Ο Αντώνης Σκιαθάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1960 και σήμερα ζει στην Πάτρα. Είναι ποιητής, ανθολόγος και κριτικός λογοτεχνίας.
Έχουν
εκδοθεί οι ποιητικές του συλλογές: "Παραμεθόριο νεκροταφείο" (1983), "Ο
ίππος των κυμάτων" (1990), "Παραμεθόριο νεκροταφείο. Ο ίππος των
κυμάτων" (1992), "Θερινό ανεμούριο" (1993), "Φαντασιώσεις ενός
οδοιπόρου" (1996), "Χαίρε αιώνα" (2002), "Ποιήματα-Περίληψη" (1983-2006)
(2006), "Έρωτος επέτειος εαρινή" (2008), "Φιλόξενος πόλις" (2010),
"Ευγενία" (2016) και "Ο μόνος πιστός ένοικος" (τρίγλωσση συλλεκτική
έκδοση, 2018).
Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί σε 11 γλώσσες ενώ έχουν συμπεριληφθεί σε
ανθολογίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Άρθρα και δοκίμιά του για την
ποίηση, την ιστορία και την εκπαίδευση έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες
και περιοδικά. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και του Κύκλου
Ποιητών.
Συνδιηύθυνε το λογοτεχνικό περιοδικό "Ελίτροχος" στη δεκαετία του ’90.
Στη συνέχεια δημιούργησε και διαχειρίζεται το "Γραφείον Ποιήσεως" και το
Βραβείο Ποίησης "Zαν Mορεάς"
Μεταφράσεις
Ποιήματα του έχουν μεταφραστεί:
στα Γαλλικά από την Salima Ait Mohamcd, “Poesie Grecque Contemporaine – Des iles et des muses”
στα Αγγλικά από τον Philip Ramb, σε Ανθολογία με τίτλο “GreeK Writers Today”
στα Γερμανικά από τους Hans και Νίκη Eideneier, σε Ανθολογία για τους
Ολυμπιακούς Αγώνες Αθήνα 2004, με τίτλο «ΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΘΕΑΜΑΤΑ – Αθλητισμός
και λογοτεχνία στην Ελλάδα σήμερα» - “WortundSpiele – Sportund
Literaturim Griechenlandder Neuzeit”.
Τα ποιήματα από τη Συλλογή "Ο μόνος πιστός ένοικος" (τρίγλωσση
συλλεκτική έκδοση, 2018) έχουν μεταφραστεί στην ισπανική και την αγγλική
γλώσσα, χάρη στους διακεκριμένους μεταφραστές έργων της νεοελληνικής
λογοτεχνίας Mario Dominguez Parra και Δέσποινα & Ρόμπερτ Λ. Κριστ
αντίστοιχα.
Ποιήματά του ακόμα, έχουν μεταφραστεί στα: αλβανικά, ρώσικα, βουλγάρικα,
σέρβικα, ισπανικά, ιταλικά, σουηδικά, ολλανδικά, δανέζικα.
Πολιτιστικές Δράσεις
α. ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ
Πρόεδρος του Δ.Σ. της Εταιρείας Πολιτισμού «Ελί-τροχος», 1993 -
Μέλος του Δ.Σ. της Δημοτικής Επιχείρησης Πολιτιστικής Ανάπτυξης Πατρών (ΔΕΠΑΠ), 1998 - 2006
Μέλος του Δ.Σ. του Φορέα της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης, Πάτρα 2006
Μέλος της Μόνιμης Επιτροπής Θεμάτων Πολιτισμού Τ.Ε.Ε. Δυτικής Ελλάδος
Πρόεδρος Πολιτιστικού Οργανισμού Δημοτικής Βιβλιοθήκης Πατρών, 2011-2012
β. ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ
Μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων
Εκδότης του Λογοτεχνικού Περιοδικού «Ελί-τροχος», 1992-1997
Συνεργάτης του Φεστιβάλ Σύμης, 1994-1998
Σύμβουλος για τα Λογοτεχνικά Περιοδικά στο Ελληνικό Κέντρο Βιβλίου (Ε.ΚΕ.ΒΙ), 1995-1999
Μέλος του δικτύου πολιτιστικών πρωτευουσών της Ευρώπης 1998-2006
Μέλος του Κύκλου Ποιητών
γ. ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΕ ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ
Μέλος της πενταμελούς κριτικής επιτροπής του Πανελλήνιου Διαγωνισμού Διηγήματος «Αντώνης Σαμαράκης»
Μέλος της κριτικής επιτροπής ποίησης του αρχείου Ιστορίας & Τέχνης Κοζάνης (Καισάρεια)
"Θερινό ανεμούριο" (1993)
VI.
