Μιχάλης Γιαννάτος

 

Μιχάλης Γιαννάτος

Μιχάλης Γιαννάτος Πραγματικό όνομα Μιχαήλ Γιαννάτος Γέννηση 11 Ιουλίου 1941 Τόπος γέννησης Κωνσταντινούπολη Θάνατος 17 Σεπτεμβρίου 2013 (72 ετών) Τόπος θανάτου Αθήνα Εθνικότητα Ελληνική Υπηκοότητα Ελληνική Επάγγελμα/ ιδιότητες ηθοποιός Είδος Τέχνης Ηθοποιός Σημαντικά έργα Το Εξπρές του Μεσονυχτίου Το μαντολίνο του λοχαγού Κορέλι Μόναχο Μιχάλης Γιαννάτος στο IMDb δεδομένα ( π • σ • ε ) Ο Μιχάλης Γιαννάτος (11 Ιουλίου 1941[1] - 17 Σεπτεμβρίου 2013) ήταν Έλληνας ηθοποιός. Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη στις 11 Ιουλίου 1941 όταν ακόμη στην Πόλη, η παρουσία των Ελλήνων ήταν μεγάλη. Εγκατέλειψε τη γενέτειρά του και έφυγε για την Ελλάδα το 1964 κατά τη διάρκεια των απελάσεων.[2] Χαρακτηριστική φυσιογνωμία στον ελληνικό κινηματογράφο, είναι από τους λίγους που «βγήκε» από τα εγχώρια καλλιτεχνικά σύνορα. Πίνακας περιεχομένων [Απόκρυψη] 1 Καριέρα 2 Προσωπική ζωή 3 Φιλμογραφία 3.1 Ταινίες 4 Βιντεοταινίες 5 Τηλεταινίες 6 Τηλεοπτικό θέατρο 7 Τηλεόραση 8 Θάνατος 9 Παραπομπές 10 Πηγές Καριέρ

Bαρδεσάνης (11 Ιουλίου 154 - 222)

Bαρδεσάνης (11 Ιουλίου 154 - 222)

Ο Βαρδεσάνης (11 Ιουλίου 154 - 222) ήταν Ασσύριος γνωστικός φιλόσοφος, επιστήμονας, λόγιος αστρολόγος και ποιητής. Ήταν επίσης ξακουστός για τις γνώσεις του γύρω από την Ινδία, για την οποία έγραψε ένα βιβλίο που έχει χαθεί. Ο Βαρδεσάνης γεννήθηκε το 154 στην Έδεσσα Μεσοποταμίας. Η καταγωγή του ήταν από οικογένεια εύπορη που συνδεόταν συγγενικά με τους βασιλικούς οίκους της Οσροηνής, της Αδιαβηνής και της Αρμενίας. Έλαβε φροντισμένη εκπαίδευση από εθνικούς δασκάλους στην αυλή του Αύγαρου, και σπούδασε ελληνική φιλοσοφία στις σχολές της Έδεσσας, γνώρισε τις ιρανικές κοσμολογικές και δυαλιστικές αντιλήψεις, τον ιουδαϊσμό. Υπήρξε σύμβουλος του βασιλιά της Οσροηνής Αύγαρου, συμβάλλοντας κυρίως στη διαμόρφωση της θρησκευτικής του πολιτικής. Αρχικά προσχώρησε στον Βαλεντιανισμό και σε ηλικία εικοσιπέντε ετών βαπτίστηκε Χριστιανός. Όταν το 216 ο Καρακάλλας κατέλαβε την Έδεσσα κατέφυγε στην Αρμενία. Υπάρχει παράδοση που τον θέλει ιερέα, αλλά άγνωστο αν ήταν ειδωλολατρικής θεότητας ή πρεσβύτερ

 

Περ Λάγκερκβιστ (Pär Fabian Lagerkvist, 23 Μαΐου 1891 - 11 Ιουλίου 1974)

Περ Λάγκερκβιστ (Pär Fabian Lagerkvist, 23 Μαΐου 1891 - 11 Ιουλίου 1974)

