Τρίτη 28 Αυγούστου 2012

ΕΝΑΣ ΑΠΡΟΣΜΕΝΟΣ ΕΡΩΤΑΣ της Δέσποινας Νικολάου *

πηγή : http://www.onestory.gr/post/30196810278

ΕΝΑΣ ΑΠΡΟΣΜΕΝΟΣ ΕΡΩΤΑΣ

της Δέσποινας Νικολάου *

Το είχα νιώσει απ’ την αρχή. Όσο κι αν προσπαθούσε να το κρύψει, τα πάντα πάνω του το φώναζαν πως μ’ αγαπούσε. Ο τρόπος που μου μίλαγε, τα μάτια του, όλο του το σώμα ούρλιαζαν την αγάπη του. Κι εγώ να κάνω πως δεν καταλαβαίνω, να περνώ από δίπλα του και να προσέχω μην τον αγγίξω, μην τον κοιτάξω παραπάνω απ’ όσο έπρεπε, μην τον ενθαρρύνω με μια κίνηση, με ένα χαμόγελο και χαθούμε κι οι δυο.

Όταν τον γνωρίσαμε με τον άντρα μου στο νοσοκομείο, ήταν ένα αγόρι δεκατεσσάρων χρονών, κοντό κι αδύνατο, σιωπηλό, με μεγάλα γεροντίστικα, μελαγχολικά μάτια. Στην αρχή τον πήραμε στο μαγαζί από λύπηση. Ύστερα τον αγαπήσαμε κι οι δυο σαν παιδί μας.

Αρχικά κολακεύτηκα από τον απρόσμενο αυτό έρωτα. Τον πήρα σαν παιχνίδι. Γελούσα από μέσα μου με την αμηχανία του όταν τον καλούσαμε σε βεγγέρες, με τις σκυθρωπές σιωπές του, με τα απότομα ξεσπάσματά οργής του. Όταν κατάλαβα πως δεν ήταν ένας επιπόλαιος νεανικός έρωτας αλλά μια βαθιά, γεμάτη απελπισία αγάπη, τρόμαξα. Ήταν όμως αργά. Δεν μπορούσα να του μιλήσω γιατί έτσι θα καταλάβαινε πως ήξερα, δεν μπορούσα όμως και να απομονωθώ γιατί μπορεί να υποψιαζόταν κάτι ο Μιχάλης.

Τον έβλεπα να βασανίζεται, να κλείνεται στον εαυτό του, να προσπαθεί να κρύψει με κάθε θυσία τον έρωτά του, να λιώνει από μαράζι και τρόμαζα.

Η λύση ήρθε από μόνη της, αναμενόμενη και συνάμα τραγική. Στα τέλη του ΄33 ο Μιχάλης άρχισε να χειροτερεύει, οι πονοκέφαλοι και οι ζαλάδες αυξήθηκαν κι έτσι αναγκάστηκα να είμαι όλη μέρα κλεισμένη μαζί του στο σπίτι. Υπέφερε κι υπέφερα μαζί του κι εγώ. Τον αγαπούσα τον άντρα μου πολύ κι ας με περνούσε τριάντα χρόνια. Ήταν για μένα ο πατέρας που έχασα μικρή, ο φίλος, ο αδερφός. Με αγάπησε μ’ όλη την καρδιά του, μου πρόσφερε τα πάντα, με στήριξε ακόμα κι όταν μάθαμε πως δε θα μπορούσα ποτέ να κάνω παιδιά. Σε μια εποχή που οι περισσότερες γυναίκες της τάξης μου έμεναν κλεισμένες στο σπίτι κάνοντας δουλειές και μεγαλώνοντας παιδιά, εκείνος πλήρωνε δασκάλους να μου μάθουν γράμματα, μ’ αγόραζε ακριβά και σπάνια βιβλία, με πήγαινε στο θέατρο, σε συναυλίες κι εκθέσεις ζωγραφικής που ήξερε πόσο μ΄ ευχαριστούσαν, φεύγαμε κοντινά ταξίδια κι εκδρομές θέλοντας να γεμίσει το κενό μιας ζωής άκληρης και γι’ αυτό γεμάτη τύψεις κι ενοχές.

Το ΄34 ο Μιχάλης μου πέθανε και μαζί του πέθανε κι ένα κομμάτι απ΄ τον εαυτό μου. Κλείστηκα μέσα στο σπίτι και δεν ήθελα να δω κανένα. Πενθούσα για την χωρίς όρια κι όρους αγάπη του, για την άκληρο βίο που του πρόσφερα, για τα μοναχικά χρόνια που με περίμεναν, για την έρημη ζωή μου.

Έναν ολόκληρο χρόνο δεν έβγαινα παρά μόνο για να πάω στο νεκροταφείο και στην εκκλησία για τα μνημόσυνα. Ένα χρόνο δεν είχα δει το Γιώργη από κοντά παρά ελάχιστες φευγαλέες στιγμές. Κάθε βράδυ, πριν ανέβει στην ταράτσα όπου του είχαμε παραχωρήσει το δωμάτιο της υπηρεσίας, μια και το Βγενιώ, η υπηρέτρια έμενε μαζί μας στο σπίτι, περνούσε βιαστικά από το σαλόνι, άφηνε στο τραπεζάκι της εισόδου την είσπραξη της ημέρας και μας καληνύχτιζε. Εγώ πνιγμένη στον πόνο μου δεν είχα το κουράγιο, ούτε τη βούληση να τον σκεφτώ.

