Μωσαϊκό

Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου 2019

πλεκτές κασσετίνες

Maria Dimitriou

14 Ιανουαρίου 2018

Δεν υπάρχει διαθέσιμη περιγραφή για τη φωτογραφία.

+11

Ο χρήστης Örgü İşleri πρόσθεσε 13 φωτογραφίες και ένα βίντεο στο άλμπουμ .

5 Ιανουαρίου 2018

Τριαντάφυλλος Σερμέτης: «Απελπισία»!

Maria Dimitriou

10 Μαΐου

Τριαντάφυλλος Σερμέτης-Συγγραφέας

4 Μαΐου

ΝΕΟ! Τριαντάφυλλος Σερμέτης: «Απελπισία»!
Η υπαρκτική αστοχία του ανθρώπου να Είναι. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΡΜΟΣ.
''Παρόλη την πολιτιστική εξέλιξη και πρόοδο κατά τους τελευταίους αιώνες, ο άνθρωπος παραμένει μια απελπισμένη ύπαρξη που επιζητεί την αυτοδικαίωσή της. Όσο δεν εστιάζει στην αυθυπέρβασή του και δεν κατανοεί ότι ετούτη διαπερνάται από το πνεύμα του, τόσο η αντιανθρώπινη υπόσταση θα κυριαρχεί εξαιτίας της έλλειψης αρχών και αξιών. Η απόσταση που έχει να διανύσει για να προσεγγίσει την Ανθρωπινότητά του παραμένει τεράστια.''

Αγροσελίδα: Λάχανο: καλλιέργεια και θεραπευτικές ιδιότητες

Αγροσελίδα: Λάχανο: καλλιέργεια και θεραπευτικές ιδιότητες: Το λάχανο Brassica oleracea var. capitata , ανήκει στην ίδια οικογένεια με το κουνουπίδι και το μπρόκολο (οικογ. Cruciferae). Κ...

Λάχανο: καλλιέργεια και θεραπευτικές ιδιότητες

Το λάχανο Brassica oleracea var. capitata, ανήκει στην ίδια οικογένεια με το κουνουπίδι και το μπρόκολο (οικογ. Cruciferae).

Καλλιεργείται για τη φυλλώδη κεφαλή του, για την ακρίβεια το σφαιρικό σύμπλεγμα από ανώριμα φύλλα, η οποία είναι φαγώσιμη. Η φυλλώδης κεφαλή, ανάλογα με την ποικιλία έχει χρώμα λευκό, κόκκινο ή γκριζοπράσινο. Το λάχανο είναι στενός συγγενής με το μπρόκολο και το κουνουπίδι.

Στην Ελλάδα το λάχανο ευδοκιμεί καλύτερα τη φθινοπωρινή-χειμερινή περίοδο και την άνοιξη. Είναι όμως δυνατό να καλλιεργηθεί και το καλοκαίρι αν επιλέξετε κατάλληλο υβρίδιο.

—Ποικιλίες λάχανου
Υπάρχουν πολλοί τύποι λάχανου που διαφέρουν ως προς:
1) το μέγεθος, το σχήμα και το χρώμα της κεφαλής,
2) τη διάρκεια του βιολογικού κύκλου και άλλα χαρακτηριστικά.
Ως προς τη διάρκεια του βιολογικού κύκλου, δηλαδή του απαιτούμενου χρόνου από τη μεταφύτευση μέχρι την ωρίμανση, υπάρχουν οι εξής κατηγορίες:

Υπερπρώιμα: ωριμάζουν σε 55-–60 ημέρες από τη μεταφύτευση και είναι συνήθως μικρού μεγέθους. Χρησιμοποιούνται για ανοιξιάτικη καλλιέργεια.

Πρώιμα: ωριμάζουν σε 90 ημέρες και χρησιμοποιούνται κυρίως για καλοκαιρινή καλλιέργεια.

Μεσοπρώιμα και μεσόψιμα: ωριμάζουν σε 120 ημέρες και είναι κατάλληλα για φθινοπωρινή καλλιέργεια.

Όψιμα ή χειμωνιάτικα: κατάλληλα για χειμερινή καλλιέργεια.

Ως προς το σχήμα και το χρώμα της κεφαλής υπάρχουν οι εξής κατηγορίες:

Άσπρα λάχανα: έχουν συμπαγή ή αφράτη κεφαλή με χρωματισμό ανοιχτό πράσινο και σχήμα κωνικό ή σφαιρικό.
Κόκκινα λάχανα.
Τύπου Σαβοΐας (Savoy): γκριζοπράσινα με σγουρά φύλλα.

Εκτός από τις ποικιλίες, όλοι οι τύποι λάχανου είναι διαθέσιμοι σήμερα σε υβρίδια. Τα υβρίδια έχουν σοβαρά πλεονεκτήματα έναντι των ποικιλιών γιατί δίνουν πιο εύρωστα φυτά τα οποία είναι πιο ανθεκτικά στις ασθένειες και έχουν ομοιόμορφη και συγκεντρωμένη παραγωγή.

