Μωσαϊκό: Τι προκαλούν η ζάχαρη και το άσπρο αλεύρι.

Μωσαϊκό: Τι προκαλούν η ζάχαρη και το άσπρο αλεύρι.: http://proionta-tis-fisis.blogspot.gr/2013/01/blog-post_3838.htm Τι προκαλούν η ζάχαρη και το άσπρο αλεύρι. Η...






 

http://proionta-tis-fisis.blogspot.gr/2013/01/blog-post_3838.htm

Τι προκαλούν η ζάχαρη και το άσπρο αλεύρι.

Η ζάχαρη για να μεταβολιστεί καταναλώνονται θρεπτικά συστατικά και φορτώνεται ο οργανισμός με τοξίνες που έχει η ζάχαρη εξαιτίας της επεξεργασίας της.

Η αφαίρεση του πίτουρου και του σπέρματος από το σιτάρι, το απογυμνώνει από τις βιταμίνες Β, τις πρωτεΐνες, το ασβέστιο, το μαγνήσιο και το φώσφορο και το κάνει να προσφέρει στον οργανισμό μόνο άμυλο.

Έτσι, όταν τρώμε ζάχαρη και άσπρο (κεκαθαρμένο) αλεύρι συμβαίνουν τα εξής:
Για να γίνει ο μεταβολισμός τους χρειάζονται βιταμίνες Β, φωσφόρος και μαγνήσιο. Αφού αυτά τους έχουν αφαιρεθεί, πρέπει ο οργανισμός να κάψει τα δικά του αποθέματα για να μεταβολίσει το αλεύρι και τη ζάχαρη. Έτσι, προκαλείται στον οργανισμό έλλειψη βιταμινών και ιχνοστοιχείων. Η έλλειψη βιταμίνης Β προκαλεί κούραση, κατάθλιψη, νευρικότητα, ιδιοτροπίες, μουδιάσματα (εικόνα ήπιου αλκοολισμού). Η έλλειψη ιχνοστοιχείων προκαλεί κακή επούλωση τραυμάτων και τερηδόνα μεταξύ άλλων.

Η δίαιτα αυτή έχει πολλές θερμίδες και:

- οδηγεί σε λιπογένεση, δηλαδή παχαίνουμε,o αυξάνεται ο κίνδυνος καρδιαγγειακών προβλημάτων λόγω λίπους,

- o αυξάνεται η αποβολή ασβεστίου με τα ούρα, δηλαδή χάνουμε ασβέστιο,

- o ελαττώνεται η ανοσολογική ετοιμότητα, δηλαδή γινόμαστε πιο ευάλωτοι στις αρρώστιες,

- Η γλυκόζη ανταγωνίζεται την πρόσληψη της βιταμίνης C από τα κύτταρα. Όσο πιο πολλή ζάχαρη και άσπρο αλεύρι τρώμε, τόσο πιο λίγη βιταμίνη C μπορεί ο οργανισμός μας να απορροφήσει. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να απορροφάται λιγότερος σίδηρος και να μεταβολίζονται πιο δύσκολα όλες οι τροφές.

- Επίσης, να μη γίνεται γρήγορη επούλωση (λόγω μη σχηματισμού κολλαγόνου),

- τα τριχοειδή αγγεία να παρουσιάζουν μεγάλη ευθραυστότητα,

- να παθαίνουμε εύκολα φλεγμονές,

- να μειώνεται η αποβολή τοξινών με αποτέλεσμα να παθαίνουμε πιο εύκολα αλλεργίες,

- να γερνάμε πιο γρήγορα,

- να χαλάνε τα δόντια μας.

Η τερηδόνα είναι μια χρόνια ασθένεια την οποία ο οργανισμός δεν ξεπερνά ποτέ. Η τερηδόνα ρίχνει για πάντα το επίπεδο υγείας του ατόμου.

Η αύξηση του σακχάρου του αίματος οδηγεί σε:  Μεγάλες αυξομειώσεις της πίεσης του αίματος με πολύ κακή επίδραση σε όλο τον οργανισμό,

Πτώση της άμυνας του οργανισμού, με αποτέλεσμα να αρρωσταίνουμε πιο εύκολα (λόγω μείωσης της φαγοκυτταρικής ικανότητας των πολυμορφοπύρηνων).