Ώσπου ένα βράδυ την ώρα που ετοιμαζόμουν να ξαπλώσω χτύπησε η πόρτα. Το Βγενιώ ήταν άρρωστο κι είχε ξαπλώσει από νωρίς κι έτσι άνοιξα εγώ. Έμεινα άφωνη. Μπροστά μου στεκόταν ένας νέος άντρας ψηλός, τόσο που καμπούριαζε, και τόσο αδύνατος που τα ρούχα του κρέμονταν από πάνω του σαν ξένα. Χλωμός, κακοξυρισμένος, τα μαλλιά του έπεφταν απεριποίητα στο πρόσωπό του, τα μάτια του είχαν μπει βαθιά στις κόγχες τους και μόνο το γεμάτο μοναξιά και θλίψη βλέμμα τους μ’ έκαναν να τον αναγνωρίσω. Ήταν ο Γιώργης. Δεν του είπα τίποτα. Από τότε όμως άρχισα να τον παρακολουθώ.

Άρρωστος από έρωτα. Αυτό είχε πάθει. Είχε χάσει κάθε ενδιαφέρον για τη ζωή, δεν έτρωγε, δεν κοιμόταν, δεν περιποιούνταν τον εαυτό του. Αυτός που πάντα ήταν ευγενικός με τους πελάτες είχε γίνει απότομος και αγενής, αυτός που ήταν τακτικός και καθαρός είχε αφήσει τον εαυτό του και το δωμάτιό του απεριποίητα και βρώμικα.

Τη μέρα που μου είπε το Βγενιώ πως λιποθύμησε μέσα στο μαγαζί αποφάσισα πως δεν πήγαινε άλλο. Περίμενα να φύγουν οι άλλοι υπάλληλοι και τον πλησίασα.

Εγώ του μιλούσα προσπαθώντας να κάνω την αδιάφορη, προσπαθώντας να κρύψω ότι είχα καταλάβει τι τον βασάνιζε, εκείνος όμως δεν απαντούσε. Είχε σκυμμένο το κεφάλι και σιωπούσε. Την ώρα που σήκωσε τα μάτια του κατάλαβα. Ήταν όμως αργά. Δεν μπορούσα να κάνω πίσω. Μόνο να περιμένω. Αφέθηκα στο απελπισμένο του φιλί, που μύριζε φασκόμηλο και ρίγανη, χιονισμένα βουνά κι ανθισμένες πλαγιές, ένα φιλί που με γύρισε στην ανυπομονησία και τ’ ανικανοποίητο των παιδικών μου χρόνων. Για μια στιγμή αφέθηκα. Ύστερα όμως δείλιασα. Κι έφυγα.

Τότε κατάλαβα. Είχα ερωτευτεί. Όπως δεν είχα νιώσει ποτέ μου για τον άντρα μου. Εκείνον τον αγαπούσα με μια αγάπη ήρεμη, ήσυχη και γαλήνια, ενώ αυτός ο έρωτας ήτανε απαιτητικός, επίμονος, επίπονος. Μου ζητούσε το αδύνατο. Όλο το βράδυ το πέρασα ξύπνια, όρθια δίπλα στο παράθυρο να βλέπω τα φώτα στο λιμάνι να τα θαμπώνει η βροχή να τον σκέπτομαι και να κλαίω.

Ο ύπνος με πήρε την αυγή κι ονειρεύτηκα τον μακαρίτη τον άντρα μου. Καθόταν στο κρεβάτι μας, πλάι μου και μου χάιδευε τα μαλλιά. Ήταν νέος και όμορφος, όπως όταν τον γνώρισα και μου γελούσε κοιτώντας με με λατρεία στα μάτια. Έβαλα τα κλάματα.

«Γιατί έφυγες, γιατί μ’ άφησες και νιώθω σα χαμένη ; Κάνω ανοησίες κι είναι αιτία η μοναξιά μου. Δεν έπρεπε να μ’ αφήσεις μόνη μου, δεν έπρεπε να πεθάνεις».

«Ο Γιώργης σ’ αγαπά. Αν φύγει θα πεθάνει. Σταμάτα τον. Το μόνο που θέλω είναι το παιδί να το βγάλετε με τ΄ όνομά μου.»

«Ποιο παιδί ; Γιατί με κοροϊδεύεις ;»

«Σταμάτα τον, πριν φύγει. Θέλω μόνο να μου υποσχεθείς»

«Σου υπόσχομαι», του είπα και ξύπνησα κλαίγοντας έχοντας πάρει όμως την απόφασή μου. Θα πήγαινα να τον βρω. Τον άκουγα που ετοιμαζόταν, άκουγα τα βήματά του, το τρίξιμο του κρεβατιού, το παράθυρο που έκλεισε. Δεν περίμενα άλλο.

Ανέβηκα. Δεκαπέντε σκαλιά. Τόσα με χώριζαν από εκείνον τόσο καιρό. Δεκαπέντε σκαλοπάτια που ήταν για μένα όσα τα χρόνια που τον περνούσα κι ήξερα πως αν τ΄ ανέβαινα δε θα μπορούσα ποτέ να ξαναγυρίσω πίσω. Τ΄ ανέβηκα όμως.

Άνοιξα την πόρτα και τον είδα σκυμμένο πάνω απ’ τη βαλίτσα. Σήκωσε το κεφάλι και, χωρίς να γυρίσει, στάθηκε ακίνητος και περίμενε. Τον πλησίασα και τον αγκάλιασα απ’ τη μέση. Έτρεμε ολόκληρος.

