Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΣΑΣ ΣΤΗ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΤΗΤΑ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ

 από 7 Ομόκεντροι Κύκλοι Αυτογνωσίας, Δευτέρα, 25 Ιουλίου 2011 στις 12:24 μ.μ.

Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΣΑΣ ΣΤΗ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΤΗΤΑ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ  

 Από το βιβλίο του  DR. WAYNE W. DYER ( Η δύναμη της πρόθεσης)

Πριν από πολλά χρόνια βρισκόμουν μαζί με μία από τις κόρες

μου, που ολοκλήρωνε ένα πρόγραμμα στην άγρια φύση, το οποίο θα τη βοηθούσε να αντιμετωπίσει πιο αποτελεσματικά κάποια από τα εφηβικά της διλήμματα. Το τελευταίο πράγμα που της είπε η σύμβουλος της κατασκήνωσης ήταν: «Να θυμάσαι πάντα πως ότι σκέφτεσαι και ότι κάνεις επηρεάζει και άλλους ανθρώπους». Αυτό αληθεύει, και μάλιστα όχι μόνο όσον αφορά την επιρροή που ασκούμε στους φίλους, την οικογένεια, τους γείτονες και τους συναδέλφους μας. Πιστεύω πως η επίδραση μας εξαπλώνεται σε ολόκληρη την Ανθρωπότητα. Έτσι, καθώς θα διαβάζετε αυτό το τμήμα του βιβλίου, μην ξεχνάτε πως όσα σκέφτεστε και κάνετε επηρεάζουν όλους τους άλλους ανθρώπους.

Στο βιβλίο του, Ισχύς εναντίον Δύναμης, ο δρ Ντέιβιντ Χόκινς

γράφει: «Σε αυτό το σύμπαν όπου τα πάντα συνδέονται μεταξύ τους, κάθε φορά που βελτιώνουμε κάτι στον προσωπικό μας κόσμο, βελτιώνουμε και τον κόσμο

γενι­κότερα, για όλους όσους κατοικούν σε αυτόν. Όλοι μας πλέουμε μέσα στο

συλλογικό επίπεδο συνειδητότητας της Ανθρωπότητας, και καθετί που προσθέτουμε σε αυτό, επιστρέφει σε μας. Και η ικανότητα μας να επιπλέουμε πιο άνετα βελτιώνεται χάρη στην προσπάθεια μας να βελτιώσουμε τη ζωή μας. Είναι αποδεδειγμένο επιστημονικά  πως ότι είναι καλό για σας, είναι καλό και για μένα». Ο δρ Χόκινς βασίζει τις παρατηρήσεις και τα συμπεράσματά του στην εξαντλητική έρευνα που έκανε επί είκοσι εννέα χρόνια, και την οποία σας προτείνω να μελετήσετε, αν έχετε τη διάθεση. Θα εκθέσω συνοπτικά κάποια από τα συμπεράσματα αυτά, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο συνδέονται με την επίδραση που ασκείτε στους άλλους, όταν βρίσκεστε σε επαφή με την πρόθεση.

Στην ουσία, μπορούμε να υπολογίσουμε το ενεργειακό επίπεδο κάθε μεμονωμένου ατόμου, όπως μπορούμε να υπολογίσουμε το ενεργειακό επίπεδο

μεγάλων ομάδων ανθρώπων. Σε γενικές γραμμές, οι άνθρωποι με κατώτερη ενέργεια δεν μπορούν να διακρίνουν την αλήθεια από το ψέμα. Μπορεί κανείς να τους υπαγορεύσει πώς να σκέφτονται, ποιον να μισούν, ποιον να σκοτώσουν· και μπορούν εύκολα να παρασυρθούν, σαν τα πρόβατα, σε μία μαζική νοοτροπία βασισμένη σε ασήμαντες λεπτομέρειες, όπως την πλευρά των συνόρων όπου γεννήθηκαν, όσα πίστευαν οι γονείς και οι πρόγονοι τους, το σχήμα των ματιών τους, και εκατοντάδες άλλους παράγοντες που αφορούν την εμφάνιση τους και την απόλυτη ταύτιση τους με τον υλικό τους κόσμο. Ο Χόκινς μας λέει πως το 87% της Ανθρωπότητας κινείται σε ένα συλλογικό ενεργειακό επίπεδο που έχει αποδυναμωτική επίδραση. Όσο περισσότερο ανεβαίνουμε στην κλίμακα των δονήσεων των συχνοτήτων, τόσο λιγότερους ανθρώπους θα βρούμε να κινούνται στα ανώτερα επίπεδα. Τα ανώτερα από όλα τα επίπεδα εκπροσωπούνται από τις πραγματικά σπουδαίες προσωπικότητες, οι οποίες διαμόρφωσαν πνευματικά πρότυπα που ακολούθησαν εκατομμύρια άνθρωποι μέσα στους αιώνες. Σχετίζονται με τη θεότητα, και ενεργοποίησαν ενεργειακά πεδία που επηρέασαν και επηρεάζουν ολόκληρη την Ανθρωπότητα.

Ακριβώς κάτω από αυτό το ενεργειακό επίπεδο της καθαρής φώτισης βρίσκουμε τα ενεργειακά επίπεδα που σχετίζονται με τις εμπειρίες τις οποίες αποκαλούμε υπέρβαση, αυτοπραγμάτωση ή συνείδηση του θεού. Εκεί κινούνται αυτοί που χαρακτηρίζουμε ως αγίους. Ακριβώς κάτω από αυτό το επίπεδο, συναντάμε

την απόλυτη ευδαιμονία, ενώ το διακριτικό γνώρισμα αυτής της κατάστασης είναι η ενσυναίσθηση. Όσοι κατακτήσουν αυτό το επίπεδο επιθυμούν περισσότερο να χρησιμοποιήσουν τη συνειδητότητα τους προς όφελος της ίδιας της ζωής, παρά προς όφελος συγκεκριμένων ατόμων. - Κάτω από αυτά τα εξαιρετικά υψηλά επίπεδα, όπου πολύ λίγοι κατορθώνουν να παραμείνουν μόνιμα, βρίσκονται τα επίπεδα της χωρίς όρους αγάπης, της καλοσύνης, της αποδοχής των πάντων, της εκτίμησης της ομορφιάς και, σε ένα πιο περιορισμένο, αν και όχι λιγότερο σημαντικό βαθμό, και τα επτά πρόσωπα της πρόθεσης, όπως τα περιέγραψα στα πρώτα κεφάλαια του βιβλίου. Κάτω από αυτά τα ενεργειακά επίπεδα με την ενδυναμωτική επίδραση, υπάρχουν τα κατώτερης ενέργειας επίπεδα του θυμού, του φόβου, της λύπης, της απάθειας, της ενοχής, του μίσους, της κριτικής και της ντροπής — και όλα τους έχουν την ιδιότητα να μας αποδυναμώνουν και να επιδρούν επάνω μας κατά τρόπο που να εμποδίζουν τη σύνδεση μας με τοσυμπαντικό ενεργειακό επίπεδο της πρόθεσης 

