Οδηγός για τα άγρια χόρτα του ελληνικού βουνού

Maria Dimitriou

1 ώρα ·

enallaktikos.gr

Οδηγός για τα άγρια χόρτα του ελληνικού βουνού

Παρακάτω ακολουθεί ένας μικρός οδηγός των πιο συνηθισμένων…

Τα βουνά της Ελλάδας είναι γεμάτα πράσινο και πολύχρωμες εκτάσεις λουλουδιών. Από τα παλιά χρόνια οι κάτοικοι εμπιστεύονταν τα χόρτα του βουνού άλλοτε για βρώση και άλλοτε για τις θεραπευτικές τους ιδιότητες. Είναι μια όμορφη και υγιεινή δραστηριότητα που μπορούμε να ακολουθήσουμε και εμείς! Παρακάτω ακολουθεί ένας μικρός οδηγός των πιο συνηθισμένων φαγώσιμων χόρτων!

Γράφει η Βάσω Φατούρου

1. Πικραλίδα Ταυτότητα: Πολυετές αυτοφυές φυτό, φτάνει τα 25 εκατοστά ύψος. Η πικραλίδα βρίσκεται ριζωμένη συνήθως σε χωράφια ως ζιζάνιο ή σε ακαλλιέργητους τόπους. Η ρίζα και τα φύλλα της καταπολεμούν την πέτρα στη χολή. Επίσης είναι διουρητική, χωρίς όμως να μειώνει το κάλιο από τον οργανισμό. Εποχή: Από τον χειμώνα μέχρι την άνοιξη. Στην κουζίνα μας: Ωμή σε σαλάτες ή βραστά. Τα φύλλα της τα βάζουμε και σε λαχανόπιτες.

2. Γλιστρίδα Ταυτότητα: Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 20 εκατοστά. Φημίζεται για τη βιταμίνη C και το σίδηρο που περιέχει. Ο λαός λέει πως αν βάλεις λίγα φύλλα γλιστρίδας κάτω από τη γλώσσα σου, ξεδιψάς (ίσως έτσι βγήκε και η φράση για τον πολυλογά, επειδή νιώθοντας ανακουφισμένος από δίψα, ξεκινά ασταμάτητο μονόλογο)! Εποχή: Από αρχές του καλοκαιριού μέχρι το φθινόπωρο. Στην κουζίνα μας: Τρώγεται ωμή σε σαλάτα και μπορεί να αντικαταστήσει τα μαρούλια σαν πράσινο λαχανικό.

3. Πικροράδικα Ταυτότητα: Πολυετή φυτά που φτάνουν το 1 μέτρο. Τα συναντάμε σχεδόν παντού σε χωράφια αφρόντιστα και ακαλλιέργητα. Εποχή: Από το φθινόπωρο με τα πρωτοβρόχια έως το τέλος της άνοιξης. Στην κουζίνα μας: Βραστά με λαδολέμονο ή μαγειρεμένα με κρέας.

4. Γαϊδουράγκαθο – σίλυβο Ταυτότητα: Διετές αυτοφυές, ακανθώδες φυτό που φθάνει το 1,5 μέτρο ύψος. Τα πράσινα φύλλα του διαφέρουν από τις άσπρες γραμμές. Ευδοκιμεί κοντά σε χερσότοπους. Εποχή: Φθινόπωρο και χειμώνα (αντέχει μέχρι και τους -15 βαθμούς Κελσίου). Στην κουζίνα μας: Εάν αφαιρέσουμε τα αγκάθια του, μπορούμε να μαγειρέψουμε τη ρίζα και τα φρέσκα φύλλα του, που θυμίζουν σπανάκι.

5. Ραπανίδα Ταυτότητα: Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 60 εκατοστά. Εξαπλώνεται σαν ζιζάνιο σε διάφορους τόπους. Ξεχωρίζει για τα μακριά, πράσινα φύλλα της. Εποχή: Από το φθινόπωρο μέχρι την άνοιξη. Στην κουζίνα μας: Πολύ νόστιμα χόρτα βραστά ως σαλάτα με λαδόξυδο.

