Τρίτη 31 Ιουλίου 2012

Κέρκυρα ή Καίρκυρα - ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΩΝ ΦΑΙΑΚΩΝ

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%AD%CF%81%CE%BA%CF%85%CF%81%CE%B1

Κέρκυρα

Η Κέρκυρα είναι ένα από τα βορειότερα και δυτικότερα νησιά της Ελλάδας και του Ιονίου Πελάγους. Βρίσκεται στην είσοδο της Αδριατικής Θάλασσας, κοντά στις Ηπειρωτικές ακτές. Οι βορειοανατολικές της ακτές πλησιάζουν αρκετά (περ. 2 χιλιόμετρα) τις ακτές των Αγίων Σαράντα της Αλβανίας. Είναι μέρος του ενιαίου δήμου της Κέρκυρας, ο οποίος περιλαμβάνει επίσης τα μικρότερα νησιά Οθωνοί, Ερεικούσσα και Μαθράκι.
Έχει σχήμα μακρόστενο, πλατύτερο στο βόρειο τμήμα της, ενώ στενεύει προς τον νότο. Τα παράλιά της έχουν συνολικό μήκος 217 χιλιόμετρα και σχηματίζουν αρκετούς όρμους και ακρωτήρια. Το έδαφός της είναι κυρίως ορεινό, ιδιαίτερα στο βόρειο τμήμα. Οι ξένοι την αποκαλούν Κορφού (αγγλ Corfu), κατά παραφθορά του βυζαντινού της ονόματος Κορυφώ, από τις δύο κορυφές που φαίνονται καθώς πλησιάζει ο επισκέπτης στο νησί. Υψηλότερες κορυφές είναι αυτή του όρους Παντοκράτορας (η αρχαία Ιστώνη, 914 μ.) και το Στραβοσκιάδι (849 μ.). Άλλες κορυφές είναι οι Βίγλες, η Τσούκα, οι Πυλίδες (ή Φυλλίδες), Άγιοι Δέκα και Σταυρός. Μικρά ποτάμια υπάρχουν στην Κέρκυρα, όπως ο Μεγαλοπόταμος, ο Τυφλός, ο Μεσογγής (ο μεγαλύτερος), το ποτάμι στην περιοχή της Λευκίμμης. Η μεγαλύτερη λίμνη είναι η Κορισσία (ή των Κορισσίων) με έκταση 4 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Επίσης υπάρχει και η λιμνοθάλασσα Χαλκιοπούλου στα νότια της πόλης της Κέρκυρας.^[1]
Είναι από τα πλέον πυκνοκατοικημένα νησιά της Μεσογείου, με πυκνότητα πληθυσμού 193 κατοίκους ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο.

Πίνακας περιεχομένων

Ιστορία της Κέρκυρας

Χάρτης της Κέρκυρας, Κριστόφορο Μπουοντελμόντι, 1420.

