Κυριακή 31 Μαΐου 2020

Βερίκοκο για υγεία



medlabgr.blogspot.com
Βερίκοκο για υγεία, αναιμία, δυσκοιλιότητα, όραση, ομορφιά και τα κουκούτσια τους για καρκίνο
της Αγγελικής Μήλιου, βιολόγου, medlabnews.gr
Το βερίκοκο (ορθότερα "βερίκοκκο") είναι ο καρπός της βερικοκιάς. Η μακρόχρονη ιστορία της βερικοκιάς αποτελούσε το χρυσόμηλο των Ρωμαίων και η επιστημονική ονομασία του βερίκοκου είναι prunus armeniaca. Προέρχεται από την Κίνα και λέγεται ότι καλλιεργείται τα τελευταία τουλάχιστον 4.000 χρόνια. Το φρούτο είναι σαρκώδης, σφαιρικό, με αυλακωτή κοιλιακή ραφή, ενώ ο πυρήνας του (κουκούτσι), είναι ξυλώδης και στο εσωτερικό του περιέχει ένα με δύο σπόρια, που έχουν πικρή γεύση και μοιάζουν με αμύγδαλα. Μάλιστα, υπάρχει ένας λαός, που λέγεται ότι είναι από τους μακροβιότερους στον κόσμο και όχι μόνο καταναλώνουν τόνους βερίκοκων, αλλά τρώνε και τα κουκούτσια, που είναι πολύ πικρά. Πρόκειται για τη φυλή Χούνζα, που ζει στο Πακιστάν και αυτοαποκαλούνται απόγονοι των στρατιωτών του Μεγάλου Αλεξάνδρου. 

Λέγεται πως η ελληνική ποικιλία Διαμαντοπούλου έχει τα πιο νόστιμα βερίκοκα στον κόσμο! Είναι εξαιρετικά αρωματικά, αλλά δύσκολα στη μεταφορά τους, αφού είναι αρκετά ευαίσθητα. Η πιο κοινή ποικιλία στην Ελλάδα πάντως είναι τα βερίκοκα Μπεμπέκου, που είναι μεγαλύτερα μεν, αλλά όχι τόσο αρωματικά και γλυκά. Το βερίκοκο καταναλώνεται νωπό σαν φρούτο, αλλά και αποξηραμένο, γίνεται μαρμελάδα, κομπόστα, χρησιμοποιείται στη ζαχαροπλαστική και γίνεται λικέρ και χυμός. 

Διατροφική αξία

Το βερίκοκο έχει χαμηλή θερμιδική αξία, 47 θερμίδες τα δύο, ενώ η κατανάλωση του καλοκαιρινού αυτού φρούτου, καταπραΰνει- μεταξύ άλλων- συμπτώματα πονοκεφάλου, εντερικής πάθησης, αϋπνίας, φαρυγγίτιδας και ήπια κατάθλιψης.

Πλούσια σε βιταμίνη Α, τα βερίκοκα συμβάλλουν στην καλή υγεία των ματιών. Kαταναλώνοντας περίπου 3 βερίκοκα, καλύπτουμε σχεδόν το 100% της καθημερινής μας ανάγκης σε βιταμίνη Α. Εμπεριέχουν επίσης καροτενοειδή (β-καροτένιο, λυκοπένιο, λουτεΐνη και ζεαξανθίνη), στα οποία οφείλεται και το πορτοκαλί τους χρώμα-  τα ώριμα καθώς και τα αποξηραμένα βερίκοκα έχουν μάλιστα μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε καροτενοειδή. Το λυκοπένιο μάλιστα έχει συνδεθεί με την προστασία από τον καρκίνο του προστάτη.

Αποτελούν καλή πηγή βιταμίνης C και φλαβονοειδών, ως εκ τούτου έχουν ισχυρές αντιοξειδωτικές ιδιότητες, προστατεύουν τα αγγεία, και εμποδίζουν την οξείδωση της «κακής» χοληστερίνης.

Στα διατροφικά πλεονεκτήματα πρέπει να περιληφθεί η βιταμίνη Β3, (νιασίνη), ο σίδηρος, το κάλιο και οι φυτικές ίνες του βερίκοκου, απαραίτητες για την υγεία του πεπτικού συστήματος και την καταπολέμηση της δυσκοιλιότητας.

Μέση Διατροφική Ανάλυση 100g βερίκοκων
ΒΙΤΑΜΙΝΕΣ
Φυλλικό οξύ 9 μg 2%
Νιασίνη 0.600 mg 4%
Παντοθενικό οξύ 0.240 mg 5%
Πυριδοξίνη 0.054 mg 5%
Ριβοφλαβίνη 0.040 mg 3%
Θειαμίνη 0.030 mg 2.5%
Βιταμίνη A 1926 IU 64%
Βιταμίνη C 10 mg 16%
Βιταμίνη K 3.3 μg 3%

ΗΛΕΚΤΡΟΛΥΤΕΣ
Νάτριο 1 mg 0%
Κάλιο 259 mg 5.5%

ΜΕΤΑΛΛΑ
Ασβέστιο 13 mg 1.3%
Χαλκός 
Σίδηρος 0.39 mg 5%
Μαγνήσιο 10 mg 2.5%
Μαγγάνιο 0.077 mg 3%
Φώσφορος 23 mg 3%
Ψευδάργυρος 0.2 mg 2%

ΦΥΤΟΧΗΜΙΚΑ
α-Καροτένιο 19 μg --
β-Καροτένιο 1094 μg --
β-Κρυπτο ξανθίνη 104 μg --
Λουτείνη-ζεαξανθίνη 89 μg --
ΠΗΓΗ: USDA National Nutrient data base