6. Περδικονύχι Ταυτότητα: Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 60 εκατοστά. Το συναντάμε σε μεγάλη ποσότητα στα ελληνικά βουνά, αλλά και σε χωράφια. Εποχή: Από το χειμώνα μέχρι την άνοιξη, προτού ανθίσει. Στην κουζίνα μας: Το περδικονύχι το χρησιμοποιούμε σε ομελέτες και σε διάφορες πίτες.

7. Καυκαλήθρα Ταυτότητα: Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 20 εκατοστά. Είναι γνωστή και ως καυκαλίδα, μοσκάκι, αγριοκουτσουνάδα, μερουλήθρα, και μοσχολάχανο. Το άρωμά της είναι έντονο γεμάτο φρεσκάδα. Εποχή: Από το χειμώνα μέχρι την άνοιξη, προτού ανθίσει. Στην κουζίνα μας: Εκτός από τις πίτες, χρησιμοποιείται ως μυρωδικό σε φασολάδες.

8. Οξαλίδα Ταυτότητα: Ποώδες φυτό με κίτρινα άνθη. Η οξαλίδα χρησιμοποιείται ως υποκατάστατου του αλατιού και του ξυδιού, όμως σε μεγάλες ποσότητες ενδέχεται να είναι δηλητηριώδης. Εποχή: Σχεδόν όλες τις εποχές, τη συναντάμε παντού, γιατί εξαπλώνεται πολύ εύκολα. Στην κουζίνα μας: Τη χρησιμοποιούμε σε σούπες, σε σάλτσες και σε χορτόπιτες σε προσεκτικές, μικρές ποσότητες, για να δώσει μια ξινή γεύση.

9. Ρόκα – Αζούματο Ταυτότητα: Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 60-80 εκατοστά. Μαζεύει τις μέλισσες με τα άνθη της, που είναι μακριά και λευκά. Εποχή: Ανθίζει από άνοιξη μέχρι και το καλοκαίρι. Στην κουζίνα μας: Κόβουμε συχνά τα φύλλα της για να εμποδίσουμε την ανθοφορία. Τρώγεται σκέτη σαν ξιδάτη σαλάτα ή με μαρούλι, λάχανο, ντομάτα.

10. Σινάπι – Βρούβες Ταυτότητα: Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 80 εκατοστά. Στην Ελλάδα το συναντούμε πολύ συχνά, κάτι που δικαιολογεί τη φράση «πάμε για βρούβες»! Οι αλεσμένοι σπόροι του χρησιμεύουν στην Παρασκευή μουστάρδας. Εποχή: Μαζεύονται τα φύλλα το φθινόπωρο έως την άνοιξη. Στην κουζίνα μας: Τα φρέσκα τρυφερά φύλλα τους τρώγονται βραστά μόνα τους ή με άλλα χόρτα και χρησιμοποιούνται με άλλα χόρτα σε χορτόπιτες.
Φωτό από: ftiaxno.gr
http://www.tsemperlidou.gr/

…Τραγούδησε το «Μακεδονία Ξακουστή»

Maria Dimitriou

1 ώρα ·

 

greekarmy.gr

Στέλνουν στο Στρατοδικείο τον Σφακιανό Καταδρομέα που …Τραγούδησε το «Μακεδονία Ξακουστή»

Ο ΜΗΝΑΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ

Maria Dimitriou

1 ώρα ·

 

homouniversalisgr.blogspot.com

Ο ΜΗΝΑΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ ( ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ .ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ, ΜΟΥΣΙΚΗ, ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ,ΘΡΗΣΚΕΙΑ)

 

Ο ΜΗΝΑΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ ( ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ .ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ, ΜΟΥΣΙΚΗ, ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ,ΘΡΗΣΚΕΙΑ)

Πίνακας - Γ. Τσαρούχης 

Ο Νοέμβριος, ή Νοέμβρης είναι ο ενδέκατος μήνας του έτους κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο και έχει 30 ημέρες. Ο Νοέμβριος ξεκινά κάθε χρόνο την ίδια ημέρα που αρχίζουν οΦεβρουάριος και ο Μάρτιος, με εξαίρεση τα δίσεκτα έτη. Το λουλούδι του μήνα είναι το χρυσάνθεμο και η τυχερή πέτρα του μήνα το τοπάζι.

