Δευτέρα 15 Απριλίου 2019

Δίκταμος και Aλάδανος ή λάβδανο.

Μαρινα Ιορδανίδου προς ΒΟΤΑΝΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ «Φάρμακο σας ας γίνει η τροφή σας και η τροφή σας ας γίνει
Δίκταμος και Aλάδανος ή λάβδανο.
Οι θησαυροί της κρητικής γης, βάση όλων των προϊόντων της Bioaroma
Τα ιερότερα προϊόντα των Μινωιτών ήταν ο δίκταμος μέσα σε ελαιόλαδο το οποίο προσέφεραν στους θεούς τους καθώς και η ρητίνη αλάδανος που την χρησιμοποιούσαν στις κρέμες τους και την έκαιγαν ως θυμίαμα.
Αξιοποιώντας τις μοναδικές ιδιότητες των προϊόντων αυτών τα χρησιμοποιήσαμε σαν βάση σε όλα μας τα προϊόντα.
Δίκταμος
Ο Δίκταμος είναι ο θάμνος του όρους Δίκτη ή Λασιθιώτικα Όρη. Η Δίκτη είναι οροσειρά στην Κρήτη, που εκτείνεται στα ανατολικά του νησιού. Η ονομασία της Δίκτης πιθανώς να προέρχεται από τη μυθολογία και να σημαίνει το μέρος γέννησης του Δία (Δίας + τίκτω).
Το όνομα ∆ίκταµος προέρχεται από την ∆ίκτη και τη λέξη θάμνος δηλαδή “∆ίκταµνος ο Θάµνος της ∆ίκτης” ή έρωντας. Η επιστημονική του ονομασία είναι Origanum Dictamnus.
O Δίκταμος είναι ένα το πιο φημισμένα κρητικά ενδημικά φυτά και τον βρίσκουμε μόνο στο νησί της Κρήτης σκαρφαλωμένο σε απόκρημνους βράχους με υψόμετρο από 0 έως 1900 μέτρα. Ο Θεόφραστος αναφέρει “το δε δίκταµνον ίδιον της Κρήτης”.
Ο Δίκταμος ήταν γνωστός από την αρχαιότητα και οι αρχαίοι γιατροί του απέδιδαν πολλές θεραπευτικές ιδιότητες.
Ο Aριστοτέλης στο έργο του “Περί των ζώων ιστορίαι” μας κάνει γνωστές τις παυσίπονες και επουλωτικές ιδιότητες του δίκταμου αναφέροντας τα εξής:
“Επεί και εν Kρήτη φασί τας αίγας τας αγρίας όταν τοξευθώσι ζητείν το δίκταμνον δοκεί δε τούτον εκβλητικόν είναι των τοξευµάτων εν τω σώµατι” που σημαίνει ότι
όταν τα αγριοκάτσικα της Kρήτης (τους Kρητικούς Aίγαγρους (Capra aegagrus)) πληγώνονταν και έμενε το βέλος στο σώμα τους, έτρωγαν Δίκταμο και αυτό έπεφτε αμέσως.
Στο δίκταμο αναφέρονται πολλοί συγγραφείς όπως:
– Ο Θεόφραστος, ο οποίος αναφέρει πως ο Δίκταμος χρησιμοποιήθηκε άπειρες φορές την ώρα του τοκετού σαν κατάπλασμα χαμηλά στην κοιλιά για τη δυστοκία.
– Ο Διασκουρίδης – ο οποίος θεράπευε και τις πληγές των στρατιωτών σε περιόδους πολέμου με το δίκταμο μας αναφέρει:
“Ού µόνον γαρ πινοµένη, αλλά και προστιθεµένη, υποθυµιωµένη τα τεθνηκότα έµβρυα εκτινάσσει”…
– Ο Aριστοτέλης στο έργο του “Περί των ζώων ιστορίαι” μας κάνει γνωστές τις παυσίπονες και επουλωτικές ιδιότητες του δίκταμου αναφέροντας τα εξής:
“Επεί και εν Kρήτη φασί τας αίγας τας αγρίας όταν τοξευθώσι ζητείν το δίκταμνον δοκεί δε τούτον εκβλητικόν είναι των τοξευµάτων εν τω σώµατι”.
– Ο Ιπποκράτης τον χρησιμοποιούσε σαν εμμηναγωγό εκτρωτικό για την διευκόλυνση της υστεροτοκίας
– Για αυτό είχε ονομάσει το βότανο και “ωκυτόκιον”
– Από το ωκύς που σημαίνει ταχύς και τόκος που σημαίνει τοκετός και κατ’ επέκταση αυτό που επιταχύνει τον τοκετό.
– Για προβλήματα της χοληδόχου κύστεως και για τα προβλήματα των πνευμόνων

