: Ίσιντορ Ισαάκ Ράμπι (Isidor Isaac Rabi, 29 Ιουλίου...

όλοι καλοί χωράνε: Ίσιντορ Ισαάκ Ράμπι (Isidor Isaac Rabi, 29 Ιουλίου...:   Ο Ίσιντορ Ισαάκ Ράμπι (Isidor Isaac Rabi, 29 Ιουλίου 1898 – 11 Ιανουαρίου 1988) ήταν Πολωνός φυσικός και βραβευμένος με το Νόμπελ Φυσικής...

Αλεξίς-Σαρλ-Ανρί Κλερέλ ντε Τοκβίλ (Γαλλικά: Alexi...

όλοι καλοί χωράνε: Αλεξίς-Σαρλ-Ανρί Κλερέλ ντε Τοκβίλ (Γαλλικά: Alexi...: 29 Ιουλίου 1805 (216 χρόνια πριν) γεννήθηκε: Αλεξίς ντε Τοκβίλ Γάλλος ιστορικός Ο Αλεξίς-Σαρλ-Ανρί Κλερέλ ντε Τοκβίλ (Γαλλικά: Alexis-Charl...

Σήμερα 29/7...Αγίας Θεοδότης μάρτυρος, Αγίου Καλλι...

όλοι καλοί χωράνε: Σήμερα 29/7...Αγίας Θεοδότης μάρτυρος, Αγίου Καλλι...: ανθισμένο ποδήλατο (φ.Μ.Κυμάκη) Αγίας Θεοδότης μάρτυρος, Αγίου Καλλινίκου του Κίλικος για μεγέθυνση ροδάκι να ανοίξει καρτέλα με φακό +-

Ειρήνη "Ρένα" Βλαχοπούλου (Κέρκυρα, 20 Φεβρουαρίου 1923 Μαρούσι Αττικής, 29 Ιουλίου 2004)

Ειρήνη "Ρένα" Βλαχοπούλου (Κέρκυρα, 20 Φεβρουαρίου 1923 Μαρούσι Αττικής, 29 Ιουλίου 2004)

Η Ειρήνη "Ρένα" Βλαχοπούλου (Κέρκυρα, 20 Φεβρουαρίου 1923 Μαρούσι Αττικής, 29 Ιουλίου 2004) ήταν Ελληνίδα ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου και τραγουδίστρια. Η Βλαχοπούλου γεννήθηκε στην Κέρκυρα. Ο πατέρας της, Γιάννης Βλαχόπουλος, ανήκε στην αριστοκρατία του νησιού, ενώ η μητέρα της, Καλλιόπη, ήταν κόρη κάποιας υπηρέτριας που εργαζόταν στο σπίτι των Βλαχόπουλων. Οι γονείς της αγαπήθηκαν και παρά τις αντιδράσεις της οικογένειας του νέου, η οποία τον αποκλήρωσε, παντρεύτηκαν κι έκαναν εννιά παιδιά. Τα έβγαζαν πέρα με δυσκολία. Η Ρένα ήταν το πέμπτο παιδί και πήγαινε συχνά με τον πατέρα της στο αρχοντικό του Κόντε Θεοτόκη, όπου υπήρχε πιάνο, αλλά και μια δισκοθήκη με δίσκους των 78 στροφών. Εκεί είχε την πρώτη της επαφή με τη μουσική και το τραγούδι. Σε ηλικία 16 χρονών τραγούδησε για πρώτη φορά σε κάποιο ζαχαροπλαστείο της Σπιανάδας, όπου το 1938 γνώρισε και ερωτεύτηκε τον ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ Κώστα Βασιλείου. Μαζί μετακόμισαν στην Αθήνα, όπου παντρεύτηκαν το καλο

 

Εγκαίνια της Αψίδας του Θριάμβου στο Παρίσι 29 Ιουλίου 1836

Εγκαίνια της Αψίδας του Θριάμβου στο Παρίσι 29 Ιουλίου 1836

29 Ιουλίου 1836 (185 χρόνια πριν): Εγκαίνια της Αψίδας του Θριάμβου στο Παρίσι. Σαν σήμερα το 1836 έγιναν τα εγκαίνια της Αψίδας του Θριάμβου στο Παρίσι Το μνημείο της Αψίδας του Θριάμβου (Arc de triomphe de l’Étoile, συχνά αναφερόμενο απλά ως Arc de Triomphe) είναι νεοκλασικό αρχιτεκτόνημα – μνημείο μορφής θριαμβικής αψίδας. Βρίσκεται στο κέντρο του Παρισιού επί της πλατείας του Αστέρα (Place de l’Étoile), σήμερα ονομαζόμενης πλατείας Σαρλ ντε Γκολ (Place Charles de Gaulle). Στην κυκλική πλατεία Σαρλ ντε Γκωλ συγκλίνουν δώδεκα μεγάλες λεωφόροι της πόλης, οι οποίες χαράχτηκαν το 19ο αιώνα με την προτροπή του βαρόνου Ζορζ Εζέν Οσμάν (Georges Eugène Haussmann), τότε Νομάρχη της περιφέρειας του Σηκουάνα (département de la Seine). Οι λεωφόροι αυτές σχηματίζουν γύρω από την πλατεία ένα αστέρι, γι’ αυτό και η πλατεία ονομάστηκε αρχικά πλατεία του Άστρου (place de l’Étoile). Η γνωστότερη από τις λεωφόρους αυτές είναι η Λεωφόρος Ηλυσίων Πεδίων (Avenue des Champs-Elysees), η οποία την συνδέε

