Γαϊδουράγκαθο, ο άγγελος της υγείας σου

 

Γαϊδουράγκαθο, ο άγγελος της υγείας σου

Γαϊδουράγκαθο (Silybum marianum και ηπατικές παθήσεις)

Το Silybum Marianum ανήκει στην οικογένεια Asteraceae (Compositae), ή αλλιώς στα σύνθετα φυτά. Είναι μια πόα, γνωστή από την αρχαιότητα για τη δράση της σε ηπατικές παθήσεις, παθήσεις στη χολή, καθώς και ως ηπατοπροστατευτικό σε δηλητηριάσεις από χημικές και περιβαλλοντολογικές τοξίνες, δαγκώματα φιδιών, τσιμπήματα εντόμων, δηλητηριώδη μανιτάρια και λήψη υπερβολικής ποσότητας οινοπνεύματος. Σήμερα είναι το πιο μελετημένο φυτό για τη θεραπεία ηπατοπαθειών με πάνω από 450 δημοσιεύσεις παγκοσμίως.

Το φυτό αναφέρεται και ως Carduus marianus αλλά και ως Mariana lacteal. Κάποιες από τις πιό κοινές ονομασίες του σε παγκόσμιο επίπεδο είναι, Milk Thistle, Mary's thistle, blessed milk thistle, holy thistle, lady's thistle, Silybe de Marie, και ChardonMarie. Στην Ελλάδα είναι γνωστό με το όνομα γαιδουράγκαθο αλλά και ως κουφάγκαθο, αγκάθι και αγκάβατος. Επίσης από την αρχαιότητα ακόμα έχει επικρατήσει η ονομασία "Σίλυβο". Μια από τις πιο γνωστές ονομασίες του φυτού η ονομασία Milk Thistle οφείλεται στην ύπαρξη χαρακτηριστικών άσπρων λωρίδων κατά μήκος των νευρών των φύλλων του φυτού, ενώ η πλειοψηφία των υπολοίπων ονομασιών συσχετίζεται με το όνομα της Παναγίας. Το φυτό είναι μονοετής ή διετής αγκαθωτή πόα, ύψους έως 1,5 μέτρα. Τα φύλλα είναι εναλλασσόμενα, με παρυφές οδοντωτές, ανοιχτοπράσινα με άσπρα νεύρα, ενώ οι κεφαλές των ανθέων είναι μεγάλες και περιβάλλονται από πολυάριθμα βράκτια, με αγκαθωτές παρυφές, που καταλήγουν σε μακρύ, βελονοειδές εξάρτημα. Τα σωληνοειδή ανθίδια έχουν χαρακτηριστικό κόκκινο-ιώδες χρώμα και οι καρποί οι οποίοι αποτελούν τη δρόγη του φυτού, είναι μαύροι με σκληρό περίβλημα. Η συλλογή τους γίνεται κατά το τέλος του καλοκαιριού μετά την ωρίμανσή τους. Το Silybum Marianum είναι αυτοφυές κυρίως στη λεκάνη της Μεσογείου, ενώ καλλιεργείται στην υπόλοιπη Ευρώπη και στη Νότια Αμερική. Γενικά απαντάται συχνότερα στις άκρες των δρόμων σε μέρη ακαλλιέργητα, αλλά και σε καλλιεργούμενο έδαφος.

Ιγνάτιος ο Θεοφόρος

 

Ο Ιγνάτιος Αντιοχείας, γνωστός και ως Ιγνάτιος ο Θεοφόρος, (περ. 50 - μεταξύ 98-117) είναι ο δεύτερος επίσκοπος Αντιοχείας, διάδοχος του Ευοδίου.