—Κατάλληλο κλίμα για την καλλιέργεια του λάχανου

Το λάχανο είναι φυτό περισσότερο ανθεκτικό στις χαμηλές παρά στις υψηλές θερμοκρασίες.
Η άριστη θερμοκρασία για την ανάπτυξή του είναι 15– με 18 βαθμούς Κελσίου. Παρά το γεγονός ότι αντέχει τόσο σε παγετούς όσο και σε θερμοκρασίες μέχρι 3 έως 8 βαθμούς Κελσίου, σε πολλές ποικιλίες διαταράσσεται ο παραγωγικός κύκλος αν επικρατήσουν για μακρά περίοδο θερμοκρασίες κάτω από 10 βαθμούς Κελσίου ή πάνω από 25 βαθμούς Κελσίου.

—Τι χώμα χρειάζεται το λάχανο

Το λάχανο μπορεί να αναπτυχθεί σε όλους τους τύπους των εδαφών. Υποφέρει μόνο σε όξινα εδάφη (το pH πρέπει να είναι πάνω από 5,5). Για τα πρώιμα λάχανα προτιμώνται αμμουδερά, ζεστά εδάφη. Για τα οψιμότερα προτιμώνται βαρύτερα εδάφη που είναι στραγγερά και πλούσια σε οργανική ουσία.

—Απαιτήσεις του λάχανου σε λίπασμα

Το λάχανο είναι απαιτητικό σε θρεπτικά στοιχεία, ιδιαίτερα σε άζωτο και κάλιο. Είναι επίσης απαραίτητο να υπάρχουν τα στοιχεία σε σχετική ισορροπία γιατί είναι γνωστό ότι περίσσεια του αζώτου ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για την κακή ποιότητα, τη μικρή διατηρησιμότητα και το σκάσιμο του λάχανου.

Γενικά συνιστάται σχέση αζώτου προς κάλιο 1:1,5 και σχέση αζώτου προς φωσφόρο 1:0,5 ή 1:0,4.

Προσοχή επίσης να μην υπάρχει έλλειψη μαγνησίου και έλλειψη βορίου (το διαθέσιμο βόριο στο έδαφος να μην είναι λιγότερο από 0,5 ppm). Το λάχανο είναι επίσης απαιτητικό σε θείο, γι’ αυτό το καλιούχο λίπασμα θα πρέπει να χορηγείται σε μορφή θειικού καλίου, αλλιώς να προστίθενται θειάφι στο χώμα κατά τη βασική λίπανση.

Τα πρώιμα λάχανα, τα οποία έχουν γενικά μικρότερη ανάπτυξη από τα μεσοπρώιμα και τα όψιμα, χρειάζονται λιγότερη ποσότητα λιπασμάτων.

Ενδεικτικά συνιστάται:

Προσθήκη κοπριάς ή κομπόστ μερικούς μήνες πριν τη μεταφύτευση. Για τα πρώιμα λάχανα 3 κιλά ανά τετραγωνικό μέτρο. Για τα μεσοπρώιμα–-όψιμα 4 έως –5 κιλά ανά τετραγωνικό μέτρο.

Προσθήκη αζώτου σε ποσότητα 10–-15 μονάδες λίπανσης για τα πρώιμα και 15–-20 μονάδες λίπανσης για τα όψιμα. Ένα μέρος της ποσότητας αυτής να χορηγείται στη βασική λίπανση και ένα μέρος με επιφανειακή λίπανση. Στα πρώιμα είναι αρκετή μια επιφανειακή λίπανση, ενώ τα όψιμα χρειάζονται δύο.

Προσθήκη καλίου κατά τη βασική λίπανση σύμφωνα με τις παραπάνω σχέσεις: Για τα πρώιμα, 15-22,5 μονάδες λίπανσης και για τα όψιμα 22,5-30 μονάδες λίπανσης.

Προσθήκη φωσφόρου κατά τη βασική λίπανση σύμφωνα με τις παραπάνω σχέσεις: Για τα πρώιμα, 5-7,5 μονάδες λίπανσης και για τα όψιμα 7,5-10 μονάδες λίπανσης.

—Στάδια ανάπτυξης λάχανου

Πώς και πότε σπέρνουμε λάχανα

Ξεκινούμε την καλλιέργεια λάχανου, σπέρνοντας σπόρους σε σπορείο. Το πότε θα γίνει η σπορά, εξαρτάται από την καλλιέργεια που θέλουμε να επιτύχουμε και το πότε θέλουμε να έχουμε συγκομιδή.

Για φθινοπωρινή καλλιέργεια, σπέρνουμε το Μάιο ή τον Ιούνιο σε υπαίθριο σπορείο.

Για χειμερινή ή ανοιξιάτικη καλλιέργεια, σπέρνουμε από τον Αύγουστο έως τον Οκτώβριο σε υπαίθριο σπορείο.