Μερικά από τα σπουδαιότερα οφέλη που προσφέρουν είναι τα ακόλουθα:

Με όλα τα παραπάνω θρεπτικά συστατικά σε κάθε βερίκοκο, το φρούτο αυτό αναπόφευκτα παρουσιάζει διάφορα οφέλη για τους καταναλωτές του, όπως:
-Κάνει καλό στην αναιμία: Η περιεκτικότητά του σε σίδηρο (5% της συνιστώμενης ημερήσιας δόσης στα 2 βερίκοκα) μπορεί να δράσει βοηθητικά σε όσους πάσχουν από αναιμία. Ακόμη, η μικρή αλλά σημαντική περιεκτικότητα του φρούτου σε χαλκό, βοηθάει το σίδηρο να διατεθεί σε όλο το σώμα.
-Καταπολεμά τη δυσκοιλιότητα: H κυτταρίνη και η πηκτίνη που συναντάμε στα βερίκοκα αποτελούν ήπιας μορφής καθαρτικά και φέρνουν αποτελέσματα σε όσους πάσχουν από δυσκοιλιότητα. Η κυτταρίνη, συγκεκριμένα, βοηθάει στην κινητικότητα του εντέρου, ενώ η πηκτίνη απορροφά και κατακρατά νερό, συντελώντας έτσι κι αυτή στην καλύτερη λειτουργία του εντέρου.
-Βοηθά την πεπτική λειτουργία: Λόγω του ότι παρουσιάζει αλκαλική αντίδραση στο πεπτικό σύστημα, το βερίκοκο μπορεί να συμβάλει στην καλύτερη πέψη, ενώ εξαιρετικά βοηθητικές είναι και οι φυτικές του ίνες, που βοηθούν στην πρόληψη της δυσκοιλιότητας και άλλων πεπτικών διαταραχών. Κάποιοι ειδικοί, μάλιστα, συστήνουν να τρώτε ένα βερίκοκο πριν το φαγητό, για καλύτερα αποτελέσματα.
-Ευεργετεί την όραση: Η έλλειψη της βιταμίνης Α μπορεί να προκαλέσει κακή νυχτερινή και γενικότερα αποδυναμωμένη όραση, ενώ αντιθέτως η επαρκής λήψη της βιταμίνης (στην οποία είναι πλούσιο το βερίκοκο) μπορεί να διατηρήσει την υγεία της όρασής μας (αποτρέποντας την εμφάνιση εκφύλισης της ωχράς κηλίδας ή του καταρράκτη στο μέλλον) ή ακόμη και να τη βελτιώσει σε ορισμένες περιπτώσεις.
-Ρίχνει τον πυρετό: Κι όμως! Σε περίπτωση που ο πυρετός σας… χτυπήσει την πόρτα εν μέσω άνοιξης ή καλοκαιριού, το βερίκοκο μπορεί να σας δώσει τη λύση. Πολτοποιήστε μερικά βερίκοκα μαζί με μέλι και νερό και πιείτε το χυμό τους. Θα σας ενυδατώσει, θα σας χαρίσει απαραίτητα θρεπτικά συστατικά και θα μειώσει τις τοξίνες του σώματος.
-Μειώνει τη χοληστερίνη: Το αρωματικό αυτό φρούτο είναι πλούσιο σε βήτα-καροτίνη, η οποία μετατρέπεται σε βιταμίνη Α και παίζει σημαντικό ρόλο στην υγεία της καρδιάς, καθώς καταπολεμά τις ελεύθερες ρίζες, μειώνει την LDL (κακή) χοληστερόλη κι έτσι μας προστατεύει από μελλοντικό έμφραγμα του μυοκαρδίου ή εμφάνιση στεφανιαίας νόσου.
-Βελτιώνει την επιδερμίδα: Η βήτα-καροτίνη, και πάλι, γνωστή και ως προβιταμίνη Α που μετατρέπεται σε βιταμίνη Α στο σώμα μας, είναι σημαντική και για την υγεία του δέρματός μας. Ο λόγος είναι ότι παίζει σημαντικό ρόλο στη βελτίωση και την ανάπτυξη ιστών, καταπολεμώντας τα εξανθήματα και βελτιώνοντας την υφή του δέρματος. Μάλιστα, από κάποιους ειδικούς συστήνεται η χρήση των φύλλων της βερικοκιάς: πάρτε το χυμό τους και εφαρμόστε τον σε ηλιακά εγκαύματα, στις φαγούρες, τα εκζέματα κ.ο.κ. για να ανακουφιστείτε.
Το κουκούτσι του βερίκοκου σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα;
Η Β17 που περιέχεται στο κουκούτσι του βερίκοκου, στα πικραμύγδαλα και τα αμύγδαλα. Έχει παρατηρηθεί ότι η αμυγδαλίνη (βιταμίνη Β17) έχει κάποια (ευεργετική για τον άνθρωπο) δράση πάνω στα καρκινικά κύτταρα. Ωστόσο δεν θεωρείται φάρμακο κατά του καρκίνου, όταν αυτός έχει ήδη εκδηλωθεί. Σύμφωνα με τους επιστήμονες η χρησιμοποίηση της αμυγδαλίνης( Β17) είναι περισσότερο προληπτική παρά θεραπευτική. Πιστεύεται ότι η χρόνια ανεπάρκεια σε αμυγδαλίνη ( Β17) οδηγεί σε μείωση της αντίστασης του οργανισμού στην ανάπτυξη κακοήθειας. Από την άλλη δεν έχουν παρατηρηθεί παρενέργειες από κατανάλωση μεγάλων δόσεων αμυγδαλίνης( Β17). Παρόλα αυτά συνίσταται η μέγιστη πρόσληψη αμυγδαλίνης( Β17) να μην υπερβαίνει τα 3 γραμμάρια την ημέρα.