Ο Περ Λάγκερκβιστ (Pär Fabian Lagerkvist, 23 Μαΐου 1891 - 11 Ιουλίου 1974) ήταν Σουηδός μυθιστοριογράφος, ποιητής και θεατρικός συγγραφέας, από τους μεγαλύτερους Σουηδούς λογοτέχνες του 20ού αιώνα. Το 1951 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Ήταν το τελευταίο από τα επτά παιδιά μιας θρησκευόμενης, παραδοσιακών αρχών και όχι ιδιαίτερα εύπορης, οικογένειας. Παρά τις αρχές με τις οποίες ανατράφηκε, ήδη στα πρώτα του έργα φαίνεται η απομάκρυνσή του απ’ αυτές και η υιοθέτηση του σοσιαλιστικού και του λογοτεχνικού ριζοσπαστισμού. Μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η βαθιά απαισιοδοξία που τον διέκρινε (Αγωνία, 1916) υποχώρησε και στον Θρίαμβο πάνω στη ζωή (1927) διακήρυξε την πίστη του στον άνθρωπο. Την δεκαετία του 1930 κατέκρινε στα έργα του την πολιτική βία που κυριαρχούσε στην Ευρώπη και το 1949 δημοσίευσε το Ζήσε, Άνθρωπε, μια καταγγελία της ανθρώπινης βαρβαρότητας και της θανατικής καταδίκης. Τελευταία, και από πολλούς θεωρούμενα ως καλύτερα, έργα του ήταν ο Νάνος και ο Βαραββάς. Αξι

 

World Population Day

 

World Population Day

Η 11η Ιουλίου καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα Πληθυσμών το 1990 για να κάνει γνωστό στο ευρύ κοινό τα προγράμματα του «Ταμείου για τον Πληθυσμό» (UNFPA), ενός οργανισμού του ΟΗΕ που προωθεί το δικαίωμα κάθε άνδρα, γυναίκας και παιδιού στην υγεία και τις ίσες ευκαιρίες. https://www.youtube.com/watch?v=YxgXEDwVt_Y Το «Ταμείο» σχεδιάζει και υλοποιεί πολιτικές και προγράμματα περιορισμού της φτώχειας, αντισύλληψης, ασφαλούς κύησης, πρόληψης και αντιμετώπισης του AIDS και ισότητας των δύο φύλων.   Η αναπαραγωγική υγεία είναι στο επίκεντρο της ανάπτυξης και της σημασίας για την επίτευξη του οράματος UNFPA - ένας κόσμος όπου κάθε εγκυμοσύνη είναι επιθυμητή, κάθε τοκετός είναι ασφαλής, και οι δυνατότητες κάθε νέου έχουν εκπληρωθεί. Η καθολική πρόσβαση στην αναπαραγωγική υγεία μέχρι το 2015 είναι επίσης ένας από τους στόχους των Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας. Αλλά έχουμε πολύ δρόμο να διανύσουμε. Τα αναπαραγωγικά προβλήματα υγείας παραμένουν η κύρια αιτία της ασθένειας και θαν

11 Ιουλίου 1921

 

11 Ιουλίου 1921

11 Ιουλίου 1921 (100 χρόνια πριν): Τερματίζεται ο Ιρλανδικός πόλεμος της ανεξαρτησίας μετά την υπογραφή εκεχειρίας μεταξύ των εμπολέμων. Ο Ιρλανδικός πόλεμος της ανεξαρτησίας ή Αγγλο-Ιρλανδικός πόλεμος ήταν μια στρατιωτική σύγκρουση από το 1919 έως το 1921 ανάμεσα στον Ιρλανδικό Δημοκρατικό Στρατό (Ι.Ρ.Α.) και τις Βρετανικές δυνάμεις ασφαλείας της Ιρλανδίας. Ήταν η κατάληξη του αγώνα των Ιρλανδών για την επίτευξη ανεξαρτησίας από τη Βρετανία, ο οποίος μετατράπηκε στο τελευταίο του στάδιο, σε μια καθαρά ένοπλη σύρραξη. Το Δεκέμβριο του 1918 το Δημοκρατικό Κόμμα της Ιρλανδίας Σιν Φέιν (Sinn Fein) κέρδισε τις εκλογές στη χώρα και στις 21 Ιανουαρίου 1919 τα στελέχη του σύστησαν μια επαναστατική κυβέρνηση και κήρυξαν μονομερώς την ανεξαρτησία της Ιρλανδίας. Την ίδια μέρα, μέλη του ΙΡΑ τα οποία έδρασαν αυτοβούλως, σκότωσαν δυο άνδρες της αστυνομίας στην Κομητεία Tipperary, ενέργεια η οποία σηματοδότησε την αρχή του πολέμου. Ιρλανδοί επαναστάτες Κατά την εξέλιξη της σύγκρουσης, περίπου 300 ά