Αυτό που ζητώ από σας εδώ, είναι να δείξετε πίστη στα συμπεράσματα που θα σας παρουσιάσω από το δεύτερο βιβλίο του δρα Χόκινς με τίτλο Το Μάτι του Εγώ (The Eye of the I). Προβαίνοντας σε κινησιολογικά πειράματα ακριβείας σχετικά με την αλήθεια σε αντιδιαστολή με το ψέμα, ο δρ Χόκινς υπολόγισε τον κατά προσέγγιση αριθμό των ανθρώπων, των οποίων η ενέργεια βρίσκεται στο αποδυναμωτικό εκείνο επίπεδο - ή ακόμη και κάτω από αυτό. θα ήθελα να αναλογιστείτε τα ευρήματα και τα συμπεράσματά του σε σχέση με τη δική σας επίδραση στον πολιτισμό μας. Ο δρ Χόκινς υποστηρίζει πως είναι ζωτικής

σημασίας για τον καθένα μας να έχει επίγνωση της σημασίας της ανύψωσης της

συχνότητας των δονήσεων μας στο επίπεδο όπου αρχίζουμε να εναρμονιζόμαστε με την ενέργεια της συμπαντικής Πηγής ή, με άλλα λόγια, στο επίπεδο όπου ερχόμαστε σε επαφή με τη δύναμη της πρόθεσης.

Μία από τις πιο συναρπαστικές πλευρές της ερευνάς του είναι η ιδέα της αντιστάθμισης. Οι άνθρωποι με ανώτερη ενέργεια αποτελούν το αντίβαρο για την αρνητική επιρροή των ανθρώπων κατώτερης ενέργειας. Όμως, αυτό δεν

συμβαίνει σε αντιστοιχία ένα - προς - ένα, από τη στιγμή που το 87% της

Ανθρωπότητας κινείται στις κατώτερες, αποδυναμωτικές συχνότητες. Ένα άτομο που έχει αποκαταστήσει τη σύνδεση του με την πρόθεση, μπορεί να έχει τεράστια επίδραση σε πολλούς ανθρώπους που βρίσκονται στα κατώτερης ενέργειας επίπεδα.

Όσο πιο ψηλά κινούμαστε στην κλίμακα των συχνοτήτων με σκοπό να γίνουμε τελικά φως και να βιώσουμε την εμπειρία της συνείδησης του Θεού, τόσο περισσότερες αρνητικές ενεργειακές δονήσεις μπορούμε να αντισταθμίσουμε. Παρακάτω θα διαβάσετε μερικά από τα αποτελέσματα των ερευνών του δρα Χόκινς. Έχετε τα κατά νου, καθώς θα εξετάζετε την επίδραση που έχετε στην Ανθρωπότητα, εξαιτίας και μόνο της παρουσίας σας στις ανώτερες βαθμίδες της κλίμακας που οδηγεί στην πρόθεση.

•  Ένα άτομο που ζει και δονείται στην ενέργεια της αισιοδοξίας και της προθυμίας να μην κρίνει τους άλλους θα εξισορροπήσει την αρνητική ενέργεια 90.000 ατόμων που κινούνται στα κατώτερα, αποδυναμωτικά επίπεδα.

• Ένα άτομο που ζει και δονείται στην ενέργεια της καθαρής αγάπης και του σεβασμού για κάθε είδος ζωής θα εξισορροπήσει την αρνητική ενέργεια 750.000 ατόμων που κινούνται στα κατώτερα, αποδυναμωτικά επίπεδα.

•  Ένα άτομο που ζει και δονείται στην ενέργεια της φώτισης, της ευδαιμονίας και της άπειρης ειρήνης θα εξισορροπήσει την αρνητική ενέργεια 10 εκατομμυρίων ανθρώπων (περίπου είκοσι δύο τέτοιοι σοφοί άνθρωποι βρίσκονται σήμερα εν ζωή).

• Ένα άτομο που ζει και δονείται στην ενέργεια της χάρης, του καθαρού πνεύματος που υπερβαίνει το σώμα, σε έναν κόσμο όπου δεν υπάρχει δυαδικότητα ή όπου υπάρχει η απόλυτη ενότητα, θα εξισορροπήσει την αρνητική ενέργεια 70 εκατομμυρίων ανθρώπων που κινούνται στα κατώτερα, αποδυναμωτικά επίπεδα (περίπου δέκα τέτοιοι σοφοί άνθρωποι βρίσκονται σήμερα εν ζωή).

Στη συνέχεια, σας παραθέτω δύο συναρπαστικές στατιστικές του δρα Χόκινς, τις οποίες διεξήγαγε κατά τη διάρκεια των ερευνών του σχετικά με τους λανθάνοντες παράγοντες που καθορίζουν την ανθρώπινη συμπεριφορά:

1. Ένας και μόνο αβατάρ που ζει στη δική μας ιστορική περίοδο, κινούμενος στο ανώτερο επίπεδο της συνειδητότητας, κάποιος στον οποίο θα άρμοζε ο τίτλος του Δασκάλου, όπως ο Κρίσνα, ο Βούδας και ο Ιησούς Χριστός, θα εξισορροπούσε τη συλλογική αρνητική ενέργεια ολόκληρης της σημερινής

Ανθρωπότητας.

2. Η αρνητική ενέργεια ολόκληρου του ανθρώπινου πληθυσμού θα οδηγούσε σε αυτοκαταστροφή, αν δεν υπήρχε η εξισορροπητική επίδραση αυτών των ανώτερων ενεργειακών πεδίων.

Οι παραπάνω αριθμοί υποδεικνύουν με σαφήνεια πόσο ζωτικής σημασίας είναι το να ανακαλύψουμε τρόπους με τους οποίους θα ενισχυθεί η ανθρώπινη συνειδητότητα και θα εξυψώσουμε τον εαυτό μας στο επίπεδο όπου θα έχουμε εναρμονιστεί με την ίδια αυτή δύναμη της πρόθεσης από την οποία προήλθαμε. Ανυψώνοντας τη συχνότητα των δονήσεων μας έστω και λίγο, στο επίπεδο όπου θα επιδιδόμαστε τακτικά σε πράξεις καλοσύνης, αγάπης και δεκτικότητας, εκεί όπου θα βλέπουμε την ομορφιά και τις απεριόριστες δυνατότητες για την εκδήλωση του καλού στους άλλους αλλά και στον εαυτό μας, θα αποτελέσουμε αντίβαρο για 90.000 ανθρώπους που ζουν σε αυτόν τον πλανήτη και κινούνται στα κατώτερης ενέργειας επίπεδα της ντροπής, του θυμού, του μίσους, της ενοχής, της απόγνωσης, της κατάθλιψης κ.λπ.

Αντιοξειδωτική Διατροφή : Ελιξίριο Νεότητας και Μακροζωίας

http://proionta-tis-fisis.blogspot.gr/2012/12/blog-post_6716.html

Αντιοξειδωτική Διατροφή : Ελιξίριο Νεότητας και Μακροζωίας

Έχετε σκεφτεί ποτέ τι ακριβώς εννοούμε, όταν λέμε: «έχω σκουριάσει»;

Η περιβαλλοντική μόλυνση, η έκθεση στον ήλιο, η παχυσαρκία, το κάπνισμα και το έντονο άγχος προκαλούν οξειδωτικό στρες , δηλαδή «σκουριά» στα κύτταρα του οργανισμού μας.
Το οξειδωτικό στρες οφείλεται στη μεγάλη παραγωγή ελευθέρων ριζών στον οργανισμό μας.