Ο Δίκταμος είναι ένα σπάνιο και δυσεύρετο βότανο. Ο Δίκταμος υπήρξε ένα βότανο µε ιδιαίτερη οικονοµική σηµασία στο παρελθόν, όπως άλλωστε και σήµερα, που η υπερβολική και αλόγιστη εκμετάλλευση του άγριου βοτάνου προκάλεσε µείωσή του ακόµα και εξαφάνισή του σε ορισµένες περιοχές.
Ο Δίκταμος σήμερα προστατεύεται από τη Συνθήκη της Βέρνης.
Ο Δίκταμος ονομάζεται και Έρωντας για τις αναζωογονητικές & αφροδισιακές του ιδιότητες. Ο κίνδυνος που διέτρεχαν οι Ερωντάδες, συλλέκτες του Δικτάμου, κατά τη συλλογή του ήταν μεγάλος και πολλοί μάλιστα έχαναν την ζωή τους κατά τη διάρκεια. Ονομάζεται και σταθάρι, σταμνόχορτο, σταμοτόχορτο, στομαχόχορτο αφού έχει απίστευτες αιμοστατικές ιδιότητες. Χρησιμοποιείται ως τονωτικό αφέψημα για να καταπραΰνει τους πονοκεφάλους & τις νευραλγίες. Βοηθά αποτελεσματικά τις στομαχικές διαταραχές για τις παθήσεις του συκωτιού αλλά και ως εμμηναγωγό στηριζόμενοι στις αναφορές του Ιπποκράτη.
ΔΡΑΣΤΙΚΑ ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ
Ο Δίκταμος περιέχει τοκοφερόλες, πολυφαινόλες ursolic acid, αιθέρια έλαιαc arvacrol, p-cymene, linalool, γ-terpinene and terpinen-4-ol caryophyllene που έχουν αναδείξει σε μελέτες αντιμιτωτική, αντιμικροβιακή και αντιφλεγμονώδη δράση.
Η αντισηπτική δράση του Δίκταμου σύμφωνα με μελέτες αφορά τα στελέχη Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis, Escherichia coli, Listeria monocytogenes, Salmonella Enteritidis, Salmonella typhimurium, Saccharomyces cerevisiae, Aspergillus, ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού, ιούς, πρωτόζωα και είδη μυκήτων.
Μελέτες έχουν αναδείξει ότι αναστέλλει τον πολλαπλασιασμό καρκινικών και λευχαιμικών κυττάρων. Ασκεί αιμοστατική & επουλωτική δράση σε περιπτώσεις τραυμάτων και πληγών.
Χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις βήχα, γαστρεντερικές διαταραχές, δυσπεψία, σε καρκινώματα & φλεγμονώδη νοσήματα.

Η αλαδανιά, το άγριο τριαντάφυλλο των βράχων, έχει την υψηλότερη περιεκτικότητα σε πολυφαινόλες από οποιοδήποτε φυτό στην Ευρώπη.
Η αλαδανιά παράγει κάθε καλοκαίρι πάνω στα μακρόστενα και πράσινα φύλλα της μια μαύρη αρωματική ρητίνη, το λάβδανο. Ο αλάδανος ή λάβδανο ή λάδανο συλλέγεται σήμερα και κατά παγκόσμια αποκλειστικότητα στην Κρήτη στο χωριό Σίσσες.
Αυτό γίνεται κάθε καλοκαίρι κάτω από τον καυτό ήλιο, όταν το φυτό εκκρίνει σαν δάκρυ τη ρητίνη, η οποία συλλέγεται με ειδικές δερμάτινες λωρίδες. Με αυτές κτυπούν τα φυτά και η ρητίνη κολλάει πάνω τους από τις οποίες και εξάγεται.
Στη ρητίνη περιέχονται οργανικές ενώσεις που ονομάζονται λαμβανικά διτερπένια, οι οποίες σύμφωνα με μελέτες παρουσιάζουν αντιμικροβιακή και κυτταροστατική δράση, εμποδίζουν δηλαδή τον πολλαπλασιασμό των κυττάρων.
Από την Μινωική εποχή το λάβδανο ήταν το σπουδαιότερο φυτικό προϊόν της Κρήτης, το οποίο μάλιστα και εξαγόταν.
Είναι γνωστό και ως το μύρο της βίβλου και ήταν ένα από τα βασικά λιβάνια που έπρεπε να καίγονται κατά την ανάγνωση των Ψαλμών του Δαυίδ και της Βίβλου. Το άρωμά του εξαιρετικά πλούσιο και δυνατό, χρησιμοποιείται για προστασία, δύναμη & πνευματική εξέλιξη.
Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι το χρησιμοποιούσαν στην ταρίχευση στις μούμιες και το έκαιγαν σαν λιβάνι στους ναούς. Οι Μινωίτες το χρησιμοποιούσαν για την παρασκευή θυμιάματος, θεραπευτικών και καλλυντικών αλοιφών.
Ο Διοσκουρίδης (1ος αιώνας μ.Χ.), ιατρός και βοτανολόγος του Ρωμαϊκού Στράτου, αναφέρεται στην θεραπευτική δύναμη του λάβδανου.
Ο Ρωμαίος ιατρός Celsus (25π.Χ. - 25μ.Χ.), αναφέρει τη χρησιμοποίηση της ρητίνης της αλαδανιάς, ως έμπλαστρο σε κακοήθη σαρκώματα. Ο Ορειβάσιος, διαπρεπής Βυζαντινός ιατρός, που έζησε τον 4ο αιώνα, παρασκεύαζε αλοιφή με λάδανο κατά της τριχόπτωσης.
Η Bioaroma προχώρησε στην εκχύλιση της ρητίνης σε αγνό ελαιόλαδο για να αναδείξει παράλληλα με τις φαρμακευτικές και τις καλλυντικές της ιδιότητες. Το πολύτιμο έλαιο της αλαδανιάς μπορεί να συγκρατήσει την υγρασία της επιδερμίδας διατηρώντας την επιδερμίδα φρέσκια και νεανική.
Στη μυθολογία αναφέρεται ως το φυτό που για χάρη του καυγάδισαν οι θεοί του Ολύμπου με τις θεές γιατί οι θεοί θέλησαν να δώσουν θεραπευτικές ιδιότητες στην αλαδανιά ενώ οι θεές καλλωπιστικές ιδιότητες και έτσι απέκτησε και τις δυο.
Το τσάι της Αλαδανιάς είναι 20 φορές περισσότερο αντιοξειδωτικό από τον φρέσκο χυμό λεμονιού, 3 φορές περισσότερο από το πράσινο τσάι και έχει αποτοξινωτικές ιδιότητες.
Αποτοξινώνει τα βαριά τοξικά μέταλλα που προέρχονται από τον καπνό των τσιγάρων
Προστατεύει την καρδιά 4 φορές περισσότερο από το κόκκινο κρασί. Τονώνει το ανοσοποιητικό σύστημα. Ισχυρότερο της βιταμίνης C & E.
Η Αλαδανιά είναι βότανο με ισχυρή και άμεση δράση σε περιπτώσεις διάρροιας & γαστρεντερίτιδας.
Έχει πολύ ισχυρή αντιική δράση απέναντι στους ιούς της γρίπης και πτηνών (Η7Ν7 & Η1Ν1).

