ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων)

6 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1941 Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΕΠΙΤΙΘΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Α. ΒΛΑΧΟΣ «ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ Α.Ε. ΤΟΝ κ. Α. ΧΙΤΛΕΡ, ΑΡΧΙΚΑΓΚΕΛΛΑΡΙΟΝ TOΥ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ»Απόσπασμα
….Καὶ Σεῖς; Σεῖς -λέγουν πάντοτε- θὰ ἐπιχειρήσετε νὰ εἰσβάλετε εἰς τὴν Ἑλλάδα. Καὶ ἡμεῖς, λαὸς ἀφελὴς ἀκόμη, δὲν τὸ πιστεύομεν. Δὲν πιστεύομεν ὅτι στρατὸς μὲ ἱστορίαν καὶ μὲ παράδοσιν -αὐτὸ καὶ οἱ ἐχθροί του δὲν τὸ ἀρνοῦνται- θὰ θελήση νὰ κηλιδωθῆ διὰ μιᾶς πράξεως παναθλίας. Δὲν πιστεύομεν ὅτι ἕνα Κράτος πάνοπλον, ὀγδοήκοντα πέντε ἑκατομμυρίων ἀνθρώπων, μαχόμενον διὰ νὰ δημιουργήση εἰς τὸν Κόσμον «νέαν τάξιν πραγμάτων» -τάξιν, φανταζόμεθα, ἀρετῆς- θὰ ζητήση νὰ πλευροκοπήση ἕνα Ἔθνος μικρόν, ποῦ ἀγωνίζεται ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας του, μαχόμενον πρὸς μίαν Αὐτοκρατορίαν σαράντα πέντε ἑκατομμυρίων.
Διότι τί θὰ κάμη ὁ Στρατὸς αὐτός, Ἐξοχώτατε, ἂν ἀντὶ πεζικοῦ, πυροβολικοῦ καὶ μεραρχιῶν, στείλη ἡ Ἑλλὰς φύλακας εἰς τὰ σύνορά της εἴκοσι χιλιάδας τραυματιῶν, χωρὶς πόδια, χωρὶς χέρια, μὲ τὰ αἵματα καὶ τοὺς ἐπιδέσμους, διὰ νὰ τὸν ὑποδεχθοῦν;... Αὐτοὺς τοὺς στρατιώτας φύλακας θὰ ὑπάρξη στρατὸς διὰ νὰ τοὺς κτυπήση;
Ἀλλ᾿ ὄχι, δὲν πρόκειται νὰ γίνη αὐτό. Ὁ ὀλίγος ἢ πολὺς στρατὸς τῶν Ἑλλήνων ποὺ εἶναι ἐλεύθερος, ὅπως ἐστάθη εἰς τὴν Ἤπειρον, θὰ σταθῆ, ἂν κληθῆ, εἰς τὴν Θράκην. Καὶ τί νὰ κάμη;... Θὰ πολεμήση. Καὶ ἐκεῖ. Καὶ θὰ ἀγωνισθῆ. Καὶ ἐκεῖ. Καὶ θ᾿ ἀποθάνη. Καὶ ἐκεῖ. Καὶ θ᾿ ἀναμείνη τὴν ἐκ Βερολίνου ἐπιστροφὴν τοῦ δρομέως, ὁ ὁποῖος ἦλθε πρὸ πέντε ἐτῶν καὶ ἔλαβε ἀπὸ τὴν Ὀλυμπίαν τὸ φῶς, διὰ νὰ μεταβάλη εἰς δαυλὸν τὴν λαμπάδα καὶ φέρη τὴν πυρκαϊὰν εἰς τὸν μικρόν, τὴν ἔκτασιν, αλλὰ μέγιστον αὐτὸν τόπον, ὁ ὁποῖος, ἀφοῦ ἔμαθε τὸν κόσμον ὅλον νὰ ζῆ, πρέπει τώρα νὰ τὸν μάθη καὶ ν᾿ ἀποθνήσκη.
Μετ᾿ ἐξόχου τιμῆς
Γ. Α. ΒΛΑΧΟΣ ΠΗΓΗ http://pheidias.antibaro.gr/1940/gab.htm

Ο λίθος VIII της δυτικής ζωφόρου

Pavlost GpaAPXAIA EΛΛAΣ

Ο λίθος VIII της δυτικής ζωφόρου
Γενειοφόρος ιππέας προσπαθεί να δαμάσει το άλογό του. Θεωρείται έργο του ίδιου του γλύπτη, Φειδία. 442-438 π.Χ.
ΙΠΠΕΙΣ

Οι αριστοκράτες της Αρχαίας Αθήνας.