«Μη φύγεις» του είπα μόνο, σηκώθηκα στις μύτες των ποδιών μου και τον φίλησα στην άκρη του λαιμού. Και τότε γύρισε, με πήρε αγκαλιά και με πήγε στο κρεβάτι. Κάναμε έρωτα όπως δεν είχαμε ξανακάνει ποτέ. Λες κι ήταν και για τους δυο μας η πρώτη φορά. Εκείνος δεν είχε ξανακάνει έρωτα από αγάπη κι εγώ ανακάλυψα πως είναι να ξαπλώνεις μ΄ έναν άντρα και να είσαι ερωτευμένη μαζί του. Τον Μιχάλη τον αγαπούσα, όμως το αγκάλιασμα μαζί του ήταν ένα βιαστικό ταξίδι κάτω απ’ τα σκεπάσματα, στο σκοτάδι, χωρίς ποτέ να βγάζουμε τα ρούχα μας από συνήθεια, συστολή και άγνοια. Με το Γιώργη φτάσαμε μαζί εκεί που πάνε μόνο οι εκλεκτοί, αυτοί που η μοίρα τους έχει διαλέξει να ζήσουν μαζί για πάντα. Μαζί του ταξίδεψα στα πιο πολύχρωμα λιβάδια, στις πιο απόκρημνες κορυφές, στις πιο βαθιές τις θάλασσες. Μαζί του έφτασα στην άκρη του κόσμου, ψηλάφησα τ’ αστέρια, ακούμπησα τον ουρανό. Μαζί του άγγιξα το θάνατο. Κι όταν ένιωσα το κέντρο βάρους μου να εκρήγνυται σε χιλιάδες χρωματιστά βεγγαλικά και το μυαλό μου να γεμίσει από αρώματα και γεύσεις πρωτόφαντες κι ονειρικές ορκίστηκα στον έρωτά μου κι αφέθηκα στα κύματα που με πλημμύρισαν ως τα μύχια της ψυχής και του κορμιού μου.

Παντρευτήκαμε σ΄ ένα χρόνο στον Άγιο Σπυρίδωνα με καλεσμένους μόνο τους υπαλλήλους του μαγαζιού. Κανείς άλλος δεν ήρθε. Όλοι οι γνωστοί, οι συγγενείς κι οι φίλοι μου είχαν καταδικάσει αυτό το γάμο καταλογίζοντάς μου πως πρόδωσα τη μνήμη του Μιχάλη μου ενώ οι αδερφές του διέδιδαν πως τον εραστή τον είχα βρει πριν πεθάνει ο αδερφός τους και ότι αυτό τον έστειλε μια ώρα αρχύτερα στον τάφο.

H Δέσποινα Νικολάου γεννήθηκε στον Πειραιά, μα ζει εδώ και πολλά χρόνια στο Ρέθυμνο. Παρόλα αυτά ή μάλλον εξαιτίας αυτού, ο Πειραιάς τη στοιχειώνει σαν ένα καλόβολο μα επίμονο φάντασμα. Γράφει ιστορίες που έχει ακούσει, έχει ζήσει, μα πιο πολύ έχει ονειρευτεί.

[ facebook ] [ e-mail ]

Χυμός Λεμονιού

πηγή :http://computershealer.blogspot.gr/2012/08/10000.html?spref=fb

Χυμός Λεμονιού-10.000 φορές ισχυρότερος από τη Χημειοθεραπεία;

Ο Χυμός του Λεμονιού είναι 10.000 φορές ισχυρότερος από τη Χημειοθεραπεία και σκοτώνει 11 ειδών Καρκινογόνα Κύτταρα! Σας το μεταφέρω απλά. Όσοι είναι του ιατρικού κλάδου ή γνωρίζουν αντίστοιχα, ας τους το μεταδώσουν. Ίσως να υπάρχει αλήθεια και σκοπιμότητα ταυτόχρονα ...; Οι ωφελιμότητες του λεμονιού...

Το λεμόνι, είναι ένα θαυματουργό προϊόν στο να σκοτώνει τα καρκινογόνα κύτταρα. Είναι 10.000 φορές ισχυρότερο από τη χημειοθεραπεία, γιατί δεν το αποδεχόμαστε αυτό;
Διότι υπάρχουν οργανισμοί που ενδιαφέρονται να ανακαλύψουν μια συνθετική ουσία, που να τους επιτρέπει να αποκτήσουν κέρδη φανταστικά!

Για αυτό και από τώρα μπορείς προκαταβολικά να βοηθήσεις έναν φίλο που το χρειάζεται, επιτρέποντάς του να πληροφορηθεί ότι του είναι χρήσιμο να πιει χυμό λεμονιού για την πρόληψη της ασθένειας. Η γεύση του είναι ευχάριστη και φυσικά δεν προξενεί τις φοβερές επιδράσεις της χημειοθεραπείας. Και εφόσον έχει την δυνατότητα να το πράξεις, φύτεψε μια λεμονιά στον κήπο σου. Όλα τα μέρη του είναι ωφέλιμα. Την επόμενη φορά που επιθυμείς να πιεις χυμό, ζήτα φυσικό χυμό λεμονιού χωρίς συντηρητικά. Πόσα άτομα πεθαίνουν ενώ το μυστικό αυτό παραμένει φυλαγμένο, με καχυποψία, ώστε να μη θέσει σε κίνδυνο τα κέρδη εκατομμυρίων των μεγάλων φαρμακευτικών επιχειρήσεων!

