Κυριακή 10 Νοεμβρίου 2019

Μακεδονία: Το πιο Ακριβό Οικόπεδο στον Κόσμο!!!

 
Πληροφορίες για αυτόν τον ιστότοπο
olympospress.blogspot.com
Όλυμπος Ομάς - Όλυμπος Εφημερίδα - Όλυμπος Τηλεόραση, ΕΛΛΑΣ,…
 
Μακεδονία: Το πιο Ακριβό Οικόπεδο στον Κόσμο!
«Η πρώτη έρευνα για ουράνιο στην Ελλάδα ξεκίνησε το 1953. Το 1954 ιδρύθηκε στη χώρα η Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας (ή ΕΑΕ) και το 1960 δημιουργήθηκε το Γεωλογικό Τμήμα της ΕΑΕ, με σκοπό την έρευνα για τον προσδιορισμό κοιτασμάτων ουρανίου.
Στο διάστημα 1971-1976, ξένοι επιστήμονες πραγματοποιούν έρευνα για ουράνιο στην περιοχή Παρανεστίου και προσδιορίζουν σημαντικές περιεκτικότητες ουρανίου στους λιγνίτες της Δράμας. Είναι γνωστό στους…
ειδικούς ότι οι οργανικές ύλες όπως ο λιγνίτης έχουν ιδιαίτερη απορροφητικότητα στο ουράνιο (και το φωσφόρο). Το πρόβλημα είναι ότι η απόληψη του ουρανίου από τους λιγνίτες και γενικότερα τις οργανικές ύλες παρουσιάζει εξαιρετικές δυσκολίες και είναι απαγορευτικά δαπανηρή. Χαρακτηριστικά ανφέρεται ότι στους λιγνίτες του Παρανεστίου βρέθηκαν περιεκτικότητες σε ουράνιο της τάξεως των 10.000 ppm (10%).
Παράλληλα με τους ξένους ερευνούσε την περιοχή για ουράνιο και ο ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ και το ΙΓΜΕ. Το 1978 το ΙΓΜΕ διαπίστωσε ότι το ουράνιο περιέχεται εκτός από τους λιγνίτες και σε πετρώματα της περιοχής. Από το 1979 το ΙΓΜΕ, μόνο πλέον, αρχίζει συστηματική έρευνα στο ρόμβο που προσδιορίζεται από τις πόλεις Δράμα, Παρανέστι, Ξάνθη, Καβάλα, με μερικές επεκτάσεις βόρεια και βορειοδυτικά του Παρανεστίου.
Την περίοδο 1980-1983 γίνεται η πλέον εντατική έρευνα από το ΙΓΜΕ στην πιο πάνω περιοχή. Η έρευνα ξεκινησε με προσδιορισμό πεδίων ακτινοβολίας με τη χρήση σπινθηριστή και συσκευής Geiger-Muller. Στις περιοχές που παρουσίασαν έντονες ενδείξεις παρουσίας ουρανίου εγκαταστάθηκε κάνναβος 20Χ20 μ. και έγιναν λεπτομερέστερες μετρήσεις. Ακολούθησε εγκατάσταση καννάβου 8Χ16 για όρυξη γεωτρήσεων και εξαγωγή καρότων για τον ακριβή προσδιορισμό των ουρανιούχων μεταλλευμάτων. Οι περιοχές στις οποίες προσδιορίσθηκαν τα σημαντικότερα κοιτάσματα είναι: το Αρχοντοβούνι, η Σπηλιά, τα Διπόταμα, η Πρασινάδα, το Πτερωτό και η περιοχή του μεταλλείου της ΠΟΡΣΕΛ. Τα ουρανιούχα οξείδια που προσδιορίσθηκαν είναι βασικά ο πισουρανίτης και ο ουρανίτης.
Η έρευνα που πραγματοποίησε το ΙΓΜΕ ήταν εφαρμοσμένη, δηλαδή δεν εξήγαγε θεωρητικά μόνο συμπεράσματα. Οι γεωτρήσεις που πραγματοποιήθηκαν έφτασαν σε βάθος μέχρι 200 μ. Προσδιορίσθηκαν περιεκτικότητες έως 10% (10.000 ppm), με όριο εκμεταλλευσιμότητας στην περίοδο της έρευνας το 0,01% (100 ppm). Η μέση περιεκτικότητα στην περιοχή Αρχοντοβουνίου προσδιορίσθηκε σε 0,05% (500 ppm) και η συνολική ποσότητα του ουρανίου σε 600 τόνους.
Στην περίοδο της εντατικής έρευνας εγκαταστάθηκε στην περιοχή πιλοτική μονάδα παραγωγής συμπυκνώματος ουρανίου με τη μέθοδο έκπλυσης με θειϊκό οξύ (H2SO4) και απόληψη του ουρανίου με ρητίνες.
Ο εμπλουτισμός διακρίνεται στην παραγωγή συμπυκνώματος οξειδίων ουρανίου – που γινόταν στο Παρανέστι – και στον ισοτοπικό διαχωρισμό για την παραγωγή πυρηνικού καυσίμου. Ο ισοτοπικός διαχωρισμός συμπυκνώνει (”εμπλουτίζει”) το σχάσιμο U235 σε περιεκτικότητα 3%, όμως αυτήν την τεχνολογία δεν την κατέχει η Ελλάδα. Από το U238 παράγεται το πλουτώνιο (Pu239), που επίσης είναι πυρηνικό καύσιμο. Το πλουτώνιο είναι ένα ραδιενεργό στοιχείο, εξαιρετικά σπάνιο στη φύση, που παράγεται από το U238 μέσα στον πυρηνικό αντιδραστήρα.
