Μωσαϊκό: Θεσσαλία, Μόψιον

Μωσαϊκό: Θεσσαλία, Μόψιον: Θεσσαλία, Μόψιον . Περίπου 350 π.χ., 20 mm. Πρόσθια ὂψη:Κεφαλὴ Διός Ὀπίσθια ὂψη:Ὁ Μόψος ὁ Λαπίθης, ἀντιμετωπίζει καὶ ἐτοιμάζε...

Θεσσαλία, Μόψιον. Περίπου 350 π.χ., 20 mm. Πρόσθια ὂψη:Κεφαλὴ Διός Ὀπίσθια ὂψη:Ὁ Μόψος ὁ Λαπίθης, ἀντιμετωπίζει καὶ ἐτοιμάζεται νὰ χτυπήσει Κένταυρο ποὺ ἐτοιμάζεται νὰ τὸν πλήξει μὲ ἓναν βράχο…
Thessaly, Mopsion. Circa 350 BC. Ζ 20mm. Laureate head of Zeus facing slightly right; thunderbolt to right / The Lapith Mopsos, standing facing & wielding club, about to strike Centaur who stands left, holding a boulder overhead.
Mopsion, a small town situated on a hill between Larissa and Tempe, was named after Mopsos, the son of Amphykos. He was gifted from Apollo with the power to understand the speech of birds, and traveled with Jason and the Argonauts as their seer. Mopsos met his death in Libya when he was bitten by a poisonous serpent that had sprung from the blood of Medusa's head.

Κατὰ τὴν ἑλληνικὴ μυθολογία ὁ Μόψος ὁ Λαπίθης ἦταν ὁ ἐπώνυμος ἢρωας τοῦ Μοψίου, μικρῆς ἀρχαίας πόλης στοὺς δυτικοὺς πρόποδες τῆς Ὂσσας… Περισσότερα γιὰ τὸν Μόψο: http://el.wikipedia.org/wiki/Μόψος_ο_Λαπίθης

Τὸ νόμισμα εἶναι ἀπὸ http://www.wildwinds.com/coins/greece/thessaly/mopsion/i.html

 

Μωσαϊκό: Χειροποίητα αρωματικά

Μωσαϊκό: Χειροποίητα αρωματικά:   ► Χειροποίητα αρωματικά συρταριών Οδηγίες για την κατασκευή τους από φυσικά υλικά Φτιάξτε τα δικά σας αρωματικά για να μυρί...
 ► Χειροποίητα αρωματικά συρταριών

Οδηγίες για την κατασκευή τους από φυσικά υλικά

Φτιάξτε τα δικά σας αρωματικά για να μυρίζουν όμορφα τα συρτάρια και οι ντουλάπες σας.
1. Αγοράστε λεβάντα και αφήστε την να αποξηραθεί.

2. Ετοιμάστε πουγκιά από βαμβακερό ύφασμα στο μέγεθος που θέλετε και γεμίστε το με το περιεχόμενο.

3. Στολίστε τα με κλωστές, κουμπιά διάφορες χάντρες ή άλλα διακοσμητικά.

4. Ρίξτε μέσα δυο σταγόνες αιθέριο έλαιο και κλείστε το.

Το αρωματικό μπορεί να χρησιμοποιηθεί στα ντουλάπια, τα συρτάρια, στο αυτοκίνητο ακόμα και στο μπάνιο.

myself.gr

Γιατί τρώμε λαγάνα (άζυμο ψωμί) την Καθαρά Δευτέρα;

Γιατί τρώμε λαγάνα (άζυμο ψωμί) την Καθαρά Δευτέρα;

Η λαγάνα πρωταγωνιστεί στο νηστίμο τραπέζι της Καθαράς Δευτέρας. Ποιά, όμως, είναι η ιστορία της; Τί συμβολίζει;  Την Καθαρά Δευτέρα συνηθίζεται να τρώγεται λαγάνα (άζυμο ψωμί που παρασκευάζεται μόνο εκείνη τη…

iscreta.gr

Η λαγάνα πρωταγωνιστεί στο νηστίμο τραπέζι της Καθαράς Δευτέρας. Ποιά, όμως, είναι η ιστορία της; Τί συμβολίζει;

Η λαγάνα, παρασκευάζεται χωρίς προζύμι, και έναν τέτοιο πρόχειρο άρτο χρησιμοποίησαν και οι Ισραηλίτες κατά τη νύχτα της Εξόδου τους από την Αίγυπτο υπό την αρχηγία του Μωυσή.

Έκτοτε επιβαλλόταν από το Μωσαϊκό Νόμο για όλες τις ημέρες της εορτής του Πάσχα, μέχρι που ο Χριστός στο τελευταίο του Πάσχα ευλόγησε τον ένζυμο άρτο.