Καθώς το όστρακο έφεραν
Στους ώμους τους οι ιερείς,
λίγα σημάδια θύμιζαν
τις θάλασσες που πέρασε
-το θέρος των αγίων-
τους ουρανούς που χόρτασε
με το δεξί του μάτι,
την άργιλο που έσπειρε
στις κόρες των πορνείων.
Καθώς το όστρακο έφτασε
στις κοίτες με τα κρίνα
σμήνη τα όρνεα όρμησαν
και έφαγαν το πρόσωπο
που θύμιζε σελήνη.
Όταν το σώμα έμεινε
ακίνητο στους λόφους
οι γυιοί του επλησίασαν
το σκέπασαν με στάχτη.
"Φαντασιώσεις ενός οδοιπόρου" (1996)
Η διαθήκη / φύλλο πρώτο
Δεν έχουμε τίποτα
πουλήσαμε και το νερό,
νομάδες στην ιλύ της νήσου Μήλος,
Μας εγκατέλειψαν τα παιδιά.
Μας περονιάζει η φωτιά
και ο καημός
για τα σπασμένα βράχια του Ευξείνου.
Τους αναστεναγμούς της θάλασσας
ακούει μόνο ο εσταυρωμένος.
Ο άνεμος σκορπίζει στις ακτές
προγόνων τα κειμήλια.
Χαρτιά που ο ήλιος εφρυγάνισε
ξεκόλλησαν
τα σωθικά του σύμπαντος.
Η πόλις απειλείται
το φως κρημνίζεται σε σήραγγες
ανδρειωμένων οπλιτών.
Η πόλις απειλείται
τις προγραφές εμπέδωσαν
οι συγγενείς
ευνοουμένων ποιητών.
Η πόλις απειλείται
τα ανοίγματα στο έδαφος
θυμίζουν την ισχύ μας.
"Χαίρε αιώνα" (2002)
Το καφενείο του Αρμένη
Στον Α.Μ.
Το μεγάλο υπόστεγο προς τη μεριά του λιμανιού
κράταγε τα νερά της βροχής
και το καφενείο του Αρμένη.
Άλλοτε κρατούσε ένα απόσπασμα χωροφυλακών,
δύο-τρεις νταβατζήδες και την Ελένη.
Δυο λευκές μπακέτες
από τη συμφωνική της Σμύρνης ήταν
τα πόδια της.
Ο κόρφος της,
ο κόρφος της Ελένης, μύριζε βότανα καθώς φύτευε
στο αυλάκι του
βασιλικό, μέντα, δυόσμο και τις γιορτινές μέρες
ένα αγριοτριαντάφυλλο.
Στου Αρμένη, όλα τα σπόρια των καρπών της
Σαλονίκης
έκλειναν δουλειές για μπάρκα, γυναίκες, χασίσι
και μετανάστες.
Εκεί ο Ιάσονας, γιατρός από την Τασκένδη,
με το ξύλινο κουτί να παίζει Τσαϊκόφσκυ∙
σ’ αυτούς που ‘χασαν την πατρίδα,
σ’ αυτούς που τη βρήκαν ξένη.
Τα βαπόρια έφερναν και έπαιρναν ψυχές,
χειμώνα-καλοκαίρι, μέρα-νύχτα.
Κάθε πρωί ο Ιάσονας άνοιγε το ξύλινο κουτί,
φόραγε το ακορντεόν και έπαιζε τον Εθνικό Ύμνο,
για να τον μαθαίνουν τα παιδιά
που μάζευε ο Αρμένης.
Τα βαπόρια έφερναν και έπαιρναν ψυχές
στο μεγάλο υπόστεγο,
προς τη μεριά του λιμανιού.
"Ποιήματα-Περίληψη" (1983-2006) (2006)
Ή αγγελία
Μαύρα πουλιά
καί πυρκαγιές πρωτόγονες
στην άτρακτο της πόλης.
Ξεράθηκαν οι ποταμοί,
τα σπλάχνα τους ρετσίνια.