Προτεινόμενος τρόπος κατανάλωσης

Αναζητήστε βερίκοκα τα οποία δεν είναι γδαρμένα, παραμορφωμένα, μουχλιασμένα ή ζαρωμένα. Αγοράστε μόνο ό,τι θέλετε να καταναλώσετε τις αμέσως επόμενες ημέρες. Προτού τα καταναλώσετε πρέπει να τα πλύνετε με άφθονο ζεστό νερό. Για μέγιστο όφελος, καλύτερα να τρώτε ξερά βερίκοκα. Έχουν μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε β-καροτένιο από ότι τα ωμά (J Agric Food Chem. 2005).
Ιδιαίτερη προσοχή όμως, στο χρώμα του φρούτου και περισσότερο στα αποξηραμένα βερίκοκα γιατί πολύ συχνά θειαφίζονται για να πάρουν ανοιχτό πορτοκαλί χρώμα αντί του φυσικού τους που είναι καφέ πορτοκαλί. Τα βερίκοκα που δεν ψεκάζονται με θειάφι είναι γευστικότερα από τα υπόλοιπα. 
Φυσικά πριν την κατανάλωσή τους, πρέπει να τα ξεπλένεται με άφθονο νερό και κατά προτίμηση ζεστό. Προτιμάτε πάντα τα ώριμα βερίκοκα αλλά όχι τα ζαρωμένα καθώς και χωρίς γδαρσίματα.
Διαβάστε επίσης

ΚΕΡΑΣΙ. ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ. ΧΥΜΟΣ ΑΠΟ ΚΕΡΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΠΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΥΙΚΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΣΚΗΣΗ.


Διάβασμα, εξετάσεις και διατροφή. Τα κεράσια απαραίτητα στους μαθητές για τις εξετάσεις.

Παρασκευή 29 Μαΐου 2020

Αγία Υπομονή



cyprusalive.com
Η Αγία Υπομονή - Η αυτοκράτειρα που έγινε μοναχή και προστάτιδα των φτωχών

Η Ελένη Δραγάση-Παλαιολόγου ή Αγία Υπομονή (1372 - 23 Μαρτίου 1450) ήταν κόρη του Σέρβου δεσπότη Κωνσταντίνου Δραγάση, 5ου απογόνου του Μιχαήλ Η' Παλαιολόγου. Έγινε αυτοκράτειρα του Βυζαντίου ως σύζυγος του Mανουήλ Β’ Παλαιολόγου.  Η Ελένη Δραγάση απέδειξε ότι είχε απόλυτη συναίσθηση της θέσης της. 
Την χαρακτήρισαν «μάνα του λαού», διότι αφουγκραζόταν κάθε τους δυσκολία και προσπαθούσε να τους ενισχύσει.
Στο ευλογημένο ζευγάρι ο Θεός χάρισε οκτώ παιδιά. Έξι αγόρια από τα οποία τα δύο ανέβηκαν στον αυτοκρατορικό θρόνο, ο Ιωάννης Η’ και ο Κωνσταντίνος ΙΑ’, ο τελευταίος θρυλικός αυτοκράτορας. Ο Θεόδωρος, ο Δημήτριος και ο Θωμάς διετέλεσαν δεσπότες του Μυστρά, και ο Ανδρόνικος της Θεσσαλονίκης. Και δύο κορίτσια, τα οποία όμως πέθαναν σε μικρή ηλικία. Η πολύτεκνη και φιλότεκνη μητέρα γαλούχησε τα παιδιά της με τα νάματα της πίστεως και τη γλυκύτατη διδασκαλία της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας, τα οδηγούσε σε ιερά προσκυνήματα και σεβάσμια Μοναστήρια της Βασιλεύουσας.

Ιδιαίτερη ήταν η αγάπη της για τα Μοναστήρια. Εκεί αναπαυόταν, ξεκουραζόταν η ψυχή της, αντλούσε δύναμη και κουράγιο για τη συνέχεια. Αυτό, το ενέπνευσε σε όλη την οικογένειά της. Ο σύζυγός της αφού παρέδωσε το θρόνο στον πρωτότοκο Ιωάννη, δύο μήνες πριν τον θάνατό του (29 Μαρτίου 1425), απεσύρθη στη Μονή του Παντοκράτορος στην Κωνσταντινούπολη, όπου εκάρη μοναχός με το όνομα Ματθαίος. Η ίδια, μετά το θάνατο του συζύγου της έγινε μοναχή (1425) στη Μονή της κυράς Μάρθας, με το όνομα Υπομονή. Και τρία από τα παιδιά τους επίσης έγιναν μοναχοί, ο Θεόδωρος και ο Ανδρόνικος (μ. Ακάκιος) στη Μονή του Παντοκράτορος, και ο Δημήτριος (μ. Δαυίδ) στο Διδυμότειχο.
 Άνθρωπος φωτεινός και φωτισμένος η Αγία Υπομονή, προικισμένη με πολλά τάλαντα, που τα «εμπορεύθηκε» με σύνεση και σωφροσύνη και τα πολλαπλασίασε, κατάφερε με την αρετή, την άσκηση και την καρτερία της να φθάσει σε δυσανάβατα μέτρα αρετής.
Ο Θεός ευδόκησε να μη ζήσει τις τελευταίες τραγικές στιγμές της Αυτοκρατορίας. Την κάλεσε κοντά Του στις 13 Μαρτίου 1450, έχοντας διανύσει 35 χρόνια ως Αυτοκρατόρισσα και 25 ως ταπεινή μοναχή.