Η ιστορία της λαγάνας διατρέχει όλη τη διατροφική παράδοση από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Ο Αριστοφάνης στις «Εκκλησιάζουσες» λέει «Λαγάνα πέττεται» δηλ .»Λαγάνες γίνονται». Ο δε Οράτιος στα κείμενά του αναφέρει τη λαγάνα ως «Το γλύκισμα των φτωχών».
Το έθιμο της λαγάνας παρέμεινε αναλλοίωτο ανά τους αιώνες και συνηθίζεται να παρασκευάζεται με μεράκι από τον αρτοποιό της γειτονιάς, τραγανή λαχταριστή και σουσαμένια και καταναλώνεται κατά την Καθαρά Δευτέρα, την Πρωτονήστιμη Δευτέρα της Σαρακοστής.
Η ονομασία της «Καθαρά» προήλθε από τη συνήθεια που είχαν οι νοικοκυρές το πρωί της ημέρας αυτής, να πλένουν με ζεστό νερό και στάχτη όλα τα μαγειρικά σκεύη, ως «ημέρα κάθαρσης». Στη συνέχεια τα κρεμούσαν στη θέση τους όπου και παρέμεναν μέχρι τη λήξη της νηστείας. Επίσης κατά την ημέρα αυτή εξέρχονταν όλοι οικογενειακώς στην ύπαιθρο και έστρωναν κάτω στη γη και έτρωγαν νηστίσιμα φαγητά όπως χαλβά, ελιές, ταραμά και λαγάνα.
Από την Καθαρά Δευτέρα προετοιμάζεται ο άνθρωπος μετά τις εορτές και την καλοφαγία των Απόκρεων, να καθαρίσει την ψυχή και το σώμα του για να φτάσει στο τέρμα δηλ. στο Πάσχα και να αναστηθεί ξανά με την Ανάσταση του Κυρίου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η λαγάνα που έχει το σχή­μα της«κυρα-Σαρακοστής»,που παριστάνει μια μακριά γυναίκα που έχει ένα σταυρό στο κεφάλι, δεν έχει στόμα γιατί είναι όλο νηστεία.
Τα χέρια της είναι σταυρωμένα για τις προσευχές, έχει επτά πόδια που συμβολίζουν τις επτά εβδομάδες της νηστείας. Έθιμο που συνηθιζόταν για να μετρούν το χρόνο κατά την περίοδο της Σαρακοστής ήταν κάθε Σάββατο να κόβουν το ένα πόδι και το τελευταίο το έκοβαν το Μ.Σάββατο όπου το έκρυβαν σε ένα ξερό σύκο ή σε ένα καρύδι και όποιος το έβρισκε ήταν ο τυχερός της επόμενης χρονιάς.
Κατά τον Νικόλαο Πολίτη, πατέρα της ελληνικής λαογραφίας, η λέξη προέρχεται από το λατινικό Cumulus (κόλουμους) που σημαίνει σωρός, αφθονία αλλά και το τέλος. Εκφράζει δηλαδή το τέλος, τον επίλογο της Απόκριας. Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή προέρχεται από μια άλλη λατινική λέξη, την λέξη «κόλουμνα» δηλαδή «κολώνα». Κι αυτό επειδή το πρώτο γλέντι της Καθαράς Δευτέρας στην Αθήνα, έγινε στις Στήλες του Ολυμπίου Διός. Όποια όμως κι αν είναι η ρίζα της λέξης, απ’ όπου κι αν προέρχεται, τα κούλουμα είναι μια καλή ευκαιρία για όλους μας, να διασκεδάσουμε κοντά στην φύση.

Μωσαϊκό: Εικονοθεραπεία 69

Μωσαϊκό: Εικονοθεραπεία 69: Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +-  

Μωσαϊκό: ANTIKYTHERA MECHANISM - Ο ΑΣΤΡΟΛΑΒΟΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΚΥΘΗΡ...

Μωσαϊκό: ANTIKYTHERA MECHANISM - Ο ΑΣΤΡΟΛΑΒΟΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΚΥΘΗΡ...: http://lefobserver.blogspot.gr/2008/05/blog-post_17.html?spref=fb ANTIKYTHERA MECHANISM - Ο ΑΣΤΡΟΛΑΒΟΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ Ο αστρολάβο...

 

Μωσαϊκό: Πατάτες κρασάτες με σαφράν

Μωσαϊκό: Πατάτες κρασάτες με σαφράν: Πατάτες κρασάτες με σαφράν Bαθμολογία:         9 ψήφοι Προστέθηκε από Afroditi D , 25.09.08 Τι χρειαζόμαστε...