ΖΟΥΜΕΡΑ ΛΑΧΑΝΙΚΑ ΣΤΟ ΦΟΥΡΝΟ γεμιστά με τυρί

504.633 προβολές
Paxxi
Το τραπέζι της Πέμπτης γεμίζει με καλοκαιρινά ΖΟΥΜΕΡΑ ΛΑΧΑΝΙΚΑ ΣΤΟ ΦΟΥΡΝΟ γεμιστά με τυρί και αρωματική σάλτσα ντομάτας να τα σκεπάζει. H συνταγή αναλυτικά https://bit.ly/2K6HvpF

"η αγαπημένη των θεών"







www.psichogios.gr
Έκπτωση 10% και 16 πόντοι Ανταμοιβής για τα μέλη…

ΡΕΝΑ ΡΩΣΣΗ-ΖΑΪΡΗ

Η ΡΕΝΑ ΡΩΣΣΗ-ΖΑΪΡΗ γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι κόρη του Νικόλαου Ρώσση, των φερώνυμων εκδόσεων, ενώ παππούς της ήταν ο φιλόλογος και συγγραφέας Ιωάννης Θ. Ρώσσης. Αποφοίτησε από το Αμερικανικό Κολέγιο Θηλέων, τη Σχολή Νηπιαγωγών Αθηνών και το Lοndon Montessori Centre. Εργάστηκε ως νηπιαγωγός, αλλά και ως υπεύθυνη εκδόσεων. Έχει γράψει 14 βιβλία για ενηλίκους και πάνω από 150 παιδικά βιβλία. Το 2015 της απονεμήθηκε το Βραβείο Λογοτεχνίας από τον Όμιλο Γυναικών Πειραιά «Εξάλειπτρον» για το συγγραφικό της έργο, σε συνδυασμό με τη μεγάλη απήχησή του και τη διαδραστική της σχέση με τους αναγνώστες της, καθώς και το βραβείο κοινού των βιβλιοπωλείων PUBLIC, στην κατηγορία «Ο πιο ερωτικός χαρακτήρας», για το μυθιστόρημά της ΔΙΔΥΜΑ ΦΕΓΓΑΡΙΑ, το οποίο μεταφέρθηκε και στην τηλεόραση. Όλα τα μυθιστορήματά της κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ. Είναι παντρεμένη και έχει δύο παιδιά.

Λίγα λόγια

Μια νύχτα με καταιγίδα, μια βάρκα με ένα νεογέννητο μωρό βρίσκει καταφύγιο στη Δήλο. Η Άρτεμη, η αγαπημένη των θεών, μεγαλώνει μέσα στην αγάπη και την ασφάλεια, και τολμάει να κυνηγήσει τα όνειρά της. 

Ώσπου ένας μυστηριώδης άντρας με ζαφειρένια μάτια, αλλά κι ένας φόνος στο ιερό νησί θα την αναγκάσουν να παλέψει για την ίδια της τη ζωή. Κι ύστερα όλα μπλέκονται. Φωτεινοί και σκοτεινοί ήρωες, όνειρα κι ελπίδες, κατάσκοποι και δολοφόνοι. Κι ύστερα το αδύνατο γίνεται δυνατό. 

Ηλιόλουστη Δήλος, κοσμοπολίτικη Μύκονος, πανέμορφη Ρήνεια, γραφικά ψαροχώρια της Κορνουάλης, όλα σε ένα μυθιστόρημα παθιασμένο. Σαν την Ελλάδα. Γεμάτο φως κι ανθρώπους «ηλιόλουστους». 