Ο Νοέμβριος που θα πει ένατος παράγεται απ' τη λατινική Novem-ber.

Αττικός μήνας: ΜΑΙΜΑΚΤΗΡΙΩΝ 15 Νοεμβρίου - 15 Δεκεμβρίου.

Ονομασίες Νοέμβρη

Για τις λαϊκές ονομασίες του έχουν τον κύριο λόγο οι καιρικές συνθήκες, οι γεωργικές δουλειές κι οι γιορτές των Αγίων, που η μνήμη τους γιορτάζεται τον Νοέμβρη.

Από τις γεωργικές δουλειές και τις καιρικές συνθήκες έχει πάρει τα ονόματα:

Ανακατωμένος από τις ακατάστατες καιρικές συνθήκες που επικρατούν
Βροχάρης, γιατί πέφτουν πολλές βροχές.
Σποριάς ή Σπορίτης, εξαιτίας της σποράς.
Μεσοσπορίτης, γιατί μέχρι 21 Νοεμβρίου πρέπει να έχει τελειώσει τουλάχιστον
η μισή σπορά.
Κρασομηνάς, λέγεται στα μέρη που τότε ανοίγουν τα κρασιά και
Τρυγομηνάς εκεί που αργεί ο τρυγητός.
Σκιγιάτης, γιατί μεγαλώνει η νύχτα και η γη σκιάζεται (φοβάται)
Χαμένος,επειδή η διάρκεια της ημέρας είναι μικρή κι η δουλειά χάνεται.
Παχνιστής, γιατί κλείνουν τα ζώα στο παχνί και
Νιαστής, επειδή γίνονται τα τελευταία οργώματα (νεάσματα).

Εξαιτίας των γιορτών ονομάζεται:
Αι-Στράτηγος και Αι-Ταξιάρχης ή Αρχαγγελιάτης απ' την γιορτή των Ταξιαρχών
στις 8.
Αι-Φίλιππας ή Φιλιππιάτης απ' του Αγίου Φιλίππου στις 14.
Αγι-Αντρέας ή Αντριάς ή Αγι-Αντριάς απ' την γιορτή του Αγίου Ανδρέα στις 30.

Θεόφιλος Χατζημιχαήλ - Το λιομάζωμα 

ΓΕΩΡΓΙΚΕΣ  ΕΡΓΑΣΙΕΣ 

Λιομάζωμα 

. Σύμφωνα με τον Νίκο Ψιλάκη: «Στα ελληνικά λιόφυτα αρχίζει κάθε Νοέμβρη το πανηγύρι της ελιάς. Παλιότερα οι γυναίκες με τα καλάθια μάζευαν μία-μία τις πεσμένες ελιές. Αλλού οι μαζωχτάδες χτυπούσαν τα κλαδιά με ράβδους και μάζευαν τον καρπό από τα στρωμένα ελαιόπανα. Τελευταία η τεχνολογία αντικατέστησε την αρχαία ξύλινη ράβδο με μεταλλική περιστρεφόμενη». Αλλά το λιομάζωμα μπορεί να διαρκέσει μέχρι και τον Γενάρη ή ακόμη και τον Μάρτη.

ΕΟΡΤΕΣ

Των Ταξιαρχών Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ στις 8 Νοεμβρίου, γι’ αυτό ο Νοέμβριος ονομάζεται σε ορισμένες περιοχές της χώρας μας και Αϊ-Ταξιάρχης και Αρχαγγελίτης. Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ θεωρείται και ως «ο κατ’ εξοχήν ψυχοπομπός άγγελος» γι αυτό και σε ορισμένες περιοχές την παραμονή της εορτής του έφερναν τα παπούτσια τους μέσα στο σπίτι για να μην τα δει ο Μιχαήλ και έλθει να τους πάρει πριν την ώρα τους.