Πατάτες κρασάτες με σαφράν

Bαθμολογία:

9 ψήφοι

Προστέθηκε από Afroditi D, 25.09.08

Τι χρειαζόμαστε:

• 1 κιλό μικρές στρογγυλές πατάτες καλά καθαρισμένες
• 1 φλιτζ τσαγιού ελαιόλαδο
• 1 νεροπότηρο λευκό κρασί
• 1 πρέζα σαφράν (0,25 του γραμμαρίου)
• 2 κουτ σούπας ζάχαρη
• αλάτι, πιπέρι

Στα γρήγορα

Κατηγορία

Με πατάτες

Μέθοδος

Κατσαρόλας

Διατροφή

Πλούσια σε ενέργεια

Χορτοφαγική

Χωρίς γλουτένη

Περιέχει

Συνταγές με Κρόκο Κοζάνης

Κρόκο Κοζάνης

Νηστίσιμα

Νηστίσιμα με λάδι/αλκοόλ

 

 

 

 

 

Πως το κάνουμε:

Διαβάστε περισότερο: Πατάτες κρασάτες με σαφράν http://www.sintagespareas.gr/sintages/patates-krasates-me-safran.html#ixzz23Axjt6PM 

Μωσαϊκό: PEGASUS - ΠΗΓΑΣΟΣ

Μωσαϊκό: PEGASUS - ΠΗΓΑΣΟΣ: http://lefobserver.blogspot.gr/2008/05/blog-post_9835.html?spref=fb PEGASUS - ΠΗΓΑΣΟΣ Πήγασος Ο Πήγασος ήταν το φτερωτ...

PEGASUS - ΠΗΓΑΣΟΣ

Πήγασος

Ο Πήγασος ήταν το φτερωτό άλογο της Ελληνικής Μυθολογίας, για τον οποίο, αν και ο Όμηρος δεν τον αναφέρει, υπάρχουν οι ακόλουθες παραδόσεις:

1. Όταν ο Περσέας αποκεφάλισε τη Μέδουσα, που είχε καταστήσει έγκυο ο Ποσειδώνας, ξεπήδησαν από τη τομή ο Χρύσάωρας, πατέρας του Γυριόνη και ο Πήγασος το φτερωτό άλογο. Κατά μια μαρτυρία, ο Πήγασος γεννήθηκε από το αίμα που έπεσε στη θάλασσα. Τότε ο Περσέας ιππεύοντας αυτόν κατάφερε να διαφύγει τη καταδίωξη των άλλων δύο γοργόνων, αδελφών της Μέδουσας ή, με την πιο συνηθισμένη μορφή του μύθου, με τα φτερωτά σανδάλια του. Ο Πήγασος ήταν συνεπώς γιος του Ποσειδώνα και της Μέδουσας.

2. Κατά τον Ησίοδο το όνομά του οφείλεται στις "Πηγές" του Ωκεανού όπου είχε γεννηθεί, έτσι το όνομα φέρεται να έχει σχέση με πηγές. Ο Πήγασος, φτερωτός όπως ήταν, ανήλθε στον Όλυμπο, στην έδρα των Αθανάτων και διέμενε στην υπηρεσία του Δία χρησιμοποιούμενος για την μεταφορά των κεραυνών από το εργαστήριο του Ηφαίστου στον Όλυμπο. (Θεογονία 281-286, Απολλόδωρος ΙΙ 3, 4).

3. Σύμφωνα με τη μυθολογική παράδοση που επικρατούσε στη Κόρινθο ο Πήγασος ήταν κατ΄ εξοχήν Κορινθία θεότητα, για τον οποίο είχαν κοπεί και νομίσματα με τη παράστασή του. Λέγονταν ότι μόλις ο Πήγασος ξεπήδησε από τη Μέδουσα, πέταξε στην Ακροκόρινθο και ξεδίψασε στα νερά της Πειρήνης πηγής εξ ού και "Πειρήνιος πώλος" το από τότε όνομά του. Στη συνέχεια οι παραδόσεις των Κορινθίων συσχετίζουν τον Πήγασο με τη παράδοση του Βελεροφόντη και της Χίμαιρας.