Στο σύνορο Ανατολής και Δύσης, το νησί υπήρξε αφετηρία της επέκτασης των αρχαίων Ελλήνων προς τα δυτικά, αλλά και πρωταρχικός στόχος των ηγεμόνων της Δύσης στην προσπάθειά τους να επιβληθούν στην περιοχή. Οι αλλεπάλληλοι δυτικοί κατακτητές άφησαν ανεξίτηλη τη σφραγίδα τους, τόσο στον πολεοδομικό ιστό όσο και στο αρχιτεκτονικό ύφος της πόλης. Στα πέτρινα, πολυώροφα, με κεραμίδια και σοφίτες σπίτια, που διατηρούν έντονα τα στοιχεία της ιταλικής, γαλλικής και αγγλικής αρχιτεκτονικής, χρωστά η Κέρκυρα μεγάλο μέρος της λαμπρής της φήμης.
Στην αρχαιότητα η Κέρκυρα αναφέρεται με διάφορες ονομασίες: Δρέπανον και Δρεπάνη (για την ομοιότητά της με το σχήμα δρεπανιού), Μάκρις (για το μακρόστενο σχήμα της), Σχερία -επειδή η θεά Δήμητρα παρακάλεσε τον Ποσειδώνα να σταματήσει (σχειν) τις προσχώσεις του απέναντι ποταμού, για να μην ενωθεί το νησί με την απέναντι ακτή-, Φαιακία, Κόρκυρα (δωρικός τύπος), Κέρκυρα. Ο τύπος Κέρκυρα φαίνεται πως είναι ιλλυρικής προέλευσης, ενώ μπορεί να προέρχεται και από τη λέξη "Κέρκουρος" (ονομασία ελαφρού τύπου πλοίου, ή κάποιου ψαριού).
Τον Μεσαίωνα φαίνεται ότι επικράτησε η ονομασία Κορυφώ και εν συνεχεία Κορυφοί, απ' όπου προέρχεται το σημερινό Corfu/Corfou. Το 968 ο επίσκοπος Λιουτπράνδος της Κρεμόνας αναφέρει: "Ad Coriphus parvenimus". Το Κορυφώ πρέπει να προέκυψε από τις δύο βραχώδεις κορυφές που προβάλλουν επιβλητικά πάνω από την πόλη.
Έντονη ήταν η παράδοση, ήδη από τον 6ο αιώνα π.Χ., που ήθελε την Κέρκυρα ταυτισμένη με την ομηρική Σχερία, τη χώρα των Φαιάκων. Ο Ελλάνικος αναφέρει ότι ο Ποσειδώνας ερωτεύτηκε παράφορα τη νύμφη Κέρκυρα ή Κόρκυρα, κόρη του ποταμού Ασωπού, και την απήγαγε από το σπίτι της στη Βοιωτία. Την έφερε στο νησί, όπου και γεννήθηκε ο καρπός της σχέσης τους, ο Φαίακας.
Τεκμήρια ανθρώπινης παρουσίας στην Κέρκυρα απαντούν από την παλαιολιθική εποχή, αλλά και από τη νεολιθική εποχή έχουν βρεθεί σε διάφορες περιοχές λείψανα. Οι πρώτοι Έλληνες άποικοι που εγκαταστάθηκαν είναι από την Ερέτρια της Εύβοιας. Κατόπιν εγκαταστάθηκαν Κορίνθιοι με αρχηγό τον Χερσικράτη το 734 π.Χ. Μαζί με τη μητρόπολη της Κορίνθου ίδρυσε την Επίδαμνο, το σημερινό Δυρράχιο. Η Κέρκυρα, που ήταν αποικία της Κορίνθου, θέλησε να ανεξαρτητοποιηθεί. Αυτό ήταν ευκαιρία για την Αθήνα να εμπλακεί, παίρνοντας το μέρος της Κέρκυρας, γεγονός που αποτέλεσε μια από τις αιτίες του ξεσπάσματος του Πελοποννησιακού Πολέμου. Για μεγάλο χρονικό διάστημα έμεινε στην Κέρκυρα και ο Μέγας Αλέξανδρος, κατά τα νεανικά του χρόνια. Το νησί πολύ γρήγορα πέρασε στην κυριαρχία των Ρωμαίων, κατά τη σταδιακή εξάπλωσή τους προς ανατολάς. Πλήθος βαρβάρων πέρασαν και λεηλάτησαν το νησί κατά τη διάρκεια της Βυζαντινής περιόδου, λόγω του ότι ήταν προγεφύρωμα για τις απέναντι ηπειρωτικές ακτές και ήλεγχε την είσοδο της Αδριατικής. Βάνδαλοι και Οστρογότθοι, από τις ακτές της νότιας Ιταλίας, που ρήμαξαν στην κυριολεξία τις περιοχές αυτές, διατάραξαν την ειρηνική πορεία του νησιού μες στον χρόνο. Κατόπιν, ακολούθησαν Νορμανδοί, σκληροί βορειοευρωπαίοι, που την εποχή εκείνη είχαν κατακτήσει τη νότια Ιταλία και Σικελία. Ο αρχηγός τους Γυϊσκάρδος κατέκτησε την Κέρκυρα.

Το φρούριο του Αγγελόκαστρου στην Κέρκυρα. Οι Βυζαντινές επάλξεις του Αγγελόκαστρου αντιστάθηκαν επιτυχώς στην Τουρκική πολιορκία του 1571.

Ειδυλλιακή άποψη του λιμανιού στα τέλη του 190υ αιώνα. Περιοδικό Εστία του 1894.

Το αέτωμα της Μέδουσας στο Αρχαιολογικό Μουσείο Κερκύρας.