Στην αρχαία Ελλάδα η χρήση του αλόγου, σε πολεμικά άρματα, είναι γνωστή από τον 16ο αιώνα π.Χ., ενώ κατά τη δεύτερη χιλιετία η ταφή αλόγων μαζί με τον κύριο τους καταδεικνύει την ιδιαίτερη σημασία τους.
Οι Έλληνες στον Τρωικό πόλεμο κατακτούν την Τροία
προσφέροντας στους εχθρούς «δώρο» με τη μορφή αλόγου, τον περίφημο «Δούρειο Ίππο».
Η κατοχή αλόγου και η δαπανηρή συντήρησή του ήταν ακριβή υπόθεση. Αναφέρεται πως το 421 π.Χ. ένα άλογο στοίχιζε το υπέρογκο ποσό των 1200 ασημένιων αττικών δραχμών. Ως εκ τούτου μόνο η αριστοκρατική τάξη είχε αυτή τη δυνατότητα και έτσι το άλογο αποτελούσε σύμβολο κύρους, πλούτου και κοινωνικής θέσης.
Τον 6ο αιώνα π.Χ. πολλές αριστοκρατικές οικογένειες επιδείκνυαν την υπεροχή τους, επιλέγοντας ονόματα με πρώτο ή δεύτερο συνθετικό τη λέξη «ίππος» (π.χ. «Ιππίας» και «Ίππαρχος», γιοι του
τύραννου Πεισίστρατου, «Ξάνθιππος», πατέρας του Περικλή).
Ο νομοθέτης Σόλων (αρχές 6ου αι. π.Χ.), κάνοντας διάκριση των τεσσάρων κοινωνικών ομάδων της αθηναϊκής πολιτείας, ενέταξε αυτούς τους αριστοκράτες στη δεύτερη ανώτερη κοινωνική τάξη, εκείνη των Ιππέων. Κατά την περίοδο διακυβέρνησης του Περικλή (461-429 π.Χ.), ο ρόλος των ιππέων αναβαθμίστηκε· συγκροτήθηκε σώμα χιλίων ανδρών (ιππικό) το οποίο λάμβανε μέρος σε στρατιωτικές επιχειρήσεις και σε σημαντικές θρησκευτικές γιορτές, όπως τα μεγάλα Παναθήναια.
Αρχαίοι συγγραφείς όπως ο Θουκυδίδης και ο Ξενοφώντας κάνουν αναφορά στη συμβολή των ιππέων στις νίκες των Αθηναίων εναντίον των Σπαρτιατών, ενώ ο Αριστοφάνης ονομάζει μία από τις κωμωδίες του με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Ιππείς» (424 π.Χ.).
Η στάση αυτή αλλάζει ριζικά με το τέλος του Πελοποννησιακού πολέμου, το 404 π.Χ., όταν με τη συμμετοχή της τάξης των ιππέων καταλύεται η αθηναϊκή δημοκρατία και εγκαθιδρύεται το ολιγαρχικό καθεστώς των Τριάκοντα τυράννων.
Τα αγάλματα ιππέων στην αίθουσα των αρχαϊκών έργων του Μουσείου είναι πιθανότατα αφιερώματα της τάξης των Ιππέων. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι η σημαντικότερη
συγκέντρωση τέτοιων αγαλμάτων παρατηρείται κατά τον 6ο αιώνα στην Ακρόπολη της Αθήνας. Κατασκευασμένα με εξαιρετική φροντίδα, καταδείκνυαν τον πλούτο και την ισχύ των αναθετών τους.
Ο παλαιότερος και πιο φημισμένος είναι ο «ιππέας Rampin» (550 π.Χ.), του οποίου η κεφαλή βρίσκεται στο Μουσείο του Λούβρου . Φοράει στεφάνι νίκης από φύλλα δρυός ή αγριοσέλινου, που σχετίζεται με νίκη στα Νεμέα ή στα Ίσθμια.
Μοναδικός είναι ο «Πέρσης» ή «Σκύθης» ιππέας (520 π.Χ.), ο οποίος φοράει ανατολίτικη ενδυμασία με διακόσμηση ρόμβων και ανθεμίων . Η ομοιότητα του ενδύματός του με αυτό ενός πινακίου στην Οξφόρδη που φέρει την επιγραφή «Μιλτιάδης καλός», έχει
οδηγήσει στην πιθανή ταύτισή του με τον στρατηγό Μιλτιάδη κατά την υπεράσπιση από αυτόν των στρατιωτικών και εμπορικών συμφερόντων των Αθηναίων στον Εύξεινο Πόντο.
Ο δεύτερος σε μέγεθος ιππέας (520-510 π.Χ.) φέρει σημάδια απολάξευσης για να προσαρμοστεί ή να εντοιχιστεί, κατά την αρχαιότητα, στο τείχος της Ακρόπολης.
Εντυπωσιακός είναι και ο ιππέας (τέλη 6ου αι. π.Χ.) που, ενώ είναι γυμνός, φοράει σανδάλια και ιππεύει άλογο με γαλάζια χαίτη.
Ο «Ιππαλεκτρύονας» , μια περίεργη σύνθεση αλόγου και πετεινού, είναι ένα μυθικό ζώο, γνωστό στην αγγειογραφία, αλλά μοναδικό στην πλαστική. Ο ιππέας του ίσως να παριστάνει τον Ποσειδώνα, προστάτη της τάξης των Ιππέων.
Το μέγεθος των αλόγων στα αγάλματα είναι ιδιαίτερα μικρό και ίσως να δημιουργείται η εντύπωση ότι τα άλογα της εποχής ήταν μικρόσωμα. Το μέγεθός τους, όμως, μάλλον κυμαινόταν ανάμεσα στα μικροκαμωμένα πόνυ και τα σύγχρονα αραβικά άλογα, χωρίς όμως να μπορεί κανείς να μιλήσει με ασφάλεια για το θέμα αυτό.
Αγάλματα ιππέων δεν σώθηκαν από την αθηναϊκή Ακρόπολη του 5ου αιώνα.
Ιππείς, όμως, απεικονίζονται σε όλη τους την αίγλη στη ζωφόρο του Παρθενώνα , όπου, άλλοτε έφιπποι και άλλοτε πεζοί, συμμετέχουν στη μεγαλοπρεπή πομπή των Παναθηναίων εκπέμποντας χάρη και περηφάνια.