4. Η συσχέτιση του Πήγασου με τις Μούσες οφείλεται στη ακόλουθη παράδοση: Όταν οι Μούσες διαγωνίζονταν κάποτε στο τραγούδι με τις κόρες του Πιέρου, στον ποταμό Ελικώνα, μόλις άρχισαν το τραγούδι οι Πιέριες κόρες όλα είχαν σκοτεινιάσει. Αμέσως μετά, όταν ήλθε η σειρά των Μουσών, όλα φαίνονταν σαν να σταμάτησαν, ο Ουρανός, η Θάλασσα, τα ποτάμια, για να ακούσουν τους εξαίσιους ύμνους, ο δε Ελικώνας άρχιζε να υψώνει τη κορυφή του προς τον ουρανό από χαρα και υπερηφάνεια μέχρι που τον σταμάτησε ο φτερωτός Πήγασος, με διαταγή του Ποσειδώνα, λακτίζοντάς τον με τις οπλές του. Από το λάκτισμα αυτό γεννήθηκε η πηγή του Ελικώνα, της οποιας τα νερά ενέπνεαν τις Μούσες, η καλούμενη και Ιπποκρήνη.

5. Σε μεταγενέστερους μύθους ο Πήγασος αναφέρεται και ως άλογο της Ηούς στην οποία της τον πρόσφερε ως δώρο ο Ζεύς για να σέρνει το άρμα της.

6. Σε ακόμη μεταγενέστερους χρόνους ο Πήγασος θεωρήθηκε ως άλογο των Μουσών που ιππεύουν οι ποιητές και πετούν μαζί του ψηλά στο καλλιτεχνικό στερέωμα.

Τελικά οι θεοί πρόσφεραν στον Πήγασο μια αιώνια θέση στον ουρανό δημιουργώντας τον Αστερισμό του Πήγασου.
Πολλές υπήρξαν οι παραστάσεις του Πήγασου κυρίως σε νομίσματα και δακτυλιόλιθους κατά τους Μυκηναϊκούς χρόνους μέχρι και τους τελευταίους Ρωμαϊκούς ως άλογο με πτέρυγες. Εκτός από το βάθρο του άρματος του Ποσειδώνα και της Αμφιτρίτης, στην Κόρινθο, που από το στέρνο και κάτω απεικονίζεται ως θαλάσσιο κήτος.Αποσυμβολισμός

Γενικά ο Πήγασος συμβολίζει αλληγορικά το θαλάσσιο νέφος (θαλάσσιοι υδρατμοί - γιος του Ποσειδώνα), που μεταφέρει τους κεραυνούς (του Δία) και που γίνονται αντιληπτοί στις καταιγίδες.Ειδικότερα, από τη παραπάνω 4η μυθολογική παράδοση διαφαίνεται περίτρανα (με τα λακτίσματα του Πήγασου στον Ελικώνα), το τελευταίο στάδιο του κατακλυσμού όπου σταμάτησαν πλέον τα νερά να υποχωρούν και αντίθετα να υψώνονται οι κορυφές των βουνών (με εντολή του Ποσειδώνα) μέσα με πανηγυρισμό και νίκη των τεχνών (Μουσών).

ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Μωσαϊκό: METEORA - ΜΕΤΕΩΡΑ

Μωσαϊκό: METEORA - ΜΕΤΕΩΡΑ: http://lefobserver.blogspot.gr/2008/05/blog-post.html?spref=fb METEORA - ΜΕΤΕΩΡΑ ΜετέωραΤα Μετέωρα αποτελούν ένα σύμπλεγμα από τε...

