Μωσαϊκό: Κολοκυθοκεφτέδες στο φούρνο

Μωσαϊκό: Κολοκυθοκεφτέδες στο φούρνο: Οι Συνταγές της Παρέας Πατήστε "Μου αρέσει!" στη Σελίδα · 8 ώρες πριν     Τι θα φάμε σήμερα! *************** ...

Αγροσελίδα: Αν είμασταν αγρότες στην αρχαία Ελλάδα,θα υποφέραμ...

Αγροσελίδα: Αν είμασταν αγρότες στην αρχαία Ελλάδα,θα υποφέραμ...: Η θαμμένη στους αιώνες θεραπευτική μέθοδος του Αριστοτέλη Ο Διογένης Λαέρτιος στο βιβλίο του «Βίοι Φιλοσόφων» στο ειδ...

Αν είμασταν αγρότες στην αρχαία Ελλάδα,θα υποφέραμε λιγότερο απο την μέση μας χάρη στον Αριστοτέλη!

Η θαμμένη στους αιώνες θεραπευτική μέθοδος του Αριστοτέλη

Ο Διογένης Λαέρτιος στο βιβλίο του «Βίοι Φιλοσόφων» στο ειδικό κεφάλαιο που αναφέρεται στον Αριστοτέλη, μας αποκαλύπτει μία εξαιρετικά σημαντική πληροφορία η οποία στις μέρες μας παραμένει εντελώς άγνωστη.

Σύμφωνα με το αρχαίο κείμενο, αποκαλύπτεται ότι ο Αριστοτέλης διέθετε πολλές ιατρικές γνώσεις, γεγονός που λογικά θα ήταν αναμενόμενο, από την στιγμή που γνωρίζουμε ότι ο πατέρας του ο Νικόμαχος, ήταν γιατρός και μάλιστα μέσα στην βασιλική αυλή.

Περιγράφεται λοιπόν, αν και με μεγάλη συντομία, μία περίπτωση θεραπείας που προτείνει ο Αριστοτέλης για τους πόνου της πυέλου. Η πύελος αποτελεί την βάση της σπονδυλικής μας στήλης. Σήμερα η περιοχή αυτή είναι περισσότερο γνωστή με τον όρο «λεκάνη» και η ασθένεια αυτή, «πόνος της μέσης μας»

Πρόκειται πιθανώς για ένα πιασμένο νεύρο του σπονδύλου που συνδέει την πύελο (λεκάνη) με την σπονδυλική στήλη, με αποτέλεσμα ο ασθενής να μην μπορεί να κουνηθεί καθόλου, εξαιτίας των ισχυρών πόνων.

Αυτή η πρωτοποριακή θεραπευτική μέθοδος που προτείνει ο Αριστοτέλης παρουσιάζει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον, διότι η ασθένεια αυτή είναι εξαιρετικά διαδεδομένη και στην σημερινή εποχή, καθώς ακούμε συνεχώς για συνανθρώπους μας που λόγω του δυνατού πόνου στη μέση τους πολλές φορές να μην μπορούν ούτε να περπατήσουν!

Ας εξετάσουμε το σύντομο, αλλά άκρως αποκαλυπτικό αρχαίο κείμενο:

καὶ Λύκωνα λέγειν ὡς ἐν πυέλῳ θερμοῦ ἐλαίου λούοιτο καὶ τοὔλαιον διαπωλοῖτο.
Ο Αριστοτέλης, συμβούλεψε κάποτε τον Λύκωνα, ο οποίος έπασχε από πόνους της πυέλου, (λεκάνης) να λουστεί με ζεστό λάδι, ώστε να απελευθερωθεί από τους πόνους του.

(Ο Λύκων ήταν ένας από τους μελλοντικούς διευθυντές του Περιπατητικού Λυκείου, το οποίο διοίκησε μάλιστα για 44 ολόκληρα χρόνια.)

ἔνιοι δὲ καὶ ἀσκίον θερμοῦ ἐλαίου ἐπιτιθέναι αὐτὸν τῷ στομάχῳ φασί·
Μερικοί μάλιστα ισχυρίζονται ότι τον είχε συμβουλέψει επιπλέον, να τοποθετήσει και μια μικρή θερμοφόρα γεμάτη ζεστό λάδι, την οποία θα έπρεπε να τοποθετήσει επάνω στο στομάχι του, όσο ήταν ξαπλωμένος.