 

Ανιμπάλε ντε Γκάσπαρις ανακαλύπτει τον αστεροειδή 15 Ευνομία.

Ανιμπάλε ντε Γκάσπαρις ανακαλύπτει τον αστεροειδή 15 Ευνομία.

29 Ιουλίου 1851 (170 χρόνια πριν): Ο Ανιμπάλε ντε Γκάσπαρις ανακαλύπτει τον αστεροειδή 15 Ευνομία. Ο Ανιμπάλε ντε Γκάσπαρις (Annibale de Gasparis, 9 Νοεμβρίου 1819 – 21 Μαρτίου 1892) ήταν Ιταλός αστρονόμος. Από το 1864 μέχρι το 1889 ήταν ο διευθυντής του Αστεροσκοπείου του Capodimonte στη Νάπολη. Ο ντε Γκάσπαρις ανακάλυψε συνολικά εννέα αστεροειδείς, με πρώτο ανάμεσά τους την Υγιεία, τον δέκατο αστεροειδή που ανακαλύφθηκε στην Ιστορία, και τελευταίο τη Βεατρίκη. Ο Ανιμπάλε ντε Γκάσπαρις τιμήθηκε με το Χρυσό Μετάλλιο της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας το 1851. Ονομάσθηκαν προς τιμή του Ο αστεροειδής 4279 Ντε Γκάσπαρις (4279 De Gasparis), που ανακαλύφθηκε το 1982. Ο κρατήρας Ντε Γκάσπαρις στο νότιο ημισφαίριο της Σελήνης. Οι Ρηγματώσεις Ντε Γκάσπαρις, ένα σχίσιμο της σεληνιακής επιφάνειας κοντά στον παραπάνω κρατήρα με μήκος 93 χιλιόμετρα.

 

Σύμφωνο Βενιζέλου - Τιττόνι 29 Ιουλίου 1919

Σύμφωνο Βενιζέλου - Τιττόνι 29 Ιουλίου 1919

 29 Ιουλίου 1919 (102 χρόνια πριν):  Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Ελευθέριος Βενιζέλος υπογράφει με τον υπουργό Εξωτερικών της Ιταλίας Τομάζο Τιττόνι το Σύμφωνο Βενιζέλου - Τιττόνι. Το Σύμφωνο Βενιζέλου - Τιττόνι λεγόμενο και Συμφωνία Βενιζέλου - Τιττόνι ήταν μια ειδική συμφωνία μεταξύ του Πρωθυπουργού της Ελλάδος Ελ. Βενιζέλου και του Υπουργού Εξωτερικών της Ιταλίας Τομάζο Τιττόνι, εξ ων και η ονομασία, που αφορούσε διμερή "μυστική" συμφωνία μεταξύ Ελλάδος και Ιταλίας και που συνομολογήθηκε στις 29 Ιουλίου του 1919 στις Σέβρες της Γαλλίας, στα πλαίσια της Συνδιάσκεψης Ειρήνης των Παρισίων (1919). Το σύμφωνο αυτό αφορούσε διάφορα θέματα στο χώρο της Μεσογείου καθώς και της Βαλκανικής χερσονήσου. Σύμφωνα μ΄ αυτό συνομολογήθηκαν τα ακόλουθα βασικά σημεία: Εκ μέρους της Ιταλίας 1. Η Ιταλία εγκαταλείπει τις επιφυλάξεις της που είχε εγείρει στη διάρκεια της Συνδιάσκεψης Ειρήνης των Παρισίων (Μάρτιος 1919) και αναλαμβάνει την υποχρέωση να υποστηρίξει τις ελληνικές αξιώσ

 

Βίνσεντ βαν Γκογκ (30 Μαρτίου 1853 – 29 Ιουλίου 1890)

Βίνσεντ βαν Γκογκ (30 Μαρτίου 1853 – 29 Ιουλίου 1890)