11 Ιουλίου 1895

 

11 Ιουλίου 1895

11 Ιουλίου 1895 (126 χρόνια πριν): Οι αδελφοί Ωγκύστ και Λουί Λυμιέρ παρουσιάζουν την τεχνολογία της κινηματογραφικής ταινίας σε επιστήμονες. Οι αδελφοί Λυμιέρ, Λουί Ζαν (5 Οκτωβρίου 1864 – 6 Ιουνίου 1948) και Ωγκύστ Μαρί Λουί Νικολά (19 Οκτωβρίου 1862 – 10 Απριλίου 1954), ήταν Γάλλοι κινηματογραφιστές και εφευρέτες, δημιουργοί του κινηματογράφου (cinematographe), μίας μηχανής λήψης, εκτύπωσης και προβολής του φιλμ. Γεννήθηκαν στην Μπεζανσόν της Γαλλίας ενώ μεγάλωσαν στην πόλη της Λυών. Ο πατέρας τους ήταν ιδιοκτήτης εργοστασίου, το οποίο κατασκεύαζε φωτογραφικές πλάκες και άλλα φωτογραφικά είδη, στο οποίο εργάστηκαν και οι δύο: ο Λουί Λυμιέρ ως φυσικός και ο Ωγκύστ Λυμιέρ με την ιδιότητα του διευθυντή. Μετά την απομάκρυνση του πατέρα τους το 1892, ξεκίνησαν τις προσπάθειές τους πάνω στην εξέλιξη του κινηματογράφου και κατοχύρωσαν αρκετές ευρεσιτεχνίες, μεταξύ αυτών το διάτρητο φιλμ, το οποίο έδινε την δυνατότητα να ενσωματωθεί σε μία μηχανή προβολής Βασιζόμενοι στην εφεύρεση του κι

Τζόρτζιο Αρμάνι, ορθότερα Τζόρτζο Αρμάνι

 

Τζόρτζιο Αρμάνι, ορθότερα Τζόρτζο Αρμάνι

Ο Τζόρτζιο Αρμάνι , ορθότερα Τζόρτζο Αρμάνι (ιταλικά: Giorgio Armani ), γεννημένος στις 11 Ιουλίου 1934, είναι Ιταλός σχεδιαστής μόδας, παγκοσμίως γνωστός για τα ανδρικά του κοστούμια και τη διακόσμηση πολλών ξενοδοχείων. Ίδρυσε την εταιρεία παραγωγής του (gorgo barbadipolo) το 1975 και πλέον θεωρείται ένας από τους πλέον επιτυχημένους σχεδιαστές της Ιταλίας, με ετήσιο τζίρο που ξεπερνά το 1,5 δισ. δολάρια. Η δε προσωπική του περιουσία, μέχρι το 2011, εκτιμάται στα 7 δισ. δολάρια.

Ζεκάρια Σίτσιν (Zaxariya Sitçin, 11 Ιουλίου 1920 - 9 Οκτωβρίου 2010)

 

Ζεκάρια Σίτσιν (Zaxariya Sitçin, 11 Ιουλίου 1920 - 9 Οκτωβρίου 2010)

Ο Ζεκάρια Σίτσιν ( Zaxariya Sitçin , 11 Ιουλίου 1920 - 9 Οκτωβρίου 2010) ήταν Αμερικανός συγγραφέας ο οποίος μέσω των βιβλίων του προέβαλλε τη θεωρία των λεγόμενων «αρχαίων αστροναυτών». Γεννήθηκε στο Μπακού, Σοβιετική Ένωση, και μεγάλωσε στην Παλαιστίνη. Έμαθε τα Σουμεριακά και τα αρχαία και σύγχρονα εβραϊκά. Σπούδασε στο Λονδίνο την Ιστορία της Οικονομίας και εργάστηκε ως δημοσιογράφος και εκδότης στο Ισραήλ. Κατά τον Σίτσιν υπάρχει ένας υποθετικός πλανήτης στο σύμπαν ο οποίος ονομάζεται Νιμπίρου (πλανήτης της διασταυρώσεως) από τον οποίο επισκέφτηκαν τη Γη πριν από αρκετά χρόνια (450.000 κατά τον ίδιο) οι θεοί των Σουμερίων, οι Αννουνάκι (σουμεριακά κείμενα) ή Νεφιλίμ (κατά τη Βίβλο). Ισχυρίζεται ότι οι θεοί από τον Νιμπίρου μετέτρεψαν γενετικά το ανθρώπινο είδος σε Homo Sapiens για να το χρησιμοποιούν ως δούλου με γενετική τροποποίηση του Homo Erectus . Υποστηρίζει ότι αυτά αναφέρουν οι περίφημες στήλες της Μεσοποταμίας των Σουμερίων. Εκφράζει τις απόψεις του μέσω της σε

