Μωσαϊκό: 30 Μαρτίου 1841....

Μωσαϊκό: 30 Μαρτίου 1841....: 30 Μαρτίου 1841.... Η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος (ETE) είναι η μεγαλύτερη τράπεζα της Ελλάδας. Ιδρύθηκε το 1841 από τον Γεώργιο Σταύ...

 

Μωσαϊκό: «ο άνθρωπος με το γαρίφαλο»

Μωσαϊκό: «ο άνθρωπος με το γαρίφαλο»: Νίκος Μπελογιάννης γνωστός και ως «ο άνθρωπος με το γαρίφαλο» (εκτελείται μαζί με τρεις συντρόφους του στο Γουδί) στις 30 Μαρ...

 

Μωσαϊκό: Οι μεγάλες πρωτοπόρες θεωρίες

Μωσαϊκό: Οι μεγάλες πρωτοπόρες θεωρίες: http://arxaia-ellinika.blogspot.gr/2013/03/oi-megales-prwtopores-thewries-prwtou-panepisthmiou-ston-kosmo.html Οι μεγάλες πρωτοπόρες θ...

 

Μωσαϊκό: ΜΑΡΤΙΝ ΛΟΥΘΕΡ ΚΙΝΓΚ (15 Ιανουαρίου 1929 - 4 Απριλί...

Μωσαϊκό: ΜΑΡΤΙΝ ΛΟΥΘΕΡ ΚΙΝΓΚ (15 Ιανουαρίου 1929 - 4 Απριλί...: ΜΑΡΤΙΝ ΛΟΥΘΕΡ ΚΙΝΓΚ (15 Ιανουαρίου 1929 - 4 Απριλίου 1968) «Έχω Ένα Όνειρο» .....Όμως υπάρχει κάτι που πρέπει να πω στο λαό μου,...

Μωσαϊκό: Παγκόσμια Ημέρα Αδέσποτων Ζώων

Μωσαϊκό: Παγκόσμια Ημέρα Αδέσποτων Ζώων:  http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=355216 Παγκόσμια Ημέρα Αδέσποτων Ζώων σήμερα ...

 

Σήμερα...4/4

 

Κουρτ Βάιλ ( 2 Μαρτίου 1900 - 3 Απριλίου 1950 )

Maria Dimitriou

4 Μαρτίου στις 11:42 μ.μ. ·

homouniversalisgr.blogspot.com

Κουρτ Βάιλ ( 2 Μαρτίου 1900 - 3 Απριλίου 1950 )

Ο Κουρτ Βάιλ γεννήθηκε στο Ντεσάου της Γερμανίας στις 2 Μαρτίου…

Ο Κουρτ Βάιλ γεννήθηκε στο Ντεσάου της Γερμανίας στις 2 Μαρτίου 1900, εβραϊκής καταγωγής και γιος ψάλτη. Εμφανίζει το μουσικό του ταλέντο από νωρίς. Φτάνοντας στα δώδεκα του είχε συνθέσει κονσέρτα και θεατρικά έργα. Στην ηλικία των 18 μετακομίζει στο Βερολίνο, όπου σπουδάζει σύνθεση, διεύθυνση ορχήστρας και φιλοσοφία. Παρά τις οικονομικές δυσκολίες της οικογένειάς του, καταφέρνει να ολοκληρώσει τις σπουδές του, εργαζόμενος παράλληλα ως δάσκαλος σύνθεσης και θεωρίας της μουσικής. 

Το 1922 εισχωρεί στην Νοβεμπεργκρουπ (Novembergruppe) μια επανασυσταθείσα ομάδα εξπρεσιονιστών καλλιτεχνών, όπως μουσικοί , αρχιτέκτονες και ζωγράφοι . Το Γενάρη του 1926 παντρεύεται την Λόττε Λένια, Το 1926 έκανε το θεατρικό του ντεμπούτο με την πρώτη όπερα « Ο Πρωταγωνιστής» μαζί με τον συγγραφέα Τζωρτζ Καϊσερ. Το 1927 ξεκινάει η συνεργασία του με τον Μπρεχτ και δημιουργούν την πρώτη τους όπερα η «Άνοδος και πτώση της πόλης του Μαχαγκόνυ». Γραμμένη, λιμπρέτο και μουσική, σε μια εποχή που η Δημοκρατία της Βαϊμάρης όδευε προς τη διάλυση και οι Ναζί προήλαυναν προς την εξουσία , η πρωτοποριακή στο είδος της ακόμη και σήμερα αυτή όπερα, μιλάει για την απληστία, τη διαφθορά, την ανεξέλεγκτη και με κάθε μέσον κατάκτηση της εξουσίας τον ατομικισμό και τον εγωισμό και την εκμετάλλευση του αδύναμου. Από μουσικής απόψεως το «Μαχαγκόνυ» είναι μια όπερα που σατυρίζει τις όπερες. Μπρεχτ και Βάιλ πίστευαν ότι οι όπερες βρίθουν στερεοτυπικών τελετουργιών χάνοντας έτσι το βαθύτερο νόημά και την ουσία τους.

Bertolt Brecht and Kurt Weill

Το 1928 ο Κουρτ γράφει την μουσική για το αριστουργηματικό έργο του Μπρεχτ η «Όπερα της Πεντάρας» Έκανε πρεμιέρα στις 31 Αυγούστου 1928 στο Θέατρο του Βερολίνου κι από την πρώτη στιγμή προκάλεσε αίσθηση στο ευρύ κοινό μεταφράστηκε σε 18 γλώσσες, ενώ εξακολουθεί και παίζεται από επαγγελματικούς και ερασιτεχνικούς θιάσους, ενώ έχει γνωρίσει αρκετές παραλλαγές για τον κινηματογράφο, την όπερα κ.λπ.

Το 1930 ο Βάιλ και η Λότε χωρίζουν. Ήταν μια δύσκολη περίοδος για τον Κουρτ. Το 1933 με την άνοδο των Ναζί ο Κουρτ Βάιλ φεύγει από την Γερμανία , ταξιδεύει στο Λονδίνο , στο Παρίσι και καταλήγει το 1935 στην Νέα Υόρκη. Το 1937 ξαναπαντρεύεται την Λότε.

Ο Κουρτ συνεχίζει να γράφει ακούραστα. Πειραματίζεται. Ιδανικό του, η συγγραφή μουσικής χρήσιμης για το κοινωνικό σύνολο. Γεφυρώνει την κλασσική με τη μοντέρνα μουσική, την Ευρώπη με την Αμερική. Η Λότε, έχει αποσυρθεί από τα καλλιτεχνικά δρώμενα μετά την παταγώδη αποτυχία του μιούζικαλ «The firebrand of Florence», και περνά τη ζωή της δίπλα στον σύζυγο της .

3 Απριλίου του 1950 σε ηλικία 50χρονών ο Βάιλ αφήνει την τελευταία του πνοή στο Flower hospital της Νέας Υόρκης. http://www.artinews.

συνέχεια  

https://homouniversalisgr.blogspot.com/2018/03/2-1900-3-1950.html?

Σήμερα...3/4

Τζάκομο Καζανόβα

 

Ο Τζάκομο Καζανόβα (Giacomo Girolamo Casanova, 2 Απριλίου 1725 - 4 Ιουνίου 1798) ήταν Ιταλός τυχοδιώκτης και συγγραφέας, τα απομνημονεύματα του οποίου περιέχουν μεταξύ άλλων μια μακριά σειρά αποπλανήσεων που έκανε το όνομά του συνώνυμο του ακαταπόνητου στην αναζήτηση και -κυρίως- του ευτυχούς εραστή.

Γόνος ζεύγους ηθοποιών της Βενετίας, σπούδασε Νομικά και, κατά τα γραφόμενά του, πήρε δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο της Πάντοβας δεκαεξαετής. Παρά τις σπουδές του -αν αληθεύουν τα περί διπλώματος- ζούσε μέσα στην φτώχια παίζοντας βιολί στους δρόμους και στις ταβέρνες, μέχρι την στιγμή που έσωσε από βαρύ τραυματισμό τον γερουσιαστή κόμη Μπραγκαντίν. Η πράξη του αυτή του προσπόρισε χρήματα για ένα ταξίδι στην Γερμανία και στην Γαλλία, όπου, στο Παρίσι, μυήθηκε στον Τεκτονισμό.

Το 1753 επέστρεψε στην Βενετία κι αμέσως κίνησε την προσοχή των αρχών της Δημοκρατίας με τις αποκρυφιστικές του διδασκαλίες που, κατά τους ανακριτές, σκοπό είχαν την απομύζηση διαφόρων θυμάτων και ιδίως του Μπραγκαντίν. Επί πλέον έγινε ύποπτος ελευθεροφροσύνης.

Ο Μπραγκαντίν -ανακριτής (inquisitore) κι ο ίδιος κάποτε- τον συμβούλεψε να εγκαταλείψει την Βενετία αλλά ήταν αργά. Ο Καζανόβα συνελήφθη και κλείστηκε στα Piombi, στις μολυβδοσκέπαστες φυλακές του δουκικού ανακτόρου Παλάτσο Ντουκάλε (Palazzo Ducale). Αποφασίστηκε -χωρίς δίκη- η πενταετής φυλάκισή του αλλά ύστερα από μερικούς μήνες δραπέτευσε (1757).

Πήγε στο Παρίσι, πρόσθεσε στ’ όνομά του τον τίτλο «ιππότης de Seingalt» (Σαινγκάλ) και άρχισε να εκμεταλλεύεται τους αφελείς. Παρίστανε των ειδικό επί διαφόρων ελιξηρίων, έκλεβε στα χαρτιά («θυμάμαι με ντροπή την σελίδα αυτή της ζωής μου» -δώδεκα κεφάλαια του βιβλίου του αυτή η «σελίδα») ταξίδεψε στις Βρυξέλλες, όπου πέτυχε ένα δάνειο για λογαριασμό της Γαλλίας από τις Ηνωμένες Επαρχίες (Ολλανδία), επισκέφθηκε τον Ρουσσώ στο Μονμορανσύ και είχε φιλοσοφικές συζητήσεις -κατά τα λεγόμενά του πάντα- με τον Βολταίρο στο Φερνέ. Ταξίδεψε επίσης στην Αγγλία και στην Ρωσία, προσπαθώντας να πουλήσει μιαν ιδέα διοργάνωσης κρατικών λαχείων. Εννοείται ότι σε κάθε ταξίδι είχε ερωτικές περιπέτειες με κυρίες του κόσμου και του ημικόσμου και ότι σε κάθε σταθμό αποπλανούσε όποιαν του τύχαινε.

Όπου κι αν πήγαινε κατόρθωνε να εισχωρήσει σε αριστοκρατικούς κύκλους ελευθεροτεκτόνων, ροδοσταυριτών ή οπαδών του αποκρυφισμού και να επωφελείται από την ευπιστία των αφελών και από τα χαρτοπαικτικά του τεχνάσματα, μονομαχώντας συχνά –νικηφόρα βέβαια πάντοτε. Αργά ή γρήγορα όμως οδηγούνταν στην φυλακή ή στα σύνορα.

Το 1775, μετά επανειλημμένες αιτήσεις, του επετράπη να επιστρέψει στην Βενετία. Η κυβέρνηση τον χρησιμοποίησε ως κατάσκοπο αλλά οι αναφορές του περιείχαν περισσότερη φιλολογία παρά πληροφορίες. Απολύθηκε, έγραψε μια σάτιρα εναντίον ενός ευγενούς και αναγκάστηκε να φύγει στην Βιέννη και στο Παρίσι.

Στο Παρίσι γνώρισε τον κόμη φον Βαλντστάιν που τον προσέλαβε ως βιβλιοθηκάριο στον πύργο του τού Ντουξ στην Βοημία. Ο Καζανόβα έζησε εκεί το τελευταία δεκατέσσερα χρόνια της ζωής του. Αυτός που είχε συναντήσει τόσες προσωπικότητες της εποχής, τον Μεγάλο Φρειδερίκο, την Μεγάλη Αικατερίνη και τόσους άλλους, βρισκόταν τώρα σε μια θέση λίγο ανώτερη από αυτήν του υπηρέτη. Τότε έγραψε στα γαλλικά τα απομνημονεύματά του, την Ιστορία της ζωής μου, εν μέρει επαληθευόμενη και εν μέρει διαψευδόμενη από την Ιστορία. Έζησε αρκετά για να θρηνήσει την πτώση του Παλαιού Καθεστώτος, να μάθει ότι η Γαληνοτάτη Δημοκρατία δεν υπήρχε πια και να δει την κατάρρευση του κόσμου που τέκνο του ήταν.
Εργογραφία

Ο Καζανόβα έγραψε αρκετά έργα, μεταξύ των οποίων και μια έμμετρη μετάφραση της Ιλιάδας. Αλλά η Histoire de ma vie (Ιστορία της ζωής μου, 1794) είναι το έργο που διασώζει την φήμη του μέχρι της μέρες μας ως υπαρκτού Δον Ζουάν και μεγάλου αποπλανητή. Ανεξάρτητα από το πόση αλήθεια περιέχει (και όντως για τα πάσης φύσεως κατορθώματα του συγγραφέα επιβάλλονται επιφυλάξεις) είναι ένα γοητευτικό όσο και σκανδαλιστικό ανάγνωσμα που διηγείται περιπέτειες πολλές από τις οποίες οι άρρενες αναγνώστες θα ήθελαν να είχαν ζήσει.

Το έργο μετέφρασε στα ελληνικά ο Κ.Παλαιολόγος ("Εκδόσεις 70-Πλανήτης" χχ).

Μωσαϊκό: Μαρία Σιμπίλα Μέριαν

Μωσαϊκό: Μαρία Σιμπίλα Μέριαν: http://arxaia-ellinika.blogspot.gr/2013/04/Maria-Sibylla-Merian.html Μαρία Σιμπίλα Μέριαν Maria Sibylla Merian (2, Απριλίου ...