 Του Αγίου Φιλίππου στις 14 Νοεμβρίου που σύμφωνα με τον Γεώργιο Ν. Αικατερινίδη:

«…ήταν φτωχός γεωργός, ο οποίος όλη τη μέρα δούλευε στο χωράφι του. Όταν το βράδυ γύρισε στο σπίτι του, έσφαξε το μοναδικό του βόδι και μοίρασε το κρέας στους συγχωριανούς του για να αποκρέψουν, όπως επιβάλλεται πριν από τα Χριστούγεννα. Το πρωί όμως που σηκώθηκε, βρήκε το ζώο του ζωντανό από θεϊκό θαύμα. Γι’ αυτό, επειδή ήταν πολύ αγαθός, άγιασε όταν πέθανε. Η μέρα του Αϊ-Φίλιππα ημερολογιακά έχει ιδιαίτερη σημασία, αφού τότε ξεκινά η 40ήμερη νηστεία για τα Χριστούγεννα».  Γεώργιος Ν. Αικατερινίδης

Γι αυτό η περίοδος αυτή μέχρι τα Χριστούγεννα ονομάζεται Σαρανταήμερο ή Σαραντάμερο.

 Της Αγίας Αικατερίνης  στις 25 Νοεμβρίου  η οποία, σύμφωνα με την Μάρω Κ. Παπαθανασίου:

«…γεννήθηκε και έζησε στην Αλεξάνδρεια επί Μαξιμιλιανού. Ήταν κόρη του έπαρχου Αλεξανδρείας Κώνστα (ή Κέστου), γυναίκα σπάνιας σοφίας και ωραιότητας. Όπως μαρτυρεί η εκκλησιαστική παράδοση, σε συζήτηση περί πίστεως που είχε με πενήντα φιλοσόφους, η Αικατερίνη μετέστρεψε στον χριστιανισμό όχι μόνο αυτούς αλλά και πολλούς κρατικούς αξιωματούχους και άλλους επιφανείς. Η εμμονή στην πίστη της εξόργισε τον αυτοκράτορα, που διέταξε τον βασανισμό της και, τελικά, τον αποκεφαλισμό της το 305». Μάρω Κ. Παπαθανασίου

Τα Εισόδια της Θεοτόκου 

Η μεγαλύτερη, όμως, γιορτή του μήνα είναι τα Εισόδια της Θεοτόκου στις 21 Νοεμβρίου. Σύμφωνα με τον Σάββα Αγουρίδη η καθιέρωση της εορτής έγινε τον 8ο αι. μ.Χ. στην Κωνσταντινούπολη, ενώ την αναφορά των «…Εισοδίων της Θεοτόκου στα Άγια των Αγίων [του Ιερού των Ιεροσολύμων] και παραμονής της εκεί βρίσκουμε στο απόκρυφο λαϊκό κείμενο που [ονομάστηκε] ‘Πρωτοευαγγέλιον Ιακώβου’...». Η παράδοση της Θεοτόκου στο Ιερό έγινε από τους γονείς της, τον Ιωακείμ και την Άννα, «…όταν ήταν τριών ετών, και έτσι την αφιέρωσαν στον Θεό, αφού η Μαρία παρέμεινε εντός του Ιερού, όπου την υποδέχτηκε ο Ζαχαρίας (προφανώς ο ιερέας πατέρας του Ιωάννη του Προδρόμου) και την εισήγαγε στο Ιερό, όπου έμεινε μέχρι της ηλικίας των 14 ή 15 ετών».

ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ 

Ο Νοέμβριος σπορέας, χειρόγραφο του 1346 από τη Μονή Βατοπεδίου, Αγ.Όρος

Ξεκινώντας από την πρώτη του μηνός, γιορτή των Αγίων Αναργύρων, συνηθιζόταν να λένε τον στίχο: «Άγιοι Ανάργυροι, θαυματουργοί, αρχίατροι του κόσμου, οπού γιατρέψατε πολλούς, γιατρέψτε και τον/την [όνομα]» παρακαλώντας για την ίαση του αρρώστου που ανέφεραν ονομαστικά στο στίχο.

Στις 8 Νοέμβρη, των Ταξιαρχών, σε κάποια χωριά της Θράκης απέφευγαν να αφήσουν το βράδυ έξω από το σπίτι παπούτσια για να μην τα «δει» ο Αρχάγγελος Μιχαήλ και τους «πάρει τη ζωή».

Στις 14 Νοέμβρη, του Αγίου Φιλίππου, αποκρεύουμε γιατί την επομένη ξεκινά η σαρανταήμερη νηστεία των Χριστουγέννων.

Του Αγ. Φιλίππου επίσης πραγματοποιούνται οι λεγόμενες «Σήκωσες»πριν την έναρξη της νηστείας των Χριστουγέννων. Χαρακτηριστικό είναι το δίστιχο:

«Τ’ Άη Φιλίππου πέρασεν τζ’ ήρταν οι Τυρινάες

τζ’ εμείνασιν οι κορασιές με δίχως τους αντράες»

(δηλαδή η Εορτή του Αγίου Φιλίππου πέρασε, κι ήρθε η περίοδος της νηστεία της Τυρινής, κι έμειναν οι νεαρές χωρίς άντρες), καθώς αυτή την περίοδο, πριν την έναρξη της νηστείας, συνηθιζόταν η τέλεση αρραβώνων.

Στις 21 Νοέμβρη, που γιορτάζουμε τα Εισόδια της Θεοτόκου υπάρχει το έθιμο -ιδιαίτερα στην επαρχία- που καλείται πολυσπόρι. Σύμφωνα με αυτό οι νοικοκυρές φτιάχνουν το πολυσπόρι, ένα ιδιαίτερο φαγητό, το οποίο πηγαίνουν στην εκκλησία να ευλογηθεί ώστε έτσι να ευλογηθούν και τα γεννήματα της γης.

Τέλος στις 30 Νοέμβρη, του Αγίου Ανδρέα, υπάρχει το έθιμο του τρυποτηγανίτη όπου οι νοικοκυρές φτιάχνουν τηγανίτες και με αυτές σταυρώνουν τις αποθήκες και τους στάβλους ώστε οι μεν αποθήκες να είναι πάντα γεμάτες, οι δε στάβλοι να έχουν γερά ζωντανά. Τις τηγανίτες αυτές τρώνε τόσο οι άνθρωποι όσο και τα οικόσιτα ζώα του σπιτιού.

Αυτόν τον μήνα γίνεται και το μάζεμα της ελιάς: 

Στην Αγιάσο της Λέσβου, στο τέλος της συγκομιδής, γινόταν ολόκληρη γιορτή. Ένας από τους ραβδιστές μπήγει ανάποδα το ραβδί του στη γη και του βάζει φωτιά, πιστεύοντας πως όταν λυγίσει το μακρύ ραβδί, θα λυγίσουν και οι ελιές του χρόνου από το βάρος των καρπών. 

Οι γυναίκες στύβουν τις ελιές, με το μαύρο ζουμί τους, αλείφουν το πρόσωπό τους και χορεύουν γύρω από τη φωτιά, πετώντας τα καλάθια τους με ευχές στο νοικοκύρη, να έχει του χρόνου περισσότερο καρπό και στις ανύπαντρες να παντρευτούν.

Στις 3/11 Αίνο Θράκης, δεν άφηναν τα παπούτσια τους έξω από το σπίτι, όπως συνηθιζόταν αλλά τα έπαιρναν μέσα, «ίνα μη ιδών αυτά ο αρχιστράτηγος Μιχαήλ, ενθυμηθεί αυτούς και αναλάβει εκ της ζωής» 

Στις 11/11 (του Αγ. Μηνά), οι τσοπάνηδες τον επικαλούνται για να βρουν ζώα που έχουν χάσει. 

Οι γυναίκες δεν ανοίγουν ψαλίδι, με τη μαγικοδεισιδαιμονική σκέψη «να' ναι το στόμα του λύκου κλειστό», ή στο σπίτι του τσοπάνη έκαναν ένα σπάγκο από μαλλί του προβάτου και το έδεναν 3 φορές. Έτσι πίστευαν ότι ο λύκος δε θα έκανε κακό στο κοπάδι τους. Αλλά έτσι «έραβαν» και τα κακά στόματα του χωριού. 