Ζοζέφ Ζερόμ Λεφρανσουά ντε Λαλάντ (Joseph Jérôme Lefrançois de Lalande, 11 Ιουλίου 1732 – 4 Απριλίου 1807)

 

Ζοζέφ Ζερόμ Λεφρανσουά ντε Λαλάντ (Joseph Jérôme Lefrançois de Lalande, 11 Ιουλίου 1732 – 4 Απριλίου 1807)

Ο Ζοζέφ Ζερόμ Λεφρανσουά ντε Λαλάντ ( Joseph Jérôme Lefrançois de Lalande , 11 Ιουλίου 1732 – 4 Απριλίου 1807) ήταν Γάλλος αστρονόμος και συγγραφέας. Ο Λαλάντ γεννήθηκε στο Μπουργκ-αν-Μπρες (Bourg-en-Bresse) (σήμερα στον νομό Αιν). Οι γονείς του τον έστειλαν στο Παρίσι να σπουδάσει νομική, αλλά καθώς κατέλυσε στο Hôtel Cluny , όπου ο Ντελίλ είχε το αστεροσκοπείο του, προσελκύσθηκε στην Αστρονομία και έγινε ο πιο ένθερμος μαθητής των Ντελίλ και Πιερ Λεμονιέ. Ολοκλήρωσε όμως και τις σπουδές του στη νομική, οπότε θα επέστρεφε στη γενέτειρά του ως δικηγόρος, όταν ο Λεμονιέ πήρε άδεια να τον στείλει στο Βερολίνο για παρατηρήσεις της σεληνιακής παραλλάξεως σε συγχρονισμό με εκείνες του Νικολά Λουί ντε Λακάιγ στο Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας. Η επιτυχής επιτέλεση αυτών των παρατηρήσεων προκάλεσε την εκλογή του σε ηλικία 21 ετών στην Ακαδημία του Βερολίνου και στη Γαλλική Ακαδημία Επιστημών. Τότε αφοσιώθηκε στη βελτίωση της πλανητικής θεωρίας, δημοσιεύοντας το 1759 διορθωμένη έκδοση των πιν

Παναγιώτης Κονδύλης (γνωστός και στα γερμανικά ως Panajotis Kondylis· 17 Αυγούστου 1943 – 11 Ιουλίου 1998

 

Παναγιώτης Κονδύλης (γνωστός και στα γερμανικά ως Panajotis Kondylis· 17 Αυγούστου 1943 – 11 Ιουλίου 1998

Ο Παναγιώτης Κονδύλης (γνωστός και στα γερμανικά ως Panajotis Kondylis· 17 Αυγούστου 1943 – 11 Ιουλίου 1998) ήταν Έλληνας φιλόσοφος, συγγραφέας και μεταφραστής. Έγραψε κυρίως στα γερμανικά και μετέφραζε ο ίδιος τα βιβλία του στα ελληνικά. Το έργο του τον τοποθετεί στη συνέχεια της παράδοσης των Θουκυδίδη, Νικολό Μακιαβέλι και Μαξ Βέμπερ. Γεννήθηκε το 1943 στο Δρούβα Ηλείας στην Αρχαία Ολυμπία. Όταν ήταν μικρός, η οικογένειά του μετακόμησε στην περιοχή της πρωτεύουσας και ο Κονδύλης πήγε στο δημοτικό σχολείο της Νέας Ερυθραίας και στη συνέχεια στο γυμνάσιο της Κηφισιάς. Σπούδασε κλασική φιλολογία και φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών καθώς και φιλοσοφία της μεσαιωνικής και σύγχρονης και νεότερης ιστορίας και πολιτικής επιστήμης στα Πανεπιστήμια της Φρανκφούρτης και της Χαϊδελβέργης. Το 1977 του απονεμήθηκε ο τίτλος του διδάκτορα από το πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης για την - υπό την επίβλεψη του Ντίτερ Χένριχ - διδακτορική διατριβή του με τίτλο Η γένεση της διαλεκτικής. Μια ανάλυση του