Η ζωή του

Γεννήθηκε στη Συρία. Στις επιστολές του αυτοαποκαλείται και Ιγνάτιος ο Θεοφόρος, ενώ κατά το μαρτύριό του ονομάζεται ως «τον Χριστόν έχων εν στέρνοις», προφανώς λόγω της αφοσίωσής του σ' Αυτόν που ηταν παντα πιστος και καθε νύκτα προσευχοταν. Κατά τον Συμεώνα τον μεταφραστή, συγγραφέα του 10ου αιώνα και άλλους μεταγενέστερους, ονομάσθηκε έτσι διότι αυτός ήταν πιθανώς το παιδί το οποίον έστησε εν μέσω των μαθητών του ο Ιησούς Χριστός: «Εν εκείνη τη ώρα προσήλθον οι μαθηταί τω Ιησού λέγοντες: τις άρα μείζων εστίν εν τη Βασιλεία των ουρανών; Και προσκαλεσάμενος ο Ιησούς παιδίον, έστησεν αυτό εν μέσω αυτών και είπεν: αμήν λέγω υμίν, εάν μη στραφήτε και γένησθε ως τα παιδία, ου μη εισέλθητε εις την Βασιλείαν των ουρανών. Όστις εστιν ο μείζων εν τη Βασιλεία τω ουρανών. Και ός εάν δέξητε παιδίον τοιούτον εν επί τω ονόματί μου, εμέ δέχεσθαι»^[1].

 

Υπέροχες πατάτες στη γάστρα με κρεμώδη σος

 

Υπέροχες πατάτες στη γάστρα με κρεμώδη σος

Ένα φαγητό για κάθε γιορτινό τραπέζι που σέβεται τον εαυτό του.

Υλικά

• 5-6 μεσαίες πατάτες
• 2 μεγάλα κρεμμύδια
• 15-20 γαύροι, καθαρισμένοι και στεγνοί
• 2κ.σ. βούτυρο
• 250ml κρέμα γάλακτος
• τριμμένη φρυγανιά
• φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι

Προθερμάνετε το φούρνο στους 200C.

Pieter de Hooch

Pieter de Hooch

O Pieter de Hooch (Ολλανδικά προφορά: [pitər də ɦoʊx] , επίσης ορίσει "Hoogh" ή "Hooghe") (20, Δεκεμβρίου 1629 - 24 Μαρτίου 1684 ) ήταν ένας ζωγράφος είδος κατά τη διάρκεια της ολλανδικής χρυσής εποχής . Ήταν σύγχρονος του ολλανδικού Μάστερ Jan Vermeer , με τους οποίους το έργο του κοινού θέματα και στυλ.

O De Hooch γεννήθηκε στο Ρότερνταμ για Hendrick Hendricksz Hooch de, ένα χτίστη , και Pieters Annetge, μια μαία . Ήταν ο μεγαλύτερος από τα πέντε παιδιά και όλα επιβιώσει από τα αδέλφια του. Σπούδασε τέχνη στο Χάρλεμ κάτω από το τοπίο ζωγράφος Nicolaes Berchem . Ξεκινώντας το 1650, εργάστηκε ως ζωγράφος και υπηρέτης για έναν συλλέκτη λινό-έμπορος τέχνης και το όνομα Justus de la Grange. Η θητεία του για τον έμπορο που απαιτείται για να τον συνοδεύει στα ταξίδια του στη Χάγη , Λέιντεν , και Delft , στην οποία τελικά μετακόμισε. Είναι πιθανό ότι η de Hooch παρέδωσε τα περισσότερα από τα έργα του για la Grange κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, σε αντάλλαγμα για το διοικητικό συμβούλιο και άλλα οφέλη, όπως αυτό ήταν μια κοινή εμπορική συμφωνία για ζωγράφους της εποχής, και αργότερα μια απογραφή κατέγραψε ότι la Grange διέθετε έντεκα πίνακές του.

Τα Ανεμοδαρμένα Ύψη (Wuthering Heights)

 

Εξώφυλλο της πρώτης έκδοσης

Τα Ανεμοδαρμένα Ύψη (Wuthering Heights)

Τα Ανεμοδαρμένα Ύψη (Wuthering Heights) είναι μυθιστόρημα της Έμιλι Μπροντέ που εκδόθηκε το 1847. Είναι το μοναδικό της μυθιστόρημα και γράφτηκε μεταξύ του Δεκεμβρίου 1845 και του Ιουλίου 1846. Παρέμεινε αδημοσίευτο μέχρι τον Ιούλιο του 1847 και δεν τυπώθηκε παρά το Δεκέμβριο του 1847 μετά την επιτυχία της αδερφής της, Σαρλότ Μπροντέ, με το μυθιστόρημα Τζέιν Έιρ. Τελικά εκδόθηκε με το ψευδώνυμο Έλλις Μπελ, ενώ μετά το θάνατο της συγγραφέως ακολούθησε και δεύτερη έκδοση, την οποία επιμελήθηκε η Σαρλότ. 

συνέχεια

 https://isklopa.blogspot.com/2020/12/wuthering-heights.html

Έμιλι Τζέιν Μπροντέ

Έμιλι Τζέιν Μπροντέ 

 

Η Έμιλι Τζέιν Μπροντέ (30 Ιουλίου 1818 - 19 Δεκεμβρίου 1848) ήταν Αγγλίδα συγγραφέας, γνωστή από το μοναδικό της μυθιστόρημα, Ανεμοδαρμένα Ύψη, το οποίο θεωρείται ένα από τα κλασικά έργα της αγγλικής λογοτεχνίας. Ήταν ένα από τα αδέλφια Μπροντέ, ανάμεσα στον αδελφό της Μπράνγουελ και τη νεαρότερη αδελφή Αν. Δημοσίευε τα έργα της με το ψευδώνυμο Έλλις Μπελ.

Η Έμιλι Μπροντέ γεννήθηκε στις 30 Ιουλίου 1818 στο Θόρντον, κοντά στο Μπράντφορντ του Γιορκσάιρ, και ήταν το πέμπτο από τα έξι παιδιά της Μαρίας Μπράνγουελ και του κληρικού και συγγραφέα Πάτρικ Μπροντέ[1], του οποίου το πατρικό όνομα ήταν Μπράντι αλλά το είχε αλλάξει. Η Μαρία Μπράνγουελ είχε αδύνατη κράση και πέθανε από καρκίνο το 1821, αφήνοντας έξι παιδιά. Μετά το θάνατο της μητέρας τους, οι μεγαλύτερες αδελφές της Έμιλι, Μαρία, Ελίζαμπεθ και Σαρλότ Μπροντέ, στάλθηκαν σε εκκλησιαστικό σχολείο στο Κάουαν Μπριτζ, όπου βίωσαν την κακοποίηση και τις στερήσεις που αργότερα περιέγραψε η Σαρλότ στο Τζέιν Έιρ.

Το 1824 η οικογένεια μετακόμισε στο Χάουορθ, όπου ο πατέρας της Έμιλι ήταν εφημέριος. Η Έμιλι στάλθηκε στο ίδιο σχολείο όπου πήγαιναν οι αδελφές της αλλά για σύντομο χρονικό διάστημα. Όταν μία επιδημία τύφου χτύπησε το σχολείο, η Μαρία και η Ελίζαμπεθ αρρώστησαν. Η Μαρία, η οποία μπορεί στην πραγματικότητα να είχε φυματίωση, στάλθηκε σπίτι της όπου και πέθανε. Στη συνέχεια, η Έμιλι απομακρύνθηκε από το σχολείο μαζί με την Σαρλότ και την Ελίζαμπεθ. Η Ελίζαμπεθ πέθανε λίγο μετά την επιστροφή τους στο σπίτι.

χριστουγεννιάτικες κάλτσες

χριστουγεννιάτικες κάλτσες

Οι Κάλτσες των δώρων ή χριστουγεννιάτικες κάλτσες αποτελούν ένα ακόμη χαρακτηριστικό έθιμο των εορτών των Χριστουγέννων που προέρχεται από τις Βόρειες χώρες. Είναι οι κάλτσες που ο Άγιος Βασίλης αφήνει τα δώρα για τα παιδιά, και συνήθως τοποθετούνται κοντά στο τζάκι ή στη βάση του Χριστουγεννιάτικου δένδρου, δίπλα στη φάτνη ή στην εξώπορτα.

Παράδοση του εθίμου

Σύμφωνα με τη «βόρεια» χριστιανική παράδοση όλα άρχισαν σε ένα σπίτι ενός πατέρα με τρεις κόρες που πρόσφατα είχαν χάσει τη μητέρα τους. Οι δουλειές του πατέρα δεν πήγαιναν καλά και η οικογένεια μετακόμισε σε ένα παλιό και μικρότερο σπίτι. Όταν όμως οι κόρες έφθασαν σε ηλικία γάμου ο πατέρας έπεσε σε απόγνωση καθώς δεν μπορούσε να τι προικίσει, τότε πλησίαζαν και τα Χριστούγεννα. 