Έκκριση ινσουλίνης και άμεση πτώση του σακχάρου, με αποτέλεσμα να ταλαιπωρούμε τον οργανισμό μας και να πεινάμε πολύ γρήγορα.

Προσπαθήστε να μη δίνετε στα παιδιά προϊόντα που περιέχουν άσπρο αλεύρι και ζάχαρη, και οπωσδήποτε να μην περιέχονται στο καθημερινό τους διαιτολόγιο. Οι καλές διατροφικές συνήθειες είναι απ’ τις πιο σημαντικές κληρονομιές που μπορείτε ν’ αφήσετε στα παιδιά σας.

Άννα Πατσούρου-Παιδίατρος

www.alttherapy.blogspot.gr

Τζόζεφ Ράντγιαρντ Κίπλινγκ

Ο Τζόζεφ Ράντγιαρντ Κίπλινγκ (30 Δεκεμβρίου 1865 - 18 Ιανουαρίου 1936) ήταν Βρετανός συγγραφέας και ποιητής. Είναι ιδιαίτερα γνωστός για το Βιβλίο της Ζούγκλας (1894), το μυθιστόρημα Κιμ (1901) και το ποίημα "Αν..." (1895). Το 1907, του απονεμήθηκε το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Ήταν ο πρώτος αγγλόφωνος συγγραφέας που κέρδιζε το βραβείο αυτό και μέχρι σήμερα αποτελεί το νεαρότερο κάτοχο Νόμπελ Λογοτεχνίας.

Ο Κίπλινγκ γεννήθηκε στη Βομβάη της Ινδίας. Όταν ήταν 6 χρόνων, αυτός και η τρίχρονη αδερφή του στάλθηκαν στην Αγγλία υπό τη φροντίδα μιας γυναίκας. H άσχημη μεταχείριση και παραμέλησή του μέχρι τα 12 του χρόνια θα πρέπει να επηρέασε τη γραφή του, και πιο ιδιαίτερα τη συμπόνοιά του για τα παιδιά.

Αφού πέρασε μια μεγάλη περίοδο σε οικοτροφείο, ο Κίπλινγκ γύρισε το 1882 στη Λαχόρη της Ινδίας (τώρα η πόλη ανήκει στο Πακιστάν). Ξεκίνησε να εργάζεται ως συντάκτης σε μια μικρή τοπική εφημερίδα, την Civil & Military Gazette, και έκανe τα πρώτα του βήματα στο χώρο της ποίησης, εκδίδοντας τα πρώτα του επαγγελματικά έργα το 1883.

Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '80, ταξίδευε σε όλη την Ινδία σαν ανταποκριτής της εφημερίδας Allahabad Pioneer, ενώ δραστηριοποιήθηκε και στην πεζογραφία, εκδίδοντας έξι μικρά βιβλία το 1888. Από εκείνη την περίοδο είναι και η νουβέλα "Ο άνθρωπος που θα γινόταν βασιλιάς".

Τον επόμενο χρόνο, ο Κίπλινγκ ξεκίνησε ένα μεγάλο ταξίδι πίσω στην Αγγλία, περνώντας από τη Βιρμανία, την Κίνα, την Ιαπωνία και την Καλιφόρνια, διασχίζοντας τέλος τον Ατλαντικό και φτάνοντας στο Λονδίνο. Από τα πιο γνωστά ποιήματά του εκείνης της εποχής είναι η Μπαλάντα της Ανατολής και της Δύσεως.

Το 1892, ο Κίπλινγκ παντρεύτηκε την Καρολίν (Κάρι) Μπαλεστιέ. Κατά το μήνα του μέλιτος, η τράπεζα του Κίπλινγκ χρεωκόπησε. Εξαργυρώνοντας τα ταξιδιωτικά τους εισιτήρια, κατάφεραν να επιστρέψουν μέχρι το Βερμόντ. Ο Κίπλινγκ και η σύζυγός του έζησαν στην Αμερική για τα επόμενα τέσσερα χρόνια, περίοδο κατά την οποία ο Κίπλινγκ στράφηκε στη συγγραφή παιδικών βιβλίων, για τα οποία είναι σήμερα και περισσότερο γνωστός (Το Βιβλίο της Ζούγκλας).

