Το Ισχυρότερο Όπλο του Πλανήτη

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Diadrastiko.

·

Το Ισχυρότερο Όπλο του Πλανήτη Βρίσκεται στην Ελλάδα!

Το Ισχυρότερο Όπλο του Πλανήτη Βρίσκεται στην Ελλάδα! - Διαδραστικά

Το κατασκεύασαν Έλληνες και ξένοι επιστήμονες… Επιστήμονες στην Ελλάδα…

diadrastika.com|Από ΣΠΥΡΟΣ ΜΑΚΡΗΣ

Το κατασκεύασαν Έλληνες και ξένοι επιστήμονες…
Επιστήμονες στην Ελλάδα κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα λέιζερ ατόμων, που είναι επτά φορές πιο ισχυρό από ό,τι είχε επιτευχθεί μέχρι σήμερα. Παγκοσμίως, περίπου δέκα ερευνητικές ομάδες ασχολούνται με τα λέιζερ ατόμων και μία από αυτές βρίσκεται στην Κρήτη, με εντυπωσιακές μάλιστα επιδόσεις σε διεθνές επίπεδο.
Οι επιστήμονες, με επικεφαλής τον, γερμανικής καταγωγής, φυσικό Βολφ φον Κλίτσινγκ και τη μεταδιδακτορική ερευνήτρια Βασιλική Μπόλπαση, του Ινστιτούτου Ηλεκτρονικής Δομής & Λέιζερ του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ) στην Κρήτη, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο διεθνές επιστημονικό περιοδικό «New Journal of Physics».
Συμμετείχαν επίσης ο επίκουρος καθηγητής Νίκος Ευφραιμίδης του Τμήματος Εφαρμοσμένων Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Κρήτης και ο Παύλος Κονδύλης του Κέντρου Κβαντικών Τεχνολογιών του Εθνικού Πανεπιστημίου της Σιγκαπούρης, καθώς επίσης οι Μάικλ Μορισέι και Μαρκ Μπέικερ από το ΙΤΕ και Ντάνιελ Σαχαγκούν από τη Σιγκαπούρη.
Τα λέιζερ ατόμων (ή ατομικά λέιζερ) εκπέμπουν δέσμες ύλης αντί για δέσμες φωτός. Όπως σε ένα συμβατικό οπτικό λέιζερ, η δέσμη του περιέχει φωτόνια (σωματίδια φωτός) που κινούνται με συνεκτικό τρόπο στον χώρο, με ανάλογο τρόπο σε ένα λέιζερ ατόμων η δέσμη του περιλαμβάνει εκατομμύρια άτομα. Τα λέιζερ ατόμων βρίσκονται στο αρχικό στάδιο των ερευνών και πρέπει να γίνουν ακόμη πολλά προτού βρουν πρακτικές εφαρμογές, όπως η ατομική συμβολομετρία, η ατομική λιθογραφία, η ακριβέστερη μέτρηση μαγνητικών πεδίων κ.α.
Κρίσιμος παράγων και για τους δύο τύπους λέιζερ είναι η ροή, δηλαδή ο ρυθμός εκπομπής φωτονίων ή ατόμων. Μέχρι σήμερα, η ροή των ατόμων στα λέιζερ ήταν περιορισμένη, αλλά η νέα έρευνα ξεπέρασε τα έως τώρα εμπόδια, επιτυγχάνοντας ροή επτά φορές μεγαλύτερη από ό,τι είχε επιτευχθεί μέχρι σήμερα.
Τα ισχυρότερα μέχρι σήμερα λέιζερ ατόμων συνίστανται σε νέφη ατόμων που έχουν παγιδευτεί με μαγνητικό τρόπο και έχουν ψυχθεί σε θερμοκρασίες κοντά στο απόλυτο μηδέν (πρόκειται για τα λεγόμενα «συμπυκνώματα Μπόουζ- Αϊνστάιν»). Αυτά τα συμπυκνώματα είναι τόσο κρύα, που πολλά άτομά τους βρίσκονται στη χαμηλότερη δυνατή ενεργειακή κατάσταση, με συνέπεια να χάνουν την ατομική τους ταυτότητα και να σχηματίζουν μία ενιαία κβαντική οντότητα. Με τη βοήθεια πεδίων ραδιοσυχνοτήτων, τα εν λόγω κρύα συμπυκνώματα τελικά εκπέμπουν μια συνεκτική δέσμη ατόμων, μετατρεπόμενα έτσι σε λέιζερ.

Οι ερευνητές στο ΙΤΕ, χρησιμοποιώντας ισχυρότερα πεδία ραδιοσυχνοτήτων, πέτυχαν μια ροή 4 Χ 10^7 (εις την εβδόμη δύναμη) ατόμων/δευτερόλεπτο και προβλέπουν ότι στο μέλλον, εφαρμόζοντας συμπυκνώματα Μπόουζ- Αϊνστάιν με περισσότερα άτομα, θα καταφέρουν -μέσα στις επόμενες εβδομάδες- να αυξήσουν περαιτέρω την ισχύ του ατομικού λέιζερ.

Επίσης, χρησιμοποιώντας την ίδια τεχνική, για πρώτη φορά οι ερευνητές δημιούργησαν μια ισχυρή δέσμη ατόμων, που περιείχε ταυτόχρονα μια δέσμη λέιζερ ατόμων και μια πολύ κρύα δέσμη θερμικών ατόμων. Είναι η πρώτη φορά που επιτυγχάνεται μια τέτοια υβριδική δέσμη ατόμων. Η δέσμη θερμικών ατόμων, με θερμοκρασία μόλις 200 νανοκέλβιν, είναι δύο τάξεις μεγέθους πιο κρύα από οποιαδήποτε ανάλογη δέσμη ατόμων έχει επιτευχθεί μέχρι σήμερα.
Πηγή: tro-ma-ktiko.blogspot.gr, koutipandoras.gr
μέσω amfipolinews

Σπιτική πίτσα με σάλτσα ντομάτα και τυριά

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη I Cook Greek - Συνταγές Μαγειρικής / Greek Recipes.

 

Σπιτική πίτσα με σάλτσα ντομάτα και τυριά - iCookGreek

Ετοιμάζετε τη ζύμη σύμφωνα με τη βασική συνταγή για Εύκολη Ζύμη για Πίτσα. Τη μοιράζετε στα δύο και την απλώνετε σε 2 λαδωμένα ταψιά. Διπλώνετε προς τα…

icookgreek.com|Από Konstantina Athanasiou

Υλικά συνταγής

• ζύμη για πίτσα: 1 δόση σύμφωνα με τη βασική συνταγή
• ντομάτα στον τρίφτη: 500 γρ.
• ντομάτα πολτός: 2 κουταλιές της σούπας
• κρεμμύδια: 2 ψιλοκομμένα
• ελαιόλαδο: 1/2 φλιτζάνι του τσαγιού
• μαϊντανός και βασιλικός: 3 κουταλιές της σούπας, ψιλοκομμένος
• τυριά ανάμεικτα τριμμένα (κεφαλογραβιέρα, μοτσαρέλα και κασέρι): 500 γρ.
• ντομάτες ή ντοματίνια: 2 μεγάλες σε 8 ροδέλες ή 4 μικρά, κομμένα στα 2
• αλάτι, πιπέρι: όσο θέλετε
• ζάχαρη: λίγη
• φυλλαράκια βασιλικού: για το γαρνίρισμα

Εκτέλεση συνταγής

1. Ετοιμάζετε τη ζύμη σύμφωνα με τη βασική συνταγή για Εύκολη Ζύμη για Πίτσα. Τη μοιράζετε στα δύο και την απλώνετε σε 2 λαδωμένα ταψιά. Διπλώνετε προς τα μέσα λίγο τις άκρες για να αποκτήσει ύψος να μη φεύγει η γέμιση.
2. Στο μεταξύ ετοιμάζετε τη σάλτσα ντομάτας ως εξής: Ζεσταίνετε το ελαιόλαδο και σοτάρετε τα κρεμμύδια. Προσθέτετε την τριφτή τοματα, τον πολτό ντομάτας και λίγο ζεστό νερό και κατόπιν αλατοπίπερο και λίγη ζάχαρη. Σιγοβράζετε για 40’ - 45’ μέχρις ότου η σάλτσα μείνει με το λάδι της.
3. Αποσύρετε η σάλτσα από τη φωτιά και προσθέτετε το βασιλικό, το μαϊντανό και λίγη κάππαρη (προαιρετικά). Μοιράζετε τη σάλτσα στις 2 πίτσες και κατόπιν σκορπίζετε τα τυριά και τα φρέσκα ντοματάκια ή τις ροδέλες ντομάτας. Ψήνετε για 25’ - 30’. Γαρνίρετε με φυλλαράκια βασιλικού και σερβίρετε την πίτσα ζεστή.

Συμβουλή

Ρίξτε και μια ψιλοκομμένη πιπεριά στη σάλτσα -της πάει πολύ.

Mix & Match

Αν και η καρδιά μου ψιθυρίζει για μια καλή, μελαχρινή ή και κόκκινη, αλλά ελαφριά ελληνική μπιρίτσα, θα κάνω και μια πρόταση σε κρασί για χάρη των αμετανόητων οινόφιλων. Θα έλεγα λοιπόν να αναζητήσετε ένα ερυθρό μέτριας παλαίωσης, συνοινοποίησης Cabernet με Αγιωργήτικο.

Απολαύστε με

• Κόκκινο κρασί

 

ΚΑΡΔΑΜΟ “Φάε να καρδαμώσεις”

 

ΚΑΡΔΑΜΟ: Οι ιδιότητες του “βασιλιά” των μπαχαρικών! Γιατί λέμε “Φάε να καρδαμώσεις”;

Γιατί πάντα οι γιαγιάδες μας έλεγαν “Φάε να καρδαμώσεις;” Ποιες οι μαγικές ιδιότητες του κάρδαμου και πόσο καλό κάνει την υγεία; Το φρέσκο...

therapeftis.blogspot.com

ΚΑΡΔΑΜΟ: Οι ιδιότητες του “βασιλιά” των μπαχαρικών! Γιατί λέμε “Φάε να καρδαμώσεις”;


Γιατί πάντα οι γιαγιάδες μας έλεγαν “Φάε να καρδαμώσεις;”

Ποιες οι μαγικές ιδιότητες του κάρδαμου και πόσο καλό κάνει την υγεία; Το φρέσκο ντόπιο χόρτο, που βρίσκουμε ενίοτε σε κάποιους πάγκους των λαϊκών αγορών, ονομάζεται «κάρδαμο» και δεν έχει σχέση με το ξερό μπαχαρικό... της Ανατολής, το οποίο θα βρούμε σε μερικές ελληνικές συνταγές να αποκαλείται «καρδάμωμο» ή «κακουλές» – από την τουρκική ονομασία του μυρωδικού.

Το καρύκευμα αυτό είναι ο ξερός καρπός ενός φυτού των Ινδιών και της Σρι Λάνκα, που συγγενεύει με το τζίντζερ και είναι από τα πιο ακριβά μυρωδικά – μετά το σαφράν και τη βανίλια.

Το πως και γιατί ανακατεύτηκαν τα ονόματα αυτών των δύο διαφορετικών φυτών είναι άγνωστο. Πολλοί, πάντως, υποστηρίζουν ότι τα ακριβά αρωματικά «φασολάκια» του καρδάμωμου έφταναν στην αρχαία Ελλάδα από τον 4ο π.Χ. αιώνα, και αποκαλούνταν «άμωμον», λέξη που αργότερα για άγνωστο λόγο συγχωνεύτηκε με το κάρδαμο. Όπως και να έχει το πράγμα, το ξερό μυρωδικό καρδάμωμο χρησιμοποιείται αρκετά στην παραδοσιακή ελληνική κουζίνα, κυρίως στη βόρεια Ελλάδα, όπου και προτιμούν αντί για τα φυσικά πράσινα αποξηραμένα «φασολάκια» τα λευκά, εκείνα που περνούν από ειδική επεξεργασία για να λευκανθούν.