Για υπερπρώιμη ανοιξιάτικη καλλιέργεια σπέρνουμε από τον Ιανουάριο– έως το Φεβρουάριο σε θερμαινόμενο σπορείο.

Το βάθος σποράς είναι 1,5 εκατοστά.

Οι καλύτερες θερμοκρασίες για το φύτρωμα του σπόρου και την ανάπτυξη των φυτών είναι 10-–20 βαθμοί Κελσίου. Στις θερμοκρασίες αυτές το φύτρωμα ολοκληρώνεται σε 10 περίπου ημέρες και τα φυτά είναι έτοιμα για μεταφύτευση σε 45 περίπου ημέρες (όταν βγάλουν το 4ο ή 5ο πραγματικό φύλλο).

Δίνουμε στα φυτά στο σπορείο, αρκετό νερό και λίπανση. Όχι όμως πολύ, γιατί τότε αναπτύσσεται μεγάλο υπέργειο μέρος με αδύναμη ρίζα.

Πριν τη μεταφύτευση, θα πρέπει να φροντίσετε για τη σκληραγώγηση των φυτών (να τα βλέπει ο ήλιος για 1 με 2 ώρες κάθε ημέρα).

Τα λάχανα φυτεύονται σε σειρές. Κάθε σειρά απέχει 60 με 90 εκατοστά. Κάθε φυτό στην ίδια σειρά, απέχει 30 με 60 εκατοστά.
Γίνονται τακτικά ποτίσματα και λίπανση σύμφωνα με όσα είπαμε παραπάνω.

Το λάχανο είναι πολύ απαιτητικό σε νερό.

Αρχικά, η άρδευση είναι απαραίτητη για να βοηθήσει στην εγκατάσταση των νεαρών φυτών μετά τη μεταφύτευση. Στη συνέχεια, λόγω της μεγάλης επιφάνειας που αναπτύσσει έχει μεγάλες απώλειες νερού (εξατμισοδιαπνοή) ο οποίες πρέπει να αντισταθμίζονται με τον απαραίτητο αριθμό αρδεύσεων ανάλογα με τον τύπο του εδάφους και τις καιρικές συνθήκες. Ανεξάρτητα από τις ανάγκες σε νερό, χρειάζεται και καλή στράγγιση του εδάφους, ώστε να εξασφαλίζεται καλός αερισμός των ριζών.

—Τι πρέπει να προσέξουμε

Τα λάχανα θέλουν τακτικό πότισμα.

Οι κεφαλές του λάχανου συγκομίζονται όταν έχουν πάρει το κανονικό μέγεθός τους και ενώ είναι ακόμα συμπαγείς. Ο καλλιεργητής έχει κάποια ελαστικότητα και μπορεί να καθυστερήσει λίγο την κοπή για να κερδίσει σε βάρος. Η μεγάλη όμως καθυστέρηση στη συγκομιδή, αυξάνει τον κίνδυνο του σκισίματος και των σήψεων. Το κόψιμο πολύ νωρίς δίνει λιγότερο συμπαγείς κεφαλές.

Είναι δυνατή η διατήρηση των λάχανων για αρκετούς μήνες. Για το σκοπό αυτό θα πρέπει τα λάχανα να μην έχουν σήψεις, να μην είναι μωλωπισμένα και να τοποθετηθούν στο ψυγείο με θερμοκρασία 0-–2ο C και σχετική υγρασία 90–-95%.

Γενικά, τα χαλαρά (“αφράτα”) λάχανα έχουν μικρότερη διατηρησιμότητα η οποία στις καλύτερες συνθήκες μπορεί να φτάσει μέχρι 3 μήνες. Αντίθετα, τα συμπαγή, άσπρα και κόκκινα λάχανα, έχουν πολύ καλή διατηρησιμότητα που μπορεί να φτάσει και τους 8 μήνες.

—Θρεπτική αξία λάχανου

Το λάχανο είναι καλή πηγή βιταμίνης C.

Το λάχανο περιέχει σημαντικές ποσότητες γλουταμίνης, ενός αμινοξέος που έχει αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες.

Λόγω των χαμηλών λιπαρών, το λάχανο χρησιμοποιείται συχνά ως τρόφιμο σε δίαιτες.

Όπως και το μπρόκολο, αποτελεί πηγή Indole-3-carbinol, ενός χημικού που ενισχύει την επιδιόρθωση του DNA και δρα ως ανταγωνιστής οιστρογόνων, καθυστερώντας την ανάπτυξη καρκινικών κυττάρων.

Θα πρέπει όμως να γνωρίζετε ότι το βράσιμο, μειώνει τα επίπεδα αυτών των ουσιών.

Λάχανο για υγεία και καλό ύπνο! Μπορεί οι περισσότεροι να αγαπάμε το λάχανο για τη γεύση του, αλλά υπάρχουν και άλλοι λόγοι που το κάνουν πολύτιμο, όπως τα σημαντικά του οφέλη στην υγεία μας.