Όπως γνωρίζετε πολύ καλά, η λεμονιά είναι χαμηλή. Δεν καταλαμβάνει μεγάλο χώρο. Όλοι τη γνωρίζουν σαν λεμονιά. Το φρούτο του είναι ένα κιτρικό προϊόν με διαφορετικές όψεις, το εσωτερικό του μπορεί να φαγωθεί άμεσα ή να επεξεργαστεί για την παραγωγή ποτών, αναψυκτικών, γλυκισμάτων κλπ. Το σημαντικό σε αυτό το φυτό οφείλεται στα ισχυρά αντικαρκινογόνα αποτελέσματά του. Και ακόμα και εάν του αποδίδονται περισσότερες χημικές ιδιότητες, το σημαντικότερο αυτού είναι δράση του πάνω στις κύστες και τους όγκους. Το φυτό αποτελεί μια θεραπευτική αγωγή για τον καρκίνο, δοκιμασμένο σε καρκίνους όλων των μορφών. Υπάρχουν ορισμένοι που το συνιστούν για όλες τις μορφές καρκίνου. Επιπλέον το θεωρούν σαν έναν παράγοντα αντιμικροβιακού ευρέος φάσματος, κατά των μολύνσεων των βακτηριδίων και όγκων, ικανό στην καταπολέμηση των εσωτερικών παρασίτων και σκουληκιών, ρυθμιστή τη υψηλής αρτηριακής πίεσης, είναι αντικαταθλιπτικό και καταπολεμά το άγχος και τις νευρικές διαταραχές.

Η πηγή αυτής της πληροφορίας είναι εντυπωσιακή: προέρχεται από έναν εκ των μεγαλύτερων φαρμακευτικών εταιρειών στον κόσμο που διαβεβαιώνει ότι μετά από 20 χρόνια εργαστηριακών μελετών, που πραγματοποιήθηκαν από το 1970 και συνακόλουθα έτη.

Τα εξαχθέντα συμπεράσματα ήταν: καταστρέφει τα καρκινογόνα κύτταρα 12 τύπων καρκίνων, συμπεριλαμβανομένων, του εντέρου κόλον, του στήθους, του προστάτη, των πνευμόνων και του παγκρέατος ...; τα χημικά συστατικά του δένδρου κατέδειξαν ότι δρα 10.000 καλύτερα στην επιβράδυνση ανάπτυξης των καρκινογόνων κυττάρων από το φαρμακευτικό προϊόν adriamycin, ένα χημειοθεραπευτικό φαρμακευτικό προϊόν, που χρησιμοποιείται συνήθως στον κόσμο όλο.

Το πλέον εντυπωσιακό της θεραπείας είναι ότι με τον εξαγόμενο χυμό λεμονιού καταστρέφονται μόνον τα καρκινογόνα κύτταρα και δεν επιδρά στα υγιή. Το κείμενο κυκλοφόρησε από το Ινστιτούτο των Επιστήμων Υγείας, llc 819n, Charles Street, Βαλτιμόρη, MD 1201.

(Σημείωση «ID») Το αναδημοσιεύουμε γιατί και αν δεν αληθεύουν τα συγκεκριμένα στοιχεία, το λεμόνι δεν βλάπτει. Η καχυποψία του κοινού όσον αφορά τις προθέσεις των μεγάλων πολυεθνικών δεν έχει αυξηθεί τυχαία τα τελευταία 30 χρόνια. Υπήρξαν ζωντανά παραδείγματα Εγκληματικών Ενεργειών κατά της Ανθρωπότητας από αρκετές Φαρμακοβιομηχανίες, μερικές από τις οποίες τελικά στις ΗΠΑ, κατηγορήθηκαν και καταδικάστηκαν. Οι καπνοβιομηχανίες είναι ένα παράδειγμα. Το ίδιο συνέβη με τις ορμόνες. Οι Φαρμακοβιομηχανίες έπεισαν του γιατρούς ότι οι ορμόνες βελτιώνουν την εμφάνιση της γυναίκας μετά την εμμηνόμαυση, με αποτέλεσμα εκατομμύρια γυναίκες στις ΗΠΑ για πάνω από 20 χρόνια να φορτώνουν τον οργανισμό τους με περιττές ορμόνες και με αποτέλεσμα ο αριθμός των καρκινογεννήσεων στις συγκεκριμένες γυναίκες να εκατονταπλασιαστεί και να πεθάνουν εκατομμύρια γυναίκες! Έπρεπε δηλαδή, να πεθάνουν τόσα εκατομμύρια γυναίκες για να παραδεχτούν τελικά, ότι οι ορμόνες παράγουν καρκινογενήσεις; Υπάρχουν πολλές πανεπιστημιακές μελέτες οι οποίες «πνίγονται» από τις Φαρμακοβιομηχανίες, που στηρίζουν ότι υπάρχουν εναλλακτικές θεραπείες του καρκίνου, αντί της χημειοθεραπείας, όμως τα κέδρη από τη διάθεση αυτού του χημικού φαρμάκου είναι τεράστια! )

-Το λεμόνι κάνει το αίμα μας αλκαλικό κάτι που σκοτώνει το καρκίνο όπως οι άλλες αλκαλικές τροφές. Ο καρκίνος δεν ζει σε αλκαλικό περιβάλλον. Υπάρχουν άπειρες μελέτες για αυτό.
-Το λεμόνι είναι άριστο αντιμικροβιακό, άπειρες μελέτες και εδώ
-Το λεμόνι περιέχει μεγάλη ποσότητα βιταμίνης C, αποδειγμένο επιστημονικώς και αυτό
-Όλοι οι ασθενείς με σοβαρές αρρώστιες παίρνουν συμπληρώματα βιταμίνης C, επειδή υπάρχει έλλειψη στον οργανισμό. Ακόμη και σίδηρος να μας λείπει η αιτία πολλές φορές είναι ότι δεν έχουμε βιταμίνη C που είναι απαραίτητη για να απορροφηθεί ο σίδηρος. Γιατί να παίρνουμε χάπια ενώ μπορούμε να πάρουμε φυσική βιταμίνη πίνοντας χυμό λεμονιού;
-Το λεμόνι είναι άριστο καθαριστικό του οργανισμού από τοξίνες. Αν οι τοξίνες δεν είναι αρκετά υπεύθυνες για τη δημιουργία καρκίνου τότε τι είναι;
-Το λεμόνι μαζί με λάδι χρησιμοποιείται από φυσικούς θεραπευτές για να καθαρίζει το συκώτι. Όποιος έχει υγιές συκώτι είναι σχεδόν απίθανο να έχει σοβαρή ασθένεια ...;.