Το 1898, ο Κίπλινγκ άρχισε να κάνει ταξίδια χειμερινών διακοπών στην Αφρική και τα συνέχισε και τα επόμενα χρόνια. Της περιόδου αυτής είναι το ποίημα του Κίπλινγκ "Γκούνγκα Ντιν" (1892), ενώ το 1901 εκδόθηκε το μυθιστόρημά του Κιμ. Το 1907, του απονεμήθηκε το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Και το 1910, εκδόθηκε το γνωστότερο ποίημα του, "Αν...".

Πολλές παλιές εκδόσεις βιβλίων του Κίπλινγκ έχουν στο εξώφυλλο μια σβάστικα, κάτι που θα μπορούσε να χαρακτηρίσει τον Κίπλινγκ ως οπαδό των Ναζί. Ωστόσο, ο Κίπλινγκ χρησιμοποιούσε τη σβάστικα σαν αρχαίο ινδικό σύμβολο καλής τύχης και ευεξίας. Όταν το σύμβολο άρχισε να χρησιμοποιείται από τους Ναζί, ο Κίπλινγκ το αφαίρεσε από τα βιβλία του.
Έργα του Κίπλινγκ στα Ελληνικά
Kim (1901) : Ντίνος Γαρουφαλιάς ("Κονιδάρης")
Captains Courageous (1897) : Κ. Σφαέλλου-Βενιζέλου ("De Agostini Hellas")
The finest story in the World (Το ωραιότερο διήγημα στον κόσμο κ.α.διηγήματα : Κοσμάς Πολίτης ("Άγρα")
The Jungle Book (Το Βιβλίο της Ζούγκλας, 1894) : Αιμ.Ζαρίφη ("Ελευθερουδάκης-Νίκας")
Plain Tales from the Hills (Απλές ιστορίες από τους Λόφους, (1888) : Τίνα Πλυτά ("Σ.Ι.Ζαχαρόπουλος")
The Man Who Would Be King (Ο άνθρωπος που θα γινόταν βασιλιάς κ.α.διηγήματα) : Παλμύρα Ισμυρίδου ("Άγρα")

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A1%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CF%81%CE%BD%CF%84_%CE%9A%CE%AF%CF%80%CE%BB%CE%B9%CE%BD%CE%B3%CE%BA

Σήμερα... 18/1

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑ

ΘΕΟΔΟΥΛΟΣ ΘΕΟΔΟΥΛΑ

Μωσαϊκό: ΚΑΡΥ ΓΚΡΑΝΤ «Το κυνήγι του κλέφτη (To Catch A Th...

Μωσαϊκό: ΚΑΡΥ ΓΚΡΑΝΤ «Το κυνήγι του κλέφτη (To Catch A Th...: ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων) ΚΑΡΥ ΓΚΡΑΝΤ (18 Ιανουαρίου 1904 – 29 Νοεμβρίου 1986) ...

ΚΑΡΥ ΓΚΡΑΝΤ (18 Ιανουαρίου 1904 – 29 Νοεμβρίου 1986)

ΤΑΙΝΙΑ «Το κυνήγι του κλέφτη (To Catch A Thief, 1955)» του Άλφρεντ Χίτσκοκ

Η ταινία Το Κυνήγι του Κλέφτη (Πρωτότυπος Τίτλος To Catch A Thief) είναι ρομαντικό θρίλερ παραγωγής 1955, σε σκηνοθεσία Άλφρεντ Χίτσκοκ. Πρωταγωνιστές της ταινίας είναι o Κάρι Γκραντ και η Γκρέις Κέλι, ενώ το σενάριο της ταινίας που έγραψε ο Τζον Μάικλ Χέιζ αποτελεί ελεύθερη μεταφορά του ομώνυμου μυθιστορήματος του Ντέιβιντ Ντοντζ. Η ταινία έλαβε 3 υποψηφιότητες για Όσκαρ και βραβεύτηκε με όσκαρ φωτογραφίας σε έγχρωμη ταινία.