Χριστουγεννιάτικη ιστορία

Χριστουγεννιάτικη ιστορία

 

Ήταν μια φορά κι έναν καιρό… πριν 177 χρόνια, σαν σήμερα!

της Ελένης Μπετεινάκη

Ένα χειμωνιάτικο πρωινό της 19ης Δεκεμβρίου του 1843 και το χιόνι είχε σκεπάσει τα πάντα στην μικρή πόλη του Λονδίνου . 

Ο παγετός είχε κάνει τους δρόμους πολύ επικινδύνους και τα λιγοστά φανάρια που ακόμα δεν είχαν περάσει να τα σβήσουν από τους δρόμους έδειχναν το τοπίο ακόμα πιο μαγικό απ’   ότι μπορούσε κάποιος να φανταστεί.

Για τον Charles Dickens δεν ήταν μια συνηθισμένη μέρα… Ούτε ο ίδιος δεν το είχε καταλάβει τότε. Είχε σηκωθεί πολύ νωρίς,  να πάει στη δουλειά του. 

Χρόνια τώρα δούλευε σαν ανταποκριτής της εφημερίδας και όλοι ήξεραν πως ήταν ο καλύτερος στενογράφος και ακριβέστατος στις πληροφορίες του σε ολόκληρη την πόλη. Θυμήθηκε πως έπρεπε να περάσει από την εκδοτική του εταιρεία την Chapman & Hall  για να πάρει κι ο ίδιος ένα αντίτυπο από μια ιστορία του που μόλις εκείνη την ημέρα θα κυκλοφορούσε. 

Τίτλος της  ήταν  « Α Christmas Carol »  ή 

«Η χριστουγεννιάτικη Ιστορία» και ήθελε να συνεννοηθεί με τον εκδότη του για την τιμή πώλησης.

Εντίθ Πιάφ

Εντίθ Πιάφ

Εντίθ Πιάφ: Η μικρή Γαλλίδα που κατέκτησε τον κόσμο

 Φιλιώ Μόρφη

Πηγή εικόνας: www.amazon.co.uk | Αυτόγραφο της σπουδαίας τραγουδίστριας Εντίθ Πιάφ.

Η Εντίθ Πιάφ ήταν η σπουδαιότερη τραγουδίστρια της Γαλλίας. Έζησε μια ζωή γεμάτη αντιθέσεις, ακροβατώντας ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι. Η θρυλική φωνή της έφτασε στα πέρατα του κόσμου και μίλησε απευθείας στις καρδιές των ανθρώπων, οι οποίοι μπορεί να μην καταλάβαιναν την γλώσσα των τραγουδιών της, αλλά καταλάβαιναν την γλώσσα της ψυχής της.

«Το να τραγουδάς είναι ένας τρόπος να δραπετεύεις. Είναι ένας άλλος κόσμος. Δεν πατάω πια στη γη».

Εντίθ Πιάφ

---

Έναν Δεκέμβρη στο Παρίσι

Στις 19 Δεκέμβρη του 1915, σε μια φτωχή συνοικία του Παρισιού, γεννήθηκε από ένα ζευγάρι καλλιτεχνών, ένα κοριτσάκι με το όνομα Εντίθ Τζοβάνα Γκασιόν.  Το μικρό κορίτσι θα βίωνε από πολύ νωρίς τις δυσκολίες της ζωής, αφού η μητέρα του, Ανιτά Μεγιάρ, η οποία ήταν λυρική τραγουδίστρια, το εγκατέλειψε. Λίγο αργότερα εγκαταλείφθηκε και από τον πατέρα της, ο οποίος αδυνατούσε να την μεγαλώσει μόνος.

Το κορίτσι έμεινε για δύο χρόνια με την γιαγιά, από την πλευρά της μητέρας του, και αργότερα ο πατέρας, Λουί Αλφόνς Γκασσιόν, ο οποίος εργαζόταν τότε σε ένα τσίρκο και ως ακροβάτης του δρόμου, την πήρε και την έδωσε στη δική του μητέρα. Έτσι, από το 1917, η μικρή Εντίθ βρέθηκε να μεγαλώνει με την άλλη της γιαγιά, η οποία διατηρούσε έναν οίκο ανοχής στην Νορμανδία.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Παραμύθια επαρχίας Ιεραπέτρας του Αριστοφάνη Χουρδάκη

Παραμύθια επαρχίας Ιεραπέτρας του Αριστοφάνη Χουρδάκη

Ένα βιβλίο από αυτά που γράφονται με πολύ κόπο για να κρατήσουν στο παρόν και ίσως και για το μέλλον πολύτιμα κομμάτια της λαϊκής παράδοσης που συνήθως χάνονται στη λήθη.

  

Μόνο άνθρωποι όπως ο συγγραφέας αυτού του βιβλίου, αγωνιστές με όραμα, μπορούν να πετύχουν τέτοιους αξιόλογους στόχους για την διάσωση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. 

Είχα την τύχη να τον γνωρίσω από κοντά στα τελευταία χρόνια της ζωής του και παρά τα προβλήματα υγείας απέπνεε ακόμα αυτή τη δυναμική του οραματιστή.... 

Ενδεικτικά παραθέτω στοιχεία από το βιβλίο που έχω...

 

Τον θυμάμαι με θαυμασμό και τρέφω εκτίμηση για τα παιδιά του που έχουν μεγάλο κληροδότημα ήθους και τιμής.

 

Στο διαδίκτυο υπάρχει η μορφή του και αναφορά του έργου του....

 

==============

Η ζωή και το έργο του Αριστοφάνη Χουρδάκη

Από τον Ανδρέα Λενακάκη.

Σε μια εποχή που η έννοια «προσωπικότητα» καθορίζεται περισσότερο από την δημοφιλία και την αναγνωρισιμότητα, απότοκο της κυριαρχίας των media και της απαξίας των καιρών, δεν είναι εύκολο να αναδείξει κάποιος τις πραγματικές προσωπικότητες, εκείνους τους ανθρώπους που με βήμα αθόρυβο και σταθερό αφιερώνουν τη ζωή και το έργο τους για το συλλογικό καλό. Και είναι σημαντική η ευκαιρία και η δυνατότητα που δίνεται σε συνέδρια όπως η Διημερίδα Πολιτισμού εδώ στο Καστέλλι, για να μιλήσουμε για έναν σημαντικό άνθρωπο, γέννημα θρέμμα του Δήμου Μινώα Πεδιάδος, που μπόρεσε με τον πνευματικό του μόχθο να ξεπεράσει τα στενά τοπικά πλαίσια και να αναδειχτεί με το έργο του σε σημαντική προσωπικότητα της Κρήτης και της Ελλάδας. Αναφέρομαι στον Αριστοφάνη Χουρδάκη, που ως δάσκαλος υπηρέτησε ευδοκίμως την πρωτοβάθμια εκπαίδευση και ως ερασιτέχνης λαογράφος θεράπευσε την επιστήμη της λαογραφίας επάξια και επάξια κατέκτησε μια θέση δίπλα στους μεγάλους κρητικούς λαογράφους.

Ο Αριστοφάνης Χουρδάκης ξεκίνησε τη ζωή του στην Αγία Παρασκευή Πεδιάδος το 1932. Σε ηλικία μόλις 2,5 χρονών έχασε τον πατέρα του Γεώργιο, ο οποίος πέθανε από πνευμονία, αφήνοντας την 22χρονη γυναίκα του Μαρία χήρα με δυο παιδιά: τον Αριστοφάνη και τον μόλις 8 μηνών Αλέξανδρο. Οι δυσκολίες για επιβίωση, λόγω εποχής, ήταν πολλές, όπως για όλους εκείνη την εποχή, έγιναν όμως περισσότερες για την οικογένεια λόγω της ορφάνιας.  Η περίοδος της γερμανικής κατοχής θα σημαδέψει την παιδική ψυχή και μνήμη. Οι εικόνες που θα αφήσει η άφιξη των πρώτων αεροπλάνων στο αεροδρόμιο Καστελλίου, ο καθορισμός της Αγίας Παρασκευής, αρχικά, ως χώρος μαγειρείων του γερμανικού στρατού, η εκτέλεση ανθρώπων μπροστά στα αθώα παιδικά του μάτια τον ακολουθούν μέχρι και σήμερα.