http://lefobserver.blogspot.gr/2008/05/blog-post.html?spref=fb

METEORA - ΜΕΤΕΩΡΑ

Μετέωρα Τα Μετέωρα αποτελούν ένα σύμπλεγμα από τεράστιους σκοτεινόχρωμους βράχους που υψώνονται, σαν υπολείμματα κάποιας μυθικής γιγαντομαχίας, στο τέλος του θεσσαλικού κάμπου, κοντά στα πρώτα υψώματα της Πίνδου και των Χασίων, χαρίζοντας στο τοπίο ένα ασύλληπτο θέαμα σε όγκο και μορφή που, και δικαιολογημένα, δημιουργούν αισθήματα φόβου, ιλίγγου, δέους και θαυμασμού, ιδιαίτερα όταν αντιληφθεί κανείς ότι στη βάση αυτών έχει αναπτυχθεί ολόκληρη πόλη, ενώ στις κορυφές τους η έννοια του Μοναχισμού έχει ταυτιστεί με την στέρηση, τον κίνδυνο και την μεταρσίωση στον πιο έντονο εναγκαλισμό τους.Τα Μοναστήρια των Μετεώρων αποτελούν σήμερα το δεύτερο πλέον σημαντικό μοναστικό συγκροτήμα στην Ελλάδα, ύστερα από το Άγιο Όρος. Τα μοναστήρια είναι χτισμένα στις κορυφές των θεαματικών φυσικών βράχων από ψαμμίτη, στο βορειοδυτικό άκρο της θεσσαλικής πεδιάδας, στον νομό Τρικάλων, πλησίον του ποταμού Πηνειού και της οροσειράς της Πίνδου, στην κεντρική Ελλάδα. Από τα τριάντα που υπήρξαν ιστορικά σήμερα λειτουργούν μόνο έξι και τα οποία από το 1988 περιλαμβάνονται στον κατάλογο μνημείων παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO.Αξιοπρόσεκτο είναι ότι η δημιουργία του καθ΄ όλα επιβλητικού αυτού γεωλογικού τοπίου, μοναδικό στον κόσμο, αν και έχει κατά καιρούς απασχολήσει πολλούς Έλληνες και ξένους γεωλόγους δεν έχει ακόμη ξεκάθαρα ερμηνευθεί. Ακόμη πιο περίεργο είναι ότι ούτε η Ελληνική Μυθολογία ούτε οι αρχαίοι Έλληνες αλλά και ούτε ξένος ιστορικός έχει αναφερθεί στο χώρο αυτό. Έτσι πιο αληθοφανής και έγκυρη φέρεται η θεωρία του Γερμανού γεωλόγου Φίλιπσον που επισκεπτόμενος την Ελλάδα στα τέλη του περασμένου αιώνα υποστήριξε ότι η δημιουργία αυτών των τεράστιων ογκολίθων οφείλεται σ΄ ένα δελτοειδή κώνο από τεράστιους ποταμίσιους ογκόλιθους και ασβεστολιθικά πετρώματα που για εκατομμύρια χρόνια χύνονταν σε θαλάσσια έκταση που κάλυπτε τότε τη Θεσσαλία. Οι γεωλογικές δε μεταβολές των αιώνων ανύψωσαν και αποσφήνωσαν το τμήμα αυτό όταν αποτραβήχτηκαν τα νερά στο Αιγαίο. Έτσι αργότερα κατά την τριτογενή περίοδο που διαμορφώθηκαν οι Αλπικές πτυχώσεις της οροσειράς της Πίνδου αποκόπηκε αυτός ο κώνος από τη σ υμπαγή μορφή του δημιουργώντας επιμέρους μικρότερους, αυτοί που υφίστανται σήμερα, και ανάμεσά τους τη κοιλάδα του Πηνειού ποταμού.Έτσι όταν ο Μοναχισμός εισήλθε στην Ελλάδα το άγριο τοπίο και το απροπέλαστο του χαρακτήρα του απετέλεσε τον ιδανικότερο χώρο για ασφάλεια, αποχή απ΄ τα εγκόσμια και ουράνια γαλήνη των πρώτων ασκητών. Οι πρώτοι ερημίτες εκείνοι αναγκάσθηκαν να ενωθούν και να οργανώσουν Σκήτες προκειμένου να εκτελούν τα καθήκοντά τους. Ποια χρονολογία άρχισε η εγκατάσταση των πρώτων ασκητών δεν είναι γνωστή. Κατά διάφορες γνώμες βυζαντινολόγων υποστηρίζεται ότι ξεκίνησε πριν την αρχή της 2ης χιλιετηρίδας. Άλλες ιστορικές όμως πληροφορίες αναφέρουν ως πρώτο ασκητή οικιστή κάποιον Βαρνάβα που το 950-970 ίδρυσε τη πολύ παλιά Σκήτη του Αγίου Πνεύματος. Εκείνου ακολούθησαν η ίδρυση της Μεταμόρφωσης (1020) από κάποιον Κρητικό μοναχό Ανδρόνικο και το 1160 ιδρύεται η Σκήτη Σταγών ή Δούπιανη. Μετά 200 χρόνια, ο ασκητής Βαρλαάμ ιδρύει το Μοναστήρι των Τριών Ιεραρχών και των Αγίων Πάντων και αργότερα άγνωστοι ιερωμένοι δημιούργησαν τα Μοναστήρια Αγίας Τριάδος, Αγίου Στεφάνου, Υπαπαντής, Ρουσάνου ή Αρσάνου, Αγίου Γεωργίου του Μανδηλά, Αγίου Νικολάου του Αναπαυσά, Παναγίας της Μήκανης, Αγίων Θεοδώρων, Αγίου Νικολάου του Μπάντοβα, Αγίων Αποστόλων, Αγίου Γρηγορίου, Αγίου Αντωνίου, Παντοκράτορα, Αγίας Μονής, Προδρόμου, Μονής Υψηλωτέρας, ή Καλλιγράφων, Μοδέστου, Αλύσεως, Αποστόλου Πέτρου, Αγίου Δημητρίου, Καλλιστράτου, Ταξιαρχών και Ιωάννου του Μπουνήλα.Με την πάροδο του χρόνου η Μοναστηριακή αυτή πολιτεία άρχισε να ενισχύεται με μοναχούς για να φθάσει στο απόγειο της ακμής της γύρω στον 17ο αιώνα. Όμως από την εποχή αυτή αρχίζει και η παρακμή με αποτέλεσμα σήμερα να λειτουργούν μόνο τα μοναστήρια Μεταμόρ φωσης, Βαρλαάμ, Αγίου Νικολάου του Αναπαυσά, Ρουσάνου, Αγίας Τριάδος, και Αγίου Στεφάνου καθώς και κάποια τμήματα ορισμένων άλλων ενώ τα περισσότερα (υπόλοιπα) έχουν εξαφανισθεί.Το όνομα Μετέωρα αποδίδεται στον κτήτορα της μονής Μεγάλου Μετεώρου τον Άγιο Αθανάσιο τον Μετεωρίτη, ο οποίος ονόμασε «Μετέωρο» τον Πλατύ Λίθο στον οποίο ανέβηκε πρώτη φορά το 1344. Γενικά η μοναστική ζωή στα Μετέωρα σημείωσε ύφεση στα χρόνια της παρακμής και της πτώσης της βυζαντινής αυτοκρατορίας και της συνακόλουθης οθωμανικής κατάκτησης της Θεσσαλίας το 1393. Ωστόσο από τα τέλη του 15ου αιώνα και κυρίως τον 16ο αιώνα τα Μετέωρα γνωρίζουν τη μεγαλύτερή τους ακμή καθώς ιδρύονται νέες μονές, καθολικά και μοναστηριακά κτίσματα, τα οποία κοσμούνται με απαράμιλλης τέχνης αγιογραφίες. Έτσι τα Μετέωρα λόγω και της μορφολογίας τους, πρόσφεραν στη διάρκεια της Τουρκοκρα τίας ιδανικό καταφύγιο για τον μοναχισμό και διέσωσαν εκπληκτικά μνημεία του πολιτισμού και αριστουργήματα της μεταβυζαντινής τέχνης. Στις αρχές του 19ου αιώνα πολλά μοναστήρια λεηλατήθηκαν από τον στρατό του Αλή Πασά.Στη δεκαετία του 1920 λαξεύτηκαν κλίμακες και σήραγγες στους βράχους καθιστώντας τις μονές προσβάσιμες από το γειτονικό οροπέδιο κι έτσι η παραδοσιακή μέθοδος επικοινωνίας και ανεφοδιασμού τον μονών με ανεμόσκαλες, σκοινιά, τροχαλίες και καλάθια, σταδιακά εγκαταλείφθηκε.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Μωσαϊκό: Η ΓΕΦΥΡΑ ΤΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ ΚΒΑΙ