Υπόθεση

Ο Αμερικανός Τζον Ρόμπι (Κάρι Γκραντ) είναι ένας πρώην κλέφτης κοσμημάτων που ζει ήρεμα στη γαλλική ριβιέρα. Η ηρεμία του διακόπτεται όμως, όταν κάποιος ξεκινάει μια σειρά ληστειών κοσμημάτων χρησιμοποιώντας όλα τα κόλπα που χρησιμοποιούσε ο Τζον την περίοδο της δράσης του. Η αστυνομία του Μόντε Κάρλο υποπτεύεται τον Τζον κι εκείνος πρέπει να αποδείξει την αθωώτητά του ανακαλύπτοντας ο ίδιος την ταυτότητα του πραγματικού ενόχου. Ένα από τα μελλοντικά θύματα του ληστή είναι η ζάπλουτη Τζέσι Στίβενς (Τζόις Ρόις Λάντις) που επισκέπτεται τη γαλλική ακτή με τη συνοδεία της κόρης της, Φράνσις (Γκρέις Κέλι), ψάχνοντας για τον κατάλληλο γαμπρό για εκείνην. Ο Τζον συναντάει τις δυο γυναίκες και ερωτεύεται την Φράνσις. Η ερωτική τους έλξη συνοδεύεται από την έκρηξη πυροτεχνημάτων, ενώ ο κλέφτης συνεχίζει να δρα ανενόχλητος.

Η ταινία αποτελεί την πρώτη, από τις πέντε, ταινία του μετρ του σασπένς η οποία γυρίστηκε σε Vistavision.

Στο πρωτότυπο σενάριο, ο Μπερτράνι δέχεται τη σύλληψή του για την οργάνωση των εγκλημάτων, ενώ η Ντανιέλ κι ο Τζον συγχωρούν ο ένας τον άλλο. Η Ντανιέλ θέτεται υπό επίβλεψη ενώ η αστυνομία αθωώνει τον Τζον. Παρά το γεγονός ότι ο Χέιζ προσπάθησε να διατηρήσει το σενάριο του χωρίς αλλαγές, ο Χίτσκοκ έκλεισε την ταινία μετά την απόδειξη της αθωότητας του Τζον.

Η ταινία ήταν η τελευταία ταινία που η Γκρέις Κέλι γύρισε για λογαριασμό του Χίτσκοκ, καθώς η ηθοποιός παντρεύτηκε τον πρίγκηπα Ρενιέ του Μονακό. Χρόνια αργότερα ο Χίτσκοκ προσπάθησε να αναθέσει στην Πριγκίπισσα Γκρέις τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία Μάρνι (Marnie, 1964), αλλά η Κέλι αναγκάστηκε να αρνηθεί καθώς οι πολίτες του Μονακό αντέδρασαν αρνητικά στην ιδέα του να συμμετάσχει σε άλλη ταινία.

Η Τζόις Ρόις Λάντις που υποδύεται τη μητέρα της Γκρέις Κέλι και μελλοντική του πεθερά στην ταινία, επρόκειτο να ερμηνεύσει το ρόλο της μητέρας του Γκραντ στην ταινία Στη σκιά των τεσσάρων γιγάντων (North By Northwest, 1959). Η Λάντις ήταν νεώτερη του Γκραντ. 

ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Άγιος Αθανάσιος - 18 Ιανουαρίου

Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

11 ώρες ·

ekklisiaonline.gr

Άγιος Αθανάσιος - 18 Ιανουαρίου: Ο στύλος της Ορθοδοξίας - ΕΚΚΛΗΣΙΑ ONLINE

ΑΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ: Ο Άγιος Αθανάσιος ήταν Πατριάρχης Αλεξανδρείας. Τιμάται αύριο 18 Ιανουαρίου ως άγιος τόσο από την Ανατολική Ορθόδοξη όσο και από την Ρωμαιοκαθολική εκκλησία. Αποτελεί έναν από τους μεγάλους Πατέρες της Ανατολικής εκκλησίας, αλλά και της Ρωμαιοκαθολικής.
Από πολύ νέος έδειξε την πνευματική κλίση του. Σε ηλικία 25 ετών χειροτονήθηκε διάκονος από τον επίσκοπο Αλεξανδρείας Αλέξανδρο, τον οποίο ακολούθησε στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο το 325, στη Νίκαια της Βιθυνίας. Εκεί αναδείχθηκε πρωτεργάτης στην καταδίκη της διδασκαλίας του Αρείου που χαρακτηρίστηκε αιρετική. Το 328 και σε ηλικία 33 ετών εξελέγη Πατριάρχης Αλεξανδρείας.