Κάρδαμο το φυτό:

Άλλες ονομασίες: Αγριορόκα, Ρόκα του ποταμού, Νεροκάρδαμο, Καρδαμούρα, Καρδαμύδα, Καρδάμινο, Αγριοκάρδαμο, Ναστούριο το φαρμακευτικό, Τζουρκάς, Τραγιά, Κακουλές.
Χρήσιμα μέρη: Ολόκληρο το φυτό και οι σπόροι του.

Το κάρδαμο είναι αυτοφυές φυτό και τα φύλλα του φύονται κοντά στη βάση του έχουν δυνατή πικάντικη γεύση και χρησιμοποιούνται σε σαλάτες και διάφορα γαρνιρίσματα. Το φυτό αυτό δεν ανήκει στην ελλαδική χλωρίδα. Φυτρώνει σε όλη την Ευρώπη, στα περιβόλια που ποτίζονται καλά, σε όχθες, σε ρυάκια. Συλλέγεται την Άνοιξη και τις αρχές του Καλοκαιριού. Το άγριο κάρδαμο είναι πλουσιότερο σε θρεπτικά συστατικά. Δεν αξίζει να αποξηρανθεί, γιατί τότε χάνει τις ιδιότητές του. Η φαρμακευτική παρασκευάζει από το φυτό αιθέρια έλαια, σιρόπι, χυμούς και βάμμα.

Υπάρχουν αρκετά είδη κάρδαμου. Τα πιο σημαντικά είναι:

1. Κοινό κάρδαμο. Γνωστό και ως κάρδαμο της Ορλεάνης, επιστημονική ονομασία Λεπίδιο το ήμερο -Lepidium sativum. Μονοετές και ποώδες φυτό με καταγωγή από την Ασία, αναπτύσσεται εξαιρετικά γρήγορα. Καλλιεργείται σε αρκετές περιοχές και έχει χρήσεις στη μαγειρική, σε σαλάτες, γαρνιτούρες και σούπες.

2. Νεροκάρδαμο. Έχει την επιστημονική ονομασία Ναστούρτιο το φαρμακευτικό – Nasturtium officinale. Πολυετές ποώδες φυτό με βλαστούς που έρπουν. Η καταγωγή του είναι από την Ευρώπη και σήμερα βρίσκεται σε πολλές περιοχές της γης κοντά σε λίμνες, ρυάκια ποταμούς και χαράδρες. Ως φρέσκο τρώγεται σε διάφορες σαλάτες ενώ βράζεται και τρώγεται ως λαχανικό, σε σούπες κ.λ.π.

3. Πικροκάρδαμο ή κάρδαμο των λιβαδιών. Χαμηλή πόα δηλαδή φυτό με μαλακό βλαστό, με λευκά ή ροζ άνθη. Βρίσκεται σε περιοχές του βόρειου ημισφαιρίου της γης. Τα φύλλα του είναι σαρκώδη και έχουν πικρή γεύση.

Θεραπευτικές ιδιότητες και χρήση:
– Περιέχει βιταμίνη C, γι΄αυτό και θεωρείται προληπτικό για κάθε ασθένεια.

– Στομάχι: Ανοίγει την όρεξη, βοηθάει στη χώνεψη, απομακρύνει τα αέρια του στομάχου και των εντέρων.

– Ο χυμός των κοπανισμένων φρέσκων φύλλων είναι αφροδισιακό.

– Είναι αιμοστατικό και καθαρίζει το αίμα γι αυτό και διευκολύνει την επούλωση των πληγών.

– Αντισηπτικό στις αιμορροΐδες.

– Μασώντας φρέσκα φύλλα κάρδαμου κάνουμε καλό στα ούλα και τις στοματίτιδες.

– Είναι καρδιοτονωτικό.

– Κατά των ρευματισμών.

– Διουρητικό, αποχρεμπτικό και κατά της αιματουρίας ως αφέψημα. Πίνουμε ένα φλυτζάνι κάθε δυο ώρες.

– Για πέτρες στη χολή και τα νεφρά, βρογχική καταρροή, ερεθισμούς στο δέρμα ως έγχυμα.

– Κατά της δυσοσμίας του στόματος: Μασώντας φύλλα κάρδαμου αφού φάμε σκόρδο η μυρωδιά φεύγει.

Εξωτερική χρήση:
– Κατά των πανάδων και των φακίδων: Παίρνουμε το μείγμα από δυο κουταλιές χυμό κοπανισμένου κάρδαμου και μια κουταλιά μέλι το απλώνουμε σε ένα πανί και τρίβουμε με αυτό το πρόσωπό μας μερικές φορές. Έτσι «εξαφανίζονται» οι φακίδες και οι πανάδες.

– Αν βρούμε φρέσκο Νεροκάρδαμο, κοπανίσουμε τα φύλλα του να πολτοποιηθούν και απλώσουμε το χυμό στα σπυριά και τις κηλίδες που τυχόν έχουμε, το λιγότερο μέσα σε ένα τέταρτο της ώρας το πρόσωπό μας θα καθαρίσει.

Ροφήματα κάρδαμου:

Έγχυμα:

2 κουταλάκια φύλλα κάρδαμου σε 1 φλυτζάνι βραστό νερό.

Αφέψημα:

Βράζουμε 30 γραμμάρια φύλλα κάρδαμου σε 1 λίτρο νερό.

Προσοχή στην κατανάλωση:

Η χρήση του κάρδαμου δεν θα πρέπει να είναι πολύ συχνή. Ο χυμός θα πρέπει να αραιώνεται. Οι έγκυες είναι καλύτερο να αποφεύγουν τη χρήση του.

Κάρδαμο ή Κακουλέ, το μπαχαρικό:

Το κάρδαμο ή καρδάμωμο ονομάζεται «βασίλισσα των μπαχαρικών» ή «”Σπόρος του παραδείσου»! Είναι ένα από τα ακριβότερα μπαχαρικά του κόσμου και έχει ιστορία τόσο μακρά όσο και ο ίδιος ο άνθρωπος.

Οι ρίζες του καρδάμωμου βρίσκονται στην Ινδία. Στα σανσκριτικά ονομαζόταν: «Ε-li-che», στα κινέζικα «ts’ao-k’ou», στα αραβικά «habahan». Στην αραβική κουλτούρα, μάλιστα, ήταν σύμβολο φιλοξενίας και το σέρβιραν στους καλεσμένους. Στις Αραβικές χώρες χρησιμοποιείται για να βελτιώσει τη γεύση του καφέ, ενώ σε κάποιες ευρωπαϊκές είναι περισσότερο δημοφιλές ακόμα και από την κανέλα.

Από τους αμνημόνευτους χρόνους ήταν γνωστές οι δυναμωτικές, θεραπευτικές, αλλά και αφροδισιακές ιδιότητές του. Τόσο, ώστε να «γεννήσει» μια πασίγνωστη έκφραση που περιγράφει όποιον ανακτά τις δυνάμεις του: «Καρδάμωσε»!

Αυτό το δημοφιλές μπαχαρικό, μαύρου, πράσινου ή λευκού χρώματος είναι βασικό συστατικό στο μείγμα κάρι στην Ινδία και τη Σρι Λάνκα, καθώς και στο μείγμα μπαχαρικών γκαράμ μασάλα (garam masala). Είναι επίσης αναπόσπαστο συστατικό για μικρασιατικά τσουρέκια και βασιλόπιτες. Είναι πλούσιο σε αιθέρια έλαια, άμυλα και κολλώδεις ουσίες, που του χαρίζουν αποσυμφορητικές, διουρητικές και αντιβακτηριακές ιδιότητες. Το κάρδαμο είναι ένα μπαχαρικό που ενδείκνυται για όσους υποφέρουν από γαστρικές ή εντερικές διαταραχές: μπορούμε να μασήσουμε τους σπόρους του για να δροσίσουμε την αναπνοή μας μετά από ένα βαρύ γεύμα ή για να περιορίσουμε το κοιλιακό πρήξιμο. Πιο συγκεκριμένα το χρησιμοποιούμε:

Για καλύτερη πέψη:

Αν υποφέρουμε από πεπτικές διαταραχές, δοκιμάζουμε το εξής αφέψημα: αναμειγνύουμε 30 γραμμάρια πιπερόριζας, 4-5 σπόρους κάρδαμου και 5-6 ξυλάκια γαρίφαλου, και στη συνέχεια βράζουμε το μείγμα για τουλάχιστον 10 λεπτά σε δύο φλιτζάνια νερό κρατώντας κλειστό το καπάκι της κατσαρόλας για να μην εξέρχονται οι ατμοί. Θα ανακουφιστούμε αν πίνουμε ένα φλιτζάνι μετά από κάθε γεύμα. Αν αντιθέτως υποφέρουμε από κοιλιακά πρηξίματα και πόνους, τότε φτιάχνουμε ένα μείγμα από χαμομήλι (30 γραμ.), δυόσμο (30 γραμ.), κάρδαμο (15 γραμ.), μελισσόχορτο (15 γραμ.) και αρωματικό καλάμι (10 γραμ.). Πίνουμεένα φλιτζάνι μετά από κάθε κύριο γεύμα.

Για να ενισχύσουμε την ερωτική μας ζωή:

Η Κλεοπάτρα της Αιγύπτου, ήταν τόσο γοητευμένη από το άρωμά του, ώστε λένε πως έκαιγε τους σπόρους του σε ολόκληρο το παλάτι περιμένοντας τον Μάρκο Αντώνιο Σύμφωνα με την Αγιουρβέδα, το εν λόγω μπαχαρικό διεγείρει τη λεγόμενη ενέργεια “pitta”, ενισχύοντας τον πόθο, την πνευματική διαύγεια και τη μνήμη. Εμείς δεν έχουμε παρά να χρησιμοποιήσουμε μερικούς σπόρους του για να αρωματίσουμε το ρόφημα/τσάι που θα πιούμε με τον σύντροφό μας πριν πέσουμε στο κρεβάτι.

Καταπολέμηση κούρασης:

Αν διανύουμε μια περίοδο έντονης κούρασης και στρες, δοκιμάζουμε το παρακάτω φυσικό αφέψημα με τονωτική δράση. Το βράδυ, βάζουμε να μουλιάσουν σε ένα φλιτζάνι νερό 20 αμύγδαλα. Το επόμενο πρωί, στραγγίζουμε και ξεφλουδίζουμε. Βράζουμε 4 φλιτζάνια γάλα και τα ρίχνουμε στο μπλέντερ. Προσθέτουμε τα αμύγδαλα και ένα κουταλάκι σπόρους κάρδαμου, και χτυπάμε το μείγμα.
*Οι πληροφορίες που περιέχονται στην σελίδα ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την γνωμάτευση του ιατρού σας. Αν αποφασίσετε να ακολουθήσετε κάποια διατροφή ρωτήστε τον προσωπικό ιατρό σας. Ακολουθήστε μας στο Facebook

πηγή

Πως να Αποτοξινώσετε Φυσικά το Σώμα σας

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

 

Χημειοθεραπεία: Πως να Αποτοξινώσετε Φυσικά το Σώμα σας από τα Επιβλαβή Χημικά & να Επαναφέρετε τη Λειτουργία του - HippieTeepee.gr

hippieteepee.gr

Χημειοθεραπεία: Πως να Αποτοξινώσετε Φυσικά το Σώμα σας από τα Επιβλαβή Χημικά & να Επαναφέρετε τη Λειτουργία του

Η χημειοθεραπεία είναι η πιο κοινή θεραπεία για τον καρκίνο. Ενώ μπορεί να είναι αποτελεσματική, αυτοί που υποβάλλονται σε αυτή τη θεραπεία δε γνωρίζουν πολλές πληροφορίες για την αποκάσταση του σώματός τους μετά από αυτήν. Είναι  λίγοι αυτοί που γνωρίζουν πώς μπορούν να ανακάμψουν αποτελεσματικά από τις παρενέργειες αυτής της διαδικασίας.
Αυτές οι παρενέργειες περιλαμβάνουν:
Κόπωση
Ναυτία
Εμετός
Διάρροια ή δυσκοιλιότητα
Απώλεια ή αποδυνάμωση μαλλιών
Έλκη στο στόμα
Αλλαγές  στην αίσθηση της γεύσης
Μούδιασμα
Αίσθηση τρυπήματος σαν από καρφίτσες και βελόνες στα χέρια και στα πόδια
Δυσκολία στην απανποή
Αλλαγές στο δέρμα
Αλλαγές στην ακοή
Απώλεια της όρεξης

Ευτυχώς, υπάρχουν φυσικοί τρόποι για την καταπολέμηση αυτών των παρενεργειών και για την εξασφάλιση μιας ταχύτερης ανάρρωσης από τη χημειοθεραπεία.