Κείμενα: Κοτσαρίνη Κωνσταντίνα, Παναγιωτίδου Θεοδώρα, Πλαϊτάκη Ίρις, Χρυσικόπουλος Βασίλης.
Φροντιστές-Αρχαιολόγοι, Μουσείου Ακρόπολης.

ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟ ΠΟΤΟ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΤΑ ΚΑΡΚΙΝΙΚΑ ΚΥΤΤΑΡΑ

http://revealedtheninthwave.blogspot.gr/2013/03/blog-post_6820.html?spref=fb

ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟ ΠΟΤΟ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΤΑ ΚΑΡΚΙΝΙΚΑ ΚΥΤΤΑΡΑ - ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ

 

Αυτό το ποτό ΘΑΥΜΑ κυκλοφορεί εδώ και πολύ καιρό.

Υπάρχει μια προσωπικότητα, ο  κ. Seto, που ορκίζεται γι αυτό. Θέλει να το δημοσιοποιήσει για να επιστήσει την προσοχή των ανθρώπων που έχουν καρκίνο. Αυτό είναι ένα ποτό που μπορεί να σας προστατεύσει απο τα μολυσμένα κύτταρα που σχηματίζονται στο σώμα σας, ή να περιορίσει την ανάπτυξη τους!
 Ο κ. Seto είχε καρκίνο του πνεύμονα.
Του σύστησε να πίνει αυτό το ποτό ένας διάσημος βοτανολόγος από την Κίνα. Επαιρνε αυτό το ποτό επιμελώς για 3 μήνες, τώρα η υγεία του έχει αποκατασταθεί, και ο ίδιος είναι έτοιμος να κάνει ένα ταξίδι αναψυχής. Χάρη σε αυτό το ποτό!
Δεν βλάπτει σε τίποτα να δοκιμάσετε.

Είναι σαν ένα ποτό θαύμα! Είναι απλό.

Χρειάζεται μία ρίζα τεύτλων (δηλαδή των παντζαριών), ένα καρότο και ένα μήλο, που θα τα συνδυάσετε μαζί για να κάνουν το χυμό! Πλύνετε τα παραπάνω, τα κόβεται με τη φλούδα σε κομμάτια - τα βάζετε στον αποχυμωτή, και αμέσως πίνετε το χυμό. Μπορείτε να προσθέσετε λίγο λεμόνι ή λάιμ για περισσότερο δροσιστική γεύση.

Αυτό το ποτό θαύμα είναι αποτελεσματικό για τις ακόλουθες παθήσεις:

1. Αποτρέπει τα καρκινικά κύτταρα που αναπτύσσονται, και συγκρατεί τα καρκινικά κύτταρα να μην αναπτυχθούν.

2. Αποτρέπει την ασθένεια του  ήπατος, νεφρού, πάγκρεας, καθώς και να θεραπεύσει το έλκος.

3. Ενίσχύει τον πνεύμονα, την πρόληψη καρδιακής προσβολής και την υψηλή αρτηριακή πίεση.

4. Ενίσχύει το ανοσοποιητικό σύστημα

5. Καλό για την όραση, τα κόκκινα και τα κουρασμένα μάτια ή την ξηροφθαλμία

6. Βοηθάει στην εξάλειψη του μυϊκού πόνου

7. Αποτοξινώνει, βοηθόντας την κινητικότητα του εντέρου, και εξαλείφει την δυσκοιλιότητα. Επομένως θα κάνει το δέρμα σας πιό υγιές και να φαίνεται πιο λαμπερό. Σαν να το έστειλε ο Θεός για το πρόβλημα της ακμής.

8. Βελτιώνει την κακοσμία του στόματος, που οφείλεται στην δυσπεψία, και την λοίμωξη του λαιμού.

9.Βελτιώνει τους πόνους.

10. Βοηθάει τον πάσχων απο αλλεργική ρινίτιδα (πυρετός εκ χόρτου).

Δεν υπάρχει απολύτως καμία παρενέργεια. Ιδιαίτερα θρεπτικό και απορροφάται εύκολα. Πολύ αποτελεσματικό αν χρειαστεί να χάσετε βάρος.Θα παρατηρήσετε ότι το ανοσοποιητικό σας σύστημα θα βελτιωθεί μετά από 2 εβδομάδες.

Φροντίστε να το πίνετε αμέσως από τον αποχυμωτή για καλύτερο αποτέλεσμα.

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ ΤΟ ΜΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΣΑΣ.

atheatignosi
http://sxolianews.blogspot.gr/

Πηγή: http://revealedtheninthwave.blogspot.com/2013/03/blog-post_6820.html#ixzz2Pn55cLAQ

ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΤΟ ΑΝΤΙΔΩΡΟ

http://www.agioritikovima.gr/perizois/7977-p%CE%BFs-prepei-na-p

ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΤΟ ΑΝΤΙΔΩΡΟ ΚΑΙ ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΟΥΜΕ ΓΙΑ ΑΥΤΟ;

Ο Ιερός Καβάσιλας μας λέει: «Ο άρτος που διανέμεται ως αντίδωρο, έχει από πριν αγιασθεί, επειδή προσφέρθηκε στον Θεό. Όλοι οι εκκλησιαζόμενοι χριστιανοί τον δέχονται με ευλάβεια μέσα στην δεξιά κυρτή τους παλάμη και ασπάζονται το δεξί χέρι του Ιερέως… που πριν από λίγο ακούμπησε και κομμάτιασε το πανάγιο Σώμα του Σωτήρος Χριστού. Επειδή αγιάσθηκε ολόκληρο, γιαυτό πιστεύεται από την Εκκλησία μας ότι το χέρι του λειτουργού μεταδίδει αυτόν τον αγιασμό σε όσους το αγγίζουν και το ασπάζονται»

 

Βασικά πράγματα που πρέπει να γνωρίζουμε για το αντίδωρο:
· Πρέπει να μοιράζεται μέσα σε ησυχία και τάξη

· Το παίρνουμε από το χέρι του Ιερέα και όχι από το παγκάρι

· Τοποθετούμε το δεξί μας χέρι πάνω στο αριστερό και με ανοιχτή την παλάμη

· Οι ιεροψάλτες ψάλλουν ύμνους κατά την διάρκεια της διανομής

· Πρέπει να είμαστε νηστικοί για να το φάμε

· Το καταναλώνουμε όλο και δεν το πετάμε πουθενά

· Μην ξεχνάμε ότι δίνεται αντί-δώρου δηλαδή αντί για το μεγάλο δώρο που είναι η Θεία Κοινωνία, αλλά και ως επιπλέον δώρο για αυτούς που κοινώνησαν. Εδώ πρέπει να διευκρινιστεί ότι ουδεμία σύγκριση πρέπει να γίνεται μεταξύ του αντιδώρου και της Θ. Κοινωνίας ή να θεωρηθεί το αντίδωρο ως “ισάξιο” της Θ.Κοινωνίας.

Πιο αναλυτικά (του π.Θεολόγου):
α. Το αντίδωρο βγαίνει από τα πρόσφορα, που προσεκόμισαν και προσέφεραν οι πιστοί, προκειμένου να τελεσθεί η Θ. Λειτουργία (γι’αυτό και η ονομασία “πρόσφορο”, από το ρήμα προσφέρω). Το πρόσφορο ζυμώνεται με προσευχές και θυμιάματα και σφραγίζεται με τα σύμβολα του Χριστού μας ΙC XC ΝΙΚΑ. Γι’αυτό ήδη από την παρασκευή του ενέχει ευλογία, δεν είναι κοινός άρτος. Με το που προσφέρεται στο Άγιο Βήμα, αποκτά ακόμη μεγαλύτερο αγιασμό. Τελικά, αμέσως μετά τον Καθαγιασμό των Τιμίων Δώρων, όπου το τμήμα του προσφόρου, που προσκομίσθηκε στο Άγιο Δισκάριο και την Αγία Τράπεζα, έγινε Σώμα και Αίμα Χριστού, παίρνει ο Λειτουργός τα κάνιστρα με το Αντίδωρο ένα-ένα και τα υψώνει εμπρός από την Αγία Τράπεζα λέγοντας “Μέγα το Όνομα της Αγίας Τριάδος”. Αυτό είναι μιά προσομοίωση της πράξεως που προηγήθηκε στο “τα σα εκ των σων”, όπου ο Λειτουργός ύψωσε και σχημάτισε στον αιθέρα το σχήμα του Τιμίου Σταυρού, δοξολογώντας ευγνωμονικά τον Πλαστουργό μας. Έτσι το Αντίδωρο αποκτά και μιά ακόμη ευλογία. Επίσης ωρισμένοι Ιερείς λέγουν και μιά άλλη σύντομη ευχή (όχι απαραίτητη – η ευλογία κατέρχεται με τη Δοξολόγηση του εν Τριάδι Προσκυνητού και Λατρευτού Θεού μας): “ευλόγησον, Κύριε, τους άρτους τούτους και τους εξ αυτών μεταλαμβάνοντας αγίασον”. Ομοίως, άλλοι Λειτουργοί προσθέτουν έναν Θεομητορικό Ύμνο: “η το Χαίρε δι’Αγγέλου δεξαμένη και τεκούσα τον Κτίστην τον ίδιον, Παρθένε σώζε τους σε μεγαλύνοντας”. Και κάπου συνάντησα έναν ευσεβέστατο Εφημέριο (σε χωριό των Καλαβρύτων) που λειτουργεί καθημερινώς! να λέει “η το Χαιρε δι’Αγγέλου δεξαμένη και τεκούσα τον Κτίστην τον ίδιον, Παρθένε Υπερένδοξε, Απειρόγαμε, Υπερευλογημένη, σώζε τους σε μεγαλύνοντας”. Τούτο, πραγματικά, έχει τη θέση του, διότι το Αντίδωρο συμβολίζει το σώμα της Αειπαρθένου. Είναι τμήμα του προσφόρου, απ’όπου προήλθε ο Αμνός του Θεού. Και άκουσα κάποτε ένα παιδάκι που κοινώνησε να προσέρχεται στο Αντίδωρο και να λέει, “μαμά, να πάρουμε τώρα και την Παναγία μας”.


β. Καλό είναι το Αντίδωρο να υπάρχει σε ένα κάνιστρο κοντά σε όσους κοινωνούν, ώστε αμέσως μετά τη Θ. Μετάληψη να λαμβάνουν ένα κομμάτι και να σπογγίζουν τα χείλη και το στόμα τους.

γ. Μερικοί αποζητούν το λεγόμενο “Ύψωμα”. Αυτό είναι Αντίδωρο, αλλά τέτοιο κομμάτι που να διατηρεί τη σφραγίδα του Κυρίου (IC XC ΝΙΚΑ) πάνω του. Και το θεωρούμε πιό τιμητικό. Το προσφέρει ο Ιερεύς σε όσους ήδη είχαν προσκομίσει πρόσφορο γιά την τέλεση της Θ. Λειτουργίας, ή σε όσους τιμώνται (πχ Δήμαρχος του τόπου) ή σε συγγενείς ανθρώπου, του οποίου τελούμε Μνημόσυνο, προς παρηγορίαν τους μεγαλυτέρα. Τούτο όμως δεν πρέπει να καταλήγει να γίνεται αφορμή ξεσυνέργιας ή παρεξηγήσεων. Ίδια είναι η ευλογία που παίρνουμε. Ακόμη και με τα ψίχουλα που απέμειναν στο κάνιστρο!! Κι’όσο πιό ευλαβική και κατανυκτική και ανώτερη και εύτακτη είναι η ψυχή μας, τόσο πιό πολύ ωφελούμεθα.

δ. Παίρνοντας το αντίδωρο από το χέρι του Ιερέα, συγχρόνως και επικοινωνούμε μαζί του. Τον προσεγγίζουμε. Έκείνος λουσμένος στην ιερότητα και τη Θεϊκή Χάρη (και στον ιδρώτα συχνά, έναν ξεχωριστό ιδρώτα κατανύξεως) κι’οι εκκλησιαζόμενοι, που μέχρι τώρα ήταν απέναντι, κάπως απόμακροι, να έρχονται και να τον εγγίζουν, σα να εγγίζουν τον ίδιο το Χριστό μας. Εκείνη τη στιγμή και ο Ιερέας θα δείξει μιά διακριτική οικειότητα προς κάθε ψυχή της Ενορίας του, θα τους χαιρετήσει με το όνομά τους, θα τους ευχηθεί, θα στείλει χαιρετίσματα σε κάποιον κατάκοιτο της οικογενείας κοκ. Λιτά όμως. Και χωρίς διαχύσεις ή πληθωρικά χαμόγελα ή άσχετα θέματα και καθυστερήσεις. Μέσα στο κλίμα της Λειτουργίας!

ε. Αρκετές φορές από τα πρόσφορα που έφεραν οι πιστοί περίσσεψαν πολλά. Είναι ευλογία αυτό. Δείχνει πόσο οι πιστοί συμμετέχουν στο μεγάλο γεγονός της Θ. Λειτουργίας. Οι Ιερείς κρατούν ωρισμένα, γιά να λειτουργήσουν ενδιαμέσως της εβδομάδος, και τα υπόλοιπα είναι επιτρεπτό να τα διοχετεύσουν σε σπίτια ευσεβών χριστιανών. Σκεφθείτε μάλιστα όταν υπάρχει πανηγύρι, πόσα περισσεύουν!.. Δεν είναι άτοπο να τα παραλάβουν οι πιστοί, αλλά πρέπει να παρατεθούν στο τραπέζι, όπου καθόμαστε κανονικά και κάνουμε προσευχή, τραπέζι οικογενείας, όπου όλα είναι ευλογημένα και ιερά, και έτσι το πρόσφορο, που το λαμβάνουμε ως ψωμί, προσθέτει στην ιερότητα του τραπεζιού μας. Υπάρχει και η περίπτωση να το φρυγανίσουμε λίγο, ώστε να διατηρηθεί και να το λαμβάνουμε με το τσάϊ μας. Ομοίως και ευλογημένο τμήμα Αντιδώρου μπορούμε να φρυγανίζουμε (γιά να διατηρηθεί πολλές μέρες), ώστε να λαμβάνουμε το πρωί κατά την προσευχή μας.

Νηπενθές Κατερίνα Χανδρινού

http://duendemagazine.gr/issue/28/article/776/%CE%9D%CE%B7%CF%80%CE%B5%CE%BD%CE%B8%CE%AD%CF%82.html

Νηπενθές

Κατερίνα Χανδρινού

ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΑΙ ΚΑΙ ΝΥΧΤΕΣ

Έφυγε ο άντρας της κι εκείνη μόνη τώρα, δεν ξέρει ποία είναι.
Τα διπλωμένα ρούχα του θα πάνε στους φτωχούς και τα πατζούρια έκτοτε κλειστά.
Ομοούσιοι ως κι αδιαίρετοι, έτσι που τα χέρια τους τακτοποιούσανε μαζί επί δεκαετίες
τις πατάτες και τα κρεμμύδια από τη λαϊκή.
Οι τυχαίες αυτές ψαύσεις των χεριών, τ’ αγγίγματα όπως τακτοποιούσανε τα ψώνια της λαϊκής.
Φακίδες της ηλικίας των χεριών που έρχονταν σε επαφή μες στο ντουλάπι
κι ήτανε πια ο τρόπος τους να κάνουν έρωτα.
Αυτά και όχι τ’ άλλα, είναι που φέρνουνε κοντά.
Οι πολλοστές συνήθειες που κάνανε φτερά.
Μα δεν το ξέρεις, όχι μέχρι να έρθει η ώρα του και τούτο να το μάθεις.
Ίχνη στη μοκέτα και άδεια μεταλλικά κουτάκια καραμέλας του λαιμού του θα βρεθούν πολλές φορές,
όταν οι άνθρωποι έχουν γίνει ομοούσιοι ως κι αδιαίρετοι.
Ή αίφνης, το ρολόι τσέπης και το τρανζιστοράκι των χαραμάτων του στ’ αυτί, μην τυχόν και σε ξυπνήσει.
Ακόμη και μια τρίχα στο σιφόνι θα βρεθεί που θα παρακαλάς να του ανήκει.
Το μέρος της ντουλάπας του κλειστό, για να μη θίξω βέβαια το ζήτημα και θέαμα της αδειανής καρέκλας.
Κι έπειτα η ναυτία της άσκοπης περιπλάνησης από δωμάτιο σε δωμάτιο, αρχίζει δρομολόγιο.
Η διαστολή η αφύσικη του χρόνου.
Οι επισκέψεις καταχρηστικές, ανθρώπων που δεν καταλαβαίνουν και που    -άκουσον-
μιλούν για λήθη του ομοούσιου.
Κάνουνε φασαρία.
Κι εσύ δεν έκλαψες γι’ αυτόν σήμερα αρκετά.
Και απορείς με τον εαυτό σου, που αντέχεις απορείς.
Διώχνεις τους επισκέπτες.
Να πονέσεις θέλεις.
Ξυραφάκια αγαπημένα που απέμειναν, στα πόμολα οι δαχτυλιές,
μα πιο πολύ πονάν όσα δεν φαίνονται.
Όπως ας πούμε του διαλόγου η απουσία.
Κι όπως ας πούμε εκείνο εκεί το θρόισμα κάπου κοντά στο μέτωπο την ώρα που ξαπλώνεις
και λείπει κείνος ή εκείνη.
Και λες, να ο χαιρετισμός, να το το σήμα του από τον άλλο κόσμο. Να το το νοιάξιμό του.
Δεν ήμουν λοιπόν λάθος που τον εμπιστεύτηκα.
Δεν έφυγε εξ αιτίας μου.
Δεν ελησμόνησε.
Φτερουγίζει απόψε ο ομοούσιός μου και είναι αυτή η προς εμένα καληνύχτα του.
Αύριο θα σηκωθώ
και δεν θα ‘ναι τόσο άσκοπα από δωμάτιο σε δωμάτιο τα βήματά μου.
Δεν θα ‘ναι τόσο μου ξένα τα πόδια.
Και θα μάθω έστω και τώρα, και έστω απ’ την αρχή: το ποία είμαι.

Παγκόσμια Ημέρα Υγείας

Παγκόσμια Ημέρα Υγείας
«Ὑγίεια, πρεσβίστα μακάρων μετὰ σοῦ ναίοιμι τὸ λειπόμενον
βιοτᾶς, σὺ δέ μοι πρόφρων σύνοικος
εἰ γάρ τις ἢ πλούτου χάρις ἢ τεκέων εἴης·
ἢ τᾶς ἰσοδαίμονος ἀνθρώποις βασιληίδος ἀρχᾶς ἢ πόθων,
οὓς κρυφίοις Ἀφροδίτας ἄρκυσιν θηρεύομεν,
ἢ εἴ τις ἄλλα θεόθεν ἀνθρώποισι τέρψις ἢ πόνων
ἀμπνοὰ πέφανται,
μετὰ σεῖο, μάκαιρ' Ὑγίεια,
τέθαλε πάντα καὶ λάμπει Χαρίτων ἔαρ·
σέθεν δὲ χωρὶς οὔ τὶς εὐδαίμων ἔφυ».
Ύμνος προς την Υγεία, Αρίφρων.

«Υγεία, πιο σεβάσμια μεταξύ των μακάρων,

μαζί σου ας κατοικήσω το υπόλοιπο της ζωής μου,

ας είσαι εσύ η πρόθυμη σύνοικός μου παρά του πλούτου ή των γονέων η χάρη. Είτε τη βασιλική εξουσία, που είναι ίση με τους θεούς για τους ανθρώπους,

ή πόθους με τα κρυφά της Αφροδίτης δίχτυα κυνηγούμε, είτε άλλη χαρά ή από τον πόνο ανακούφιση

οι θεοί φανερώνουν στους ανθρώπους,

μαζί σου, μακάρια Υγεία, όλα θάλλουν και των Χαρίτων λάμπει η άνοιξη. Χωρίς εσένα κανείς δεν υπήρξε ευδαίμων.

Σήμερα... 7/4

Κέικ βανίλια-κακάο με γιαούρτι

Υλικά

250 γραμμ. ζάχαρη
150 γραμμ. βούτυρο λιωμένο, κρύο
3 μεγάλα αυγά
2 βανίλιες
1 κεσεδάκι (200 γραμμ.) γιαούρτι

250 γραμμ. αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
1 πρέζα αλάτι
2 κ.σ. κακάο
5 κ.σ. βραστό νερό

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

η συνέχεια εδώ
http://www.firstcook.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=817%3Acake-vanilia-kakao-me-giaourti&catid=20%3Acake&Itemid=509

Μια φορά κι έναν καιρό

Bigbook.gr

 

Πώς θα διαλέξουν οι λύκοι τον βασιλιά τους; Θα κάτσει στον θρόνο ο πιο δυνατός; Ο πιο διάσημος; Ο πιο χοντρός, ο πιο ψηλός; Ο πιο παλιός ή ο πιο κακός; Ή μήπως πρέπει να σκεφτούν κάτι... καινούριο εντελώς, για ν αρέσει σε όλους αυτός ο αρχηγός; Μια φορά κι έναν καιρό... δηλαδή χτες ή σήμερα ή και αύριο... Νάνοι και νεράιδες, δράκοι, μάγισσες και βασιλιάδες πάνε κι έρχονται ανάμεσα στα παραμύθια και στην αλήθεια. Δρόμο παίρνουν και δρόμο αφήνουν, φτάνουν στις άκρες του κόσμου κι ύστερα πάλι γυρίζουν πίσω. Και τέλος ζούνε και κοιμούνται αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα! Για παιδιά μικρά με μεγάλη φαντασία και για νέους γονείς με πολλή όρεξη! Ιστορίες που διαβάζονται μέσα σε δέκα λεπτά!

http://www.bigbook.gr/index.php?lang_id=1&mode=singleBook&book_id=207564

ΒΙΡΤΖΙΝΙΑ ΓΟΥΛΦ Για την «όμορφη Ελλάδα»

ΒΙΡΤΖΙΝΙΑ ΓΟΥΛΦ (25 Ιανουαρίου 1882 - 28 Μαρτίου 1941)

Για την «όμορφη Ελλάδα»

Το κείμενο αυτό, ύμνος για το τοπίο της Ελλάδας, είναι από το ημερολόγιο της Βιρτζίνιας Γουλφ, όταν επισκέφτηκε για δεύτερη φορά τη χώρα μας (1932):

"Η Ελλάδα είναι χωρίς αμφιβολία η πιό όμορφη χώρα που έχει απομείνει.
Οι άνθρωποι είναι οι πιό συμπαθητικοί που γνώρισα ποτέ. Όλοι χαμογελάνε.

Γιατί δεν μου είπες ότι η Ελλάδα είναι τόσο όμορφη;

Αυτή η θάλασσα ήταν παρθένα. Κι έκοψα άγρια κρίνα και κίτρινα αστεράκια που δεν τα 'χα ξαναδεί, και μικρά βυσσινιά, μωβ, μπλε, άσπρα λουλουδάκια, σαν μαργαρίτες.

Ολόκληρο το βουνό ήταν κόκκινο από τα ηλιάνθεμα και τις παπαρούνες.

Τα ξενοδοχεία λάμπουν από καθαριότητα. Κρυστάλλινη θάλασσα και πεντακάθαρη άμμος. Είναι τρέλα να χάνει κανείς τα καλύτερα του χρόνια πασχίζοντας να πλουτίσει, όταν υπάρχει αυτή η άγρια αλλά πολύ πολιτισμένη και πανέμορφη χώρα όπου μπορείς να ζήσεις"
http://xpolis.blogspot.gr/