Μετά την κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης από τους Φράγκους και τη διανομή των Βυζαντινών εδαφών από τους κατακτητές, η Κέρκυρα περιήλθε στους Βενετούς, με διαστήματα επανάκτησής της από τους Έλληνες, αλλά και πάλι κατακτήθηκε από τους Ανδεγαυούς το 1267. Επανήλθαν οι Βενετοί το 1386, όταν και αρχίζει για την Κέρκυρα μια μακραίωνη περίοδος ενετοκρατίας που έδωσε το χρώμα και τον αέρα που ως σήμερα μπορούμε να διαπιστώσουμε. Αυτή την περίοδο, όπου το νησί γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη και οικονομική ευημερία, η πόλη της Κέρκυρας βρισκόταν μέσα στο φρούριο, αλλά έξω είχε απλωθεί μια νέα πόλη, ατείχιστη, όμως, με αποτέλεσμα να είναι εκτεθειμένη σε κάθε είδους επιδρομές αλλοφύλων. Αργότερα, για να αντιμετωπιστεί η οποιαδήποτε εχθρική ενέργεια αποτελεσματικά, δημιουργήθηκε μια τεράστια επίπεδη έκταση μπροστά από το φρούριο, η σημερινή πλατεία Σπιανάδα. Το 1431, για πρώτη φορά, εμφανίστηκαν Τούρκοι στο νησί και προσπάθησαν μάταια να το καταλάβουν.
Το 1537, Τούρκοι, υπό τον τρομερό αρχηγό του στόλου Βαρβαρόσσα, κατέστρεψαν την εκτός των τειχών πόλη και ρήμαξαν την κερκυραϊκή ύπαιθρο παίρνοντας 20.000 αιχμαλώτους. Το 1571 επανέρχονται οι Τούρκοι και πολιορκούν με μανία την πόλη χωρίς, τελικά, αποτέλεσμα, όμως το νησί καταστρέφεται σχεδόν ολοσχερώς. Ύστερα από αυτά τα γεγονότα, η Βενετία τειχίζει τη νέα πόλη με το λεγόμενο Νέο Φρούριο, προσπαθώντας να προστατέψει το νησί από τις επιδρομές των Τούρκων.
Το 1716, οι Τούρκοι επανήλθαν με πολυπληθή στρατό να καταλάβουν το νησί, αλλά, με την πολύ καλή άμυνα και εποπτεία του στρατάρχη Σούλενμπουργκ, και αυτή η πολιορκία δεν έφερε για τους Τούρκους τα ποθητά αποτελέσματα. Η Βενετία, παρότι άφησε ανεξίτηλη τη σφραγίδα της στην Κέρκυρα, δεν κατάφερε να την προστατέψει επαρκώς, από τις μεγάλες σφαγές και καταστροφές των τουρκικών επιδρομών. Από το 1797 ως το 1799, η Κέρκυρα πέρασε στα χέρια των Γάλλων. Κατόπιν, υπήρξε μια ιδιότυπη Ρωσική κατοχή. Μετά από πολλές συζητήσεις μεταξύ των Ρώσων, αποφασίστηκε η ίδρυση της Επτανήσου Πολιτείας. Κατά την περίοδο αυτή η Κέρκυρα αναπτύσσει αξιόλογη δράση στον τομέα της τυπογραφίας, με την έκδοση πολλών βιβλίων, ελληνικών αλλά και άλλων, και πρωτοπορεί στην ελληνική επικράτεια.
Από το 1807, και ως το 1814, επέστρεψαν οι Γάλλοι του Ναπολέοντα στην Κέρκυρα και κατά τη διάρκεια της παρουσίας τους έδωσαν χρώμα και μια αίσθηση γαλλική στην πόλη. Με την κατάρρευση των αυτοκρατορικών Γάλλων του Ναπολέοντα, αγγλικός στρατός καταλαμβάνει την Κέρκυρα το 1815 και παραμένει εκεί ως το 1864, όταν το νησί ενσωματώθηκε στην Ελλάδα μαζί με τα άλλα Επτάνησα.
Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή και την ανταλλαγή πληθυσμών, η Κέρκυρα αποτέλεσε ένα από τα κυριότερα κέντρα υποδοχής Ελλήνων προσφύγων από τη Μικρά Ασία και την Ανατολική Θράκη (1922-1932).^[2] Η έλλειψη δυνατότητας επαγγελματικής αποκατάστασης ήταν ο κυριότερος από τους λόγους οι οποίοι ανάγκασαν τους πρόσφυγες να φύγουν από αυτήν, αναζητώντας κάποιο καταλληλότερο μέρος, για οριστική εγκατάσταση, στην υπόλοιπη Ελλάδα. Έτσι, από τους 30.000 περίπου πρόσφυγες που κατέφυγαν στο νησί, μέχρι το 1930 απέμειναν περίπου 2.000.^[3] Ανάμεσα στους πρόσφυγες που εγκαταστάθηκαν στην Κέρκυρα ήταν και ο Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης.
Το 1923 υπήρξε κρίση στην Κέρκυρα. Με αφορμή τις δολοφονίες, από άγνωστους, Ιταλών στρατιωτών στα ελληνοαλβανικά σύνορα, οι οποίοι είχαν αποσταλεί προκειμένου να συμμετάσχουν ως μέλη της Διεθνούς Επιτροπής για τη διευθέτηση των προβλημάτων μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας, η Φασιστική Ιταλία αιφνιδίως καταλαμβάνει την Κέρκυρα. Χάρις όμως στην Κοινωνία των Εθνών, το νησί απελευθερώνεται λίγες μέρες αργότερα.
Κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, η Κέρκυρα, καταλαμβάνεται για δεύτερη φορά από τον Ιταλικό στρατό, το 1941. Το 1943 μετά τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας, η Κέρκυρα περνά στην Γερμανική ζώνη κατοχής, μέχρι την άνευ όρων παράδοση της Γερμανίας..