Οι εργαζόμενοι στη μονάδα φορούσαν ειδικές μάσκες και στολές για προστασία από τη ραδιενεργό σκόνη του ουρανίου και ειδικά του ραδίου. Το ράδιο είναι προϊόν της διάσπασης του ουρανίου, βρίσκεται σε μικρές ποσότητες στα ουρανιούχα πετρώματα, είναι εξαιρετικά ραδιενεργό (πάνω από 1.000.000 φορές περισσότερο από το ουράνιο!) και διασπάται με εκπομπή ακτινοβολίας προς αέριο ραδόνιο και άλλα προϊόντα . Η είσοδος της σκόνης στον οργανισμό είναι σοβαρότατο πρόβλημα, διότι το ράδιο έχει παρόμοια χημική συμπεριφορά με το ασβέστιο και απορροφάται από τον οργανισμό αντικαθιστώντας το ασβέστιο των οστών.
Τα αποτελέσματα από την πιλοτική μονάδα ήταν ενθαρρυντικά. Οι συγκεντρώσεις ουρανίου προσδιορίστηκαν στο Αρχοντοβούνι στα 67 μ. βάθος, στο Πτερωτό στα 80 μ. και στη Σπηλιά στα 90 μ. περίπου. Το χαμηλό βάθος των κοιτασμάτων θα οδηγήσει αναπόφευκτα στην επιλογή των επιφανειακών εξορύξεων, σε περίπτωση που αποφασιστεί η εκμετάλλευσή τους.
Τον Φεβρουάριο του 1998 έφτασε στην δημοσιότητα έρευνα που αφορούσε την μεγαλύτερη συγκέντρωση ραδονίου στον Ελληνικό χώρο και συγκεκριμένα στο χωριό Νεράιδα Θεσπρωτίας. Η μέτρηση ήταν 9550 Μπεκερέλ ανά τετραγωνικό μέτρο και με όριο επιφυλακής τα 150! Παρόμοιες υψηλές μετρήσεις είχαμε και στις περιοχές Σερρών, Θεσσαλονίκης, Μύκονου, Καβάλας, Ικαρίας, Λέσβου, Φθιώτιδα, Λουτράκι, Νιγρίτα, Σουρωτή (1), κλπ.
Το ραδόνιο είναι φυσικό ραδιενεργό στοιχείο και για όσους γνωρίζουν, αποτελεί ένδειξη για την ύπαρξη στο υπέδαφος των άνω τουλάχιστον περιοχών ΟΥΡΑΝΙΟΥ. Στο όρος Παγγαίο στην Καβάλα επίσης υπάρχει ήδη έντονο ενδιαφέρον από ξένο επενδυτή για την εξόρυξη των τεράστιων κοιτασμάτων χρυσού.
Στην Ολυμπιάδα Χαλκιδικής ήδη έχει ξεκινήσει η εκμετάλλευση του εκεί υπεδάφους από την TVX Gold του George Soros, η οποία περιέχει αρκετό χρυσό, αλλά και ουράνιο !!!. Εμείς ερωτάμε…. ΠΟΙΟΣ ΤΟΥ ΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ?Μία απόρρητη έκθεση που ήρθε στο φως με δημοσίευμα της εφημερίδας «Επενδυτής» στις 23/2/96, αναφέρει για τα αποτελέσματα των μετρήσεων του ΙΓΜΕ. Γύρω στο ποσό των 100 τρισεκατομμυρίων δραχμών εκτιμάται η αξία των κοιτασμάτων ουρανίου και άλλων σπανίων μετάλλων για δορυφόρους και πυραύλους. Το κείμενο της έρευνας υπογράφεται από επτά διακεκριμένους Έλληνες επιστήμονες και κάνει λόγο για κοίτασμα ουρανίου που περιέχει 300 εκατομμύρια τόνους με συμπύκνωμα ουρανίου 16%, καθώς και σπάνια άλλα ορυκτά όπως ρουτίλιο, λουτέσιο και λανθάνιο, που έχουν εξαιρετικά ειδικές χρήσεις στην κατασκευή πυραυλικών συστημάτων. Αναφέρεται ΜΟΝΟΝ για την περιοχή του όρους Σύμβολο του νομού Καβάλας. Αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα ουρανίου ΔΙΕΘΝΩΣ. Η αξία του εμπλουτισμένου ουρανίου 235 στην διεθνή αγορά (1998) είναι 20.000 δολάρια το γραμμάριο!.
Βάσει των παραπάνω, με κάθε επιφύλαξη και σύμφωνα με υπολογισμούς από τα παραπάνω. εμπεριέχονται 48 εκατ τόνοι ουρανίου προς 20δις δολάρια ο τόνος δηλ. συνολικά $960.000.000.000.000.000 (τα μηδενικά είναι σωστά και είναι 960 τετράκις εκατομμύρια δολάρια!!!