 Η Αγία Υπομονή συνέδεσε την έννοια του μοναχικού της ονόματος (Υπομονή) με τον τρόπον αντιμετωπίσεως και των ευτυχών στιγμών και των απείρων δυσκολιών της όλης ζωής της. Υπομονή κατά βίον, πράξιν και μοναχικό όνομα. «Τη υπομονή αυτής εκτήσατο την ψυχήν αυτής».
(Από το ημερολόγιο του 2006 της Ιεράς Μητροπόλεως Μονεμβασίας και Σπάρτης).

Η μνήμη της Οσίας και Θεοφόρου μητρός ημών Υπομονής, τελείται τη 13η Μαρτίου και 29η Μαΐου.
Φωτογραφία: argolikeseidhseis.gr
Σύγχρονο θαύμα της Αγίας
Είναι αρκετές οι εμφανίσεις της Αγίας Υπομονής τα τελευταία χρόνια σε ευσεβείς και μη χριστιανούς. Επιλεκτικά καταχωρούμε ένα συμβάν που περιγράφει την θαυμαστή εμφάνισή της και θεραπεία κάποιου ασθενή.
«Η αγία Υπομονή εμφανίσθηκε ως μοναχή σε κάτοικο των Αθηνών που εργαζόταν σε ταξί. Το σταμάτησε και ζήτησε να κατευθυνθή προς το Λουτράκι. Ο ταξιτζής είχε καρκίνο του δέρματος στα χέρια του και βρισκόταν σε μεγάλη απελπισία. Καθ’ οδόν η μοναχή που φορούσε ένα κουκούλι με κόκκινο σταυρό τον ρώτησε.
Γιατί είσαι μελαγχολικός;
Και εκείνος δεν εδίστασε να ομολογήσει όλη την αλήθεια. Μετά τον ρώτησε αν θέλη να τον σταυρώσει για να γίνει καλά και εκείνος δέχθηκε. Σε λίγο όμως τον έπιασε υπνηλία και παρεκάλεσε την μοναχή να σταθούνε λίγο για να μην σκοτωθούνε. Είχαν φθάσει κοντά στα διόδια και εύκολα θα έβρισκαν άλλο ταξί αν εκείνη βιαζόταν. Κάθησε στην άκρη του δρόμου και τον πήρε ο ύπνος. Όταν ξύπνησε διαπίστωσε ότι τα χέρια του είχαν γίνει καλά, αλλά η μοναχή είχε εξαφανιστή. Ρώτησε τους ανθρώπους των διοδίων μήπως είδανε καμμιά μοναχή εκεί κοντά, αλλά κανείς δεν την είχε δει. Τότε συγκλονισμένος γύρισε στο ταξί του και κατάλαβε ότι κάποια αγία ήταν κι’ έγινε άφαντη. Κατευθύνθηκε μετά στον γιατρό του και του διηγήθηκε το περιστατικό. Την στιγμή εκείνη έπεσε το μάτι του σε μια εικόνα που ήταν κρεμασμένη στον τοίχο του ιατρείου. Πετάχθηκε απ’ το κάθισμά του και φώναξε : ‘Αυτή ήταν’.
Σημειωτέον ότι η εικόνα ήταν της αγίας Υπομονής. Έτσι έμαθε ποια ήταν εκείνη που τον θεράπευσε και τον γλύτωσε και απ’ την απελπισία. Το κουκούλι με τον κόκκινο σταυρό έδειχνε την καταγωγή πριν γίνει αυτοκρατόρισσα του Βυζαντίου και με αυτό το μοναχικό σχήμα τελείωσε και την επίγεια ζωή της. Εκ των υστέρων γίνηκε γνωστό ότι η ημέρα που γίνηκε το θαύμα ήταν 13 Μαρτίου, ημέρα που η αγία γιορτάζει».
(Από το βιβλίο εκδόσεως Ι. Μ. Οσίου Παταπίου Λουτρακίου).