ΑΝΑΚΑΛΥΨΤΕ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΜΕΣΑ ΣΑΣ

πηγή : http://www.facebook.com/photo.php?fbid=384482714939889&set=p.384482714939889&type=1&theater

ΑΝΑΚΑΛΥΨΤΕ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΜΕΣΑ ΣΑΣ

Καθίστε ή ξαπλώστε αναπαυτικά με τα μάτια κλειστά. Κατευνάστε τον εσωτερικό σας διάλογο, παρατηρώντας την αναπνοή σας.

Μετά από λίγα λεπτά στρέψτε την προσοχή στην καρδιά σας. Οραματιστείτε την ως μια παλλόμενη σφαίρα φωτός. Μέσα σε αυτή τη σφαίρα οραματιστείτε δύο ή τρία θεϊκά όντα ή αρχετυπικές ενέργειες. Μπορεί να είναι άγγελοι, Θεοί ή Θεές. Τώρα οραματιστείτε το σώμα σας ως ένα σώμα φωτός. Φανταστείτε αυτό το σώμα με την παλλόμενη σφαίρα των θεϊκών όντων να διαστέλλεται αργά και να γεμίζει ολόκληρο το δωμάτιο μέσα στο οποίο βρίσκεστε. Φανταστείτε ότι το σώμα σας συνεχίζει να διαστέλλεται εκτός των ορίων του δωματίου, έτσι ώστε να μη βρίσκεστε πια εσείς μέσα στο δωμάτιο, αλλά το δωμάτιο μέσα σε εσάς. Συνεχίστε αυτή τη διαδικασία μέχρι ολόκληρη η πόλη όπου κατοικείται, να υφίσταται μέσα στην ύπαρξη σας – τα κτίρια, οι άνθρωποι, τα αυτοκίνητα και η εξοχή.

Συνεχίστε να διευρύνετε την αίσθηση του εαυτού σας, ώστε να συμπεριλάβει το νομό σας, τη χώρα σας και τελικά ολόκληρο τον πλανήτη. Τώρα συνειδητοποιήστε πως ολόκληρος ο κόσμος υφίσταται μέσα σας – όλοι οι άνθρωποι, όλα τα πλάσματα, τα δέντρα και τα δάση, τα ποτάμια και τα βουνά, η βροχή και η λιακάδα, το χώμα και το νερό – όλα αυτά είναι διαφορετικά συστατικά της ύπαρξης σας, ακριβώς όπως τα διάφορα όργανα του σώματος σας.

Τώρα πείτε στον εαυτό σας : «Δεν βρίσκομαι εγώ μέσα στον κόσμο, αλλά ο κόσμος βρίσκεται μέσα μου». Ζητήστε από τα θεϊκά όντα που ακόμα χορεύουν μέσα στην παλλόμενη σφαίρα της καρδιάς σας να αποκαταστήσουν οποιαδήποτε ανισορροπία στον κόσμο σας. Ζητήστε τους να εκπληρώσουν οποιαδήποτε επιθυμία σας και να προσφέρουν αρμονία, ομορφιά, θεραπεία και χαρά στα διαφορετικά τμήματα του συμπαντικού εαυτού σας. Συνεχίστε να διευρύνεται την αίσθηση του εαυτού σας ώστε να συμπεριλάβει πλανήτες και δορυφόρους, άστρα και γαλαξίες.