Μωσαϊκό: Η ΓΕΦΥΡΑ ΤΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ ΚΒΑΙ: http://lefobserver.blogspot.gr/2008/04/blog-post_22.html?spref=fb THE BRIDGE OF THE RIVER KWAI - Η ΓΕΦΥΡΑ ΤΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ ΚΒΑΙ Η ιστ...

http://lefobserver.blogspot.gr/2008/04/blog-post_22.html?spref=fb

THE BRIDGE OF THE RIVER KWAI - Η ΓΕΦΥΡΑ ΤΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ ΚΒΑΙ

Η ιστορία της Γέφυρας του ποταμού Κβάι!!...

Η γέφυρα που περνά πάνω από τον ποταμό Μαε Κλονγκ ή Κβάϊ Γιάϊ στην πόλη Καντσαναμπούρι της Ταϊλάνδης, 120 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα Μπανγκόκ, έγινε γνωστή ως «Γέφυρα του Ποταμού Κβάι».Την αρχική ιδέα για τη σιδηροδρομική σύνδεση της Ταϊλάνδης με τη Βιρμανία, είχαν οι βρετανοί αποικιοκράτες τη δεκαετία του 1880, με απώτερο σκοπό τη σύνδεση με την Κίνα. Πολύ σύντομα ωστόσο, εγκαταλείφθηκε καθώς το κόστος και οι συνθήκες κατασκευής της στη ζούγκλα, θεωρήθηκαν απαγορευτικές. Η ιδέα επανήλθε το 1936, οπότε πραγματοποιήθηκε μια μελέτη από Ιάπωνες μηχανικούς του στρατού που κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι για την κατασκευή μιας σιδηροδρομικής γραμμής που θα ένωνε τη Μπανγκόκ με τη Ρανγκούν στη Βιρμανία χρειάζονταν να δουλέψουν περισσότεροι από 200.000 εργάτες για τουλάχιστον 6 χρόνια.Οι Ιάπωνες θέλησαν να προχωρήσουν με την κατασκευή της γραμμής για να δημιουργήσουν μια νέα οδό ανεφοδιασμού των ιαπωνικών στρατευμάτων στη Βιρμανία θέλοντας να υλοποιήσουν τα σχέδια τους για εισβολή στην Ινδία.Η κύρια εργατική δύναμη που χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή της λεγόμενης «Σιδηροδρομικής Γραμμής του Θανάτου» ήταν οι αιχμάλωτοι πολέμου από το μέτωπο της ΝΑ Ασίας αλλά και Ασιάτες εργάτες από διάφορες χώρες. Σύμφωνα με το «Ερευνητικό Κέντρο Σιδηροδρομικής Γραμμής Ταϊλάνδης-Βιρμανίας», οι καταγεγραμμένοι αιχμάλωτοι πολέμου που εργάστηκαν για την κατασκευή της γραμμής ήταν 30.131 Βρετανοί, 17.990 Ολλανδοί, 13.004 Αυστραλοί και 686 Αμερικάνοί. Ένας στους τέσσερις θα δούλευε μέχρι θανάτου που προκαλούσαν ο υποσιτισμός, οι τροπικές ασθένειες και οι άθλιες συνθήκες διαβίωσης. Για τους Ασιάτες που χρησιμοποιήθηκαν είτε ως εργάτες, είτε ως σκλάβοι, μπορούν να γίνουν μόνο εκτιμήσεις. Υπολογίζεται ότι συνολικά εργάστηκαν περίπου 90.000 Βιρμανοί, 75.000 Μαλαισιανοί, 7.500 Ινδονήσιοι και 5.200 Σιγκαπουριανοί. Ένας στους δύο κατάφερε να επιζήσει...Οι συνθήκες εργασίας τους ήταν σε γενικές γραμμές οριακές.Η καθημερινή διατροφή τους αποτελούνταν μόνο από λίγο ρύζι και δεν περιείχε καθόλου πρωτεΐνες. Σε συνδυασμό με την έλλειψη υγιεινής προκάλεσαν πληθώρα ασθενειών και επιδημιών όπως ελονοσία, το μπέρι-μπέρι, η χολέρα, η δυσεντερία και οι τροπικές πληγές.Οι Ιάπωνες είχαν ορίσει ποσοτικά την εργασία που απαιτούνταν για τον κάθε εργάτη και στην καλύτερη περίπτωση, δεν επέτρεπαν στους αιχμαλώτους να επιστρέψουν στους κοιτώνες εάν δεν την είχαν ολοκληρώσει.