιαγγειακών παθήσεων χωρίς τη χρήση φαρμάκων. H συγκεκριμένη μελέτη έδειξε ότι υγιή άτομα με μέτρια αυξημένα επίπεδα χοληστερόλης στο πλάσμα του αίματος, μπόρεσαν να μειώσουν αυτά τα επίπεδα χρησιμοποιώντας αυτό το φυτικό συμπλήρωμα. 

Αφροδισιακό

Οι Ευρωπαίοι εκτιμούσαν ιδιαίτερα την αγκινάρα ως αφροδισιακό. Λέγεται ότι στα τέλη του Μεσαίωνα η Αικατερίνη των Μεδίκων έτυχε έντονης κριτικής για την αδυναμία που είχε στις αγκινάρες, τις οποίες συνήθιζε να τρώει δημοσίως, γι' αυτό και κάποιοι συσχέτισαν τις γαστρονομικές με τις σεξουαλικές της αδυναμίες.

Τονώνει τα μαλλιά

Η αγκινάρα περιέχει βιταμίνες A, B, C, ασβέστιο και φώσφορο. Μπορείτε να πάρετε πράσινα φύλλα αγκινάρας και να τα καλύψετε με νερό (όχι πάρα πολύ, ίσα που να καλύπτονται) και το βάζετε στη φωτιά. Μόλις φθάσει στο σημείο βρασμού, το κατεβάζετε από τη φωτιά και το αφήνετε για τρεις ώρες. Στη συνέχεια το σουρώνετε και με το υγρό αυτό κάνετε μασάζ στο κεφάλι για την τόνωση των μαλλιών. 

Πηγή: www.herbalcreations.gr

Σήμερα...

http://www.saint.gr/01/02/index.aspx

Στις 02/01/2019 εορτάζουν:
	Άγιος Σίλβεστρος Πάπας Ρώμης Άγιος Θεαγένης ιερομάρτυρας Όσιος Σεραφείμ του Σαρώφ Άγιος Θεόπεμπτος Αγία Θεοδότη μητέρα των Αγίων Αναργύρων Όσιος Μάρκος ο κωφός Άγιος Βασίλειος μάρτυρας εξ Άγκυρας Άγιος Σέργιος Άγιος Θεόπιστος Άγιος Κοσμάς ο Α' Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινούπολης Άγιος Γεώργιος (ή Ζώρζης ή Γκιουρτζής) ο Ίβηρ Όσιος Σίλβεστρος Ρώσος της Λαύρας του Κιέβου Άγιος Ισίδωρος ο Ιερομάρτυρας Οσία Ιουλιανή η Δικαία Όσιος Νείλος ο Ηγιασμένος
Επιτρέπονται όλες οι τροφές

Άγιος Σίλβεστρος Πάπας Ρώμης

Ημερομηνία εορτής:	02/01/2019
Τύπος εορτής:	Σταθερή. Εορτάζει στις 2 Ιανουαρίου εκάστου έτους.
Άγιοι που εορτάζουν: Αγιος Σιλβεστρος Παπας Ρωμης (; - 335)

Ζωοῖ νεκρὸν βοῦν, αἰσχύνων Ζαμβρὴν Μάγον, Ὁ καὶ νεκρὸς ζῶν, Σίλβεστρος Ῥώμης Πάπας. Θυμὸν ἀποπνείει Σίλβεστρος δευτέρῃ ἠοῖ.

Βιογραφία Με τη Δυτική Εκκλησία έχουμε κοινούς αρκετούς Αγίους, μέχρι το χωρισμό της από την Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία. Ένας απ' αυτούς είναι και ο Άγιος Σίλβεστρος, Πάπας Ρώμης. Ο Άγιος Σίλβεστρος ήταν γιος του Ρουφίνου, γεννημένος στη Ρώμη και από μικρή ηλικία εισχωρεί στους κόλπους της Εκκλησίας. Σε ηλικία τριάντα χρόνων χειροτονείται από τον Πάπα Μαρκελίνο· γίνεται Πάπας το 314 μ.Χ. και διαδέχεται τον Άγιο Μελχιάδη ή Μιλτιάδη (βλέπε 10 Απριλίου). Ενδιαφέρθηκε και πολέμησε πολύ την αίρεση του Αρείου και θέσπισε τους λειτουργικούς κανόνες για τον καθαγιασμό του μύρου του αγίου χρίσματος. Αλλά μεταξύ των καλύτερων έργων του Πάπα Σιλβέστρου, ξεχωρίζει το έργο της μέριμνας για τη βιοτική συντήρηση των φτωχότερων κληρικών και των μοναχών γυναικών, ώστε οι άνθρωποι αυτοί της πνευματικής διακονίας και προσευχής να μην αποσπώνται από το κυρίως έργο τους. Ο Άγιος Σίλβεστρος έκανε επίσης πολλά θαύματα με αποτέλεσμα να πιστέψουν στο Χριστό πολλοί άνθρωποι μεταξύ των οποίων και ο Μέγας Κωνσταντίνος (βλέπε 21 Μαΐου) τον οποίο χειραγώγησε στην πίστη και εν συνεχεία τον βάπτισε.Με τη συμβουλή του Αγίου Σιλβέστρου, ο Μέγας Κωνσταντίνος ανήγειρε επτά ναούς, για να εορτάζονται οι εορτές του Σωτήρος Χριστού και των Αγίων Μαρτύρων. Απέδειξε ότι ο Ιησούς Χριστός και το έργο του είχαν προκηρυχθεί από το Νόμο της Παλαιάς Διαθήκης και έλαβε μέρος στην Α' Οικουμενική Σύνοδο. Πολέμησε δε ιδιαίτερα τους αιρετικούς Δονατιστές και μεγάλυνε την Εκκλησία με την διδασκαλία των θείων δογμάτων. Ο Άγιος Σίλβεστρος πέθανε ειρηνικά σε βαθιά γεράματα, την 31η Δεκεμβρίου του 335 μ.Χ.  Άγιος Θεαγένης ιερομάρτυρας Ημερομηνία εορτής:  02/01/2019 Δεν βρέθηκε αγιογραφία. Παρακαλούμε επικοινωνήστε μαζί μας, αν έχετε να μας προτείνετε κάποια. Τύπος εορτής:  Σταθερή. Εορτάζει στις 2 Ιανουαρίου εκάστου έτους. Άγιοι που εορτάζουν: Αγιος Θεαγενης Ιερομαρτυρας Θεάγενες, βλήθητι τοῦ πόντου μέσον, ᾯ κἂν βυθισθῇς, ἒνδον ἐκνήξῃ πόλου. Βιογραφία Ο Άγιος Ιερομάρτυρας Θεαγένης ήταν επίσκοπος της πόλης Πάριο· την ονομασία της πήρε επειδή είχε κτισθεί από τους Πάριους, κατοίκους της νήσου Πάρου. Η πόλη αυτή βρισκόταν μεταξύ της Κυζίκου και της Λαμψάκου. Αυτός λοιπόν οδηγήθηκε στον Τριβούνο Ζηλικίνθιο και ομολόγησε τον Χριστό Θεό αληθινό. Οπότε τον έδειραν ανελέητα και αφού τον έδεσαν χειροπόδαρα, τον έριξαν στο βυθό της θάλασσας. Έτσι τελείωσε το δρόμο του μαρτυρίου και πήρε από τον Κύριο το αμάραντο στεφάνι της αιώνιας δόξας.  Όσιος Σεραφείμ του Σαρώφ Ημερομηνία εορτής:  02/01/2019 Τύπος εορτής:  Σταθερή. Εορτάζει στις 2 Ιανουαρίου εκάστου έτους. Άγιοι που εορτάζουν: Οσιος Σεραφειμ Του Σαρωφ (1759 - 1833) Βιογραφία Ο Όσιος Σεραφείμ γεννήθηκε στο Κουρσκ της Ρωσίας στις 19 Ιουλίου 1759 μ.Χ. και ονομάσθηκε Πρόχορος. Οι γονείς του, Ισίδωρος και Αγάθη Μοσνίν, ήταν ευκατάστατοι έμποροι. Ο πατέρας του είχε εργοστάσια πλινθοποιίας και παράλληλα αναλάμβανε την ανέγερση πέτρινων οικοδομημάτων, ναών και σπιτιών. Κάποτε άρχισε να χτίζει στο Κουρσκ ένα ναό προς τιμήν του Οσίου Σεργίου του Ραντονέζ, του Θαυματουργού, αλλά ξαφνικά το 1762 μ.Χ., πεθαίνει, αφήνοντας στην σύζυγό του τη μέριμνα για την ολοκλήρωση του ναού. Ο Πρόχορος κληρονόμησε τις αρετές των γονέων του και ιδίως την ευσέβειά τους. Σε ηλικία δέκα ετών άρχισε να μαθαίνει με ζήλο τα ιερά γράμματα, αλλά αρρώστησε ξαφνικά βαριά χωρίς ελπίδα αναρρώσεως. Στην κρισιμότερη καμπή της ασθένειας είδε στον ύπνο του την Παναγία, η οποία υποσχέθηκε ότι θα τον επισκεφθεί και θα τον θεραπεύσει. Πράγματι, έτυχε μια μέρα να γίνεται λιτανεία και να περνά έξω από την οικία του μικρού άρρωστου παιδιού, η θαυματουργή εικόνα της Θεοτόκου. Τη στιγμή εκείνη έπιασε δυνατή βροχή. Η λιτανεία σταμάτησε και η εικόνα μεταφέρθηκε στην αυλή της οικίας του Προχόρου, μέχρι να περάσει η μπόρα. Τότε η μητέρα του Αγάθη, κατέβασε το άρρωστο παιδί της και το πέρασε κάτω από την εικόνα. Από την ημέρα εκείνη η υγεία του βελτιώθηκε μέχρι που αποκαταστάθηκε τελείως. Νέος εγκαταλείπει το πατρικό του σπίτι, στην πόλη Κουρσκ, και έρχεται να μονάσει στη μονή του Σάρωφ. Η δοκιμασία του προκειμένου να γίνει Μοναχός διαρκεί οκτώ χρόνια. Στις 13 Αυγούστου του 1786 μ.Χ. κείρεται Μοναχός με το όνομα Σεραφείμ. Σε δύο μήνες χειροτονείται Διάκονος. Περιφρουρούμενος με το ταπεινό φρόνημα ο Διάκονος Σεραφείμ, ανέρχεται στην Πνευματική ζωή «ἐκ δυνάμεως εἰς δύναμιν». Ως Διάκονος παραμένει όλη την ημέρα στο Μοναστήρι, διακονεί στις Ακολουθίες, τηρεί με ακρίβεια τους μοναστηριακούς κανονισμούς και εκτελεί τα διακονήματά του. Το βράδυ όμως απομακρύνεται στο δάσος, στο ερημικό του κελί, όπου διέρχεται τις νυκτερινές ώρες με προσευχή, και πολύ πρωί επιστρέφει πάλι στο μοναστήρι. Στις 2 Σεπτεμβρίου 1793 μ.Χ. χειροτονείται Ιερεύς και αποδύεται με μεγαλύτερο ζήλο και αγάπη στον Πνευματικό αγώνα. Τώρα πλέον δεν τον ικανοποιεί ο βαρύς για τους άλλους μόχθος της κοινοβιακής ζωής, δηλαδή η κοινή προσευχή, η νηστεία, η υπακοή, η ακτημοσύνη. Μέσα του φουντώνει η δίψα για πιο υψηλές Πνευματικές ασκήσεις. Εγκαταλείπει λοιπόν, με την ευλογία του Ηγουμένου, τη Μονή και αποσύρεται μέσα στο πυκνό δάσος του Σάρωφ. Περνά εκεί δεκαπέντε χρόνια σε τέλεια απομόνωση, με αυστηρή νηστεία, αδιάλειπτη προσευχή, μελέτη του Θείου Λόγου και σωματικούς κόπους. Για χίλιες ημέρες και χίλιες νύκτες μιμείται του παλιούς στυλίτες της Εκκλησίας. Ανεβασμένος σε μία πέτρα και με τα χέρια υψωμένα στον ουρανό, προσεύχεται: «Ὁ Θεὸς ἰλάσθητι μοὶ τῷ ἁμαρτωλῷ». Τελειώνοντας την αναχωρητική ζωή επανέρχεται στη Μονή του Σάρωφ και κλείνεται σαν σε μνήμα στην απομόνωση για άλλα δεκαπέντε χρόνια. Για τα πρώτα πέντε βάζει τον εαυτό του στον κανόνα της σιωπής. Με την αδιάλειπτη προσευχή φωτίζει ολόκληρος από την Θεία Χάρη και αξιώνεται να ζήσει Πνευματικές αναβάσεις και αν δει θεϊκά οράματα. Μετά τον εγκλεισμό, ώριμος πλέον στην Πνευματική ζωή και γέροντας στην ηλικία, αφιερώνεται στη διακονία του πλησίον, του ελάχιστου αδελφού. Με την αυστηρή ασκητική ζωή του και την φωτεινή μορφή του είχε προσελκύσει γύρω του πλήθος Χριστιανών, που τον αγαπούσαν και πίστευαν ακράδαντα στην θαυματουργική δύναμη των αγίων του προσευχών. Πλούσιοι και φτωχοί, διάσημοι και άσημοι συνέρρεαν καθημερινά στο κελί του, για να λάβουν την ευλογία του και την Πνευματική καθοδήγηση για τη ζωή τους. Τους δεχόταν όλους με αγάπη και όταν έβλεπε τα πρόσωπά τους αναφωνούσε: «Χαρά μου!». Εξομολογούσε πολλούς, θεράπευε ασθενείς, ενώ σε άλλους έδιδε να ασπασθούν τον σταυρό που είχε κρεμασμένο στο στήθος του ή την εικόνα που είχε στο τραπέζι του κελιού του. Σε πολλούς πρόσφερε ως ευλογία αντίδωρο, αγίασμα ή παξιμάδια, άλλους τους σταύρωνε στο μέτωπο με λάδι από το καντήλι, ενώ μερικούς τους αγκάλιαζε και τους ασπαζόταν λέγοντας: «Χριστὸς Ἀνέστη!». Την 1η Ιανουαρίου 1833 μ.Χ., ημέρα Κυριακή, ο Όσιος ήλθε για τελευταία φορά στο Ναό του νοσοκομείου των Αγίων Ζωσιμά και Σαββατίου. Άναψε κερί σε όλες τις εικόνες και τις ασπάσθηκε. Μετάλαβε των Αχράντων Μυστηρίων και μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας ζήτησε συγχώρεση από όλους τους αδελφούς, τους ευλόγησε, τους ασπάσθηκε και παρηγορητικά τους είπε: «Σώζεσθε, μὴν ἀκηδιᾶτε, ἀγρυπνεῖτε καὶ προσεύχεσθε. Στέφανοι μᾶς ἑτοιμάζονται». Ο Μοναχός Παύλος πρόσεξε ότι ο Όσιος εκείνη την ημέρα πήγε τρεις φορές στον τόπο που είχε υποδείξει για τον ενταφιασμό του. Καθόταν εκεί και κοίταζε αρκετή ώρα στη γη. Το βράδυ τον άκουσε να ψάλλει στο κελί του Πασχαλινούς ύμνους: «Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι....», «Φωτίζου, φωτίζου ἡ νέα Ἱερουσαλήμ....», «Ὤ, Πάσχα τὸ μέγα καὶ ἱερώτατον, Χριστέ....». Ο Όσιος κοιμήθηκε με ειρήνη στις 2 Ιανουαρίου 1833 μ.Χ. Οι μοναχοί τον είδαν με το λευκό ζωστικό, γονατιστό σε στάση προσευχής μπροστά στην εικόνα της Θεοτόκου, ασκεπή, με το χάλκινο σταυρό στο λαιμό και με τα χέρια στο στήθος σε σχήμα σταυρού. Νόμιζαν ότι τον είχε πάρει ο ύπνος. Τα ιερά λείψανά του εξαφανίστηκαν κατά την περίοδο της Οκτωβριανής επαναστάσεως και ξαναβρέθηκαν το 1990 μ.Χ., στην Αγία Πετρούπολη. Το 1991 μ.Χ. επέστρεψαν στην μονή Ντιβέγιεβο.