Τώρα πείτε στον εαυτό σας : «Δεν βρίσκομαι εγώ μέσα στο σύμπαν, αλλά το σύμπαν βρίσκεται μέσα μου». Αρχίστε τώρα να περιορίζεται το μέγεθος του συμπαντικού εαυτού σας μέχρις ότου ανακτήσετε την αίσθηση του φυσικού σας σώματος. Φανταστείτε τα δισεκατομμύρια των κυττάρων του – όλα συμμετέχουν σε έναν χορό, το κάθε κύτταρο ένα ολόκληρο σύμπαν από μόνο του. Υπενθυμίστε στον εαυτό σας πως η αληθινή ύπαρξη σας κατοικεί σε όλα αυτά τα επίπεδα της δημιουργίας, από τον μικρόκοσμο ως τον μακρόκοσμο, από το άτομο μέχρι το σύμπαν, από το φυσικό μέχρι το συμπαντικό σώμα σας. Θυμίστε του πως σε καθένα από αυτά τα επίπεδα της ύπαρξης σας έχετε στη διάθεση σας τις θεϊκές ενέργειες που ενορχηστρώνουν τον συμπαντικό χορό για να διαμορφώσουν την αρμονική αλληλεπίδραση των στοιχείων και των δυνάμεων που μπορούν να εκπληρώσουν οποιαδήποτε επιθυμία σας. Εκφράστε την ευγνωμοσύνη σας σε αυτές τις αρχετυπικές ενέργειες.

Τώρα απλώς παραμείνετε καθισμένοι ή ξαπλωμένοι, νιώθοντας όλες τις αισθήσεις στο σώμα σας. Ίσως νιώσετε μυρμήγκιασμα ή έξαψη. Μετά από δύο ή τρία λεπτά, ανοίξτε τα μάτια. Η άσκηση ολοκληρώθηκε.
DEEPAK CHOPRA

με Ωραιοζηλη χαμουρατιδου

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Καραμελωμένα ροδάκινα με μέλι, θυμάρι και γιαούρτι

Καραμελωμένα ροδάκινα με μέλι, θυμάρι και γιαούρτι

Bαθμολογία:

6 ψήφοι

Προστέθηκε από ggr, 02.09.10

Περιγραφή

Τι χρειαζόμαστε:

2 ροδάκινα
2 κ.σ. ζάχαρη (κατά προτίμηση σκούρα)
1 κ.σ. μέλι
λίγο βούτυρο (σαν ένα μικρό καρύδι)
θυμάρι
στραγγιστό γιαούρτι

Στα γρήγορα

Κατηγορία

Γλυκά με φρούτα

Εποχιακά

Καλοκαιρινή

Διατροφή

Χορτοφαγική

Δυσκολία

Εύκολο

Με φωτο

Περιέχει

Ροδάκινα

Φρούτα

Γιαούρτι

Σερβίρει

3 - 4 άτομα

Πως το κάνουμε:

Διαβάστε περισότερο: Καραμελωμένα ροδάκινα με μέλι, θυμάρι και γιαούρτι http://www.sintagespareas.gr/sintages/karamelomena-rodakina-me-meli-thimari-kai-giaourti.html#ixzz21koIvU88

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Λονδίνο 2012, κρίκοι

πηγή : http://www.madata.gr/athletic/olympic-2012/212877.html

Ολυμπιακοί 2012

Λονδίνο 2012, κρίκοι στο νέο Doodle της Google

31 Ιουλίου 2012, 00:18

Λονδίνο 2012, κρίκοι στο νέο Doodle της Google

Οι κρίκοι, άλλο ένα κλασικό αγώνισμα των Ολυμπιακών Αγώνων κοσμεί την πρώτη σελίδα της δημοφιλούς μηχανής αναζήτησης, αποτελεί το νέο doodle της Google.

Οι κρίκοι είναι δύο δαχτυλίδια διαμέτρου 18 εκατοστών, που κρέμονται από δύο συρματόσχοινα σε ύψος 2,5μ. από το έδαφος.
Ο αθλητής ισορροπεί με τα χέρια του στους κρίκους και εκτελεί αιωρήσεις, στηρίξεις και ακινητοποιήσεις με τρόπο ώστε να μην ταλαντεύονται τα συρματόσχοινα.