Γεννήθηκε στα τέλη του 3ου αιώνα μ.Χ. στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, αφού κατά τον ιστορικό Σωκράτη τον Σχολαστικό, εκεί είχε και πατρικό και οικογενειακό τάφο (Εκκλ. Ιστορία 4,13).
Οι γονείς του ήταν Χριστιανοί και από μικρή ηλικία έδειξε την κλίση του, αφού παρίστανε τον ιερέα που βάπτιζε τους πιστούς (φίλους του).
Από τα συγγράμματά του και τις περιγραφές του Γρηγορίου Θεολόγου συμπεραίνουμε, ότι ανατράφηκε θεολογικά και απέκτησε λίγες εγκύκλιες γνώσεις.
Τη θεολογική μόρφωση την απέκτησε από τη θεολογική Κατηχητική Σχολή της Αλεξάνδρειας.
Μεγάλη επίδραση για τη διαμόρφωση του ήθους του και της πορείας του, συνέβαλε η γνωριμία του με τον Μέγα Αντώνιο του οποίου και συνέγραψε τον «Βίο και Πολιτεία».
Κατά τη δεύτερη δεκαετία του 4ου αιώνα προκαλείται αναστάτωση στην Εκκλησία όσον αφορά τον προσδιορισμό της φύσης του Θεού, λίγο μόλις καιρό μετά την κατάπαυση του κύματος διωγμών από τους Ρωμαίους Αυτοκράτορες.
Ο Άγιος Αθανάσιος από νωρίς, ως λαϊκός ακόμα, έδειξε έντονο ζήλο στην προσπάθεια καταπολέμησης των θέσεων που προασπιζόταν ο Άρειος, συγγράφοντας κείμενα όπως το Κατά Ειδώλωνκαι το Περί Ενανθρωπήσεως του Λόγου.
Το 325 μ.Χ. είχε χειροτονηθεί διάκονος και συμμετείχε ενεργώς ως γραμματέας στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο, η οποία συγκλήθηκε από τον Μεγάλο Κωνσταντίνο, με σκοπό τη διευθέτηση των θεολογικών συγκρούσεων που ταλάνιζαν τις χριστιανικές εκκλησίες και ιδιαίτερα την αίρεση του Αρείου.
Το 328 μ.Χ, μετά την κοίμηση του πνευματικού του Πατέρα και επισκόπου Αλεξανδρείας Αλεξάνδρου, με σύμφωνη απόφαση κλήρου και λαού, χειροτονήθηκε επίσκοπος (εκ των υστέρων χαρακτηρίστηκε Πατριάρχης), ένεκα του μεγάλου ζήλου και της φήμης που είχε αποκτήσει ως «ανυποχώρητου μαχητή».
Χειροτονήθηκε σε ηλικία 33 ετών, στις 8 Ιουλίου του 328 μ.Χ. Μετά την εκλογή του, άρχισε σημαντικό ποιμαντικό έργο, μελέτησε τις ανάγκες των μοναχών, κληρικών και λαϊκών για τη καλύτερη δυνατή συμβίωση και εναρμόνιση των ρόλων τους στο εκκλησιαστικό πλαίσιο.
Επίσης ανέπτυξε έντονη αντιαιρετική δράση, με κύριο στόχο την διάδοση του «ορθού» δόγματος της ομοουσιότητας του Πατρός και του Υιού. Υπήρξε και προεξάρχων μεγάλου φιλανθρωπικού έργου στη περιοχή της Αλεξάνδρειας.
Ο Άγιος Αθανάσιος, ο επονομαζόμενος και «στύλος της ορθοδοξίας», διετέλεσε Επίσκοπος για 46 έτη, εκ των οποίων τα 17 τα πέρασε στην εξορία.
Μετά την καταδίκη του από την Α’ Οικουμενική Σύνοδο, ο Άρειος δεν συμμορφώθηκε προς τις αποφάσεις της.
Μολονότι καθαιρέθηκε και εξορίστηκε, δεν μετανόησε.
Την ομολογία της πίστεως του Αρείου, η οποία απέφευγε τα ακραία στοιχεία, που είχε προ της Συνόδου εκφράσει, την έκανε δεκτή και ο Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος επηρεασμένος από έναν πρωτοστάτη των απόψεων, που χαρακτηρίστηκαν αργότερα αρειανιστικές, τον Ευσέβιο Νικομήδειας, με αποτέλεσμα να διατάξει, ο Άρειος να γίνει δεκτός στην εκκλησιαστική κοινωνία.
Ο Άγιος Αθανάσιος εναντιώθηκε, διότι ερχόταν σε σύγκρουση με τα επιχειρήματα και τις αποφάσεις της οικουμενικής συνόδου της Νίκαιας.
Αυτό είχε αποτέλεσμα την μήνη των «αρειανιστών» επισκόπων, οι οποίοι βρήκαν την ευκαιρία να εκδιώξουν τον Αθανάσιο, λόγω της μαχητικότητας και της αποτελεσματικότητάς του εναντίον τους.
Οι επίσκοποι που συντάχθηκαν με τις θέσεις του Αρείου συνασπίστηκαν με άλλους επισκόπους, οι οποίοι χαρακτηρίστηκαν αργότερα ως «αίρεση των Μελιτιανών», στέλνοντας αντιπροσωπεία στον αυτοκράτορα, κατηγορώντας το Αθανάσιο για επιβολή φόρων υπέρ της εκκλησίας, για μαγεία και πορνεία.
Αρχικά συγκλήθηκε σύνοδος στην Καισάρεια, την οποία και δεν παραβρέθηκε, γνωρίζοντας ότι ήταν προμελετημένη σκευωρία των αντιπάλων επισκόπων.
Ο Αυτοκράτορας όμως συγκάλεσε και δεύτερη σύνοδο στην Τύρο, διαμηνύοντάς του, ότι αν δεν παρευρισκόταν, θα ασκούνταν βία προκειμένου να παραστεί. Έτσι εμφανίστηκε, καταρρίπτοντας όλες τις κατηγορίες.
Ο Αθανάσιος βρέθηκε, μετά τη Σύνοδο, σε δύσκολη θέση παίρνοντας μηνύματα, σε βάρος της ζωής του.
Γι’ αυτό το λόγο εμφανίστηκε στην Κωνσταντινούπολη, ώστε να δει τον Αυτοκράτορα και να του ζητήσει την προστασία του.
Οι αντίπαλοί του όμως πέτυχαν, όχι μόνο να μην ακροαστεί, αλλά και να διωχθεί στη Γαλατία, πείθοντας τον Αυτοκράτορα με ψευδείς κατηγορίες.
O ίδιος ο αυτοκράτορας, φαίνεται να ήταν δυσαρεστημένος σε βάρος του Αθανασίου για την έντονη κριτική που του ασκούσε.
Αυτή ήταν η πρώτη του εξορία του, που διήρκεσε 2 έτη και 4 μήνες, επιστρέφοντας το 337 μ.Χ. μετά το θάνατο του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου.
Η επιστροφή του Αθανασίου, συνεχίστηκε με πολλές συκοφαντίες, και στη προσπάθεια να τους αντικρούσει, συγκάλεσε σύνοδο 100 επισκόπων που διακήρυξαν την αθωότητά του. Το ίδιο και Αρειανοί, πράττοντας το ακριβώς αντίθετο, πείθοντας και το νέο φιλοαρειανό Αυτοκράτορα Κωνστάντιο.