Να γιατί θέλουν λοιπόν τη Μακεδονία….οι Αμερικάνοι!

Τον Φεβρουάριο του 1998 έφτασε στην δημοσιότητα έρευνα που αφορούσε την μεγαλύτερη συγκέντρωση ραδονίου στον Ελληνικό χώρο και συγκεκριμένα στο χωριό Νεράιδα Θεσπρωτίας. Η μέτρηση ήταν 9550 Μπεκερέλ ανά τετραγωνικό μέτρο και με όριο επιφυλακής τα 150 !
Παρόμοιες υψηλές μετρήσεις είχαμε και στις περιοχές Σερρών,Θεσσαλονίκης,Μύκονου, Καβάλας, Ικαρίας,Λέσβου, Φθιώτιδα, Λουτράκι,Νιγρίτα, Σουρωτή (1), κλπ.
Το ραδόνιο είναι φυσικό ραδιενεργό στοιχείο και για όσους γνωρίζουν, αποτελεί ένδειξη για…
… την ύπαρξη στο υπέδαφος των άνω τουλάχιστον περιοχών ΟΥΡΑΝΙΟΥ.
Στο όρος Παγγαίο στην Καβάλα επίσης υπάρχει ήδη έντονο ενδιαφέρον από ξένο επενδυτή για την εξόρυξη των τεράστιων κοιτασμάτων χρυσού.
Στην Ολυμπιάδα Χαλκιδικής ήδη έχει ξεκινήσει η εκμετάλλευση του εκεί υπεδάφους από την TVX Gold του George Soros, η οποία περιέχει αρκετό χρυσό, αλλά και ουράνιο !!!.
Εμείς ρωτάμε…. ΠΟΙΟΣ ΤΟΥ ΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ;
Μία απόρρητη έκθεση που ήρθε στο φως με δημοσίευμα της εφημερίδας «Επενδυτής» στις 23/2/96, αναφέρει για τα αποτελέσματα των μετρήσεων του ΙΓΜΕ.
Γύρω στο ποσό των 100 τρισεκατομμυρίων δραχμών εκτιμάται η αξία των κοιτασμάτων ουρανίου και άλλων σπανίων μετάλλων για δορυφόρους και πυραύλους.
Το κείμενο της έρευνας υπογράφεται από επτά διακεκριμένους Έλληνες επιστήμονες και κάνει λόγο για κοίτασμα ουρανίου που περιέχει 300 εκατομμύρια τόνους με συμπύκνωμα ουρανίου 16%, καθώς και σπάνια άλλα ορυκτάόπως ρουτίλιο, λουτέσιο και λανθάνιο, που έχουν εξαιρετικά ειδικές χρήσεις στην κατασκευή πυραυλικών συστημάτων.
Αναφέρεται ΜΟΝΟΝ για την περιοχή του όρους Σύμβολο του νομού Καβάλας.Αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα ουρανίου ΔΙΕΘΝΩΣ. Η αξία του εμπλουτισμένου ουρανίου 235 στην διεθνή αγορά (1998) ήταν20.000 δολάρια το γραμμάριο !.
Βάσει των παραπάνω, με κάθε επιφύλαξη και σύμφωνα με υπολογισμούς από τα παραπάνω. εμπεριέχονται 48 εκατ τόνοι ουρανίου προς 20δις δολάρια ο τόνος δηλ. συνολικά
$ 960.000.000.000.000.000
(τα μηδενικά είναι σωστά και είναι :
960 τετράκις εκατομμύρια δολάρια !!!!)
ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΛΛΗΝΑ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟΥΝ $ 96.000.000.000