29 Ιουλίου 1890 (131 χρόνια πριν) πέθανε: Βίνσεντ βαν Γκογκ Ολλανδός ζωγράφος   Ο Βίνσεντ βαν Γκογκ (Vincent Willem van Gogh, προφορά στα ολλανδικά: Φίνσεντ φαν Χοχ) (30 Μαρτίου 1853 – 29 Ιουλίου 1890) ήταν Ολλανδός ζωγράφος. Εν ζωή, το έργο του δεν σημείωσε επιτυχία ούτε ο ίδιος αναγνωρίστηκε ως σημαντικός καλλιτέχνης. Ωστόσο, μετά το θάνατό του, η φήμη του εξαπλώθηκε πολύ γρήγορα και σήμερα αναγνωρίζεται ως ένας από τους σημαντικότερους ζωγράφους όλων των εποχών. Η επίδρασή του στα μεταγενέστερα κινήματα του εξπρεσιονισμού, του φωβισμού αλλά και εν γένει της αφηρημένης τέχνης, θεωρείται καταλυτική. Ζωή και έργο Ο Βίνσεντ βαν Γκογκ γεννήθηκε στο ολλανδικό χωριό Ζούντερτ (Zundert) και ήταν ο μεγαλύτερος από τα συνολικά επτά παιδιά της οικογένειάς του, γιος του πάστορα Θεόδωρου βαν Γκογκ. Στον Βίνσεντ δόθηκε το όνομα του παππού του, το οποίο είχε δοθεί και στο πρωτότοκο παιδί της οικογένειας, το οποίο είχε πεθάνει σε βρεφική ηλικία. Ήδη από τα πολύ νεανικά του χρόνια παρουσίασε τάσεις

 

Άλωση της Θεσσαλονίκης 29 Ιουλίου 904

Άλωση της Θεσσαλονίκης 29 Ιουλίου 904

29 Ιουλίου 904 (1117 χρόνια πριν): Άλωση της Θεσσαλονίκης: Μετά από μία σύντομη πολιορκία, Σαρακηνοί επιδρομείς με επικεφαλής τον Λέοντα τον Τριπολίτη λεηλατούν τη Θεσσαλονίκη τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Βυζαντινής αυτοκρατορίας. Η επιφανής θέση της Θεσσαλονίκης από την ίδρυσή της σχεδόν, φτάνει στο κορύφωμα της αίγλης της κατά τη βυζαντινή περίοδο. Πρωτεύουσα του Ιλλυρικού Θέματος και σταθμός καίριος της Εγνατίας, της αρτηρίας που συνέδεε τις δύο αυτοκρατορικές πρωτεύουσες, την Κωνσταντινούπολη με την Ρωμη εξηγεί τη στρατηγική της θέση και τις πολυπληθείς πτυχές τής βυζαντινής ιστορίας τής πόλης αυτής. Το 904 η πόλη της Θεσσαλονίκης δέχθηκε επίθεση από τους Σαρακηνούς με αρχηγό τον εξισλαμισθέντα Λέοντα Τριπολίτη. Η σφοδρότητα της επίθεσης και το απροετοίμαστον της πολιορκίας που διήρκεσε τρεις ημέρες κατέληξαν στην άλωση και τη λεηλασία της. Ο λαός της πόλης χωρισμένος σε πολλές ομάδες ξεφώνιζε και σπρώχνονταν μη μπορώντας να σωθεί και πως να ξεφύγει από τη συμφορά. Μπορούσες τό

 

Χάρι Κουρτ Βίκτορ Μούλις (Harry Mulisch, 29 Ιουλίου, 1927 – 30 Οκτωβρίου, 2010)

Χάρι Κουρτ Βίκτορ Μούλις (Harry Mulisch, 29 Ιουλίου, 1927 – 30 Οκτωβρίου, 2010)

  29 Ιουλίου 1927 (94 χρόνια πριν) γεννήθηκε: Χάρι Μούλις Ολλανδός συγγραφέας Ο Χάρι Κουρτ Βίκτορ Μούλις (Harry Mulisch, 29 Ιουλίου, 1927 – 30 Οκτωβρίου, 2010) ήταν Ολλανδός συγγραφέας. Έγραψε περισσότερα από 30 μυθιστορήματα, θεατρικά έργα, δοκίμια, ποιήματα και φιλοσοφικά δοκίμια Τα έργα του μεταφράστηκαν σε περισσότερες από 20 γλώσσεςΜαζί με τους Βίλεμ Φρέντρικ Έρμανς και Γκέραρντ Ρέβε, ο Μούλις θεωρείται ένας από τους "Μεγάλους Τρεις" της ολλανδικής μεταπολεμικής λογοτεχνίας. Το μυθιστόρημά του Η επίθεση έγινε κινηματογραφική ταινία, που κέρδισε βραβείο Golden Globe και Academy Award. Το 2007 το μυθιστόρημά του 1992 Η ανακάλυψη του ουρανού κρίθηκε με δημοσκόπηση το "Καλύτερο Ολλανδικό Βιβλίο". Θεωρήθηκε σε αρκετές περιπτώσεις πιθανώς υποψήφιος για το βραβείο Νομπέλ λογοτεχνίας