Γιατί την τύχη μας την κεντάμε με τραγούδια ψυχής…

θρούμπι, θύμος ο έρπυλλος, χαμοθρούμπι και γαϊδουροθυμό

 
Μαρινα Ιορδανίδου προς ΒΟΤΑΝΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ «Φάρμακο σας ας γίνει η τροφή σας και η τροφή σας ας γίνει
Φυτρώνει σε ηλιόλουστα μέρη, σε βραχώδη εδάφη και σε θαμνότοπους. Οι ονομασίες του είναι πολλές. Μπορεί να ακούσετε να το λένε θρούμπι, θύμος ο έρπυλλος, χαμοθρούμπι και γαϊδουροθυμό.
Μετά την φασκομηλιά που έχει σταματήσει σχεδόν να δίνει τώρα σειρά έχει η θρούμπα ένα αρκετά καλό μελισσοκομικό φυτό που οι μέλισσες επιδιώκουν να επισκέπτονται.
Η θρούμπα, θυμίζει κάτι ανάμεσα σε ρίγανη και θυμάρι, είναι ένα αρωματικό ποώδες φυτό, ετήσιο, ευδοκιμεί σε όλη την Μεσόγειο και ιδιαίτερα σε ξηρές και πετρώδεις περιοχές . Από την αρχαιότητα χρησιμοποιείται σαν βότανο για τις διάφορες ασθένειες αλλά και σαν αρωματικό στη μαγειρική.
Στην αρχαία Ελλάδα το έβαζαν στο κρασί (θρυμβίτης οίνος) ακόμα και σήμερα χρησιμοποιούν αφέψημα θρουμπιού για να ξεπλένουν τα βαρέλια πριν βάλουν το κρασί για να σκοτώσουν τους παραμύκητες. Οι αρχαίοι Ρωμαίοι το χρησιμοποιούσαν για αφροδισιακό.
Παλιά όταν είχαν πληγές στο στόμα ή στο λάρυγγα, έκαναν γαργάρα με αφέψημα από θρούμπι και κρασί και μετά το κατάπιναν, 3-4 σταγόνες από το χυμό του φυτού στα αυτιά πριν τον ύπνο βελτιώνουν την ακοή και σταματούν τον βόμβο. Το αφέψημα από θρούμπι θεωρείται διεγερτικό και τονωτικό και δρα κατά της πνευματικής και σωματικής κούρασης, βοηθάει το άσμα, την ναυτία, την πέτρα στα νεφρά και είναι κατά της διάρροιας, ακόμα σκοτώνει βακτηρίδια μικρόβια και μύκητες.
Οι παλιοί Κρητικοί καταπολεμούσαν τις φθειρειάσεις των ζώων τους με αφέψημα από θρούμπι, σκέπαζαν ακόμα με φύλλα από θρούμπι το τυρί που έβαζαν στην άλμη για να πάρει το τυρί το άρωμά του.
Τα φύλλα της θρούμπας ψιλοκομμένα μπαίνουν σε διάφορα φαγητά και ως αρωματικό αλλά και λόγω των αντιτοξικών ιδιοτήτων που έχουν.
Το θρούμπι (savory ή satureja) είναι ένα αυτοφυές φυτό (φρύγανο) που το συνταντάμε σε όλη την Ελλάδα. Ανήκει στην οικογένεια των χειλανθών. Ο κορμός του είναι ξυλώδης, με 2-4 άνθη ροδόχροα ή υπόλευκα και σπόρους μικρούς αυγοειδείς σε χρώμα καστανό ανοιχτό, με ευχάριστη οσμή. Φτάνει σε ύψος τα 30- 50 εκατοστά. Προτιμά τα ηλιόλουστα βραχώδη και ασβεστώδη εδάφη. Χρήσιμα είναι κυρίως τα άνθη του, το αιθέριο έλαιό αλλά, σε κάποιες περιπτώσεις, και ολόκληρο το φυτό. Το αιθέριο έλαιο περιέχει δραστικές ουσίες όπως τερπίνη, πευκίνη, καρβακρόλη, κυμίνη, κινεόλη και θυμόλη.
Οι θεραπευτικές ιδιότητες του φυτού ήταν γνωστές απο την αρχαιότητα. Οι πατέρες της βοτανοθεραπείας και της φαρμακολογίας, Θεόφραστος και Διοσκουρίδης, αναφέρονται σε αυτό στα έργα τους. Το θρούμπι χρησιμοποιείται επίσης εδώ και 2000 χρόνια στη μαγειρική, καθώς δρά ως χωνευτικό και θεωρείται ιδανικό για όλα τα δύσπεπτα πιάτα.
Διαθέτει έντονη γεύση που θυμίζει θυμάρι και ρίγανη. Σε πολλές χώρες το προσθέτουν μέχρι και σήμερα σε χωνευτικά λικέρ. Κατά το Μεσαίωνα, το θρούμπι χρησίμευε ως αφέψημα για τον πονόλαιμο, το βήχα, τον πονόδοντο και τις πληγές στο στόμα, καθώς και ως απολυμαντικό για διάφορα σκεύη, λόγω των αντιβακτηριδιακών και αντιμικροβιακών του ιδιοτήτων.
Στη σύγχρονη βοτανοθεραπεία, το θρούμπι είναι γνωστό κυρίως για τις θεραπευτικές ιδιότητες που έχει στο πεπτικό σύστημα. Λειτουργεί ως χωνευτικό, διεγείρει την όρεξη, τονώνει τον οργανισμό, βοηθά στη θεραπεία της διάρροιας, των σπασμών του εντέρου, των πόνων απο κολικούς, της γαστρικής ατονίας, της νευρικής δυσπεψίας, της ναυτίας και της ξινίλας.
Το αφέψημά του βοηθά στην απομάκρυνση των αερίων του στομάχου, απαλλάσσει απο τα φουσκώματα και συμβάλλει στην καλή λειτουργία της πέψης.
Χρησιμοποιείται επίσης ως αποχρεμπτικό. Μαλακώνει το βήχα και είναι κατάλληλο για τις βρογχίτιδες και το άσθμα. Μπορεί να εφαρμοστεί και εξωτερικά, ως αντισηπτικό, στις πληγές και στα τσιμπήματα των εντόμων, καθώς προσφέρει άμεση ανακούφιση.
Για να παρασκευάσετε ένα αφέψημα με θρούμπι, ρίχνετε ένα κουταλάκι του γλυκού σε ένα φλιτζάνι βραστό νερό και το αφήνετε για 10-15 λεπτά. Η συνιστώμενη δόση είναι από ένα μέχρι τρία φλιτζάνια την ημέρα, μετά τα γεύματα. Για εξωτερική χρήση πάνω σε πληγές ή τσιμπήματα εντόμων, ετοιμάστε κομπρέσες με αφέψημα βράζοντας 30 γραμμάρια για ένα λίτρο νερό.

«Το μυστικό του Λεονάρντο»


 


«Το μυστικό του Λεονάρντο»: Το καινούριο μυθιστόρημα του αγαπημένου μας Αύγουστου Κορτώ (Auguste Corteau) μόλις κυκλοφόρησε!
Στη δύση του βίου του ο Λεονάρντο ντα Βίντσι αποφασίζει να αφηγηθεί τη ζωή του. Το αόρατο νήμα που ξετυλίγει τον μίτο της αφήγησης είναι η λαχτάρα του ηλικιωμένου Λεονάρντο να ομολογήσει το πιο σκοτεινό του μυστικό: ένα έγκλημα που έμεινε ατιμώρητο και στο οποίο χρωστά το πιο διάσημο έργο του.
Ιστορία μυστηρίου κρυμμένη μες στο αξεδιάλυτο μυστήριο της Ιστορίας, το «Μυστικό του Λεονάρντο» είναι πάνω απ’ όλα ένας ύμνος στην ανθρώπινη δημιουργία: στην ψυχή και στο σώμα που επιμένουν να γεννούν ακόμα κι υπό τη βαριά σκιά του θανάτου.


Αρίσταρχος ο Σάμιος: Ο Πατέρας του Ηλιοκεντρικού Μοντέλου

 
taxidistoanexigito.blogspot.com
Ο Αρίσταρχος ο Σάμιος (310 π.Χ.- περίπου 230 π.Χ.) ήταν Έλληνας…

Ο Αρίσταρχος ο Σάμιος (310 π.Χ.- περίπου 230 π.Χ.) ήταν Έλληνας αστρονόμος και μαθηματικός, που γεννήθηκε στη Σάμο. Είναι ο πρώτος καταγεγραμμένος άνθρωπος ο οποίος πρότεινε ηλιοκεντρικό μοντέλο του Ηλιακού Συστήματος, θέτοντας τον Ήλιο και όχι τη Γη, στο κέντρο του γνωστού Σύμπαντος.

Οι ιδέες του περί Αστρονομίας δεν είχαν γίνει αρχικά αποδεκτές και θεωρήθηκαν κατώτερες από εκείνες του Αριστοτέλη και του Πτολεμαίου, έως ότου αναγεννήθηκαν επιτυχώς και αναπτύχθηκαν από τον Κοπέρνικο περίπου 2000 χρόνια μετά.

Ηλιοκεντρισμός

Παρόλα αυτά, γνωρίζουμε από διάφορες παραπομπές ότι ο Αρίσταρχος είχε γράψει ένα άλλο βιβλίο στο οποίο πρότεινε την εναλλακτική υπόθεση του ηλιοκεντρικού μοντέλου.

«Ο Κλεάνθης, [ένας σύγχρονος του Αριστάρχου] πίστευε ότι ήταν το καθήκον των Ελλήνων να καταδικάσουν τον Αρίσταρχο τον Σάμιο με την κατηγορία ότι έβαζε σε κίνηση την εστία [κέντρο] του Σύμπαντος [δηλ. τη Γη] και έτσι διαταράσσει την ηρεμία των θεών: «Ως κινων τήν του κόσμου εστίαν καί ταράσσων τήν των ολυμπίων (θεών) ηρεμίαν» …, υπέθετε ότι ο ουρανός παραμένει ακίνητος και η Γη γυρίζει πάνω σε ένα επικλινή κύκλο, ενώ ταυτόχρονα περιστρέφεται γύρω από τον άξονά της.»


Μέγεθος της Σελήνης
Απόσταση και μέγεθος του Ήλιου

Εντόπισε ότι η Σελήνη και ο Ήλιος έχουν σχεδόν το ίδιο φαινόμενο μέγεθος από τη Γη και συμπέρανε ότι οι διάμετροί τους θα είναι ανάλογοι με την απόστασή τους από τη Γη.


Η αναγέννηση της θεωρίας του Αρίσταρχου

2. Ο Στοβαίος στο σύγγραμμά του «Περί Φυσικής» γράφει: «Αρίσταρχος τον Ηλιον ίστησι».

3. Ο Πλούταρχος στο έργο του «Περί αρεσκόντων τοις Φιλοσόφοις» αναφέρει:

«Αρίσταρχος τον Ηλιον ίστησι μετά των απλανών, την δε Γην κινεί περί τον ηλιακόν κύκλον, εξελίττεσθαι δε κατά λοξού κύκλου την Γην, άμα δε και περί τον αυτής άξονα δινουμένην και κατά τας ταύτης εγκλίσεις σκιάζεσθαι τον δίσκον».

Η μοναδική εργασία του Αρίσταρχου η οποία έχει διασωθεί μέχρι σήμερα, «Περί μεγεθών και αποστημάτων Ηλίου και Σελήνης» (Περί των μεγεθών και αποστάσεων του Ήλιου και της Σελήνης), βασίζεται σε γεωκεντρικό μοντέλο.

Ο Αρχιμήδης έγραψε: «Συ βασιλιά Γέλων γνωρίζεις ότι ο κόσμος είναι το όνο΅α που δίνουν οι περισσότεροι αστρονόμοι σε ΅ία σφαίρα, που στο κέντρο της βρίσκεται η Γη και ότι η ακτίνα της σφαίρας αυτής είναι ίση προς την απόσταση ΅εταξύ του Ήλιου και της Γης. Αυτή είναι η εξήγηση την οποία δίνουν οι αστρονόμοι. Αλλά ο Αρίσταρχος έγραψε ένα βιβλίο, που περιέχει ορισ΅ένες προτάσεις, από τις οποίες συ΅περαίνεται ότι ο πραγ΅ατικός κόσ΅ος είναι πολύ ΅εγαλύτερος.

Πιστεύεται ότι οι απλανείς αστέρες και ο Ήλιος είναι ακίνητοι, ότι η Γη κινείται γύρω από τον Ήλιο σε κυκλική τροχιά, που στο κέντρο της βρίσκεται ο Ήλιος. Ακό΅η ότι η σφαίρα των απλανών αστέρων, που βρίσκεται στο ίδιο ΅ε τον Ήλιο κέντρο, είναι τόσο ΅εγάλη, ώστε ο κύκλος γύρω από τον οποίο περιστρέφεται η Γη απέχει από τους απλανείς αστέρες, όσο απέχει το κέντρο ΅ιας σφαίρας από την επιφάνεια της … Ο Αρίσταρχος δηλαδή εννοεί το εξής: αφού πιστεύουμε ότι η Γη είναι, ας πού΅ε, το κέντρο του κόσμου, η σχέση της Γης προς εκείνο που ονομάζουμε «κόσμο» είναι ίση προς τη σχέση της σφαίρας, που περιέχει τον κύκλο πάνω στον οποίο διατείνεται ότι περιστρέφεται η Γη, προς τη σφαίρα των απλανών αστέρων.»

Ως εκ τούτου, ο Αρίσταρχος πίστευε ότι τα αστέρια βρίσκονται σε άπειρη απόσταση, και αυτό το θεωρούσε ως εξήγηση για την απουσία ορατής παράλλαξης, δηλαδή της παρατηρούμενης κίνησης των αστέρων καθώς η Γη κινείται γύρω από τον Ήλιο. Στην πραγματικότητα τα αστέρια βρίσκονται πολύ πιο μακριά από όσο είχε υποτεθεί στην αρχαιότητα, το οποίο ερμηνεύει το γεγονός ότι η αστρική παράλλαξη είναι ανιχνεύσιμη μόνο με τηλεσκόπια. Αλλά είχε υποτεθεί ότι το γεωκεντρικό μοντέλο ήταν μια απλούστερη και καλύτερη εξήγηση για την έλλειψη παράλλαξης.

Η απόρριψη της ηλιοκεντρικής άποψης ήταν κατά τα φαινόμενα αρκετά έντονη, όπως υποδεικνύει το ακόλουθο κείμενο του Πλουτάρχου (Περί του εμφαινομένου προσώπου τω κύκλω της σελήνης):

Ο Αρίσταρχος παρατήρησε την κίνηση της Σελήνης διαμέσου της σκιάς της Γης κατά τη διάρκεια μιας έκλειψης Σελήνης. Εκτίμησε ότι η διάμετρος της Γης ήταν 3 φορές μεγαλύτερη από τη διάμετρο της Σελήνης.

Χρησιμοποιώντας τον υπολογισμό του Ερατοσθένους ότι η περιφέρεια της Γης ήταν 42.000 χλμ., συμπέρανε ότι η Σελήνη έχει περιφέρεια ίση με 14.000 χλμ. Σήμερα, είναι γνωστό ότι η Σελήνη έχει περιφέρεια περίπου ίση με 10.916 χλμ.

Ο Αρίσταρχος παρατήρησε / υποστήριζε ότι ο Ήλιος, η Σελήνη και η Γη σχηματίζουν σχεδόν μια ορθή γωνία τη στιγμή του πρώτου ή του τελευταίου τετάρτου της Σελήνης. Εκτίμησε ότι η γωνία ήταν 87°.

Χρησιμοποιώντας σωστά τη Γεωμετρία, αλλά με λανθασμένα στοιχεία παρατήρησης, ο Αρίσταρχος συμπέρανε ότι ο Ήλιος ήταν 20 φορές πιο μακριά από ό,τι η Σελήνη. Στην πραγματικότητα ο Ήλιος είναι περίπου 390 φορές πιο μακριά.

Έτσι κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο Ήλιος είχε 20 φορές μεγαλύτερη διάμετρο από τη Σελήνη, κάτι που είναι υπολογιστικά λογικόκαι σωστό, αλλά επίσης λάθος (αφού στηρίζεται σε λάθος δεδομένα). Η εκτίμησή του όμως αυτή υποδεικνύει ότι ο Ήλιος είναι ξεκάθαρα μεγαλύτερος από τη Γη, κάτι που υποστηρίζει το ηλιοκεντρικό μοντέλο.

Ο Αρίσταρχος πρώτος εισηγήθηκε την αποδεκτή σήμερα ηλιοκεντρική θεωρία και θεμελίωσε την Αστρονομία πάνω στη λογική σκέψη, άποψη την οποία, δυστυχώς, μια μερίδα της διεθνούς αστρονομικής κοινότητας, είτε δικαιολογημένα από άγνοια είτε ακόμη και αδικαιολόγητα, δεν φαίνεται να συμμερίζεται απολύτως. Δυστυχώς για την ηλιοκεντρική θεωρία, θερμοί υποστηρικτές της γεωκεντρικής θεωρίας με εισηγητή τον επίσης Σάμιο Πυθαγόρα, ήταν επιστήμονες του κύρους ενός Αριστοτέλη, ενός Ιππάρχου ή ενός Πτολεμαίου … Συνεπώς, η επαναστατική ιδέα του Αρίσταρχου δεν ήταν δυνατό να γίνει αποδεκτή.

Περιέπεσε στη λήθη χωρίς πάντως να ξεχασθεί εντελώς ως την εποχή της Αναγέννησης, οπότε στα 1543, περίπου δύο χιλιετίες αργότερα, δικαιώθηκε από τον διάσημο πολωνό αστρονόμο Nicolaus Copernicus. Αν και ο Κοπέρνικος απλώς ανέσυρε από την αφάνεια την ηλιοκεντρική θεωρία, επαναλαμβάνοντας έτσι τις ιδέες του Αρίσταρχου, εν τούτοις φέρεται σήμερα ως ο εισηγητής της ηλιοκεντρικής θεωρίας, μάλιστα δε το δεκτό σήμερα ηλιοκεντρικό σύστημα εξακολουθεί να ονομάζεται διεθνώς «Κοπερνίκειο» και όχι «Αριστάρχειο», όπως θα έπρεπε.

Η επιβίωση της ηλιοκεντρικής θεωρίας παρά την πολεμική των αντιπάλων της, οφείλεται λιγότερο στον Κοπέρνικο και περισσότερο στις συντριπτικές αποδείξεις για την ορθότητά της, που έδωσαν κατά καιρούς ο Γαλιλαίος, ο Κέπλερ, ο Νεύτων κ.ά. Προκύπτει αβίαστα, λοιπόν, το ερώτημα κατά πόσον το έργο του Κοπέρνικου είναι πρωτότυπο και ποια η αξία του.

Για να δώσει κανείς μια υπεύθυνη απάντηση στο ερώτημα αυτό θα πρέπει να λάβει υπόψη τις δυσκολίες της εποχής του Κοπέρνικου, κατά την οποία επικρατούσαν τα δόγματα του Αριστοτέλη με τα οποία δεν επιτρεπόταν να διαφωνήσει κανείς. Επιπλέον η κριτική στις θεωρίες του πολωνού αστρονόμου άρχισε αμέσως και υπήρξε ιδιαίτερα έντονη.

Αν και η συνεισφορά του Κοπέρνικου στην αναβίωση της ηλιοκεντρικής θεωρίας είναι σημαντική, αυτό όμως δεν αρκεί για να του αναγνωρισθεί και η πατρότητα της θεωρίας αυτής. Είναι αλήθεια ότι ο Κοπέρνικος γνώριζε τις απόψεις του Αρίσταρχου. Αυτό πιστοποιείται από ένα σωζόμενο απόσπασμα του χειρογράφου της πραγματείας του με τίτλο De Revolutionibus Orbium Coelestium. Σε αυτό φαίνεται διαγραμμένη η παράγραφος που αναφέρεται στην πραγματεία του Αρίσταρχου και η οποία κατά ένα παράδοξο τρόπο δεν έχει συμπεριληφθεί στην τυπωμένη έκδοση της πραγματείας του που παρουσιάστηκε το 1543.

Το γεγονός της διαγραφής χαρακτηρίζεται από μερικούς ως λογοκλοπή, ενώ άλλοι θεωρούν την παράλειψη αναφοράς στον Αρίσταρχο και στη θεωρία του ως έλλειψη θάρρους ή δειλία. Θα πρέπει πάντως να τονισθεί ότι δεν είναι απολύτως εξακριβωμένο αν η διαγραφή πρέπει να αποδοθεί στον ίδιο τον Κοπέρνικο ή στον εκδότη του, δεδομένου ότι η έκδοση της πραγματείας έγινε μετά τον θάνατό του. Επίσης είναι αξιοσημείωτο ότι ο πολωνός αστρονόμος δεν έδινε επί μία ολόκληρη δεκαετία τη συγκατάθεσή του για την έκδοση της πραγματείας του φοβούμενος την καταδίκη της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.