Τύρφη Φιλίππων Μακεδονίας

Ο δικτάτορας Γ. Παπαδόπουλος, βλέποντας ότι πετάμε τα φρούτα μας στις χωματερές (τις οποίες σημειωτέον υποσχόταν ότι θα έκλεινε ο Ανδρέας Παπανδρέου), έστειλε στρατιωτικούς στις πρεσβείες των μεγάλων κρατών και ρώτησε ποιοι έχουν ανάγκη από φρούτα στη τιμή της 1ας δραχμής το κιλό συν τα μεταφορικά. Οι Σοβιετικοί , που τα φρούτα γι’ αυτούς είναι πολυτέλεια, απάντησαν θετικά και εις αντάλλαγμα θα κάναμε clearing και θα μας έδιναν αυτοί μηχανήματα για παραγωγή ατμού και ρεύματος εκ του λιγνίτη.
Ο Κων/νος Καραμανλής, όμως, μόλις έγινε η μεταπολίτευση, φόρτωσε τα σοβιετικά μηχανήματα που είχαν ξεφορτωθεί στο λιμάνι της Καβάλας για να αξιοποιήσουν την τύρφη των Φιλίππων, που είναι το γνωστό λιγνιτοφόρο κοίτασμα του κόσμου, και τα έστειλε πίσω στη Σοβιετία. Η Ελλάδα επιβαρύνθηκε κατά 30 εκατομμύρια δολάρια, το ποσό που πληρώσαμε στους Σοβιετικούς ως ποινική ρήτρα. Όταν ρωτήθηκε ο Καραμανλής από τηλεοράσεως γιατί το έκανε αυτό δεν απάντησε. Η τύρφη περιμένει εκεί, ένα συνεχές κοίτασμα σε σχήμα αυγού βάθους 180 μέτρων και περιεκτικότητας 4 δισεκατομμυρίων τόνων.

ΧΡΥΣΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥΤΙΜΟΙ ΛΙΘΟΙ

Δεν είναι γνωστό στους περισσότερους Έλληνες, αλλά η Ελλάδα με τα αποθέματα χρυσού που κρύβει στο υπέδαφος της μπορεί να μπει στην ομάδα των 10 μεγαλυτέρων χρυσοπαραγωγών χωρών του κόσμου. Αυτό ανακοίνωσε τον Ιούνιο του 2002 σε ειδικό συνέδριο το ΙΓΜΕ, το οποίο εκτιμά ότι μόνο στη Βόρειο Ελλάδα υπάρχουν αποθέματα 16 εκατομμυρίων ουγγιών χρυσού προς εκμετάλλευση. Εκτός από χρυσό οι ειδικοί επιστήμονες γεωλόγοι του ΙΓΜΕ και του ΑΠΘ έχουν εντοπίσει και άλλα πολύτιμα μέταλλα και πολύτιμους λίθους. Σε σχετικό άρθρο της εφημερίδας εξπρές πληροφορούμαστε: «Από μια μικρή έρευνα που έγινε εντοπίσθηκαν σε περιοχές της Βόρειας Ελλάδας πολύτιμοι λίθοι και συγκεκριμένα στο Παρανέστι και το Κάτω Νευροκόπι Δράμας, στην Κιμέρια Ξάνθης, στις Σ¨απες και στη Μαρώνεια Ροδόπης, στην Κίρκη και στο Σουφλί του νομού Έβρου… στο Παρανλεστι Δράμας υπάρχει κόκκινο κορούνδιο, ποικιλίας ρουμπινιού μέσα σε μεταμορφωμένα πετρώματα, που φθάνουν τα 10 εκατοστά. Τα διαμάντια επίσης εντοπίζονται στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη και βρίσκονται στο ορυκτό μεζορίτης (υπέρ – πυριτικός γρανάτης), του οποίου η παρουσία στα ελληνικά πετρώματα είναι μοναδική μέχρι στιγμής στον κόσμο».
Οι επιστήμονες του ΑΠΘ και του ΙΓΜΕ τονίζουν όμως ότι για την εκμετάλλευση του θησαυρού αυτού του υπεδάφους της Βορείου Ελλάδος απαιτείται η υποστήριξη της πολιτείας και των ιδιωτών, καθώς δεν διατίθενται κονδύλια για να συνεχιστούν οι έρευνες. Τίθεται λοιπόν εύλογο το ερώτημα γιατί δεν διαθέτει η ελληνική Πολιτεία κονδύλια για την έρευνα του ελληνικού ορυκτού πλούτου, τη στιγμή που κατασπαταλώνται τεράστια κονδύλια εδώ και εκεί. Σημειωτέον ότι ενώ ο ορυκτός πλούτος της χώρας μας μένει ανεκμετάλλευτος, διαθέτουμε 2.320.000.000. δρχ. για την αναδιοργάνωση των ενόπλων δυνάμεων της Αλβανίας, όπως αποδεικνύει το από 9 Φεβρουαρίου 2001 κατεπείγον γράμμα του Υπουργού Εθνικής Αμύνης προς τον Υπουργό Οικονομικών.