Η Σημασία της Αποτοξίνωσης μετά από Χημειοθεραπεία

Μπορείτε να αντιστρέψετε τις περισσότερες από τις βλαβερές συνέπειες των φαρμάκων της χημειοθεραπείας και της ακτινοβολίας μέσω της αποτοξίνωσης. Παρακάτω θα σας δώσουμε πληροφορίες για το πώς να επωφεληθείτε από αποτοξίνωση ώστε να επιταχύνετε την ανάκαμψη του σώματός σας από τη χημειοθεραπεία:

1. Αποχύμωση – Μετά από μια χημειοθεραπεία, το σώμα είναι δύσκολο να αφομοιώσει τα τρόφιμα. Η αποχύμωση μπορεί να βοηθήσει, δεδομένου ότι επιτρέπει στο σώμα να απορροφήσει αρκετά θρεπτικά συστατικά, παρά τα πεπτικά προβλήματα. Επιλέξτε βιολογικά φρούτα και λαχανικά για την παρασκευή χυμού. Τα φρούτα και τα λαχανικά μπορούν να θεραπεύσουν και να αναζωογονήσουν το σώμα σας αλλά και να απομακρύνουν τις τοξίνες. Οι φρέσκοι χυμοί φρούτων και λαχανικών χρησιμεύσουν επίσης στον καθαρισμό, στην αναγέννηση, στην ενεργοποίηση του οργανισμού, οπως επίσης και στην παραγωγή αίματος. Η λαχανίδα, τα τεύτλα, το μήλο, το τζίντζερ, το αγγούρι, ο ανανάς, το καρότο, και το σπανάκι είναι εξαιρετικές επιλογές, γιατί πέρα από την αποτοξινωτική τους δράση, έχουν πλούσιες σε αντιφλεγμονώδεις και αντικαρκινικές ιδιότητες. Τα σμέουρα,οι φράουλες και τα βατόμουρα και είναι επίσης ιδανικά για την παρασκευή χυμού. Είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικά, που μπορούν να καθαρίσουν το αίμα σας από ακαθαρσίες.

1. Νερό και Τσάι Βοτάνων – Αν σκοπεύετε να αποτοξινώσετε το σώμα σας φυσικά μετά από χημειοθεραπεία, τότε το νερό και τσάι από βότανα μπορούν να βοηθήσουν. Η καλύτερη επιλογή είναι να πίνετε φιλτραρισμένο νερό, δεδομένου ότι είναι απαλλαγμένο από φυτοφάρμακα, ζιζανιοκτόνα, καθώς και άλλες τοξικές ουσίες. Φροντίστε να πίνετε αρκετό νερό κάθε μέρα, ώστε να μπορείτε να καθαρίσετε το σώμα σας από όλες τις τοξίνες που έχουν συσσωρευτεί. Η προσθήκη μιας φέτας λεμονιού μπορεί να βελτιώσει τη γεύση του, αυξάνοντας παράλληλα τις αντιοξειδωτικές και τις καθαρτικές του ιδιότητες. Μπορείτε επίσης να αναζητήσετε τη βοήθεια των αφεψημάτων από βότανα, καθώς αυτά βοηθούν τη διαδικασία καθαρισμού. Μια πολύ καλή επιλογή είναι το τσάι πικραλίδας, ένα τονωτικό του ήπατος, που είναι χρήσιμο στην αποτοξίνωση.

1. Αποτοξίνωση Ήπατος– Η χημειοθεραπεία είναι τοξική, οπότε ο καθαρισμός του σώματος από τις βλαβερές χημικές ουσίες είναι απαραίτητος. Το συκώτι σας λαμβάνει  τη μεγαλύτερη πίεση κατά τη διάρκεια της χημειοθεραπείας, οπότε υπάρχει η ανάγκη να αποκαταστήσετε τις βλάβες που έχουν προκαλέσει τα φάρμακα της χημειοθεραπείας. Θα πρέπει να αποφεύγετε τη ζάχαρη, το πρόχειρο φαγητό με εξαιρετικά υψηλή περιεκτικότητα σε νάτριο, το αλκοόλ, και το κόκκινο κρέας για να αποκατασταθεί η υγεία του συκωτιού σας. Ξεκινήστε να συμπεριλαμβάνετε στην διατροφή σας τρόφιμα που μπορούν να καθαρίσουν το συκώτι σας, όπως το σκόρδο, τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά, τα καρότα, τα παντζάρια, το γκρέιπφρουτ, το λεμόνι και το λάιμ, τα καρύδια, ο κουρκουμάς και λάχανο. Όλα αυτά μπορούν να βοηθήσουν να απομακρύνετε τις επιβλαβείς ουσίες από το συκώτι σας.

Άλλοι τρόποι για να αναρρώσετε από τη χημειοθεραπεία

• Ενισχύστε την κυκλοφορία του αίματός σας- Κάντε δραστηριότητες που μπορούν να ενισχύσουν τη λειτουργία του κυκλοφορικού και της καρδιάς για λίγα λεπτά κάθε μέρα. Μπορούν να βοηθήσουν στην αποβολή των τοξινών από το σώμα σας. Μερικές επιλογές είναι η ποδηλασία, η γιόγκα, η πεζοπορία, ο χορός και το περπάτημα – όλα αυτά μπορούν να βοηθήσουν στην αποτοξίνωση. Κάντε αυτές τις δραστηριότητες πριν από τα γεύματά σας ώστε να μεγιστοποιήσετε την αποτελεσματικότητα τους.

• Αυξήστε την πρόσληψη φυτικών ινών-  Οι φυτικές ίνες λειτουργούν σαν ένα σφουγγάρι, με την έννοια απορροφούν τις τοξίνες από το σώμα σας. Η πρόσληψη φυτικών ινών μπορεί να επιταχύνει την αποτοξίνωση και τον καθαρισμό του οργανισμού από τις χημικές ουσίες. Μπορείτε να πάρετε φυσικές ίνες από φρούτα, δημητριακά ολικής αλέσεως και λαχανικά. Εξαιρετική επιλογή αποτελεί ο βιολογικός λιναρόσπορος, καθώς αυτό είναι ιδιαίτερα πλούσιος σε φυτικές ίνες.

Αναδομήστε το ανοσοποιητικό σας σύστημα – Η χημειοθεραπεία και η ακτινοβολία μπορεί να επηρεάσουν
σημαντικά το ανοσοποιητικό σας σύστημα, έτσι πρέπει να κάνετε κάτι για να το επαναφέρετε. Σιγουρευτείτε ότι κοιμάστε αρκετά, αποφύγετε το στρες και ότι παραμένετε μακριά από οτιδήποτε περιέχει ζάχαρη. Αυτοί είναι κάποιοι από τους πολλούς τρόπους για να επαναφέρετε τη λειτουργία του ανοσοποιητικού σας συστήματος.

Η ανάρρωση από τη χημειοθεραπεία δεν χρειάζεται να είναι και τόσο δύσκολη. Ακολουθώντας τις συμβουλές σε αυτό το άρθρο, μπορείτε να επιταχύνετε τη διαδικασία της ανάρρωσής, φέρνοντας τη ζωή σας και πάλι στο προσκήνιο.

*Οι πληροφορίες που περιέχονται στο http://hippieteepee.gr έχουν πληροφοριακό χαρακτήρα. Συμβουλεύεστε πάντα το γιατρό σας. Η χρήση όσων αναφέρονται είναι αποκλειστικά και μόνον δική σας ευθύνη.

Για περισσότερα νέα σχετικά με Εναλλακτικές Θεραπείες & Φαρμακείο Της Φύσης κάντε like στην σελίδα στο facebook

 

Πρωτότυπη πίτα με ψωμί και βατόμουρα

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

17 Δεκεμβρίου 2016 στις 8:40 μ.μ. ·

 

Πρωτότυπη πίτα με ψωμί και βατόμουρα

Υλικά για 4-6 άτομα 1 φραντζόλα άσπρο ψωμί, χωρίς κρούστα, κομμένο σε κύβους 2,5 εκ. 112 γραμμάρια τυρί κρέμα, κομμένο σε μικρούς κύβους (περίπου 1 φλιτζάνι) 2 φλιτζάνια φρέσκα ή κατεψυγμένα βατόμουρα 8 αυγά, χτυπημένα 1 1/2 φλιτζάνια γάλα…

www.tilegrafima.gr

Υλικά για 4-6 άτομα

1 φραντζόλα άσπρο ψωμί, χωρίς κρούστα, κομμένο σε κύβους 2,5 εκ.
112 γραμμάρια τυρί κρέμα, κομμένο σε μικρούς κύβους (περίπου 1 φλιτζάνι)
2 φλιτζάνια φρέσκα ή κατεψυγμένα βατόμουρα
8 αυγά, χτυπημένα
1 1/2 φλιτζάνια γάλα
1/4 φλιτζανιού λιωμένο βούτυρο
1/4 φλιτζάνι σιρόπι φράουλας

Διαβάστε επίσης:   Πεντανόστιμοι μαραθοκεφτέδες με φέτα

Εκτέλεση
Προθερμαίνετε το φούρνο στους 180 βαθμούς και τοποθετείτε την σχάρα στη δεύτερη σκάλα του φούρνου.
Παίρνετε ένα τετράγωνο ταψί και τοποθετείτε τη μισή ποσότητα από το ψωμί στο πάτο του ταψιού κομμένο σε κύβους
Ρίχνετε πάνω στο ψωμί τους κύβους τυρί κρέμα και τα μισά από τα βατόμουρα πάνω στο ψωμί. Καλύψτε την κορυφή με τους υπόλοιπους κύβους ψωμιού και τα βατόμουρα.
Ανακατέψτε τα αυγά, το γάλα, σιρόπι φράουλας και το βούτυρο σε ένα μεγάλο μπολ και περιχύνετε πάνω από το μείγμα ψωμιού.
Ψήνετε στους 180 βαθμούς για περίπου 1 ώρα. Σκεπάζετε με αλουμινόχαρτο αν παρατηρήσετε πως μαυρίζει πολύ στις άκρες κατά τη διάρκεια του ψησίματος.
Αφήστε για 10 λεπτά να κρυώσει. Κόβετε σε τετράγωνα και σερβίρετε.
 

Οι θησαυροί της Αρχαίας Αγοράς

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του Nikos Pazaitis.

17 Δεκεμβρίου 2016 στις 8:45 μ.μ. ·

 

ΑΘΉΝΑ - Οι θησαυροί της Αρχαίας Αγοράς

25 Mαΐου 1931, πρώτη μέρα των ανασκαφών στο δυτικό τμήμα της Αρχαίας Αγοράς. © Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών, Αρχείο Ανασκαφών ...

oraiokastromekatiallo.blogspot.com|Από Nikos Pazaitis

ΑΘΉΝΑ - Οι θησαυροί της Αρχαίας Αγοράς

25 Mαΐου 1931, πρώτη μέρα των ανασκαφών στο δυτικό τμήμα της Αρχαίας Αγοράς.
© Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών, Αρχείο Ανασκαφών Αγοράς.

Ο διευθυντής των ανασκαφών της Αρχαίας Αγοράς κ. John Camp μάς ξεναγεί στον ομφαλό της Αρχαίας Αθήνας.

