Ακροβατώντας στο όριο
πηγή : εφημερίδα TA NEA - Διαδρομές 23-11-2001
Επιμέλεια: Γιάννηs Ντρενογιάννηs
....Τα όρια
που δημιουργεί το φυσικό τοπίο είναι πάντοτε σεβαστά από όλους, και
τούτο δεν γίνεται τυχαία. ΄Ενας γκρεμός, η κοίτη ενός ορμητικού ποταμού,
είναι σαφή όρια στο χώρο, που είναι πολύ επικίνδυνο να τα υπερβείς.
Κατά κάποιο τρόπο, η ύπαρξη ορίων συνδυάζεται με την επικινδυνότητα.
Άλλοι μπορούν να πετάξουν από το γκρεμό με αιωρόπτερο και άλλοι δεν
τολμούν να τον πλησιάσουν. Ακόμα όμως και για τον αιωροπτεριστή υπάρχει
όριο. Άν τα αέρια ρεύματα δεν βοηθούν, ο γκρεμός αυτός είναι πολύ
επικίνδυνος....Χιλιάδες οριακά σημεία υπάρχουν στο χώρο και καλό θα
είναι να τα αναγνωρίζουμε. Οριακό σημείο είναι ακόμα και η πόρτα που
μπαίνεις στην εκκλησία. Οριοθετεί τη νοητή γραμμή ανάμεσα στο ιερό και
το βέβηλο. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που στις περισσότερες εισόδους
εκκλησιών -αλλά και σπιτιών- θα δούμε σκαλιστά σύμβολα -παραστάσεις
αποτροπής- στο υπέρθυρο. Σε τούτο το κομμάτι διάλεξα μόνο τέσσερα από τα
οριακά σημεία που έχω συναντήσει στην πατρίδα μας.Δεν είναι τυχαίο πως
δυο από αυτά βρίσκονται πάνω στη γραμμή των συνόρων.... Και στα τέσσερα
αυτά σημεία νιώθεις πως φτάνεις κάπου και από εκεί δεν έχει
συνέχεια....θα πρέπει να επιστρέψεις...