Ποιες βλάβες προκαλεί το οξειδωτικό στρες και οι ελεύθερες ρίζες στον οργανισμό μας;
Οι ελεύθερες ρίζες είναι ουσίες που βλάπτουν τα κύτταρά μας προκαλώντας πρόωρη γήρανση .

Επίσης, σήμερα γνωρίζουμε ότι το οξειδωτικό στρες είναι η πηγή πολλών γνωστών ασθενειών όπως τα καρδιαγγειακά νοσήματα, ο καρκίνος, η νόσος Alzheimer, η ρευματοειδής αρθρίτιδα, ο καταρράκτης, ασθένειες των πνευμόνων, ο διαβήτης και η λίστα δε φαίνεται να τελειώνει καθώς συνέχεια οι επιστήμονες ανακοινώνουν νέες ασθένειες φθοράς που προκαλούνται ή σχετίζονται με το οξειδωτικό στρες.

Στο οξειδωτικό στρες οφείλεται και η γήρανση του δέρματός μας. Τα δερματικά κύτταρα γηράσκουν όταν δεν καταφέρουν να αντεπεξέλθουν στην επίθεση των ελευθέρων ριζών.
Το αποτέλεσμα είναι μειωμένη παραγωγή κολλαγόνου και εμφάνιση ρυτίδων. Πώς μπορεί να αμυνθεί ο οργανισμός μας;

Το όπλο του οργανισμού μας κατά των ελεύθερων ριζών είναι ο υγιεινός τρόπος ζωής και η αντιοξειδωτική διατροφή που υποστηρίζει την άμυνα του οργανισμού μας κατά του οξειδωτικού στρες (του σκουριάσματος).
Η αντιοξειδωτική διατροφή είναι πλούσια σε βιταμίνες Α, C και Ε, σε σελήνιο, λυκοπένιο, φλαβονοειδή, μονοακόρεστα και Ω 3 πολυακόρεστα λιπαρά οξέα.

Αντίθετα, το κάπνισμα, ο καφές, η ζάχαρη μπορούν να θεωρηθούν σε μεγάλες ποσότητες γηραντικά και κυρίως το κάπνισμα ιδιαίτερα τοξικό. Επίσης επιβαρυντική είναι η έλλειψη σωματικής δραστηριότητας και η παχυσαρκία .

Αν αναρωτιέστε, λοιπόν, γιατί κάποιοι φαίνονται νεότεροι από την ηλικία τους και είναι πιο υγιείς, πέρα από την κληρονομικότητα, αναζητήστε την απάντηση στα μυστικά της διατροφής τους.

Πηγή: www.vitamelia.gr

Έμιλι Τζέιν Μπροντέ

Η Έμιλι Τζέιν Μπροντέ (30 Ιουλίου 1818 - 19 Δεκεμβρίου 1848) ήταν Αγγλίδα συγγραφέας, γνωστή από το μοναδικό της μυθιστόρημα, Ανεμοδαρμένα Ύψη, το οποίο θεωρείται ένα από τα κλασικά έργα της αγγλικής λογοτεχνίας. Ήταν ένα από τα αδέλφια Μπροντέ, ανάμεσα στον αδελφό της Μπράνγουελ και τη νεαρότερη αδελφή Αν. Δημοσίευε τα έργα της με το ψευδώνυμο Έλλις Μπελ.

Η Έμιλι Μπροντέ γεννήθηκε στις 30 Ιουλίου 1818 στο Θόρντον, κοντά στο Μπράντφορντ του Γιορκσάιρ, και ήταν το πέμπτο από τα έξι παιδιά της Μαρίας Μπράνγουελ και του κληρικού και συγγραφέα Πάτρικ Μπροντέ[1], του οποίου το πατρικό όνομα ήταν Μπράντι αλλά το είχε αλλάξει. Η Μαρία Μπράνγουελ είχε αδύνατη κράση και πέθανε από καρκίνο το 1821, αφήνοντας έξι παιδιά. Μετά το θάνατο της μητέρας τους, οι μεγαλύτερες αδελφές της Έμιλι, Μαρία, Ελίζαμπεθ και Σαρλότ Μπροντέ, στάλθηκαν σε εκκλησιαστικό σχολείο στο Κάουαν Μπριτζ, όπου βίωσαν την κακοποίηση και τις στερήσεις που αργότερα περιέγραψε η Σαρλότ στο Τζέιν Έιρ.

Το 1824 η οικογένεια μετακόμισε στο Χάουορθ, όπου ο πατέρας της Έμιλι ήταν εφημέριος. Η Έμιλι στάλθηκε στο ίδιο σχολείο όπου πήγαιναν οι αδελφές της αλλά για σύντομο χρονικό διάστημα. Όταν μία επιδημία τύφου χτύπησε το σχολείο, η Μαρία και η Ελίζαμπεθ αρρώστησαν. Η Μαρία, η οποία μπορεί στην πραγματικότητα να είχε φυματίωση, στάλθηκε σπίτι της όπου και πέθανε. Στη συνέχεια, η Έμιλι απομακρύνθηκε από το σχολείο μαζί με την Σαρλότ και την Ελίζαμπεθ. Η Ελίζαμπεθ πέθανε λίγο μετά την επιστροφή τους στο σπίτι.

Στη συνέχεια οι τρεις εναπομένουσες αδελφές και ο αδελφός τους Μπράνγουελ, εκπαιδεύτηκαν στο σπίτι από τον πατέρα τους και τη θεία τους, Ελίζαμπεθ Μπράνγουελ, η οποία ήταν αδελφή της μητέρας τους. Μέσα σ' αυτό το περιβάλλον άνθισε το λογοτεχνικό τους ταλέντο. Στον ελεύθερο χρόνο τους τα παιδιά δημιούργησαν μία σειρά από φανταστικούς κόσμους, οι οποίοι εμφανίζονται στις ιστορίες που έγραψαν και εντός των οποίων έλαβαν χώρα οι φανταστικές περιπέτειες που ζούσαν τα στρατιωτάκια τους μαζί με τον Δούκα του Ουέλινγκτον και τους γιους του. Από αυτή την περίοδο δεν σώζεται παρά ένα μικρό μόνο μέρος από το έργο της Έμιλι, εκτός από κάποια ποιήματα των χαρακτήρων της[2][3]. Όταν η Έμιλι ήταν 13 ετών, η ίδια και η Αν αποσύρθηκαν από τη συμμετοχή τους στο φανταστικό βασίλειο της Άνγκρια και ξεκίνησαν ένα νέο, το Γκόνταλ, ένα μεγάλο νησί στο Βόρειο Ειρηνικό. Εξαιρουμένων των ποιημάτων της Έμιλι για το Γκόνταλ και τους καταλόγους της Αν με τους χαρακτήρες και τα τοπωνύμια, τα γραπτά τους για το Γκόνταλ δεν σώζονται. Επίσης σώζονται κάποια "ημερολόγια" της Έμιλι στα οποία περιγράφονται τρέχοντα γεγονότα στο Γκόνταλ, μερικά από τα οποία γράφτηκαν μαζί με την Αν. Ένα χρονολογείται από το 1841, όταν η Έμιλι ήταν 23 ετών, και ένα άλλο από το 1845, όταν ήταν 27 ετών[4].