Στην ενόργανη γυμναστική οι άνδρες διαγωνίζονται ξεχωριστά από τις γυναίκες. Αρχικά, γίνεται ο προκριματικός αγώνας με στόχο την πρόκριση στους τελικούς ομάδων, σύνθετου ατομικού και οργάνων. Στον τελικό ομάδων συμμετέχουν οι οκτώ καλύτερες ομάδες του προκριματικού, στο σύνθετο ατομικό παίρνουν μέρος οι εικοσιτέσσερις καλύτεροι αθλητές και αθλήτριες, ενώ στον τελικό οργάνων συμμετέχουν οι οκτώ καλύτεροι αθλητές στα διάφορα όργανα μεμονωμένα.

Η γυμναστική περιλαμβάνεται στους Ολυμπιακούς Αγώνες από την Α΄ Ολυμπιάδα του 1896 στην Αθήνα και αποτελεί ένα από τα βασικά ολυμπιακά αθλήματα. Το 1928 στην Ολυμπιάδα του Άμστερνταμ προστέθηκαν και τα γυναικεία αγωνίσματα γυμναστικής.

Ως το 1980 στις Ολυμπιάδες γινόταν μόνο η ενόργανη γυμναστική. Από το 1984 στο Λος Άντζελες προστέθηκε και η ρυθμική γυμναστική που είναι καθαρά γυναικείο άθλημα. Το 2000 στο Σίδνεϊ μπήκε το τραμπολίνο.

Αγώνες ενόργανης γυμναστικής υπήρχαν και στους μεσοολυμπιακούς του 1906 στην Αθήνα.

Το ολυμπιακό πρόγραμμα περιλαμβάνει οκτώ ανδρικά αγωνίσματα ενόργανης: έξι ατομικά αγωνίσματα οργάνων, το ατομικό σύνθετο και το ομαδικό σύνθετο. Σε παλιότερες ολυμπιάδες διεξήχθησαν και άλλα αγωνίσματα γυμναστικής.

Ασκήσεις εδάφους
Πλάγιος ίππος
Κρίκοι
Άλμα
Δίζυγο
Μονόζυγο

Η Γυμναστική υπήρξε πολύ σπουδαίο τμήμα του εκπαιδευτικού συστήματος στην αρχαία Ελλάδα.
Η ετυμολογία παραπέμπει στην ελληνική λέξη "γυμνός", κάτι που υποδηλώνει ότι οι αρχαίοι Έλληνες εκτελούσαν τις ασκήσεις τους γυμνοί.
Πριν από 2.500 χρόνια, το «Γυμνάσιον» ήταν το επίκεντρο της αθλητικής και πολιτιστικής δραστηριότητας, καθώς οι νέοι συγκεντρώνονταν εκεί, όχι μόνο για να γυμναστούν, αλλά να ασχοληθούν παράλληλα με την τέχνη και τη φιλοσοφία, δίνοντας έτσι ουσιαστική σημασία στη φράση «νους υγιής εν σώματι υγιή».

Με τη σύγχρονη μορφή, η «Καλλιτεχνική Γυμναστική» από το αγγλικό «Artistic Gymnastics», εμφανίστηκε στις αρχές του 18ου αιώνα, για να διαχωριστούν οι ασκήσεις του σώματος από τις στρατιωτικές ασκήσεις.

Στη συνέχεια επηρεάστηκε από τη σουηδική σχολή ασκήσεων (η σουηδική γυμναστική είχε ως στόχο τη βελτίωση της φυσικής κατάστασης του κοινού στα σχολεία και τον στρατό, αλλά λειτούργησε και ως ιατρική θεραπευτική διαδικασία), όμως τη μορφή του το άθλημα άρχισε να την παίρνει τον 19ο αιώνα, κυρίως από τους Γερμανούς γυμναστές, που έδωσαν ενόργανο χαρακτήρα και ειδικότερα από τον Φρίντριχ Λούντβιχ Γιαν, που εισήγαγε όργανα όπως το μονόζυγο και το δίζυγο.

Το 1881 ιδρύθηκε η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Γυμναστικής (FEG), η οποία το 1921 μετεξελίχθηκε σε Διεθνή Ομοσπονδία (Federation Internationale de Gymnastique), καθώς εισήλθαν και μη ευρωπαϊκές χώρες.

Στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων η Γυμναστική μπήκε από την πρώτη στιγμή, αλλά περιλάβανε και αγωνίσματα που στη συνέχεια εξαφανίστηκαν, όπως η αναρρίχηση επί κάλω.

Τα επόμενα χρόνια η Ενόργανη Γυμναστική εξελίχθηκε σ΄ένα από τα πιο διμοφιλή αθλήματα του Ολυμπιακού προγράμματος, μαζί με τον στίβο και την κολύμβηση.

Οι γυναίκες εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στους Ολυμπιακούς Αγώνες το 1928 ως ομαδικό και από το 1952 ως ατομικό.
Το πρώτο Παγκόσμιο πρωτάθλημα διοργανώθηκε το 1906 με τη συμμετοχή μόνο των ανδρών και από το 1934 με τη συμμετοχή και των γυναικών.

Τα αγωνίσματα Η Ενόργανη Γυμναστική περιλαμβάνει το σύνθετο ομαδικό, το σύνθετο ατομικό και τους τελικούς των οργάνων.
Οι άνδρες αγωνίζονται σε έξι όργανα και οι γυναίκες σε τέσσερα.
Ο τρόπος αξιολόγησης είναι η βαθμολογία από κριτές.
Τα ανδρικά αγωνίσματα είναι το μονόζυγο, το δίζυγο, ο πλάγιος ίππος, οι κρίκοι, το άλμα και οι ασκήσεις εδάφους.
Τα γυναικεία αγωνίσματα είναι οι ασύμμετροι ζυγοί, η δοκός ισορροπίας, το άλμα και οι ασκήσεις εδάφους.

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

ΟΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΣ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ...

ΟΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΣ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ...

Προφήτες και μελλοντολόγοι υπήρχαν από την αυγή του ανθρώπινου πολιτισμού. Όπως θα ανακαλύψετε στις 50 ιστορίες αυτού του βιβλίου, κάποιοι από αυτούς επικαλέστηκαν θεϊκή έμπνευση, ορισμένοι έκαναν επιστημονικές προβλέψεις, άλλοι βασίστηκαν σε οικονομικά μοντέλα, και κάποιοι απλώς χρησιμοποίησαν τη γόνιμη φαντασία τους. Όλοι τους, όμως, είχαν ένα κοινό γνώρισμα: τη σχεδόν υπερφυσική ικανότητα να πέσουν εντελώς έξω στις προβλέψεις τους! Σε αυτό το εξ ολοκλήρου έγχρωμο και πλούσια εικονογραφημένο βιβλίο, οι φωτογραφίες και οι χάρτες ζωντανεύουν τα κεφάλαια και επιτρέπουν στον αναγνώστη να γνωρίσει τους ανθρώπους που ευθύνονται για μερικές από τις χειρότερες προβλέψεις της ανθρώπινης ιστορίας σε κάθε πτυχή της ανθρώπινης ζωής -θρησκεία, πολιτική, επιστήμη, οικονομία, πολιτισμός, πόλεμος. Τα κεφάλαια του βιβλίου είναι οργανωμένα χρονολογικά, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, και περιλαμβάνουν θέματα όπως: - Η "πρώτη" Δευτέρα Παρουσία: Μία από τις πάμπολλες προφητείες για την επιστροφή του Χριστού και το τέλος του κόσμου. - Νοστράδαμος: Ο λογοκλόπος προφήτης: Οι υποτιθέμενες προφητείες του διάσημου γιατρού, φαρμακοποιού, μετεωρολόγου, πνευματιστή και αστρολόγου -που, όμως, δεν ήταν δικές του! - Οι επιταγές της Ιστορίας: Καρλ Μαρξ: Η πρόβλεψη για την πτώση του καπιταλισμού και τον θρίαμβο του κομμουνισμού που επαληθεύτηκε… αντιστρόφως. - Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν και η διάσπαση του ατόμου: Η πρόβλεψη του Αϊνστάιν ότι "η αξιοποίηση της ενέργειας του ατόμου για ειρηνικούς και πολεμικούς σκοπούς δεν είναι εφικτή". - Οι Μπιτλς δεν έχουν κανένα μέλλον: Η περίφημη πρόγνωση του Ντικ Ρόου, μουσικού παραγωγού της μεγάλης δισκογραφικής εταιρείας Decca Records για το μέλλον της παρέας του Λένον και του Μακάρτνεϊ. - Οι άχρηστοι προσωπικοί υπολογιστές: Η εκτίμηση του Κένεθ Όλσεν, Προέδρου της Digital Equipment Corporation, ότι οι προσωπικοί υπολογιστές (PC) δεν πρόκειται ποτέ να έχουν εμπορική επιτυχία. - Πέρα από το ουράνιο τόξο: Γκόρντον Μπράουν: Η δήλωση του πρώην Βρετανού πρωθυπουργού Γκόρντον Μπράουν το 2007, σύμφωνα με την οποία οι κύκλοι ανάπτυξης και ύφεσης της οικονομίας ήταν πλέον παρελθόν.