Ή αγγελία τ’ Άρχοντα:
Των νεωκόρων τα παιδιά
να σφαγιάσουν οι προύχοντες
στο ξεραμένο δάσος.
'H κατάρα έπιασε.
"Όλα
αηδόνια έγιναν,
τα πρωινά του έαρος
στα ξώθυρα της εκκλησιάς,
συγχώρεση εμοίραζαν
και δυο σταγόνες ξίδι.
Σελ. 100
"Έρωτος επέτειος εαρινή" (2008)
Με τον τρόπο του ποιητή
Στα όρη του καλοκαιριού
που οι έρωτες τυλίγονται βροχές
και αρώματα κανέλας,
αρμάτωσα Σπετσιώτικο σκαρί
για πλόες Μεσόγειους
τριγύρω στο κορμί σου
"Φιλόξενος πόλις" (2010)
Βολεύτηκαν στους χρόνους της
φυγής με λιγοστά εφόδια για
τις άγουρες πατρίδες. Μόνο το
ξύλο της σκεπής κρύψανε στις
τσέπες. Να βλέπουν στα όνειρα
τους τις γειτονιές που έχασαν
και τους γονείς που ρήμαξαν.
"Φιλό-ξενος Πόλις" 2010. Ποίηση: Αντώνης Δ. Σκιαθάς. Φωτογραφία: Άρτεμις Σκούλικα.
Όποια σκιά και αν του χάρισαν,
αυτός γνωρίζει τους χρησμούς
του ήλιου και της σελήνης.
Καμαρώνει άνδρας Αχαιός,
ου έχασε στην Τροία!
"Φιλό-ξενος Πόλις" 2010. Ποίηση: Αντώνης Δ. Σκιαθάς. Φωτογραφία: Άρτεμις Σκούλικα.
Νεράϊδα
Το πρόσωπο της έχει την
αρμονία της αυγής κι ας είναι
ακόμα νύχτα. Μα το κορμί της
ανθάκι γιασεμιού ανηφορίζει,
σε μια ξεφτισμένη μάντρα μ'
αρώματα που φτιάχνουν
κόσμους καινούργιους κόσμους
στις αντάρτες του πελάγους.
"Φιλό-ξενος Πόλις" 2010. Ποίηση: Αντώνης Δ. Σκιαθάς. Φωτογραφία: Άρτεμις Σκούλικα. *Παραλλαγή
"Ευγενία" (2016)
Ποιητής
της ονομαζόμενης γενιάς του '80, με πλούσια συγγραφική παραγωγή, ο
Αντώνης Σκιαθάς, επιστρέφει στην ποιητική φόρμα μετά από μακρόχρονη
σιωπή, με την τριλογία υπό τον γενικό τίτλο Ευγενία.
Όπως αναφέρει στο βιβλίο ο ποιητής:
"Η ποίηση δομεί διά βίου την απαραίτητη σιωπή και την αναγκαία άσκηση.
Τα τελευταία χρόνια από την έκδοση του προηγούμενού μου βιβλίου, σιώπησα
και ασκήθηκα ως όφειλα εν οδοιπορία ποιήσεως.
Η Τριλογία,
Οι πρόγονοι στα ιερά του Μελάμποδα
Οι γεννήτορες στη νήσο των Σπετσών
Οι συγγενείς στα ιαματικά νερά της Αιδηψού,
θα μπορούσε να έχει εκδοθεί σε τρεις αυτόνομες εκδόσεις.
Επέλεξα συνειδητά, όμως, να εκδοθεί υπό το γενικό τίτλο "Ευγενία",
συμπληρωμένη με τα αναγκαία σχόλια και τις αντίστοιχες σελίδες
ημερολογίου, υπηρετώντας με αυτόν τον τρόπο το όλον της "Πυθαγόρειας"
σιωπής και με τον τρόπο της Πλατωνικής θέασης, τους κώδικες του
ποιητικού βίου".
Οι τρεις ενότητες που απαρτίζουν το βιβλίο συνομιλούν με παρουσίες και
απουσίες προσώπων, συνοδοιπορούν και συνδιαλέγονται με προγόνους της
ελληνικής ιστορίας και της λογοτεχνικής παράδοσης, χαρτογραφώντας
τόπους, ιστορικές στιγμές, διαδρομές και τραύματα της ατομικής και της
συλλογικής μνήμης.