Οι ξυλοδαρμοί για ασήμαντους ή και ανύπαρκτους λόγους ήταν σύνηθες φαινόμενο. Χειρότερα όμως απ’ όλα αυτά ήταν τα βασανιστήρια της Κέμπετάι, της Ιαπωνικής Στρατονομίας, τα οποία αποδείχθηκαν μοιραία για πολλούς αιχμαλώτους.Τον Μάιο του 1943 οι Ιάπωνες διαπίστωσαν ότι το έργο βρισκόταν αρκετά πίσω και διέταξαν την επιτάχυνση των εργασιών την περίοδο από τον Μάιο μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1943 όπου την ονόμασαν «Speedo».Μια λέξη που επαναλάμβαναν οι Ιάπωνες φύλακες στους εργάτες, νυχθημερόν, πιέζοντάς τους να αυξήσουν την παραγωγικότητά τους. Όπως ήταν αναμενόμενο, η συγκεκριμένη περίοδος ήταν η χειρότερη από άποψη θανάτων των αιχμαλώτων.Ένα από τα χειρότερα σημεία εργασίας κατά μήκος της «Σιδηροδρομικής Γραμμής του Θανάτου» ήταν ένας βραχώδης λόφος όπου οι Ιάπωνες προτίμησαν, αντί της χρονοβόρας κατασκευής μιας σήραγγας να φτιάξουν μια τομή.Οι αιχμάλωτοι το ονόμασαν «Πέρασμα της Κολάσεως» γιατί η εικόνα των εργατών που δούλευαν με φανάρια κατά τη διάρκεια της νύχτας, έμοιαζε από την κορυφή του λόφου με τις πύλες της κολάσεως. Σήμερα, στην περιοχή υπάρχει το «Hellfire Pass Museum» το οποίο συμπεριλαμβάνει και ένα μονοπάτι με μερικά από τα πιο γνωστά σημεία της «Σιδηροδρομικής Γραμμής του Θανάτου». Κάθε χρόνο, στις 11 Νοεμβρίου, πραγματοποιείται εκεί η τελετή για την Ημέρα Μνήμης των βετεράνων της Βρετανικής Κοινοπολιτείας.Η κατασκευή της γραμμής ολοκληρώθηκε τον Οκτώβριο του 1943 και χρησιμοποιήθηκε από τους Ιάπωνες για τον ανεφοδιασμό του μετώπου της Βιρμανίας για περίπου 2 χρόνια, μέχρι και το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου τον Αύγουστο του 1945. Οι Σύμμαχοι προσπάθησαν επανειλημμένως να βομβαρδίσουν σημεία της σιδηροδρομικής γραμμής όμως οι Ιάπωνες επιδιόρθωναν γρήγορα τις ζημιές. Μετά τον πόλεμο, οι ράγες, οι στρωτήρες, τα βαγόνια και οι ατμομηχανές πουλήθηκαν στην κυβέρνηση της Ταϊλάνδης και τα χρήματα χρησιμοποιήθηκαν για πολεμικές αποζημιώσεις ατόμων αλλά και των χωρών από όπου οι Ιάπωνες είχαν αρχικά κατασχέσει τα υλικά για την κατασκευή της γραμμής. Το 1957, η κυβέρνηση της Ταϊλάνδης άνοιξε ξανά την γραμμή από το Νονγκ Πλαντούκ μέχρι το Ναμ Τοκ, μέσω του Καντσαναμπούρι και της γέφυρας πάνω από τον ποταμό Κβάϊ Γιάι. Το υπόλοιπο κομμάτι μέχρι τη Βιρμανία έχει λεηλατηθεί.Αρχικά, ο ποταμός που περνάει απο την γέφυρα ονομαζόταν Μάε Κλονγκ. Σε μικρή απόσταση από την γέφυρα ο Μάε Κλονγκ συναντά τον παραπόταμο Κβάϊ Νόϊ («Κβάϊ» στα ταϊλανδικά σημαίνει παραπόταμος και «Νόϊ» σημαίνει μικρός). Τη δεκαετία του ’50 ένας Γάλλος συγγραφέας, ο Πιέρ Μπουλ, έγραψε το μυθιστόρημα με τίτλο «Η Γέφυρα του Ποταμού Κβάι» με θέμα το χτίσιμο μιας γέφυρας από αιχμαλώτους πολέμου των ιαπώνων στα βάθη της ζούγκλας της Ταϊλάνδης. Ο Γάλλος χρησιμοποιήσε το όνομα «Κβάι» γιατί απλά ήταν περισσότερο εύηχο και εμπορικό από το «Μάε Κλονγκ». Το 1957 το μυθιστόρημα μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο και μετά την ομώνυμη ταινία του Χόλλυγουντ και την απήχηση που είχε παγκοσμίως, οι Ταϊλανδοί μετονόμασαν τον ποταμό από Μάε Κλονγκ σε Κβάϊ Γιάϊ (στα ταϊλανδικά σημαίνει «μεγάλος παραπόταμος»).