Κεντρική φωτογραφία άρθρου mixanitouxronou.gr

https://www.youtube.com/watch?v=-Zbb03CCQVE

Τρίτη 19 Μαΐου 2020

Η εντολή ήταν ξεκάθαρη

του Χριστόδουλου Στεφανάδη*

Τις παραμονές του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι Έλληνες στον Πόντο ανέρχονταν σε 700.000 άτομα. Μέχρι το τέλος του 1923 είχαν εξοντωθεί από τους Τούρκους μέχρι τον Μάρτιο του 1924, 353.000 άτομα...
Εκτέλεσαν, κρέμασαν, βίασαν, βασάνισαν και απήγαγαν. Δεν έκαναν διακρίσεις: Άνδρες, γυναίκες, παιδιά, νέοι και ηλικιωμένοι σφαγιάζονταν. Κατά τις ανατριχιαστικές μαρτυρίες, όσο πιο φρικτός ο θάνατός των Ποντίων, τόσο πιο άξιοι θεωρούνταν οι σφαγείς από την Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Εξαργύρωσαν τα εγκλήματά τους με χρήματα, αξιώματα, και τις περιουσίες των Ελλήνων. Και η ανταμοιβή έκανε ευκολότερο το έργο της καταστροφής και εξαφάνισης κάθε ίχνους ελληνικότητας από τις πόλεις και τα χωριά που ευημερούσαν μέχρι τότε, λόγω του δαιμόνιου πνεύματος των Ελλήνων του Πόντου.
Η εντολή ήταν ξεκάθαρη: Αφανίσετε καθετί ελληνικό και προστατέψτε την πατρίδα μας από τους Έλληνες και τους χριστιανούς…
Μια εντολή που όπως αποδείχθηκε υλοποιήθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και επηρέασε και όλους όσοι επέζησαν, αφού απέμειναν πίσω να κλαίνε τους νεκρούς τους.
Η 19η Μαΐου κάθε χρόνο, είναι η ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου. Μια ημερομηνία-εφιάλτης για εκατομμύρια Πόντιους του χθες, του σήμερα και του αύριο, που συνδέεται όχι μόνο με τη βίαιη αλλαγή της ανθρωπογεωγραφίας του Πόντου, αλλά και τη σχεδιασμένη εξόντωση κάθε ελληνικού και χριστιανικού στοιχείου της περιοχής. Τα εργαλεία της Γενοκτονίας ήταν προσεκτικά επιλεγμένα και δοκιμασμένα από τους θύτες και τους συνεργούς τους, φυσικούς ή ηθικούς αυτουργούς. Οι αναγκαστικοί εκτοπισμοί των Ελλήνων από τα παράλια προς την ενδοχώρα της Ανατολίας, οι ατελείωτες πορείες με προορισμό το θάνατο, οι επιθέσεις παραστρατιωτικών ομάδων στα ελληνικά χωριά του Πόντου αλλά και τα τάγματα καταναγκαστικής εργασίας εξαφάνισαν γενιές και γενιές Ποντίων.
Μετά την Ανταλλαγή των πληθυσμών, έφτασαν στην Ελλάδα μόνο 190.000 Πόντιοι, και αυτοί σε άθλια κατάσταση.
Ήταν ξεκάθαρα Γενοκτονία. Και αυτό το λέμε, γιατί δυστυχώς, πριν τέσσερα χρόνια, ο τότε υπουργός Παιδείας, υπεστήριζε την άποψη ότι επρόκειτο για εθνοκάθαρση.
Τι θεωρείται Γενοκτονία. Σύμφωνα με απόφαση του ΟΗΕ το 1948, πού ενσωματώθηκε στο διεθνές δίκαιο το 1951, Γενοκτονία είναι: “η εσκεμμένη προσπάθεια καταστροφής συνολικά ή εν μέρει, μιας εθνικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας”, και αφορά:
1) τον φόνο μελών της ομάδας,
2) την πρόκληση σοβαρής σωματικής ή διανοητικής βλάβης σε μέλη της ομάδας,
3) τη σκόπιμη επιβολή στην ομάδα συνθηκών ζωής υπολογισμένων, έτσι ώστε να επιφέρουν τη φυσική τους καταστροφή, συνολικά ή εν μέρει,
4) την επιβολή μέτρων που αποσκοπούν στην αποτροπή γεννήσεων στο εσωτερικό της ομάδας και
5) την υποχρεωτική μεταφορά των παιδιών της ομάδας σε κάποια άλλη.
Τι θεωρείται εθνοκάθαρση. Ο χαρακτηρισμός αναφέρεται συνήθως σε εγκλήματα πολέμου και μπορεί να χαρακτηριστεί ως Γενοκτονία, μόνο στην περίπτωση που συνυπάρχουν οι πέντε προϋποθέσεις που αναφέρονται παραπάνω.
Σε κάθε περίπτωση η Βουλή των Ελλήνων, ομόφωνα έχει αποφασίσει ότι οι σφαγές του Ποντιακού ελληνισμού ήταν πράξεις Γενοκτονίας. Αλλά το σημαντικότερο ,στην συνείδηση των απανταχού Ελλήνων, οι θηριωδίες των Οθωμανών σε βάρος των Ελλήνων του Πόντου, έχουν ανεξίτηλα καταγραφεί ως ακραία πράξη Γενοκτονίας…
Επομένως, το θέμα σε κοινωνικό, πολιτικό, κρατικό και κυρίως εθνικό επίπεδο έχει λήξει. Αυτό που όμως που δυστυχώς για διαφόρους λόγους και σκοπιμότητες δεν έχει γίνει επαρκώς, είναι η διεθνοποίηση της Γενοκτονίας των Ποντίων, αυτό δηλαδή που έχουν σε μεγάλο βαθμό επιτύχει οι Αρμένιοι για το δικό τους δράμα. Αυτή η διεθνοποίηση, ενδεχόμενα θα ανάγκαζε την σημερινή Τουρκία ή να αποδεχθεί τις ιστορικές ευθύνες για τα εγκλήματα του Οθωμανικού κράτους, αιτώντας έστω συγνώμη, ή να αποκαλύψει ένα άλλο πρόσωπο, ασύμβατο με τις Ευρωπαϊκές αξίες…
Στην Γενοκτονία σε βάρος του Ελληνισμού, είτε του Ποντιακού, είτε του άλλου Μικρασιατικού, όλοι οι Έλληνες, υποκλίνονται με ευλάβεια, θλίψη αλλά και άσβεστη οργή. Οργή που μας κρατά ενωμένους και δυνατούς απέναντι σε κάθε σύγχρονη απειλή από τους απογόνους των Οθωμανών του 19ου αιώνα…
- Τους Τούρκους, που μας απειλούν ότι θα μας ξαναρίξουν στο Αιγαίο…
- Τους Τούρκους, που επινόησαν την «γαλάζια πατρίδα» τους, εννοώντας την αρχαία Ελληνική θάλασσα του Αιγαίου…
Ανεξάρτητα από τα διαχρονικά λάθη και τους υπαίτιους που φθάσαμε σε αυτό το σημείο να απειλείται ευθέως η εθνική μας ακεραιότητα, ο μόνος τρόπος για την αντιμετώπιση της σύγχρονης φυσικής και ψυχολογικής Γενοκτονίας που μας απειλεί, είναι η ομοψυχία, η αλληλεγγύη, η ομόνοια και η κοινωνική συνοχή.
...Πριν λίγες ημέρες, ο Έλληνας πρωθυπουργός, παρέστη στο διεθνές συνέδριο με ευκαιρία την συμπλήρωση 100 ετών από την Γενοκτονία των Ποντίων.
Ο πρωθυπουργός, μεταξύ άλλων, υπογράμμισε ότι δεν είναι η πρώτη φορά που η Ελλάδα αντιμετωπίζει φουρτούνες. «Πάντα, όμως, είχε τη δύναμη να τις ξεπεράσει, επιστρέφοντας σε ήρεμα νερά»...
Οι Έλληνες, θα είμαστε μόνοι σε πιθανή αναμέτρηση με τους Τούρκους.
Γνωρίζουμε όμως την θάλασσα, όσο κανείς... Και την φουρτούνα και την μπουνάτσα…
Και να θυμίσω τι είπε ο μεγάλος Έλληνας στρατηγός Μιλτιάδης, πριν από την ιστορική μάχη του Μαραθώνα, στους Αθηναίους μαχητές.
«Εάν τους νικήσουμε, (τους Πέρσες), αυτοί έχουν πατρίδα για να επιστρέψουν. Εάν μας νικήσουν, εμείς δεν έχουμε που αλλού να πάμε»
Και οι Έλληνες νίκησαν τους βαρβάρους.
Και αλλάξαν τότε την ιστορία του κόσμου.
Γιατί όχι και τώρα;
* Ο Χριστόδουλος Ι. Στεφανάδης είναι καθηγητής καρδιολογίας και βουλευτής Σάμου με τη Ν.Δ.