ΔΙΥΛΙΣΤΗΡΙΑ ΜΕΓΑΡΩΝ

Όταν η ομάδα του Έλληνα επιχειρηματία Ανδρεάδη ήθελε να κάνει ένα από τα μεγαλύτερα διυλιστήρια αργού πετρελαίου του κόσμου για το σαουδαραβικό πετρέλαιο στην Πάχη των Μεγάρων, έπρεπε να κοπούν μερικά ελαιόδεντρα και πράγματι κόπηκαν 25.000 δέντρα από τα 250.000.000 εκατομμυρίων δέντρων που έχει η Ελλάδα, δηλ. αμελητέος αριθμός. Με αυτό το δικαιολογητικό ο κ. Κων/νος Καραμανλής σταμάτησε την επένδυση. Και όταν οι επενδυτές κατέφυγαν στα δικαστήρια και θα δικαιώνονταν γιατί ήταν ιδιώτες, ο κ. Καραμανλής έκανε νόμο και απαγόρευσε την επένδυση. Επειδή δε οι δικαστές δικάζουν βάσει νόμου, δικαστικώς ο όμιλος Ανδρεάδη έχασε την υπόθεση, παρότι είχε δίκιο. Παρόλα αυτά όμως ο όμιλος Ανδρεάδη κατέφυγε στα ευρωπαϊκά δικαστήρια. Η διαμάχη κράτησε 11 χρόνια και τελικώς οι επενδυτές δικαιώθηκαν. Λέει δε σε κάποιο σημείο η απόφαση του ευρωπαϊκού δικαστηρίου, « δεν μπορούμε να καταλάβουμε πώς είναι δυνατόν η ελληνική δικαιοσύνη να ανατρέπεται με αναδρομικούς νόμους». Καταδικάστηκε η Ελλάς (δηλ. ο φορολογούμενος πολίτης) να πληρώσει 16 εκατομμύρια δολάρια και 1.000.000 ελβετικά φράγκα.

ianjerry και totefteri και periplanomeno
 

τα πιο σημαντικά έμβια όντα στον πλανήτη

 
enallaktikidrasi.com
 
Το Ινστιτούτο Παρατήρησης της Γης (Earthwatch Institute) ανακήρυξε τις μέλισσες ως τα πιο σημαντικά έμβια όντα στον πλανήτη. Οι αποδείξεις και η ανακοίνωση έγιναν στην τελευταία συνάντηση της Βασιλικής Γεωγραφικής Εταιρείας στο Λονδίνο. Εντούτοις, σύμφωνα με τους ειδικούς και τους επιστήμονες που μελετούν την άγρια ζωή, οι μέλισσες ανήκουν πια στη λίστα με τα είδη υπό εξαφάνιση.
Οι πρόσφατες μελέτες αποκαλύπτουν μια δραματική μείωση στην αριθμό των μελισσών, έως και το 90% του πληθυσμού τους λέγεται ότι θα έχει εξαφανιστεί σε λίγα χρόνια. Η ανεξέλεγκτη χρήση εντομοκτόνων και φυτοφαρμάκων, η αποψίλωση και η έλλειψη λουλουδιών είναι οι κύριοι λόγοι γι’ αυτή την εξαφάνιση.
Όμως, γιατί ένα τόσο μικρό έμβιο ον να ονομαστεί το σημαντικότερο πλάσμα στη Γη; Η απάντηση είναι πραγματικά τόσο απλή που κανείς δεν θα μπορούσε να σκεφτεί. Το 70% της παγκόσμιας γεωργίας εξαρτάται αποκλειστικά από τις μέλισσες.
Περιττό να αναφέρουμε ότι η εργασία των μελισσών είναι η επικονίαση. Αν αυτή δεν συμβεί, τα φυτά δεν θα μπορούσαν να αναπαραχθούν, γι’ αυτό και η χλωρίδα θα εξαφανιστεί. Εκτός από αυτό, μια έρευνα που διεξήχθη από το Κέντρο Επιχειρήσεων Γεωρίας του Universidad Mayor (CeapiMayor) και της Ένωσης Μελισσοκόμων της Χιλής με τη στήριξη της Ένωσης Αγροτικής Καινοτομίας συμπέρανε ότι οι μέλισσες είναι το μόνο έμβιο ον που δεν μεταφέρει κάποιο είδος παθογόνου μικροοργανισμού.
Άλλωστε, ο Άλμπερτ Αϊνστάιν το είχε αναφέρει: «Αν οι μέλισσες εξαφανιστούν, οι άνθρωποι θα έχουν άλλα 4 χρόνια ζωής». Καθώς η σημασία των μελισσών είναι κρίσιμη στο οικοσύστημα του πλανήτη μας και έχουν επίσης κηρυχθεί ως είδος υπό εξαφάνιση, χρειάζεται να είμαστε όσο προσεκτικοί γίνεται σε αυτό το ζήτημα. Και χρειάζεται να δράσουμε γρήγορα, όσο ακόμα έχουμε διαθέσιμες λύσεις.
Γι’ αυτό, με στόχο την προστασία αυτών των σκληρά εργαζόμενων πλασμάτων, κάποιοι ακτιβιστές πιστεύουν ότι πρέπει άμεσα να απαγορεύσουμε τη χρήση εντομοκτόνων, να ενισχύουμε τις εναλλακτικές μορφές γεωργικής καλλιέργειας και να ελέγχουμε την υγεία των πληθυσμών των μελισσών.
Πρόσφατα μόνο, οι άνθρωποι άρχισαν να συνειδητοποιούν τη σημασία των μελισσών και πολλές ομάδες που αγωνίζονται για τα δικαιώματα των ζώων κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν για την επιβίωση του είδους. Μάλιστα, πολλοί διάσημοι συμμετέχουν σε αυτό το σκοπό. Και μάλιστα το πιο εκπληκτικό παράδειγμα ήταν ο Morgan Freeman, ο οποίος πρόσφατα μεταμόρφωσε μια τεράστια γεωργική έκταση που κατείχε στο Μισισίπι σε καταφύγιο μελισσών, ώστε να προστατέψει το είδος.

Πηγές

 

Κάσσανδρος

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΤΡΑΤΗΓΗΣ ( 1860 - 10 Νοεμβρίου 1938 )

 
homouniversalisgr.blogspot.com
Ο Γεώργιος Στρατήγης ( 1860 - 10 Νοεμβρίου 1938 ) ήταν Έλληνας…
 
Ο Γεώργιος Στρατήγης ( 1860 - 10 Νοεμβρίου 1938 ) ήταν Έλληνας δικηγόρος και σπουδαίος ποιητής και θεατρικός συγγραφέας.
Γεννήθηκε στις Σπέτσες. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στη συνέχεια στο Βερολίνο και Παρίσι. Άσκησε το δικηγορικό του επάγγελμα στον Πειραιά και στην Αλεξάνδρεια. Η εμφάνισή του στο χώρο των γραμμάτων σημειώθηκε πολύ νωρίς. Σε ηλικία μόλις 18 ετών εξέδωσε μελέτη "Περί της Θείας Κωμωδίας του Δάντη", ενώ από 16 ετών άρχισε να συγγράφει ποιήματα τα οποία δημοσιεύονταν στο "Μη χάνεσαι" του Γαβριηλίδη. Τα ποιήματά του αυτά αργότερα περιελήφθησαν στη ποιητική συλλογή με τον τίτλο "Ροδοδάφναι".
Το 1886 δημοσίευσε σε μετάφραση τον "Φάουστ" του Γκαίτε. Επίσης μετέφρασε το "Όνειρο Θερινής νυκτός" του Σαίξπηρ και τον "Συρανό ντε Μπερζεράκ" του Ροστάν, στη δημοτική, όπου και ανεβάστηκαν στην ελληνική θεατρική σκηνή. Πρωτότυπα επίσης έργα του (δράματα) είναι: "Βασίλειος ο Βουλγαροκτόνος" και "Αρχίλοχος". Το 1892 το έργο του "Έρως και Ψυχή", γραμμένο στη καθαρεύουσα, έλαβε το πρώτο βραβείο στο Φιλαδέλφειο διαγωνισμό. Το 1896 δημοσίευσε "Το βιβλίο της ψυχής" που αποτελεί συλλογή πρωτότυπων διηγημάτων, και αργότερα τις ποιητικές του συλλογές "Τραγούδια του σπιτιού" και "Τι λεν τα κύματα".

ΠΟΙΗΜΑΤΑ 
Ματρόζος
αφηγηματικό ποίημα

Ο Ματρόζος Σπετσιώτης αγωνιστής, που χάρισε αφειδώλευτα τα πάντα στην πατρίδα, τελείωνε τώρα την ζωή του φτωχός και αγνοημένος, ενώ οι πρώην ναύτες του είχαν γίνει καπεταναίοι στα βασιλικά καράβια και ο παλιός συμπολεμιστής του Κωνσταντίνος Κανάρης ήταν υπουργός. Αυτόν, λοιπόν, τον Κανάρη -του οποίου την ζωή είχε γλυτώσει κοντά στην Τένεδο- πηγαίνει να συνάντηση ο γέρο Ματρόζος στην Αθήνα.

Ένας Σπετσιώτης γέροντας, σκυφτός από τα χρόνια,
με κάτασπρα μακριά μαλλιά, με πύρινη ματιά,
σαν πλάτανος θεόρατος γυρμένος απ' τα χιόνια,
περνούσε πάντα στο νησί τα μαύρα γηρατειά.
Είναι από κείνη τη γενιά κι ο γέρο καπετάνος
που ακόμα και στον ύπνο του την έτρεμε ο Σουλτάνος.

Είναι από κείνους που έχυσαν το αθάνατό τους αίμα,
από τους χίλιους που έβγαλες πατρίδα μου χρυσή,
είναι από κείνους που έβαλαν στην κεφαλή σου στέμμα
και άγνωστοι σβηστήκανε στο δοξαστό νησί.
Είχες αστέρια ολόλαμπρα στον ουρανό σου κι άλλα,
μα εκείνα που δεν έλαμψαν ήσανε πιο μεγάλα.

Σαν έγραψαν με το δαυλό της ιστορίας μόνοι,
χωρίς γι αυτούς τους ήρωες μια λέξη αυτή να πει,
με την πληγή τους για σταυρό κι ατίμητο γαλόνι,
άλλοι στα δίχτυα εγύριζαν και άλλοι στο κουπί.
Κι οι στολοκάφτες των Σπετσών, τ' ατρόμητα λιοντάρια,
με τις βαρκούλες έπιαναν στο περιγιάλι ψάρια.

Ο γέρος μας παράπονο ποτέ δε λέει κανένα,
μα καπετάνους σαν δεί μες στα βασιλικά,
εκείνους που 'χε ναύτες του με μάτια βουρκωμένα
στα περασμένα εγύριζε και στα πυρπολικά,
και ξαπλωμένος δίπλα μου, μου λέγε εκεί στην άμμο
πόσα καράβια εκάψανε στην Τένεδο, στη Σάμο.

"Παιδί μου, τώρα εγέρασα, παιδί μου θ' αποθάνω",
στο τέλος πάντα μου 'λεγε μ' εν' αναστεναγμό,
"Ένας Ματρόζος δεν μπορεί να κάνει το ζητιάνο,
μα να βαστάξω δεν μπορώ της πείνας τον καημό.
Κλαίω που αφήνω το νησί, θα πάω στην Αθήνα,
πριν πεθαμένο μ' εύρετε μια μέρα από την πείνα...

Μου λεν, ο καπετάν Κωνσταντής, απ' τα Ψαρά κει πέρα,
πως υπουργός εγίνηκε μεγάλος και τρανός,
κι αν θυμηθεί πως τη ζωή του έσωσα μια μέρα
απ' έξω από την Τένεδο, μπορούσε ο Ψαριανός
να κάνει τίποτε για με κι ίσως να δώσουν κάτι
σ' εκείνον που 'χε τάλαρα τη στέρνα του γεμάτη".

Πέντε έξι ημέρες ύστερα εμπήκε στο βαπόρι
κι ακουμπιστός περίλυπος επάνω στο ραβδί,
ως που στην Ύδρα έφθασε, εγύριζε στην πλώρη
το λατρευτό του το νησί ο γέροντας να δει.
Και σκύβοντας τα κύματα δακρύβρεχτος ερώτα,
πως φεύγει τώρ' απ' το νησί και πως ερχόταν πρώτα.

"Εδώ τι θέλεις, γέροντα?" ρωτά τον καπετάνο
στο υπουργείον εμπροστά κάποιος θαλασσινός
ντυμένος στα χρυσά. "Παιδί μου, είναι πάνω
ο Κωνσταντής?". "Ποιος Κωνσταντής?". "Αυτός... ο Ψαριανός".
"Δε λεν κανένα Ψαριανό, εδώ είναι Υπουργείο,
να ζητιανέψεις πήγαινε μες στο φτωχοκομείο!".

Ο γέρος ανασήκωσε το κάτασπρο κεφάλι
και τα μαλλιά του εσάλεψαν σαν χαίτη λιονταριού
και με σπιθόβολη ματιά μες απ' τα στήθια βγάνει
με στεναγμό βαρύγνωμο φωνή παλληκαριού:
"Αν οι ζητιάνοι σαν κι εμέ δεν έχυναν το αίμα,
οι καπετάνοι σαν και σε δεν θα φορούσαν στέμμα!".

Τότε ο Κανάρης που άκουσε φιλονικία κάτου,
στο παραθύρι πρόβαλε να δει ποιος τον ζητεί
και το νησιώτη βλέποντας λαχτάρησε η καρδιά του
και να 'ρθει επάνω διέταξε με τον υπασπιστή.
Κάτι η φωνή του γέροντα του εξύπνησε στα στήθη,
κάτι που μοιάζει με όνειρο μαζί και παραμύθι.

Τον κοίταξε* τα μάτια του μες στα μακριά του φρύδια,
που μοιάζανε σαν αετούς κρυμμένους στη φωλιά,
στον καπετάνο εφάνηκαν με την φωτιά την ίδια,
όταν τα εφώτιζε ο δαυλός τα χρόνια τα παλιά.
Κι ένας τον άλλο κοίταζε κατάματα οι δυο γέροι,
ο ημίθεος τον γίγαντα, ο ήλιος το αστέρι.