ΑΠΟ ΤΟ BLOG ''ΜΕ ΜΙΑ ΒΑΛΙΤΣΑ ΣΤΟ ΧΕΡΙ''

Μωσαϊκό: Μπακλαβάς με φυστίκι Αιγίνης

Μωσαϊκό: Μπακλαβάς με φυστίκι Αιγίνης: Μπακλαβάς με φυστίκι Αιγίνης Bαθμολογία:         12 ψήφοι Προστέθηκε από tsoyrekaki , 06.12.11 Περιγραφή Μπακλαβάς με ...

Μπακλαβάς με φυστίκι Αιγίνης

Bαθμολογία:

12 ψήφοι

Προστέθηκε από tsoyrekaki, 06.12.11

Περιγραφή

Μπακλαβάς με φυστίκια αιγίνης πολύ νόστιμος μία διαφορετική γεύση από το καρύδι. Η συνταγή είναι του Παρλιάρου

photo: Ζουζουνελ

Τι χρειαζόμαστε:

• 40 φύλλα κρούστας
• 500 γρ. βούτυρο φρέσκο εγώ βάζω αυτό που είναι στο βάζο
• 300 γρ. φυστίκι Αιγίνης

ΥΛΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΙΡΟΠΙ:

• 650 γρ. ζάχαρη
• 400 γρ. νερό
• 80 γρ. γλυκόζη

Στα γρήγορα

Κατηγορία

Σιροπιαστά γλυκά

Μέθοδος

Φούρνου

Διατροφή

Χορτοφαγική

Περιέχει

Ξηρούς καρπούς

 

 

 

 Πως το κάνουμε:

Διαβάστε περισότερο: Μπακλαβάς με φυστίκι Αιγίνης http://www.sintagespareas.gr/sintages/mpaklabas-me-fistiki-aiginis.html#ixzz23AyID0uY