Λαδένια

Λαδένια

Bαθμολογία:

47 ψήφοι

Προστέθηκε από Ναυσικά, 03.11.08

Περιγραφή

Παραδοσιακή πίτα από τη Μήλο και την Κίμωλο, μια πιο υγιεινή εκδοχή της πίτσας.

photo: dcroula

Τι χρειαζόμαστε:

• 1,5 ποτήρι νερό χλιαρό
• 30γρ. μαγιά
• λίγο αλάτι
• 1 κρασοπότηρο λάδι
• αλεύρι όσο πάρει (περίπου 500 γρ. νομίζω, το πολύ)
• 1 κρεμμύδι τριμμένο
• 2-3 ντομάτες ξεφλουδισμένες και ψιλοκομμένες
• 1 κ.γ. ρίγανη

Στα γρήγορα

Κατηγορία

Πίτες διάφορες

Μέθοδος

Φούρνου

Διατροφή

Χορτοφαγική

Κουζίνα

Νησιά Αιγαίου

Ελληνική

Δυσκολία

Εύκολο

Με φωτο

Περιέχει

Ντομάτες

Νηστίσιμα

Νηστίσιμα με λάδι/αλκοόλ

 

 

 

 

 

Πως το κάνουμε:

Διαβάστε περισότερο: Λαδένια http://www.sintagespareas.gr/sintages/ladenia.html#ixzz22nfzETUg

Αγρογλυφικά

Αναδημοσίευση άρθρου από Νέα Ακρόπολη

http://www.nea-acropoli-ioannina.gr/parapsuxologias/agroglufika.html

Αγρογλυφικά

Με τον όρο αγρογλυφικά, αναφερόμαστε σε τεραστίων διαστάσεων, για τα
ανθρώπινα μέτρα, σχέδια, χαραγμένα σε μεγάλες εκτάσεις γης, μερικές φορές άγονες και ακατοίκητες.

Τα πιο γνωστά αγρογλυφικά, βρίσκονται στο Περού τη χώρα των Ινκας, στη πεδιάδα της Νάζκα και στην Αγγλία των Κέλτικων παραδόσεων. Τα σχέδια της Νάζκα, ερευνήθηκαν, παρατηρήθηκαν και καθαρίστηκαν με επίπονες προσπάθειες απο την Μαρία Ράιχε, αρχαιολόγο ειδικευμένη στα μαθηματικά και τη γεωγραφία, που αφιέρωσε 36 χρόνια (1940-1976) στη μελέτη του πολιτισμού
Νάζκα, μέρος του Ινκαικού πολιτισμού. Τα μυστηριώδη σχέδια βρίσκονται στο
άγονο και πετρώδες έδαφος του λεκανοπεδίου του Ρίο Γκράντε στις επαρχίες
Νάζκα και Πάλκα, στις πλαγιές της Κορδιλλιέρας, της οροσειράς των Ανδεων. Η
αρχαιολόγος αποδίδει τα σχέδια στην "κλασσική" περίοδο του πολιτισμού αυτού, που αντιστοιχεί στην πρώτη χιλιετία μ.Χ.

Πιθανολογεί, οτι τα σχέδια αυτά αποτελούσαν ένα ουσιαστικό στοιχείο για την
ημερολογιακή και αστρονομική επιστήμη των σοφών και των ιερέων της εποχής εκείνης. Οι διαφορετικές νοοτροπίες των σχεδίων, μπορούν να ταυτιστούν χρονολογικά με τις διαφορετικές περιόδους της κεραμικής, στοιχείο που σχετίζεται με την ιστορία των πολιτισμών της περιοχής. Τα σχέδια έχουν μήκη που ποικίλουν από 46μ έως 188μ ή και 2 χιλιόμετρα. Είναι γεωμετρικά ή έχουν μορφές ζώων, όπως σκύλου, ερπετού, πιθήκου, ιγκουάνας ή ψαριού. Κάποια σημεία δείχνουν την ανατολή του ήλιου στο χειμερινό ή θερινό ηλιοστάσιο. Τα σχέδια αυτά είναι χαραγμένα επιφανειακά και θα έπρεπε λογικά να έχουν εξαφανιστεί κάτω από το πέρασμα του χρόνου. Η περιοχή αυτή, όμως, χαρακτηρίζεται από τη ξηρασία της και χαρακτηριστικά θα λέγαμε οτι βρέχει
μισή ώρα κάθε δύο χρόνια.

Οι άνεμοι τα κάλυψαν με σκόνη, αλλά έμειναν ανέπαφα. Από το 1968 βρίσκονται εκτεθειμένα στις επελάσεις των τουριστών, οι οποίοι χρησιμοποιώντας αυτοκίνητα για τις μετακινήσεις τους κινδυνεύουν να αλλοιώσουν τις χαραγμένες γραμμές. Ο ιστορικός Πώλ Κόσοκ χαρακτήρισε την περιοχή σαν "το μεγαλύτερο βιβλίο αστρονομίας του κόσμου" Ο Εριχ Φον Νταίνικεν έχει ασχοληθεί στις μελέτες του, με τα αγρογλυφικά της περιοχής, αλλά αποδίδει την αιτία και προέλευση τους σε εξωγήινα όντα, όπως συνηθίζει, κάτι που δεν συμφωνεί με τις αρχαιολογικές μελέτες, αλλά ούτε και με αυτές των εσωτερικών παραδόσεων.
Άλλα γνωστά αγρογλυφικά, αυτά της Αγγλίας, αποδίδονται στην Κέλτικη λατρεία,
των παιδιών της θεάς Ντανού ή Τουάθα ντε Ντανάν. Γνωστά σχέδια είναι, ο
γίγαντας του Τσέρνι Αμπας, στο Ντόρσετ της Αγγλίας, που πιθανολογείται τον
1ο αι. πΧ και το λευκό άλογο του Ούφφινγκτον, στο Οξφορντσάιρ της Αγγλίας,
πιθανόν τον 1ο αι μ.Χ. Ο γίγαντας έχει μήκος πάνω από 55μ, κρατάει ρόπαλο, σαν τον Ηρακλή και έχει έντονα τα φαλλικά στοιχεία. Είναι θεός γονιμότητας,
συνδέεται με αγροτικές τελετές με ετήσια παιχνίδια (γαϊτανάκι) και γλέντια.
Καθαρίζεται κάθε επτά χρόνια, την ημέρα της πρωτομαγιάς και ζευγάρια κοιμούνται μέσα στο περίγραμμα του γίγαντα, για να θεραπεύσουν την στειρότητα. Ακόμα και σήμερα, οι παλιές λατρείες κρατούνται στις λαϊκές παραδόσεις.

Το λευκό άλογο χαρακτηρίζει ένα τόπο αφιερωμένο σε κέλτικη αλογόμορφη θεότητα και ίσως ως τοποθεσία κανονικών τελετουργικών αγώνων και συναθροίσεων της φυλής.
Είναι 111μ μήκος από τη μύτη ως την ουρά. Πιθανολογείται οτι κατασκευάστηκε από Βέλγους Κέλτες, οι οποίοι έφθασαν το 300π.Χ στην Νότια Βρετανία και Ιρλανδία.
Κοντά στο άλογο, βρίσκεται ένα ανάχωμα, γνωστό σαν λόφος του Δράκοντα, που συνδέεται με απόκρυφες δυνάμεις της Γης. Το άλογο υπήρχε σαν μορφή και στα νομίσματα της εποχής. Στην περιοχή της Αγγλίας έχουν παρατηρηθεί κι άλλα αγρογλυφικά, πολλά από τα οποία σύμφωνα με τις επιστημονικές θεωρίες της αεροδυναμικής, οφείλονται στις κινήσεις των στροβίλων των ανέμων και σε άλλα φυσικά φαινόμενα. Από το 1989 άρχισαν να πληθαίνουν σε αριθμό και μετά το 1994 έγιναν ακόμα πολυπληθέστερα. Εκδόθηκαν βιβλία πάνω στο θέμα και διάφοροι ερευνητές, όπως ο Κόλιν Αντριους, ο Πάτ Ντελκάντο, ο Τζόν Μακνίς ασχολήθηκαν με το φαινόμενο. Λόγω του μυστηρίου που εγείρεται με τα αγρογλυφικά και τις εξωγήινες επισκέψεις, αποκαλύφθηκε οτι διάφοροι φιλόδοξοι, σχεδίαζαν με σύγχρονα μέσα, συμβολικά σχέδια στα χωράφια με τα σπαρτά. Πολλές φορές είναι δύσκολο για τους ερευνητές να καταλάβουν πιο είναι το πραγματικό και πιο το αντίγραφο.