Φέτος συμπληρώνονται 85 χρόνια αφότου η Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών άρχισε συστηματικές ανασκαφές στην Αρχαία Αγορά της Αθήνας. Ένα πραγματικά τιτάνιο εγχείρημα, αν σκεφτεί κανείς ότι μιλάμε για μια έκταση 50.000 τ.μ. στη μέγιστη ακμή της, το μεγαλύτερο μέρος της οποίας ήταν χτισμένο και βρισκόταν σε διαρκή, σχεδόν, χρήση για πάνω από δύο χιλιετίες, καθώς επίσης και για ευρήματα που χρονολογούνται από τη Νεολιθική Εποχή (3η χιλιετία π.Χ.) μέχρι τους νεότερους χρόνους. Ένα εγχείρημα που παραμένει, βέβαια, σε εξέλιξη – παρότι έχει ανασκαφεί το 90-95% της έκτασης, κάπου 122 στρέμματα. «Υπάρχουν ακόμα εκπλήξεις εδώ από κάτω!» μας βεβαιώνει ο σημερινός διευθυντής της ανασκαφής John Camp, που έχει την ευγενή καλοσύνη να μας ξεναγήσει αυτοπροσώπως.

Οι πρώτες ανασκαφές και η κουλτούρα της «πολιτιστικής» φιλανθρωπίας 

Αρχαιολογικές έρευνες στην περιοχή είχαν ήδη πραγματοποιήσει προπολεμικά το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο, καθώς και Έλληνες αρχαιολόγοι – λείψανα κτιρίων και γλυπτών της Αρχαίας Αγοράς είχαν εξάλλου αποκαλυφθεί και στην τάφρο που ανοίχτηκε για τη διέλευση του ηλεκτρικού σιδηροδρόμου (1890-1). Ουσιαστικά, όμως, η ανασκαφική περιπέτεια ξεκινά τον Μάιο του 1931, όταν μια στρατιά εργάτες με ιππήλατα καρότσια άρχισε να καθαρίζει συστηματικά την περιοχή από τα άχρηστα υλικά. «Ύστερα από την προσήκουσα τελετή του αγιασμού που πραγματοποίησε ο ιερέας του γειτονικού ναού (Παναγία Βλασταρού), οι ανασκαφές ξεκίνησαν στις 7:30 π.μ. Οι εργασίες επικεντρώθηκαν στην κατεδάφιση της Οικίας 22 [...] (χρησιμοποιήθηκαν) 28 εργάτες/135 άμαξες» διαβάζουμε χαρακτηριστικά στο ημερολόγιο του Leslie Shear, πρώτου διευθυντή της ανασκαφής. Τότε σχεδιάστηκε επίσης το σύστημα καταγραφής και αρχειοθέτησης των ευρημάτων, που εξακολουθεί να παραμένει σε ισχύ. Οι διαπραγματεύσεις της Αμερικανικής Αρχαιολογικής Σχολής με το ελληνικό Δημόσιο ξεκίνησαν το 1925. Η Πολιτεία αδυνατούσε να χρηματοδοτήσει τις εργασίες, κυρίως εξαιτίας του υψηλού κόστους των απαλλοτριώσεων. Το κενό έσπευσαν να καλύψουν ιδρύματα και ιδιώτες από τις ΗΠΑ, όπως ο μεγιστάνας Τζον Ροκφέλερ (τα τελευταία χρόνια βασικοί χρηματοδότες είναι τα David & Lusille Packard Foundation και Packard Humanities Institute). «Αντίθετα απ' ό,τι συμβαίνει στην Ελλάδα και την Ευρώπη γενικότερα, στις ΗΠΑ τις ανασκαφές και την αρχαιολογική έρευνα δεν χρηματοδοτεί το κράτος αλλά ιδιώτες χορηγοί. Υπάρχει έντονη σ' εμάς η κουλτούρα της "πολιτιστικής φιλανθρωπίας", που επιπλέον συνδυάζεται με φορολογικές ελαφρύνσεις» επισημαίνει ο υψηλός συνομιλητής και ξεναγός μας, συμπληρώνοντας ότι οι Αμερικανοί «νιώθουν δυνατούς δεσμούς με την αρχαία Ελλάδα, πόσο μάλλον που η Αθηναϊκή Δημοκρατία υπήρξε πρότυπο της αμερικανικής».

Η Αρχαία Αγορά όπως είναι σήμερα.
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO.

Ο διευθυντής των ανασκαφών της Αρχαίας Αγοράς κ. John Camp.
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO.

Δεύτερη πατρίδα η Αθήνα 

Ο John Camp πρωτοβρέθηκε στην Αρχαία Αγορά ως φοιτητής Αρχαιολογίας το 1966. Εργάστηκε πλάι στους Homer Thompson, Ιωάννη Τραυλό, Σπύρο Σπυρόπουλο, William Dinsmoor, Eugene Vanderpool, Alison Frantz, Lucy Talcott και το μεγάλο του πάθος γι' αυτή την ανασκαφή ανταμείφθηκε όταν είκοσι χρόνια πριν ανέλαβε επικεφαλής της, κάτι που θεωρεί μεγάλη του τιμή. Έκτοτε βρίσκεται μόνιμα εδώ έξι μήνες τον χρόνο και νιώθει την Αθήνα δεύτερη πατρίδα του. Λέει ότι τον χειμώνα εργάζονται στην Αγορά 7-8 άνθρωποι, αλλά το καλοκαίρι, όταν έρχονται και οι ξένοι φοιτητές, μαζεύονται εκεί καμιά 80αριά άτομα (αρχαιολόγοι, συντηρητές κι εργάτες). Μαζί με τον συμπατριώτη του Craig Mauzy, που τρέχει το φωτογραφικό κομμάτι, εξέδωσαν πέρσι έναν νέο, εξαιρετικά κατατοπιστικό οδηγό της Αρχαίας Αγοράς (εκδ. Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης), ενώ έχει συγγράψει αρκετά ακόμα βιβλία, άρθρα και μονογραφίες σχετικά. Δηλώνει μέγας θαυμαστής της Αθηναϊκής Δημοκρατίας, ενός πολιτεύματος που «δεν προέκυψε μονομιάς αλλά διαμορφώθηκε σε μια περίοδο 150 ετών με τις προσθήκες των Σόλωνα, Κλεισθένη, Θεμιστοκλή, Περικλή και υπήρξε σταθμός στην ανθρώπινη εξέλιξη».

Ο διευθυντής των ανασκαφών Leslie Shear στον αρχαιολογικό χώρο (1931).
© Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών, Αρχείο Ανασκαφών Αγοράς

Μία τεράστια επιχείρηση ανασκαφής 

Με τον οδηγό ανά χείρας και τον συγγραφέα του ζηλευτή συντροφιά, ξεκινάμε την περιήγηση. Καταρχάς, χρειάστηκε, μαθαίνουμε, να κατεδαφιστούν πάνω από 400 οικήματα των νεότερων χρόνων για να αποκαλυφθεί ο πλούτος του υπεδάφους, μια τεράστια επιχείρηση ακόμα και για τα τωρινά δεδομένα. Από τότε ίσαμε σήμερα πολλές εκατοντάδες Έλληνες και ξένοι επιστήμονες, εργάτες και φοιτητές απασχολήθηκαν στην ανασκαφή, τη συντήρηση, την έρευνα και τις δημοσιεύσεις. Έτσι απλά για να πάρει μια ιδέα κανείς πώς προέκυψε και πώς διατηρείται σήμερα ο ειδυλλιακός αυτός χώρος! Βασικό μέσο τεκμηρίωσης υπήρξε η φωτογραφία – πάνω από 300.000 εικόνες φυλάσσονται στο Αρχείο των Ανασκαφών της Αρχαίας Αγοράς. Η παραδοσιακή τεχνική των αλάτων του αργύρου ήταν ιδανική για τις ιδιαιτερότητες της αρχαιολογικής φωτογράφισης. Για τα ευρήματα που ξεχώριζαν χρησιμοποιούνταν μηχανή μεγάλου φορμά, ενώ την εξέλιξη των εργασιών κατέγραφε μια Leica 35 mm. Το 2006, ο Craig Mauzy και η Αμερικανική Αρχαιολογική Σχολή εξέδωσαν ένα θαυμάσιο εικονογραφημένο ιστορικό των ανασκαφών (1931-2006).

Άγαλμα γυναίκας με πτυχωτό ένδυμα που μόλις έχει ανασκαφεί (1933).
© Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών, Αρχείο Ανασκαφών Αγοράς

Με αφετηρία τον 6ο αι. π.Χ. 

Η Αγορά υπήρξε «ομφαλός» της αρχαίας Αθήνας ήδη από τον 6ο αι. π.Χ., τον καιρό του Πεισίστρατου και ιδιαίτερα του Κλεισθένη. Πολλά από τα πρώιμα οικοδομήματα χρονολογούνται γύρω στο 500 π.Χ., ανάμεσά τους ο βωμός των Δώδεκα Θεών που ήταν επίσης άσυλο και αφετηρία μέτρησης χιλιομετρικών αποστάσεων (το μεγαλύτερο μέρος του σήμερα βρίσκεται κάτω από τις γραμμές του ΗΣΑΠ). Κομμάτι του ποταμού Ηριδανού εγκιβωτίστηκε τότε, ώστε να διέλθει η οδός των Παναθηναίων, η «κεντρική λεωφόρος» της πόλης που διέσχιζε την Αγορά και την οποία ακολουθούσε κάθε τέσσερα χρόνια η πομπή της ομώνυμης μεγάλης αθηναϊκής γιορτής. Λίθινες στήλες οριοθέτησαν τον δημόσιο χώρο, ενώ η Εκκλησία του Δήμου μεταφέρθηκε στην Πνύκα και αρκετά από τα θεατρικά δρώμενα στις νότιες υπώρειες της Ακρόπολης. Η πρώτη οικοδομική «έκρηξη» ξεκινά, μαθαίνουμε, λίγο μετά τον θρίαμβο επί των Περσών στη Σαλαμίνα και την ανατολή της αθηναϊκής ηγεμονίας. Το Αιάκειο, το Παλιό Βουλευτήριο, η Βασίλειος Στοά, που είχαν πάθει σοβαρές φθορές κατά την πυρπόληση της Αθήνας από τους Πέρσες το 480/79 π.Χ., ανακαινίζονται. Ο Κίμωνας παραγγέλνει να φυτέψουν πλατάνια, τοποθετούνται κρήνες, ενώ την απομάκρυνση των όμβριων υδάτων εξασφάλιζε ένας μεγάλος λίθινος αγωγός που διασώζεται και συναντούσε τη διαμορφωμένη κοίτη του ποταμού Ηριδανού. Την ίδια εποχή ανεγείρονται η Θόλος, έδρα των πρυτάνεων και της αθηναϊκής διοίκησης (460 π.Χ.), καθώς και η Ποικίλη Στοά. Ακολουθούν ο ναός του Ηφαίστου, το Νέο Βουλευτήριο, το Νομισματοκοπείο, η Στοά του Ελευθερίου Διός και η Νότια Στοά, όμως η οδυνηρή ήττα των Αθηναίων στον Πελοποννησιακό Πόλεμο τερματίζει πρόωρα τα φιλόδοξα αρχιτεκτονικά τους σχέδια.

Νίκη φτερωτή, ακρωτήριο της Στοάς του Διός Ελευθερίου. Γύρω στα 415 π.Χ. Στοά του Αττάλου, αρ. ευρ. S 312. © Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών, Αρχείο Ανασκαφών Αγοράς.

Εμπορικό και πολιτιστικό κέντρο της Αθήνας

Όλα εδώ συνέβαιναν – όχι μόνο κάθε είδους εμπορικές συναλλαγές αλλά επίσης πλήθος κοινωνικές, πολιτιστικές, θρησκευτικές και, φυσικά, πολιτικές και δικαστικές δραστηριότητες. Ήθελες να δεις έναν φίλο, να ακούσεις έναν ρήτορα, να συναντήσεις κόσμο, να μάθεις τα τελευταία νέα αλλά και τις ανακοινώσεις του δήμου, να διεκπεραιώσεις κάποια υπόθεση, να ψωνίσεις για το σπίτι, να ψηφίσεις, να προσευχηθείς σε κάποια θεότητα, να ψυχαγωγηθείς, να χαζέψεις απλώς; Στην Αγορά θα πήγαινες, πού αλλού! 

Γεωμετρική οινοχόη με τέσσερις κυλινδρικές προχοές στην κοιλιά. Στον λαιμό φέρει παράσταση τριών πολεμιστών ανάμεσα σε γεωμετρικά κοσμήματα. Στο σώμα διακρίνεται παράσταση δύο πολεμιστών σε δίθριππο, αντιμέτωπων με δύο πεζούς (750-725 π.Χ.). Μουσείο Αρχαίας Αγοράς, αρ. ευρ. P 4885.
Φωτογραφία: Πάρις Ταβιτιάν © Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού / Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων

Αν δεν σε έβλεπαν τακτικά εκεί, θα σε χαρακτήριζαν «ιδιώτη», άνθρωπο που δεν ασχολείται με τα κοινά, πράγμα που δεν σου εξασφάλιζε και την καλύτερη φήμη. Οι έμποροι ήταν άνδρες αλλά και γυναίκες από τα κατώτερα, κυρίως, κοινωνικά στρώματα αυτές. Διαβάζουμε πως οι Αθηναίες μπορούσαν να κατέβουν στην Αγορά για ψώνια, συνήθως όμως τα ανέθεταν στη δούλα ή στον σύζυγο – δεν ήταν, εξάλλου, κόσμιο να κυκλοφορεί μια κυρία ασυνόδευτη. Μια σειρά από οικοδομήματα και μνημεία κατασκευάστηκε προς εξυπηρέτηση όλων αυτών των σκοπών, που είτε οι ίδιοι οι Αθηναίοι σε περιόδους ακμής είτε, αργότερα, ηγεμόνες ελληνιστικών βασιλείων και φιλέλληνες Ρωμαίοι αυτοκράτορες επεξέτειναν, αναστήλωσαν ή ανήγειραν νέα, λαμπρότερα. Η αρχαιολογική σκαπάνη έχει εντοπίσει και αναδείξει το Βουλευτήριο, τη Θόλο, το Νομισματοκοπείο, το Μητρώο, τα δικαστήρια και άλλα δημόσια κτίρια. Υπήρχαν ακόμα ναοί, βωμοί, βιβλιοθήκη, ωδείο, δημόσια λουτρά, κουρεία, κακόφημα καπηλειά, αρωματοπωλεία, εργαστήρια χαλκού, μαρμάρου, δέρματος, υποδηματοποιεία (όπως η Οικία του Σίμωνος του Υποδηματοποιού, «σημαντικό εύρημα, εφόσον σύχναζε αλλά και δίδασκε εκεί ο Σωκράτης, εξού και οι λεγόμενοι "σκυτικοί διάλογοι" που κατέγραψε ο ίδιος ο τεχνίτης-ιδιοκτήτης», όπως μας πληροφορεί ο John Camp), κεραμοποιεία και πλήθος καταστημάτων όπου εμπορεύονταν από τρόφιμα (εδώδιμα και αποικιακά), κρασιά, είδη καλλωπισμού και ένδυσης, μέχρι αγγεία, όπλα, ζώα, ακόμα και συνειδήσεις: «Στην Αθήνα βρίσκεις τα πάντα να πουλιούνται στο ίδιο μέρος: σύκα, κλητήρες, σταφύλια, γογγύλια, αχλάδια, μήλα, μάρτυρες, τριαντάφυλλα, μούσμουλα, εντόσθια, μελόπιτες, ρεβίθια, δίκες, πρωτόγαλα, μύρτα, κληρωτήρια, υάκινθους, αρνιά, κλεψύδρες, νόμους, καταγγελίες» γράφει ο κωμικός ποιητής Εύβουλος, μεταφέροντάς μας μια απολαυστική εικόνα της ατμόσφαιρας που επικρατούσε καθημερινά. Αυτό που δύσκολα αποτυπώνεται είναι ο θόρυβος, η σκόνη και οι μυρωδιές. Πάντως, οι πάγκοι των πωλητών φαίνεται πως ήταν ομαδοποιημένοι ανάλογα με τα προϊόντα που διέθεταν, ενώ υπήρχαν επίσης αγορανόμοι που έλεγχαν π.χ. οι φραντζόλες να έχουν το σωστό μήκος και τα ψάρια, ένα αγαπημένο αθηναϊκό έδεσμα, να μην καταβρέχονται εκ των υστέρων, ώστε να μοιάζουν φρέσκα – ο Αριστοφάνης στους Σφήκες αναφέρει διάφορα ξεκαρδιστικά περιστατικά με πρωταγωνιστές πονηρούς εμπόρους!

Ο διευθυντής των ανασκαφών Leslie Shear στον αρχαιολογικό χώρο (1931).
© Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών, Αρχείο Ανασκαφών Αγοράς

Μάγοι, θαυματοποιοί και αγάλματα τυραννοκτόνων 

Στις πολλές επιμήκεις στοές, στις δενδροστοιχίες με πλατάνια και λεύκες έβρισκες καταφύγιο από τις κλιματικές συνθήκες, ενώ την υδροδότηση εξασφάλιζε το Πώρινο Υδραγωγείο αρχικά (5ος αι. π.Χ.) και το Αδριάνειο στη Ρωμαϊκή Εποχή, το οποίο παρέμεινε σε χρήση μέχρι τα νεότερα χρόνια. Οι αρχαίοι συγγραφείς και περιηγητές που μνημονεύουν την Αγορά υπήρξαν οι ίδιοι τακτικοί θαμώνες της, όπως ο Παυσανίας που στην Ελλάδος Περιήγησιν (γράφτηκε μεταξύ 155-175 μ.Χ.) περιγράφει λεπτομερώς την πόλη όπως την είδε και την έζησε εκείνος στο ταξίδι του επί υπατείας Ηρώδου Αττικού. Μια και η Αγορά ήταν επίσης τόπος συναθροίσεων, εκεί ανεγείρονταν οι ανδριάντες ξακουστών πολιτών αλλά και ευεργετών/προστατών, συντηρώντας την αθηναϊκή συλλογική ιστορική μνήμη: «Σε άλλες πόλεις θα δείτε αγάλματα αθλητών τοποθετημένα στην Αγορά, ενώ στην Αθήνα αγάλματα γενναίων στρατηγών και τυραννοκτόνων (όπως των Αρμοδίου και Αριστογείτονα, που είχαν αρπάξει οι Πέρσες)» σημειώνει ο ρήτορας Λυκούργος. Προφανώς, αναφέρεται στο Μνημείο των Επώνυμων Ηρώων, του οποίου διατηρείται μόνο το βάθρο, ενώ μνημονεύει και την ύπαρξη μάγων και θαυματοποιών που διασκέδαζαν τους πολίτες (τέτοιες παραστάσεις δίνονταν συνήθως στην Ποικίλη Στοά).

Κεφαλή ανδρός. Στοά του Αττάλου, Aρ. Ευρ. S335.
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO.
© Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών, Αρχείο Ανασκαφών Αγοράς. 

Η εποχή της ανάκαμψης και η πολιορκία από τις λεγεώνες του Σύλλα 

Το τέλος του «Χρυσού Αιώνα» βρίσκει την Αθήνα σε ύφεση, εμπορική και οικοδομική. Στα ελληνικά πράγματα, εξάλλου, κυριαρχούν πια οι Μακεδόνες. Καθώς όμως μπαίνουμε στον 2ο π.Χ. αιώνα, η Αγορά ξαναζεί μέρες λαμπρής οικοδομικής δραστηριότητας. Δεν είναι μόνο η οικονομική ανάκαμψη αλλά και οι γενναίες προσφορές ηγεμόνων των ελληνιστικών βασιλείων, που συναγωνίζονταν κιόλας σε γαλαντομία. Ανοικοδομούνται η Στοά του Αττάλου, η Μέση, η Νότια Στοά και το Μητρώο που, εκτός της στέγασης των δημοτικών αρχείων, είχε επίσης θρησκευτική χρήση. «Αντίθετα, ξέρετε, με τα τόσο πλούσια ιστορικά, αλλά σε γενικές γραμμές λιτά, χαμηλών τόνων κτίρια της Κλασικής Εποχής που διατηρούν την ανθρώπινη κλίμακα ακόμα και επί Αθηναϊκής Ηγεμονίας, τα αντίστοιχα των ελληνιστικών και ρωμαϊκών χρόνων είναι ευμεγέθη, φανταχτερά και πομπώδη» παρατηρεί ο συνοδοιπόρος μας. Ενόσω όμως η Αθήνα και η Αγορά της γνωρίζουν μια δεύτερη ακμή, έρχεται η ατυχής συμμαχία με τον Μιθριδάτη κατά των Ρωμαίων. Ο θρυλικός βασιλιάς του Πόντου, εν τέλει, ηττήθηκε και το 86 μ.Χ. ο Σύλλας καταφθάνει με τις λεγεώνες του «ante portas» (κάτι που έμοιαζε ιστορικά αναπόφευκτο, έτσι κι αλλιώς). Οι Αθηναίοι απέστειλαν πρεσβεία ζητώντας του να σεβαστεί την ένδοξη ιστορία τους, αλλά ο σκληροτράχηλος Ρωμαίος ποσώς συγκινήθηκε. Ασφυκτικά πολιορκούμενη, η πόλη αμύνθηκε ηρωικά επί μήνες, όμως τελικά υπέκυψε και ακολούθησαν σφαγές και καταστροφές που η Αθήνα δεν είχε ματαδεί.

Η Αρχαία Αγορά χιονισμένη. Δεκαετία 1960. Φωτογραφία: Δημήτρης Παπαδήμος.
© Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο

Το διάταγμα του Ιουστινιανού και η παρακμή 

Τα επόμενα χρόνια, Ρωμαίοι άρχοντες και αυτοκράτορες, όπως ο Ιούλιος Καίσαρας, ο Αύγουστος και ο Αδριανός, αλλά και εύποροι αξιωματούχοι που θαύμαζαν τον ελληνικό πολιτισμό, και ειδικά την κλασική Αθήνα, επισκευάζουν παλιά ή ανοικοδομούν καινούργια κτίρια και υποδομές εν είδει «εξιλέωσης» (Ωδείο Αγρίππα, Νυμφαίο, νέες δημόσιες βιβλιοθήκες, δρόμοι, στοές), με αντάλλαγμα την υπακοή των Αθηναίων και την απόδοση θρησκευτικών τιμών στον αυτοκράτορα που γινόταν στην Αγορά, στον Ναό του Άρεως και στη Στοά του Διός. Η πόλη βρίσκει σε κάποιο βαθμό την παλιά της αίγλη και η Αρχαία Αγορά τη λαμπρότητά της, παρά τη μετατόπιση της εμπορικής κίνησης και των συναθροίσεων στη νέα Αγορά (τη γνωστή ως Ρωμαϊκή) που ίδρυσε ο Αύγουστος λίγο ανατολικότερα. Όμως, ήδη τον 2ο αι. μ.Χ. η εξασθενημένη πια Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία δέχεται απανωτές βαρβαρικές εισβολές. Το 267 μ.Χ. οι Έρουλοι, διάσημοι «μπάχαλοι» της εποχής, εκστρατεύουν στην Ελλάδα λεηλατώντας, καίγοντας και γκρεμίζοντας ό,τι βρεθεί στο διάβα τους. Κυριεύουν εύκολα την Αθήνα και δεν αφήνουν λίθον επί λίθου – μόνο το Ηφαιστείο δεν πείραξαν, ενώ «όρθια», παρά τις μεγάλες ζημιές που υπέστη, παρέμεινε και η Ακρόπολη. Και πάνω που η πόλη είχε κάπως συνέλθει, μολονότι ήδη «σκιά» του παλιού εαυτού της (όπως και η Αρχαία Αγορά, που πια βρισκόταν εκτός των νέων τειχών), εμφανίζονται κάτι άλλοι πολεμοχαρείς άξεστοι, οι Γότθοι του Αλάριχου (396 μ.Χ.), που όντας νεοφώτιστοι χριστιανοί, εχθρεύονταν, επιπλέον, καθετί «ειδωλολατρικό». Η Θόλος, πολλοί ναοί και στοές ισοπεδώθηκαν, εντούτοις η Αθήνα κατάφερε να αναρρώσει και ξανάγινε πόλος έλξης, χάρη κυρίως στις ακμάζουσες φιλοσοφικές της σχολές. Στο μέσο, μάλιστα, της παλιάς πλατείας της Αρχαίας Αγοράς υψώθηκε ένα ευμέγεθες οικοδομικό συγκρότημα, όπου ξεχώριζε η λεγόμενη Στοά των Γιγάντων –την είπαν έτσι για τα υπερμεγέθη αγάλματά της που αναπαριστούν Γίγαντες και Τρίτωνες–, η οποία τη Ρωμαϊκή Εποχή έγινε, πιθανότατα, έδρα του κυβερνήτη. Υψώθηκαν κιονοστοιχίες στη βόρεια πλευρά και τρεις υδρόμυλοι στην ανατολική. Όμως το ολέθριο διάταγμα του Ιουστινιανού το 529 μ.Χ., που καθιστούσε απαγορευτική τη λειτουργία της Ακαδημίας και των φιλοσοφικών σχολών γενικότερα (αρκετοί φιλόσοφοι και ρήτορες προσέφυγαν τότε στον φιλομαθή Πέρση βασιλιά Χοσρόη), σε συνδυασμό με νέες βαρβαρικές επιδρομές βυθίζουν και πάλι την πόλη στην παρακμή.

Κυλινδρικό δοχείο-μέτρο στερεών με επιγραφή ΔΕΜΟΣΙΟΝ. Φέρει κεφαλή Αθηνάς, δίσωμη γλαύκα και επιγραφή ΑΘΕ 350-300 π.Χ. Μουσείο Αρχαίας Αγοράς, αρ. ευρ. P 3559.
© Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού / Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων

Οι τελευταίες προσπάθειες ανασυγκρότησης 

Κάποια σημάδια προσωρινής ανασυγκρότησης παρατηρούνται τον 10ο αιώνα – προφανώς συνέβαλε και η επίσκεψη του Βυζαντινού αυτοκράτορα Βασίλειου Β', ο οποίος γιόρτασε τους θριάμβους του επί Βουλγάρων και Σλάβων στον Παρθενώνα, ο οποίος, όπως και το Ηφαιστείο, είχε μετατραπεί σε χριστιανικό ναό. Η Αθήνα θα δοκιμαστεί εκ νέου το 1204 όταν, λίγο προτού πέσει στους Φράγκους, της επιτίθεται ο στασιαστής δυνάστης του Ναυπλίου, Λέοντας Σγουρός, ο οποίος, αδυνατώντας να εκπορθήσει την Ακρόπολη, ξεσπά στα πέριξ. Διαβάζουμε ότι το νότιο τμήμα της πόλης και μεγάλο μέρος της Αρχαίας Αγοράς ερήμωσαν έκτοτε επί μακρόν, όπως έδειξε το παχύ στρώμα λάσπης που βρέθηκε στα κατεστραμμένα σπίτια. Όταν ξεσπά η Ελληνική Επανάσταση, η Αρχαία Αγορά έχει κατοικηθεί ξανά, όμως τα περισσότερα οικήματα μετατρέπονται σε ερείπια στις δύο μακροχρόνιες πολιορκίες της Ακρόπολης που ακολουθούν. Ένα από αυτά, στη Στοά των Γιγάντων, ανήκε στον τότε Γάλλο πρόξενο και η αρχαιολογική σκαπάνη φανέρωσε εκεί θραύσματα της πλούσιας αρχαιολογικής συλλογής που διατηρούσε, όπως αρκετοί Ευρωπαίοι που έζησαν ή πέρασαν από την Αθήνα. Μετά την Ανεξαρτησία η περιοχή κατοικήθηκε ξανά – όλα σχεδόν τα οικήματα (σπίτια, εργαστήρια και παρεκκλήσια) που κατεδαφίστηκαν το 1931, οπότε ξεκινούν οι ανασκαφές της Αμερικανικής Αρχαιολογικής Σχολής, ήταν του 19ου αιώνα.

Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO

Οι πρώτες ανασκαφικές εργασίες 

Πρώτη σημαντική ανακάλυψη ήταν, πληροφορούμαστε, η κλίμακα και ο μεγάλος ορθοστάτης του βωμού του Αγοραίου Διός τον Ιούλιο του '31. Ακολούθησαν τα θεμέλια του Μητρώου και ο ακέφαλος αδριάντας του αυτοκράτορα Αδριανού, που βρέθηκε πεσμένος μπρούμυτα στον Μεγάλο Αγωγό. Οι εργάτες της ανασκαφής, που αρχικά αμείβονταν με μεροκάματο 60 δρχ., χρησιμοποιούσαν τεχνικές παρόμοιες με αυτές των αρχαίων προγόνων: ξύλινες παλέτες, σχοινιά και συντονισμένη, ομαδική εργασία. Οι αρχαιότητες που εντοπίζονταν αποθηκεύονταν αρχικά σε ένα συγκρότημα οικιών στην οδό Αστεροσκοπείου. Το 1939 είχε ήδη δρομολογηθεί η ανέγερση μουσείου, που όμως διέκοψε ο πόλεμος, μαζί με όλες τις ανασκαφικές εργασίες. Αυτές ουσιαστικά επανεκκινούν αρχές της δεκαετίας του '50, οπότε κατατίθενται εκ νέου σχέδια για ένα μουσείο, είτε δυτικά του Αρείου Πάγου είτε στο πάρκο του Θησείου. Αυτό, εν τέλει, θα στεγαστεί στη Στοά του Αττάλου, οι εργασίες αναστήλωσης της οποίας ολοκληρώνονται τον χειμώνα του '56, ξαναζωντανεύοντας το επιβλητικότερο οικοδόμημα της Αρχαίας Αγοράς. Διευθυντής ανασκαφών την εποχή εκείνη είναι ο Homer A. Thompson και αρχιτέκτονας ο Ιωάννης Τραυλός.

Ύστερη γεωμετρική πυξίδα που φέρει τρία ειδώλια ίππων ως λαβή. Στο σώμα διακρίνεται ζώνη που χωρίζεται με τη βοήθεια κάθετων γραμμών σε μετόπες, οι οποίες φέρουν κόσμημα πεδίου σκακιού, αγκυλωτού σταυρού και ρόδακες. Στο κάλυμμα διακρίνονται σειρές από επάλληλες μελανές στιγμές (725-700 π.Χ.).
Μουσείο Αρχαίας Αγοράς, αρ. ευρ. P 4784.
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO. © Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού / Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων.

Ένα shopping mall της εποχής 

Φτιαγμένη κατά βάση από πωρόλιθο και πεντελικό μάρμαρο, η Στοά του Αττάλου στο ανατολικό όριο της Αρχαίας Αγοράς ανοικοδομήθηκε γύρω στο 150 μ.Χ. από τον ηγεμόνα της Περγάμου Άτταλο Β', όπως υποδηλώνει επιγραφή της εξωτερικής κιονοστοιχίας. Ήταν ένα αληθινά βασιλικό δώρο στην πόλη όπου σπούδασε δίπλα στον φιλόσοφο Καρνεάδη. Πρόκειται για το μεγαλύτερο σε μήκος (120 μ.) σκεπαστό αρχαίο κτίριο στον ελλαδικό χώρο, που στις δόξες του «δεν διέφερε, ουσιαστικά, από ένα σύγχρονο shopping mall», όπως παρατηρεί ο John Camp, εφόσον στέγαζε 42 συνολικά καταστήματα στους δύο ορόφους του, τα οποία κατέβαλλαν στον δήμο το ανάλογο ενοίκιο, ενώ λειτουργούσε παράλληλα ως χώρος συναντήσεων και περιπάτου. Πενήντα αρχιμάστορες, είκοσι ξυλουργοί, πέντε σιδεράδες και αρκετές δεκάδες εργατών συνέδραμαν στην αποπεράτωσή της, χρησιμοποιώντας όσο περισσότερα αυθεντικά αρχιτεκτονικά τμήματα ήταν δυνατόν. Χρειάστηκε, επίσης, να ενισχυθούν τα αρχαία θεμέλια με μια υπερκατασκευή από οπλισμένο σκυρόδεμα και να στεγανοποιηθούν. Ο πωρόλιθος ήρθε από την Πειραϊκή και το μάρμαρο από Πεντέλη και Διόνυσο, όχι δίχως γκρίνιες για τις ποσότητες και τους χρόνους παράδοσης, όπως μαρτυρά το ημερολόγιο του Thompson.

Το κόστος των εργασιών και τα μεγαλοπρεπή εγκαίνια 

Όσον αφορά το κόστος των εργασιών ανακατασκευής, διαβάζουμε ότι ένα ιωνικό κιονόκρανο αντιστοιχούσε σε 45 μεροκάματα (18 το δωρικό). Τα υλικά και η επεξεργασία ανέρχονταν στα 700 και 1.000 δολάρια εποχής αντίστοιχα (περίπου 20.000-29.000 δρχ.), ενώ ένας μισθός αρχιλιθοξόου, όπως ο Κώστας Μάστορης, έφτανε τα 4,5 εκατ. δρχ. μηνιαίως. Ενδιαφέρον είναι ότι οι τεχνίτες προτίμησαν τους –πολύ κοντά στους αρχαίους– παραδοσιακούς τρόπους κατεργασίας του μαρμάρου έναντι των σύγχρονων μηχανικών μέσων. Ο ίδιος ο Thompson σημειώνει ότι «η ανακατασκευή υπήρξε διαφωτιστική για πολλά τεχνικά ζητήματα της αρχαίας δόμησης», συμπληρώνοντας πως «με την εμπειρία που αποκτήθηκε μειώθηκαν λίγο ο χρόνος και το κόστος». Λίγο πριν από τα μεγαλοπρεπή εγκαίνια (3/9/1956) επιστρέφουν στην Αρχαία Αγορά το άγαλμα του Απόλλωνος Πατρώου (4ος αι. π.Χ.), που φυλασσόταν στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, καθώς και η στήλη με το περίφημο ψήφισμα κατά της Τυραννίας (337-6 π.Χ.), που καλούσε τον λαό σε ανυπακοή και ένοπλη αντίσταση, εάν το δημοκρατικό πολίτευμα απειλούνταν. Τη στήλη κοσμεί ανάγλυφο όπου απεικονίζεται η Δημοκρατία, ως όμορφη γυναίκα ενδεδυμένη με πέπλα, να στεφανώνει έναν γενειοφόρο άνδρα καθισμένο σε θρόνο που συμβολίζει τον Δήμο της Αθήνας.

Ο διευθυντής των ανασκαφών της Αρχαίας Αγοράς κ. John Camp μας ξεναγεί...
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO

Ο χάρτης και τα ευρήματα του Μουσείου της Αρχαίας Αγοράς 

Το Μουσείο της Αρχαίας Αγοράς φιλοξενεί επιλεγμένα ευρήματα από τα χιλιάδες που ήρθαν στην επιφάνεια τα τελευταία 80 έτη. Ιδιαίτερη αξία έχουν, εννοείται, όσα σχετίζονται με τη λειτουργία των θεσμών της Αθηναϊκής Δημοκρατίας: το τμήμα κληρωτηρίου που χρησιμοποιούνταν στο Βουλευτήριο για τη συγκρότηση επιτροπών απ' όλες τις φυλές της πόλης πλην της εκάστοτε προεδρεύουσας (διέθετε, μάλιστα, μηχανισμό που εξασφάλιζε την τυχαία επιλογή των υποψηφίων, ενώ «αντίγραφο» του κληρωτηρίου είναι αντίστοιχο μηχάνημα που χρησιμοποιείται στις αμερικανικές εκλογές, όπως σημειώνει ο John Camp), όστρακα με τα ονόματα των εκάστοτε «ανεπιθύμητων» πολιτών (τεχνίτες, μάλιστα, έφτιαχναν από πριν μεγάλες ποσότητες τις οποίες διέθεταν στους ψηφοφόρους, όπως αποδεικνύει μια σωρός «προκάτ» οστράκων του 5ου αι. π.Χ. που εκτίθεται στο Μουσείο, με χαραγμένο το όνομα του Αριστείδη), χάλκινα πινάκια εκλογής ενόρκων, πήλινα και χάλκινα δημόσια μέτρα και σταθμά, το Ψήφισμα κατά της Τυραννίας – μέχρι κατάδεσμοι (ξόρκια) κατά πολιτικών αντιπάλων βρέθηκαν, φαντάσου! 

Άγαλμα στη Στοά του Αττάλου. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO

Το παραμικρό εύρημα είναι λεπτομερώς τεκμηριωμένο, συσχετισμένο με τα υπόλοιπα και αρχειοθετημένο, κάτι σπάνιο ακόμα και σε μεγάλα μουσεία παγκοσμίως. Μιλάμε για 35.000 δελτία κεραμικής, 7.600 επιγραφές, 3.500 γλυπτά, 5.000 αρχιτεκτονικά μέλη, 6.000 λύχνους, 15.000 λαβές αμφορέων και κάπου 70.000 νομίσματα! Στο ισόγειο του κτιρίου στεγάζονται η κύρια έκθεση, τα γραφεία και το πωλητήριο. Στον προαύλιο χώρο ο John Camp μάς παρουσιάζει με συγκίνηση ένα αγαπημένο του γλυπτό, μια περίτεχνη ανάγλυφη βάση μνημείου προς τιμήν του Κράτη, νικητή δημοφιλούς αγωνίσματος των Παναθηναίων: επρόκειτο για μια ιδιότυπη αρματοδρομία με τέθριππα, όπου ένας αρματωμένος αθλητής-συνοδός του ηνιόχου έπρεπε να κατέβει και να ξανανέβει τρέχοντας στο άρμα εν κινήσει. Ε, άμα κερδίσεις τέτοιον αγώνα, σίγουρα αξίζεις ιδιαίτερη μνεία! Λίγο παραπάνω, την προσοχή μας τραβά ένα άλλο ανάγλυφο που θυμίζει... φάτνη: είναι ο Διόνυσος ως «θείο βρέφος» μέσα σε σπήλαιο, περιστοιχισμένος από Ολύμπιους θεούς με επικεφαλής το Δία, που παρακολουθούν τον Ερμή να τον παραδίδει στις Νύμφες του όρους Νύσα για να τον αναθρέψουν. Έχει πολλές αναλογίες με ανάγλυφα της λατρείας του Πάνα, χρονολογείται στα 330-320 π.Χ. και ήταν αφιέρωση κάποιου Νεοπτόλεμου από τον Δήμο Μελίτης. Το κακό είναι ότι κάποιοι ζηλωτές χριστιανοί του 6ου αι. μ.Χ. δεν εκτίμησαν καθόλου τους διαθρησκευτικούς συμβολισμούς του κι έξυσαν μανιωδώς τα πρόσωπα όλων των μορφών – η σύνθεση, ωστόσο, παραμένει υψηλής καλλιτεχνικής αξίας. Στον δεύτερο όροφο, όπου βρίσκονται τα εργαστήρια και οι αποθηκευτικοί χώροι, φιλοξενείται επίσης έκθεση γλυπτών από την Υστεροκλασική μέχρι τη Ρωμαϊκή Εποχή, κυρίως πορτρέτα επιφανών Αθηναίων. Βλέπεις εκεί, ακόμα, μοντέλα της Αγοράς, της Ακρόπολης και της Πνύκας.

H Στοά του Αττάλου. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO

Ο βυζαντινός ναός των Αγίων Αποστόλων 

Ένα άλλο μεγάλο αναστηλωτικό έργο που ολοκληρώθηκε ταυτόχρονα με τη Στοά του Αττάλου ήταν ο βυζαντινός ναός των Αγίων Αποστόλων, ίσως ο παλιότερος της πόλης (περ. 1000 μ.Χ.). Ουσιαστικά «διασώθηκε», διαβάζουμε, λόγω της ιδιαίτερης εσωτερικής διαμόρφωσης και των κομψών κουφικών σχεδίων της τοιχοποιίας, δεδομένου ότι άλλες προϋπάρχουσες εκκλησίες απομακρύνθηκαν για τις ανάγκες της ανασκαφής. Είναι χτισμένος πάνω σε μέρος των θεμελίων του Νυμφαίου, έτσι το δάπεδο ανασκάφθηκε πριν για τυχόν ευρήματα. Νεότερες προσθήκες στο δυτικό τμήμα αφαιρέθηκαν, ενώ τρεις από τους τέσσερις αρχαίους κίονες που στήριζαν τον νάρθηκα αντικατέστησαν σύγχρονοι. Οι σωζόμενες τοιχογραφίες του 17ου-18ου αι. συντηρήθηκαν, ενώ προστέθηκαν άλλες από προϋπάρχοντες ναούς. Η αποκατάσταση του μνημείου έγινε με την εποπτεία της αρχαιολόγου Alison Frantz και τη χορηγία του Samuel H. Kress Foundation. Ενδιαφέρουσα αρχιτεκτονική λεπτομέρεια: την Αγία Τράπεζα συναποτελούσαν ένα τετράγωνο κιονόκρανο με άκανθο που στήριζε βαθμιδωτά μια ιωνική βάση, ένα δωρικό κιονόκρανο κι έναν πλίνθο, όλα από πεντελικό μάρμαρο. Η εκκλησία είναι σήμερα αξιοθέατο, αλλά λειτουργείται μία φορά τον χρόνο, ανήμερα των Αγίων Αποστόλων.

Άγαλμα στη Στοά του Αττάλου. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO

Ένα αρχαιολογικό πάρκο με μονοπάτια και ενδημικά είδη δέντρων και φυτών 

Ολόκληρος ο χώρος διαμορφώθηκε σε αρχαιολογικό πάρκο με ενδημικά είδη δέντρων και φυτών. Οι σχετικές εργασίες, πληροφορούμαστε, ξεκίνησαν τον Νοέμβριο του 1954. Υπό την επίβλεψη του ονομαστού αρχιτέκτονα τοπίου Ralph E. Griswold και του συνεργάτη του καθηγητή Γεωπονίας, Εμμανουήλ Βάθη, φυτεύτηκαν εδώ συνολικά πάνω από 4.500 χιλιάδες δέντρα, θάμνοι και αναρριχώμενα, έτσι ώστε να πλαισιώνουν και να αναδεικνύουν τις αρχαιότητες: πλάτανοι, βελανιδιές, χαρουπιές, δάφνες, κυπαρίσσια, πεύκα, ιτιές, λεύκες, ασπάλαθοι, θυμάρια, ρείκια, ράμνοι, φραγκοσυκιές, δάφνες και πλήθος αγριολούλουδα. Η γύρω από τον Ναό του Ηφαίστου δενδροφύτευση με ροδιές και μυρτιές σχεδιάστηκε με πρότυπο την αρχαία που εντόπισαν οι ανασκαφές, ανάμεσα μάλιστα στα εκθέματα υπάρχουν «ζαρντινιέρες» εποχής! 

Ενταφιασμός ανδρός. Σκίτσο του σκελετού όπως βρέθηκε μαζί με τα κτερίσματα (1939).
© Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών, Αρχείο Ανασκαφών Αγοράς 

Συγκεκριμένα, ανακαλύφθηκαν σειρές ορυγμάτων στον φυσικό βράχο, παράλληλα με τον ναό, με κεραμικά θραύσματα εντός τους που προβλημάτισαν τους αρχαιολόγους προτού συμπεράνουν ότι επρόκειτο απλώς για γλάστρες. Τα ίδια τα μονοπάτια που παίρνουμε σχεδιάστηκαν βάσει της αρχαίας διαδρομής – δεν είναι υπερβολή να ειπωθεί ότι πατάμε πάνω στα χνάρια του Σόλωνα, του Θεμιστοκλή, του Σοφοκλή, του Περικλή, του Πλάτωνα, του Σωκράτη, του Θουκυδίδη, του Αριστοφάνη και των άλλων υπέρλαμπρων πνευμάτων της αθηναϊκής «dream team». «Μια μέρα ακολούθησα την τακτή περιήγηση της Τετάρτης που γινόταν από μέλη του προσωπικού... παρακολούθησα κι άλλες τέτοιες ομάδες να περιφέρονται στα ερείπια και στη συνέχεια ακολούθησα τις διαδρομές τους με τον κύριο Thompson. Έτσι συγκροτήθηκε το προτεινόμενο σύστημα μονοπατιών που συνιστά τη ραχοκοκαλιά του σχεδίου διαμόρφωσης του τοπίου. Είναι, απλώς, η διαδρομή που ακολουθούν οι επισκέπτες, η οποία μοιάζει πολύ με τη διαδρομή του Παυσανία (ως περιηγητή) το 150 μ.Χ.», σημειώνει στο ημερολόγιό του ο Αμερικανός αρχιτέκτονας. Διαβάζουμε ότι το έργο στήριξαν σύλλογοι κηπουρικής σε Ελλάδα και ΗΠΑ, ιδιωτικά και δημόσια φυτώρια, πρόσκοποι και οδηγοί εθελοντές, ενώ η Εταιρεία Ύδρευσης εξασφάλισε επαρκή παροχή νερού. Όπως διαπιστώνει ο παρατηρητικός επισκέπτης, στην περιοχή εξελίχθηκε σταδιακά ένα μικρό οικοσύστημα όπου βρίσκουν καταφύγιο πουλιά, ερπετά και μικρά θηλαστικά. Και να σκεφτεί κανείς πως όλα αυτά τα υπέροχα πράγματα βρίσκονται μόλις 10' πεζοπορία από την Ομόνοια – η ίδια η κεντρική αγορά της σύγχρονης Αθήνας «εφάπτεται», άλλωστε, στην αρχαία.

Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO

Ο Ναός του Ηφαίστου 

Το καλύτερα σωζόμενο κτίριο της Αρχαίας Αγοράς και από τα σημαντικότερα μνημεία στον ελλαδικό χώρο είναι ο Ναός του Ηφαίστου, διαπρεπές έργο αγνώστου αρχιτέκτονα των μέσων του 5ου αιώνα. Χτισμένος «αντικριστά» στη Στοά του Αττάλου, δεσπόζει πάνω στον λόφο του Αγοραίου Κολωνού. Κατασκευάστηκε από πεντελικό, κυρίως, μάρμαρο σε ρυθμό δωρικό και ήταν αφιερωμένος στη λατρεία του Ηφαίστου αλλά και της Αθηνάς, που αμφότεροι προστάτευαν τις τέχνες και τα επαγγέλματα – γύρω από τον ναό, εξάλλου, υπήρχε έντονη μεταλλουργική δραστηριότητα. Πιθανόν υπήρχε επίσης εδώ ιερό του Θησέα, «εξού και η ονομασία Θησείο, με την οποία έγινε ευρύτερα γνωστός» μας διαφωτίζει ο John Camp. Τα χάλκινα αγάλματα των τιμώμενων θεοτήτων που φιλοτέχνησε ο γλύπτης Αλκαμένης δεν σώζονται, όμως τα γλυπτά στις μετόπες της ζωφόρου παρουσιάζουν ξεχωριστό καλλιτεχνικό ενδιαφέρον, παρά τους βανδαλισμούς που υπέστησαν όταν έγινε χριστιανικός ναός. Στην ανατολική πλευρά απεικονίζονται εννέα από τους άθλους του Ηρακλή με ανάγλυφο διάκοσμο, ενώ στη δυτική και τη νότια οκτώ άθλοι του Θησέα (ανά τέσσερις), «κάτι που ενέτεινε τη σύγχυση με το όνομα». Άλλες παραστάσεις με θέματα από τον θρύλο του Θησέα, όπως η μάχη μεταξύ Κενταύρων και Λαπιθών, κοσμούν την εσωτερική ζωφόρο του πρόναου. Το Ηφαιστείο ευτύχησε να βγει σε μεγάλο βαθμό αλώβητο από όλες τις καταστροφές της Αθήνας και κατά τον 7ο αι. μ.Χ. μετατράπηκε σε χριστιανική εκκλησία (Άγιος Γεώργιος). Εκεί, μάλιστα, τελέστηκε η πανηγυρική δοξολογία για τον ερχομό του Όθωνα (Δεκέμβριος 1834) – έκτοτε έγινε μουσείο μέχρι το ξεκίνημα των ανασκαφών. Κάτω από το λίθινο δάπεδο, εκτός από αρκετές υστεροβυζαντινές και οθωμανικές ταφές, βρέθηκαν επίσης μνήματα Ευρωπαίων επισκεπτών του 19ου αιώνα, του προτεσταντικού δόγματος, όπως πληροφορούμαστε – μια τέτοια επιτύμβια πλάκα, στη μέσα μεριά του βόρειου τοίχου (το εσωτερικό του κτιρίου δεν είναι, δυστυχώς, επισκέψιμο), φέρει λατινικό επίγραμμα του λόρδου Βύρωνα. 

Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO

Η Βασίλειος Στοά και το σκάνδαλο των Ερμοκοπιδών 

Στη συνέχεια ξεναγούμαστε σε έναν χώρο πολύ οικείο οπτικά σε όλους όσοι χρησιμοποιούμε Ηλεκτρικό προς Πειραιά, όχι όμως προσβάσιμο στο κοινό. Πρόκειται για το κομμάτι εκείνο της Αρχαίας Αγοράς δυτικά των σιδηροδρομικών γραμμών όπου βρισκόταν η Βασίλειος Στοά, ένα επίσης μάλλον ταπεινό, παρά τη σημασία του, δημόσιο κτίριο. Εδώ έδρευε ο αξιωματούχος που διατηρούσε τυπικά, πλέον, το αξίωμα του Άρχοντα Βασιλέα. Είχε, μαθαίνουμε, νομικές και θρησκευτικές αρμοδιότητες, ανάμεσά τους τη διεξαγωγή των Ελευσινίων Μυστηρίων – «στον Βασιλέα παρουσιάστηκε και ο Σωκράτης να απολογηθεί όταν ο Μέλητος τον κατηγόρησε για "καινά δαιμόνια"» ακούμε τον καθηγητή. Περιδιαβαίνοντας στον χώρο, συναντάμε τον λίθο μπροστά στη Στοά όπου ορκίζονταν κάθε χρόνο όλοι οι νέοι άρχοντες. Σε τοίχους και στήλες εντός της Στοάς ήταν, ακούμε, χαραγμένοι οι νόμοι του Δράκοντα και του Σόλωνα. Οι ανασκαφές αποκάλυψαν κορμό αγάλματος που αναπαριστούσε τη Θέμιδα ή τη Δημοκρατία και βάσεις ερμαϊκών στηλών (έφεραν την κεφαλή του θεού Ερμή συν το ανδρικό του μόριο), ορισμένες ενεπίγραφες. Σε μία από αυτές διαβάζουμε τα ονόματα των ποιητών και χορηγών που βραβεύτηκαν επί Ονήσιππου (αρχές 4ου αι. π.Χ.) – άλλες είναι αφιερωματικές. «Οι ερμαϊκές στήλες, που αφθονούσαν στη Βασίλειο και τη γειτονική Ποικίλη Στοά, σηματοδοτούσαν και προστάτευαν οδούς, κτίρια και ιερά» μας πληροφορεί ο ξεναγός μας, μνημονεύοντας τη σημαντική τους θέση στην ιστορία: ο «ευνουχισμός» πολλών από αυτές από αγνώστους μια νύχτα, παραμονές της Σικελικής Εκστρατείας, έκανε την πόλη άνω-κάτω. Για το λεγόμενο σκάνδαλο των Ερμοκοπιδών κατηγορήθηκε ο Αλκιβιάδης, ανακλήθηκε εν πλω στην Αθήνα να δικαστεί, δεν πήγε ποτέ –τους «μούτζωσε» και αυτομόλησε στη Σπάρτη– και η τραγική κατάληξη της στρατιωτικής επιχείρησης της οποίας ήταν να ηγηθεί σηματοδότησε την αρχή του τέλους του αθηναϊκού μεγαλείου.

Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO

Η Ποικίλη Στοά

Συζητώντας για το «αθηναϊκό Βιετνάμ», ανεβαίνουμε στην οδό Αδριανού για να δούμε την ανασκαφή της Ποικίλης Στοάς, που βρίσκεται στο βορειοδυτικό άκρο της Αρχαίας Αγοράς και «εφάπτεται» στον σταθμό του ΗΣΑΠ στο Μοναστηράκι. Μεγάλο μέρος της βρίσκεται κάτω από κτίρια καταστημάτων – οι αρχαιολόγοι της Αγοράς το 'χουν καημό να τα δουν μια μέρα να απαλλοτριώνονται, ώστε να ολοκληρωθούν οι ανασκαφικές εργασίες σε αυτό το επίσης σημαντικό μνημείο, που θεωρούνταν μάλιστα από τα ωραιότερα της αρχαίας Αθήνας. Χτίστηκε γύρω στα 475-460 π.Χ. κυρίως από ασβεστόλιθο, διέθετε δωρική κιονοστοιχία στην πρόσοψη και ιωνική στο εσωτερικό και ονομάστηκε έτσι από τις μεγάλες ζωγραφικές συνθέσεις με ιστορικά και μυθολογικά θέματα που τη διακοσμούσαν – η μάχη του Μαραθώνα και η άλωση της Τροίας μεταξύ αυτών. Οι Πολύγνωτος, Μήκων, Πάναινος ήταν ανάμεσα στους φημισμένους καλλιτέχνες που εξετίθεντο σε αυτή την πρώιμη «πινακοθήκη», μάλιστα τα έργα τους διατηρούνταν σε ικανοποιητική κατάσταση παραπάνω από μισή χιλιετία μετά, όταν τα κατέγραψε ο Παυσανίας. Οι πίνακες αφαιρέθηκαν τον 4ο αι. μ.Χ. από τον τότε Ρωμαίο ανθύπατο, όπως παραπονείται ο νεοπλατωνικός διανοητής και αργότερα επίσκοπος Πτολεμαΐδας Συνέσιος που βρέθηκε τότε στην πόλη. «Ο χώρος φιλοξενούσε μόνιμη έκθεση έργων τέχνης, ενώ ήταν επίσης χώρος περιπάτου, θεαμάτων αλλά και ακροάσεων... Οι Αθηναίοι πήγαιναν εκεί όχι μόνο για να θαυμάσουν τους πίνακες αλλά και να ακούσουν ρήτορες και φιλοσόφους» επισημαίνει ο καθηγητής. Τέτοιες ομιλίες δίνονταν επίσης στην Πνύκα, όμως η Ποικίλη Στοά διέθετε ανώτερο πρεστίζ – ακόμα και οι επαίτες την προτιμούσαν. Λέγεται, μάλιστα, πως ο Ζήνωνας, αφότου ήρθε στην Αθήνα, την έκανε «δεύτερο σπίτι» και ότι οι ακόλουθοί του ονομάστηκαν Στωικοί ακριβώς επειδή σύχναζαν στη συγκεκριμένη Στοά. Εδώ φυλάσσονταν κιόλας τρόπαια από ξακουστές αθηναϊκές νίκες, όπως η σπαρτιατική ασπίδα από τη μάχη της Σφακτηρίας (425-4 π.Χ.) που εκτίθεται στο Μουσείο. Χρησίμευε, επίσης, για πολιτικές συναθροίσεις, ενώ προσφερόταν και για πιο «λαϊκές» διασκεδάσεις, όπως οι αυτοσχέδιες παραστάσεις που έδιναν θαυματοποιοί, ταχυδακτυλουργοί και πλανόδιοι μάγοι.

Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO

Η αρχαιολογία δείχνει από πού ερχόμαστε 

Ξαποσταίνοντας για λίγο στις αρχαίες πέτρες αρχίζουμε τις φιλοσοφίες, καταπώς συνήθιζαν να κάνουν οι «αρχαίοι ημών». Ο λόγος περί αρχαιολογίας, για την οποία ο John Camp πιστεύει ότι πρέπει να καταδεικνύει «τις διαρκείς αξίες των ανθρώπινων επιτευγμάτων [...] Μελετώντας την αντιλαμβανόμαστε πόσο ασήμαντοι είμαστε στην πραγματικότητα – ένα όμορφο κτίριο, ένα κεραμικό σπάραγμα ή ένα θραύσμα αγάλματος που διατηρήθηκαν για αιώνες κάτω από τη γη κάνουν τη μοντέρνα κοινωνία να μοιάζει εφήμερη, σχεδόν επιπόλαιη. Η μεγάλη εξαίρεση είναι η τεχνολογία, αρχαία και σύγχρονη, που μπορεί και βελτιώνει τη ζωή ολοένα περισσότερων ανθρώπων... Είναι, άραγε, οι καλοφτιαγμένοι δρόμοι και το υποδειγματικό υδρευτικό σύστημα της αρχαίας Ρώμης π.χ. σημαντικότερα από τον Παρθενώνα ή ένα γλυπτό του Πραξιτέλη; Σε κάθε περίπτωση, η αρχαιολογία δείχνει από πού ερχόμαστε και τι αρμόζει να επιλέξουμε» θα μας πει.

Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO

Η πανταχού παρούσα γραφειοκρατία και τα έγχρωμα graffiti 

Κάπου εδώ, όμως, ο διευθυντής της ανασκαφής θα πρέπει να μας αφήσει, η δουλειά δεν μπορεί να περιμένει άλλο. Τον ευχαριστούμε θερμά, «μακαρίζοντας» το επάγγελμα που διάλεξε. Κοντοστέκεται και χαμογελά: «Στην Αμερική, ξέρετε, οι αρχαιολόγοι και, γενικά, οι διδάσκοντες δεν περιβαλλόμαστε από κάποιο ιδιαίτερο κύρος, ούτε λαμβάνουμε ανάλογες των ικανοτήτων και της εκπαίδευσής μας αμοιβές... Η μεγαλύτερή μας ευχαρίστηση είναι να εργαζόμαστε με συνέπεια πάνω στο αντικείμενό μας πλάι, σε ανθρώπους που μοιράζονται την αγάπη μας γι' αυτό. Οι συνθήκες δουλειάς στην Αρχαία Αγορά είναι, βέβαια, πολύ καλές, όπως και η συνεργασία μας με το ΥΠΠΟ, μόνο ας ήταν λιγότερη αυτή η πανταχού παρούσα γραφειοκρατία!» θα πει. Έχει, άραγε, προγραμματιστεί κάποια άλλη, ευρείας κλίμακας αναστήλωση; «Κοιτάξτε... Μια τέτοια προοπτική είναι αμφιλεγόμενη, οικονομικά δυσβάσταχτη, ενώ θα πρέπει να εντοπιστεί και το κατάλληλο από πλευράς βαθμού συντήρησης και παρεχόμενων πληροφοριών οικοδόμημα» απαντά, ξεπροβοδίζοντάς μας. 

Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO

Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO

Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO

Ανηφορίζοντας την οδό Αδριανού προς Μοναστηράκι, διακρίνουμε μοντέρνα, έγχρωμα graffiti στη βάση της Στοάς του Αττάλου απέναντι, στο κομμάτι που εφάπτεται στη σιδηροδρομική γραμμή. «Ιεροσυλία» ή κομμάτι της σύγχρονης ιστορίας του μνημείου; Να μια ακόμη «σπαζοκεφαλιά» για τους αρχαιολόγους του μέλλοντος.

Πηγή: Θ. Αντωνόπουλος, LiFO

Διαβάστε περισσότερα Ανασκαφή: Οι θησαυροί της Αρχαίας Αγοράς http://anaskafi.blogspot.com/2016/12/blog-post_21.html#ixzz4SJY68hlI