καὶ ὁπότε κοιμῷτο, σφαῖραν χαλκῆν βάλλεσθαι αὐτῷ εἰς τὴν χεῖρα λεκάνης ὑποκειμένης,
Επίσης, ο ασθενής θα έπρεπε να κρατάει στην παλάμη του μια χάλκινη σφαίρα. Όταν κάποτε θα κοιμόταν, τότε αυτή η σφαίρα θα γλιστρούσε από το χέρι του (αφού λόγω του ύπνου θα χαλάρωνε) και θα έπεφτε σε μια μεταλλική λεκάνη που βρισκόταν ακριβώς από κάτω.

ἵν' ἐκπεσούσης τῆς σφαίρας εἰς τὴν λεκάνην ὑπὸ τοῦ ψόφου ἐξέγροιτο.
Έτσι ώστε πέφτοντας η χάλκινη σφαίρα στην μεταλλική λεκάνη, να προκαλέσει δυνατό θόρυβο και ο ασθενής να ξυπνήσει τρομαγμένος, έτσι ώστε να πεταχτεί από το κρεβάτι του!

Προφανώς με αυτήν την πρωτότυπη μέθοδο του Αριστοτέλη, ο ασθενής ακούγοντας ξαφνικά μέσα στον ύπνο του, τον οξύ και ενισχυμένο ήχο που παράγεται από την πτώση της χάλκινης σφαίρας στην μεταλλική λεκάνη, πετάγεται έντρομος από το κρεβάτι του, προσπαθώντας έντρομος να καταλάβει τι συμβαίνει!

Όμως ακριβώς χάρη σε αυτήν την απρόσμενη και μη ελεγχόμενη αντίδρασή του, ο ασθενής αναγκάστηκε, χωρίς να το θέλει να λυγήσει την μέση του, κάτι που προηγουμένως όμως του ήταν αδύνατο να το κάνει λόγω των ισχυρών πόνων!

Εντωμεταξύ το νεύρο της πυέλου, αλλά και οι σπόνδυλοι οι οποίοι δέχτηκαν μια ισχυρή λίπανση από το μπάνιο στο ζεστό λάδι που προηγήθηκε της κατάκλισης, αλλά και από την ζεστή θερμοφόρα, χαλάρωσαν και ηρέμησαν λόγω της ευεργετικής θερμότητας που δέχτηκαν!

Έτσι, με το ξαφνικό τράνταγμα του σώματος από την ενστικτώδη απότομη αντίδραση, επανήλθαν στην σωστή θέση τους και σταμάτησαν να πονάνε!

Βεβαίως σημαντικό ρόλο στην επιτυχία της θεραπείας θα πρέπει να παίζει και το υλικό του χαλκού από το οποίο αποτελείται η σφαίρα που ο ασθενής κρατάει στο χέρι του, καθώς ο χαλκός αποτελεί ένα μέταλλο που βρίσκεται μέσα σε κάθε σχεδόν σημείο του σώματός μας και χαρακτηρίζεται κυρίως από αντιοξειδωτικές ιδιότητες που είναι απαραίτητες για την επίτευξη της συγκεκριμένης θεραπείας.

Άλλωστε είναι και σήμερα γνωστό ότι η χορηγία χαλκού, μπορεί να συνεισφέρει στην αντιμετώπιση φλεγμονωδών παθήσεων, όπως για παράδειγμα η ρευματοειδής αρθρίτιδα.

Είναι πολύ σημαντικό να παρατηρούμε ότι η θεραπεία που πρότεινε ο Αριστοτέλης, επιτεύχθηκε με απολύτως φυσικό τρόπο και μάλιστα κατά την διάρκεια του ύπνου, όταν δηλαδή λειτουργεί το συνειδητό μέρος της Ψυχής μας, το οποίο μας συνδέει με την θεία μας υπόσταση και θεωρείται υπεύθυνο για την πρόκληση των ασθενειών οι οποίες στην συνέχεια εμφανίζονται στο σώμα μας.

Βεβαίως, δεν μπορούμε παρά να θαυμάσουμε αυτήν την άκρως πρωτοποριακή και αποτελεσματική μέθοδο «εναλλακτικής» θεραπείας που προτείνει ο Αριστοτέλης, στην αντιμετώπιση μιας ασθένειας που με τα σήμερα ιατρικά δεδομένα, πιθανότατα να απαιτούσε εγχείρηση!