Το βιβλίο κοσμεί προμετωπίδα του χαράκτη και ζωγράφου Γιάννη Στεφανάκι, ειδικά δημιουργημένη για την παρούσα έκδοσηhttp://www.biblionet.gr/
Δραπέτης Χρόνος
Είχε προχωρήσει για τα καλά
ο αιώνας.
Σ’ ένα µεγάλο µπόγο
όλα τα ασηµικά της φάρας του
Γιαννούλη Χαλεπά,
µε µια αλλαξιά εσώρουχα του
στρατηγού της επανάστασης,
Ιωάννη Ρούκη εξ Ευβοίας
και
τις επτά ταριχεύσεις του Εγώ,
διπλοραµµένες σε µια φόδρα
του ταγέρ της Μαντούς
Μαυρογένους.
Έτσι φορτωµένοι, περάσαµε τη
Γέφυρα του Ευρίπου, µε
χιλιάδες κλουβιά ωδικών να
γεµίζουν
πούπουλα µε χρώµατα τις
όχθες του µοιραίου τραβήξαµε
κατά την άβυσσο των
σιωπηλών λιµένων της πόλεως
του Ανακρέοντος.
Κατέβασμα βιβλίου σε μορφή pdf
"Ο μόνος πιστός ένοικος" (τρίγλωσση συλλεκτική έκδοση, 2018).
Η
εν λόγω έκδοση, πολυτελούς τυπογραφικής δουλειάς και μεγάλου σχήματος,
φιλοξενεί 14 ποιητικές συνθέσεις του Αντώνη Δ. Σκιαθά που διατρέχουν
όλες τις θεματικές της ποιητικής παραγωγής του ποιητή. Από την αγάπη ως
τα έμμετρα βιώματα και από τις μυθικές μορφές στους τόπους του σύγχρονου
ελλαδικού τόπου το ποιητικό εγώ μελετά τα συναισθήματα και τις μνήμες,
ενώ ταυτόχρονα διερευνά τη δυνατότητα της γλώσσας να μετουσιώσει τη
σύλληψη του ποιητή σε αίσθημα στον αναγνώστη.
Ταυτόχρονα,
οι μεταφράσεις των ποιημάτων στην ισπανική και την αγγλική γλώσσα, χάρη
στους διακεκριμένους μεταφραστές έργων της νεοελληνικής λογοτεχνίας
Mario Dominguez Parra και Δέσποινα & Ρόμπερτ Λ. Κριστ αντίστοιχα,
επιχειρούν να προσφέρουν ταυτόχρονα το ελληνόγλωσσο ποιητικό κείμενο στο
αγγλόφωνο και ισπανόφωνο κοινό του, ακολουθώντας την επιθυμία του
ποιητή για εξωστρέφεια της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Παράλληλα, 16
υδατογραφίες της Κατερίνας Καρούλια πλαισιώνουν το ποιητικό κείμενο,
συνδιαλέγονται μαζί του και προσφέρουν πλούσιο έδαφος για ερμηνείες
συγκριτικής προσέγγισης και διάδρασης των ποικίλων μορφών της τέχνης.
Ενδεικτικά,
η Κατερίνα Καρούλια σημειώνει αναφορικά με την έκδοση: "O Αντώνης Δ.
Σκιαθάς με ένα μωσαϊκό πλούσιο συναισθημάτων, μνήμες, λέξεων είναι ο
δωρητής. Η συλλογή Υδατογραφίας "Μετα-νόηση" είναι το αντίδωρο του
δώρου. Κώδικες ανάγνωσης και κατανόησης, της κοινής πορείας μας τα
παιδιά. Μόνο στο παιχνίδι ενός παιδιού ή ενός καλλιτέχνη υπάρχει γέννηση
και θάνατος, χτίσιμο και γκρέμισμα, πορεία και στάση, αθώα, χωρίς
κανένα ηθικό καταλογισμό."
"Ο μόνος πιστός ένοικος: Με δεκαέξι υδατογραφίες της Κατερίνας Καρούλια"
κυκλοφορεί σε αριθμημένα και υπογεγραμμένα αντίτυπα ως συλλεκτικό
βιβλίο από τις εκδόσεις "Πικραμένος".http://www.biblionet.gr/
συνέχεια