Πηγή: Kthnotrofia

Τιτσιάνο

Τιτσιάνο( 1485/90 - 27 Αυγούστου 1576)-"Οι τρεις ηλικίες του ανθρώπου"

O Τιτσιάνο Βετσέλιο (Tiziano Vecellio ή Vecelli, π. 1485/90 - 27 Αυγούστου 1576), ευρύτερα γνωστός και ως Τισιανός ή Τιτσιάνο, ήταν Ιταλός ζωγράφος της Αναγέννησης. Ανήκει στη σχολή της Βενετίας και θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους ζωγράφους της, του οποίου το έργο αντιπροσωπεύει τη μετάβαση από την παράδοση του 15ου αιώνα στην τεχνοτροπία που υϊοθετήθηκε κατά τον 16ο. Επηρέασε σημαντικούς ζωγράφους του επόμενου αιώνα, όπως τον Ρούμπενς και τον Βελάσκεθ. Διακρίθηκε εξίσου σε ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, φιλοτεχνώντας προσωπογραφίες, αλληγορίες, θρησκευτικά έργα, ιστορικές και μυθολογικές σκηνές.

Καταγόταν από ευυπόληπτη οικογένεια, αρκετά μέλη της οποίας ασχολήθηκαν επίσης με τη ζωγραφική. Ο ίδιος εκπαιδεύτηκε στο εργαστήριο του Τζιοβάνι Μπελίνι και τα πρώιμα έργα του εμφανίζουν έντονες επιδράσεις από το ύφος του Τζορτζόνε. Έζησε και εργάστηκε κατά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στη Βενετία, ωστόσο η πληθώρα παραγγελιών που ανέλαβε για βασιλείς και άλλους ευγενείς της ιταλικής επικράτειας, ευνόησε τη διάδοση της φήμης του πέρα από τα σύνορα της γενέτειράς του. Υπήρξε ένας από τους πλέον διακεκριμένους ζωγράφους της εποχής του, που έχαιρε μεγάλης αναγνώρισης. Στο εργαστήριο του μαθήτευσε πιθανότατα ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος και ο Τζιάκοπο Τιντορέτο, αν και είναι εν γένει δύσκολο να αναγνωριστούν συνεχιστές του έργου του.ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%B9%CF%84%CF%83%CE%B9%CE%AC%CE%BD%CE%BF

Οι σάλτσες δίνουν νοστιμιά

Από παλιό περιοδικό

Στο τρυπημένο σημείο λέει "είναι"
Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +-

Το παιδί σου, σου μιλάει για τα πάντα;

Πως θα καταφέρεις το παιδί σου να σου μιλάει για τα πάντα

Βλέπεις την κόρη σου ή τον γιο σου, ότι κάτι έχει. Μελαγχολία; Τσακωμός με συμμαθητή; Ντροπή; Ξέρεις ότι σίγουρα κάτι το απασχολεί αλλά δεν ξέρεις τον τρόπο να το κάνεις να σου μιλήσει. Πως θα το καταφέρεις αυτό;

Η ψυχολόγος Αλεξάνδρα Καππάτου σε συμβουλεύει...

Τι να κάνεις για να σου μιλάει για τα πάντα!

O πατέρας της εννιάχρονης Δήμητρας μου ανέφερε ότι η κόρη του δε συζητά μαζί τους θέματα που την απασχολούν. Συχνά παρατηρούν ότι κάτι σκέφτεται, ωστόσο δεν τους ανοίγεται.
“Γιατί συμβαίνει αυτό; Πώς να το χειριστούμε; Υπάρχει τρόπος να τη βοηθήσουμε να μας μιλά;”

Αντίστοιχους προβληματισμούς έχουν πολλοί γονείς. Ιδιαίτερα στην εποχή μας, που κατά γενική ομολογία χαρακτηρίζονται δύσκολες οι ανθρώπινες σχέσεις, οι γονείς νιώθουν μεγάλη ευθύνη για την επικοινωνία που αναπτύσσουν με τα παιδιά τους. Έτσι, λοιπόν, επιθυμούν να μαθαίνουν καθετί που συμβαίνει στα παιδιά τους.

Πολλές φορές, όμως, συναντούν την άρνηση ή την αντίδρασή τους να μοιραστούν μαζί τους κάτι που τα απασχολεί. Οι γονείς καταλαβαίνουν συνήθως από το ύφος του παιδιού ότι κάτι δυσάρεστο του έχει συμβεί, καθώς δε δίνει απαντήσεις στις ερωτήσεις τους.

Ωστόσο, η στάση του παιδιού εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό και από τη συμπεριφορά των ίδιων των γονιών. O διάλογος δεν ευνοείται όταν οι γονείς είναι αυστηροί και θέλουν να ελέγχουν τα πάντα, όταν είναι υπερπροστατευτικοί, όταν είναι αγχώδεις ή πιεστικοί, όταν δεν ασχολούνται με το παιδί ή υποβαθμίζουν τα συναισθήματά του κ.λπ. Το να σας μιλήσει το παιδί για κάτι που το απασχολεί σημαίνει ότι σας εμπιστεύεται.

Τι μπορείτε να κάνετε...

- H καλύτερη ώρα για να προσεγγίσετε το παιδί και να μιλήσετε για θέματα που το απασχολούν είναι η ώρα που είναι χαλαρό, αφού έχει ολοκληρώσει τις δραστηριότητές του.

- Κάνετε εσείς την αρχή συζητώντας πώς περάσατε τη μέρα σας.

- Αντί να το ρωτήσετε «τι έκανες σήμερα στο σχολείο», είναι καλύτερα να του πείτε: «Tι θυμάσαι περισσότερο από τη σημερινή ημέρα;»

- Ενθαρρύνετε το παιδί να εκφράσει τα συναισθήματά του ζωγραφίζοντας. Με αυτό τον τρόπο θα μπορέσετε κι εσείς να το προσεγγίσετε πιο εύκολα.

- Αν υπάρχει κάτι που το απασχολεί και δεν ξέρει τι να κάνει, φτιάξτε έναν κατάλογο, γράφοντας το θέμα που το απασχολεί, από τη μια πλευρά, και τις πιθανές λύσεις που θα σκεφτείτε μαζί, από την άλλη, πείθοντάς το με αυτό τον τρόπο ότι σε κάθε πρόβλημα υπάρχει λύση.

- Tο πιο σημαντικό για το παιδί είναι να νιώθει ότι έχετε ανοιχτά τα αφτιά σας τη στιγμή που σας μιλά, ότι σέβεστε τα συναισθήματά του και ότι το υπολογίζετε.

- Αν το παιδί σας δε σας «ανοίγεται», είναι σημαντικό να αναλογιστείτε τη συμπεριφορά σας. Είστε γονείς που ενθαρρύνουν το διάλογο ή, αντίθετα, «βομβαρδίζετε» το παιδί με ερωτήσεις, χωρίς να το αφήνετε ελεύθερο να εκφραστεί;

- Αν διαπιστώσετε ότι ανήκετε στη δεύτερη ομάδα, τότε είναι ευκαιρία να αλλάξετε τη συμπεριφορά σας.

TLife.gr

Βιοφωταύγεια

πηγή : http://anoixti-matia.blogspot.gr/2012/08/blog-post_1676.html?spref=fb

Ο παράξενος και υπέροχος κόσμος της βιοφωταύγειας

Διάφοροι ζωντανοί οργανισμοί έχουν την εξαιρετική ιδιότητα να δημιουργούν και να εκπέμπουν φως σε διάφορα μήκη κύματος. Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται βιοφωταύγεια ή βιοφωτισμός. Συχνά καλείται εσφαλμένως φωσφορισμός.

Παρουσιάζεται σε πολλές βιο-ομάδες πολύ διαφορετικές μεταξύ τους, όπως τα βακτήρια, οι μύκητες, οι πυγολαμπίδες (και άλλα κολεόπτερα) και σε διάφορους θαλάσσιους οργανισμούς. Η βιοφωταύγεια είναι μια βιοχημική αντίδραση, η οξείδωση της πρωτεΐνης λουσιφερίνης.

Φωτογραφία magnetic lobster

Είναι ένα φαινόμενο πολύ κοινό στη φύση. Το 90% των θαλάσσιων πλασμάτων που ζουν σε βαθιά νερά παράγουν βιοφωτισμό. Τα περισσότερα θαλάσσια όντα εκπέμπουν μπλε ή πράσινο φως που μεταδίδεται πιο εύκολα μέσα στο θαλασσινό νερό.

Πηγή φωτογραφίας

Υπάρχουν όμως και πλάσματα που εκπέμπουν κόκκινο ή και κίτρινο φως. Τα δρακόψαρα που ανήκουν στα γένη Malacosteus, Aristostomias και Pachystomias είναι τα μόνα ψάρια που παράγουν κόκκινο φως. Επίσης το Tomopteris nisseni, ένα είδος πολύχαιτου, είναι είναι από τα λίγα θαλάσσια πλάσματα με κίτρινη βιοφωταύγεια. Οι θαλάσσιες πένες, όταν κάποιος τις αγγίξει, εκπέμπουν ένα φωτεινό πράσινο φως.

Φωτογραφία Fred Hsu

Η μέδουσα Aequorea victoria απελευθερώνει ασβέστιο το οποίο αλληλεπιδρά με την πρωτεΐνη aequorin κι έτσι παράγει έντονο μπλε φως.

Φωτογραφία Ssblakely

Το Stauroteuthis syrtensis είναι ένα είδος μικρού χταποδιού που παράγει φως. Εκπέμπει ένα μπλε-πράσινο φως προκειμένου να αμυνθεί σε επιθέσεις αρπακτικών. Επίσης με τον τρόπο αυτό δελεάζει μικρά καρκινοειδή, που αποτελούν την κύρια τροφή του.

Το καλαμάρι Bobtail έχει μια συμβιωτική σχέση με τα βακτήρια Vibrio fischeri, τα οποία κατοικούν στον μανδύα του, σε ένα ειδικό όργανο. Σε αυτά οφείλει την ιδιότητά του να παράγει φως.

Φωτογραφία babsstockwell

Τα κριλ της Ανταρκτικής (Euphausia superba) εκπέμπουν φως από όργανα που βρίσκονται σε διάφορα μέρη του σώματός τους. Αυτά τα όργανα εκπέμπουν περιοδικά ένα κίτρινο-πράσινο φως, για 2-3 δευτερόλεπτα.

Φωτογραφία Uwe kils

Η μη θαλάσσια βιοφωταύγεια είναι λιγότερο διαδεδομένη, αλλά έχει μεγαλύτερη ποικιλία σε χρώματα. Οι πιο γνωστές μορφές της είναι των πυγολαμπίδων και των σκαθαριών της οικογένειας Phengodidae. Επίσης, είδη μύκητα όπως ο Panellus stipticus εμφανίζουν το φαινόμενο της βιοφωταύγειας.

Φωτογραφία Ylem

Η ένταση του φωτός σε αυτό το είδος μανιταριού είναι χαμηλή σε σχέση με άλλους οργανισμούς, αλλά επειδή ο μύκητας λάμπει για πολλές μέρες, η συνολική εκπομπή είναι συγκρίσιμη με αυτή των πυγολαμπίδων. Επιπλέον, ο μύκητας αυτός αναπτύσσεται πάνω σε σάπια ξύλα κι έτσι όταν φωτίζει είναι ορατός ακόμα και τη νύχτα.

Φωτογραφία Ak ccm

Το μανιτάρι Omphalotus olearius εκπέμπει ένα μπλε-πράσινο χρώμα, που είναι ορατό μόνο σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού, όταν το μάτι προσαρμόζεται στο σκοτάδι.

Φωτογραφία Antonio Abbatiello

Φωτογραφία Raeky

Ο βιοφωτισμός έχει διαφορετική λειτουργία ανάμεσα στα διάφορα είδη. Χρησιμεύει ως καμουφλάζ ή ως τρόπος προσέλκυσης θηραμάτων, ακόμα και ως τρόπος έλξης ερωτικού συντρόφου.

Σε ορισμένα είδη καλαμαριών η βιοφωταύγεια χρησιμοποιείται ώστε το ζώο να ταιριάζει με το φως του περιβάλλοντος.

Φωτογραφία Nick Hobgood

Η πεσκανδρίτσα και άλλα ψάρια που ζουν σε βαθιά νερά χρησιμοποιούν τον βιοφωτισμό ως δόλωμα για να προσελκύουν τη λεία τους. Μια προεξοχή στο κεφάλι τους, που αιωρείται, προσελκύει μικρά ζώα σε απόσταση βολής για το ψάρι.

Ο καρχαρίας cookiecutter (Isistius brasiliensis) χρησιμοποιεί την βιοφωταύγεια για καμουφλάζ. Όμως, ένα μικρό τμήμα της κοιλιάς του παραμένει σκοτεινό. Έτσι, μεγάλα αρπακτικά ψάρια όπως ο τόνος και το σκουμπρί, που κολυμπούν κάτω από τον καρχαρία, νομίζουν ότι είναι ένα μικρό ψάρι και προσπαθούν να το φάνε. Τότε ο καρχαρίας τους δίνει μια γερή δαγκωματιά κόβοντας κομμάτι από τη σάρκα τους. Η εγγενής πράσινη βιοφωταύγεια σε αυτό το είδος του καρχαρία είναι η ισχυρότερη από κάθε άλλο είδος καρχαρία. Διαρκεί ακόμα κι όταν ο καρχαρίας είναι έξω από το νερό μέχρι και τρεις ώρες.

Ο Noctiluca scintillans είναι ένας θαλάσσιος μικροοργανισμός. Είναι γνωστός και ως "λάμψη της θάλασσας", "φωτιά της θάλασσας"και "φάντασμα της θάλασσας". Ο βιοφωτισμός αποτελεί έναν αμυντικό μηχανισμό γι' αυτά τα μικροσκοπικά πλάσματα της θάλασσας.

Φωτογραφία Lycaon

Τα δινομαστιγοφόρα (μονοκύτταρα φύκη) χρησιμοποιούν την έλξη που προκαλεί στα αρπακτικά η βιοφωταύγεια για να αμυνθούν. Φωτίζουν όταν ανιχνεύσουν ένα αρπακτικό κι έτσι αυτό γίνεται πιο ευάλωτο και θήραμα άλλων αρπακτικών, που βρίσκονται ψηλότερα στην τροφική αλυσίδα. Η γιγάντια κατσαρίδα Lucihormetica luckae μιμείται με την βιοφωταύγεια το σκαθάρι Pyrophorus για αμυντικούς σκοπούς.

Φωτογραφία Gilberto Santa Rosa

Οι πυγολαμπίδες χρησιμοποιούν τον βιοφωτισμό την περίοδο της αναπαραγωγής για να προσελκύσουν ταίρι.

Φωτογραφία Timo Newton-Syms

Στο θαλάσσιο περιβάλλον, η χρήση του βιοφωτισμού για προσέλκυση ερωτικού συντρόφου έχει τεκμηριωθεί για τα οστρακοειδή και για μικρά καρκινοειδή.

Κάποια είδη καλαμαριών και καρκινοειδών χρησιμοποιούν την βιοφωταύγεια για αντιπερισπασμό, ακριβώς όπως τα καλαμάρια χρησιμοποιούν το μελάνι. Οι προνύμφες των πυγολαμπίδων με τον τρόπο αυτό απωθούν τα αρπακτικά.
Θα κλείσω την εγγραφή αυτή με τα κτενοφόρα, τους διαφανείς θαλάσσιους οργανισμούς των οποίων το μήκος κυμαίνεται από 1 χιλιοστό έως 1,5 μέτρα. Τα περισσότερα από αυτά, κυρίως αυτά που ζουν σε βαθιά νερά, έχουν ωραία χρώματα που ιριδίζουν. Πολλά βιοφωτίζουν με μπλε ή πράσινο φως, που είναι ορατό μόνο στο σκοτάδι.

Φωτογραφία Citron

Φωτογραφία Samuel Blanning

Φωτογραφία NOAA Photo Library

Δείτε την εγγραφή με τίτλο "Λίμνες που .... φωσφορίζουν" και θαυμάστε το αποτέλεσμα της υψηλής συγκέντρωσης μικροοργανισμών που έχουν αυτήν την εκπληκτική ιδιότητα του βιοφωτισμού.

Ακόμα δείτε τις εκπληκτικές φωτογραφίες πυγολαμπίδων την εποχή της αναπαραγωγής.

Πηγές 1 2

Οι σωστοί συνδυασμοί

Μάθετε τις τροφές που συνδυασμένες μεταξύ τους μας χαρίζουν περισσότερα θρεπτικά στοιχεία.

► Για περισσότερη ενέργεια
Φάτε μαζί σπανάκι και πορτοκάλι. Το σίδηρο εκτός απο το κόκκινο κρέας το βρίσκετε και σε άλλες τροφές όπως το σπανάκι, τις φακές, τα φασόλια και τα βερίκοκα όμως δεν απορροφάται απο τον οργανισμό το ίδιο καλά με το κρέας. Εδώ λοιπόν έρχεται να συμβάλει η βιταμίνη C την οποία εάν την προσθέσετε στη σαλάτα απο σπανάκι του δίνει μια πιο μη οξειδωμένη μορφή και άρα πιο απορροφήσιμη. Το σίδηρο γενικότερα είναι σημαντικός παράγοντας ενέργειας και όταν υπάρχει έλλειψη ως πρώτα συμπτώματα έχει την κούραση κσι την εξάντληση. Οπότε προσθέστε ένα πορτοκάλι, τομάτες ή πιπεριές στη σαλάτα σας ή πιείτε ένα ποτήρι πορτοκαλάδα με τις παραπάνω τροφές για να ενισχύσετε το σίδηρο.

► Για καλή όραση
Απο μικροί ακούμε «φάε τα καρότα σου για να βλέπεις καλύτερα.» Πλούσια σε βιταμίνη Α όπως και τα άλλα πορτοκαλί φρούτα και λαχανικά – γλυκοπατάτα και μάνγκο- είναι ιδανικός προστάτης των ματιών. Σχετική έρευνα λοιπόν λέει πως η απορρόφηση της βιταμίνης μπορεί να αυξηθεί εάν συνδυαστεί με τροφές πλούσιες σε φυσικά λιπαρά όπως το αβοκάντο, και αυτό γιατί η καροτίνη είναι λιποδιαλυτική. Κάντε τα λοιπόν μαζί σαλάτα!

► Για καλή καρδιά
Το γνωστό άσμα «τσάι με λεμόνι στο μπαλκόνι» έχει βάση αφού πρόκειται για έναν πολύ δυναμικό συνδυασμό, ειδικότερα εάν το τσάι είναι πράσινο. Πλούσιο σε αντιοξειδωτικά που λέγονται κατεχίνες, το τσάι έχει αποδειχθεί πως εάν πίνεται καθημερινά μειώνει μορφές καρκίνου, προβλήματα καρδιάς και εγκεφαλικά. Το αρνητικό είναι όμως ότι μόνο ένα 20% αυτών των κατεχίνων επιζούν και φτάνουν στο πεπτικό σας σύστημα. Αμερικάνικη ερευνα όμως έχει δείξει πως μερικές σταγόνες λεμόνι στο τσάι μπορεί να διατηρήσει μέχρι και 80% των κατεχινών. Το lime και το πορτοκάλι επιδρούν επίσης θετικά αλλά το λεμόνι είναι το πιο ισχυρό.

► Για καλή πέψη
Το ενισχυμένο με προβιοτικά βακτήρια γιαούρτι , το γνωστό και ως «ζωντανό γιαούρτι» είναι φημισμένο για τα οφέλη που μπορεί να έχει στο πεπτικό μας σύστημα, αφού κρατάει τα «κακά» βακτήρια μακριά απο το έντερο. Όμως ο οργανισμός και τα προβιοτικά για να λειτουργήσουν ισορροπημένα χρειάζονται και πρεβιοτικα – δηλαδή μη εύπεπτες ίνες. Και ο λόγος γιατί ο συνδυασμός των δύο αυξάνουν τα επίπεδα των καλών βακτηριδίων. Οι μπανάνες λοιπόν είναι εξαιρετική πηγή πρεβιοτικών μαζί με: αγκινάρες, μούρα, σκόρδο, πράσα,κριθάρι, λιναρόσπορους, σέσκουλα και μέλι. Στο πρωινό συνδυάστε το γιαούρτι σας με μπανάνα και λιναρόσπορο για να επωφεληθείτε περισσότερο.

► Κατά του καρκίνου
Η μεσόγειος δίνει την απάντηση και προτείνει ντομάτες και ελαιόλαδο. Ο αγαπημένος μας συνδυασμός στην ελληνική παραδοσιακή σαλάτα εκτός απο γευστικός είναι και ιδιαίτερα ωφέλιμος. Το λάδι κάνει το λυκοπένιο που περιέχετε στην ντομάτα να απορροφάται καλύτερα και αυτό σημαίνει πως μπορεί να σας προστατεύει περισσότερο απο την εμφάνιση καρκίνου των πνευμόνων, του προστάτη , του στομαχιού αλλά και απο προβλήματα που αφορούν το καρδιοαναπνευστικό σύστημα. Πείτε ναι λοιπόν στην all time classic ελληνική σαλάτα μας!

jenny.gr