Δύο καλλιτέχνες, οι Νταγκ Μπάουερ και Ντέιβ Τσόρλευ, ισχυρίστηκαν οτι είχαν
φτιάξει δεκάδες τέτοια σχέδια, αν και δεν αποκάλυψαν το γιατί. Ο σωστός
ερευνητής, θα πρέπει να καθαρίσει το νου από τις απάτες και τα εξωγήινα θαύματα και να κατευθύνει το νου στα θαυμάσια φαινόμενα των νόμων της φύσης και στα θαυμαστά και σκόπιμα δημιουργήματα των προγόνων μας, που τόσες φορές έχει αποδειχτεί οτι με καμία έννοια δεν ήταν κατώτεροι από εμάς. Ήταν γνώστες των φυσικών νόμων και των κινήσεων των άστρων και των θεμελιωδών νόμων της ύπαρξης και της ψυχής και πολύ πιθανόν πιο κοντά στον Θεό από όσο εμείς σήμερα και κατά βάθος πιο φυσικοί και πιο ανθρώπινοι. Τα αγρογλυφικά μαζί με τα μεγάλα επιτεύγματα της αρχιτεκτονικής, παρέμειναν μέσα στους αιώνες για να κρατήσουν τις μνήμες από ένα ένδοξο και λαμπρό παρελθόν

Joomla SEF URLs by Artio

Η ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑ

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων)

Η ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑ

Βασιλόπιτα ονομάζεται η πίτα που παρασκευάζεται σε ορισμένες χώρες από τους χριστιανούς παραμονές της Πρωτοχρονιάς και κόβεται (μοιράζεται) λίγο αφότου αλλάξει ο χρόνος.

Στην Αθήνα συνηθίζεται η λεγόμενη «πολίτικη» Βασιλόπιτα η οποία παρασκευάζεται κυρίως από αλεύρι, αυγά, ζάχαρη και γάλα, κατασκευάζεται σε διάφορα μεγέθη και είδη αλλά συνήθως είναι φουσκωτή, αφράτη και γλυκιά. Σε άλλα μέρη επικρατούν άλλοι τρόποι κατασκευής με μπαχαρικά κ.α. 

Στη δυτική Μακεδονία αντί για την «πολίτικη» Βασιλόπιτα συχνά η βασιλόπιτα είναι μια τυρόπιτα ή πρασόπιτα. Βασικό όμως κοινό γνώρισμα είναι ότι στο εσωτερικό όλων τοποθετείται νόμισμα, συνήθως κοινό όμως σε ορισμένες περιπτώσεις χρυσό (κωσταντινάτο) ή ασημένιο. 

Στην ελληνική επαρχία, ανάλογα με το έθιμο, τοποθετείται στο εσωτερικό της βασιλόπιτας μικρό κομμάτι άχυρου, κληματόβεργας ή ελιάς ή, σε κτηνοτροφικές περιοχές, ένα μικρό κομμάτι τυρί, για να φέρουν καλή τύχη στην παραγωγή. 

Σε άλλα μέρη, αντί αυτού κατασκευάζουν μικρό στεφάνι από κληματόβεργες που όποιος το βρει στα χωράφια θα είναι τυχερός στα σπαρτά, ή στην ελαιοπαραγωγή ή στο κρασί κλπ.
Συχνά γράφεται πάνω στη βασιλόπιτα ο αριθμός του νέου έτους, με σειρές αποφλοιωμένων αμυγδάλων ή με ζάχαρη .

Το ελληνικό έθιμο
Η Βασιλόπιτα κατά το ελληνικό έθιμο κόβεται σε οικογενειακή συγκέντρωση αμέσως με τον ερχομό του νέου έτους κυρίως μετά από φαγοπότι όπου και ακολουθεί χαρτοπαιξία «για το καλό του καινούργιου χρόνου». Έτσι στις 12.00 ακριβώς τα μεσάνυχτα με την αλλαγή του έτους σβήνουν τα φώτα και μετά ένα λεπτό ξανανάβουν ευχόμενοι και αντευχόμενοι όλοι «χρόνια πολλά» και «ευτυχισμένο το νέο έτος».
 
Τότε προσκομίζεται η Βασιλόπιτα στο τραπέζι όπου ο νοικοκύρης αφού την σταυρώσει με το μαχαίρι τρεις φορές αρχίζει να τη κόβει σε τριγωνικά κομμάτια προσφερόμενο σε κάθε ένα παριστάμενο μέλος της οικογένειας ή φίλων και συγγενών με πρώτο κομμάτι του σπιτιού (ή του Χριστού της Παναγίας και του Άι Βασίλη), του σπιτονοικοκύρη, της σπιτονοικοκυράς και των άλλων παρισταμένων κατά τάξη συγγένειας και ηλικία με τελευταίο το κομμάτι του φτωχού ή πάλι του σπιτιού, χωρίς βέβαια να λησμονούνται τυχόν μετανάστες, ασθενείς και άλλα πρόσωπα της οικογένειας που για διάφορους λόγους δεν παρίστανται. Ανάλογα με την περίπτωση μπορεί να κοπεί κομμάτι "για την εταιρεία", "για το μαγαζί" κ.λ.π..
 
Το κόψιμο της Βασιλόπιτας γίνεται και τις άλλες μέρες του "Δωδεκαήμερου" των εορτών. Υπουργεία, γραφεία και σύλλογοι μπορεί να κόβουν βασιλόπιτες μέχρι και το μήνα Φεβρουάριο.

Ιστορία
Το έθιμο της βασιλόπιτας είναι πολύ παλαιό, προέρχεται από εκείνο το τελούμενο στην αρχαία εορτή των «Κρονίων» (των ρωμαϊκών «Σατουρναλίων») που παρέλαβαν οι Φράγκοι, από τους οποίους και προήλθε η συνήθεια της τοποθέτησης νομίσματος μέσα στη πίτα και της ανακήρυξης ως «Βασιλιά της βραδιάς» αυτού που το έβρισκε. Κατά άλλο έθιμο, αντί νομίσματος, έβαζαν φασόλι και αυτόν που το έβρισκε τον αποκαλούσαν "φασουλοβασιλιά".
 
Ορθόδοξη θρησκευτική παράδοση
Πέρα όμως αυτού του φράγκικου εθίμου, που επικράτησε στην Ευρώπη, υπάρχει και μία θρησκευτική παράδοση που συνδέει και με την προσωπικότητα του Μεγάλου Βασιλείου. Κατά την θρησκευτική λοιπόν παράδοση κάποτε στη Καισαρεία της Καππαδοκίας στη Μικρά Ασία που επίσκοπος ήταν ο Μέγας Βασίλειος ήλθε να τη καταλάβει ο Έπαρχος της Καππαδοκίας με πρόθεση να τη λεηλατήσει. Τότε ο Μέγας Βασίλειος ζήτησε από τους πλούσιους της πόλης του να μαζέψουν ότι χρυσαφικά μπορούσαν προκειμένου να τα παραδώσει ως "λύτρα" στον επερχόμενο κατακτητή. Πράγματι συγκεντρώθηκαν πολλά τιμαλφή. Κατά την παράδοση όμως είτε επειδή μετάνιωσε ο έπαρχος, είτε (κατ΄ άλλους) εκ θαύματος ο Άγιος Μερκούριος με πλήθος Αγγέλων απομάκρυνε τον στρατό του, ο Έπαρχος απάλλαξε την πόλη από επικείμενη καταστροφή. Προκειμένου όμως ο Μέγας Βασίλειος να επιστρέψει τα τιμαλφή στους δικαιούχους, μη γνωρίζοντας σε ποιόν ανήκει τι, έδωσε εντολή να παρασκευαστούν μικροί άρτοι εντός των οποίων τοποθέτησε ανά ένα των νομισμάτων ή τιμαλφών και τα διένειμε στους κατοίκους την επομένη του εκκλησιασμού. Το γεγονός αυτό απέληξε σε διπλή χαρά από της αποφυγής της καταστροφής της πόλης και συνεχίσθηκε η παράδοση αυτή κατά τη μνήμη της ημέρας του θανάτου του (εορτή του Αγίου και Μεγάλου Βασιλείου).

