Πέμπτη 10 Ιανουαρίου 2019

Μωσαϊκό: ΠΡΟΒΙΟΤΙΚΑ

Μωσαϊκό: ΠΡΟΒΙΟΤΙΚΑ: http://proionta-tis-fisis.blogspot.gr/2013/01/blog-post_6025.html ΠΡΟΒΙΟΤΙΚΑ-Τα βακτηρίδια πού είναι υπερ της ζωής! (Βίντεο) ...











http://proionta-tis-fisis.blogspot.gr/2013/01/blog-post_6025.html


ΠΡΟΒΙΟΤΙΚΑ-Τα βακτηρίδια πού είναι υπερ της ζωής! (Βίντεο)



Τα προβιοτικά και κυρίως το κεφίρ και το ζωντανό γιαούρτι (όχι αυτό που πήζει με ζελατίνη αλλά με μικροοργανισμούς με την διαδικασία της ζύμωσης) είναι μια από τις καλύτερες τροφές και μάλιστα τις συμπεριλαμβάνει και ο γνωστός δερματολόγος Perricone ως μία από τις τροφές στην λίστα του με τις 10 σούπερ τροφές!




Τι είναι όμως τα προβιοτικά;

Τα προβιοτικά είναι τα φυσικά φιλικά βακτήρια που υπάρχουν στο έντερο μας και βοηθούν την πέψη, ενισχύουν την άμυνα του οργανισμού και τα επίπεδα ενέργειας.

Αυτοί οι ζωντανοί μικροοργανισμοί μπορούν και επιβιώνουν κατά το πέρασμα τους μέσα από τη γαστρεντερική οδό και αποφέρουν οφέλη στον ανθρώπινο οργανισμό.

Τα προβιοτικά βακτήρια βρίσκονται στο κέντρο του ενδιαφέροντος επιστημονικών μελετών εξαιτίας ενός μεγάλου αριθμού πιθανών ευεργετικών επιδράσεων στην υγεία του ανθρώπου.

Σε κείμενο του σε ενημερωτικό έντυπο ο φαρμοκοποιός Αναστάσιος Λυμπερόπουλος αναφέρει

«Στον ανθρώπινο γαστρεντερικό σωλήνα υπάρχει ένας τεράστιος πληθυσμός βακτηριδίων, που συνιστούν την λεγόμενη μικροβιακή χλωρίδα. Αυτή ακριβώς η χλωρίδα παίζει σημαντικό ρόλο στην διαδικασία της πέψης και χωρίς αυτή, η διαβίωση ενός οργανισμού θα ήταν από δύσκολη έως αδύνατη. Όσο παρέχουμε σε αυτά τα ευεργετικά βακτήρια σωστή διατροφή (και συνήθως αυτό που είναι για εμάς σωστή διατροφή είναι και για αυτά), και τα διατηρούμε σε καλή υγεία, αυτά με τη σειρά τους συμβάλλουν στη διατήρηση της δικής μας καλής υγείας.

Ο όρος προβιοτικά, αναφέρεται σε φιλικούς προς το έντερο μικροοργανισμούς που προμηθευόμαστε μέσω της διατροφής, Η υγεία των εντέρων μας εξαρτάται από την καλή ισορροπία των φιλικών και των κακών βακτηρίων.



Παρόλα αυτά, η ισορροπία αυτή είναι ευαίσθητη και μπορεί εύκολα να διαταραχθεί από παράγοντες όπως:

1. αντιβιοτικά,

2. αντισυλληπτικά χάπια,

3. ταξίδια στο εξωτερικό,

4. συντηρητικά και ποσότητες ζάχαρης στη διατροφή μας,

5. παρασιτοκτόνα που χρησιμοποιούνται στις καλλιέργειες,

6. γήρανση,

7. κακή διατροφή και ειδικότερα όταν αυτή βασίζεται σε λιπαρές τροφές,

8. αλκοόλ

9. πολύ λίγες φυτικές ίνες,

10. τροφικές δηλητηριάσεις από βακτηρίδια όπως σαλμονέλα που προκαλεί γαστρεντερίτιδα.