CretePlus.gr

Μωσαϊκό: Το Πλατύ είναι ένα χωριό στη Λήμνο

Μωσαϊκό: Το Πλατύ είναι ένα χωριό στη Λήμνο: Το Πλατύ είναι ένα χωριό στη Λήμνο . Διοικητικά ανήκει στον Δήμο Λήμνου της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου (πρόγραμμα Καλλικράτης). Από το 1...

Μωσαϊκό: Η γενετική φωτίζει την προέλευση του αρχαίου πληθυ...

Μωσαϊκό: Η γενετική φωτίζει την προέλευση του αρχαίου πληθυ...:   ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΩΝ ΜΙΝΩΪΤΩΝ ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΚΡΉΤΕΣ (άρθρο στο σημ. ΒΗΜΑ, της Ιωάννας Σουφλέρη, Μοριακής Βιολόγου Phd, βραβευμένης με μετάλλ...

Μωσαϊκό: Γ ΡΙΤΣΟΣ «Ο ΤΟΠΟΣ ΜΑΣ»

Μωσαϊκό: Γ ΡΙΤΣΟΣ «Ο ΤΟΠΟΣ ΜΑΣ»: Γ ΡΙΤΣΟΣ «Ο ΤΟΠΟΣ ΜΑΣ» Ανεβήκαμε πάνω στο λόφο να δούμε τον τόπο μας – φτωχικά, μετρημένα χωράφια, πέτρες, λιόδεντρα. Αμπέλια τρα...

Μωσαϊκό: ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟ ΨΩΜΙ

Μωσαϊκό: ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟ ΨΩΜΙ: http://www.agioritikovima.gr/diatrofi/21554-agioreitiko-ps%CE%BF ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟ ΨΩΜΙ   Δείτε πως μπορείτε να φτιάξετε αγιορε...

Μωσαϊκό: Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΟΥΝΤΖΑΣ

Μωσαϊκό: Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΟΥΝΤΖΑΣ: Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΟΥΝΤΖΑΣ ************************** * (Πηγή: Μ. Θερμού, Το Βήμα) Εικόνα: Η Μέδουσα Γοργώ του δυτικού αετώματος του αρχαϊκ...

Μωσαϊκό: Οι σημερινοί Έλληνες είμαστε απόγονοι των Αρχαίων

Μωσαϊκό: Οι σημερινοί Έλληνες είμαστε απόγονοι των Αρχαίων: http://arxaiaellinika.wordpress.com Οι σημερινοί Έλληνες είμαστε απόγονοι των Αρχαίων Αναρτήθηκε από τον/την Ecleipshs «...

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ

Maria Dimitriou

23 Ιουνίου στις 10:07 μ.μ. ·

Ο John Katsoulis κοινοποίησε μια δημοσίευση στην ομάδα ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ - ΠΑΙΔΕΙΑ.