Όταν ήταν 17 ετών η Έμιλι παρακολούθησε το σχολείο θηλέων Roe Head, όπου η Σαρλότ ήταν δασκάλα. Όμως κατάφερε να μείνει μόνο τρεις μήνες καθώς ένιωθε ακραία νοσταλγία κι έτσι επέστρεψε σπίτι και τη θέση της πήρε η Αν[5]. Εκείνη την εποχή, στόχος των κοριτσιών ήταν να αποκτήσουν επαρκή μόρφωση ώστε να ανοίξουν ένα δικό τους μικρό σχολείο.
Ενηλικίωση

Το Σεπτέμβριο του 1838, η Έμιλι έγινε δασκάλα στο σχολείο Law Hill στο Χάλιφαξ. Όμως η υγεία της κλονίστηκε από την πίεση της 17ωρης καθημερινής εργασίας και τον Απρίλιο του 1839 επέστρεψε στο σπίτι της. Εκεί έμαθε να παίζει πιάνο και διδάχθηκε γερμανικά μέσα από βιβλία.
Οι τρεις αδελφές Μπροντέ σε πίνακα του αδελφού τους, Μπράνγουελ (1834). Από αριστερά προς τα δεξιά: Αν, Έμιλι και Σαρλότ. Αρχικά ο Μπράνγουελ είχε ζωγραφίσει τον εαυτό του ανάμεσα στην Έμιλι και τη Σαρλότ.

Το 1842, η Έμιλι συνόδευσε τη Σαρλότ στις Βρυξέλλες, όπου παρακολούθησαν μαθήματα στο Οικοτροφείο Χέγκερ. Σχεδίαζαν να τελειοποιήσουν τα γαλλικά και τα γερμανικά τους εν όψει του ανοίγματος του σχολείου τους. Η επίδοση των δύο Αγγλίδων μαθητριών τράβηξε την ιδιαίτερη προσοχή του κυριότερου διδασκάλου, του Κωνσταντίνου Χέγκερ, που ήταν άνθρωπος εξαιρετικής ικανότητος. Από αυτή την περίοδο σώζονται εννέα από τα γαλλικά δοκίμια της Έμιλι. Μετά από οκτώ μήνες, όμως, οι σπουδές τους σταμάτησαν απότομα, με το θάνατο της θείας τους, και οι αδελφές επέστρεψαν στην Αγγλία. Η Σαρλότ ήταν γενικά ευχαριστημένη στις Βρυξέλλες, όμως η Έμιλι νοσταλγούσε το σπίτι και τον αέρα του κάμπου. Είναι ακόμη φανερό ότι στις Βρυξέλλες εκτιμούσαν περισσότερο τη συγκρατημένη Έμιλι παρά τη Σαρλότ. Ο ευαίσθητος χαρακτήρας της Έμιλι έβρισκε περισσότερη κατανόηση παρά το εκλεκτικό γούστο της Σαρλότ. Η Ελίζαμπεθ Μπράνγουελ άφησε στις ανιψιές της ένα χρηματικό ποσό που έφερε κάποια οικονομική άνεση. Οι αδελφές Μπροντέ προσπάθησαν να ανοίξουν σχολείο στο σπίτι τους, αλλά δεν μπορούσαν να προσελκύσουν μαθητές σ' αυτή την απομακρυσμένη περιοχή.

Το 1844, η Έμιλι ξεκίνησε να καταγράφει τακτοποιημένα όλα τα ποιήματα που είχε γράψει, σε δύο σημειωματάρια. Το ένα ονομάστηκε "Τα Ποιήματα του Γκόνταλ" (Gondal Poems) ενώ το άλλο έμεινε χωρίς ετικέτα. Διάφοροι μελετητές προσπάθησαν από αυτά τα ποιήματα να συναρμολογήσουν μία ιστορία και ένα χρονικό για το Γκόνταλ[6][7]. Το φθινόπωρο του 1845, η Σαρλότ ανακάλυψε τα τετράδια της αδελφής της και επέμενε ότι τα ποιήματα πρέπει να εκδοθούν. Η Έμιλι, έξαλλη με την παραβίαση της ιδιωτικής της ζωής, αρχικά αρνήθηκε αλλά υποχώρησε όταν η Αν έφερε τα δικά της γραπτά και αποκάλυψε ότι κι εκείνη είχε γράψει ποιήματα στα κρυφά.

Το 1846, τα ποιήματα των αδελφών Μπροντέ εκδόθηκαν σε ένα βιβλίο με τίτλο Ποιήματα των Κάρερ, Έλλις και Άκτον Μπελ (Poems by Currer, Ellis, and Acton Bell). Για την έκδοση αυτή, οι αδελφές Μπροντέ υιοθέτησαν ψευδώνυμα: η Σαρλότ διάλεξε το όνομα Κάρερ Μπελ, η Έμιλι το Έλλις Μπελ και η Αν το Άκτον Μπελ. Η Σαρλότ έγραψε στο "Βιογραφικό Σημείωμα των Έλλις και Άκτον Μπελ" ότι η διφορούμενη επιλογή τους υπαγορεύτηκε από ένα είδος συνειδησιακού ενδοιασμού στο να υιοθετήσουν αρσενικά χριστιανικά ονόματα, ενώ οι ίδιες δεν θέλανε να φανερώσουν ότι είναι γυναίκες, γιατί είχαν μία αόριστη εντύπωση ότι οι γυναίκες συγγραφείς αντιμετωπίζονταν με προκατάληψη. Στη συλλογή αυτή, η Έμιλι συμμετείχε με 21 ποιήματα, όσα και η Αν, ενώ η Σαρλότ συμμετείχε με 20. Αν και αρκετούς μήνες μετά την έκδοση είχαν πουληθεί μόνο δύο αντίτυπα, οι αδελφές Μπροντέ δεν αποθαρρύνθηκαν καθώς οι κριτικές που απέσπασαν από τα λογοτεχνικά περιοδικά ήταν θετικές.

Το 1847, εκδόθηκε το μυθιστόρημα της Έμιλι Ανεμοδαρμένα Ύψη. Η καινοτόμος δομή του προβλημάτισε κάπως τους κριτικούς. Παρά το γεγονός ότι έλαβε ανάμεικτες κριτικές όταν πρωτοκυκλοφόρησε και συχνά κατηγορήθηκε για απεικόνιση ανήθικου πάθους, στη συνέχεια αναδείχτηκε σε ένα από τα κλασικά έργα της αγγλικής λογοτεχνίας. Το 1850, η Σαρλότ επεξεργάστηκε και εξέδωσε τα Ανεμοδαρμένα Ύψη ως αυτόνομο μυθιστόρημα και με το πραγματικό όνομα της Έμιλι. Αν και μία επιστολή από τον εκδότη της δείχνει ότι η Έμιλι τελείωνε ένα δεύτερο μυθιστόρημα, το χειρόγραφο δεν έχει βρεθεί ποτέ.
 

