Το
Εγχειρίδιο αποτελεί απάνθισμα και σύνοψη των Διατριβών και ομιλιών του
Επίκτητου. Αποτελείται από πενηντα-τρείς παραγράφους ή κεφάλαια.
Συντάχθηκε από τον Φλάβιο Αρριανό, μαθητή του φιλοσόφου, και θεωρείται
μία από τις σημαντικότερες και ασφαλέστερες πηγές για την μελέτη της
ηθικής φιλοσοφίας της Στοάς.
Μέσα στις σελίδες του Εγχειριδίου γίνεται αμέσως αντιληπτή η θαρραλέα
απόπειρα του Επίκτητου να επιβάλλει την φιλοσοφία στην ψυχολογία, να
εξηγήσει και να καθοδηγήσει λογικά όλες τις δράσεις και τις εκφάνσεις
του ψυχικού κόσμου, ν' αναλύσει με τον ήρεμο και λογικά σκεπτόμενο νου
όλα όσα πολύ αργότερα θα προσπαθούσε να διερευνήσει η επιστημονική
ψυχολογική ανάλυση, και να προβάλει την απάθεια ως ύψιστη φιλοσοφική
αρετή, μια απάθεια που πλησιάζει περισσότερο προς την ψυχική γαλήνη ή
την ψυχραιμία ή την αταραξία, παρά προς την παντελή έλλειψη παθών ή την
αναισθησία ή την αδιαφορία.
"Aπό τα πράγματα άλλα βρίσκονται στην εξουσία μας και άλλα όχι. Στην
εξουσία μας βρίσκονται η αντίληψη, η επιλογή, η επιθυμία, η άρνηση, με
ένα λόγο όσα είναι δικά μας έργα. Δεν βρίσκονται στην εξουσία μας το
σώμα, η περιουσία, η φήμη, τα αξιώματα, με έναν λόγο όσα δεν είναι δικά
μας έργα. Οσα βρίσκονται στην εξουσία μας είναι φύσει ελεύθερα, ακώλυτα
και ανεμπόδιστα. Οσα δεν βρίσκονται στην εξουσία μας είναι ασθενή,
δουλωμένα, υποκείμενα σε εμπόδια, αλλότρια. Να θυμάσαι πως, αν θεωρήσεις
τα φύσει δουλωμένα ως ελεύθερα και τα αλλότρια ως δικά σου, θα πέσεις
σε εμπόδια, θλίψεις, ταραχές, θα κατηγορείς θεούς και ανθρώπους. Αν,
αντίθετα, θεωρήσεις πως μόνο το δικό σου είναι δικό σου και πως το
αλλότριο είναι αλλότριο -όπως πραγματικά είναι -, ποτέ δεν θα σ
εξαναγκάσει κανείς, δεν θα σ εμποδίσει κανείς, δεν θα μεμφθείς κανέναν,
δεν θα κατηγορήσεις κανένα, δε θα κάνεις τίποτα χωρίς τη θέληση σου, δεν
θα σε βλάψει κανείς και δεν θα έχεις έχθρους, αφού ούτε τίποτα βλαβερό
να πάθεις θα υπάρχει. Επιθυμώντας, λοιπόν, τόσο σπουδαία πράγματα, να
έχεις κατά νου ότι δεν πρέπει να επιδοθείς σ αυτά καταβάλλοντας μέτρια
προσπάθεια, αλλά να εγκαταλείψεις τα μεν εντελώς και να αναβάλλεις προς
το παρόν τα άλλα. Αν όμως επιθυμείς και τούτα και συνάμα τα αξιώματα και
τα πλούτη, θα συμβεί να μην αποκτήσεις ούτε καν τα τελευταία, λόγω του
ότι επιθυμείς και τα πρώτα. Σε κάθε περίπτωση θ αποτύχεις όσο αφορά τα
πρώτα, με τα οποία - και μόνο με αυτά- αποκτώνται η ελευθερία και η
ευδαιμονία. Ν ασκείσαι, λοιπόν, στο ν απαντάς σε κάθε σκληρή εξωτερική
παράσταση ως εξής : "Είσαι απλή παράσταση και καθόλου αυτό που
παρουσιάζεσαι να είσαι". Στη συνέχεια να την ελέγχεις και να την
υποβάλλεις σε δοκιμασία σύμφωνα με τους κανόνες τούτους που έχεις.
Πρώτος και σπουδαιότερος είναι ο σχετικός με το αν η παράσταση αφορά τα
πράγματα που βρίσκονται ή όχι στην εξουσία μας. Αν αφορά κάποιο από αυτά
που δεν βρίσκονται στην εξουσία μας, να έχεις έτοιμη πρός χρήση την
απάντηση: "Δεν έχει σχέση με μένα".