Έτσι εξορίζεται στη Ρώμη όπου ο Ιούλιος, επίσκοπος Ρώμης, συγκαλεί σύνοδο και κηρύσσει την αθωότητά του και την πίστη στο σύμβολο της Νίκαιας.
Ο Αυτοκράτορας Κωνστάντιος πιέζει τον αδερφό του Κώνστα, να παρατείνει την εξορία του, παρά τη συνοδική απόφαση της Ρώμης.
Αποτέλεσμα η επιστροφή του, το 346 μ.Χ., 6 έτη μετά την εξορία του.
Ο Άγιος Αθανάσιος λόγω του ποιμαντικού έργου που διενήργησε, φαίνεται να αγαπήθηκε και να αγκαλιάστηκε από τους Χριστιανούς της πόλης.
Το 356 ο Κώνστας δολοφονείται, ο Κωνστάντιος γίνεται μονοκράτορας του Δυτικού και του Ανατολικού μέρους της Αυτοκρατορίας και οι Αρειανοί επίσκοποι, εκμεταλλευόμενοι την ευκαιρία αυτή, κινούνται αποφασιστικά.
Καλούν σύνοδο, καθαιρούν τον Αθανάσιο και στέλνουν άγημα 5000 στρατιωτών με τον Ρωμαίο στρατηλάτη Συριανό, με σκοπό να τον εξοντώσουν οριστικά.
Την ώρα που τελεί την παννυχίδα σε ναό, με πλήθος πιστών, ο ίδιος φυγαδεύεται στη έρημο, όπου για έξι χρόνια διαφεύγει τη σύλληψη με τη βοήθεια φιλικά διακείμενων μοναχών και άλλων πιστών.
Εκείνη την περίοδο ο Αθανάσιος βρήκε την ευκαιρία να γράψει έναν πολύ μεγάλο αριθμό έργων του, ενώ ταυτόχρονα διεξήγαγε δριμεία εκστρατεία, ώστε να κατασταλεί κάθε αρειανή επιρροή.
Στην επιστροφή του, μετά το θάνατο του Κώνστα, στο θρόνο ανεβαίνει ο Ιουλιανός.
Ο Ιουλιανός ανακαλεί όλους του εξορισμένους επισκόπους, μεταξύ αυτών και τον Αθανάσιο. Η σύγκρουση μεταξύ των δύο των ανδρών εμφανίζεται άμεσα.
Ο Ιουλιανός θέλει να επαναφέρει το καθεστώς του πανθέου, από την άλλη ο Αθανάσιος μάχεται με όλες του τις δυνάμεις για την αποκατάσταση της Εκκλησίας.
Ο Ιουλιανός πληροφορείται για τη δράση του Αθανασίου και διατάσσει εξορία.
Το 362 μ.Χ. εξορίζεται στη Θηβαΐδα μέχρι το θάνατο του Ιουλιανού.
Όμως εξορίζεται ακόμα μια φορά. Ενώ επέστρεψε και αρχικά προχώρησε, απρόσκοπτα το έργο του, επί εποχής Ιοβιανού μέχρι το 364μ.Χ. και το θάνατό του, τον διαδέχεται ο Ουαλεντινιανός Α’, ο οποίος ήταν οπαδός του Αρείου και εκδιώκει τον Αθανάσιο.
Έτσι πληροφορούμαστε ότι αυτή την εποχή κρυβόταν «εν πατρώω μνήματι».
Μέσα σε τέσσερις μήνες όμως φοβούμενος εξέγερση από την αγανάκτηση των κατοίκων της Αλεξάνδρειας, ανακάλεσε από την εξορία τον Αθανάσιο.
Έκτοτε μέχρι και τον θάνατο του, παρέμεινε στο θρόνο του, χωρίς διωγμούς.
Τιμάται στις 18 Ιανουαρίου.

Άγιος Αθανάσιος

Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

10 ώρες ·

 

vimaorthodoxias.gr

Άγιος Αθανάσιος: Η αγιότητα διαφαινόταν από τα παιδικά του χρόνια… - ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

1

Άγιοι Αθανάσιος ο Μέγας και Κύριλλος Πατριάρχες Αλεξανδρείας

Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε μια δημοσίευση.

9 ώρες ·

Sarantis Ronto

17 ώρες

Άγιοι Αθανάσιος ο Μέγας και Κύριλλος Πατριάρχες Αλεξανδρείας
Ημερομηνία εορτής: 18/01/2019
Τύπος εορτής: Σταθερή.
Εορτάζει στις 18 Ιανουαρίου εκάστου έτους.
Πολιούχος: Διδυμότειχο (Άγιος Αθανάσιος), Αμφιλοχία (Άγιος Αθανάσιος), Ιστιαία (Άγιος Αθανάσιος), Αμαλιάδα (Άγιος Αθανάσιος)
Ιερά Λείψανα: Μέρος της παλάμης του Αγίου Αθανασίου βρίσκεται στο Προσκύνημα Αγ. Νεκταρίου Καμαρίζης Λαυρίου.
Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου Αθανασίου βρίσκονται στις Μονές Ιβήρων, Ζωγράφου και Εσφιγμένου Αγίου Όρους, Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων, Προυσού Ευρυτανίας και Αγάθωνος Φθιώτιδος.
Απότμημα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου Κυρίλλου βρίσκεται στη Μονή Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων.
Άγιοι που εορτάζουν: Αγιος Αθανασιος Ο Μεγας, Πατριαρχης Αλεξανδρειας (295 - 373), Αγιος Κυριλλος Πατριαρχης Αλεξανδρειας (370 - 444)
Βιογραφία
Ο Μέγας Αθανάσιος γεννήθηκε το 295 μ.Χ. από φτωχούς αλλά ενάρετους γονείς, γεγονός που του στέρησε τη δυνατότητα για ανώτερες σπουδές. Όμως ο πανάγαθος Θεός τον προίκισε με πλούσια πνευματικά προσόντα. Λαμβάνει τη στοιχειώδη εκπαίδευση και στη συνέχεια μελετά μόνος του για να φθάσει σε υψηλότατα επίπεδα γνώσης και σοφίας.
Από πολύ νέος έδειξε την κλίση του προς την Εκκλησία. 25 ετών χειροτονείται διάκονος από τον πατριάρχη Αλεξανδρείας Αλέξανδρο, τον οποίο ακολουθεί στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο το 325 μ.Χ., στη Νίκαια της Βιθυνίας. Αναδεικνύεται πρωτεργάτης στην καταδίκη της αιρετικής διδασκαλίας του Αρείου.
Το 328 μ.Χ. και σε ηλικία 33 ετών εκλέγεται πανηγυρικά πατριάρχης Αλεξανδρείας. Από τη θέση αυτή αντιμετωπίζει ένα φοβερό πόλεμο εκ μέρους των αιρετικών οπαδών του Αρείου. Όμως ο άγιος, χάρη στην μεγάλη πνευματικότητά του και τη ζέουσα πίστη στο Θεό, κατορθώνει να βγει νικητής απ’ όλες αυτές τις δοκιμασίες ακόμη και από τις πέντε εξορίες που του επιβλήθηκαν, καθώς ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος ο Β΄ ήταν οπαδός του Αρειανισμού. Εκοιμήθη εν ειρήνη το 373 μ.Χ.
Ο Άγιος Κύριλλος έζησε επί βασιλείας Θεοδοσίου του Μικρού και γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια το 370 μ.Χ. από εύπορους γονείς της ελληνικής κοινωνίας της πόλεως. Ανεψιός του αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας Θεοφίλου ο Κύριλλος, έλαβε μεγάλη θεολογική μόρφωση, ώστε έγινε κατόπιν διάδοχος του θείου του, στον αρχιεπισκοπικό θρόνο Αλεξανδρείας.
Όταν έγινε η Γ' Οικουμενική Σύνοδος το 431 μ.Χ. στην Έφεσο, ο Κύριλλος υπήρξε πρόεδρος αυτής και συνετέλεσε να γκρεμιστούν οι κακοδοξίες του δυσεβούς Νεστορίου, για το πρόσωπο της υπεραγιάς Δεσποίνης ημών Θεοτόκου.
Με πολλά πνευματικά κατορθώματα στο ενεργητικό του, ο Κύριλλος παρέδωσε ειρηνικά το πνεύμα του στον Κύριο την 27η Ιουνίου του 444 μ.Χ., αφού πατριάρχευσε για 32 περίπου χρόνια. Δικαίως ο Άγιος Αναστάσιος ο Σιναΐτης τον προσονόμασε «σφραγίδα των Πατέρων».
Η Εκκλησία θέλησε να αδελφώσει την μνήμη των δύο Μεγάλων Πατέρων αυτής και Αρχιεπισκόπων Αλεξανδρείας, του Μεγάλου Αθανασίου, πρωταγωνιστή κατά του Αρειανισμού, και του Αγίου Κυρίλλου, πρωταγωνιστή κατά του Νεστοριανισμού και όρισε το συνεορτασμό τους στις 18 Ιανουαρίου.
Η Σύναξη των Αγίων Αθανασίου και Κυρίλλου ετελείτο στη Μεγάλη Εκκλησία.
Να σημειώσουμε τέλος, ότι ο Άγιος Κύριλλος, εορτάζεται και στις 9 Ιουνίου.