Στις 26/11 (του Αγ. Στυλιανού), στον Βώλακα Δράμας, οι γυναίκες (όσες είχαν παιδιά) δεν δούλευαν, αλλά έβραζαν σιτάρι και το πήγαιναν στην εκκλησία και το μοίραζαν για υγεία, για να ζήσουν τα παιδιά. 

Στις 30/11 (του Αγ. Ανδρέα), οι γυναίκες στο Βόιο Κοζάνης, έκαναν τηγανίτες (λαγγίτες), «για να μην τρυπήσει το τηγάνι». Απ' αυτές έτρωγαν όλοι και έδιναν και στα ζωντανά τους. 

 Την παραμονή της γιορτής για την ευκαρπία της γης βράζουν σιτάρι και καλαμπόκι. Την ημέρα αυτή στη Σιάτιστα τελείται θεία λειτουργία στην εκκλησία των Δώδεκα Αποστόλων που κτίστηκε το έτος 1744. Την ημέρα αυτή στη Σιάτιστα λένε την παρακάτω ιστορία.

«Μια φορά του βραδ΄ τ΄ Αντριά, μια γυναίκα με τουν άντρα τς που τουν ίλιγαν Αντρέα πήγαν στα πιθιρικά τς να φιλιφτούν. Ου άντρας ήταν κι λίγου αχμάκ(ης) κι έτρουγι πουλύ. Γι΄αυτό κι η γυναίκα τ΄έβαλι ένα ψουμί στουν τρουβά. Του ΄χιν πει στου δρόμου που πήγιναν. Κοίτα να μη ξαστουχθείς κι φας πουλύ. Άμα σι πατήσου στου πουδάρ να σταματήσεις. Τα πιθιρικά τς καλουδέθκαν κι άμα ήρθιν η ώρα έβαλαν να φαν. Ικεί που έτρωγαν πέρασιν η γάτα που κάτω π΄του τραπεζ΄κι πάτσιν τουν Αντρέα. Αυτός θάρσιν τουν πάτσιν η γυναίκα τ΄ για να μη φάει άλλου κι σταμάτσιν. Φάει, γαμπρέ, τι σταμάτσις;Του ΄πιν η πιθιρά. Μα ου γαμπρός δεν ήθιλιν να φάει. Τουν παρακάλισιν κι ου πιθιρός κι η γυναίκα τ΄ για να φάει, τίπουτα ο Αντρέας. Αφού έφαγαν, έκατσαν όσο έκατσαν κι πλάγιασαν να κοιμηθούν. Απουκοιμήθκαν οι άλλ΄, μα τουν Αντρέα δεν τουν έπιανιν ύπνους. Σκώνιτι , παίρν΄ τουν τρουβά μι του ψουμί, βγαίν΄ όξου κι χιρνάει να τρώει. Ικείν΄ τν ώρα είχιν σκουθεί κι ου πιθιρός κι πήγινιν στ΄αχούρ να ρίξ΄τα βόιδια άχυρου. Είχιν αρχίσ΄ να χιουνίζ ΄κι΄ου πιθιρός τήρσιν κατά τουν ουρανό, κι ΄είπιν στουν Άγιου που χιόντζιν. Αντριά μ΄ρίξι. Ου Αντρέας νόμισιν πως λέει αυτόν ου πιθιρός, γιατί έτρουγι κι του ΄πιν . Ε! ρε, σα ρίχνου, από του βιό μ΄ρίχνου. 

17 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ 

Παροιμίες για το μήνα Νοέμβριο 

Τον Οκτώβρη τα κουδούνια , το Νοέμβρη παραμύθια.
Το Νοέμβρη και Δεκέμβρη φύτευε καταβολάδες
Άι- Μηνάς εμήνυσε του πάππου του χειμώνα:
-Έρχομαι ή δεν έρχομαι και τ' Άι- Φιλίππου αυτού είμαι.
Η πούλια βασιλεύοντας το μήνυμά της στέλνει.
Ούτε τσοπάνος στα βουνά ούτε ζευγάς στους κάμπους.
Αν τ' Άη Φιλίππου λείπω, τ' Άγια, των Αγιών δε λείπω.
Ούτε τσοπάνος στα βουνά ούτε ζευγάς στους κάμπους.
Οποίος σπείρει τον Νοέμβρη ούτε σπόρο δεν Θα πάρει.
Της ελιάς το φύλλο κι αν χαθεί, πάλι θε να ξαναβρεθεί.
Όταν έρθει ο Νοέμβρης σιγομπαίνει ο χειμώνας.
Ο Νοέμβρης έκλεισε, τα ζευγάρια είναι στο στάβλο κι ούτε ζευγάς στους κάμπους.
Ο άη- Μηνάς εμήνυσε, πούλια μη ξημερώσει.
Ο Νοέμβρης σαν θα έλθει τα γομάρια μέσα κλείνει.
Του Σαρανταμέρου η μέρα «καλημέρα» - «καλησπέρα».

ΠΗΓΕΣ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ
http://www.paidika.gr/

Les Très Riches Heures du duc de Berry novembre

  

συνέχεια

https://homouniversalisgr.blogspot.com/2017/10/blog-post_9.html?

Ο Γιάννης Σπανός ΄"έφυγε"

Maria Dimitriou

1 ώρα ·

‎Ρένα Μήκου‎ προς ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

10 ώρες

 

Καλό πέρασμα πολυαγαπημένε Γιάννη Σπανέ προς το ανέσπερο Φως . .

ΑΘΑΝΑΤΟΣ ! ! !