Πέμπτη 14 Μαΐου 2020

Άγιος Θεράπων



ieramonopatia.gr
Είμαι ο Άγιος Θεράπων με στέλνει η Παναγία για να σε βοηθήσω! | Ιερά Μονοπάτια

Άγιος Θεράπων: Υπηρετώ στο Πολεμικό Ναυτικό από το έτος 1992. Το έτος 1998 και ενώ ήμουν στο Αντιτορπιλικό «Νέαρχος», ξάφνου ένα πρωινό της 24ης Ιουλίου, καθώς ξύπνησα να αναλάβω υπηρεσία, δεν μπορούσα να κρατήσω όρθιο το κεφάλι μου, αλλά ούτε και να μιλήσω.

Η γλώσσα μου έβγαινε συνέχεια έξω από το στόμα! Δεν μπορούσα να κρατήσω το στόμα μου στη σωστή του θέση! Ο γιατρός του πλοίου υπέθεσε πως ήταν μία μορφή βαριάς ψύξης και μου χορήγησε κάποια αντιψυκτική αλοιφή. Το θυμάμαι σαν τώρα.
Θέλαμε δύο ημέρες να επιστρέψουμε στο Ναύσταθμο της Σαλαμίνας και βλέποντας το πρόβλημά μου να εξακολουθεί να επιμένει, ίσως για πρώτη φορά στην ζωή μου ένιωσα «τον κόσμο να χάνεται κάτω από τα πόδια μου».
Μόλις καταπλεύσαμε στο Ναύσταθμο, άρχισε ο προσωπικός μου Γολγοθάς. Κατευθείαν έτρεξα στο Ναυτικό Νοσοκομείο Αθηνών, στο Νευρολογικό. Ο εκεί νευρολόγος είχε μείνει άφωνος.
Οι θεραπείες που μου έδινε ήταν αμέτρητες και χωρίς αποτέλεσμα. Ίσως, το μοναδικό αποτέλεσμα ήταν να πηγαινοέρχομαι από το πλοίο μου στο Ν.Ν.Α. και να νοσηλεύομαι σε αυτό για αρκετά μεγάλα χρονικά διαστήματα. Η κατάστασή μου είχε γίνει ανυπόφορη!
Ψυχολογικά ήμουν χάλια. Ενώ πριν για τους φίλους μου ήμουν η ψυχή της παρέας, τώρα είχα μετατραπεί σε όνειδος και άτομο για να κοροϊδέψει και να γελάσει κανείς μαζί του.
Περπατούσα στους δρόμους της Αθήνας και σαν μαγνήτης τραβούσα τα βλέμματα όλων των αγνώστων. Άλλωστε, αυτό πού είχα δεν μπορούσε να κρυφτεί.
Τελικά ο γιατρός του Ναυτικού Νοσοκομείου έβγαλε την διάγνωση της ασθένειας που είχα, μετά από τρία χρόνια! Αφού με κάλεσε στο γραφείο του, μου είπε ότι πάσχω από «δυστονία τραχηλικών μυών» κι άρχισε τους πειραματισμούς του επάνω μου.
Ειλικρινά σας γράφω πάτερ μου, έχω πάρει χάπια ναρκωτικά και ψυχωτικά πού αν ήμουν έμπορος ναρκωτικών, θα είχα τροφοδοτήσει ολόκληρη την Πλατεία Ομονοίας!
Το προσωπικό μου, όμως, αυτό δράμα το βίωνε και η οικογένειά μου. Ειδικά η μητέρα μου, που υπέφερε μαζί με μένα και έπασχε ίσως περισσότερο, αφού εκείνη την περίοδο είχαμε μάθει πως ο πατέρας μου είχε καρκίνο στο έντερο. Τελικά νικήθηκε από την επάρατη νόσο και πέθανε τον Αύγουστο του 2001.
Εγώ συνέχιζα να μπαινοβγαίνω στο Νοσοκομείο, μάταια όμως. Άρχισα να γίνομαι αντικείμενο χλευασμού από τον ίδιο μου το γιατρό… Οι συνεχείς νοσηλείες στο Ν.Ν.Α. και η ταλαιπωρία με οδήγησαν στην απομόνωση και μάλιστα περνούσε από το μυαλό μου και η σκέψη της αυτοκτονίας.
Η πίστη μου όμως στο Θεό δεν με εγκατέλειπε. Η σχέση μου με την Εκκλησία ήταν αρκετά καλή. Μικρός πήγαινα στο Ιερό και βοηθούσα τον ιερέα. Αργότερα στάθηκα στο ψαλτήρι κι όποτε ήθελε ψάλτη ο παπάς του χωριού, ερχόταν στο σπίτι και ξεκινούσαμε μαζί για την εκκλησία του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, πού είναι η Μητρόπολη των Ερυθρών.
Ήθελα να ακολουθήσω την Ιεροσύνη και φοίτησα μάλιστα ένα έτος στη Ριζάρειο Εκκλησιαστική Σχολή. Μετά έδωσα εξετάσεις για το Ναυτικό, αλλά ποτέ δεν ξέχασα την Εκκλησία. Σχεδόν όλους τους Αγίους τους γνώριζα. Τον Άγιο Θεράποντα, όμως, δεν τον είχα ακούσει ποτέ.
Και εδώ αρχίζει η επέμβαση του «παππούλη μου», του Αγίου Θεράποντα. Οργισμένος για ό,τι μου έχει συμβεί, πήγα μία μέρα στην εικόνα της Ευαγγελίστριας και θυμάμαι Της είπα επί λέξει:
«Σε ψάλλω τόσα χρόνια, χωρίς να ζητήσω δραχμή και χωρίς να υπολογίζω αν είμαι κουρασμένος ή όχι, κι αυτό είναι το δώρο που μου δίνεις; Ξέρω ότι με ακούς. Κάνε ό,τι είναι να κάνεις και πάρε αυτή την αρρώστια από πάνω μου επιτέλους, γιατί, – σου το λέω – θα αυτοκτονήσω»!! Κι έφυγα από το Ναό.
Το απόγευμα της Κυριακής πήρα το λεωφορείο της γραμμής για την Αθήνα, για να πάω στο σπίτι που είχα νοικιάσει στην Πλατεία Βικτωρίας. Το ίδιο βράδυ επιδεινώθηκε η κατάστασή μου κι η γλώσσα έκανε οίδημα και βγήκε στο ύψος του σαγονιού! Το στόμα στράβωσε και άλλο, λες και είχα πάθει εγκεφαλικό. το δε κεφάλι έτρεμε.
Νοσηλεύτηκα έκτακτα με ασθενοφόρο, για πολλοστή φορά στο Ν.Ν.Α. και είχα πλέον αποφασίσει να πηδήξω από κάποιο μπαλκόνι του Νοσοκομείου και να δώσω ένα τέλος στην όλη υπόθεση.
Το ίδιο βράδυ κι ενώ κοιμόμουν, άκουγα ένα όνομα που μου συστηνόταν, αλλά δεν μπορούσα να το προσδιορίσω ακριβώς. Σεραπίων, Θεραπειών, Θεράπων… κάπως έτσι! Την επομένη ημέρα κλείνω ραντεβού με τον Νευροχειρουργό του «Ερρίκος Ντυνάν» κ. Αθανάσιο Λεβέντη.
Αφού με εξέτασε με παρέπεμψε στον κ. Δαμιανό Σακκά, διευθυντή – νευροχειρουργό του Νοσοκομείου «Ευαγγελισμός». Είναι εκείνος που κάνει επεμβάσεις στον εγκέφαλο, τοποθετώντας ένα μικροτσίπ και πολλοί ανάπηροι συνάνθρωποί μας στέκονται στα πόδια τους.
Μόλις με εξέτασε, μου είπε ότι μόνος τρόπος για να θεραπευτώ σε ποσοστό 60% ήταν να ήμουν ο πρώτος ασθενής εδώ στην Ελλάδα πού θα μου γινόταν η εμφύτευση αυτή στο κεφάλι.
Τρελάθηκα… Έχασα πραγματικά τον κόσμο! Σαν κάποιος να μου τράβηξε όλη τη Γη και έπεφτα στο κενό της Κολάσεως. Έφυγα από το ιατρείο του έχοντας πεισθεί ότι ήμουν πλέον καταδικασμένος και ότι δεν υπήρχε πλέον σωτηρία για μένα.
Γύρω στις αρχές του Μαΐου είδα ένα όνειρο: Κόσμος πολύς μαζεμένος στη σειρά περίμεναν κάτι έξω από μία πόρτα, πού έμοιαζε με σπηλιά. Εγώ δεν ήξερα τι ήθελα εκεί και πως βρέθηκα. Απλά, κοιτούσα. Άνθρωποι διαφόρων ηλικιών κάτι περίμεναν.
Ξάφνου ένας γεράκος, πού βρισκόταν δίπλα μου, σκόνταψε πάνω στο πεζούλι και πήγε να πέσει. με μία απότομη κίνηση που έκανα, τον έπιασα, έκοψα την φόρα και τον βοήθησα να ακουμπήσει στο πεζούλι.
Ένας ιερωμένος με αρχιερατικά άμφια, αδύνατος στην όψη και με άσπρη πυκνή μακριά γενειάδα και άσπρα μαλλιά, πυκνά και μακριά με πλησίασε και μου είπε: «Άσε παιδί μου, θα τον αναλάβω εγώ τον παππού». Κι έσκυψε και τον σήκωσε.
Θυμάμαι ήταν ψηλός και με χαρακτηριστικό ήρεμο βλέμμα. Με ξαναπλησιάζει κρατώντας κάτι (σαν ψωμί – σαν πέτρα, στρογγυλό πάντως ήταν) με τα δύο του τα χέρια και αφού το χώρισε στα δύο, το ένα κομμάτι μου το έδωσε στο χέρι, και το άλλο με μία απότομη κίνηση, μου το έβαλε στο στόμα.
Μετά, έβαλε το αριστερό του χέρι πάνω στο κεφάλι μου και το δεξί του χέρι κάτω από το σαγόνι μου και απότομα μου σήκωσε το κεφάλι. Μου είπε:
«Παιδί μου, είμαι ο Άγιος Θεράπων και με στέλνει σε εσένα η Παναγία, για να σε βοηθήσω. Από εδώ και στο εξής θα σε αναλάβω εγώ. Ό,τι θέλεις, σε εμένα θα έρχεσαι να το λες. Γιορτάζω στις 14 Μαΐου»!!
Το πρωί που ξύπνησα, το πρόβλημα είχε μειωθεί κατά 70 %! Γεμάτος χαρά τηλεφωνώ στη μητέρα μου και της είπα αυτό που μου συνέβη με τη χάρη του Αγίου. Μετά, αφού το πρόβλημα είχε μειωθεί, πήγα στον κ. Σακκά πού με σύστησε σε ένα γιατρό στο Γενικό Κρατικό Αθηνών, τον κ. Τάγαρη, ο οποίος μου κάνει μία απλή συντήρηση ανά τρίμηνο.
Χάρη στον Άγιο Θεράποντα μπορώ και μιλάω, μπορώ να κινούμαι πάλι στον κόσμο και το κυριότερο, επέστρεψα στην ζωή!
Ό Άγιος όμως συνέχιζε και έκανε την «δική του θεραπεία» σε εμένα. Μόλις άρχισα να επισκέπτομαι τον κ. Τάγαρη στο Γενικό Κρατικό Αθηνών, η παρουσία του Αγίου γινόταν όλο και περισσότερο έντονη στη ζωή μου.
Επί μία εβδομάδα ερχόταν στο δωμάτιό μου κι αισθανόμουν τα χεράκια του να πιάνουν το κεφάλι μου και να το κινούν δεξιά – αριστερά, όπως οι φυσιοθεραπευτές. Μάλιστα, ξύπναγα και μέσα στο σκοτάδι του δωματίου τον ρώταγα:
«Εσύ είσαι, Άγιε Θεράποντα»; Κι απαντούσε: «Ναι, παιδί μου». Και του ξανάλεγα: «Μισό λεπτό να σηκωθώ, για να κάνεις τη δουλειά σου καλύτερα». Και ξανακαθόμουν στο κρεβάτι και επί μία ώρα για μία εβδομάδα, από τις 04:00 έως τις 05:00 τα ξημερώματα, μου χάριζε την υγεία ο παππούλης μου!
Μετά, μόλις ανακάλυψα την εικόνα του, διαπίστωσα πως ήταν ολόιδιος με εκείνον πού είχα δει! Ο Άγιος Θεράποντας είναι ο παππούλης μου, το φιλαράκι μου, ο προστάτης μου, είναι τα πάντα για εμένα και προπάντων ο γιατρός μου!
Μάλιστα, όταν με ρωτούν κάποιοι συνάδελφοι και φίλοι πως θεραπεύτηκα, δεν το κρύβω και το φωνάζω: Πήγα σε πολλούς γιατρούς, αλλά ένας Ιατρός που δεν τον ήξερα, ήρθε και με βρήκε και με έκανε τελείως καλά, ο Άγιος Θεράπων.
Ό,τι άλλο να γράφω για την ευεργεσία του Παντοδύναμου Τριαδικού Θεού και τη δύναμη της μεσιτείας της Θεοτόκου και των Αγίων, ειδικότερα του Αγίου Ιερομάρτυρα Θεράποντα του Θαυματουργού, νομίζω είναι περιττό….

Τετάρτη 6 Μαΐου 2020

Όρσον Γουέλς (1915 – 1985)

Αμερικανός ηθοποιός, σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός του κινηματογράφου. Οι καινοτομίες που επέφερε στην έβδομη τέχνη, τον κατέταξαν ανάμεσα στους κορυφαίους του κινηματογράφου. Γεννήθηκε στις 6 Μαΐου 1915...

Μωσαϊκό: Σίγκμουντ Φρόυντ

Μωσαϊκό: Σίγκμουντ Φρόυντ: Bigbook.gr . 23 Σεπτεμβρίου Ο Σίγκμουντ Φρόυντ (Sigmund Freud, [ˈziːkmʊnt ˈfrɔʏt], 6 Μαΐου 1856 – 23 Σεπτεμβρίου 1939) ήταν...

Δημοφιλείς αναρτήσεις