12 Σεπτεμβρίου 2018

Ιωαννης Θεοδωροπουλος

12 Σεπτεμβρίου 2018

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ
Του Γιάννη Θεοδωρόπουλου.
Η πιο σημαντική και ιστορικά αναλλοίωτη προσφορά των Ελλήνων στον Ευρωπαϊκό πολιτισμό είναι το αλφάβητο. Όλοι οι θησαυροί, της επιστήμης και της τέχνης του δυτικού κόσμου, έχουν γραφεί με αλφάβητα, που αποτελούν ελάχιστα παραλλαγμένες μορφές του Ελληνικού. ( λατινικό και σλαβικό ). Και η ονομασία αλφάβητο κοινή σε όλες τις Ευρωπαϊκές γλώσσες, μαρτυρεί την κοινή Ελληνική καταγωγή.
Το αλφάβητο που ονομάζουμε Ελληνικό, δεν είναι η παλαιότερη γραφή της Ελληνικής γλώσσας. Με την ανάγνωση της Μυκηναϊκής γραφής (γραμμικής Β), πιστοποιήθηκε ότι αυτή υπήρξε η παλαιότερη γραφή κειμένων, που χρονολογούνται στους Μυκηναϊκούς χρόνους. Ωστόσο τα δυο αυτά συστήματα γραφής, δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους, ούτε στη μορφή των συμβόλων ούτε στη λειτουργία τους. Το Μυκηναϊκό είναι συλλαβογραφικό, δηλαδή κάθε σύμβολο εκφράζει μια συλλαβή, ενώ το Ελληνικό είναι φωνητικό, κάθε δηλαδή σύμβολο-γράμμα εκφράζει έναν ιδιαίτερο φθόγγο-φωνή.
Αυτή η ιδιότητα του Ελληνικού αλφαβήτου τόσο απλή και κατανοητή σήμερα, υπήρξε μια κοσμοϊστορική κατάκτηση του ανθρώπου.
Η αρχαία Ελληνική παράδοση απέδιδε την εύρεσή του σε διάφορα μυθικά πρόσωπα, με επικρατέστερο τον Κάδμο, βασιλέα της Τύρου.
Η σύγχρονη έρευνα απέδειξε ότι το Ελληνικό αλφάβητο δεν αντέγραψε αλλά χρησιμοποίησε κατά κάποιον τρόπο ως βάση τη Φοινικική γραφή, που δεν ήταν κατά τη γνώμη μου αλφάβητο, αλλά ένας τρόπος γραφής. Κάτι ενδιάμεσο μεταξύ φωνητικής και συλλαβογραφικής γραφής, το οποίο είχε 22 στοιχεία, και επάνω εκεί, διαμορφώθηκε αργά – αργά παρουσιάζοντας διάφορες παραλλαγές κατά περιοχή. Έτσι κυκλοφόρησαν πάμπολλα Ελληνικά αλφάβητα μέχρι να επικρατήσει οριστικά το Ιωνικό, γύρω στα 400 π.χ.
Αλλά η ονομασία Φοινικικό αλφάβητο είναι ιδιαίτερα σχετική. Διότι η ονομασία Φοινίκη είναι Ελληνική. Η ρίζα «φοιν» σημαίνει στα Ελληνικά ο ερυθρός, η λέξης «φοινίκεος» σημαίνει ο πορφυροκόκκινος. Ο «Φοίνιξ» είναι το εκ της τέφρας αναγενόμενο πτηνό. Η Χαονία ήταν περιοχή της Ηπείρου που κατοικείτο από τους Χάονες και είχαν για πρωτεύουσα την «Φοινίκη». Για το δέντρο Φοίνικας αναφέρει η μυθολογία η Λητώ κάτω από «Φοίνικα έτεκεν». Ο «Φοίνιξ» τον συναντάμε ως όνομα σε πλήθος Ελληνικών μυθικών προσώπων. Καθώς και σε δύο τραγωδίες, του Σοφοκλή και του Ευριπήδη. Αλλά επί πλέον πρέπει να σημειώσουμε ότι Φοίνικες σαν έθνος ή λαός δεν υπήρξαν. Όταν λέμε Φοίνικες, εννοούμε ένα σύνολο λαών, όπως οι Μινωίτες που μετανάστευσαν εκεί το 1500 π.χ. μετά την καταστροφή που υπέστησαν από την έκρηξη του ηφαιστείου της Θύρας. Οι Μινωίτες μετοίκισαν στα παράλια της Φοινίκης γιατί αυτοί που επλήγισαν από το ηφαίστειο κατοικούσαν στα παράλια της Κρήτης, και ήταν λαός που ασχολείτο με την ναυτιλία και το εμπόριο. Και έπαιξαν λόγω ανωτέρου πνευματικού και πολιτιστικού επιπέδου, ηγετικό ρόλο στις παραλιακές πόλεις. Αλλά και προ του 1500π.χ. οι Μινωϊτες πρέπει να είχαν δημιουργήσει πόλεις αποικίες στην περιοχή αυτή για να εξυπηρετήσουν τις εμπορικές τους συναλλαγές.