Ο θάνατος
Η υγεία της Έμιλι, όπως και των αδερφών της, ήταν αδύνατη εξαιτίας των ανθυγιεινών συνθηκών στο σπίτι[8] και της πηγής του νερού που μολύνθηκε από τις απορροές του νεκροταφείου της εκκλησίας[9]. Κατά τη διάρκεια της κηδείας του αδελφού της, το Σεπτέμβριο του 1848, η Έμιλι αρρώστησε. Αν και η κατάστασή της επιδεινώθηκε, αρνήθηκε κάθε ιατρική βοήθεια και θεραπεία[10]. Τελικά πέθανε από φυματίωση στις 19 Δεκεμβρίου 1848, σε ηλικία 30 ετών, και ενταφιάστηκε στον οικογενειακό τάφο στην εκκλησία του Αγίου Μιχαήλ και Πάντων Αγγέλων, στο Χάουορθ του δυτικού Γιορκσάιρ.

Η μορφή της Έμιλι Μπροντέ έχει περιβληθεί με μύθους και η κριτική έχει κάνει σύγχυση του χαρακτήρα της με τα πρόσωπα που δημιούργησε στο μυθιστόρημά της. Έτσι δεν υπάρχει μία πλήρως σαφή εικόνα της ζωής της, εκτός απ' όσα έγραψε γι' αυτήν η αδελφή της Σαρλότ.

Η Έμιλι ήταν λεπτή στην εμφάνιση, αλλά σπάνια αρρώσταινε. Η ωχρή και λεπτή όψη της φαινόταν εύθραυστη και συχνά η άκομψη σιλουέττα της, εν μέρει αποτέλεσμα απροσεξίας στο ντύσιμό της, την έκανε να φαίνεται περίεργη. Συνήθιζε να μπαίνει σ' ένα δωμάτιο, όπου υπήρχαν επισκέπτες, με κατεβασμένα τα μάτια, έπαιρνε ένα βιβλίο που χρειαζόταν και έφευγε χωρίς να ρίξει μία ματιά.

Τα ποιήματα της Έμιλι ρίχνουν αρκετό φως στη σκέψη και το χαρακτήρα της. Από αυτά είναι εμφανής η στωικότητά της και το πάθος της για τον κάμπο, που αποτελούσε καθαρή φυσιολατρία.

Ο "Παλιός Στωικός" και οι "Τελευταίοι Βίοι" είναι από τα ωραιότερα ποιητικά έργα που χάρισε γυναίκα στην αγγλική λογοτεχνία. Τα "Ανεμοδαρμένα Ύψη" στέκονται μόνα τους αληθινό μνημείο της δύναμής της. Το έργο αυτό ήταν κάτι το ξεχωριστό με τη σοβαρότητα και την ομιχλώδη μελαγχολία του.

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%88%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%B9_%CE%9C%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%AD

Καλέντουλα

http://proionta-tis-fisis.blogspot.gr/2012/12/blog-post_8129.html

Καλέντουλα

Aπό τα πορτοκαλοκίτρινα λουλούδια του φυτού καλέντουλα, που προς το τέλος του χειμώνα συχνά στολίζουν τα βάζα μας, παρασκευάζεται ένα από τα πιο καταπραϋντικά και επουλωτικά έλαια βάσης για το δέρμα. Tο όνομα του φυτού στα λατινικά, συμβολικά, σημαίνει την αρχή κάθε ρωμαϊκού μήνα, γιατί το φυτό ανθίζει τις πρώτες μέρες του κάθε μήνα. H καλέντουλα χρησιμοποιούνταν στον αρχαίο ελληνικό, ρωμαϊκό, αραβικό και ινδικό πολιτισμό ως θεραπευτικό βότανο, αλλά και ως συστατικό σε φαγητά και καλλυντικά, ακόμη και σε υφάσματα. Tο λάδι της είναι γνωστό για τις αντιφλογιστικές, αντιβακτηριδιακές, αντιμυκητιασικές και κυρίως για τις επουλωτικές του ιδιότητες.

Xρήσιμα μέρη
Tο λάδι καλέντουλας εξάγεται με εκχύλιση από τα άνθη του φυτού, που είναι πλούσια σε φλαβονοειδή και καροτενοειδή, ουσίες με ευεργετικές για το δέρμα ιδιότητες. 

Iδιότητες
Tο λάδι της καλέντουλας βοηθά ιδιαίτερα στη θεραπεία ήπιων δερματικών ερεθισμών που οφείλονται στον κρύο αέρα και στις απότομες εναλλαγές της θερμοκρασίας. Bοηθάει, επίσης, στην καταπράυνση του ερεθισμένου δέρματος, επουλώνει τσιμπήματα, κοψίματα και πληγές. Aποτελεί εξαιρετική βάση για κρέμες, φυτικές αλοιφές, λοσιόν και πολλά άλλα φυσικά καλλυντικά. Mπορεί να εφαρμοστεί απευθείας στο δέρμα και θεωρείται ιδανικό λάδι για όλα τα μασάζ αρωματοθεραπείας, καθώς αποτελεί άριστο φορέα που επιδέχεται την προσθήκη αιθέριων ελαίων. Eίναι κατάλληλο για όλους τους τύπους δέρματος, αλλά ιδιαίτερα ενδείκνυται για ξηρές, πολύ ξηρές και ευαίσθητες επιδερμίδες. Tέλος, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως βρεφικό λάδι. 

Πως χρησιμοποιείται

Σκασμένο δέρμα
Φτιάξτε τη δική σας κρέμα για σκασμένο και πολύ ξηρό δέρμα: 
•50 γρ. καθαρή κρέμα αλόης
•15 σταγόνες λάδι καλέντουλας
•10 σταγόνες αιθέριο έλαιο σανδαλόξυλου
Αναμείξτε τα συστατικά με τη σειρά που αναφέρονται μέχρι να γίνουν ένα ομοιογενές μείγμα. Eφαρμόστε το 2 φορές την ημέρα στην επιδερμίδα (εφόσον δεν εκτίθεστε σε ήλιο, αλλιώς κάθε βράδυ).

Eνυδατικό τζελ προσώπου
• 50 γρ. τζελ αλόης
•10 σταγόνες λάδι καλέντουλας
•10 σταγόνες αιθέριο έλαιο λιβανιού
•10 σταγόνες αιθέριο έλαιο πορτοκαλιού
• 5 σταγόνες αιθέριο έλαιο γερανιού
Αναμείξτε τα συστατικά με τη σειρά που αναφέρονται μέχρι να γίνουν ένα ομοιογενές μείγμα. Eφαρμόστε το κάθε βράδυ στην επιδερμίδα.

Για μεικτό και αφυδατωμένο δέρμα
Στην basic face cream της «Apivita»(ή σε άλλη κρέμα βάσης 50 ml) προσθέστε:
• 20 σταγόνες λάδι καλέντουλας
• 3 σταγόνες αιθέριο έλαιο λεβάντας
• 5 σταγόνες αιθέριο έλαιο λεμονιού
Αναμείξτε τα συστατικά με τη σειρά που αναφέρονται μέχρι να γίνει ένα ομοιογενές μείγμα. Eφαρμόστε το 2 φορές την ημέρα στην επιδερμίδα (εφόσον δεν εκτίθεστε στον ήλιο, αλλιώς κάθε βράδυ).

Για στρεσαρισμένες και ευαίσθητες επιδερμίδες
Στην basic face cream της «Apivita» (ή άλλη κρέμα βάσης 50 ml) προσθέστε:
• 20 σταγόνες λάδι καλέντουλας
• 5 σταγόνες αιθέριο έλαιο λεβάντας
• 5 σταγόνες αιθέριο έλαιο γερανιού
Αναμείξτε τα συστατικά με τη σειρά που αναφέρονται μέχρι να γίνει ένα ομοιογενές μείγμα. Eφαρμόστε το 2 φορές την ημέρα στην επιδερμίδα (εφόσον δεν εκτίθεστε στον ήλιο, αλλιώς κάθε βράδυ).

Η Calendula officinalis, η καλέντουλα η φαρμακευτική , καλλιεργείται και σαν καλλωπιστικό σε κήπους, η Calendula arvensis, είναι το άγριο φυτό που θα συναντήσουμε σε πολλά μέρη της πατρίδας μας, συνήθως με το όνομα νεκρολούλουδο. Φυτό εξαιρετικά προσαρμοστικό σε δύσκολες συνθήκες, σε άνυδρα εδάφη, έχει μάθει να αντέχει την μεγάλη ηλιοφάνεια και το κρύο της νύχτας. Πιστεύεται ότι απομακρύνει το γήρας.
Περιέχει: πικρές, βλεννώδεις χρωστικές, αιθέρια έλαια, σαπωνίνες, φλαβονοειδή, πεντακυκλικές αλκοόλες (καλεντουλαδιόλη), αλκαλοειδή, βιταμίνη C, ασβέστιο, καροτένια - που είναι πρόδρομα μόρια της βιταμίνης Α - και σημαντικές ποσότητες πυριτίου. Μέρος της δράσης της φαίνεται ότι οφείλεται στην παρουσία των τερπενίων, ιδιαίτερα σ' έναν τριτερπενικό γλυκοσίδη, τον καλεντουλοσίδη Β.
Ιδιότητες: Ένα από τα καλύτερα βότανα για την θεραπεία τοπικών δερματικών προβλημάτων. Για κάθε φλεγμονή του δέρματος, από μόλυνση ή φυσική βλάβη. Ιδανική για κάθε εξωτερική αιμορραγία, τραύματα, μώλωπες ή διαστρέμματα, για ελαφρά εγκαύματα και ζεμάτισμα.

  Κατάλληλη σε εγκαύματα, εκζέματα, ερεθισμούς του δέρματος, δίνει ελαστικότητα στο δέρμα (προϊόντα για ραγάδες, αντιρρυτιδικά), αλλά ακόμη και στα μαλλιά. Επιπλέον, οι πηκτίνες που υπάρχουν στα φύλλα την καθιστούν ενυδατική. Χρήσιμη και σε θεραπεία κιρσών γι' αυτό και περιέχεται σε προϊόντα για μασάζ.

  Σπασμολυτικό και χολαγωγό, εμμηναγωγό, αντισηπτικό, η καλέντουλα χρησιμοποιήθηκε στην παραδοσιακή ιατρική, από τον 12ο κιόλας αιώνα, σαν αντισπασμωδικό, ιδιαίτερα για το στομάχι, την δυσμηνόρροια, και σαν τονωτικό του ήπατος, εφιδρωτικό, αντιεμετικό, αντισκορβουτικό. Στην εποχή μας αυτές οι χρήσεις έχουν εγκαταλειφθεί, όχι όμως και αυτές που αφορούν τη δράση της σαν άριστο επουλωτικό. Κατά της ακμής, κατά των νέων και παλαιών ουλών, Κατά των φλογώσεων και αιμορραγιών του στομάχου. Κατά των εκχυμώσεων και του ίκτερου. Κατά των τσιμπημάτων της σφήκας και των μελισσών. Αντιεμετικό και κατά του αρθρίτη. κρεατοελιών (αφέψημα άνθεων). Τα άνθη του περιέχουν χοληστερίνη, είναι καθαρτικά, εφιδρωτικά, τονωτικά, αντισπασμωδικά, εμμηναγωγά, αντισκορβουτικά και κατά του ίκτερου.

  Είναι κατά της ακμής, κατά των νέων και παλαιών ουλών, κατευναστικό των φλογώσεων και ευεργετική στο άγριο δέρμα με αλοιφή. Κατά των φλογώσεων και αιμορραγιών του στομάχου. Κατά των εκχυμώσεων και του ίκτερου. Είναι φυτό εφιδρωτικό, αντισηπτικό, κατά των τσιμπημάτων της σφήκας και των μελισσών. Αντιεμετικό και κατά του αρθρίτη. κρεατοελιών (αφέψημα άνθεων)
Χρήσεις: Εξωτερικά χρησιμοποιείται στις πληγές (αφέψημα). Είναι κατά του εκζέματος, των κρεατοελιών (αφέψημα άνθεων). Κατά των κιρσών (τσάι). Το αφέψημα γίνεται με 5γρ. φυτού στα 100γρ. νερό, τρεις φορές την ημέρα. Πάρτε το για προβλήματα της εμμηνόπαυσης, πόνους της περιόδου, γαστρίτιδα, και για φλεγμονές του οισοφάγου. Τσάι του φυτού (δύο κουταλιές σε ένα κιλό νερό). Από αυτό μια κουταλιά κάθε δύο ώρες, για προβλήματα εμμηνόπαυσης, πόνους της περιόδου, γαστρίτιδα και φλεγμονές του οισοφάγου. Βάμμα μια κουταλιά σε ένα ποτήρι νερό. Πάρτε το για προβλήματα στασιμότητας του συκωτιού, της αργής πέψης και για εμμηνορροϊκές διαταραχές. Βάλτε μια κομπρέσα μουσκεμένη με το έγχυμα σε πληγές που αργούν να κλείσουν. Χρησιμοποιείστε την κρέμα για το δέρμα (φλεγμονές, πληγές, εγκαύματα, ερεθισμένες θηλές στο θηλασμό). Σαν αιθέριο έλαιο 5-10 σταγόνες στο νερό του μπάνιου για την νευρική ανησυχία και την κατάθλιψη..

  Σε μπάνιο ξεκουράζει τα πόδια. Συντελεί στην διατήρηση της υγείας των αιμοφόρων αγγείων. Καλέντουλας λάδι Φτιάχνεται με τον ίδιο τρόπο όπως το λάδι χαμομηλιού.

  Το βάμμα καλέντουλας χρησιμοποιείται σε επιθέματα για πληγές, σε γαργάρες για φαρυγγίτιδα (1-2 κουταλιές σε μισό ποτήρι νερό) ή για κολπικές πλύσεις (2 κουταλιές σε μισό λίτρο αποστειρωμένο νερό). Φτιάχνεται με τον ίδιο τρόπο όπως το βάμμα χαμομηλιού.