Θεραπευτικές ιδιότητες
Το λάχανο, σε οποιαδήποτε ποικιλία και αν ανήκει (άσπρο, κόκκινο κ.λπ.), είτε είναι ωμό είτε βρασμένο, είναι ιδιαίτερα πολύτιμο για την υγεία μας αφού περιέχει: βιταμίνες Α και C, φολικό οξύ, φώσφορο, θείο, ιώδιο, κάλιο, νάτριο, μαγνήσιο και μαγγάνιο. Συνιστάται μάλιστα σε άτομα που υποφέρουν από άσθμα, βρογχίτιδα, βραχνάδα, ρευματισμούς, ουρική αρθρίτιδα και ισχιαλγίες αλλά και σε περιπτώσεις νευρικών διαταραχών, αϋπνίας, μελαγχολίας και χρόνιας κούρασης.
Το κινέζικο λάχανο, που είναι επίσης δημοφιλές στη χώρα μας, είναι πλούσιο σε βήτα-καροτίνη, βιταμίνη C, κάλιο και ασβέστιο, ενώ περιέχει και τα φυτοχημικά ινδόλες, που πιστεύεται ότι απενεργοποιούν τα οιστρογόνα, τα οποία φαίνεται ότι διεγείρουν την ανάπτυξη όγκων, ιδιαίτερα στο μαστό. Επίσης πρόσφατες έρευνες έδειξαν ότι τα άτομα που καταναλώνουν λάχανο διατρέχουν μικρότερο κίνδυνο να εμφανίσουν καρκίνο του προστάτη, του παχέος εντέρου και του πνεύμονα.

Για τα εγκαύματα και τα τσιμπήματα
Αν καήκατε ή σας τσίμπησε μέλισσα, σφήκα ή αράχνη, μπορείτε να ανακουφιστείτε τοποθετώντας ωμά λαχανόφυλλα στο σημείο που πονάει. Φροντίστε να τα αλλάζετε κάθε 3-4 ώρες ξεπλένοντας την πληγή με ζουμί από κοπανισμένα λαχανόφυλλα.

Στην κουζίνα
Το λάχανο, είτε ωμό είτε βρασμένο, πρωταγωνιστεί σε πολλές σαλάτες ενώ είναι και βασικό συστατικό των πατροπαράδοτων λαχανοντολμάδων. Επίσης γίνεται σούπα αλλά και τουρσί.

Μάθετε ότι...
• Ένα φλιτζάνι λάχανο περιέχει την ίδια ποσότητα ασβεστίου με μισό φλιτζάνι γάλα.
• Το ζουμί από βρασμένο λάχανο είναι διουρητικό.
• Τα επιθέματα από ψημένα λαχανόφυλλα αλειμμένα με λάδι ανακουφίζουν από τις αιμορροΐδες.
• Η κατανάλωση ωμού λάχανου βοηθάει να αντιμετωπίσουμε τις δυσάρεστες συνέπειες από την υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ.
• Τα ζεστά φύλλα λάχανου (μπορούμε να τα σιδερώσουμε ελαφρά ή να τα αφήσουμε για λίγο στο φούρνο) ανακουφίζουν από τους πόνους στις κλειδώσεις.

Tip
Αν έχετε βραχνιάσει, πιείτε ένα ρόφημα που θα φτιάξετε από ζεστό ζουμί φρέσκου λάχανου ανακατεμένο με λίγο μέλι.

Πηγές

kalliergo.gr

.myworld.gr

Αγροσελίδα: ΠΩΣ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΕΤΕ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΣΑΣ ΣΠΟΡΟΥΣ

Αγροσελίδα: ΠΩΣ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΕΤΕ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΣΑΣ ΣΠΟΡΟΥΣ: Μαρούλια, αντίδια, ραδίκια, σέσκουλα, παντζάρια, καρότα, ραπάνια, γουλιά, λάχανα, κουνουπίδια, μπρόκολα, άνηθος, μάραθος, μαϊντανός...

ΠΩΣ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΕΤΕ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΣΑΣ ΣΠΟΡΟΥΣ

Μαρούλια, αντίδια, ραδίκια, σέσκουλα, παντζάρια, καρότα, ραπάνια, γουλιά, λάχανα, κουνουπίδια, μπρόκολα, άνηθος, μάραθος, μαϊντανός, σέλινο, ρόκα, σπανάκι, πράσο, κ.λ.π.
Διαλέγουμε υγιή, εύρωστα φυτά από την φθινοπωρινή σπορά, και τα αφήνουμε να ανθίσουν και να σποριάσουν.

Μπορούμε να μεταφυτέψουμε τα φυτά που επιλέξαμε για σπόρο, νωρίς την άνοιξη, σε κατάλληλο μέρος ή να τα αφήσουμε όπως είναι αν δεν εμποδίζουν τον κήπο.

Όταν οι περισσότεροι σπόροι είναι ώριμοι, κόβουμε την κορφή του φυτού και το κρεμάμε ανάποδα σε ξηρό μέρος με ένα ταψί από κάτω, για να πέφτουν οι σπόροι.

Αργότερα τινάζουμε και τους υπόλοιπους σπόρους που δεν έχουν πέσει μόνοι τους και κοσκινίζουμε για να μείνει ο σπόρος καθαρός.

Ντομάτα
Σημαδεύουμε δένοντας κορδέλες, τους πιο εύρωστους καρπούς από όλη την καλλιεργητική περίοδο του φυτού.

Συλλέγουμε τις ντομάτες όταν είναι πολύ ώριμες, λίγο πριν σαπίσουν.

Κόβουμε οριζόντια τις ντομάτες και τις στύβουμε πάνω από ένα σουρωτό, για να πέσουν μόνο οι σπόροι.

Πλένουμε με άφθονο νερό ανακατεύοντας με το χέρι μας τους σπόρους μέσα στο σουρωτό.

Κατόπιν βάζουμε τους σπόρους σε ένα δοχείο με νερό και απομακρύνουμε ό,τι επιπλέει (ακατάλληλοι σπόροι, υπολείμματα σάρκας, φλούδας, κ.λ.π.).

Στραγγίζουμε τους σπόρους και τους τοποθετούμε σε λαδόκολλα για να ξεραθούν.

Μελιτζάνα
Διαλέγουμε υγιή φυτά και σημαδεύουμε με κορδέλα τον 2ο ή 3ο καρπό (ένα καρπό σε κάθε φυτό).

Αφήνουμε τον καρπό αυτόν να ωριμάσει τελείως, ώσπου να γίνει κίτρινος και σκληρός.

Παράλληλα φροντίζουμε να κόβουμε όλους τους υπόλοιπους καρπούς που παράγει το φυτό, πριν ωριμάσουν εντελώς.

Συλλέγουμε τους πολύ ώριμους καρπούς, και χαράζουμε ελαφρά με το μαχαίρι σε τρεις μεριές.

Βουτάμε για λίγα δευτερόλεπτα στο νερό τον χαραγμένο καρπό και αμέσως μετά τον αφήνουμε στον ήλιο.

Επαναλαμβάνουμε αυτήν τη διαδικασία για τρεις μέρες.

Αφήνουμε τις μελιτζάνες στον ήλιο για μερικές μέρες ακόμη, μέχρι να μαλακώσουν.

Κόβουμε τους καρπούς κατά μήκος στη μέση, πάνω από ένα σουρωτό.

Πιέζουμε με τα δάχτυλα και με τη βοήθεια του νερού για να βγουν οι σπόροι από τη σάρκα.

Πλένουμε και απομακρύνουμε τυχόν υπολείμματα.

Κατόπιν βάζουμε τους σπόρους σε ένα δοχείο με νερό και απομακρύνουμε ό,τι επιπλέει (ακατάλληλοι σπόροι, υπολείμματα σάρκας, φλούδας, κ.λ.π.).

Στραγγίζουμε τους σπόρους και τους τοποθετούμε σε λαδόκολλα για να ξεραθούν.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Σε περίπτωση πολλής υγρασίας και ζέστης, οι σπόροι κινδυνεύουν να φυτρώσουν και χρειάζεται να υποβοηθήσουμε και να επισπεύσουμε την διαδικασία ξήρανσης (π.χ. με έναν ανεμιστήρα).

Πιπεριά
Διαλέγουμε υγιή φυτά και σημαδεύουμε με κορδέλα τον 2ο ή 3ο καρπό (ένα καρπό σε κάθε φυτό).

Αφήνουμε να ωριμάσουν πολύ, έως ότου κοκκινίσουν και ζαρώσουν.

Παράλληλα φροντίζουμε να κόβουμε όλους τους υπόλοιπους καρπούς που παράγει το φυτό, πριν ωριμάσουν εντελώς.

Αφαιρούμε τους σπόρους από την ψίχα της πιπεριάς.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Φοράμε πάντα γάντια όταν πρόκειται για καυτερές πιπεριές.

Κολοκύθια- αγγούρια
Διαλέγουμε υγιή φυτά και σημαδεύουμε χαράζοντας ελαφρά ένα Χ με μαχαίρι τον 2ο ή 3ο καρπό.

Φροντίζουμε να κόβουμε τους επόμενους καρπούς όταν είναι πολύ μικροί.

Όταν ο καρπός γίνει κίτρινος και σκληρός και σταματήσει να μεγαλώνει, τον αφήνουμε άλλες δέκα μέρες πάνω στο φυτό και μετά τον κόβουμε.

Κόβουμε κατά μήκος προσεκτικά να μην τραυματίσουμε τους σπόρους.

Πιέζουμε τους σπόρους με τα δάχτυλά μας και με τη βοήθεια του νερού, ώστε να ξεκολλήσουν από τη σάρκα και να πέσουν σε ένα σουρωτό.

Πλένουμε καλά και απομακρύνουμε τυχόν υπολείμματα.

Στραγγίζουμε τους σπόρους και τους τοποθετούμε σε λαδόκολλα για να ξεραθούν.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Για τις μεγάλες κίτρινες κολοκύθες δεν ισχύουν τα παραπάνω.

Τις αφήνουμε να ωριμάσουν όλες πάνω στο φυτό και όταν τις κόψουμε για φαγητό, μπορούμε να κρατήσουμε το σπόρο τους.

Φασόλια, αρακά, κουκιά
Διαλέγουμε τα πιο εύρωστα φυτά και αφήνουμε τον 2ο ή 3ο καρπό αμάζευτο σε κάθε φυτό.

Συλλέγουμε τους υπόλοιπους καρπούς αν θέλουμε.

Αφήνουμε το φυτό να ξεραθεί εντελώς.

Παίρνουμε τους ξερούς καρπούς και αφαιρούμε το σπόρο.

Καλαμπόκι
Σημαδεύουμε τα υγιή και εύρωστα φυτά και συλλέγουμε όλους τους καρπούς όταν το φυτό ξεραθεί. (Οι ώριμοι καρποί γέρνουν προς τα κάτω).

Είναι καλύτερα να διαλέγουμε τους σπόρους που βρίσκονται στην μέση και όχι στην κορυφή ή στην βάση κάθε ρόκας καλαμποκιού.

Καρπούζια, πεπόνια
Διαλέγουμε τους πιο ωραίους και μεγάλους καρπούς από υγιή φυτά και τους σημαδεύουμε χαράζοντας επιφανειακά ένα Χ.

Αφήνουμε να ωριμάσουν πολύ καλά. Τα πεπόνια είναι ώριμα όταν αποκολλιούνται εύκολα από το φυτό. Τα καρπούζια είναι ώριμα όταν ξεραθεί το φύλλο και ο έλικας που βρίσκονται στην άκρη του μίσχου τους. Οι καρποί πρέπει να βρίσκονται στο στάδιο λίγο πριν σαπίσουν.

Αφαιρούμε τους σπόρους, πλένουμε καλά για να απομακρύνουμε υπολείμματα και άδειους σπόρους.

Στραγγίζουμε τους σπόρους και τους τοποθετούμε σε λαδόκολλα για να ξεραθούν.

ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΗ- ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ

Όλοι οι σπόροι πρέπει να ξεραίνονται σε σκιερό και καλά αεριζόμενο μέρος.

Οι σπόροι μπορούν να αποθηκευτούν με ασφάλεια ΜΟΝΟ όταν είναι εντελώς ξεροί.

Μπορούμε να τους συσκευάσουμε σε χάρτινα ή υφασμάτινα σακουλάκια, είτε σε γυάλινα βαζάκια. Σε κάθε περίπτωση τους προφυλάττουμε από προσβολές τρωκτικών και εντόμων.

Βάζουμε ετικέτα με πληροφορίες για το είδος και το σπόρο σε κάθε συσκευασία (ημερομηνία συγκομιδής, χαρακτηριστικά του φυτού, κ.λ.π.).

Οι σπόροι διατηρούνται σε καθαρό, σκιερό, δροσερό και ξηρό μέρος για τουλάχιστον 3-5 χρόνια.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Δεν χρησιμοποιούμε ΠΟΤΕ όλη την παρακαταθήκη των σπόρων μας. Κρατάμε πάντα στην άκρη λίγο σπόρο, για την περίπτωση καταστροφής ή απώλειας, ώστε να εξασφαλίσουμε την επιβίωση της ποικιλίας.

Ο Δεκάλογος των σπόρων

1. Οι σπόροι είναι η βάση του κύκλου της ζωής.
2. Η γη είναι η τροφή των σπόρων. Υγιής γη, υγιείς σπόροι, υγιείς άνθρωποι.
3. Το τι είμαστε εξαρτάται από το τι τρώμε. Το τι τρώμε εξαρτάται από το τι σπέρνουμε.
4. Ένα ισχυρό οικοσύστημα είναι συνάρτηση της αφθονίας και της εξασφάλισης της διαφορετικότητας των σπόρων.
5. Ο ζωντανός θησαυρός κάθε περιοχής και η διατροφική κληρονομιά της είναι το γενετικό υλικό και οι σπόροι της.
6. Η προσαρμογή στο περιβάλλον είναι απαραίτητη για την διαιώνιση της ζωής, το ίδιο ισχύει για τους ανθρώπους, τα ζώα, τα φυτά και τους σπόρους τους!
7. Ο σπόρος από κάθε είδος, αν καταφέρει να προσαρμοστεί σε νέο περιβάλλον, γίνεται και τοπικός.
8. Η διακίνηση ιδιοπαραγώμενων* σπόρων αποτελεί το βασικό συστατικό επιβίωσης του ανθρώπου και γι αυτό είναι αναφαίρετο δικαίωμα του καθενός. Η ελεύθερη πρόσβαση στους ιδιοπαραγώμενους σπόρους είναι συστατικό της δημοκρατίας.
9. Είναι υποχρέωση κάθε κοινωνίας να διατηρήσει το απόθεμα των ιδιοπαραγώμενων σπόρων για τις επόμενες γενιές.
10. Ο σπόρος είναι οικουμενικό αγαθό. Δεν ανήκει σε κάποιους αλλά σε όλους.

Πηγές>
http://www.peliti.gr/
organizationearth.org

Αγροσελίδα: Κρεμμύδι: Καλλιέργεια και μάζεμα

Αγροσελίδα: Κρεμμύδι: Καλλιέργεια και μάζεμα: Το Ελληνικό κρεμμύδι είναι ένα λαχανικό που στην Ελλάδα χρησιμοποιείται κατά κόρον στις σαλάτες αλλά και σε πολλά φαγητά και καλλι...

Το Ελληνικό κρεμμύδι είναι ένα λαχανικό που στην Ελλάδα χρησιμοποιείται κατά κόρον στις σαλάτες αλλά και σε πολλά φαγητά και καλλιεργείται σε μεγάλες ποσότητες. Πολύπλοκη πάντως είναι η διαδικασία του μαζέματος του κρεμμυδιού. Το κρεμμύδι μαζεύεται για να κρατηθεί ως ξερό, από τη στιγμή που τα φύλλα του μαραθούν και ξεραθούν. Αυτό γίνεται μετά το τέλος του Ιουνίου.

Οι χωρικοί παλιότερα επέλεγαν αυτή τη περίοδο της ωριμότητας, προτού ξεραθούν ολοκληρωτικά, ώστε να είναι διαθέσιμο το κοτσάνι του, που ονομάζεται στέλεχος, ώστε να φτιάξουν μετά τις πλεξούδες. Αν παραταθεί περισσότερο το χρονικό διάστημα για να βγει τότε το στέλεχος ξεραίνεται και το πλέξιμο γίνεται ακόμη πιο δύσκολο. Όμως το σημαντικό για τη διατήρησή του είναι το στράγγισμα προτού βγει και το στέγνωμα προτού πλεχτεί ή αποθηκευτεί.

Όσον αφορά το στέγνωμα, πρέπει να “τραβήξει” προτού βγει. Γύρω στον ένα μήνα προτού βγει, επιβάλλεται να του κοπεί το πότισμα διότι το πότισμα είναι απαραίτητο μέχρι να ολοκληρωθεί η ανάπτυξη του φύλλου και του βολβού. Επομένως προοδευτικά κόβεται το νερό μέχρι το πλήρες σταμάτημά του.

Το κρεμμύδι δε χρειάζεται μεγάλες ποσότητες νερού όμως έχει άλλα προβλήματα διότι αδυνατούν να συγχρονιστούν όλα στον ίδιο ρυθμό ανάπτυξης και ωρίμανσης. Έτσι μερικά αναπτύσσονται νωρίτερα και μερικά αργότερα. Εφόσον το πότισμα σε αυτή τη περίοδο είναι γενικό, ή βρέξει πολύ, τότε τα ανεπτυγμένα κρεμμύδια ξαναπετάνε νέα φύλλα, φτιάχνοντας διαφορετικό κύκλο για να ωριμάσουν. Συγκεκριμένα αυτοί οι βολβοί σαπίζουν πολύ εύκολα εφόσον δε στεγνώσουν τελείως.

Αν τυχόν βγούνε κρεμμύδια νωρίς, μόλις πού ξεκινάει να κομματιάζεται το φύλλο τους, οι βολβοί τους θα αντέξουν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα σε σύγκριση με τούς ξαναφυτεμένους βολβούς. Αυτό συμβαίνει διότι ένας βολβός πού φυτεύτηκε πριν από μικρό χρονικό διάστημα, σε αυτή τη περίπτωση το κρεμμύδι στοχεύει στο να εκπτύξει το στέλεχός του με αποτέλεσμα τα φύλλα του και η σάρκα του γύρω από αυτή τη καταβολή να σαπίζουν. Για αυτό το λόγο, στο μάζεμα του κρεμμυδιού, φυτά με παρόμοια συμπτώματα αφήνονται να ξεραθούν στο έδαφος χωρίς κανένα κίνδυνο. Μάλιστα μια έξυπνη μέθοδος είναι να αφεθούν όλα να ξεραθούν, να στραγγίξουν σε βάθος και στο τέλος σταδιακά να βγουν.

Κατά τη διάρκεια του βγαλσίματος, εφόσον οι βολβοί δεν είναι επιφανειακοί ώστε να βγουν εύκολα με τα χέρια, τότε, με ένα δικέλι μπορούν να χτυπηθούν πλατειά από τη ρίζα και να βγει το έδαφος με το βολβό μαζί. Όμως σε καμιά περίπτωση δε πρέπει να χτυπηθεί ο βολβός πιεζόμενος από τα χώματα. Σε αρκετές περιπτώσεις, αναλόγως των συστατικών τού εδάφους και του τρόπου που γίνεται το πότισμα, οι βολβοί στην ανάπτυξή τους ωθούν και ανοίγουν το έδαφος σε τέτοιο βαθμό που παραμορφώνονται. Η παραμόρφωση βέβαια δε έχει καμία συνέπεια. Η πιθανή συνέπεια έχει να κάνει με το να συμπιεστεί ο βολβός από τη πίεση που προκαλείται στο χώμα κατά τη διάρκεια του σκαψίματος. Οι βολβοί με το που τραβιούνται από την θέση τους στο έδαφος παθαίνουν ένα σοκ και εφόσον αποθηκευτούν αμέσως το κρεμμύδι πολύ γρήγορα θα σαπίσει.

Τη περίοδο του μαζέματος οι προοπτικές τού καιρού είναι ευνοϊκές αφού είναι η θερινή σεζόν όπου ο αέρας είναι ζεστός και ξηρός και με το που βγαίνει το κρεμμύδι πρέπει να αφεθεί περίπου 1 εβδομάδα σε θέση με το μίσχο προς τα πάνω. Μετά πρέπει να μεταφερθεί σε ακόμη πιο ξηρό, σκιερό και αεριζόμενο σημείο και να απλωθεί για παράδειγμα πάνω σε παλέτες, με το στέλεχος προς τα πάνω για πολλές μέρες, ωσότου στεγνώσει ολοκληρωτικά.
Στη φάση του πλεξίματος, καταβρέχονται με μικρές ποσότητες νερού τα στελέχη ώστε να αποφευχθεί ο θρυμματισμός τους. Η επιλογή τού τελάρου, ή της σκιάς τού δέντρου δεν είναι η ορθότερη ώστε να στεγνώσει το κρεμμύδι, το οποίο χρειάζεται αέρα και ξηρό καιρό διότι το δέντρο από μόνο του είναι ικανό να διατηρεί μία σχετικά υγρή ατμόσφαιρα. Έτσι καλό είναι να επιλεχτεί μία βορεινή ξηρή περιοχή, όπου θα το βλέπει για λίγο ο ήλιος το πρωί και μετά το πρωινό θα υπάρχει σκιά και αέρας.

Επίσης όταν πλεχτεί και για όσο ο καιρός το επιτρέπει, καλό είναι να κρεμαστεί σε ένα βορεινό φράκτη ή τοίχο διότι με αυτό το τρόπο οι απώλειες δε θα ξεπερνάνε το 5%. Από εκεί και μετά, αναλόγως τα επίπεδα υγρασίας, το σημείο αποθήκευσης αλλά και τη χρονική περίοδο, όταν ο σπόρος ξεπετάγεται και φτάνει η ώρα της βλάστησης, αυτό που πρέπει να κάνει ο κάθε καλλιεργητής είναι να επιλέξει εκείνους τους βολβούς στους οποίους φαίνονται τα πρώτα σημάδια βλάστησης.

Το κρεμμύδι μαζεύεται απόγευμα και με ξηρό και όχι υγρό καιρό και καλό είναι να έχουν προηγηθεί από πριν κάποιες ξηρές ημέρες. Εφόσον βέβαια πιάσουν τα πρωτοβρόχια στα τέλη του καλοκαιριού τότε, υποχρεωτικά σε 3-4 ημέρες μετά τη βροχή πρέπει να γίνει η επιλογή. Περισσότερο ανθεκτικοί στο να διατηρηθούν είναι οι βολβοί πού έχουν λεπτότερο μίσχο και στέλεχος σε σύγκριση με τη κεφαλή τους, και επίσης εκείνοι οι βολβοί που έχουν κεφαλή σχήματος στρόγγυλού προς πεπλατυσμένου. Παρόλα αυτά, ορισμένες ποικιλίες πού έχουν ωοειδές σχήμα, με πιο έντονο κόκκινο περίβλημα, αλλά και μαλακιά και λευκή σάρκα με χονδρό μίσχο και παχιά ζωνάρια, αν και πιο ευάλωτες, τα κρεμμύδια αυτών των ποικιλιών ωστόσο είναι ακόμη πιο γευστικά. Κατά τη συλλογή και εξαγωγή του κρεμμυδιού πρέπει να δίνεται προσοχή στο να μαδάει το εξωτερικό του ξερό και ευαίσθητο περίβλημα και να μην εκτίθεται στο περιβάλλον το εσωτερικό του περίβλημα αλλά να προστατεύεται πάντα από το εξωτερικό περίβλημα.