Τελικά, το 1543, εκδόθηκε στη Νυρεμβέργη ένα αντίγραφο του χειρογράφου του, το οποίο καταδικάσθηκε το 1616 από την Εκκλησία της Ρώμης.

Ο Κοπέρνικος δεν είναι λοιπόν ο εισηγητής αλλά απλώς ο άνθρωπος που ανέσυρε από τη λήθη και διέδωσε την ηλιοκεντρική θεωρία, η πατρότητα της οποίας ανήκει αποκλειστικά στον Αρίσταρχο. Η συνεισφορά του Κοπέρνικου βρίσκεται κυρίως στο γεγονός ότι εισήγαγε τον γεωμετρικό μηχανισμό του γεωκεντρικού συστήματος του Πτολεμαίου στο ηλιοκεντρικό σύστημα του Αρίσταρχου. Είναι όμως φανερό ότι, αφού η πραγματική δυσκολία δηλαδή η πεποίθηση ότι οι πλανήτες κινούνται ομαλά σε κυκλικές τροχιές δεν ήταν δυνατό να υπερνικηθεί, η όλη προσπάθειά του βρισκόταν σε λανθασμένο δρόμο. Για την αποκατάσταση της αλήθειας αλλά και για λόγους ιστορικής αυτογνωσίας, επιβάλλεται η όσο το δυνατόν ευρύτερη ενημέρωση πάνω στο έργο του μεγάλου έλληνα αστρονόμου Αρίσταρχου, ως μιας εκ των ηγετικών μορφών μέσα στον κόσμο των ελλήνων αστρονόμων, μαθηματικών και φιλοσόφων της αρχαιότητας.

1. Ο Αρχιμήδης στη μαθηματική πραγματεία του «Ψαμμίτης» γράφει: «Αρίσταρχος ο Σάμιος υποτίθεται γαρ τα μεν απλανέα των άστρων και τον Αλιον μένειν ακίνητον, ταν δε Γαν περιφέρεσθαι περί τον Αλιον κατά κύκλου περιφέρειαν, ός εστιν εν μέσω τω δρόμω κείμενος».
 

Μία μόνο λέξη θα σας πει: «φόνος»

Εκδόσεις Διόπτρα - Dioptra Publications
Εκδότης
Εκδόσεις Διόπτρα - Dioptra Publications
#ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Παρακαλούμε καθίστε αναπαυτικά και προσδεθείτε. Δίπλα σας ταξιδεύει μια σιωπηλή ασθενής. Μία μόνο λέξη θα σας πει: «φόνος».

Ανακαλύψτε τα 3 αστυνομικά που βρίσκονται στις λίστες όλων των αναγνωστών.
📘 Θέση 7Α: https://www.dioptra.gr/vivlio/astunomika-vivlia/i-thesi-7a/
📘 Η Σιωπηλή Ασθενής: https://www.dioptra.gr/…/astunomika-viv…/i-siopili-asthenis/
📘 Η Λέξη είναι Φόνος: https://www.dioptra.gr/…/astunomika-viv…/i-lexi-einai-fonos/

ΡΟΛΑΚΙΑ ΠΙΤΣΑΣ

173.339 προβολές
Paxxi
Αφράτα ΡΟΛΑΚΙΑ ΠΙΤΣΑΣ με ζουμερή σάλτσα ντομάτας, ζαμπόν και λιωμένα τυριά που τα σκεπάζουν. Το νόστιμο σνακ για το σχολείο, τα πάρτι, το πικ-νικ ακόμα και το γραφείο. 
Αναλυτικά η συνταγή https://bit.ly/2CRhWX0

Η πάπρικα

 
Μαρινα Ιορδανίδου προς ΒΟΤΑΝΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ «Φάρμακο σας ας γίνει η τροφή σας και η τροφή σας ας γίνει
Η πάπρικα είναι ζωηρόχρωμη κόκκινη σκόνη που παρασκευάζεται από τους καρπούς συγκεκριμένων ποικιλιών πιπεριάς (Καψικόν το ετήσιον, Capsicum annuum), χρησιμοποιείται δε ευρέως ως μπαχαρικό.
Τα φυτά φυτεύονται στην αρχή της άνοιξης, η δε συγκομιδή πραγματοποιείται το καλοκαίρι και το φθινόπωρο.
Οι καρποί ξηραίνονται και κονιορτοποιούνται για να παραχθεί η πάπρικα. Η γεύση της πάπρικας ποικίλλει από γλυκιά έως δριμεία. Η πάπρικα περιέχει σάκχαρο και είναι πλουσιότερη σε βιταμίνη C σε σχέση με τα εσπεριδοειδή.
Η καψαϊκίνη είναι υπεύθυνη για την καυτερή της γεύση, ενώ η ελαιορρητίνη χρησιμοποιείται ως χρωστική σε διάφορα τρόφιμα (μεταξύ αυτών και τα λουκάνικα). Η πάπρικα χρησιμοποιείται στην κουζίνα πολλών χωρών , κυρίως όμως στις κουζίνες της Ισπανίας του Μεξικού και της Βαλκανικής Χερσονήσου. Στην Ουγγαρία η πάπρικα είναι το εθνικό μπαχαρικό όπου χρησιμοποιείται σε καυτερά πιάτα όπως το γκούλας(gulyas) και σε σάλτσες όπως η κέτσαπ.

Δημοφιλείς αναρτήσεις