Πηγές: www.vita.gr
      fysikaproionta.blogspot.gr

«Άγιος Σεβαστιανός»

Στα Μονοπάτια των Μονών και των Μεγάλων Ζωγράφων

 

 

Από το έργο «Άγιος Σεβαστιανός» (1610-14) του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου. Ελαιογραφία στο Μουσείο Prado, Μαδρίτη.
 

Ο Σεβαστιανός θανατώθηκε μαρτυρικά με βέλη σε όλο του το κορμί. Η φιγούρα του κατά καιρούς ενέπνευσε πολλούς καλλιτέχνες να ασχοληθούν μαζί του, δεδομένης τόσο της αδιαμφισβήτητης ομορφιάς του όσο και της αξιοπρέπειας με την οποία αντιμετώπισε το μαρτύριο του. Ενώ η παρουσία του στην Ορθόδοξη εικονογραφία είναι σπάνια, αποτελεί αγαπημένο θέμα των ζωγράφων της Αναγέννησης, για να φθάσει στην υπερβολή έως κακοποιήσεως στον εικοστό αιώνα. Σημαντικές είναι οι απεικονίσεις του από το Δομήνικο Θεοτοκόπουλο (Ελ Γκρέκο)

Παράξενα Χριστούγεννα

Παράξενα Χριστούγεννα

Φέτος αποφάσισα να φτιάξω τα δώρα μου μόνη μου. Έκανα τη λίστα μου, επέλεξα τα σχέδιά μου και άρχισα να δουλεύω.

Έχω ενάμιση μήνα που δουλεύω πυρετωδώς. Επιστρέφω από το γραφείο, ένα γρήγορο φαγητό, τη φόρμα μου και δουλειά. Στέλνω την κούρασή μου έξω στη βεράντα, τις αρνητικές μου σκέψεις βόλτα στο πάρκο. "Θα τα καταφέρω", λέω και συνεχίζω.

Δεν είναι πολλά τα δώρα μου. Είναι λίγος ο χρόνος μου. Και λίγες οι γνώσεις μου.

Την Τετάρτη το βράδυ κατέρρευσα. Πανικός, πόνος στο στήθος. Δεν θα καταφέρεις τίποτα, δεν προλαβαίνεις, ο χρόνος ποτέ δεν υπήρξε σύμμαχός σου, γιατί να γίνει τώρα;

Την Πέμπτη τα παράτησα, είπα να πάω μια βόλτα, να χαζέψω τα μαγαζιά, να αγοράσω κάρτες, στολίδια. Δεν κατάφερα και πολλά πράγματα, ήμουν εξαντλημένη. Μπήκα σε ένα λιλιπούτειο καφέ και παράγγειλα ένα γλυκό κόκκινο γαλλικό κρασί, κάπως σε miel λεγόταν, δεν θυμάμαι.

Τα ίδια πάλι μπροστά μου, τα Χριστούγεννα της μαρμότας: 10 μέρες πριν και τα οικογενειακά προβλήματα έσκασαν μύτη, την άλλη βδομάδα θα φουντώσουν. Πάλι θα μου ζητάνε να μαζέψω τα ασυμμάζευτα. Πάλι δεν έχω λεφτά. Πάλι θα στολίσω το ίδιο δέντρο. Πάλι έχει πολλή δουλειά στο γραφείο. Πάλι είμαι απίστευτα κουρασμένη. Πάλι μεγάλωσα. Πάλι θα πω ψέμματα ότι πάω εκδρομή, πάλι εδώ θα μείνω. Και το κερασάκι; Πάλι άρχισαν και τα ανώνυμα τηλέφωνα (νωρίς φέτος). Κάποιος πάλι θέλει να μου θυμίσει ότι αντέχει να ζει χωρίς εμένα μα δεν αντέχει το δικό του ζόρι. Και πάλι θέλει εγώ να τον πάρω τηλέφωνο να του ευχηθώ.

Μου το σέρβιραν με μικρές πλάκες σοκολάτας το κρασί. Και σιγά σιγά γλυκάθηκα τόσο, που άρχισαν να μου αρέσουν και οι ρυτίδες μου στο τζάμι. Και τα πιτσιρίκια γύρω μου γλυκύτατα τιτίβιζαν, τόσο όμορφα όλα, τίποτα να μη θυμούνται την ώρα που κοιμούνται. Κι αφού ζαλίστηκα αρκετά, τυλίχτηκα με το σάλι μου και βγήκα έξω στο κρύο.

Ναι, θα κάνω παράξενα Χριστούγεννα φέτος. Θα τα προλάβω όλα τα δώρα μου, θα τον ξεγελάσω το χρόνο, θα τον μπερδέψω τον παλιοκερατά και θα προλάβω (άμα θέλω, είμαι καπάτσα!).

Και θα πάρω και 2-3 μέρες άδεια, ας τα βγάλουν πέρα χωρίς εμένα στο γραφείο. Και σε επώνυμους μόνο θα τηλεφωνήσω για να ευχηθώ, οι ανώνυμοι ας βαφτιστούν.

Και το δέντρο ας μείνει στο πατάρι, θα πάρω πέντε γυμνά κλαδιά και θα τους κάνω εικαστικές χριστουγεννιάτικες επεμβάσεις (ουάου! τρέμε art attack!). Και τα ασυμμάζευτα, ας μείνουν ασυμμάζευτα.

Και θα πάρω τον ... να πάμε μια μακρινή βόλτα, ας μην έχουμε λεφτά, δεν πειράζει, μια μακρινή βόλτα, όχι για να γλιτώσουμε αλλά για να ταξιδέψουμε.

Και οι μαύρες σκέψεις μου ας μείνουν έξω στο πάρκο να πουντιάσουν.

christmas.pblogs.gr

200 χρόνια από την πρώτη έκδοση παραμυθιών !!!

Bigbook.gr

20 Δεκεμβρίου ...
200 χρόνια από την πρώτη έκδοση παραμυθιών !!!

Οι Γκριμ ήταν συγγραφείς και συλλέκτες παραδοσιακών παραμυθιών, στα οποία ο Βίλχελμ Καρλ Γκριμ έδωσε λογοτεχνική μορφή και τα προσάρμοσε για παιδιά. Άρχισαν να συλλέγουν παραμύθια γύρω στο 1807, μια περίοδο που υπήρχε έντονο ενδιαφέρον για παρόμοια έργα, καθώς μεταξύ του 1805 και του 1809 οι Λούντβιχ Άχιμ φον Άρνιμ (Ludwig Achim von Arnim) και Κλέμενς Μπρεντάνο (Clemens Brentano) είχαν κυκλοφορήσει μία συλλογή με παραδοσιακά ποιήματα ("Des Knaben Wunderhorn"), ενώ περίπου έναν αιώνα πριν ο Γάλλος Σαρλ Περώ (Charles Perrault) είχε εκδώσει και αυτός μια συλλογή με παραμύθια ("Contes de ma mere l’ oye", 1697).

Τον πρώτο τόμο παραμυθιών τον εξέδωσαν το 1812. Ο τόμος, υπό το όνομα "Kinder - und Hausmärchen" ("Παιδικά και Οικογενειακά Παραμύθια"), περιείχε 86 ιστορίες. Ακολούθησαν άλλες 70 ιστορίες σε ένα δεύτερο τόμο, που εκδόθηκε το 1814. Μέχρι το 1857 επτά εκδόσεις των παραμυθιών είχαν εκδοθεί και περιείχαν συνολικά 211 παραμύθια. Ανάμεσα σε αυτά υπάρχουν γνωστά παραμύθια όπως η Κοκκινοσκουφίτσα, Η Χιονάτη και οι Επτά Νάνοι, Ο Βασιλιάς Βάτραχος, Κουτσοκαλιγέρης, Χάνσελ και Γκρέτελ, Ραπουνζέλ, Ο γενναίος ραφτάκος, Η Ωραία Κοιμωμένη, Σταχτοπούτα, Ο λύκος και τα εφτά κατσικάκια, Αδελφός και Αδελφή και άλλα. Πίστευαν πως τα παραμύθια είχαν κοινή ρίζα και μετακινούνταν μαζί με τα ινδοευρωπαϊκά φύλα (ινδοευρωπαϊκή ή μονογενετική θεωρία), κάτι που περιέγραφαν στην εισαγωγή του έργου τους. Ακόμα, επέλεξαν 50 από αυτά και δημιούργησαν μία έκδοση αποκλειστικά για παιδιά με το όνομα "Kleine Ausgabe" ("Μικρή έκδοση").

Μεταξύ του 1816 και του 1818 εξέδωσαν δύο τόμους με γερμανικούς θρύλους με τίτλο "Deutsche Sagen" ("Γερμανικοί μύθοι"), που περιείχε 585 ιστορίες γραμμένες με χρονολογική σειρά. Ακόμα, κυκλοφόρησαν μία έκδοση με ιρλανδικές ιστορίες σχετικές με ξωτικά ("Irische Elfenmärchen") το 1826, η οποία αποτελούσε μετάφραση και σχολιασμό μέρους του έργου "Fairy Legends and Traditions of the South of Ireland" του Ιρλανδού Τόμας Κρόφτον Κρόκερ, καθώς και μία έκδοση με τον τίτλο "Deutsche Mythologie" ("Γερμανική Μυθολογία") το 1835.Τα παραμύθια ήταν πάρα πολύ όμορφα και παίχτηκαν σε πολλά θέατρα.

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%B4%CE%B5%CE%BB%CF%86%CE%BF%CE%AF_%CE%93%CE%BA%CF%81%CE%B9%CE%BC

Σήμερα...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

ΙΓΝΑΤΙΟΣ

http://el.wikipedia.org

Ιγνάτιος Αντιοχείας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Το μαρτύριο του Ιγνατίου Αντιοχείας

Ο Ιγνάτιος Αντιοχείας, γνωστός και ως Ιγνάτιος ο Θεοφόρος, (περ. 50 - μεταξύ 98-117) είναι ο δεύτερος επίσκοπος Αντιοχείας, διάδοχος του Ευοδίου.

Πίνακας περιεχομένων 1 Η ζωή του 2 Η επιστολογραφία του Αγίου Ιγνατίου 2.1 Οι επιστολές του Ιγνατίου 2.2 Η σημαντικότητα των επιστολών του Ιγνατίου 2.3 Η αξιοπιστία των Συνοπτικών Επιστολών του Ιγνατίου 2.4 Ο νοθευτής των Μακροσκελών και των Προσθέτων επιστολών 2.5 Εκδόσεις επιστολών 3 Υποσημειώσεις 4 Βιβλιογραφία 5 Εξωτερικές συνδέσεις

Η ζωή του

Γεννήθηκε στη Συρία. Στις επιστολές του αυτοαποκαλείται και Ιγνάτιος ο Θεοφόρος, ενώ κατά το μαρτύριό του ονομάζεται ως «τον Χριστόν έχων εν στέρνοις», προφανώς λόγω της αφοσίωσής του σ' Αυτόν που ηταν παντα πιστοσ και κα8ενικτα προσευχοταν. Κατά τον Συμεώνα τον μεταφραστή, συγγραφέα του 10ου αιώνα και άλλους μεταγενέστερους, ονομάσθηκε έτσι διότι αυτός ήταν πιθανώς το παιδί το οποίον έστησε εν μέσω των μαθητών του ο Ιησούς Χριστός: «Εν εκείνη τη ώρα προσήλθον οι μαθηταί τω Ιησού λέγοντες: τις άρα μείζων εστίν εν τη Βασιλεία των ουρανών; Και προσκαλεσάμενος ο Ιησούς παιδίον, έστησεν αυτό εν μέσω αυτών και είπεν: αμήν λέγω υμίν, εάν μη στραφήτε και γένησθε ως τα παιδία, ου μη εισέλθητε εις την Βασιλείαν των ουρανών. Όστις εστιν ο μείζων εν τη Βασιλεία τω ουρανών. Και ός εάν δέξητε παιδίον τοιούτον εν επί τω ονόματί μου, εμέ δέχεσθαι»^[1].

Η περίοδος της επισκοπής του άρχισε περίπου το 70 και άκμασε κατά τα τέλη του πρώτου αιώνα, με αρχές δευτέρου^[2]. Σύμφωνα με μεταγενέστερες πηγές, ο Ιγνάτιος διετέλεσε, μαζί με τον φίλο του Πολύκαρπο Σμύρνης, μαθητής του Αποστόλου και Ευαγγελιστού Ιωάννου, που αν και από πολλούς αμφισβητείται, σήμερα θεωρείται βέβαιο^[3]. Το περιβάλλον που γεννήθηκε και μορφώθηκε, ήταν Ελληνικό, όπως μαρτυρεί το αναπτυγμένο γλωσσικό αισθητήριο των επιστολών του.

Κατά τον διωγμό του Τραϊανού (98-117), μεταφέρθηκε από στρατιωτική συνοδεία από την Αντιόχεια στη Ρώμη «Δεδεμένος δέκα λεοπάρδοις, ό εστι στρατιωτικόν σώμα»^[4], ενώ λεοπάρδους αποκαλεί τους στρατιώτες που τον ακολουθούσαν ένεκα της βάναυσης συμπεριφοράς τους. Ο Άγιος Ιγνάτιος τελικώς μαρτύρησε στη Ρώμη, αφού τον έριξαν εν μέσω λεόντων, όπως μαθαίνουμε από το μαθητή του, Ειρηναίο Λουγδούνου^[5], τον Ωριγένη^[6] και τον Ευσέβιο Καισαρείας^[7]. O χρονογράφος Ιωάννης Μαλάλας, κατά τον 6ο αιώνα, ισχυρίστηκε ότι ο Άγιος Ιγνάτιος μαρτύρησε στην Αντιόχεια, κάτι που σήμερα όμως θεωρείται αβάσιμο^[8]. Σύμφωνα με το (μεταγενέστερο) μαρτυρολόγιό του, δηλαδή το Μαρτυρολόγιο του Ιγνατίου, (7: 1), ο Ιγνάτιος μαρτύρησε την 20ή Δεκεμβρίου του 107. Γι' αυτό και η Ορθόδοξη Εκκλησία τελεί τη μνήμη του σε αυτή την ημερομηνία, ενώ η Καθολική την 1η Φεβρουαρίου.