"Δεν με θυμάσαι, Κωνσταντή?" σε λίγο του φωνάζει,
"γρήγορα συ με ξέχασες, μα σε θυμάμαι εγώ!...".
"Ποιος το 'λπιζε να δει ποτές", ο γέροντας στενάζει,
"τον καπετάνο ζήτουλα, το ναύτη υπουργό!...".
Και σκύβοντας την κεφαλή στα διάπλατά του στήθη,
τη φτώχεια του ελησμόνησε, τη δόξα του εθυμήθη.

"Ποιος είσαι, καπετάνο μου? Και ποιο 'ναι το νησί σου?",
ο Ψαριανός τον ερωτά με πόνο θλιβερό,
"πενήντα χρόνια, μια ζωή, περάσανε, θυμήσου
απ' της καλής μου εποχής, εκείνης τον καιρό.
Μήπως στην Σάμο ήσουνα την εποχή εκείνη?
Στην Κω, στην Αλεξάνδρεια, στη Χιο, στη Μυτιλήνη?"

Απ' έξω απ' την Τένεδο ...πενήντα πέντε χρόνια
επέρασαν απ' την στιγμήν εκείνη, σαν φτερό.
Σαν να σε βλέπω Κωνσταντή, δε θα ξεχάσω αιώνια...
Ακόμα στο μπουρλότο σου καβάλα σε θωρώ...
Χρόνος δεν ήταν που 'καψες στη Χιο τη ναυαρχίδα
κι ήταν η πρώτη μου φορά εκείνη που σε είδα...

Απ' έξω απ' την Τένεδο, θυμάσαι? Μια φρεγάδα
σ' έβαλε εμπρός μ' αράπικου αλόγου γληγοράδα
μ' οχτώ βατσέλα πίσω της* εμοιάζαν περιστέρια
κι εσύ γεράκι γύρω τους... επάνω στο μπουρλότο,
που την κορβέτα τίναξες πρωτύτερα στ' αστέρια,
σαν δαίμονας μες στον καπνό γλυστρούσες και στον κρότο.

Σε καμαρωνώ από μακριά... κι οι ναύτες κι ο λοστρόμος
μ' εξώρκιζαν να φύγουμε* τους είχε πιάσει τρόμος,
γιατί η αρμάδα ζύγωνε* επάνω στο τιμόνι
θάρρος στους ναύτες σου έδινες... δεν βάσταξε η καρδιά μου,
σε μια στιγμή χανόσουνα, σε μια στιγμή και μόνη
και "όρτσα! μάινα τα πανιά!" φωνάζω στα παιδιά μου.

Στο στρίψιμο του τιμονιού μας σίμωσες... μ' αντάρα,
ο Τούρκος κοντοζύγωνε* η μαύρη μου καμπάρα
αστροπελέκια και φωτιές και κεραυνούς πετούσε,
μα σαν δελφίνι γρήγορα κι εκείνος εγλιστρούσε.
Οι ναύτες μου φωνάζανε: "Τι κάνεις καπετάνο?"
Κι εγώ τους λέω: "Τον Ψαριανό να σώσω κι ας πεθάνω...".

Και σου πετώ τη γούμενα... και δένεις το μπουρλότο...
κάνω τιμόνι δεξιά... το φλογερό το χνώτο
του Τούρκου θα σε βούλιαζε* θυμάσαι? Σου φωνάζω,
"Πρώτος απ' όλους ν' ανεβείς", μα δεν μ' ακούς κι αφήνεις
άλλοι ν' ανεβούν... έσκυψα κι απ' τα μαλλιά σ' αδράζω,
και σ' έσωσα κι εφύγαμε... μα δάκρυα βλέπω χύνεις!...".

"Ματρόζε μου!" δακρύβρεχτος ο Κωνσταντής φωνάζει
και μες στα στήθη τα πλατιά σφιχτά τον αγκαλιάζει.
Κι ενώ οι δύο γίγαντες με τα λευκά κεφάλια
στ' άσπρα τους γένεια δάκρυα κυλούσαν σαν κρυστάλλια,
δυο κορφοβούνια μοιάζανε γεμάτα από το χιόνι,
όταν του ήλιου το φιλί την άνοιξη το λειώνει.


Μεγάλοι ποιητές της γενιάς του 1880: Στα δεξιά της σύνθεσης απεικονίζεται ο Α. Προβελέγγιος να διαβάζει κάποιο ποίημά του, ενώ από τα αριστερά προς τα δεξιά διακρίνονται οι Γ. Στρατήγης, Γ. Δροσίνης, I. Πολέμης, K. Παλαμάς (στο κέντρο) και Γ. Σουρής. Γ. Ροϊλός, Οι ποιητές (π. 1919).

❀❀❀❀
 
συνέχεια
 

ΑΡΘΟΥΡΟΣ ΡΕΜΠΩ ( 20 Οκτωβρίου 1854 - 10 Νοεμβρίου 1891)

 
Πληροφορίες για αυτόν τον ιστότοπο

Δημοφιλείς αναρτήσεις