http://www.bigbook.gr/index.php?lang_id=1&mode=singleBook&book_id=205552#.UBZIyKCv_p0

Ὁ ἐφευρέτης τῆς ἀσπιρίνης

πηγή : http://filonoi.gr/m-efevretis-tis-aspirinis/

Ὁ ἐφευρέτης τῆς ἀσπιρίνης

Ἕλληνες, ἐπιστήμη, ἰατρικὴ-ἐπιστήμη, πολιτισμός

by minotavros

Share on facebook Share on print Share on favorites Share on google More Sharing Services

Τό ἔχω ξαναπεῖ καί ξαναγράψει καί ἀπό τοῦτο ἐδῶ τό «βῆμα», πολλές φορές. Ὅποια «πέτρα» νά σηκώσῃς, ὅσο, ὅπου κι ἄν ψάξῃς, μένεις ἔκθαμβος ἀπό τό μεγαλεῖο καί τήν γνῶσι τοῦ γίγαντα Ἑλληνισμοῦ.

Εἰδικότερα, σήμερα, θά ἀναφερθῶ στόν Ἱπποκράτη (460 – 377 π.χ.). Τόν δέκατο ὄγδοο ἀπόγονο τοῦ θεοποιημένου Ἀσκληπιοῦ.

Ὅσο θά ὑπάρχῃ ἡ ἀνθρωπότης, δέν θά πάψῃ ποτέ νά μνημονεύῃ τό ὄνομα τοῦ τρισολβίου αὐτοῦ ἀνθρώπου, διότι εἶχε σπλάχνα συμπόνοιας καί τό ἀπέδειξε, μέ τό νά γίνῃ ὁ πατέρας τῆς ἰαματικῆς ἐρεύνης πού σήμερα ὀνομάζουμε ἰατρική!

Αὐτός λοιπόν, ὁ ἐντελῶς κανονικός ἄνθρωπος, μεταξύ πολλῶν ἄλλων ἰαματικῶν δώρων πού ἔκανε στήν ἀνθρωπότητα εἶναι καί ὁ ἐφευρέτης τῆς εὐεργετικῆς ἀσπιρίνης.

Ἕνα φάρμακο πού ἀκόμα καί στίς μέρες μας, πολλές φορές εἶναι ἀναντικατάστατο καί σώζει ζωές.

Ὁ Γαληνός (129 – 201 μ.χ.) ἔλεγε γιά τόν Ἱπποκράτη «πάλιν ὥσπερ ἀπό θεοῦ φωνῆς τῆς Ἱπποκράτους ἀρξάμεθα λέξεως». Ὁ Γαληνός μᾶς ἄφησε θυσαυρούς γνώσεων καί φαρμάκων. Στά σχόλιά του «περί ἰτέας», ἀποδίδει τήν εὕρεσιν τοῦ φαρμάκου στόν Ἱπποκράτη καί παραθέτοντας λεπτομέρειες παρασκευῆς, συμπληρώνει: φάρμακον εἰς πολλά χρήσιμον, οὐδέν γάρ ἐστί χρησιμότερον». (Γαληνός: ΠΕΡΙ ΚΡΑΣΕΩΣ ΦΑΡΜΑΚΩΝ – ΠΕΡΙ ΙΤΕΑΣ).

Τό βασικό συστατικό τῆς ἀσπιρίνης, τό ἀκετυλο – σαλικυλικό ὀξύ, ὑποδηλώνει σαφῶς τήν καταγωγή της, ἀφοῦ salix λέγεται λατινικά ἡ ιτιά!

Μινώταυρος

(Στοιχεῖα γιά τό ἄρθρο πῆρα ἀπό τό «Θἐατρο τῆς Σωτηρίας» τοῦ Μιχάλη Καλόπουλου)

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω