Τὸ σπίτι κοντὰ στὴ θάλασσα - Γ. Σεφέρης

Στα Μονοπάτια των Μονών και των Μεγάλων Ζωγράφων

Τὸ σπίτι κοντὰ στὴ θάλασσα - Γ. Σεφέρης
ζωγρ.seng anatoliy

Τὰ σπίτια ποὺ εἶχα μοῦ τὰ πῆραν.
Ἔτυχε νά ῾ναι τὰ χρόνια δίσεχτα πολέμοι χαλασμοὶ ξενιτεμοὶ

κάποτε ὁ κυνηγὸς βρίσκει τὰ διαβατάρικα πουλιὰ
κάποτε δὲν τὰ βρίσκει τὸ κυνῆγι
εἴταν καλὸ στὰ χρόνια μου, πῆραν πολλοὺς τὰ σκάγια
οἱ ἄλλοι γυρίζουν ἢ τρελαίνουνται στὰ καταφύγια.

Μὴ μοῦ μιλᾷς γιὰ τ᾿ ἀηδόνι μήτε γιὰ τὸν κορυδαλλὸ
μήτε γιὰ τὴ μικρούλα σουσουράδα
ποὺ γράφει νούμερα στὸ φῶς μὲ τὴν οὐρά της
δὲν ξέρω πολλὰ πράγματα ἀπὸ σπίτια
ξέρω πὼς ἔχουν τὴ φυλή τους, τίποτε ἄλλο.

Καινούργια στὴν ἀρχή, σὰν τὰ μωρὰ
ποὺ παίζουν στὰ περβόλια μὲ τὰ κρόσια τοῦ ἥλιου,
κεντοῦν παραθυρόφυλλα χρωματιστὰ καὶ πόρτες
γυαλιστερὲς πάνω στὴ μέρα
ὅταν τελειώσει ὁ ἀρχιτέκτονας ἀλλάζουν,
ζαρώνουν ἢ χαμογελοῦν ἢ ἀκόμη πεισματώνουν
μ᾿ ἐκείνους ποὺ ἔμειναν μ᾿ ἐκείνους ποὺ ἔφυγαν
μ᾿ ἄλλους ποὺ θὰ γυρίζανε ἂν μποροῦσαν
ἢ ποὺ χαθῆκαν, τώρα ποὺ ἔγινε
ὁ κόσμος ἕνα ἀπέραντο ξενοδοχεῖο.

Δὲν ξέρω πολλὰ πράγματα ἀπὸ σπίτια,
θυμᾶμαι τὴ χαρά τους καὶ τὴ λύπη τους
καμιὰ φορά, σὰ σταματήσω ἀκόμη
καμιὰ φορά, κοντὰ στὴ θάλασσα, σὲ κάμαρες γυμνὲς
μ᾿ ἕνα κρεββάτι σιδερένιο χωρὶς τίποτε δικό μου
κοιτάζοντας τὴ βραδινὴν ἀράχνη συλλογιέμαι
πὼς κάποιος ἑτοιμάζεται νὰ ῾ρθεῖ, πὼς τὸν στολίζουν
μ᾿ ἄσπρα καὶ μαῦρα ροῦχα μὲ πολύχρωμα κοσμήματα
καὶ γύρω του μιλοῦν σιγὰ σεβάσμιες δέσποινες
γκρίζα μαλλιὰ καὶ σκοτεινὲς δαντέλες,
πὼς ἑτοιμάζεται νὰ ῾ρθεῖ νὰ μ᾿ ἀποχαιρετήσει

ἢ μία γυναῖκα ἐλικοβλέφαρη βαθύζωνη
γυρίζοντας ἀπὸ λιμάνια μεσημβρινά,
Σμύρνη Ρόδο Συρακοῦσες Ἀλεξάντρεια,
ἀπὸ κλειστὲς πολιτεῖες σὰν τὰ ζεστὰ παραθυρόφυλλα,
μὲ ἀρώματα χρυσῶν καρπῶν καὶ βότανα,
πῶς ἀνεβαίνει τὰ σκαλιὰ χωρὶς νὰ βλέπει
ἐκείνους ποὺ κοιμήθηκαν κάτω ἀπ᾿ τὴ σκάλα.
Ξέρεις τὰ σπίτια πεισματώνουν εὔκολα, σὰν τὰ γυμνώσεις.

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

ΑΝΑΜΝΗΣΤΙΚΗ-ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΠΛΑΚΑ

Γωγώ Ατζολετάκη

  

 

ΑΝΑΜΝΗΣΤΙΚΗ - ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΠΛΑΚΑ για τον διάσημο Βρεττανό ζωγράφο George Spencer Watson.

Τη φωτογράφισα σε ένα ταξίδι μου...
Η πλάκα βρίσκεται στην ιστορική εκκλησία St. Jame's στο Picadilly του Λονδίνου.

Κτήριο του Sir Cristopher Wren, από τις αγαπημένες εκκλησιές της Βρεττανικής πρωτεύουσας, όπου μεταξύ άλλων βαφτίστηκε και ο πασίγνωστος ποιητής William Blake.

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ σ' όλους αυτούς που απαξιώνουν και χλευάζουν τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ... Γιατί υπάρχουν και τέτοιοι... Που αποκαλούν όλους εμάς τους υπόλοιπους "γραφικούς" και "οπισθοδρομικούς".

«Βαρκάρισσα της χίμαιρας» της Αλκυόνης Παπαδάκη

7 Ομόκεντροι Κύκλοι Αυτογνωσίας

"Να ονειρεύεσαι, μου 'λεγε ένας φίλος που μ' αγαπούσε και με ήξερε καλά. Τα όνειρα, συνήθως, προδίδουν. Παραπλανούν. Καμιά φορά και σκοτώνουν.

Όμως, δε γίνεται να ζεις χωρίς να ονειρεύεσαι. Δεν έχει νόημα. Δεν έχει ουσία.

Να ονειρεύεσαι!

Κοίτα μόνο να 'χεις σταμπάρει καλά την έξοδο κινδύνου από τα όνειρά σου. Τότε σώζεσαι.

Και ποιά είναι η έξοδος κινδύνου; Τίποτα δεν είναι στη ζωή το παν! Έχει και παρακάτω...  

Έχει κι άλλο...  Προχώρα, λοιπόν, ξεκόλλα!  Αυτή είναι η έξοδος κινδύνου!

Όταν ένας άνθρωπος έχει ενδώσει εντελώς στο πάθος του, είναι μάταιο να προσπαθείς να του αλλάξεις τακτική. Είναι όπως ακριβώς ο τζόγος. Όσο χάνεις, τόσο κολλάς. Έχει μια περίεργη γλύκα η αυτοκαταστροφή."

Από το βιβλίο «Βαρκάρισσα της χίμαιρας» της Αλκυόνης Παπαδάκη

Πυθαγόρας, ο μεγάλος δάσκαλος της αρχαίας Ελλάδας

Αναδημοσίευση άρθρου από Νέα Ακρόπολη

πηγή http://www.nea-acropoli-ioannina.gr/filosofias/puthagoras-o-megalos-daskalos-ths-arxaias-elladas.html

Πυθαγόρας, ο μεγάλος δάσκαλος της αρχαίας Ελλάδας

Ιστορικά στοιχεία

Στα τέλει του 6ου αιώνα π.Χ. ιδρύεται στον Κρότωνα, στην κάτω Ιταλία, η πρώτη σχολή φιλοσοφίας του κλασικού κόσμου, το Ομακοείο. Είναι μια προσπάθεια να γεφυρωθεί το χάσμα ανάμεσα στον κόσμο των μυστηρίων και στον κόσμο των ανθρώπων. Αποτελεί την αρχή μιας πλειάδας σχολών φιλοσοφίας που θα δημιουργηθούν αργότερα στην Ελλάδα και στην Ρώμη. Δημιουργός της είναι ο Πυθαγόρας από την Σάμο.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Ο Πυθαγόρας γεννήθηκε στην Σάμο, ανάμεσα στο 592 και το 572 π.Χ. Από μικρός εμφάνισε ιδιαίτερα χαρίσματα που θα προκαλέσουν αργότερα την δημιουργία ενός θρύλου που τον θέλει γιο του Απόλλωνα. Το ίδιο το όνομά του σημαίνει «αυτός που αναγγέλθηκε από την Πυθία».Παίρνει μέρος στους Ολυμπιακούς αγώνες και στέφεται ολυμπιονίκης στην πάλη.Ταξιδεύει στην Αίγυπτο και μυείτε στα μυστήρια της Μέμφιδος και της Ηλιούπολης. Μετά στην Φοινίκη και στην Χαλδαία όπου διδάσκεται αστρονομία και γεωμετρία. Τέλος φαίνεται ότι ήλθε σε επαφή με τους δρυίδες στη Γαλατία. Επιστρέφει στην Σάμο και ιδρύει μια σχολή καταφέρνοντας να κάνει πάνω από 3000 μαθητές.Η αίγλη του προκαλεί τις αντιδράσεις της εξουσίας της Σάμου και έτσι αναγκάζεται να φύγει, όπου μετά από ένα αρκετά μακρύ ταξίδι φτάνει στον Κρότωνα και ιδρύει την πασίγνωστη σχολή του γύρο στο 520 π.Χ.Σε όλη του την ζωή φρόντισε να είναι παράδειγμα για τους άλλους ανθρώπους, κάτι που αποτελεί την βάση του τρόπου διδασκαλίας του.

Η Πυθαγορική διδασκαλία

Η διδασκαλία του είναι μια «φόρμουλα» που θα οδηγήσει τον άνθρωπο στο να κατανοήσει τους νόμους της φύσης και να βελτιώσει και να αναπτύξει τις ικανότητές του.Η αρχή αυτής της «φόρμουλας» είναι τα Μαθηματικά. Όχι όμως με την σημερινή αντιμετώπιση αλλά με μία θεώρηση που μπορεί να μας οδηγήσει στην πρώτη αιτία των πραγμάτων. Οι αριθμοί είναι Θεοί θα πει αργότερα ο Πλάτωνας, που για πολλούς είναι ο τελευταίος μεγάλος πυθαγόρειος, παρόλο που δεν γνώρισε ποτέ τον Πυθαγόρα.Από τους αριθμούς είναι που αρχίζει το στάδιο της εκδήλωσης του κόσμου.

Ο Πυθαγόρας εκφράζει την δημιουργία του κόσμου ως εξής: Η ΕΝΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΕΙΝΑΙ Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ.Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.Τα μαθηματικά είναι το σημείο όπου συναντιούνται και εναρμονίζονται η θρησκεία, η επιστήμη και η τέχνη. Γι' αυτό η διδασκαλία του μπορεί να είναι ολιστική και να περιλάβει αρμονικά, την θρησκευτική αντίληψη, την επιστημονική έρευνα και το πείραμα. Και όλα αυτά διαποτισμένα από ένα σύνολο ηθικών κανόνων που και αυτοί σχετίζονται με μαθηματικά κλειδιά και αριθμούς.Τα μαθηματικά σύμβολα έχουν μεγάλη σημασία για την Πυθαγορική διδασκαλία γιατί μέσα από αυτά κατάφερναν να «στερεώσουν» στον εκφρασμένο κόσμο οτιδήποτε είχαν καταφέρει να κατακτήσουν. Δηλαδή μπορούσαν να γράψουν, χρησιμοποιώντας τα μαθηματικά σύμβολα μία ψυχολογική κατάσταση ή μια έκφραση ομορφιάς. Όπως για παράδειγμα το αριθμός Φ (Φ = 1.62...) που είναι η έκφραση του κανόνα της ομορφιάς της φύσης.Ο Πυθαγόρας είναι ο ιδρυτής της μουσικής επιστήμης, ο εφευρέτης των συμβόλων που σχετίζονται με τις νότες και τα μουσικά σύμβολα. Το μαθηματικά μέρος αυτής της επιστήμης ονομαζόταν «Αρμονική».Είναι ο πρώτος που μιλάει για την σφαιρικότητα της γης και ότι αυτή αποτελεί μέρος ενός συνόλου ομόκεντρων σφαιρών όπου οι αποστάσεις μεταξύ τους ρυθμίζονται με μουσικά διαστήματα. Είναι η αρμονία των σφαιρών.

Η Πυθαγορική εκπαίδευση.

Παρόλο που το Ομακοείο λειτουργούσε με κοινοβιακό τρόπο υπήρχαν παράλληλα και δραστηριότητες που απευθύνονταν στο πλατύ κοινό. Αυτές ήταν κυρίως, δημόσιες ακροάσεις, πάνω σε ερωτήματα της καθημερινότητας και σε φιλοσοφικές λύσεις τους. Πόλοι ήταν αυτοί που απλά παρακολουθούσαν χωρίς να επιθυμούν την εφαρμογή των λύσεων στην πράξη. Άλλοι πάλι εμβάθυναν προχωρώντας στην είσοδό τους στην κοινότητα και γίνονταν μαθητές.Για να γίνει δεκτός μαθητής κάποιος, έπρεπε να περάσει δοκιμασίες, κυρίως ψυχολογικού τύπου. Σκοπός των δοκιμασιών ήταν να μπορέσει να ενεργοποιήσει, την Διάνοια και Ηθική ικανότητα.Την Διάνοια ώστε να μπορέσει να έχει δική του γνώμη. Και την Ηθική ικανότητα για να θέση αυτή την Διάνοια στο κοινό καλό, ελέγχοντας τις εγωιστικές τάσεις.Ακόμα στόχος ήταν να σφυρηλατηθεί ο χαρακτήρας του ανθρώπου και να αναπτύξει την ανδρεία, την δύναμη, την ηρεμία και τον αυτοέλεγχο. Για παράδειγμα, τον έβαζαν για λίγες ημέρες μόνο του, σ' ένα δωμάτιο, με λίγο φαγητό και λίγο νερό. Ακόμα του έδιναν μια πινακίδα με κάποιο γεωμετρικό σύμβολο χαραγμένο επάνω της. Αφού διαλογιζόταν τον έφερναν στο αμφιθέατρο, όπου μπροστά σε πολλούς παλιότερους μαθητές, θα έπρεπε να παρουσιάσει τι κατάλαβε. Κατά την διάρκεια της παρουσίασης το ακροατήριο τον αποδοκίμαζε με διάφορους τρόπους. Με αυτή την δοκιμασία ο υποψήφιος μπορούσε να ελέγξει το ελάττωμα της ΥΠΕΡΟΨΊΑΣ.

Στα πλαίσια των μελών υπήρχαν τρεις βαθμοί. Ο Νεόφυτος, ο Ακουσματικός και ο Μαθηματικός.Στον βαθμό του Νεόφυτου οι δοκιμασίες ήταν λεπτότερες και κυρίως πάνω στην φαντασία του. Αποσκοπούσαν στο να αναπτυχθεί η δημιουργική φαντασία απομονώνοντας και περιορίζοντας την φαντασιοπληξία. Η δημιουργική φαντασία διαφέρει από την φαντασιοπληξία στο ότι είναι ελεγχόμενη, έχει στόχο και δίνει πρακτικά αποτελέσματα. Αντίθετα η δεύτερη μας παρασύρει σε ουτοπικούς συνειρμούς που είναι εντελώς ανεφάρμοστοι.Το επίπεδο αυτό ολοκληρωνόταν όταν ο μαθητής κατάφερνε να «στερεώσει τις συγκινήσεις και τα συναισθήματα του». Όταν μπορούσε να τα ελέγξει και να τα κατευθύνει.Αφού είχε μάθει να υπερισχύει στις υπερβολικές και αρνητικές όψεις της προσωπικότητάς του πέρναγε στο επίπεδο του Ακουσματικού. Η διάρκεια αυτής της φάσης ήταν περίπου πέντε χρόνια και ήταν υποχρεωμένος να κρατάει σιωπή. Έτσι μάθαινε πως να βελτιώνει και να χειρίζεται τις δικές του δυνάμεις και αρετές.Γεωμετρία θα άρχιζε να μαθαίνει από τα 28 χρόνια του και μετά. Μέχρι τότε, η εκπαίδευση στόχευε στην διαπαιδαγώγηση της προσωπικότητάς του.

Στα 28 χρόνια (7 Χ 4 = 28) συμπληρώνεται ένας σημαντικός κύκλος ζωής για τον άνθρωπο. Επτά χρόνια για κάθε ένα από τα σώματα της προσωπικότητας. Τα σώματα αυτά είναι

α) το φυσικό,

β) το ζωτικό,

γ) το συναισθηματικό

και δ) το συγκεκριμένο νοητικό.

Αφού είχε διαπαιδαγωγήσει την προσωπικότητα ο μαθητής τότε μπορούσε να εμβαθύνει, ελαχιστοποιώντας τις περιπτώσεις παρερμηνείας, σε θέματα της φύσης και του Θείου.Μετά και από αυτό το στάδιο της εκπαίδευσης μπορούσε πάλι να ενταχθεί στην κοινωνία των ανθρώπων (δηλαδή να είναι πολιτικός ή πολίτης ή πολιτικό άτομο) για να μπορέσει να είναι περισσότερο χρήσιμος. Πολιτικός για τους πυθαγόρειους ήταν ο άνθρωπος που αφού είχε διδαχθεί την φιλοσοφία, επέστρεφε στον κόσμο για να είναι χρήσιμος στους άλλους. Δεν ενδιαφερόταν για αξιώματα και εξουσίες αλλά για την βελτίωση της κοινωνίας.Αυτός που επέλεγε να γίνει πολιτικός δεν μπορούσε να περάσει στο στάδιο του Μαθηματικού. Δηλαδή αυτού που μπορεί να παραδίδει μαθήματα, να διδάσκει. Αυτοί που μπορούσαν είχαν και το πλεονέκτημα ότι μπορούσαν να ζουν κοντά στον Πυθαγόρα.Ύψιστη σημασία για τους πυθαγόρειους είχαν η φιλία και η συντροφικότητα. Θεωρούσαν ότι σ' αυτά τα στοιχεία καθρεπτιζόταν η παγκόσμια αγάπη.Ήταν «δεμένοι» από τον όρκο του μυστικού πάνω στην ανώτερη διδασκαλία τις τελετές και τα ιερά σύμβολα.Ο Πυθαγόρας πρόσφερε στην ανθρωπότητα ένα ‘‘επιτυχημένο πείραμα'' γι' αυτό που αργότερα ο Πλάτωνας θα ονομάσει: εκπαίδευση με Γυμναστική και Μουσική.Παρόλο που η σχολή του Κρότωνα έπαυσε να λειτουργεί με βίαιο τρόπο, η φήμη των πυθαγορείων εξακολούθησε να υπάρχει και να επηρεάζει τον τότε κόσμο. Έτσι ενάμιση αιώνα αργότερα ένας άλλος μεγάλος άνθρωπος θα επηρεαστεί από τον πυθαγορισμό και θα συμβάλει και αυτός με την σειρά του στην εξέλιξη του ανθρώπου. Φυσικά δεν είναι άλλος από τον ιδρυτή της ακαδημίας, τον Πλάτωνα.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

1. ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΩΝ ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΩΝ
του ΚΕΝΕΘ ΓΚΑΡΘΙ εκδόσεις ΠΥΡΙΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ2. ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Ο ΣΑΜΙΟΣ
του J.S. Morrison εκδόσεις ΚΑΡΔΑΜΙΤΣΑ3. ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ
του J.S. ΕΝΤΟΥΑΡΝΤ ΜΠΡΙΝ εκδόσεις ΚΑΚΤΟΣ ΚΛΑΣΙΚΑ4. ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ
Η Ιστορία της Φιλοσοφίας

Joomla SEF URLs by Artio

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Σήμερα...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

ΑΓΑΘΟΝΙΚΗ ΚΑΡΠΟΣ ΧΡΥΣΗ

ΦΛΩΡΕΝΤΙΑ ΙΓΝΑΤΙΟΣ 

πηγή http://www.saint.gr/2734/saint.aspx

Βιογραφία

Οι Άγιοι Κάρπος, Πάπυλος, Αγαθόδωρος και Αγαθονίκη μαρτύρησαν όταν αυτοκράτορας ήταν ο Δέκιος (249 - 251 μ.Χ.), σκληρότατος διώκτης των χριστιανών. Όλοι, πατρίδα είχαν την Πέργαμο.

Ο Κάρπος, με άρτια γραμματική μόρφωση, ευσεβέστατος και με πολλές υπηρεσίες στην Εκκλησία, είχε γίνει επίσκοπος Θυατείρων. Ο Πάπυλος, που είχε σπουδάσει ιατρική και πρόσφερε τις υπηρεσίες του αμισθί, έγινε διάκονος και άμεσος συνεργάτης του Καρπού. Ο Αγαθόδωρος, ψυχή εκλεκτή και πιστή, ήταν υπηρέτης στην επισκοπή Θυατείρων. Όταν και τους τρεις συνέλαβε ο ανθύπατος Ουαλέριος, ομολόγησαν μπροστά του με παρρησία το Χριστό. Τότε ο Ουαλέριος τους είπε: «Οι χριστιανοί είναι δεισιδαίμονες, ανίκανοι, χωρίς ανώτερα αισθήματα. Εσείς, σαν μορφωμένοι άνθρωποι, αμέσως πρέπει να τους αρνηθείτε». Στην κατηγορία αυτή, απάντησε ο Επίσκοπος Καρπός με τα λόγια του Αποστόλου Παύλου. Μια απάντηση που ίσχυε, ισχύει και θα ισχύει στους αιώνες, για το φρόνημα των συνειδητών χριστιανών. Είπε λοιπόν: «Κοπιῶμεν ἐργαζόμενοι ταῖς ἰδίαις χερσὶ λοιδορούμενοι εὐλογοῦμεν, διωκόμενοι ἀνεχόμεθα, βλασφημούμενοι παρακαλοῦμεν», που σημαίνει, εμείς οι χριστιανοί βασιλιά, κοπιάζουμε με τα ίδια μας τα χέρια. Έπειτα, την ώρα που οι άπιστοι στο Ευαγγέλιο μας βρίζουν και μας περιγελούν, εμείς ευχόμαστε αγαθά γι' αυτούς. Ενώ μας καταδιώκουν, τους δείχνουμε ανοχή, ενώ μας συκοφαντούν, απαντούμε με λόγια γλυκά και παρακλητικά.

Εκνευρισμένος ο Ουαλέριος από την απάντηση, αφού τους βασάνισε, μαζί με την αδελφή του Παπύλου Αγαθονίκη, όλους τους αποκεφάλισε.

---------------------------------------------

πηγή http://www.saint.gr/2743/saint.aspx

Βιογραφία

Η Αγία Χρυσή γεννήθηκε στο χωριό Σλάτενα (σημερινή Χρυσή) της επαρχίας Αλμωπίας Νομού Πέλλης. Ο πατέρας της ήταν φτωχός και είχε τέσσερις θυγατέρες. Η Χρυσή ήταν ωραία στο σώμα και στην ψυχή.

Κάποτε, ενώ βρισκόταν μαζί με άλλες γυναίκες στους αγρούς και μάζευε καυσόξυλα, την απήγαγε κάποιος Τούρκος και τη μετέφερε στο σπίτι του. Ο Τούρκος προσπάθησε με κολακείες να την εξισλαμίσει και να την κάνει γυναίκα του. Η Χρυσή όμως αντιστάθηκε και δυναμικά απάντησε: «Εγώ τον Χριστό μόνο γνωρίζω για νυμφίο μου, που δεν θα αρνηθώ και αν ακόμα με κομματιάσεις». Οι γονείς και οι συγγενείς της Χρυσής, με εξαναγκασμό των Τούρκων, την παρακαλούσαν να δεχτεί τον μωαμεθανισμό για να σωθεί. Αλλά η μεγαλόψυχη Χρυσή τους απάντησε ότι: «πατέρα έχω τον Κύριό μου Ιησού Χριστό, μητέρα την Κυρία Θεοτόκο, αδελφούς δε και αδελφές έχω τους Αγίους και τις Αγίες της Εκκλησίας μας».

Μπροστά λοιπόν στη σταθερότητα της Χρυσής, οι Τούρκοι απάντησαν με φρικτά βασανιστήρια. Τελικά στις 13 Οκτωβρίου 1795 μ.Χ., κατέκοψαν το σώμα της με μαχαίρια και έτσι πανάξια έλαβε το στεφάνι του μαρτυρίου από τον Νυμφίο Χριστό. 

-----------------------------------------------------------

πηγή http://www.pigizois.net/agiologio/lesviako_agiologio/11.htm

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ, ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΗΘΥΜΝΗΣ, ΚΤΙΤΩΡ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΛΕΙΜΩΝΟΣ

Ο άγιος Ιγνάτιος είναι από τους περισσότερο γνωστούς στο νησί μας τοπικούς αγίους. Ιδιαίτερα, μάλιστα, γνωρίζουν και τιμούν τον άγιο οι χριστιανοί της Ιεράς Μητροπόλεως Μηθύμνης, όπου βρίσκονται τα δύο ιστορικά Μοναστήρια του Αγίου, του Λειμώνος και της Μυρτιδιωτίσσης. Ένδειξη της τιμής αυτής είναι ότι πολλοί στην επαρχία Μηθύμνης έχουν το όνομα του αγίου.

Ο άγιος Ιγνάτιος γεννήθηκε το έτος 1492 στο χωριό Φάραγγα, που δεν υπάρχει σήμερα. Ήταν κοντά στην Καλλονή. Ο πατέρας του Μανουήλ και ο πάππος του Γεώργιος ήταν ιερείς και μάλιστα οφφικιούχοι της Μητροπόλεως Μηθύμνης. Ήταν απόγονοι της μεγάλης οικογένειας των Αγαλλιανών της Κωνσταντινουπόλεως. Ο Ιγνάτιος είχε το βαπτιστικό όνομα Ιωάννης. Αργότερα όταν χειροτονήθηκε, πήρε το όνομα Ιγνάτιος.

Σε ποια σχολή φοίτησε και τι γράμματα έμαθε δεν είναι γνωστό. Είναι Όμως γνωστό ότι είχε και γνώσει πολλές και χαρακτήρα καλόν και κατόρθωσε να επιβληθεί στις συνειδήσεις των χριστιανών, να ακτινοβολεί και με τη διδαχή και με την πίστη και αρετή του σ’ όλα εκείνα τα σκοτεινά χρόνια της σκλαβιάς.

Ήλθε σε γάμο και απέκτησε παιδιά και κατόπιν χειροτονήθηκε ιερεύς και πήρε το οφφίκιο του Σακελλίωνος.

Τότε, κοντά στα άλλα καθήκοντα και ασχολίες του, αντέγραφε βιβλία για να πλουτίσει τη βιβλιοθήκη του και παράλληλα έγραφε ποιήματα, που Φανερώνουν γενικά τη μόρφωσή του.
Φοβερή επιδημία πού έπεσε στο νησί του στέρησε τη γυναίκα και τα παιδιά του. Του έμεινε μόνο ένα παιδί, που αργότερα έγινε μοναχός με το όνομα Μεθόδιος και αυτός συνέχισε το έργο του πατέρα του.

Στη θέση που σήμερα είναι η Ιερά Μονή του Λειμώνος υπήρχε ένα φτωχικό ξωκκλήσι του αρχιστρατήγου Μιχαήλ. Όλο αυτό το μεγάλο κτήμα ανήκε στον πατέρα του Αγίου, όπως και το άλλο, που είναι το σημερινό γυναικείο Μοναστήρι της Μυρσινιώτισσας, που τότε ήταν σχεδόν ερειπωμένο.

Και τα δύο αυτά μεγάλα κτήματα κληρονόμησε ο άγιος Ιγνάτιος από τον πατέρα του, όπως αναφέρεται σε παλαιά έγγραφα της Ι. Μονής Λειμώνος.

Ο άγιος Ιγνάτιος με μεγάλο και θερμό ζήλο αξιοποίησε τα κτήματα αυτά για ιερούς σκοπούς. Με προσωπική του δαπάνη επισκεύασε το ερειπωμένο μοναστήρι της Μυρσινιώτισσας. Με τον ίδιο ζήλο ίδρυσε το μοναστήρι του Λειμώνος και αντί του μικρού ξωκκλησίου του αρχιστρατήγου Μιχαήλ έκτισε λαμπρό ναό, μεγάλο, απαραίτητο για τους πολλούς μοναχούς που είχαν μαζευτεί εκεί αλλά και των πολλών προσκυνητών που ερχότανε στο μοναστήρι.

Για να κατοχυρώσει το μοναστήρι από τις αρπακτικές διαθέσεις των Τούρκων, αλλά και των κακών γειτόνων, πήγε στην Κωνσταντινούπολη και κατόρθωσε να εκδοθεί Πατριαρχική Πράξη το έτος 1530, και διατάγματα της Τουρκικής Κυβέρνησης (φιρμάνια) με τα οποία κατοχύρωσε τη μοναστηριακή περιουσία.

Μετά την αποπεράτωση του μοναστηριού, τέσσερα μόνο χρόνια τα κυβέρνησε σαν ηγούμενος, από το 1426-1530, γιατί τον επόμενο χρόνο (1531), ενώ βρισκότανε στην Κωνσταντινούπολη τον εξέλεξαν Μητροπολίτη Μηθύμνης, αναγνωρίζοντας «την λαμπροτάτην και ισάγγελον πολιτείαν αυτού».

Όταν ανέλαβε τα επισκοπικά καθήκοντα, αποφασισμένος να δώσει όλες τις δυνάμεις του για τη διοίκηση της Εκκλησίας, αναγκάστηκε να παραδώσει τη Φροντίδα του μοναστηριού στον γιο του μοναχό Μεθόδιο.

Ο βιογράφος του γράφει για τον άγιο ότι ξεχώριζε από όλους για τα θεάρεστα έργα του, τη διδασκαλία του, την πατρική αγάπη, το ενδιαφέρον του για τον καθένα.

Γράφει χαρακτηριστικά: «Πάσα ηλικία και τάξις ανθρώπων είχεν ένα πατέρα, ένα διδάσκαλον, ένα στοχαστικόν σύμβουλον», τον Ιγνάτιο.

Τα μοναστήρια του γιου δεν ήταν μόνο κέντρα ψυχικού ανεφοδιασμού στα δύσκολα εκείνα χρόνια, δεν ήταν μόνο κέντρα ανακούφισης και παρηγοριάς για τους ταλαιπωρουμένους Έλληνες, αλλά και σχολεία που δίδασκαν την ελληνική γλώσσα και ιστορία και κρατούσαν ζωηρή και ανόθευτη την ταυτότητα του γένους μας. Στα σχολεία αυτά και μάλιστα στην περίφημη «Λειμωνιάδα» Σχολή δίδασκε ο ίδιος ο άγιος, ο υιός του Μεθόδιος, ο σοφός Παχώμιος Ρουσάνος και άλλοι σοφοί διδάσκαλοι.

Η σχολή αυτή διατηρήθηκε μέχρι το 1923, που χτίστηκαν και άρχισαν να λειτουργούν τα εκπαιδευτήρια της Καλλονής, που έγιναν και αυτά «τη δαψιλή χoρηγί της Ιεράς Μονής».

Κατά το τέλος του έτους 1563 ο άγιος Ιγνάτιος ζήτησε να παραιτηθεί από το μητροπολιτικό θρόνο της Καλλονής, για να περάσει την υπόλοιπη ζωή του σαν μοναχός στα μοναστήρια του και τέλος παρέδωκε την αγία ψυχή του στο Θεό στις 14 Οκτωβρίου του έτους 1566. Τον ενταφίασαν με βαθειά θλίψη και με μεγάλες τιμές οι χριστιανοί κάτοικοι όλων των γύρω χωριών στο μοναστήρι της Μυρσινιώτισσας.

Έπειτα από εννέα χρόνια, όταν ήρθε στη Λέσβο ο Πατριάρχης, Αλεξανδρείας Σίλβεστρος, φίλος του αγίου Ιγνατίου, παρά τις εντολές που είχε δώσει ο άγιος να μην ανοιχτεί ο τάφος του, ο Πατριάρχης επέμενε να κάνει ανακομιδή των λειψάνων του και άνοιξε τον τάφο και είδαν τότε να βγαίνει μύρον και άρωμα από τον τάφο και τα οστά, που ήταν ένα ακόμα σημείο της αγιότητάς του.

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Σημαντική η κατανάλωση ψαριών από τις έγκυες

Σημαντική η κατανάλωση ψαριών από τις έγκυες

Η ποσότητα ψαριών που τρώει μια γυναίκα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να επηρεάσει τις πιθανότητες το παιδί της να εμφανίσει διαταραχή προσοχής.

Η κατανάλωση ψαριών δύο φορές την εβδομάδα από τη μητέρα όσο είναι έγκυος μειώνει κατά 60% τις πιθανότητες ένα παιδί να εμφανίσει συμπτώματα διαταραχής προσοχής, αναφέρει νέα έρευνα από το τμήμα δ ημόσιας υγείας του πανεπιστημίου της Βοστόνης.

Φυσικά κάθε ψάρι δεν προσφέρει την ίδια «προστασία». Το είδος των ψαριών που καταναλώνει κανείς είναι το «κλειδί».

Τα αυξημένα επίπεδα υδραργύρου στον οργανισμό, που μπορεί να προέρχονται από την κατανάλωση συγκεκριμένων ειδών ψαριών, όπως ο τόνος και ο ξιφίας, συνδέονται με την εμφάνιση συμπτωμάτων διαταραχής προσοχής, όπως η ανικανότητα συγκέντρωσης, η τεμπελιά και ο αποσυντονισμός και η διάσπαση της προσοχής.

«Είναι πολύ σημαντικό να τρώει μια έγκυος ψάρια» ανέφερε η επίκουρος καθηγήτρια και επικεφαλής της μελέτης, Sharon Sagiv..

Σύμφωνα με την ίδια οι έγκυες πρέπει να αποφεύγουν να καταναλώνουν «μεγάλα» ψάρια όπως ο τόνος και ο ξιφίας, που συνήθως περιέχουν υδράργυρο σε υψηλές συγκεντρώσεις. Μια πιο ασφαλής επιλογή είναι ο μπακαλιάρος και ο σολομός.

newsbeast.gr

Εις Σάμον - Α.Κάλβος

Στα Μονοπάτια των Μονών και των Μεγάλων Ζωγράφων

                                  Εις Σάμον - Α.Κάλβος

ζωγρ.Π.Ζωγράφος

Ὅσοι τὸ χάλκεον χέρι
βαρὺ τοῦ φόβου αἰσθάνονται,

ζυγὸν δουλείας, ἂς ἔχωσι·
θέλει ἀρετὴν καὶ τόλμην
ἡ ἐλευθερία.
Αὐτὴ (καὶ ὁ μῦθος κρύπτει
νοῦν ἀληθείας) ἐπτέρωσε
τὸν Ἴκαρον· καὶ ἂν ἔπεσεν
ὁ πτερωθεὶς κ᾿ ἐπνίγη
θαλασσωμένος·
Ἀφ᾿ ὑψηλὰ ὅμως ἔπεσε,
καὶ ἀπέθανεν ἐλεύθερος. -
Ἂν γένῃς σφάγιον ἄτιμον
ἑνὸς τυράννου, νόμιζε
φρικτὸν τὸν τάφον.

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Μπουκίτσες με λουκουμάκια!

Απλές λύσεις

Μπουκίτσες με λουκουμάκια!

... να γλείφεις τα δάχτυλά σου! Αν θέλετε μπορείτε να αντικαταστήσετε τα λουκούμια τριαντάφυλλο με άλλη γεύση. Μόνο που σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να μη βάλετε στις μπουκίτες ροδόνερο, γιατί ίσως να μην ταιριάζουν γευστικά.

• 400 γρ. λουκούμια τριαντάφυλλο

• 1 πακέτο(α) φύλλο Βηρυτού
• 200 γρ. βούτυρο
• 3 ασπράδια αβγών
• 400 γρ. αμυγδαλόψιχα

για το ράντισμα:
• ροδόνερο

για το πασπάλισμα:
• μπόλικη άχνη ζάχαρη

Πριν ξεκινήσω την προετοιμασία μου, βάζω στο ψυγείο ξεσκέπαστο το κουτί με τα λουκούμια για 1 ώρα να στεγνώσουν, ώστε να κόβονται πιο εύκολα μετά.

Ξεκινάω κόβοντας σε λεπτά κομμάτια τα λουκούμια και τα βάζω σε ένα μπολ μαζί με τα ασπράδια και τα αμύγδαλα και ανακατεύω για λίγη ώρα. Λιώνω σε ένα μπρίκι το βούτυρο, χωρίς να κάψει.

Ανοίγω το φύλλο μου. Βουτυρώνω ένα-ένα τα φύλλα και τα τοποθετώ το ένα πάνω στο άλλο, συνολικά 7 φύλλα μαζί. Απλώνω μέσα τους κατά μήκος του ανοίγματος του φύλλου, δηλαδή σε μια λωρίδα, τη μισή γέμιση που έχω ετοιμάσει.

Τυλίγω ρολό τα φύλλα κι επαναλαμβάνω την ίδια διαδικασία και με τα επόμενα 7 φύλλα.

Αφού τελειώσω με τη γέμισή μου, στρώνω τα ρολά σε ταψί (αβουτύρωτο!) και με ένα κουτάλι της σούπας βουτυρώνω καλά κι από πάνω τα φύλλα.

Αν έχω χρησιμοποιήσει όλο το βούτυρο της συνταγής, ζεσταίνω κι άλλο. Ψήνω σε προθερμασμένο φούρνο στους 180° C για 45'.

Τα βγάζω από το φούρνο κι όσο είναι ακόμη ζεστά τα φύλλα μου, τα ραντίζω με όσο ροδόνερο κάνω κέφι. Αν δω ότι κολυμπάνε στο βούτυρο, μπορώ να τα στραγγίσω.

Τα αφήνω να κρυώσουν. Τα πασπαλίζω με μπόλικη άχνη ζάχαρη και τα κόβω σε ρολάκια με ένα μαχαίρι!

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Η ΘΕΙΑ ΛΙΠΟΘΥΜΗΣΕ, ΤΗΝ ΕΠΙΑΣΕ Η ΚΡΙΣΗ της Σοφίας Καλογερίδου *

πηγή http://www.onestory.gr/post/33354505625

Η ΘΕΙΑ ΛΙΠΟΘΥΜΗΣΕ, ΤΗΝ ΕΠΙΑΣΕ Η ΚΡΙΣΗ

της Σοφίας Καλογερίδου *

.

-Καλέ! Καλέ! Η θεία. Λιποθύμησε. Λίγο νερό.

Ο κόσμος έτρεξε σαν τα μυρμήγκια. 

-Κάντε λίγο χώρο καλέ. Λίγο νερό! 

Ο Τάκης κι εγώ καθίσαμε παράμερα. Στο πλάι της εκκλησίας. Ανάψαμε τσιγάρο. Με τα πολλά η θεία Μελάνα συνήλθε. Ότι είχε χαιρετήσει ο κόσμος. Τα κοράκια άρχισαν το παράχωμα. Άρχισε κι αυτή. 

-Αχ Κόλλια! Έφαγες το κιφάλις! Που αφήντσμε μονάσιμ; Τα παιδία σ’ ντο θα φτάνε! Νε δουλείας νε τίποτα!

Μετά άρχισε να χτυπιέται. Την έπιασε κρίση. Έβγαλε τις φουρκέτες της και τραβούσε τα μαλλιά. Από κότσο τά ’κανε ξυστά. Είπε, είπε…

Την αφήσαμε να ξεσπάσει. Τη μάζεψε η Ελλάδα και την πήγε σπίτι. Εμείς έπρεπε να πάμε στο καφενείο. Ήρθαν όλοι οι δικοί μας. Απ’ το Κιλκίς θες, απ’ την Ξάνθη. Μέχρι κι ο θείος ο Μήτος απ’ τον Πειραιά. Κι ας είχε να μιλήσει τρία χρόνια με τον Κόλλια.

Επήκαμε το αντέτ. Μετά φύγαν όλοι. Κουράστηκαν. Πήγαν στης θείας Μελάνας. Κάποιους πήρε κι η μάνα μου. Ήταν άυπνοι. Ιδίως αυτοί από μακριά.

Μείναμε πάλι εγώ κι ο Τάκης.

-Τι να τον κάνω ρε Μίμη. Του τά ’λεγα του μαλάκα. Τι τις θες τις πουτάνες. Μείνε με τα ναρκωτικά που τα ξέρεις. Δε μ’ άκουσε. Απ’ την ώρα που άνοιξε το κολόμπαρο χαΐρι δεν είδαμε. Τον κυνήγησε κι η Μαφία για τη Μολδαβή. Τι τα ήθελε τα νταλαβέρια;

-Τελικά ποιος τον έφαγε ρε Τάκη;

-Ποιος τον έφαγε ρε ξάδερφε; Το κεφάλι του το ξερό. Που να ξέρω. Λένε αυτός ο πούστης ο Αλβανός.

-Ο Θανάς;

-Αυτός. Αυτός ο παλιόπουστας. Του την είχε φυλαγμένη. Έφερνε μαύρο πριν τον πάπα. Τον έκανε ζημιά ο πάπας. Τώρα με την κρίση έσπασαν οι δουλειές. Ο δικός μας πουλούσε φτηνότερα. Είχε άκρες.

-Και πως το ξέρεις;

-Αμάν ρε Μίμη. Τι να σε πω. Υποθέσεις κάνουμε. Άλλοι λένε αυτός που είχε τη Μολδαβή τον έφαγε. Εγώ πες τώρα τι κάνω; Τα παιδία νε δουλείας νε τίποτα. 

- Εγώ σε είπα. Πάμε στη Σουηδία. Πήγε ο φίλος μου ο Οδυσσέας ο ηλεκτρολόγος. Τι να σε πω. Το κράτος να τον βρει σπίτι, το κράτος τα πάντα. Τώρα θα μαθάν και τη γλώσσα. Άμα μείνεις εδώ θα τρώνε σε. Όλοι από σένα περιμένουνε. Κι άμα κρατήσεις το μαγαζί στο τέλος θα πας όπως ο θείος.

-Ασί Γεωργία ήρθαμε εδώ για καλύτερα. Και τώρα ξαν τα ίδια. Να γαμώ εγώ την κρίση!

.

Η Σοφία Καλογερίδου είναι καθηγήτρια πληροφορικής στη Βέροια. Σπούδασε στην Ξάνθη Ηλ/γος Μηχ/κος. Είναι ανέκδοτη.

[ facebook ] [ e-mail ]

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Τέσσερις συνήθειες που νομίζεις ότι είναι υγιεινές αλλά πλανάσαι

Απλές λύσεις

 Τέσσερις συνήθειες που νομίζεις ότι είναι υγιεινές αλλά πλανάσαι

Πολλές φορές στην προσπάθειά μας να προσέξουμε τον οργανισμό μας και το σώμα μας, κάνουμε λάθη και εντάσσουμε στην καθημερινότητά μας κάποιες ρουτίνες, οι οποίες όμως δεν είναι όσο αθώες νομίζουμε.

1. Υπερβολική χρήση αντισηπτικού

Μετά τον ιό της γρίπης H1N1 έγινε μόδα και πολύς κόσμος κυκλοφορεί με ένα μπουκαλάκι στην τσάντα, το οποίο χρησιμοποιεί όπου σταθεί κι όπου βρεθεί. Η χρήση του αντισηπτικού όμως ενδείκνυται μόνο για συγκεκριμένες περιπτώσεις, π.χ. επίσκεψη στο νοσοκομείο, γιατί κάνει τον οργανισμό σου μακροπρόθεσμα λιγότερο ανθεκτικό απέναντι στα βακτήρια.

2. Τρως ένα γεύμα την ημέρα

Μπορεί να νομίζεις ότι έτσι γλιτώνεις θερμίδες και αποτοξινώνεις τον οργανισμό σου, αλλά κάνεις λάθος. Αν δεν τρως συχνά και μικρά γεύματα, όχι μόνο χαλάς το μεταβολισμό σου, αλλά είναι μαθηματικά βέβαιο ότι αν τραφείς μόνο όταν σε έχει «γονατίσει» η πείνα, θα φας ότι βρεις μπροστά σου και θα πάρεις μαζεμένες όλες τις θερμίδες που προσπαθούσες να αποφύγεις.

3. Βουρτσίζεις τα δόντια μετά από κάθε γεύμα

Καλό το βούρτσισμα των δοντιών, αλλά όπως όλα, θέλει κι αυτό ένα μέτρο, γιατί ο υπερβάλλων ζήλος καταστρέφει το σμάλτο των δοντιών.

4. Πίνεις αποκλειστικά εμφιαλωμένο νερό

Μπορεί έτσι να προστατεύεις τα νεφρά σου από τη συσσώρευση αλάτων, όμως τα περισσότερα εμφιαλωμένα νερά δεν περιέχουν φθόριο, το οποίο χρειάζεσαι για να προστατεύσεις τα δόντια σου και γενικότερα να βελτιώσεις τη στοματική σου υγιεινή.

iefimerida.gr

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω