Σάββατο 17 Μαΐου 2014

Μαρκ Τουαίην

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Bigbook.gr.

Ο Σάμουελ Λάνγκχορν Κλέμενς (Samuel Langhorne Clemens, 30 Νοεμβρίου 1835 – 21 Απριλίου 1910), γνωστός κυρίως με το ψευδώνυμο Μαρκ Τουαίην, ήταν Αμερικανός συγγραφέας. Ανάμεσα στα πιό γνωστά βιβλία του είναι οι Περιπέτειες του Τομ Σώγιερ και οι Περιπέτειες του Χάκλμπερι Φιν.

Φωτογραφία: Ο Σάμουελ Λάνγκχορν Κλέμενς (Samuel Langhorne Clemens, 30 Νοεμβρίου 1835 – 21 Απριλίου 1910), γνωστός κυρίως με το ψευδώνυμο Μαρκ Τουαίην, ήταν Αμερικανός συγγραφέας. Ανάμεσα στα πιό γνωστά βιβλία του είναι οι Περιπέτειες του Τομ Σώγιερ και οι Περιπέτειες του Χάκλμπερι Φιν.

Το τελευταίο αγρίμι

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Ekdoseis Metaixmio.

Το τελευταίο αγρίμι, Πιρς Τόρντεϊ | Μετάφραση: Βάσια Τζανακάρη | Μόλις κυκλοφόρησε

Σε έναν κόσμο όπου δεν υπάρχουν πια ζώα, ο δωδεκάχρονος Κέστερ Τζέινς μερικές φορές νιώθει ότι ούτε κι αυτός υπάρχει: κλεισμένος σε ένα ίδρυμα για προβληματικά παιδιά, ακούει συνέχεια να του λένε ότι κάτι δεν πάει καλά μαζί του. Έτσι, όταν συναντά ένα σμήνος περιστέρια που μιλάνε και μια αυταρχική κατσαρίδα, ο Κέστερ νομίζει ότι τελικά έχει τρελαθεί λιγάκι. Όμως τα ζώα έχουν κάτι να πουν… Τα περιστέρια παίρνουν τον Κέστερ μαζί τους, σε έναν άγριο τόπο όπου έχουν επιβιώσει τα τελευταία πλάσματα της γης. Ένα σοφό ελάφι χρειάζεται τη βοήθειά του και μαζί πρέπει να ξεκινήσουν μια μεγάλη διαδρομή. Στον δρόμο θα συναντήσουν ένα υπερενθουσιώδες λυκάκι, μια κακομαθημένη γάτα καλλιστείων, έναν χορευταρά ποντικό και ένα αποφασισμένο κορίτσι που λέγεται Πόλυ. Τα ζώα σώζουν τον Κέστερ Τζέινς. Θα μπορέσει ο Κέστερ Τζέινς να σώσει τα ζώα;

http://www.metaixmio.gr/products/2450--.aspx


Φωτογραφία: Το τελευταίο αγρίμι, Πιρς Τόρντεϊ | Μετάφραση: Βάσια Τζανακάρη | Μόλις κυκλοφόρησε

Σε έναν κόσμο όπου δεν υπάρχουν πια ζώα, ο δωδεκάχρονος Κέστερ Τζέινς μερικές φορές νιώθει ότι ούτε κι αυτός υπάρχει: κλεισμένος σε ένα ίδρυμα για προβληματικά παιδιά, ακούει συνέχεια να του λένε ότι κάτι δεν πάει καλά μαζί του. Έτσι, όταν συναντά ένα σμήνος περιστέρια που μιλάνε και μια αυταρχική κατσαρίδα, ο Κέστερ νομίζει ότι τελικά έχει τρελαθεί λιγάκι. Όμως τα ζώα έχουν κάτι να πουν… Τα περιστέρια παίρνουν τον Κέστερ μαζί τους, σε έναν άγριο τόπο όπου έχουν επιβιώσει τα τελευταία πλάσματα της γης. Ένα σοφό ελάφι χρειάζεται τη βοήθειά του και μαζί πρέπει να ξεκινήσουν μια μεγάλη διαδρομή. Στον δρόμο θα συναντήσουν ένα υπερενθουσιώδες λυκάκι, μια κακομαθημένη γάτα καλλιστείων, έναν χορευταρά ποντικό και ένα αποφασισμένο κορίτσι που λέγεται Πόλυ. Τα ζώα σώζουν τον Κέστερ Τζέινς. Θα μπορέσει ο Κέστερ Τζέινς να σώσει τα ζώα;

http://www.metaixmio.gr/products/2450--.aspx

Θεά Ανάγκη

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Μυθικη Αναζητηση.

Θεά Ανάγκη: Η Κρατούσα την Άτρακτο που περιστρέφεται το Σύμπαν
<.. Κατά τους αρχαίους φιλοσόφους, ο μεν Πλάτων θεωρεί τη θεά Ανάγκη ως μητέρα των Μοιρών, ο δε Πλούταρχος ως μητέρα της Αδράστειας. Ο Πρόκλος την παριστά μητέρα της Ειμαρμένης που την γέννησε εκ του Δημιουργού, ο Στοβαίος θεωρεί την Ανάγκη κόρη του Κρόνου και αδελφή της θεάς Θέμιδας (Δίκης), και τέλος ο Ευριπίδης την εξισώνει με Ερινύα...http://mythiki-anazitisi.blogspot.gr/2013/09/blog-post_4.html


Ο καιρός δεν περιμένει...

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε σύνδεσμο από Bigbook.gr.



«... Ο καιρός δεν περιμένει την εδικήν σου και την εδικήν μου αργοπορίαν...»

«... Ο καιρός δεν περιμένει την εδικήν σου και την εδικήν  μου αργοπορίαν...»


26 Ιανουαρίου 1821. Ο Γρηγόριος Δικαίος ή Μπουρλοτιέρης των Ψυχών ή Παπαφλέσσας ανακοινώνει στους Πρόκριτους της Εποχής πως η Μεγάλη Επανάστασης θα ξεκινήσει στις 25 Μαρτίου 1821.
“... ο καιρός δεν περιμένει την εδικήν σου και την εδικήν  μου αργοπορίαν..."
                                                                                                   Γρηγόριος Δικαίος

26 Ιανουαρίου 1821. Ο Γρηγόριος Δικαίος ή Μπουρλοτιέρης των Ψυχών ή Παπαφλέσσας ανακοινώνει στους Πρόκριτους της Εποχής πως η Μεγάλη Επανάστασης θα ξεκινήσει στις 25 Μαρτίου 1821.
Μεγάλη Ελληνική Επανάσταση ήταν η ένοπλη εξέγερση Ελλήνων εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με σκοπό την απελευθέρωση του έθνους από τον οθωμανικό ζυγό και τη δημιουργία ανεξάρτητου εθνικού κράτους. Η επανάσταση οργανώθηκε από μία συνωμοτική οργάνωση που ιδρύθηκε το 1814, τη Φιλική Εταιρία. Την άνοιξη του 1821 οι Φιλικοί δημιούργησαν πολλές επαναστατικές εστίες από την Μολδοβλαχία μέχρι την Κρήτη.
Υπήρχαν διαφωνίες μεταξύ των ηγετικών στελεχών της Επανάστασης για το πότε αυτή θα έπρεπε να ξεκινήσει. Ο Υψηλάντης ήταν της άποψης ότι πρέπει να κηρυχθεί η Επανάσταση την άνοιξη του 1821. Υπέρ της επίσπευσης της έναρξης ήταν και οι Πατζιμάδης και Αντ. Κομιζόπουλος οι οποίοι από τη Μόσχα έγραφαν στον Ξάνθο την 14 Δεκ. 1820 ότι "... καιρός να αρχίση η θεώρησις του μπιλάντζου (Επανάστασης) καθ' όλα τα φαινόμενα ...". Ομοίως οι Γ. Ολύμπιος και Ι. Φαρμάκης με επιστολές τους της 9 Ιανουαρίου 1821 από το Βουκουρέστι προς τον Υψηλάντη τόνιζαν την ανάγκη της γρήγορης έναρξης. Ο Δικαίος επίσης τόνιζε ότι "... ο καιρός δεν περιμένει την εδικήν σου και την εδικήν μου αργοπορίαν...". Αντίθετα, οι Αθανάσιος Τσακάλωφ, Παναγιώτης  Αναγνωστόπουλος, ο επίσκοπος Ουγγροβλαχίας Ιγνάτιος και ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος που βρίσκονταν στην Πίζα ήταν της άποψης ότι οι προπαρασκευές δεν ήταν επαρκείς και δεν μπορούσε να αρχίσει σύντομα η Επανάσταση. Ο Αναγνωστόπουλος περί τα μέσα Φεβρουαρίου 1821 πήγε στη Ρουμανία όπου πρότεινε πεντάμηνη αναβολή της εξέγερσης. Όμως ο Υψηλάντης, επωφελούμενος της κατάστασης που δημιουργήθηκε στα μέσα Φεβρουαρίου από τον θάνατο του ηγεμόνα Αλέξανδρου Ν. Σούτσου, άρχισε τις προκαταρκτικές επαναστατικές ενέργειες. Εν τω μεταξύ έφτασαν οι πληροφορίες για την προδοσία του μυστικού από τον φιλικό Ασημάκη Θεοδώρου και δημιουργήθηκαν φόβοι ότι θα ακολουθούσαν βαριά αντίποινα των Τούρκων κατά των Ελλήνων. Ταυτόχρονα, το μυστικό διέρρευσε και στο Ιάσιο όπου ακόμα και μικρά παιδιά το εγνώριζαν. Έτσι αποφασίστηκε η κήρυξη της Επανάστασης χωρίς αναβολή. Ο ιστορικός Αλ. Ι. Δεσποτόπουλος θεωρεί ότι η τελική απόφαση για την Επανάσταση ελήφθη στο Κισνόβιο, πρωτεύουσα της Βεσσαραβίας, την 16 Φεβρουαρίου 1821, όπως προκύπτει από συγκαλυμμένο μήνυμα που έστειλε στον Ξάνθο την ίδια ημέρα.
Για την προετοιμασία της επανάστασης στον Μοριά έφτασε ήδη από το τέλος του 1820, ο αρχιμανδρίτης Γρηγόριος Δικαίος Παπαφλέσσας, εξουσιοδοτημένος από την Εταιρεία να προετοιμάσει γενικά την επανάσταση και υπεύθυνος μαζί με τον Αναγνωσταρά για την Μεσσηνία.
Στις 24 Δεκεμβρίου 1820 εκστράτευσε από την Τριπολιτσά εναντίον του Αλή πασά στα Ιωάννινα, ο Χουρσίτ Μεχμέτ Πασάς του Μοριά και μειώθηκαν σημαντικά οι αξιόμαχες τουρκικές στρατιωτικές δυνάμεις στην περιοχή. Στις 6 Ιανουαρίου πέρασε στο Μοριά από την Ζάκυνθο, ειδοποιημένος από τους Φιλικούς ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Ο Παπαφλέσσας όργωσε τον Μοριά μιλώντας για την επανάσταση σε πόλεις και χωριά. Ο Κολοκοτρώνης έκανε συγκεντρώσεις καπεταναίων από όλη την Πελοπόννησο και τους ενημέρωσε να πάρουν τα όπλα μόλις δοθεί το σύνθημα. Άλλοι Φιλικοί προετοίμαζαν την επανάσταση σε Ρούμελη, Θεσσαλία και Μακεδονία.
Στις 26 Ιανουαρίου μέχρι και τις 30,έγινε στη Βοστίτσα ,ή Συνέλευση της Βοστίτσας ή Μυστική  Συνέλευση στην οποία συμμετείχαν επίσημοι αντιπρόσωποι των προεστών της Πάτρας και των Καλαβρύτων, τρεις ιεράρχες (δεσπότες) μεταξύ των οποίων ο Παλαιών Πατρών Γερμανός, διάφοροι προεστοί, αρχιερείς και καπεταναίοι από όλη την Πελοπόννησο και ο Παπαφλέσσας. Ο  σκοπός της Συνέλευσης ήτανη  οργάνωση και ο προσδιορισμός του χρόνου εκδήλωσης της επερχόμενης ελληνικής επανάστασης στην Πελοπόννησο.
Όταν δε ο Βοεβόδας της Βοστίτσας ζήτησε να πληροφορηθεί για την συγκέντρωση τον καθησύχασαν λέγοντας του ότι η συγκέντρωση αφορούσε κτηματικές διαφορές μεταξύ δύο μοναστηριών. Ο Παπαφλέσσας και οι καπεταναίοι δήλωσαν έτοιμοι για εξέγερση, οι προεστοί ήταν διστακτικοί και ζήτησαν εγγυήσεις για την υποστήριξη της Ρωσίας, τελικά συμφώνησαν όλοι να περιμένουν την άφιξη του Υψηλάντη για να ξεκινήσει η εξέγερση.

Η Συνέλευση έγινε στο Αίγιο επειδή εκεί υπήρχαν σχετικά λίγοι Τούρκοι. Οι συγκεντρωθέντες, για να μην κινήσουν τις υποψίες των Τούρκων, διέδιδαν ότι η συγκέντρωση αφορά δήθεν την επίλυση κτηματικών διαφορών μεταξύ μοναστηριών. Η συνέλευση γινόταν κάθε μέρα σε διαφορετικό σπίτι. Αναφέρονται μεταξύ άλλων τα σπίτια των προεστών Ανδρέα Λόντου, Αλέξανδρου Δεσποτόπουλουκαι Άγγελου Μελετόπουλου.
Αρχικά προσδιορίστηκε, αν οι συνθήκες το επέτρεπαν κι έπαιρναν ευνοϊκή απάντηση από την Ρωσία, η 25η Μαρτίου, αλλιώς η 23 Απριλίου ή η 21 ΜαΐουΕπίσης σε περίπτωση που οι Οθωμανοί τους καλούσαν στην Τριπολιτσά θα κήρυσσαν την επανάσταση πρώτοι.
Κατά τη συνεδρίαση υπήρξαν πολλές διαφωνίες για την έναρξη της εξέγερσης. Μεταξύ αυτών που ζητούσαν αναβολή ήταν και ο Παλαιών Πατρών Γερμανός. Βασικά υποστηρίχτηκαν δύο γνώμες:
    Η μία γνώμη, της οποίας κύριος υποστηρικτής ήταν ο Παπαφλέσσας, ήταν η επιβολή άμεσης δράσης, που αν δεν εκδηλωνόταν έγκαιρα η Επανάσταση ήταν ενδεχόμενο να ματαιωθεί από μέτρα που θα λάμβαναν οι Τούρκοι με δεδομένο ότι ήδη οι κινήσεις της Φιλικής Εταιρίας ήταν γνωστές στην Υψηλή Πύλη.
    Η άλλη γνώμη που υποστηρίχθηκε με έντονη αναβλητικότητα στηρίζονταν στα ερωτήματα: πως θα ξεκινούσε αυτή, (υπό ποιες συνθήκες); υπήρχαν ικανές ή είχαν ολοκληρωθεί οι προετοιμασίες; η έγερση θα ήταν καθολική; ποιος θα την διεύθυνε; Θα έφθανε βοήθεια από το εξωτερικό; πόση και ποια εγγύηση υπήρχε;
Και υπέρ των δύο παραπάνω γνωμών συνηγορούσαν σοβαρά επιχειρήματα για τα οποία και τελικά η σύσκεψη κατέληξε σε αδιέξοδο και δεν λήφθηκε επ΄ αυτού καμία απόφαση.
Αντ΄ αυτού του πολύ σοβαρού θέματος αποφασίστηκε να σταλεί ο ιερομόναχος Ιερόθεος στην Πελοπόννησο να μαζέψει χρήματα για τον αγώνα ενώ πολλοί από τους παρευρισκόμενους πρόσφεραν πρώτοι χρήματα. Ο επίσκοπος Γερμανός Χριστιανουπόλεως 2.000 γρόσια, ο Α. Φρατζής 2.000, ο Σ. Χαραλάμπης 2.500, ο επίσκοπος Προκόπιος 1.500, και ο Α. Ζαΐμης 3.000. Μάλιστα διαβάστηκε και επιστολή του Μαυρομιχάλη που προέτρεπε στην γρήγορη έναρξη της επανάστασης.
Μια άλλη επιμέρους απόφαση της συνέλευσης ήταν να ειδοποιήσουν όλους τους προκρίτους της Πελοποννήσου για τις σκέψεις και τις επιμέρους αποφάσεις της συνέλευσης. Ορίστηκαν δε ο Επίσκοπος Χριστιανουπόλεως να ειδοποιήσει κατά την επιστροφή του τους προεστούς των επαρχιών Μυστρά, Καλαμάτας, Αρκαδίας, Καρύταινης και Φαναρίου, ο Επίσκοπος Μονεμβασίας τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη. Στάλθηκαν επίσης επιστολές στον πρώην επίσκοπο Άρτης Ιγνάτιο και στην Ρωσία.
Από πρωτογενείς πηγές όπως την Ιστορία του Αμβρ. Φραντζή (Α', σ. 11), μαρτυρία του Παπαφλέσσα, την ομιλία του Αλ. Δεσποτόπουλου το 1861, ομιλία του Θεόφιλου Βλαχοπαπαδόπουλου (ή Παπαβλαχόπουλου), διακόνου του Π.Π. Γερμανού που παρευρέθη στη Συνέλευση κ.ά. προκύπτει ότι τηρήθηκαν πρακτικά, μη σωζόμενα σήμερα.


ΠΗΓΕΣ
Ιστορία Ελληνικής Επανάστασης, Σπύρου Τρικούπη, 1860, τόμος Α΄
Wikipedia.gr
 Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού

Μικρή πατρίδα Χρήστος Θηβαίος

Ο. ΕΛΥΤΗΣ "«Ο ήλιος ο ηλιάτορας»

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων).

Ο. ΕΛΥΤΗΣ "«Ο ήλιος ο ηλιάτορας»

Ο ΗΛΙΟΣ

Τι να σας πω γυναίκες τι να μη σας πω
παρηγοριά κι αλήθεια που να μην ντραπώ...Δείτε περισσότερα

Φωτογραφία: Ο. ΕΛΥΤΗΣ "«Ο ήλιος ο ηλιάτορας»

Ο ΗΛΙΟΣ

Τι να σας πω γυναίκες τι να μη σας πω
παρηγοριά κι αλήθεια που να μην ντραπώ
Μόνο να σας ακούω πότε θλίβομαι
πιάνω τα σκοτεινά στα νέφη κρύβομαι
Πότε μα το Θεό περηφανεύομαι
βάζω τα κόκκινα μου και πορεύομαι
Στα χώματα όπου η ρίζα μ” αφουκράστηκε
γύρισε τ” άνθος κι από μένα πιάστηκε
Με το φαρμάκι δένει κόμπο στα κρυφά
το γιατρικό που σώζει κι όλ” η ομορφιά
Το φως όπου σηκώνω και τον έρωτα έννοια σας μήτ” εγώ δεν τα “χω απλέρωτα
Μέσα μου ρίχνει ο χρόνος ασταμάτητα
του κόσμου όλα τα βρόμικα και τ” άπλυτα Κι όσον καιρό κρεμιέμαι πάνω απ” τα νερά
κι όσον περνώ στα μακρινά τα Τάρταρα
Τυραγνίες ζηλοφθονίες φόνους παιδεμούς
τ” αλέθω για τους χρόνους τους μελλούμενους
Τ” αλέθω τα γυρίζω και τα πάω στη γη
που “δωσε το σκοτάδι φως για να το πιει
Κουράγιο περιστέρες και ανεμώνες μου
Οι ωραίες κι οι συντροφιαστές κι οι μόνες μου
Όπου μαυρίλα κλώθεται και γνέθεται
Ήλιοι μικροί γενείτε κι όλο αλέθετε
Σ” ευλογημένη μέρα βγάζει το κακό
σε δημοσιά πλατιά το στενοσόκακο
Κι είναι στη σκοτεινιά και στην ερήμωση
όπου ριζώνει κι ευωδιάζει η θύμηση
Ρίζα πικρή μου ρίζα και κρυφή πηγή
δώσε την περηφάνια πάρε την οργή
Σ” όλα τα σπίτια σ” όλα τα παράθυρα
δάφνες και κουμαριές και φοινικόκλαρα
Σ” ένα μακρύ τραπέζι κόκκινο κρασί
νέοι και γέροι κι άντρες ξεμανίκωτοι
Πάρτε μεράκι φλόγα λόγο μάλαμα
πάρτε μικρό λαγούτο πάρτε μπαγλαμά
Ν” αρχίσει το τραγούδι ν” ανεβεί ο καημός
να πάρει και να δώσει ο νους κι ο λογισμός
Τι με το «χα» και με το «νο» και με το «νται»
όλα του κόσμου τ” άδικα ξε-χά-νο-νται.

σκουφάκια και καρδούλες

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Tara Annette Cummings.
  • For my granddaughter in Ohio I crocheted one in red for Valentine's Day!

    Φωτογραφία: For my granddaughter in Ohio I crocheted one in red for Valentine's Day! 


    Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Susan Heyn.

  • Just finished these Valentine's Day coasters. I like the look of the reverse single crochet edge on them.  It's an easy to follow pattern, available on Red Hearts website . http://www.redheart.com/free-patterns/valentine-heart-coaster

    Φωτογραφία: Just finished these Valentine's Day coasters.  I like the look of the reverse single crochet edge on them.  It's an easy to follow pattern, available on Red Hearts website .  http://www.redheart.com/free-patterns/valentine-heart-coaster
  • ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΣΙΔΗΡΟΥ

    Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Ekdoseis Metaixmio.

    Μια γυναίκα στο τέλος της ζωής της. Μια λευκή Νοτιοαφρικανή αντιμέτωπη με τη σιδερένια οργή που έχει σφυρηλατήσει η βία του απαρτχάιντ, αντιμέτωπη με το τέλος μιας εποχής, αντιμέτωπη με το θάνατο.
    Το γράμμα που γράφει στην κόρη της είναι η ...Δείτε περισσότερα



    Φωτογραφία: Μια γυναίκα στο τέλος της ζωής της. Μια λευκή Νοτιοαφρικανή αντιμέτωπη με τη σιδερένια οργή που έχει σφυρηλατήσει η βία του απαρτχάιντ, αντιμέτωπη με το τέλος μιας εποχής, αντιμέτωπη με το θάνατο.
Το γράμμα που γράφει στην κόρη της είναι η σπαρακτική κραυγή απελπισίας μιας γυναίκας που «βλέπει» την αλήθεια λίγο πριν κλείσει τα μάτια της.

«Είναι απλά ένα υπέροχο και αξέχαστο βιβλίο».
The Daily Telegraph

«Ο συγγραφέας που συλλαμβάνει τη θεία σπίθα μέσα στον άνθρωπο εξερευνώντας την αδυναμία και την ήττα του».
Σουηδική Ακαδημία

Τα χρόνια του σιδήρου, J.M. Coetzee | Μετάφραση: Σταυρούλα Αργυροπούλου | Σε λίγες μέρες από το Μεταίχμιο

http://www.metaixmio.gr/products/2500--.aspx

    Ο μύθος της Αλκυόνης






    Ο μύθος της Αλκυόνης και οι Αλκυονίδες ηλιόλουστες μέρες του Ιανουαρίου

    Αλκυονίδες Μέρες (Halcyon Days): Οι Αρχαίοι Ελληνες είχαν παρατηρήσει τις λίγες μέρες καλοκαιρίας που παρουσιάζονται το χειμώνα
    Ποιες είναι οι "Αλκυονίδες Μέρες";
    Αλκυονίδες μέρες ονομάζονται οι μέρες εκείνες του Ιανουαρίου, οι οποίες έχουν καλό καιρό και ηλιοφάνεια. Πρόκειται για αρχαία ελληνική ονομασία, που προέρχεται απ' τον Αριστοτέλη.
    Μετεωρολογικά εξηγείται με την εξίσωση των βαρομετρικών πιέσεων μεταξύ της Νοτίου και Βορείου Ευρώπης, ενώ μυθολογικά υπάρχουν πολύ όμορφες ιστορίες για το φαινόμενο αυτό
    Δεν υπάρχουν κάθε χρόνο Αλκυονίδες μέρες, π.χ. το έτος 1947 δεν υπήρξαν καθόλου. Στην Ελλάδα το 2011, έκαναν την έναρξή τους τη δεύτερη εβδομάδα του Ιανουαρίου.
    Το πουλί Αλκυόνα
    Οι Αλκυονίδες μέρες έχουν πάρει την ονομασία τους από το ψαροπούλι Αλκυόνα, που κλωσά τα αυγά του εκείνες τις ημέρες.
    Η Αλκυόνα, σύμφωνα με την παράδοση, είναι ένα πουλί που συμβολίζει τη γαλήνη, την προστασία και παύει τη θαλασσοταραχή. Αν και αποδημητικό πουλί, δε φεύγει, αλλά έρχεται το φθινόπωρο, ενώ φεύγει αρχές Μαρτίου. Γεννά τα αυγά του στις σχισμές των βράχων της θάλασσας.
    Σύμφωνα με ένα μεσαιωνικό μύθο, το χρώμα της Αλκυόνας στην αρχή ήταν γκρίζο, όταν όμως έγινε ο βιβλικός κατακλυσμός πέταξε ψηλά και το στήθος της έγινε κόκκινο απ' τον ήλιο, ενώ η ράχη της μπλε απ' το χρώμα του ουρανού.
    Για τη συζυγική πίστη των Αλκυόνων αναφέρεται ότι όταν ο σύζυγος της Αλκυόνας γεράσει και δεν μπορεί να πετάξει πια, τότε η θηλυκιά Αλκυόνα τον παίρνει στους ώμους της και τον μεταφέρει πάντοτε μαζί της, τον ταΐζει και τον περιποιείται ως το θάνατο.
    Ο μύθος της Αλκυόνης
    Σύμφωνα με την Ελληνική μυθολογία, η Αλκυόνη ήταν κόρη του Αιόλου, του θεού των ανέμων. Ζούσε στα ακρογιάλια της θάλασσας με τον άντρα της, τον Κήυκα, και αισθάνονταν τόσο πολύ αγαπημένοι και ευτυχισμένοι, ώστε παρομοίαζαν τους εαυτούς τους με το ζευγάρι των θεών, Δία και Ήρα.
    Για την ασέβειά τους, όμως, αυτή, ο Δίας οργίστηκε τόσο πολύ που μεταμόρφωσε τον Κήυκα σε όρνιο. Η Αλκυόνη, χωρίς να γνωρίζει τι είχε συμβεί, έτρεχε παντού τρελαμένη για να βρει τον αγαπημένο της σύζυγο.
    Οι θεοί του Ολύμπου τη λυπήθηκαν και τη μεταμόρφωσαν στο θαλασσοπούλι, την Αλκυόνα, που μοιάζει να ψάχνει στις θάλασσες για να βρει το χαμένο της σύζυγο.
    Η δυστυχία, όμως, της Αλκυόνης δε σταμάτησε εδώ. Αντίθετα απ' τα άλλα πουλιά που γεννούσαν την άνοιξη, μες στην καλοκαιρία, η Αλκυόνα γεννούσε μες στη βαρυχειμωνιά, οπότε τα μανιασμένα κύματα της θάλασσας της άρπαζαν τα αυγά ή τα νεογέννητα πουλάκια, κάνοντάς την να κλαίει σπαραχτικά.
    Για άλλη μια φορά, οι θεοί του Ολύμπου τη λυπήθηκαν και ο Δίας πρόσταξε για 15 μέρες μες στο Γενάρη να κοπάζουν οι άνεμοι και ο ήλιος να ζεσταίνει τη φύση, ώστε να μπορέσει η Αλκυόνα να κλωσήσει τα αυγά και τα πουλάκια να μπορέσουν να πετάξουν.
    Οι Αλκυονίδες Μέρες ως μήνυμα αισιοδοξίας
    Η φύση μας δείχνει ότι όλα είναι μια εναλλαγή καταστάσεων: καλών και κακών, κακοκαιρίας (χειμώνας) και καλοκαιρίας (καλοκαίρι), ζωής και θανάτου. Όλα αυτά μας δείχνουν ότι ζούμε σε ένα θαύμα που ονομάζουμε "ζωή".
    Οι Αλκυονίδες Μέρες, αν τις δούμε συμβολικά, μεταφέρουν ένα πολύ αισιόδοξο μήνυμα, ότι ακόμα και στη "βαρυχειμωνιά" θα υπάρχουν περιστάσεις που θα μας δίνουν δύναμη και θάρρος, όσο δύσκολα κι αν είναι τα πράγματα, ώστε αισιόδοξοι πια να περιμένουμε την "καλοκαιρία" και τον ερχομό της "άνοιξης", κυριολεκτικά και μεταφορικά.
    eirinika

    ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ-ΚΡΥΜΕΝΑ ΜΥΣΤΙΚΑ

    Δημοφιλείς αναρτήσεις