Tελικά ωφελούν τον οργανισμό;

Έρευνες για τα προβιοτικά γίνονται πολλές τα τελευταία χρόνια, χωρίς όμως να έχει προσδιοριστεί ακριβώς η δράση τους. Oι επιστήμονες είναι σίγουροι για την ωφελιμότητα των ζωντανών μικροβίων, αλλά δεν γνωρίζουν ποια προβιοτικά στελέχη συμβάλλουν στην αντιμετώπιση συγκεκριμένων παθήσεων και με ποια διαδικασία. Πιστεύεται, πάντως, ότι η λειτουργία των προβιοτικών γίνεται μέσω της βελτίωσης του ανοσοποιητικού συστήματος, γι’ αυτό και η κατανάλωσή τους θεωρείται ωφέλιμη. Eνεργούν κατά κύριο λόγο στο παχύ έντερο, ενώ έχουν ευεργετική δράση και σε άλλα σημεία του οργανισμού, πράγμα που σημαίνει ότι τα διάφορα στελέχη δρουν σε διαφορετικά σημεία. Tο είδος των στελεχών, αλλά και ο ακριβής τρόπος δράσης τους, δεν μένει παρά να ανακαλυφθεί μέσα στα επόμενα χρόνια.




Έρευνες και κλινικές μελέτες δείχνουν ότι:

Υπάρχουν διάφορα είδη φιλικών βακτηρίων που έχουν διαφορετικές ιδιότητες, δράσεις και οφέλη. Καταναλώνοντας συχνά προβιοτικά (δηλ προϊόντα που περιέχουν προβιοτικά βακτήρια) μπορεί να έχουμε μια σειρά από ευεργετικές δράσεις όπως:

1. ενίσχυση της άμυνας του οργανισμού με την αναστολή της ανάπτυξης παθογόνων μικροοργανισμών και με την καταστροφή τοξικών ουσιών

2. ενίσχυση του οργανισμού όσον αφορά την αντίσταση του στις μολύνσεις (π.χ. εμποδίζοντας τη διάρροια)

3. βελτίωση των συμπτωμάτων που σχετίζονται με τη δυσανεξία στη λακτόζη

4. βελτίωση στην ποιότητα ζωής, καταστολή της δράσης των νιτρωδών και νιτρικών αλάτων που προστίθενται στα προϊόντα κρέατος και τα οποία στον άνθρωπο μετατρέπονται σε νιτροζαμίνες, που είναι καρκινογόνες

5. αντιμετώπιση των επιπλοκών της θεραπείας με αντιβιοτικά φάρμακα

6. συμβολή στην σύνθεση και αφομοίωση των βιταμινών του συμπλέγματος Β και της βιταμίνης Κ καθώς και στην καλύτερη απορρόφηση του ασβεστίου

7. βοηθούν στην μείωση της χοληστερίνης, στην καταπολέμηση της δυσάρεστης αναπνοής καθώς και στη μείωση των αερίων του πεπτικού.



Παραδείγματα προβιοτικών τροφίμων είναι τα «ζωντανά» γιαούρτια, τοβκεφίρ, το τυρί, το ξυνόγαλο, και άλλα γαλακτοκομικά προϊόντα που αποτελούν προϊόντα ζύμωσης, ή ακόμα και λαχανικά με ζύμωση όπως πίκλες και ποτά όπως το κρασί.



Πρέπει να πάρω προβιοτικά;

Τα προβιοτικά μπορούν να βοηθήσουν όσους παίρνουν αντιβίωση, όσους ταξιδεύουν στο εξωτερικό, όσους υποφέρουν από δυσκοιλιότητα, διάρροια, φούσκωμα, το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου και μυκητιάσεις. Πλήθος κλινικών μελετών επισημαίνουν ότι τα προβιοτικά είναι 100% ασφαλή για κατανάλωση από ανθρώπους.»

Θέλω να τονίσω ιδιαίτερα το σημείο όπου αναφέρει την χρήση προβιοτικών σε όσους παίρνουν αντιβίωση. Η αντιβίωση μαζί με τα ανεπιθύμητα μικρόβια καταστρέφει ταυτόχρονα και τα ωφέλιμα δηλ την απαραίτητη χλωρίδα του γαστρεντερικού μας σωλήνα. Φροντίστε λοιπόν όταν παίρνετε εσείς ή δίνεται στα παιδιά σας αντιβίωση να καταναλώνετε και κάποιο γιαουρτάκι, εννοείται παραδοσιακό και όχι αυτά τύπου επιδόρπιου! 

Tι είναι τα πρεβιοτικά και τα συμβιωτικά;

Πρεβιοτικά (prebiotics) ονομάζονται τα συστατικά των τροφίμων (κυρίως ίνες) που προάγουν την ανάπτυξη των ωφέλιμων βακτηρίων στο έντερο. Aποτελούν, δηλαδή, την «τροφή», ώστε να αναπτυχθούν περισσότερο τα προβιοτικά στελέχη. Στην ελληνική αγορά έχουν εμφανιστεί τα τελευταία χρόνια και συμβιωτικές τροφές, οι οποίες περιέχουν ένα συνδυασμό προβιοτικών στελεχών και πρεβιοτικών.



2 ερωτήσεις για τα προβιοτικά

1. Mπορώ να καταλάβω ποια είναι πράγματι προβιοτικά;

Σύμφωνα με τη νομοθεσία, για να ισχυριστεί μια εταιρεία ότι το προϊόν της είναι προβιοτικό, πρέπει να έχει συγκεκριμένη ποσότητα ζωντανών (μέχρι την ημερομηνία λήξεως) μικροβίων ανά γραμμάριο (ή ανά ml για το γάλα). Kι αυτό γιατί, προκειμένου να έχουν τα προβιοτικά προϊόντα ευεργετική δράση στον οργανισμό, πρέπει τα μικρόβια που προστίθενται να είναι ζωντανά. Συνήθως, όμως, δεν πραγματοποιούνται οι κατάλληλοι έλεγχοι, με αποτέλεσμα να υπάρχει η πιθανότητα ορισμένα προϊόντα να περιέχουν νεκρούς μικροοργανισμούς. Πάντως, στην περίπτωση που τα μικρόβια δεν είναι ζωντανά, δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος για τον οργανισμό, αλλά το άτομο δεν μπορεί να αποκομίσει τα οφέλη που υπόσχεται το προβιοτικό προϊόν. 

2. Eίναι κατάλληλα για όλους; 

Tα προβιοτικά με τη μορφή τροφίμων μπορούν να καταναλώνονται άφοβα από όλους, ανεξαρτήτως ηλικίας και κατάστασης υγείας. 

Γαλακτοκομικά με στερόλες για τη μείωση της χοληστερίνης

Στη μείωση των επιπέδων χοληστερίνης στο αίμα θεωρείται ότι βοηθάει και η κατανάλωση μιας νέας κατηγορίας γαλακτοκομικών προϊόντων, εμπλουτισμένων με φυτικές στερόλες. Γάλατα και επιδόρπια γιαουρτιού με τις συγκεκριμένες ουσίες συμβάλλουν, σύμφωνα με έρευνες, στη μείωση της ολικής και της «κακής» χοληστερίνης.






Πηγές: fe-mail.gr και www.vita.gr

Μωσαϊκό: Κοκό Σανέλ

Μωσαϊκό: Κοκό Σανέλ: Η Κοκό Σανέλ (Coco Chanel, ψευδώνυμο της Γαλλίδας Γκαμπριέλ Σανέλ, γαλλ.Gabrielle Bonheur Chanel) ήταν μια από τις διασημότερες σχεδ...

 Gabrielle Chanel en marinière.jpgΗ Κοκό Σανέλ (Coco Chanel, ψευδώνυμο της Γαλλίδας Γκαμπριέλ Σανέλ, γαλλ.Gabrielle Bonheur Chanel) ήταν μια από τις διασημότερες σχεδιάστριες μόδας του 20ού αιώνα (19 Αυγούστου 1883 - 10 Ιανουαρίου 1971). Το 1909 άνοιξε το πρώτο της κατάστημα στο Παρίσι, με γυναικεία καπέλα. Ίδρυσε ομώνυμο οίκο μόδας που παραμένει στην επικαιρότητα μέχρι σήμερα. Το 1923 δημιούργησε το άρωμα "Σανέλ № 5" και εφηύρε το μικρό μαύρο φόρεμα.


Μόνο το όνομά της είναι αρκετό για να οριστεί ένα ζευγάρι παπούτσια, ένα ταγέρ, μία ατζέντα, ένα άρωμα, ένα κόσμημα, μία ολόκληρη εμφάνιση. Προσδίδει prestige, ποιότητα, άμεμπτο γούστο και αλάνθαστο στυλ. Είναι μια υπογραφή αρτιότητας. Η Coco Chanel είχε ελάχιστη υπομονή και πολύ ταλέντο. Δε θα μπορούσε να καταφέρει τίποτα λιγότερο. Η Gabrielle Bonheur "Coco" Chanel (19 Αυγούστου 1883 – 10 Ιανουαρίου 1971) ήταν πρωτοποριακή γαλλίδα σχεδιάστρια μόδας, της οποίας η μοντέρνα και νεωτεριστική φιλοσοφία, οι εμπνευσμένες γυναικείες μόδες - από τις αντρικές - και η αναζήτηση της πολυτελούς απλότητας, την έκαναν αναμφισβήτητα τη σημαντικότερη φιγούρα στην ιστορία της μόδας του 20ου αιώνα. Η επιρροή της στην υψηλή ραπτική ήταν τόση, (μέχρι το θάνατό της, στα 87 της, η γαλλίδα σχεδιάστρια κατόρθωσε να εγκαθιδρύσει τον εαυτό της ως το σημαντικότερο και ίσως το μοναδικό ρυθμιστή της μόδας του 20ου αιώνα), που ήταν το μόνο πρόσωπο στον τομέα της που αναφερόταν στο περιοδικό TIME, ανάμεσα στους 100 ανθρώπους με τη μεγαλύτερη επηροή στον 20ο αιώνα.


Μια γυναίκα μπροστά από την εποχη της, στην πραγματικότητα, ίσως η πρώτη γυναίκα στο κινημα απελευθέρωσης των γυναικών. Η φήμη της Chanel και το ύφος της, παρέμειναν περισσότερο από τη ζωή της. Η Chanel, βέβαια, δεν θα προσδιόριζε ποτέ τον εαυτό της ως φεμινιστρια, στην πραγματικότητα περισότερο μίλαγε για θυληκότητα παρά για φεμινισμό, παρόλα αυτά η δουλειά της είναι αδιαμφισβήτητα μέρος της απελευθέρωσης των γυναικών. Στάθηκε σωσήβια λέμβος για τις γυναίκες, όχι μία, αλλά δύο φορες, κατά τη διάρκεια δυο ξεκάθαρα διαφορετικών περιόδων, που χώριζαν πολλές δεκαετίες: τη δεκαετία του 1920 και τη δεκαετία του 1950. Όχι μόνο έκανε αποδεκτά νέα στυλ και υφάσματα, αλλά έκανε μόδα την ανάγκη και την απροκάλυπτη ανυπακοή. Επειδή δεν άντεχε οικονομικά τα μοδάτα ρούχα της περιόδου, τα απέρριψε και έφτιαξε δικά της, χρησιμοποιώντας σπορ jackets και γραβάτες, που μόνο οι άντρες φορούσαν στην καθημερινότητά τους.


Δεν είναι τυχαίο ότι συσχετίστηκε με το μοντερνο κινημα συμπεριλαμβανομένων των Ντιάγκιλεφ, Πικάσο, Στραβίνσκι και Κοκτώ. Όπως αυτοί οι καλλιτέχνες, έτσι και η ίδια ήταν αποφασισμένη να σπάσει τους παλαιούς κώδικες και να βρει ένα τρόπο να εκφράσει τον εαυτό της. Ο Κοκτώ κάποτε είπε γι’ αυτήν ότι «ήταν κάτι σαν θαύμα, δούλεψε στον κόσμο της μόδας με κανόνες οι οποίοι είχαν αξία μόνο για τους ζωγράφους, τους ποιητές και τους μουσικούς».


Οι καινοτομίες της είναι βασικά κομμάτια της γκαρνταρόμπας πολλών γενεών γυναικών: τα jersey ταγέρ και φορέματα, τα ντραπέ τουρμπάνια, τα πουκάμισα, οι πλισέ φούστες, τα γυναικεία πουλόβερ, οι μπλούζες χωρίς γιακά, τα τουιντ (πλεχτά) ταγέρ, τα blazer, οι δίχρωμες (μπεζ με μαύρη μύτη) γόβες χωρίς φτέρνα, τα strapless φορέματα, οι καμπαρντίνες... Δημιουργησε, επίσης, το μικρο μαυρο φορεμα, τη ζωνη-αλυσιδα, το άρωμα № 5, το total look, τα κοσμηματα στα ρουχα, το κασμιρενιο καρντιγκαν, την καπιτονέ τσάντα με την αλυσίδα, τις γυναικείες πυτζάμες (τις οποίες κατόρθωσε να κάνει και κοινωνικά αποδεκτές), το unisex στυλ, το gypsy look και τα γυναικεία παντελονια, ενώ, επίσης, αυτή ήταν που καθιέρωσε το μαυρισμα και τα κοντα μαλλια στις γυναίκες.


Η σχεδιάστρια χρησιμοποίησε, επίσης, τα ζωηρά χρώματα και τα θηλυκά τυπωμένα σιφόν στα σχέδιά της που αφορούσαν στην πρωινή ενδυση. Τα βραδινά της σύνολα ακολούθησαν τη μακριά και λεπτή γραμμή για την οποία η σχεδιάστρια ήταν γνωστή, αλλά και το ενσωματωμένο τούλι, τη δαντέλλα, και τα διακοσμητικά στοιχεία που μαλακώνουν και κανουν ρομαμαντικότερο το ένδυμα.


Τα γεγονοντα της ζωής της Coco Chanel δείχνουν ότι αναγνώρισε από νωρίς, κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας της, ότι η κοινωνία και η μόδα συνδέονται άμεσα και περίπλοκα μεταξύ τους. Τα παθιασμένα ενδιαφέροντα της σχεδιάστριας ενέπνευσαν τις μόδες της. Το διαμέρισμά της και ο ιματισμός της ακολουθούσαν την αγαπημένη της χρωματική παλέτα, σκιές του μπεζ, του μαύρου και του λευκού. Αντικείμενα από τη συλλογή τέχνης της και τα θεατρικά ενδιαφέροντά της, της παρείχαν την κατάλληλη έμπνευση για τα θέματα των collections της. Όταν η Chanel παρευρέθηκε σ’ ένα χορό μεταμφιεσμένων, ντύθηκε σαν μια φιγούρα από πίνακα του Βατώ (Watteau) και αργότερα ξαναδούλεψε αυτό το κοστούμι και το μετέτρεψε σε γυναικείο κοστούμι.


Η Chanel, επίσης, εμπνεόταν για τις δημιουργίες της από την καθημερινότητα και την προσωπική της ζωή. Κατά τη διάρκεια του δεσμού της με τον Etienne Balsan εμπνεύστηκε τα σύνολα ιππασίας, ενώ η συμβίωσή της με το δούκα του Γουέστμινστερ, την οδήγησε σε μια αγγλική περίοδο - που κατόρθωσε να την εισάγει στους κλειστούς υψηλους κύκλους της κοινωνίας. Η συνεχής ανάγκη για υψηλή ραπτικη και τα χρήματα για τη χρηματοδότησή της, βρισκονταν εκεί στις αίθουσες χορού και στα σαλόνια του Παρισιού. Και η αυξανόμενη φήμη της Chanel ως πρωτοποριακής σχεδιάστριας, ενδυνάμωσε την επιθυμία της υψηλής κοινωνίας να την συμπεριλάβει στους κύκλους της. Η κοινωνία, άλλωστε, πάντα αγαπά να βρίσκεται κοντά στην δημιουργικότητα.



«Δεν μπήκα στην κοινωνία αυτή επειδή έπρεπε να σχεδιάσω ρούχα. Σχεδίασα ρούχα, ακριβώς επειδή μπήκα στην κοινωνία αυτή. Επειδή ήμουν η πρώτη που έζησε τη ζωή αυτού του αιώνα» είχε πει η ίδια η Chanel.




Αργότερα, προσέλαβε ρώσσους μετανάστες από τον φιλικό της κύκλο, για να εργαστούν στο εργαστήριο κεντήματός της, δημιουργώντας, έτσι, σχέδια που μπορούσαν να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις της. Γνωστή για την ανηλεή τελειομανία της, είτε στο σχέδιο, είτε στην εφαρμογή, αλλά και για τις ισχυρές απόψεις της σε κάθε θέμα γούστου, η Chanel δημιούργησε τα ρούχα της έχοντας σαν αρχή την προσωπική της πεποίθηση.



Το κοφτερό μυαλό της φαίνεται σε κάθε δημιουργία της. Από τη χρήση των logos, μέχρι τη βαθιά κατανόηση της δύναμης της προσωπικότητας και των πακέτων συσκευασίας. Ακόμα, για τη Chanel ήταν πολύ σημαντικο το να αντιγραφεται.



Η Coco Chanel δεν ήταν απλά μπροστά από την εποχή της. Ήταν μπροστά από τον ίδιο της τον εαυτό. Εάν κάποιος κοιτάξει τις δουλειές των σύγχρονων σχεδιαστών μόδας, τόσο διαφορετικών μεταξύ τους, όπως οι Tom Ford, Helmut Lang, Miuccia Prada, Jil Sander και Donatella Versace, βλέπει ότι πολλές δημιουργίες τους αντανακλούν τις δικές της δημιουργίες. Αποδεικνύεται, δηλαδή, πως το γούστο της και η αίσθηση του στυλ που διέθετε, υπερπηδούν τη μόδα του σήμερα.




Amazing !!! Καταπληκτικό!!!

Amazing !!! Καταπληκτικό!!!

Μητροπάνος Σ_ αγαπώ ακόμα

Ο πιο σημαντικός άνθρωπος στη ζωή σου

Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

Δημήτρης Μυράτ (5 Δεκεμβρίου 1908 - 10 Ιανουαρίου 1991)

Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.
 
Πληροφορίες για αυτόν τον ιστότοπο
homouniversalisgr.blogspot.com
Ο Δημήτρης Μυράτ (5 Δεκεμβρίου 1908 - 10 Ιανουαρίου 1991) ήταν…
 
Ο Δημήτρης Μυράτ (5 Δεκεμβρίου 1908 - 10 Ιανουαρίου 1991) ήταν Έλληνας ηθοποιός, σκηνοθέτης, θιασάρχης και θεωρητικός του θεάτρου, γιος του Μήτσου Μυράτ και της Χρυσούλας Κοτοπούλη (αδελφής της Μαρίκας).

Γεννήθηκε στην Αθήνα (κατά άλλους στο Μπογιάτι, τη σημερινή Άνοιξη Αττικής) στις 5 Δεκεμβρίου του 1908. Σπούδασε Φιλολογία στο Βερολίνο και θέατρο στη Δραματική Σχολή του μεγάλου Αυστριακού σκηνοθέτη Μαξ Ράινχαρτ, και στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Πρωτοεμφανίστηκε στη σκηνή το 1931 στο θίασο της Κοτοπούλη, όπου και παρέμεινε ως το 1947. Από το 1947 μέχρι το 1950 ήταν πρωταγωνιστής του Εθνικού Θεάτρου, από το 1951 μέχρι το 1956 Καλλιτεχνικός Διευθυντής στο Θέατρο Κοτοπούλη - ΡΕΞ, ενώ από το 1957 διηύθυνε δικό του θίασο.

Για μια ενδιάμεση τριετία (1947 - 1950) έπαιξε στο Εθνικό Θέατρο («Συρανό ντε Μπερζεράκ», «Το ημέρωμα της Στρίγγλας», «Ορέστεια») όπου και ερμήνευσε τον Ορέστη με Κλυταιμνήστρα την Κοτοπούλη και σκηνοθέτη τον Ροντήρη, το 1949). Στο ΡΕΞ ο Μυράτ σκηνοθέτησε και πρωταγωνίστησε στην «Άννα των χιλίων ημερών» (με τη Μελίνα Μερκούρη), στον «Κορυδαλλό» του Ζαν Ανούιγ, στο «Η βασίλισσα και οι επαναστάτες» του Ούγκο Μπέττι, στο «Ρέκβιεμ για μια μοναχή» του Ουίλιαμ Φώκνερ, στη «Λυσσασμένη γάτα» του Τένεσι Ουίλιαμς, στον «Μάκβεθ» του Σαίξπηρ.

Συνεργάστηκε με πολύ σημαντικούς πρωταγωνιστές (Άννα Συνοδινού, Ντίνος Ηλιόπουλος, Βασίλης Διαμαντόπουλος, Μάνος Κατράκης, Χρήστος Τσαγανέας), ενώ το 1957 ίδρυσε, μαζί με τη σύζυγό του Βούλα Ζουμπουλάκη, προσωπικό θίασο και στεγάστηκαν (ως το θάνατό του) στο Θέατρο ΑΘΗΝΩΝ της οδού Βουκουρεστίου. Εκεί ανέβασε και έπαιξε Πιραντέλλο («Απόψε αυτοσχεδιάζουμε», «Να ντύσουμε τους γυμνούς»), Μπρεχτ («Αγία Ιωάννα των σφαγείων»), έργα του Σώμερσετ Μωμ, της Δάφνης ντυ Μωριέ, την «Εκάβη» του Ευριπίδη και την «Αντιγόνη» του Σοφοκλή και πολλά άλλα. Για πάρα πολλά χρόνια διετέλεσε καθηγητής στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και Διευθυντής του Ωδείου Αθηνών. Υπήρξε γραμματέας του ΕΑΜ Θεάτρου κατά την Κατοχή και συνυπεύθυνος κατά πολλούς τής σύλληψης της κορυφαίας ηθοποιού Ελένης Παπαδάκη και της δολοφονίας της από τον ΕΛΑΣ.

Ο Δημήτρης Μυράτ υπήρξε πολύ σημαντικός πνευματικός άνθρωπος, λόγιος, με βαθύτατη κουλτούρα και γλωσσική παιδεία, γνώστης της λατινικής γλώσσας και παρουσιάζει πλούσιο συγγραφικό έργο:
Ξεφυλλίζοντας τα αρχαία κείμενα (1970)
Ο καλός άνθρωπος του Άουγκσμπουργκ (1970)
Αγωγή του λόγου (1979)
Κριτική βιογραφία για το έργο του Μπέρτολτ Μπρεχτ, ενώ μετέφρασε ακόμη το «Μικρό Όργανο για το θέατρο», σημαντικό θεωρητικό κείμενο του Γερμανού αυτού δραματουργού.

Τέλος, μετέφρασε πολλά από τα έργα που σκηνοθέτησε και πρωταγωνίστησε.

Πέθανε στις 10 Ιανουαρίου του 1991, σε ηλικία 83 ετών
 
 
ΣΥΝΈΧΕΙΑ

Ρακόμελο το Κρητικό!

Δημοφιλείς αναρτήσεις