Ενδεικτική συνταγή

• Βασιλόπιτα με προζύμι
Υλικά: 850 γρ. αλεύρι, 100 γρ. μαγιά μπίρας, 6 αυγά, 180 γρ. βούτυρο, 180 γρ. ζάχαρη, 1 κοφτή κουταλιά αλάτι, 100 γρ. κάντιτα, 100 γρ. σταφίδα και ξύσμα ενός πορτοκαλιού.
Εκτέλεση: Ανακατεύουμε τα 100 γρ. αλεύρι με την μαγιά, διαλυμένη προηγουμένως σε χλιαρό νερό κάνουμε έτσι ένα προζύμι και το αφήνουμε σε χλιαρό μέρος για 3 ώρες. Ζυμώνουμε το υπόλοιπο αλεύρι με τα αυγά ολόκληρα, το βούτυρο διαλυμένο, τη ζάχαρη, το αλάτι και το ανεβασμένο προζύμι. Εξακολουθούμε το δούλεμα για αρκετή ώρα μέχρι να πετύχουμε μια πυκνή ζύμη. Προσθέτουμε το κίτρο κάντιτα ψιλοκομμένα, την σταφίδα και το ξύσμα πορτοκαλιού.
Αφήνουμε να φουσκώσει η ζύμη μέχρι να διπλασιαστεί σε όγκο και μετά την πλάθουμε σε θολωτό σχήμα χαράζοντας ένα σταυρό στην επιφάνεια. Ψήνουμε την πίτα σε φούρνο 180 βαθμούς για μια ώρα περίπου. Μετά το ψήσιμο θα πρέπει να περάσουν τουλάχιστον 24 ώρες πριν την σερβίρουμε. 
ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Ανακαλύψτε τις Γιορτές

Ταξίδι στο Φως

Ανακαλύψτε τις Γιορτές – Wayne Dyer 5ο μέρος
# Μην αναλαμβάνετε την ευθύνη να περάσει όλο το σπιτικό σας ευτυχισμένες γιορτές. Φροντίστε τον εαυτό σας και κάντε ό,τι σας αρέσει, προκειμένου να περάσετε καλά. Αν υπάρχουν κάποιοι που αρνούνται να εκτιμήσουν αυτά που κάνετε ή τους αρέσει να γκρινιάζουν, μη δίνετε σημασία. Σύντομα θα διαπιστώσετε ότι ένα με-γάλο μέρος από τα πληγωμένα συναισθήματά τους ή τη δύστροπη συμπεριφορά τους, δεν είναι τίποτα παραπίνω από μια στρατηγική για να σας κάνουν να αντιδράσετε. Μπορείτε, αν θέλετε, να τους αντιμετωπίσετε με ευγένεια, καλοσύνη και κατανόηση, αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι πρέπει να αφήνετε να σας αναστατώσουν ή να σας εκμεταλλευτούν οι άλλοι, επειδή αποφασίζουν να είναι δυστυχισμένοι.
# Αν έχετε ενδείξεις αρπακτικής ή παραπονιάρικης συμπεριφοράς, μην την ενισχύετε με την ανταπόκρισή σας ή με το θυμό σας. Προτιμήστε να βγείτε προσωρινά από το δωμάτιο, όταν βλέπετε μια απαράδεκτη συμπεριφορά ή, απλώς, αρνηθείτε να παίξετε το διαιτητή σε κάθε μικροτσακωμό της γιορταστικής περιόδου. Αν διδάξετε στα μέλη της οικογένειάς σας ότι δεν είστε διατεθειμένοι να ανακατευτείτε σε μικροκαυγάδες ή παιδικά ξεσπάσματα και ότι είστε έτοιμοι να αποχωρήσετε από το προσκήνιο μόλις εμφανιστούν, τότε τους βοηθάτε να καταλάβουν τη θέση σας και τους διδάσκετε να σταματούν αυτού του είδους την ενοχλητική συμπεριφορά μπροστά σας.
# Διαμορφώστε τη στάση σας, βήμα το βήμα. Διώξτε τις σκέψεις που σας ρίχνουν το ηθικό. Θυμίστε στον εαυτό σας ότι η εποχή αυτή είναι η πιο ενεργητική για τα περισσότερα παιδιά, γεμάτη, σχεδόν καθημερινά, με εκπλήξεις και συναρπαστικά πράγματα. Είναι κι αυτά ασυνήθιστα σε τόσο υψηλό επίπεδο ενθουσιασμού και καινούργιων πραγμάτων κι έτσι είναι πιθανόν να αντιδρούν με συμπεριφορές που σας ενοχλούν. Αν δείξετε λίγη κατανόηση και συγκρατήσετε το ξέσπασμα του εκνευρισμού σας, θα τους δείξετε το είδος της συμπεριφοράς που θα θέλατε να υιοθετήσουν και τα ίδια. Συγκρατήστε τον εκνευρισμό σας όταν κάποιος μιλάει δυνατά και προσπαθήστε να μιλήσετε εσείς σε χαμηλούς τόνους. Η προσέγγιση αυτή θα σας είναι χρήσιμη σε όλη τη διάρκεια του χρόνου, είναι, όμως, ιδιαίτερα βοηθητική στην έντονη περίοδο των γιορτών.

Ρολό με γέμιση κρέμα

Ρολό με γέμιση κρέμα

Προστέθηκε από marianna.reee, 01.08.12

Περιγραφή

Ρολό με γέμιση κρέμας και επικάλλυψη σοκολάτας. Πανεύκολο και γρήγορο. Δοκιμάστε το!

Τι χρειαζόμαστε:

Για το ρολό:

• 3 αυγά
• 1 κ.σ. χυμό λεμονιού
• 100 γρ. ζάχαρη
• 1/2 κ.γ. αλάτι
• 2 κ.γ. baking powder
• 100 γρ. αλεύρι

Για τη γέμιση:

• 1 φακελάκι κρέμα ζαχαροπλαστικής

Στα γρήγορα

Κατηγορία

Κορμοί - Ρολά

Μέθοδος

Φούρνου

Διατροφή

Χορτοφαγική

Δυσκολία

Εύκολο

Σερβίρει

8 -10 άτομα

Πως το κάνουμε:

Διαβάστε περισότερο: Ρολό με γέμιση κρέμα 

 http://www.sintagespareas.gr/sintages/rolo-me-gemisi-krema.html#ixzz22bore5Dq

Τί είναι τα Υβρίδια και πόσο "αθώα"είναι

http://proionta-tis-fisis.blogspot.gr/2012/12/blog-post_6674.html

Τί είναι τα Υβρίδια και πόσο "αθώα"είναι.

Υβρίδια καλούνται τα φυτά, τα οποία προκύπτουν από τη διασταύρωση δυο διαφορετικών ποικιλιών του ίδιου είδους και παρουσιάζουν “βελτιωμένα” χαρακτηριστικά σε σχέση με τα φυτά από τα οποία προέρχονται.

Τα “βελτιωμένα” αυτά χαρακτηριστικά εξυπηρετούν εμπορικούς σκοπούς όπως αύξηση της παραγόμενης ποσότητας, αύξηση του μεγέθους των καρπών, ανθεκτικότητα σε ασθένειες, ανθεκτικότητα σε ακραία καιρικά φαινόμενα, ομογενοποίηση των παραγόμενων

προϊόντων για τη διευκόλυνση της τυποποίησής τους, μορφοποίησή τους προς χάρη της καταναλωτικής αισθητικής κ.λ.π.

Κάθε χώρα διαθέτει εκτός των άλλων και ένα μεγάλο φυσικό θησαυρό, την γενετική ποικιλότητα, δηλαδή ποικιλία λαχανικών και φρού­των, καθώς και σπάνια είδη ζώων, προσαρμοσμέ­να όλα στις κλιματικές συνθήκες κάθε χώρας, με την έλευση των μονοπω­λίων βλέπουμε τις ποικι­λίες που κληροδοτήθηκαν από γενιά σε γενιά, να εγκαταλείπονται, χάρη του φτηνού σπόρου που αγο­ράζει ο αγρότης από το μαγαζί. Με λίγα λόγια η ανάπτυξη του διεθνούς εμπορίου σπόρων χτυπάει τις ποικιλίες που ήταν προσαρμοσμένες στις ειδι­κές ανάγκες της περιοχής και έτσι καλλιεργούμενες ποικιλίες προϊόντων, επί­πονης προσπάθειας αιώ­νων, κινδυνεύουν σοβαρά από ολοσχερή εξαφάνιση.

Οι παραδοσιακοί γεωρ­γοί είχαν φτάσει με τον καιρό να έχουν μια ποικι­λία για σχεδόν κάθε ανά­γκη, π.χ. μια ποικιλία που θα την φύτευαν αν προ­βλεπόταν ξηρασία ή μια ποικιλία που θα άντεχε σε κάποια αρρώστια.

Ήξεραν πως να απομο­νώσουν κάποιο επιθυμητό χαρακτηριστικό. Όταν όμως οι Εταιρείες Σπόρων δημιούργησαν τα υβρίδια, ανθεκτικά μεν στα ζιζανιο­κτόνα και στα λιπάσματα, αλλά με άλλες απαιτήσεις (π.χ. συνεχές πότισμα) φρόντισαν να έχουν το α­ποκλειστικό δικαίωμα εκ­μετάλλευσης τους (the patenting of plants) και σαν να μην έφτανε μόνο αυτό, η Ε.Ε. κατάρτισε κατάλογο ποικιλιών που επιτρέπονται να πωλού­νται στις χώρες-μέλη.

Έτσι ποικιλίες που δεν είναι υβρίδια, όλο και πε­ρισσότερες αποκλείονται από τον κατάλογο. Επίσης και χωριάτικες ποικιλίες που αδυνατούν να ορι­στούν, ποικιλίες που δεν αντέχουν στη μεταφορά και δεν μπορεί το προϊόν τους να μαζευτεί με μη­χανές, όπως οι παλιές Ελ­ληνικές τομάτες, που ήταν μεν πεντανόστιμες, αλλά δεν άντεχαν στην μετα­φορά, εν αντιθέσει με τις σημερινές τομάτες υβρίδια με την χοντρή φλούδα.

Προβλέπεται δυστυχώς ότι το 90% των παραδο­σιακών Ευρωπαϊκών ποι­κιλιών θα εξαφανιστεί και η κατάσταση θα γίνει μη αναστρέψιμη. Ήδη οι παραδοσιακές ποικιλίες εξαφανίστηκαν από τη Γερμανία και στην Αγγλία έχουν εξαφανιστεί από την αγορά 1500 ποικιλίες.

η ίδια εταιρεία που έχει πατεντάρει το υβρίδιο, που γενεές ολόκληρες γεωργών είχαν παλέψει να απομονώσουν το συγκε­κριμένο γονίδιο τους, πουλάει και το ζιζανι­οκτόνο που αντέχει το φυτό όπως και τα ανάλογα λιπάσματα; Και δεν είναι μόνο οι γεωργικές ποικι­λίες που κινδυνεύουν να πατενταριστούν παγκό­σμια μέσο της ΟΑΤΤ, αλλά όλη η γενετική ποικιλότητα του πλανήτη. Αλλά το χειρότερο θα είναι όσον αφορά την τροφή μας, ότι όχι μόνο τα υβρίδια θα είναι κάποτε πανάκριβα, αλλά και το ότι όταν μια χώρα δεν ελέγχει τους δικούς της σπόρους, είναι καταδικασμένη σε πολιτική και οικονομική εξάρτηση.

Τα υβρίδια παρουσιάζουν επίσης ένα ακόμη αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό, ότι συνήθως παράγουν στείρους σπόρους κι αν όχι τότε τα φυτά που προέρχονται από σπόρους υβριδίων κατά κανόνα δεν εμφανίζουν τα “βελτιωμένα” χαρακτηριστικά στην επόμενη γενιά.

Ευτυχώς κάτι έχει αρχίσει και κινείται από τους νέους αγρότες πια, αυτούς που μοχθούν στα βιολογικά αγροκτήματα και δεν θεωρούν πολιτικά απαράδεκτο να ασχολούνται με τη γη, παρ' όλη την προσπάθεια-οδηγία της Ε.Ε. για περαι­τέρω μείωση του αγροτι­κού μας πληθυσμού, δημι­ουργώντας την πρώτη Τράπεζα Σπόρων από ντό­πιες ποικιλίες. Ήδη έχουν συγκεντρωθεί σπόροι πά­νω από 2000 ποικιλίες και οι υπεύθυνοι βιοκαλλιεργητές είχαν επισκεφθεί και την Κέρκυρα για να βρουν σπόρους από ντόπιες ποικιλίες.

Πηγή: thesecretrealtruth.blogspot.com

Σημείωση: καθώς αγαπώ πολύ την Ελληνική γλώσσα θέλω να παραθέσω το εξής, διαφωτιστικό, 

Υβρίδια; για να δούμε την ετυμολογία της λέξης...

Υβρίδιο (Βιολ.) Οι απόγονοι μίας διασταύρωσης, στην οποία οι γονείς διαφέρουν γενετικά μεταξύ τους τουλάχιστον σε ένα γονίδιο για ένα κληρονομήσιμο χαρακτηριστικό. Ο όρος συχνά χρησιμοποιείται σε απογόνους από πολύ διαφορετικούς ως προς τα χαρακτηριστικά γονείς, όπως π.χ. για τις ποικιλίες των φυτών. Υβρίδια μεταξύ διαφορετικών ζωικών ή φυτικών ειδών, αν επιτευχθεί διασταύρωση μεταξύ τους, είναι συνήθως στείρα, όπως το μουλάρι (διασταύρωση αλόγου και γαϊδουριού). Ο όρος υβρίδιο χρησιμοποιείται και για κάθε βιολογική δομή, κύτταρο, γονίδιο, ένζυμο, DNA, που προέρχεται από δύο αντίστοιχες δομές, π.χ. δύο κύτταρα που περιέχουν διαφορετικό γενετικό υλικό."(Εγκυκλοπαίδεια "Μαλλιάρης-Παιδεία").

Έτσι λοιπόν, όλοι αυτοί οι σπόροι και τα φυτά του εμπορίου, ευνουχισμένα,  στείρα.. Ο άνθρωπος φρόντισε να διακόψει, μετά από τόσους αιώνες τη φυσική τους αναπαραγωγή, τη δυνατότητά τους να διατηρούν τη ζωή εσαεί.. και να τα πουλάει για λίγα αργύρια, στέρφα και κατεργασμένα, ικανά να επιβιώσουν, μοναχά για μια χρονιά..

Μα η έκπληξή μου ήρθε λίγο αργότερα διαβάζοντας στο Petit Larousse: «Hybride: ους. αρς. και επίθ. (από το ελληνικό «ύβρις»). Λέγεται για λέξεις προερχόμενες από δύο γλώσσες, όπως bureaucratie, για φυτά, για ζώα προερχόμενα από δύο διαφορετικά είδη, όπως το μουλάρι. Τα υβρίδια είναι σπανίως γόνιμα.».

Υβρίδιο από το ύβρις και ύβρις σημαίνει: « Αυθάδης βία πηγάζουσα εξ υπερβολικής συναισθήσεως δυνάμεως ή εκ πάθους, αυθάδεια, αλαζονεία αυθάδης, προπέτεια, συχν. εν τη Οδυσσεία ως επί το πλείστον επί των μνηστήρων.» (Μέγα Λεξικόν της Ελληνικής Γλώσσης Liddell-Scott)

«Ύβρις: ετυμ. εκ του υπέρ (υπέρβασις ορίου) υπέρ - ύπρις - ύβρις. Η Τζιροπούλου - Ευσταθίου στο βιβλίο της «Ο εν τη λέξει Λόγος» εξηγεί ότι η «ύβρις» παράγεται από την πρόθεση υπέρ διότι υπερβαίνει το μέτρο: «ύβρις παρά την υπέρ πρόθεσιν γέγονεν, ύπερις και κατά συγκοπίν ύπρις και τροπή του π σε β.

Η θεά Νέμεσις η τιμωρός των υβριστών, παραγγέλλει «μηδέ υπέρ το μέτρον» και επεμβαίνει όπου διαπράττεται ύβρις, δια να αποκαταστήσει τη διαταραχθείσα ισορροπία. Ήταν η Νύχτα σύμφωνα με τη Θεογονία του Ησίοδου και τον Παυσανία, που δίχως σύντροφο αρσενικό γέννησε την Νέμεσι, για να κρατά σε ισορροπία τις ανθρώπινες υποθέσεις. Νέμεσις από το «νέμω» δίκαιη διανομή, μοιρασιά.

Σπόροι και φυτά υβρίδια, στειρωμένα από ζωή για χάρη κέρδους και ελέγχου. Στειρωμένα μυαλά που συναινούν και υπερβαίνουν το μέτρο για χάρη της βολής τους (για να είναι π.χ. το μανταρίνι και το καρπούζι χωρίς κουκούτσια). Ύβρεις ανθρώπων κατά της φύσης, της Ζωής. Και η Νέμεσις;

Κατά τον Ησίοδο όταν η Νέμεσις εγκαταλείψει οριστικά τη Γη, τότε θα σημάνει το τέλος του τωρινού γένους των ανθρώπων...

Πηγή

Ερώτησις: Όταν πάμε και ψωνίζουμε π.χ. το μανταρίνι και το καρπούζι χωρίς κουκούτσια, ποιος φταίει, αυτός ο "κακός" που τα έφτιαξε ή αυτός που τα καταναλώνει; Ποιος ο υβριστής, λοιπόν;
Ρητορικό το ερώτημα...

Μετά την επόμενη μέρα

Αναδημοσίευση άρθρου από Νέα Ακρόπολη

 http://www.nea-acropoli-ioannina.gr/kinhmatografou/meta-thn-epomenh-mera.html

Μετά την επόμενη μέρα

Σκηνοθέτης Ρόλαντ Έμεριχ

Παίζουν: Ίαν Χολμ, Τζέικ Γκίλενχαλ, Ντένις Κουέιντ

Εδώ έχουμε μια κλασική ταινία καταστροφής, του Ρόναλτ Έμεριχ, από αυτές που λατρεύει τόσο πολύ το Χόλυγουντ, όμως έχει κάτι που την κάνει να ξεχωρίζει. Το σενάριο, αν αφαιρέσουμε τις ακρότητες, θα ταίριαζε πάρα πολύ με τα σενάρια των οικολόγων επιστημόνων που κρούουν εδώ και χρόνια τον κώδωνα του κινδύνου.

Ένας επιστήμονας παρατηρεί ότι στο Βόρειο Πόλο αρχίζουν να λιώνουν τα χιόνια και προειδοποιεί ότι το κλίμα της Γης θα αλλάξει και θα οδηγήσει σε μια εποχή παγετώνων. Δεν γίνεται πιστευτός, ώσπου τα γεγονότα αρχίζουν να τον δικαιώνουν. Χιόνια στο Νέο Δελχί, στο Τόκιο πέφτει χαλάζι σε μέγεθος μεγάλης πέτρας, τυφώνες που δεν αφήνουν τίποτε όρθιο στο Λος Aντζελες, τη Νέα Υόρκη την σκεπάζει ένα τρομακτικό θαλάσσιο κύμα, ενώ στη Σκοτία, στην Αλάσκα και στη Ρωσία η θερμοκρασία αρχίζει να πέφτει τόσο ραγδαία, που η πτώση φτάνει στους δέκα βαθμούς ανά δευτερόλεπτο...

Το εντυπωσιακό επίσης είναι ότι εξαιτίας της ταινίας η NASA έστειλε με e-mail ένα μήνυμα σε δωδεκάδες επιστήμονες και ανώτερους υπαλλήλους στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Goddard ότι θα προβάλλεται από τις 28 Μαΐου μια ταινία, η οποία ασχολείται με την παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας, λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου από την εκπομπή του διοξειδίου του άνθρακα, και σαν αποτέλεσμα θα έχει την αναστάτωση των θερμών ωκεάνιων ρευμάτων του Ατλαντικού που πυροδοτούν μια νέα Εποχή του Πάγου. "Κανένας από τη NASA δεν πρόκειται να δώσει συνεντεύξεις ή να κάνει σχόλια σε οτιδήποτε έχει σχέση με την ταινία", ανέφερε το ηλεκτρονικό μήνυμα της 1ης Απριλίου. Μετά από αντιδράσεις ανακάλεσε. Τι ήταν αυτό που τρόμαξε τη NASA, μήπως η αλήθεια της ταινίας;

Οι δημιουργοί της ταινίας είπαν ότι έχουν θορυβηθεί από τις ανησυχίες των οικολόγων. "Μπορεί στο φιλμ τα γεγονότα να είναι πλασματικά, αλλά το γεγονός είναι ότι η παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου είναι πραγματική" λέει ο Mark Gordon, παραγωγός του φιλμ.

Όμως τι λένε οι επιστήμονες;

«...Ενώ οι πολιτικοί και οι επιστήμονες ανησυχούν για την παγκόσμια θέρμανση, η οποία τείνει να αυξήσει τη γήινη θερμοκρασία κατά 1,4 έως 5,8 βαθμούς Κελσίου μέχρι το τέλος του αιώνα, νέα αποδεικτικά στοιχεία δείχνουν ότι οι φυσικές δυνάμεις θα μπορούσαν εύκολα να μειώσουν τη μέση θερμοκρασία της Γης. Στο παρελθόν το κλίμα του πλανήτη έχει αλλάξει 10 βαθμούς μέσα σε 10 χρόνια. Αυτό μπορεί να μη φαίνεται πολύ, αλλά την τελευταία φορά που η μέση θερμοκρασία του πλανήτη ήταν 10 βαθμούς πιο κάτω, είχαμε μια Εποχή Πάγου. "Το σύστημα του κλίματος μπορεί να αλλάζει εντυπωσιακά και γρήγορα, με τρόπους που βρίσκονται έξω από τη σύγχρονη ανθρώπινη εμπειρία" λέει ο Mark Eakin, επικεφαλής του προγράμματος παλαιοκλιματολογίας της Εθνικής Ωκεάνιας και Ατμοσφαιρικής Διοίκησης (NOAA). Η Μικρή Παγετωνική Εποχή - που στην πραγματικότητα είναι τρεις ευδιάκριτες περίοδοι ψύχους -κατέψυξε τη Βόρεια Ευρώπη και μέρος των Ηνωμένων Πολιτειών. Έστειλε τους Βίκινγκς πίσω στην Ευρώπη από τα φυλάκιά τους στη Γροιλανδία. Τα αγροκτήματα στη Νορβηγία καλύφθηκαν με παγετώνες και οι απώλειες στις σοδειές σε όλη την Ευρώπη προκάλεσαν λιμούς και τρομακτική άνοδο των σιτηρών.

Το 1816, η Νέα Αγγλία δοκίμασε "τη χρονιά χωρίς καλοκαίρι", όταν καταστράφηκαν πολλές σοδειές. "Η Μικρή Παγετωνική Εποχή είναι η μόνη απότομη κλιματική αλλαγή που οι άνθρωποι έχουν δει στην πράξη στη βιομηχανική εποχή, αναφέρει ο Lloyd Keigwin. Άλλες απότομες αλλαγές, σαν την απότομη ψύξη πριν 8.200 χρόνια, θα μπορούσαν να είναι πολύ πιο αποδιοργανωτικές. Δεδομένου ότι οι επιστήμονες έχουν μελετήσει τα αρχεία του κλίματος, που έχουν παγιδευτεί στους πάγους από την Ανταρκτική και τη Γροιλανδία αλλά και σε δείγματα λάσπης κάτω από τον ωκεάνιο βυθό, δείχνουν γρήγορες αλλαγές...». (Πηγή: www.physics4u.gr)

Στην Αλάσκα, συγκεκριμένα βρέθηκαν αποθέματα ενός μίγματος υλικού με χώμα, ογκόλιθους, φυτά και ζώα. Ο Καθηγητής του πανεπιστημίου του Ν.Μεξικού Frank C. Hibben λέει ότι αυτά που περιέχει αυτή η λάσπη μας διηγούνται την ιστορία μιας πλούσιας πανίδας και φαίνεται να υπήρξε μια κατακλυσμική καταστροφή πριν από 10.000 χρόνια που πάγωσε τα πάντα ξαφνικά.

Στη Σιβηρία ανακαλύφθηκαν μαμούθ που πάγωσαν τόσο απότομα, ώστε στα στομάχια τους υπήρχε ακόμη τροφή μιας πλούσιας χλωρίδας. Πώς ξαφνικά πάγωσαν τόσες δεκάδες μαμούθ σε μια τότε ζεστή περιοχή;

Το Spitzbergen είναι ένα νησί του Αρκτικού Ωκεανού 11 μοίρες από τον βόρειο πόλο, βόρεια της Νορβηγίας. Ήταν ακατοίκητο έως το 1890, όταν μια αποστολή κατοίκησε εκεί. Για 6 μήνες δεν υπάρχει καθόλου ηλιακό φως, αλλά όμως έχουν βρεθεί απολιθωμένα φυτά και λουλούδια που δείχνουν ότι κάποτε αυτό το μέρος είχε εύκρατο κλίμα.

Στο αντίθετο άκρο, στην Ανταρκτική, ο Ernest Schackleton βρήκε υπόστρωμα από κάρβουνο 200 μίλια από το Νότιο Πόλο. Μια εξερεύνηση που έγινε το 1935 ανακάλυψε απολιθώματα από φτέρες και από ένα θηλαστικόμορφο ερπετό. Έτσι λοιπόν καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι και τα δύο άκρα της σφαίρας μας κάποτε ήταν τουλάχιστον 30 μοίρες πιο κοντά στον ισημερινό.

Ο Αϊνστάιν όχι πολύ καιρό πριν, είχε κάνει μια ξεκάθαρη αναφορά στην πιθανή ραγδαία μεταβολή του άξονα της Γης : «...Στην πολική περιοχή υπάρχει ένα απόθεμα πάγου, το οποίο δεν κατανέμεται συμμετρικά στους πόλους. Η κίνηση της Γης δρα ασύμμετρα στις αποθηκευμένες μάζες πάγου και προκαλεί φυγόκεντρη ορμή, η οποία μεταβιβάζεται στο στέρεο φλοιό της γης. Η τάση αυτή, όταν φτάσει σε κρίσιμο σημείο, θα προκαλέσει τη μετακίνηση του φλοιού της γης και αυτό θα εκτοπίσει τους πόλους της προς τον ισημερινό...».

Εάν αναζητήσουμε μια απάντηση για το παρελθόν της γης μέσα στους μύθους και τις παραδόσεις των αρχαίων πολιτισμών, θα βρούμε χιλιάδες μύθους με πολλά κοινά σημεία που περιγράφουν κατακλυσμούς.

Και δεν είναι μόνο ο κατακλυσμός του Νώε, του Γιλγαμές ή του Δευκαλίωνα και της Πύρας που είναι τόσο γνωστοί σε μας.

Για παράδειγμα, ο μύθος του Φαέθωνα που οδηγεί το άρμα του ήλιου χωρίς να ξέρει και προξενεί τρομερές καταστροφές στη γη. Ο Πλάτων λέει στον Τίμαιο για το μύθο αυτό, πως δηλώνει μια παρέκκλιση της κίνησης των σωμάτων τα οποία κινούνται γύρω από τη Γη και τους Ουρανούς.

Ο ίδιος ο Πλάτωνας αναφέρει επίσης ότι υπήρξαν πολλές μεγάλες καταστροφές πάνω στη γη, οι οποίες γίνονται με μια συγκεκριμένη συχνότητα και πάντα εναλλάσσονται από νερό και από φωτιά.

Στον Αιγυπτιακό πάπυρο "Harris" διαβάζουμε για μια κοσμική βίαιη έκρηξη από φωτιά και νερό όταν «ο νότος έγινε βορράς και η Γη αναποδογύρισε». Εδώ έχουμε μια ξεκάθαρη αναφορά στην αλλαγή του άξονα της γης.

Η μυθολογία των Ινδιάνων Χόπι μιλά για την ύπαρξη 4 κόσμων, τρεις από τους οποίους καταστράφηκαν διαδοχικά. Ο πρώτος κόσμος από φωτιά και ηφαιστειακές εκρήξεις, στη δεύτερη καταστροφή τα βουνά βυθίστηκαν στις θάλασσες και η γη γέμισε πάγους. Ο τρίτος κόσμος καταστράφηκε από κύματα που έπεσαν πάνω στις ηπείρους και κείνες βούλιαξαν, ενώ ο παρών τέταρτος κόσμος θα καταστραφεί από τη μετατόπιση των πόλων της γης και από κατακλυσμό. (Frank Waters, Book of the Hopi).

Οι Εσκιμώοι της Γροιλανδίας θυμούνται μια εποχή που η Γη έγειρε και οι άνθρωποι έπεσαν στη θάλασσα και πνίγηκαν.

Οι Ινδιάνοι Πόνι της Αμερικής πιστεύουν σε μια μακρινή εποχή που οι πολικοί αστέρες του Βορρά και του Νότου πήγαν να επισκεφτούν ο ένας τον άλλον και πιστεύουν ότι μια παρόμοια καταστροφή θα συμβεί στο τέλος του κόσμου όταν οι ουρανοί θα μετακινηθούν και τα αστέρια θα έρθουν στη γη.

Η Ε.Π.Μπλαβάτσκυ, μια μεγάλη εσωτερίστρια και ερευνήτρια στο χώρο του αγνώστου γράφει στο βιβλίο της Μυστική Δοξασία (ΙΙ:725-6): "Tο ότι οι κόσμοι καταστρέφονται περιοδικά από φωτιά και νερό, διαδοχικά, είναι μια δοξασία τόσο παλιά όσο και ο άνθρωπος. Όπως η γη χρειάζεται ανάπαυση και ανανέωση, νέες δυνάμεις και μια αλλαγή για το έδαφος της, έτσι το ίδιο χρειάζεται και το νερό. Γι αυτό επέρχεται μια περιοδική ανακατανομή της ξηράς και του νερού, αλλαγές κλίματος κ.λ.π. πράγματα που επέρχονται μέσω γεωλογικής αναστάτωσης και καταλήγουν σε μια τελική μεταβολή στον άξονα".

Ίσως τελικά η απάντηση σε όλα αυτά να κρύβεται μέσα στο νόμο εκείνο που κάνει την φύση να πεθαίνει κάθε Χειμώνα και να αναγεννιέται κάθε Άνοιξη...

Joomla SEF URLs by Artio

ΦΩΤΗΣ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ - Τὸ βλογημένο μαντρί

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων)

 
ΦΩΤΗΣ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ - 
Τὸ βλογημένο μαντρί

Κάθε χρόνο ὁ Ἅγιος Βασίλης τὶς παραμονὲς τῆς Πρωτοχρονιᾶς γυρίζει ἀπὸ χώρα σὲ χώρα κι ἀπὸ χωριὸ σὲ χωριό, καὶ χτυπᾶ τὶς πόρτες γιὰ νὰ δεῖ ποιὸς θὰ τὸν δεχτεῖ μὲ καθαρὴ καρδιά.

Μία χρονιὰ λοιπόν, πῆρε τὸ ραβδί του καὶ τράβηξε. Ἤτανε σὰν καλόγερος ἀσκητής, ντυμένος μὲ κάτι μπαλωμένα παλιοράσα, μὲ χοντροπάπουτσα στὰ ποδάρια του καὶ μ᾿ ἕνα ταγάρι περασμένο στὸν ὦμο του. Γι᾿ αὐτὸ τὸν παίρνανε γιὰ διακονιάρη καὶ δὲν τ᾿ ἀνοίγανε τὴν πόρτα. Ὁ Ἅγιος Βασίλης ἔφευγε λυπημένος, γιατὶ ἔβλεπε τὴν ἀπονιὰ τῶν ἀνθρώπων καὶ συλλογιζότανε τοὺς φτωχοὺς ποὺ διακονεύουνε, ἐπειδὴς ἔχουνε ἀνάγκη, μ᾿ ὅλο ποὺ αὐτὸς ὁ ἴδιος δὲν εἶχε ἀνάγκη ἀπὸ κανέναν, κι οὔτε πεινοῦσε, οὔτε κρύωνε.

Ἀφοῦ βολόδειρε(1) ἀπὸ δῶ κι ἀπὸ κεῖ, κι ἀφοῦ πέρασε ἀπὸ χῶρες πολλὲς κι ἀπὸ χιλιάδες χωριὰ καὶ πολιτεῖες, ἔφταξε στὰ ἑλληνικὰ τὰ μέρη, πού ῾ναι φτωχὸς κόσμος. Ἀπ᾿ ὅλα τὰ χωριὰ πρόκρινε τὰ πιὸ φτωχά, καὶ τράβηξε κατὰ κεῖ, ἀνάμεσα στὰ ξερὰ βουνὰ ποὺ βρισκόντανε κάτι καλύβια, πεινασμένη λεμπεσουριά(2).
Περπατοῦσε νύχτα κι ὁ χιονιᾶς βογκοῦσε, ἡ πλάση ἤτανε πολὺ ἄγρια. Ψυχὴ ζωντανὴ δὲν ἀκουγότανε, ἐξὸν ἀπὸ κανένα τσακάλι ποὺ γάβγιζε.

Ἀφοῦ περπάτηξε κάμποσο, βρέθηκε σ᾿ ἕνα ἀπάγκιο ποὺ ἔκοβε ὁ ἀγέρας ἀπό ῾να μικρὸ βουνό, κι εἶδε ἕνα μαντρὶ κολλημένο στὰ βράχια. Ἄνοιξε τὴν αὐλόπορτα ποὺ ἤτανε κανωμένη ἀπὸ ἄγρια ρουπάκια(3) καὶ μπῆκε στὴ μάντρα. Τὰ σκυλιὰ ξυπνήσανε καὶ πιάσανε καὶ γαβγίζανε. Πέσανε ἀπάνω του νὰ τὸν σκίσουνε· μά, σὰν πήγανε κοντά του, σκύψανε τὰ κεφάλια τους καὶ σερνόντανε στὰ ποδάρια του, γλείφανε τὰ χοντροπάπουτσά του, γρούζανε φοβισμένα καὶ κουνούσανε παρακαλεστικὰ τὶς οὐρές τους.

Ὁ Ἅγιος σίμωσε στὸ καλύβι τοῦ τσομπάνου καὶ χτύπησε τὴν πόρτα μὲ τὸ ραβδί του καὶ φώναξε:
«Ἐλεῆστε με, χριστιανοί, γιὰ τὶς ψυχὲς τῶν ἀποθαμένων σας! Κι ὁ Χριστὸς μᾶς διακόνεψε σὰν ἦρθε σὲ τοῦτον τὸν κόσμο!».
Ἡ πόρτα ἄνοιξε καὶ βγῆκε ἕνας τσομπάνης, παλικάρι ὡς εἰκοσιπέντε χρονῶ, μὲ μαῦρα γένια· καὶ δίχως νὰ δεῖ καλὰ καλὰ ποιὸς χτυποῦσε τὴν πόρτα, εἶπε στὸ γέροντα:
«Πέρασε μέσα στ᾿ ἀρχοντικό μας νὰ ζεσταθεῖς! Καλὴ μέρα καὶ καλὴ χρονιά!».
Αὐτὸς ὁ τσομπάνης ἤτανε ὁ Γιάννης ὁ Μπάικας, ποὺ τὸν λέγανε Γιάννη Βλογημένον, ἄνθρωπος ἀθῶος σὰν τὰ πρόβατα ποὺ βόσκαγε, ἀγράμματος ὁλότελα.
Μέσα στὴν καλύβα ἔφεγγε μὲ λιγοστὸ φῶς ἕνα λυχνάρι. Ὁ Γιάννης, σὰν εἶδε στὸ φῶς πὼς ὁ μουσαφίρης ἤτανε γέροντας καλόγερος, πῆρε τὸ χέρι του καὶ τ᾿ ἀνασπάστηκε καὶ τό ῾βαλε ἀπάνω στὸ κεφάλι του. Ὕστερα φώναξε καὶ τὴ γυναίκα του, ὡς εἴκοσι χρονῶ κοπελούδα, ποὺ κουνοῦσε τὸ μωρό τους μέσα στὴν κούνια. Κι ἐκείνη πῆγε ταπεινὰ καὶ φίλησε τὸ χέρι τοῦ γέροντα, κι εἶπε:
«Κόπιασε, παπποῦ, νὰ ξεκουραστεῖς».
Ὁ Ἅγιος Βασίλης στάθηκε στὴν πόρτα καὶ βλόγησε τὸ καλύβι κι εἶπε:
«Βλογημένοι νά ῾σαστε, τέκνα μου, κι ὅλο τὸ σπιτικό σας! Τὰ πρόβατά σας νὰ πληθαίνουν ὡς τοῦ Ἰὼβ μετὰ τὴν πληγὴν καὶ ὡς τοῦ Ἀβραὰμ καὶ ὡς τοῦ Λάβαν! Ἡ εἰρήνη τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ νὰ εἶναι μαζί σας!».
Ὁ Γιάννης ἔβαλε ξύλα στὸ τζάκι καὶ ξελόχισε(4) ἡ φωτιά. Ὁ Ἅγιος ἀπίθωσε σὲ μία γωνιὰ τὸ ταγάρι του, ὕστερα ἔβγαλε τὸ μπαλωμένο τὸ ράσο του κι ἀπόμεινε μὲ τὸ ζωστικό του. Τὸν βάλανε κι ἔκατσε κοντὰ στὴ φωτιά, κι ἡ γυναίκα τοῦ ῾βαλε καὶ μία μαξιλάρα ν᾿ ἀκουμπήσει.
Ὁ Ἅγιος Βασίλης γύρισε κι εἶδε γύρω του καὶ ξανάπε μέσα στὸ στόμα του:
«Βλογημένο νά ῾ναι τοῦτο τὸ καλύβι!».
Ὁ Γιάννης μπαινόβγαινε, γιὰ νὰ φέρει τό ῾να καὶ τ᾿ ἄλλο. Ἡ γυναίκα του μαγείρευε. Ὁ Γιάννης ξανάριξε ξύλα στὴ φωτιά.
Μονομιᾶς φεγγοβόλησε τὸ καλύβι μὲ μίαν ἀλλιώτικη λάμψη καὶ ἐφάνηκε σὰν παλάτι. Τὰ δοκάρια σὰν νά ῾τανε μαλαμοκαπνισμένα, κι οἱ πυτιὲς(5) ποὺ ἤτανε κρεμασμένες σὰν νὰ γινήκανε χρυσὰ καντήλια, καὶ τὰ τυροβόλια κι οἱ καρδάρες καὶ τ᾿ ἄλλα τὰ σύνεργα ποὺ τυροκομοῦσε ὁ Γιάννης, λὲς κι ἤτανε διαμαντοκολλημένα. Καὶ τὰ ξύλα ποὺ καιγόντανε στὴ φωτιὰ εὐωδιάζανε σὰν μοσκολίβανο καὶ δὲν τρίζανε, ὅπως τρίζανε τὰ ξύλα τῆς φωτιᾶς, παρὰ ψέλνανε σὰν τοὺς ἀγγέλους πού ῾ναι στὸν Παράδεισο.
Ὁ Γιάννης ἤτανε καλὸς ἄνθρωπος, ὅπως τὸν ἔφτιαξε ὁ Θεός.
Φτωχὸς ἤτανε, εἶχε λιγοστὰ πρόβατα, μὰ πλούσια καρδιά: «Τῇ πτωχείᾳ τὰ πλούσια!». Ἤτανε αὐτὸς καλός, μὰ εἶχε καὶ καλὴ γυναίκα. Κι ὅποιος τύχαινε νὰ χτυπήσει τὴν πόρτα τους, ἔτρωγε κι ἔπινε καὶ κοιμότανε. Κι ἂν ἤτανε καὶ πικραμένος, ἔβρισκε παρηγοριά. Γι᾿ αὐτὸ κι ὁ Ἅγιος Βασίλης κόνεψε στὸ καλύβι τους, ξημερώνοντας Πρωτοχρονιά, παραμονὴ τῆς χάρης του, κι ἔδωσε τὴν εὐλογία του.
Κείνη τὴ νύχτα τὸν περιμένανε ὅλες οἱ πολιτεῖες καὶ τὰ χωριὰ τῆς οἰκουμένης, ἀρχόντοι, δεσποτάδες κι ἐπίσημοι ἀνθρώποι, πλὴν ἐκεῖνος δὲν πῆγε σὲ κανέναν τέτοιον ἄνθρωπο, παρὰ πῆγε στὸ μαντρὶ τοῦ Γιάννη τοῦ Βλογημένου.
Σὰν βολέψανε τὰ πρόβατα, μπῆκε μέσα ὁ Γιάννης καὶ λέγει στὸ γέροντα:
«Γέροντα, μεγάλη χαρὰ ἔχω ἀπόψε ποὺ ἦρθες, ν᾿ ἀκούσουμε κι ἐμεῖς κανένα γράμμα, γιατὶ δὲν ἔχουμε ἐκκλησία κοντά μας, μήτε κἂν ῥημοκλήσι. Ἐγὼ ἀγαπῶ πολὺ τὰ γράμματα τῆς θρησκείας μας, κι ἂς μὴν τὰ καταλαβαίνω, γιατὶ εἶμαι ξύλο ἀπελέκητο. Μία φορὰ μᾶς ἦρθε ἕνας γέροντας Ἁγιονορίτης καὶ μᾶς ἄφησε τούτη τὴν ἁγιωτικὴ φυλλάδα, κι ἂν λάχει νὰ περάσει κανένας γραμματιζούμενος καμιὰ φορά, τὸν βάζω καὶ τὴ διαβάζει. Ἐγὼ ὅλα ὅλα τὰ γράμματα ποὺ ξέρω εἶναι τρία λόγια ποὺ τά ῾λεγε ἕνας γραμματιζούμενος, ποὺ ἔβγαζε λόγο στὸ χωριό, δυὸ ὧρες ἀπὸ δῶ, κι ἀπὸ τὶς πολλὲς φορὲς ποὺ τά ῾λεγε, τυπωθήκανε στὴ θύμησή μου. Αὐτὸς ὁ γραμματικὸς ἔλεγε καὶ ξανάλεγε: ῾Σκώνιτι οὐ μήτηρ του κι τοὺν ἀνισπάζιτι κι τοῦ λέγ᾿: Τέκνου μου! Τέκνου μου!᾿. Αὐτὰ τὰ γράμματα ξέρω...».
Ἤτανε μεσάνυχτα. Ὁ ἀγέρας βογγοῦσε. Ὁ Ἅγιος Βασίλης σηκώθηκε ἀπάνου καὶ στάθηκε γυρισμένος κατὰ τὴν ἀνατολὴ κι ἔκανε τὸ σταυρό του τρεῖς φορές. Ὕστερα ἔσκυψε καὶ πῆρε ἀπὸ τὸ ταγάρι του μία φυλλάδα κι εἶπε:
«Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν πάντοτε, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων!».
Ὁ Γιάννης πῆγε καὶ στάθηκε ἀπὸ πίσω του καὶ σταύρωσε τὰ χέρια του. Ἡ γυναίκα του βύζαξε τὸ μωρὸ καὶ πῆγε κι ἐκείνη καὶ στάθηκε κοντὰ στὸν ἄντρα της.
Κι ὁ γέροντας εἶπε τὸ «Θεὸς Κύριος» καὶ τ᾿ ἀπολυτίκιο τῆς Περιτομῆς «Μορφὴν ἀναλλοιώτως ἀνθρωπίνην προσέλαβες», χωρὶς νὰ πεῖ καὶ τὸ δικό του τ᾿ ἀπολυτίκιο, ποὺ λέγει : «Εἰς πᾶσαν τὴν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος σου». Ἔψελνε γλυκὰ καὶ ταπεινά, κι ὁ Γιάννης κι ἡ Γιάνναινα τὸν ἀκούγανε μὲ κατάνυξη καὶ κάνανε τὸ σταυρό τους. Κι εἶπε ὁ Ἅγιος Βασίλης τὸν ὄρθρο καὶ τὸν κανόνα τῆς ἑορτῆς «Δεῦτε λαοί, ἄσωμεν», χωρὶς νὰ πεῖ τὸ δικό του κανόνα «Σοῦ τὴν φωνὴν ἔδει παρεῖναι, Βασίλειε». Κι ὕστερα εἶπε ὅλη τὴ λειτουργία κι ἔκανε ἀπόλυση.
Καθίσανε στὸ τραπέζι καὶ φάγανε, ὁ Ἅγιος Βασίλειος ὁ Μέγας, ὁ Γιάννης ὁ Βλογημένος, ἡ γυναίκα του κι ὁ μπάρμπα - Μάρκος ὁ Βουβός, ποὺ τὸν εἶχε συμμαζέψει ὁ Γιάννης καὶ τὸν βοηθοῦσε.
Καί, σὰν ἀποφάγανε, ἔφερε ἡ γυναίκα τὴ βασιλόπιτα καὶ τὴν ἔβαλε ἀπάνω στὸ σοφρᾶ. Κι ὁ Ἅγιος Βασίλης πῆρε τὸ μαχαίρι καὶ σταύρωσε τὴ βασιλόπιτα κι εἶπε:
«Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος!».
Κι ἔκοψε τὸ πρῶτο τὸ κομμάτι κι εἶπε: «τοῦ Χριστοῦ», ἔκοψε τὸ δεύτερο κι εἶπε: «τῆς Παναγίας», κι ὕστερα ἔκοψε τὸ τρίτο καὶ δὲν εἶπε: «τοῦ Ἁγίου Βασιλείου», ἀλλὰ εἶπε: «τοῦ νοικοκύρη τοῦ Γιάννη τοῦ Βλογημένου!».
Πετάγεται ὁ Γιάννης καὶ τοῦ λέγει:
«Γέροντα, ξέχασες τὸν Ἅη-Βασίλη!».
Τοῦ λέγει ὁ Ἅγιος:
«Ἀλήθεια, τὸν ξέχασα!».
Κι ἔκοψε ἕνα κομμάτι κι εἶπε:
«Τοῦ δούλου τοῦ Θεοῦ Βασιλείου!».
Ὕστερα ἔκοψε πολλὰ κομμάτια, καὶ σὲ κάθε ἕνα ποὺ ἔκοβε ἔλεγε: «τῆς νοικοκυρᾶς», «τοῦ μωροῦ», «τοῦ δούλου τοῦ Θεοῦ Μάρκου τοῦ μογιλάλου(6)», «τοῦ σπιτιοῦ», «τῶν ζωντανῶν», «τῶν φτωχῶν».
Λέγει πάλι ὁ Γιάννης στὸν Ἅγιο:
«Γέροντα, γιατί δὲν ἔκοψες γιὰ τὴν ἁγιοσύνη σου;».
Τοῦ λέγει ὁ Ἅγιος:
«Ἔκοψα, εὐλογημένε!».
Μὰ ὁ Γιάννης δὲν κατάλαβε τίποτα, ὁ καλότυχος!
Ἔστρωσε ἡ γυναίκα, γιὰ νὰ κοιμηθοῦνε. Σηκωθήκανε νὰ κάνουνε τὴν προσευχή τους. Ὁ Ἅγιος Βασίλης ἄνοιξε τὶς ἀπαλάμες του κι εἶπε τὴν δική του τὴν εὐχή, ποὺ τὴ λέγει ὁ παπᾶς στὴ λειτουργία:
«Κύριος ὁ Θεός μου, οἶδα ὅτι οὔκ εἰμι ἄξιος, οὐδὲ ἱκανός, ἴνα ὑπὸ τὴν στέγην εἰσέλθῃς τοῦ οἴκου τῆς ψυχῆς μου...».
Σὰν τελείωσε τὴν εὐχὴ κι ἑτοιμαζόντανε νὰ πλαγιάσουνε, τοῦ λέγει ὁ Γιάννης :
«Ἐσύ, γέροντα, ποῦ ξέρεις τὰ γράμματα, πές μας σὲ ποιὰ παλάτια ἄραγες πῆγε ἀπόψε ὁ Ἅη-Βασίλης; Οἱ ἀρχόντοι κι οἱ βασιλιάδες τί ἁμαρτίες μπορεῖ νά ῾χουνε; Ἐμεῖς οἱ φτωχοὶ εἴμαστεν ἁμαρτωλοὶ καὶ κακορίζικοι, ἐπειδὴς ἡ φτώχεια μᾶς κάνει νὰ κολαζόμαστε!».
Ὁ Ἅγιος Βασίλης δάκρυσε. Σηκώθηκε πάλι ἀπάνω, ἅπλωσε τὶς ἀπαλάμες του καὶ ξαναεῖπε τὴν εὐχὴ ἀλλιώτικα:
«Κύριε ὁ Θεός μου, οἶδας ὅτι ὁ δοῦλος Ἰωάννης ὁ ἁπλοῦς, ἄξιός ἐστιν καὶ ἱκανός, ἵνα ὑπὸ τὴν στέγην αὐτοῦ εἰσέλθῃς, ὅτι νήπιος ὑπάρχει, καὶ τῶν τοιούτων ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν...».
Καὶ πάλι δὲν κατάλαβε τίποτα ὁ Γιάννης ὁ καλότυχος, ὁ Γιάννης ὁ Βλογημένος.
________________________________________
Λεξιλόγιο
1. Βολοδέρνω - βασανίζομαι γυρνώντας ἀπὸ δῶ κι ἀπὸ κεῖ
2. Λεμπεσουριὰ - φτωχολογιά
3. Ρουπάκι - ἀγριοβελανιδιά
4. Ξελοχίζω - ζωηρεύω τὴ φωτιά
5. Πυτιὰ (ἡ) - μαγιὰ ἀπ᾿ τὴν ὁποία γίνεται τὸ τυρί
6. Μογιλάλος - βουβός
 
ΑΠΟhttp://users.uoa.gr/~nektar/arts/tributes/fwths_kontogloy/to_bloghmeno_mantri.htm