Εδώ θα βρείτε ένα μωσαϊκό θεμάτων . Κλείσαμε 10ετία και γι αυτό κάποιες αναρτήσεις έχουν αλλοιωθεί.
Οι σελίδες που αναφέρω είναι τα νέα μου ιστολόγια που αλληλοστηρίζονται με αυτό εδώ το παλιό ... Σας ευχαριστώ!
Μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου «κυκλοφόρησαν» διάφορες παράξενες
διαδώσεις που στα αυτιά των τότε ανθρώπων –ακόμα και των σημερινών –
μπορεί να μοιάζουν υπερβολικά ή ακόμα και φανταστικά.
Ωστόσο, αποκτούν κάποια σημαντική αξία, μόνο αν γνωρίζουμε και συνδυάσουμε πολλές πληροφορίες μαζί.
Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή, πριν τον Αλέξανδρο. Διάφορες
διηγήσεις όπως του Κτησία και του Σκύλακα αναφέρονταν σε πολλά περίεργα
πράγματα προς τα μέρη στα οποία εξαπλώθηκαν οι εκστρατείες του.
Σε σχέση με όσα κατέγραψε ο Σκύλακας θα μπορούσαμε να υποθέσουμε ότι ο
Αλέξανδρος έφτασε στο «πρώτο έθνος της Ασίας (που) είναι οι
(γυναικοκρατούμενοι) Σαυρομάτες», ή στο «έθνος των Μακροκέφαλων» κοντά στην Ελληνική πόλη Τραπεζούς, ή «στα ανάκτορα της Κοίλης (=κούφιας;) Συρίας», οι στους Αιθίοπες που «είναι πιο γεροδεμένοι από όλους τους ανθρώπους, απ’ όσους εμείς γνωρίζουμε, ψηλότεροι από τέσσερις πήχες (περίπου 2 μ.).
Μερικοί μάλιστα εξ αυτών φτάνουν και στο ύψος των πέντε πήχεων* (περίπου
2.30 μ.)» οι οποίοι «χρησιμοποιούν βέλη πυρακτωμένα». (Περίπλους).
Ο Σκύλακας, επίσης, αναφέρεται και στους «κάτω από την γη κατοικούντες» τους «Τρωγλοδύτες». Στα μέρη που κινήθηκε ο Αλέξανδρος ίσως συνάντησε και το «έθνος των ανδροφάγων Σκυθών» (Ανωνύμου, Πόντου Ευξείνου και Μαιώτιδος λίμνης Περίπλους).
Ποιοι να ήταν αυτοί οι λαοί που έτρωγαν ανθρώπινη σάρκα, ήταν ψηλοί σαν γίγαντες, είχαν μακρουλά κεφάλια (σαν
κι αυτά που βρέθηκαν στο Περού και αλλού), κατοικούσαν στο εσωτερικό
της γης και είχαν μάτια σαύρας; Οι περιγραφές ταιριάζουν απόλυτα με την Αδελφότητατων Ερπετοειδών.
Μία ενδιαφέρουσα πληροφορία που αφορά τον Αλέξανδρο και πιθανότατα τα παραπάνω έθνη είναι η εξής:
«[…] Συνάντησα (ο Αλέξανδρος), επίσης, πολλά έθνη που έτρωγαν σάρκες ανθρώπων και έπιναν το αίμα ζώων και θηρίων σαν νερό. Τους νεκρούς τους δεν τους έθαβαν αλλά τους έτρωγαν. […] τους επιτέθηκα, σκότωσα με το σπαθί μου πολλούς από αυτούς και υποδούλωσα την χώρα τους. […] και τράπηκαν σε άτακτη φυγή. […] μέχρι που οχυρώθηκαν πίσω από τα δύο βουνά που λέγονται Μαζοί του Βορρά και
δεν υπάρχει άλλη είσοδος ή έξοδος εκτός από αυτήν ανάμεσα στα δύο
βουνά. […] Και μεταχειρίστηκα κάθε μέσο, ώστε να μην έχουν άλλη έξοδο
πλην αυτής […]. Και στο σημείο αυτό έκτισα χάλκινες πύλες πλάτους είκοσι δύο πήχεων και ύψους εξήντα, και τις
πέρασα μέσα έξω με ασβέστη ώστε να μην μπορούν να τις ανοίξουν ούτε με
φωτιά, ούτε με σίδερο, ούτε με οποιονδήποτε άλλο τρόπο. Γιατί ο ασβέστης σβήνει τη φωτιά και σπάει τα σίδερα. Έξω από αυτές τις φοβερότατες πύλες έκτισα άλλη οικοδομή με σκληρές πέτρες, που καθεμιά τους είχε πλάτος έντεκα πήχες, ύψος είκοσι και μήκος εξήντα. Έτσι λοιπόν ασφάλισα τη νέα αυτή οικοδομή, πότισα
τις πέτρες με κασσίτερο, τον οποίο ανέμειξα με μολύβι και την πέρασα με
«ασικύτινο», ώστε τίποτε να μην μπορέσει ποτέ να τις ανοίξει,
και τις ονόμασα πύλες της Κασπίας. Εκεί μέσα έκλεισα είκοσι δύο
βασιλείς. Τα ονόματα αυτών των εθνών είναι Μαγώγ, Γωθ, Κυνοκέφαλοι,
Νούνοι, Φονοκέρατοι, Συριασοροί, Ίωνες, Καταμόργοροι, Ιμαντόποδες,
Καμπάνες, Σαμάνδρεις, Ιππύεις, Επάμβοροι» (Ψευδοκαλλισθένης, Αλεξάνδρου
Πράξεις).
Θα πρέπει να ήταν πάρα πολύ επικίνδυνα τα έθνη αυτά για να πάρει τόσα πολλά μέτρα ασφαλείας.
Οι Πύλες που «σφράγισε» ο Αλέξανδρος δεν αποκλείεται να σχετίζονται με
ένα τείχος που έχτισαν οι Σασσανίδες (περσική δυναστεία 226-651μ.Χ.)
μεταξύ Καυκάσου και Κασπίας, στο σημερινό Αζερμπαϊτζάν, για να
προφυλάξουν την βόρεια Μεσοποταμία από τις επιδρομές των νομάδων. Την
στενή δίοδο ο Ψευδοκαλλισθένης (τα βιβλία του θεωρούνται συνονθύλευμα
πολλών μεταγενέστερων συγγραφέων και ως εκ τούτου ψευδεπίγραφα) ονομάζει
Κασπίες Πύλες, ο Πτολεμαίος «Σαρματικάς Πύλας» και ο Στράβων «τα επί
Κύρω εις τα επι Αράλη στενά».
Ενδεχομένως, πάνω σε αυτό το κείμενο του Ψευδοκαλλισθένη έχουν βασιστεί
όλα τα υπόλοιπα που αφορούν τις πύλες που σφράγισε ο Αλέξανδρος.
Ο άγιος Ανδρέας ο δια τον Χριστό Σαλό, μας δίνει μία σχετική πληροφορία με περιγραφές που ταιριάζουν σε ερπετοειδή:
«Εν εκείνο γαρ τω καιρώ αποφράξει Κύριος ο Θεός τας πύλας τας εν Ινδαλία, ας έκλεισεν Αλέξανδρος ο των Μακεδόνων βασιλεύς, και εξελεύσονται οι εβδομήκοντα δύο βασιλείς μετά του λαού αυτών, τα λεγόμενα ρυπαρά έθνη, τα βδελυρώτατα πάσης συγχασίας και δυσωδίας, και διασκορπισθήσονται εν ταις χώραις ταις υπ’ ουρανόν, σάρκας ζώντων ανθρώπων εσθίοντες και το αίμα πίνοντες, κύνας και μυίας και βατράχους νεμόμενοι και πάσαν ρυπαρίαν.»
Το κείμενο μας λέει πως ο Θεός θα ανοίξει τις πύλες που σφράγισε ο
Αλέξανδρος κλείνοντας μέσα εκεί 72 βδελυρούς βασιλιάδες με τους υπηκόους
τους, οι οποίοι τρέφονταν με έντομα, σάρκες και αίμα ανθρώπινο.
Άλλα παρόμοια κείμενα αναφέρουν πως ο Αλέξανδρος κατεδίωξε βόρεια τα «ρυπαρά έθνη», ή πως τα βρήκε στα βασίλεια του Κύρου.
Το Κοράνι μας δίνει ανάλογες πληροφορίες, αλλοιώνοντας μαζί και τα θρησκευτικά πιστεύω του Αλέξανδρου:
«Ω Μωάμεθ! Θα σ’ ερωτήσωσι περί του Ζουλ-Καρνέϊν, αποκρίθητι· θα διηγηθώ
υμίν την ιστορίαν αυτού. Ωρίσαμεν την εξουσίαν αυτού επί της γης και τω
παρεχωρήσαμεν τα μέσα ίνα εκτελέση παν ό,τι εβούλετο ακολουθών οδόν
τινά. Ώδευσε μέχρις ου έφθασεν εις την δύσιν, είδε δύοντα τον Ήλιον εν
βορβορώδει τινί πηγή, πλησίον δ’ αυτής εύρε λαόν. Είπομεν αυτώ· Ω Δίκερως! Δύνασαι να τιμωρήσης τον λαόν τούτον, ή να μεταχειρισθής αυτόν ευμενώς. Θα τιμωρήσω, απεκρίθη ούτος,
πάντας τους ασεβείς και είτα θα εγκαταλείψω αυτούς τω Θεώ όστις σκληρώς
θα τους τιμωρήση. Αλλ’ όστις πιστεύση και πράξη το αγαθόν θα αμειφθή
εξαιρέτως, και θα αναθέσω αυτώ διαταγάς ας θέλει απόνως ακτελέσει. Ο
Δίκερως** εκ νέου ανέλαβε την πορείαν αυτού. Έως ου έφθασεν εις το μέρος
εις ο ανατέλλει ο Ήλιος επί τινός λαού εις ον ουδέν εδώκαμεν προς
προφύλαξίν του εκ της θερμότητος αυτού. Ναι, ούτως έχει, και γιγνώσκομεν
πάντας τους μετ’ αυτού. Και ηκολούθησεν ετέραν οδόν. Μέχρις ου έφθασε
μεταξύ δύο προχωμάτων, εις τους πρόποδας των οποίων κατώκει λαός μόλις
εννοών διάλεκτον τινά. Ο λαός ούτος είπεν αυτώ· Ω Δίκερως! Ο Γωγ και
Μαγώγ διαφθείρουσιν την γην. Δύνασαι αντί αμοιβής να εγείρης φραγμόν
μεταξύ υμών; Η υπό του Κυρίου μου, απεκρίθη ούτος, χορηγηθείσα μοι
εξουσία, είναι μεγαλυτέρα αμοιβή της υμετέρας. Αρκεί να με συνδράμετε
μετά προθυμίας, και θέλω εγείρει φραγμόν μεταξύ υμών. Κομίσατέ
μοι διαφόρους σιδηράς πλάκας αρκούσας ίνα πληρώσι το μεταξύ των δύο
ορέων διάστημα, φυσήσατε το πυρ μέχρις ου πυρακτωθή ο σίδηρος. Έπειτα
είπε· κομίσατέ μοι αναλελυμένον χαλκόν όπως χύσω αυτόν άνθωθεν. Ο δε Γωγ
και Μαγώγ δεν θα δυνηθώσι να διασκελίσωσι το περίφραγμα, ούτε να
διατρυπήσουν αυτό. Και προσέθηκε· το έργον τούτο είνασι η ισχύς
της μακροθυμίας του Κυρίου μου. Όταν δε ο Θεός θελήση, θα μεταβάλω αυτό
εις τεμάχια. Η επαγγελία του Κυρίου μου είναι αλάνθαστος» (Κοράνι, κεφ
XVIII εδάφιο 83-98).
Ύστερα από όλα αυτά, ένα συμπέρασμα μπορεί να βγει: Ο Μέγας Αλέξανδρος
κυνήγησε και στρίμωξε τα Ερπετοειδή –τουλάχιστον κάποιους από αυτούς.
Υπερβολικό; Φανταστικό;
Αν η ύπαρξη των ερπετοειδών είναι φανταστική, τότε, και οι παραπάνω ιστορίες είναι φανταστικές…
*Σημ 1 (ένας πήχης –ανάλογα με πόλη που τον χρησιμοποιούσε– ισούται
με περίπου 45 εκατοστά, ενώ μπορεί να φτάσει ως τα 70-75 εκατοστά του
μέτρου)
** Σημ. 2 Ζουλ (Δουλ ή Ντουλ)-Καρνέιν σημαίνει Δίκερως, αυτός με τα
δύο κέρατα, ένα όνομα με το οποίο οι Μουσουλμάνοι εννοούν τον Μέγα
Αλέξανδρο.
Ο Μάνος Λοΐζος (22 Οκτωβρίου 1937-17 Σεπτεμβρίου 1982) ήταν ένας…
Ο Μάνος Λοΐζος (22 Οκτωβρίου 1937 - 17 Σεπτεμβρίου 1982) ήταν ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους Έλληνες συνθέτες.
Γεννήθηκε στις 22 Οκτωβρίου του 1937 στην Αλεξάνδρεια και πέθανε σε νοσοκομείο στη Μόσχα, στις 17 Σεπτεμβρίου 1982.
Είχε κυπριακή καταγωγή(ο πατέρας του, Ανδρέας Λοΐζου, καταγόταν και ήταν
κάτοικος των Αγιών Βαβατσινιάς -χωριό της επαρχίας Λάρνακας Κύπρου- και
η μητέρα του, Δέσποινα Μανάκη, καταγόταν από τη Ρόδο). Από μικρή ηλικία
ασχολείται με τη μουσική: στην ηλικία των επτά ετών μελετά βιολί,
αρχικά ερασιτεχνικά κι έπειτα στο Εθνικό Ωδείο της Αλεξάνδρειας.
Αφού αποφοίτησε από το Αβερώφειο Γυμνάσιο το 1955 ήλθε στην Αθήνα με
σκοπό να σπουδάσει. Αρχικά γράφτηκε στην Φαρμακευτική Σχολή του
Πανεπιστημίου Αθηνών, αλλά στις αρχές του 1956 την εγκαταλείπει με σκοπό
να φοιτήσει στην Ανωτάτη Εμπορική. Για ένα σύντομο χρονικό διάστημα
φοιτά στην Σχολή Βακαλό θέλοντας να σπουδάσει ζωγραφική. Το 1960
εγκαταλείπει τις σπουδές του στο πανεπιστήμιο και εργάζεται περιστασιακά
προκειμένου να επιβιώσει: άλλοτε ως σερβιτόρος, άλλοτε ως γραφίστας σε
διαφημιστικές εταιρείες, άλλοτε ως μουσικός σε μπουάτ.
Ήταν μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας. Στα τέλη του 1961 αρχές
του 1962 συμμετέχει σε μια πρωτοβουλία συγκρότησης του Συλλόγου Φίλων
της Ελληνικής Μουσικής Την άνοιξη του 1962 χρησιμοποιείται από τον Μίκη
Θεοδωράκη ως διευθυντής της χορωδίας του Συλλόγου Φίλων της Ελληνικής
Μουσικής στις παραστάσεις της Όμορφης Πόλης. Ο Μάνος Λοΐζος φιλοξενείται
στο σπίτι της πρώην συζύγου του καθηγητή των γαλλικών που είχε στην
Αλεξάνδρεια, της Διδούς Πετροπούλου, η οποία εργαζόταν στο Εθνικό Ίδρυμα
Ραδιοφωνίας. Αυτή θα συστήσει τον νεαρό μουσικό στον Μίμη Πλέσσα, ο
οποίος μεσολαβεί στη δισκογραφική εταιρεία Φιντέλιτυ. Το 1962 ηχογραφεί
το πρώτο του σαρανταπεντάρι Το τραγούδι του δρόμου σε στίχους Φεδερίκο
Γκαρθία Λόρκα και ερμηνεία από τον Γιώργο Μούτσιο.
Τον Μάρτιο του 1965 παντρεύεται την πρώτη του σύζυγο Μάρω Λήμνου. Μαζί
της αποκτά και μία κόρη, την Μυρσίνη.Όταν επιβλήθηκε η Χούντα των
Συνταγματαρχών έφυγε για την Αγγλία το Σεπτέμβριο του 1967, για να
επιστρέψει πάλι στην Ελλάδα στις αρχές της επόμενης χρονιάς. Το 1971
γνωρίζει τη δεύτερη σύζυγό του, την ηθοποιό Δώρα Σιτζάνη. Το 1972 θα
αποτελέσει ιδρυτικό μέλος της Ένωσης Μουσικοσυνθετών και Στιχουργών
Ελλάδος (ΕΜΣΕ) , που συστήνεται για την καταπολέμηση της
κασετοπειρατείας και της λογοκρισίας. Το βράδυ της 17ης Νοεμβρίου θα
συλληφθεί στο σπίτι του στο Χολαργό και θα κρατηθεί για δέκα ημέρες. Το
1978 θα παντρευτεί την ηθοποιό Δώρα Σιτζάνη και την ίδια χρονιά θα γίνει
πρόεδρος της Ένωσης Μουσικοσυνθετών και Στιχουργών Ελλάδος.
Τον Οκτώβριο του 1981 μπήκε στο Γενικό Κρατικό νοσοκομείο με
περικαρδίτιδα και νεφρική ανεπάρκεια και στο τέλος του χρόνου ταξίδεψε
στη Μόσχα για ιατρικές εξετάσεις. Στις 8 Ιουνίου του 1982 υπέστη
εγκεφαλικό επεισόδιο και νοσηλεύεται για ένα μήνα σε νοσοκομείο. Τον
Αύγουστο ταξίδεψε για νοσηλεία στη Μόσχα, όπου στις 7 Σεπτεμβρίου
υφίσταται δεύτερο εγκεφαλικό επεισόδιο. Πεθαίνει δέκα ημέρες αργότερα
στις 17 Σεπτεμβρίου του 1982.
Μωσαϊκό: 22 Οκτωβρίου 1798: Bigbook.gr . Πολεμική αναμέτρηση, που διεξήχθη στις 22 Οκτωβρίου 1798 στα ερείπια της αρχαίας Νικόπολης, με αντιπάλους του...
Το μοναστήρι της στην πανέμορφη Χίο θεωρείται ένα από τα πιο λαοφιλή…
Το
μοναστήρι της στην πανέμορφη Χίο θεωρείται ένα από τα πιο λαοφιλή
προσκυνήματα του νησιού. Το όνομά της μπορεί να είναι άγνωστο στους
περισσότερους χριστιανούς, όμως το θεάρεστο έργο της και τα θαύματά της
έχουν κατά καιρούς συγκλονίσει το πλήθος των προσκυνητών που συρρέουν
κάθε χρόνο στις 20 Οκτωβρίου στο χωριό Κατάβαση, όπου βρίσκεται ο ιερός
ναός που έχτισε κατά τη διάρκεια της ζωής της. Ο λόγος για την Αγία
Ματρώνα ή Αγία Κυρά, την άγνωστη αγία της Χίου, η οποία μεταξύ άλλων
θεωρείται για τους Χιώτες και μέγα σύμβολο του γυναικείου μοναχισμού. Η Αγία Ματρώνα γεννήθηκε στα τέλη του 14ου αιώνα στη Βολισσό της Χίου.
Οι γονείς της, Λέων και Aννα, ήταν πλούσιοι και θεοσεβείς άνθρωποι.
Είχαν άλλα έξι κορίτσια, από τα οποία η Μαρία, που μετέπειτα ονομάστηκε
Ματρώνα, ήταν η μικρότερη ηλικιακά. Από πολύ νωρίς η Μαρία έδειξε ιδιαίτερη κλίση στη μοναχική ζωή
και όταν οι γονείς της αποφάσισαν να την παντρέψουν, εκείνη δεν έδωσε τη
συγκατάθεσή της και κατέφυγε σε βουνό έξω από το χωριό Κατάβαση. Εκεί
δημιούργησε το πρώτο της ασκητήριο και επιδόθηκε με ιδιαίτερη θέρμη στην
άσκηση, την προσευχή και τη νηστεία. Στο μεταξύ οι γονείς της άρχισαν
να την αναζητούν και όταν τη βρήκαν, την παρακάλεσαν να επιστρέψει στο
σπίτι. Εκείνη επέστρεψε, αλλά αρνιόταν να παντρευτεί. Βλέποντας οι
γονείς της τη σταθερή επιμονή και επιδίωξή της να αφιερωθεί στον Θεό,
της έδωσαν την άδεια να πορευθεί στη ζωή της όπως εκείνη ήθελε. Μάλιστα
της έδωσαν και μέρος της περιουσίας τους, ενώ την άφησαν να τη
διαχειρισθεί όπως εκείνη επιθυμούσε. Τότε η αγία μοίρασε την κινητή της
περιουσία κατ’ εντολήν του Κυρίου σε χήρες, ορφανά και φτωχούς, ενώ
άφησε την ακίνητη περιουσία της στις αδελφές της. Νίκησε τον διάβολοΗ
Μαρία εγκατέλειψε τη Βολισσό και πήγε στην Κατάβαση, όπου βρισκόταν το
πρώτο της ασκητήριο. Εκεί έμεινε τρία χρόνια, ενώ αργότερα βρήκε ένα
μικρό μοναστήρι στο οποίο μόναζαν μια μητέρα με τις δύο κόρες της. Εκεί
ζήτησε να μείνει και αφού επέδειξε σεμνότητα, υπακοή και εγκράτεια,
έγινε μοναχή και έλαβε το όνομα Ματρώνα. Η φήμη της διαδόθηκε σε όλη τη
Χίο, ενώ η Ματρώνα διέθεσε όλη την ακίνητη περιουσία της προκειμένου να
επεκταθεί ο ναός και να κατασκευαστούν κελιά για τους προσκυνητές. Ομως, ο διάβολος θέλησε να την παρασύρει και προσπάθησε να την
παγιδεύσει στο αμάρτημα της φιλαργυρίας και της υπερηφάνειας. Μόλις οι
εργάτες άρχισαν να σκάβουν στα θεμέλια, βρέθηκε ξαφνικά ένας μεγάλος
θησαυρός. Τότε η Αγία Ματρώνα γονάτισε και παρακάλεσε τον Κύριο να
αποκαλύψει εάν ο θησαυρός έχει αποσταλεί από Εκείνον. Στην περίπτωση
όμως που ο θησαυρός είναι αποτέλεσμα δαιμονικής ενέργειας, να
εξαφανισθεί. Τότε όλοι οι παρόντες είδαν τον περίφημο αυτό θησαυρό να
μετατρέπεται σε σβησμένα κάρβουνα. Μόλις τελείωσε ο ναός, ο οποίος ήταν αφιερωμένος στον Αγιο
μεγαλομάρτυρα Αρτέμιο, η Γερόντισσα της μονής απεβίωσε, με αποτέλεσμα οι
υπόλοιπες μοναχές να παρακαλέσουν θερμά τη Ματρώνα να αναλάβει την
ηγουμενία. Τα θαύματα της ΧιοπολίτιδαςΗ κοίμηση της
Αγίας Ματρώνας έλαβε χώρα στις 20 Οκτωβρίου, ημέρα της εορτής του Αγίου
μεγαλομάρτυρος Αρτεμίου, κατά το έτος 1462. Ο Θεός πλουσιοπάροχα
αντάμειψε την Αγία Ματρώνα δοξάζοντάς τη μετά θάνατον, αφού ανέδειξε τα
ιερά της λείψανα και τον ιερόν της ναό «πηγήν θαυμάτων αέναον και
ιατρείον άμισθον παντός πάθους και πάσης ασθενείας». Αναρίθμητα είναι τα θαύματα τα οποία έχει επιτελέσει η Αγία
Ματρώνα η Χιοπολίτιδα με τη χάρη του Θεού και αποδέκτες υπήρξαν όχι μόνο
χριστιανοί, αλλά ακόμη και Αγαρηνοί και Φράγκοι. Οπως εξιστορεί ο Οσιος
Νικηφόρος ο Χίος (1750 -1821), παράλυτοι, τυφλοί, κωφοί, κουτσοί,
μουγγοί, δαιμονισμένοι και πάσχοντες από ανίατες ασθένειες βρήκαν τη
θεραπεία τους χάρη στη θαυματουργική δύναμή της. Η Αγία Ματρώνα η Χιοπολίτιδα είναι ιδιαίτερα αγαπητή και σε
πολλά νησιά του Αιγαίου, όπως τη Σάμο, την Ικαρία, τη Σαντορίνη. Ο χώρος
της ιεράς μονής τον Απρίλιο του 1822 έπεσε θύμα λεηλασίας από τους
Τούρκους, με αποτέλεσμα τα ιερά λείψανα και κειμήλια να βρεθούν στην
Προύσα της Ανατολής μαζί με κώδικες και δισκοπότηρα που σήμερα
φυλάσσονται στο Αγιο Ορος, ενώ μέρος του ιερού λειψάνου της βρίσκεται
στην Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου Ημεροβιγλίου Σαντορίνης.
Μωσαϊκό: 22 Οκτωβρίου 1798: Bigbook.gr . Πολεμική αναμέτρηση, που διεξήχθη στις 22 Οκτωβρίου 1798 στα ερείπια της αρχαίας Νικόπολης, με αντιπάλους του...
Μωσαϊκό: Ζαν Πολ Σαρτρ: Bigbook.gr 22 Οκτωβρίου 1964.. Αρνείται να παραλάβει το βραβείο Νόμπελ... Ο Ζαν Πολ Σαρτρ (Jean Paul Sartre) γεννήθηκ...
Μωσαϊκό: ΠΩΛ ΣΕΖΑΝ (19 Ιανουαρίου 1839 – 22 Οκτωβρίου 1906)...: ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων) . ΠΩΛ ΣΕΖΑΝ (19 Ιανουαρίου 1839 – 22 Οκτωβρίου 1906) ΠΙΝΑ...
Μωσαϊκό: 8 «αθάνατες» τροφές χωρίς ημερομηνία λήξης!: http://www.agrotikabook.gr/8-%C2%AB%CE%B1%CE%B8%CE%AC%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%B5%CF%82%C2%BB-%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%AD%CF%82-%CF%87%CF%8...
Μωσαϊκό: Φυτέψετε τριανταφυλλιές: http://www.agrotikabook.gr/%CE%BD%CE%AD%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-agrotikabook/%CF%86%CF%85%CF%84%CE%AD%CF%88%CE%B5%CF%84%CE%B5-%CF%84%CF%8...