Οι κάτοικοι της Φοινίκης ήσαν επίσης οι απόγονοι των Χανααϊτών, όπως οι Αραμαίοι, οι Χιττίτες, οι Σουμέριοι, οι Εβραίοι, αλλά κυρίως οι δυναμικές και ανεξάρτητες πόλεις, Βύβλος που η ονομασία της είναι και αυτή Ελληνική, διότι βύβλο οι Έλληνες έλεγαν τον πάπυρο Καθώς η Σιδώνα, και η Τύρος. Αυτές οι πόλεις κράτη είχαν τρόπο οργάνωσης όπως στον Ελλαδικό χώρο. Αυτά δείχνουν ότι ο πληθυσμός τους ήταν κατά ένα μεγάλο ποσοστό Έλληνες. Όλα τα ανωτέρω φαίνετε ότι γνώριζε ο Ηρόδοτος που αναφέρει ότι οι Έλληνες πήραν την γραφή από τους Φοίνικες, διότι εννοούσε τους Έλληνες της Φοινίκης, χωρίς να είναι και βέβαιος διότι αναφέρει «ως εμοί δωκεί».
Μπορεί τα ευρήματα που αναφέρω πιο κάτω μας κάνουν να υποθέσουμε ότι οι Έλληνες πήραν στοιχεία γραφής από τους Φοίνικες. Όμως πως μπορούμε να εξηγήσουμε τα Ομηρικά έπη που εγράφησαν περί το 700π.χ. να αποτελούν ένα κορυφαίο λογοτεχνικό δημιούργημα. Αυτό σημαίνει ότι οι Έλληνες είχαν μακροχρόνιο λεκτική και γραφική γνώση, και γιατί δεν υπάρχει κάτι ανάλογο λογοτεχνικό κείμενο στους λαούς της Φοινίκης, αν υποθέσουμε ότι προηγούντο των Ελλήνων. Εγώ πάντως θεωρώ ότι οι Μινωϊτες που μετοίκησαν στην Φοινίκη μετά την καταστροφική επίδραση που είχε για αυτούς το ηφαίστειο της Σαντορίνης, είναι και οι εμπνευστές της αποκαλούμενης Φοινικικής γραφής. .
Οι Έλληνες όμως, πραγματοποίησαν βασικές μετατροπές της Φοινικικής γραφής, μεταμορφώνοντάς την ριζικά. Η Φοινικική γραφή είχε μόνο σύμφωνα και μερικά ημίφωνα, όχι όμως φωνήεντα. Χρησιμοποίησαν πέντε από τα Φοινικικά στοιχεία για να αποδώσουν πέντε φωνήεντα, ήτοι τα α, ε, ι, ο, υ. Εκτός από τα φωνήεντα, έγιναν πολλές επεμβάσεις και προσθήκες διαφορετικές κατά περιοχή. Όπως η προσθήκη των νέων γραμμάτων, φ, χ, ξ, και ψ. Τα δύο πρώτα ανάλογα με την περιοχή προ της προσθήκης τους αποδίδονταν με τα ΠΧ, και ΚΗ, ( η προσθήκη του Η γινόταν για δήλωση δασύτητας ). Το ξ, αποδίδονταν με το ΚΣ η ΧΣ και το ψ, με το ΠΣ ή ΦΣ. Στο Εύβοιας το Χ δεν χρησιμοποιήθηκε να αποδώσει το χ, αλλά το ξ, και έτσι μεταφέρθηκε στην Ιταλία στο Λατινικό. Το φ, έγινε αμέσως αποδεκτό από όλα τα κυκλοφορούντα αλφάβητα. Μετά έγινε και ο διαχωρισμός των φωνηέντων σε μακρά και βραχέα. Ακολούθησαν ακόμη πολλές μακροχρόνιες μορφοποιήσεις για να πάρει τη σημερινή του μορφή. Τα επικρατέστερα αλφάβητα ήταν το Ιωνικό, το Κορινθιακό, και Αθηνών, της Εύβοιας, της Ηλείας, της, Αρκαδίας, των Κυκλάδων, κ. α.
Αν μελετήσουμε τον πίνακα που παραθέτω, βλέπουμε πως μορφοποιήθηκε το Ελληνικό αλφάβητο και ποια επίδραση είχε από την Φοινικική γραφή. Αλλά και εξετάζοντας ένα ένα γράμμα χωριστά, θα παρατηρήσουμε πολλές μορφοποιήσεις μέχρι το καθ’ ένα να πάρει την τελική του σημερινή μορφή.
Στην Ελληνική με το άλφα εννοούμε το α, με το βήτα το β, και ούτω καθ’ εξής. Στην Φοινικική το άλφα, aleph είναι το βόδι. Το βήτα beth, είναι το σπίτι. Το γάμα gimel είναι η γκαμήλα, και συνεχίζεται. Είναι αυτό που είπα στην αρχή ότι ήταν κάτι ενδιάμεσο μεταξύ συλλαβογραφικής και φωνητικής γραφής. Στη Φοινικική η γραφή γινόταν από δεξιά προς τα αριστερά, και τον ίδιο τρόπο χρησιμοποίησαν και οι Έλληνες, Τον ΣΤ΄ αιώνα ακολουθήθηκε η γραφή «βουστροφηδόν» δηλαδή όπως κάνουν στους αγρούς την άρoση τα βόδια. Με την γραφή αυτή παρέδωσε στους Αθηναίους ο Σόλων τη νομοθεσία που είχε συντάξει.
Αργότερα επειδή είδαν ότι οι περισσότεροι άνθρωποι είναι δεξιόχειρες, άλλαξαν την γραφή και την έκαναν από αριστερά προς τα δεξιά.
Ο χρόνος επηρεασμού της γραφής από τους Φοίνικες δεν μπορεί να είναι κάποια χρονολογία συγκεκριμένη, αλλά να έγινε σιγά – σιγά μέσω των επαφών που είχαν οι λαοί από τις εμπορικές συναλλαγές. Η Ρόδος και η Θύρα εικάζεται ότι ήταν οι πρώτες πύλες εισόδου. Πρέπει να άρχισε κατά την γνώμη μου το 1000π.χ. και μέχρι το 850π.χ. να είχε ολοκληρωθεί.
Οπωσδήποτε η μορφοποίηση του αλφαβήτου δεν έγινε από τους εμπόρους, αυτοί απλώς το μετέφεραν στις πατρίδες τους, και εκεί ιδιοφυείς Έλληνες, το επεξεργάσθηκαν και το διαμόρφωσαν. Όλη αυτή η διαδικασία της σταδιακής διαμόρφωσης, και μέχρι να γίνει κτήμα περισσοτέρων ανθρώπων, κράτησε πάρα πολλά χρόνια.
Οι πρώτες επιγραφές σε Φοινικική αλφαβητική γραμμική γραφή, είναι του «Αχιράμ», γύρω στα 1050 - 1030 π.χ. η «Ζαχάρ - Μπαάλ» στα 1070-1060 π.χ. του «Ιθομπάαλ» στα 980-985 π.χ. του «Γιοχεμίλκ» στα 960-950 π.χ. το ημερολόγιο του «Γκέζερ» στα 930-925 π.χ. Αυτό εικάζει ότι τη Φοινικική γραφή την πήραν από τους Φοίνικες οι Έλληνες και όχι οι Φοίνικες από τους Έλληνες. Διότι ανάλογες επιγραφές στην Ελλάδα βρίσκουμε το 800 π.χ. και μετά, όπως η επιγραφή του «Νέστορος ποτηρίου», που βρέθηκε στο νησί Ίσκια, (Πιθυμούσες) της Ιταλίας σε τάφο που χρονολογείται το 740—725 π.χ. Το νησί Πιθυμούσες είχαν εποικίσει Έλληνες από την Κύμη της Εύβοιας, το 770 με 760 π.χ. Οι Κυμαίοι ερχόμενοι στην νέα τους πατρίδα, έφεραν και το αλφάβητο της Εύβοιας, το οποίο είχε αρκετές διαφορές με τα άλλα. Στο αλφάβητο αυτό, το Χ προφέρονταν ως ξ, το Σ γράφονταν ως C, Το Υ, ως U. και είχε ακόμη τα γράμματα D, ως Δ, το G, ως Γ, το οποίο πήραν αργότερα οι Λατίνοι, κτίζοντας επάνω του το Λατινικό αλφάβητο.
Κατά την μετάβαση από το Μυκηναϊκό στο Ελληνικό αλφάβητο, και με βάση τις ευρεθείσες επιγραφές, έχουμε ένα κενό 400 ετών. Κάποιοι μελετητές, υποθέτουν ότι οι Έλληνες τα χρόνια αυτά, παρουσιάζουν πολιτισμικό κενό. Όμως, οι περισσότεροι μελετητές έχουν την άποψη, ότι αν είχαν πολιτισμικό κενό, δεν θα κατάφερναν, τόσο ουσιαστικές τροποποιήσεις δημιουργώντας αυτό το αλφάβητο. Αυτό σημαίνει ότι η διαχείριση της αποτύπωσης της γραφής δεν διακόπηκε ποτέ, αλλά ότι μάλλον χρησιμοποιήθηκαν για γραφή, υλικά που δεν άντεξαν στο χρόνο.
Αυτές είναι σε γενικές γραμμές οι απόψεις των μελετητών του Ελληνικού αλφαβήτου.
Βεβαίως κάποιοι μελετητές, έχουν την άποψη ότι οι Φοίνικες πήραν το αλφάβητο από τους Έλληνες και συγκεκριμένα από τους Μινωϊτες. Αυτό έχει λογική βάση, διότι οι Μινωϊτες σαν λαός κυρίαρχος του θαλάσσιου εμπορίου, που είχε ήδη εφεύρει το ηλιακό ρολόι, καθώς και όργανο δια του οποίου επιτυγχάνονταν η ασφαλής ναυσιπλοΐα, και για να εξυπηρετούν καλυτέρα τις εμπορικές τους συναλλαγές, σίγουρα είχαν ασχοληθεί και με τον τρόπο επικοινωνίας με σύστημα γραφής, κατ’ αρχάς με την γραμμική γραφή Β. η οποία ήταν αποκλειστικά συλλαβογραφική. Η οποία εξελίχτηκε στην αποκαλούμενη Φοινικική γραφή που ήταν κάτι ενδιάμεσο μεταξύ συλλαβογραφικής και φωνητικής γραφής.
Εγώ προσωπικά είμαι της άποψης ότι όπως και να το πάρουμε το Αλφάβητο είναι δημιούργημα των Ελλήνων, διότι στις αναφερθείσες δυναμικές πόλεις Βύβλος, Σιδώνα, και Τύρος, από όπου φαίνετε άρχισαν τα πρώτα υποτυπώδη βήματα του αλφαβήτου, ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού ήταν Έλληνες. αυτό επιβεβαιώνετε από τις Ελληνικές τους ονομασίες.
Επίσης προσπαθώ να εξηγήσω πως οι Μινωίτες με τον Βασιλιά τους τον Ιδομενέα συμμετείχαν στον Τρωικό πόλεμο με μεγάλη ναυτική δύναμη 40 πλοίων σύμφωνα με τον Απολλόδωρο ή 90 πλοίων σύμφωνα με τον Διόδωρο τον Σικελιώτη. Αφού η καταστροφή που έπαθαν από το ηφαίστειο της Σαντορίνης ήταν τρομακτική, και δεν μπόρεσαν ποτέ να συνέλθουν, και να γίνουν και πάλι ισχυρή ναυτική δύναμη. Μόνο αν μεταθέσουμε τον Τρωικό πόλεμο σε χρονολογία προ του 1600 π.χ. τότε οι Μινωίτες ήταν η μεγάλη ναυτική και εμπορική δύναμη της Μεσογείου. Η μετάθεση αυτή απαντά και στο ερώτημα : πως ο Όμηρος που κατέγραψε τα πάντα δεν κάνει αναφορά στην μεγαλύτερη καταστροφή που έγινε στον Μεσογειακό χώρο από το ηφαίστειο της Σαντορίνης.
Τα τελευταία όμως χρόνια, έχει προβληματίσει τους μελετητές, η ανεύρεση στο Δισπήλιο της Καστοριάς, επιγραφής, επάνω σε ξύλινη πινακίδα η οποία φωτογραφήθηκε, και μετρήθηκε η ηλικία της, με την μέθοδο του άνθρακα C14, από τον καθηγητή προϊστορικής Αρχαιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ. Χουρμουζιάδη. Η μέτρηση έδειξε ότι είναι ηλικίας 7500 ετών. Στην πινακίδα αυτή, υπήρχε γραφή που δεν έχει ακόμα αναγνωστεί. Δυστυχώς όμως, η πινακίδα αυτή ερχόμενη στο φως, διαλύθηκε.

Μωσαϊκό: Καλοκαιρινή Στραπατσάδα!

Μωσαϊκό: Καλοκαιρινή Στραπατσάδα!: Καλοκαιρινή Στραπατσάδα! Bαθμολογία:         12 ψήφοι Προστέθηκε από Dali , 23.06.08 Περιγραφή Το πιο γρήγορο και εύ...