Ο Γιάννης Σπανός ΄"έφυγε" σε ηλικία 85 ετών - Ήταν ο «πατέρας» του Νέου Κύματος - Αφήνει πίσω του πλούσιο έργο - «Έφυγε» ξαφνικά ενώ ετοιμαζόταν πυρετωδώς για τις εμφανίσεις που θα πραγματοποιούσε στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο μαζί με τον Γιώργο Χατζηνάσιο.

~~~~~ Ο Γιάννης Σπανός (26 Ιουλίου 1934 - 30 ή 31 Οκτωβρίου 2019) ήταν Έλληνας συνθέτης.

Γεννήθηκε στο Κιάτο Κορινθίας στις 26 Ιουλίου 1934.

Από μικρό παιδί έδειξε την κλήση του στη μουσική παίζοντας πιάνο, αφού πρώτα έβλεπε την αδερφή του, να παίζει. Είχε πατέρα γιατρό, που τον προόριζε για δικηγόρο. Όμως, ο τότε νεαρός Γιάννης, του ζήτησε να πάει πρώτα ένα ταξίδι στην Ευρώπη.

.

Ο πατέρας του τον άφησε, και έτσι ταξίδεψε με πρώτο προορισμό τη Γερμανία, όμως τελικά εγκαταστάθηκε στη Γαλλία, αποφασισμένος να ασχοληθεί με τη μουσική.

Εκεί έγραψε τραγούδια που τα τραγούδησαν καταξιωμένοι Γάλλοι, όπως η Μπριζίτ Μπαρντό και η Ζιλιέτ Γκρεκό.

Κάποια στιγμή επέστρεψε στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, με την προοπτική να συνεχίσει τη μουσική του σταδιοδρομία.

.

Ο Γιάννης Σπανός εισήλθε στην Ελληνική δισκογραφία με το τραγούδι "Μια Αγάπη για το Καλοκαίρι".

Έχει γράψει πολλά τραγούδια για το λεγόμενο Νέο κύμα.

Επίσης ήταν ο πρώτος που πίστεψε στη φωνή του Μιχάλη Βιολάρη και του στάθηκε, υποστηρίζοντας τη συμμετοχή του, στο τραγούδι "Άσπρα καράβια".

Αργότερα έκανε την ενορχήστρωση για τον δίσκο "Της Γης το χρυσάφι" του Μάνου Χατζιδάκι.

https://www.newsit.gr/ellada/giannis-spanos-efyge-isyxa-opos-ezise-pethane-ston-ypno-tou/2906050/

 

 

newsit.gr

Γιάννης Σπανός: "Έφυγε" ήσυχα, όπως έζησε - Πέθανε στον ύπνο του

Αγροσελίδα: Νοέμβριος στο αγρόκτημα

Αγροσελίδα: Νοέμβριος στο αγρόκτημα: Τι φυτεύουμε, καλλιεργούμε και τρώμε τον Νοέμβριο Σπέρνουμε:σιτάρι, κριθάρι, φακές, ρεβίθια, μαρούλια, πράσα. Φυτεύουμε: κρεμμύ...


Τι φυτεύουμε, καλλιεργούμε και τρώμε τον Νοέμβριο
Σπέρνουμε:σιτάρι, κριθάρι, φακές, ρεβίθια, μαρούλια, πράσα.
Φυτεύουμε: κρεμμύδια, σκόρδα, μπιζέλια, κουκιά.
Μεταφύτευουμε:μάπες, μπρόκολα κουνουπίδια, μαρούλια, πράσα, σέλινο, αγκινάρες.
Συγκομιδή: λεμόνια, πορτοκάλια, μανταρίνια, ελιές, μαρούλια, κρεμμύδια, ραδίκια, ζοχούς, ρόκα, σπανάκι, σέσκλα, λάπατα, σινάπια, τσουκνίδες, μάραθο.
        


Τα κουκιά τα φύτεψα πριν δύο εβδομάδες περίπου, μαζί με μπίζα σε ένα παρτέρι.
Για εδαφοκάλυψη χρησιμοποίησα μια μπάλα άχυρο.
Όσα δεν φύτρωσαν απλώς θα συμπληρώσω στα κενά.
Έτσι θα έχουμε και πρώιμη και όψιμη συγκομιδή.

Τα μπρόκολα και τα κουνουπίδια πάνε μια χαρά με την κομπόστα που χρησιμοποίσα στη μεταφύτευση. Δίπλα στη μία σειρά μεταφύτευσα και μερικά μαρουλάκια και ενδιάμεσα μερικά κρεμυδάκια ακόμα για αργότερα.
  


Μεταφύτευση σέλινου σε σειρές μαζί με σκόρδα και τα δύο από τα καλύτερα λαχανικά με θεραπευτικές ιδιότητες.

  
Τα μαρούλια και τα κρεμμύδια που μεταφύτευσα πριν από ενάμιση μήνα περίπου είναι έτοιμα λόγο της καλοκαιρίας.
Το σπανάκι θα αργήσει λίγο ακόμα γιατί άργησα να το σπείρω, είναι μόλις δύο εβδομάδων.

    
    


Δεντροκομικές εργασίες το μήνα Νοέμβριο
Οι δενδροκομικές εργασίες συνεχώς αυξάνονται και αποβαίνουν σπουδαιότερες. Στους οπωροκήπους εκτελούνται εμφυτεύσεις των οπωροφόρων, φυλλοβόλων και αιθαλών. Οι οποίες όμως δέον να αποπερατώνονται πριν τους χειμερινούς παγετούς, ιδίως στις βόριες και ορεινές περιοχές. Επίσης αρχίζουν τα κλαδέματα σχηματισμού και τακτοποιήσεως της καρποφορίας των δένδρων, οι ανανεώσεις των γερασμένων ή παρηκμασμένων δένδρων και γενικών τα αναγκαία καθαρίσματα από τα ξερά και άχρηστα κλαδιά.
Εφαρμόζονται αρόσεις ή περιλακώσεις και συγχρόνως κάλυψης των λιπασμάτων για όσα οπωροφόρα καθυστερούνται και λαμβάνονται όλα τα μέτρα για την πρόληψη ή καταπολέμηση των διαφόρων ζωικών ή φυσικών παρασίτων.
Στα φυτώρια εκριζώνονται τα ανεπτυγμένα δενδρύλλια, συσκευάζονται και αποστέλλονται για την οριστική τους μεταφύτεψη, τα δε υπόλοιπα υποβάλλονται σε κλαδέματα για το σχηματισμό των πρώτων βραχιόνων. Τα εκ των σπορείων μεταφυτεύονται σε αραιότερες αποστάσεις σε προπαρασκευασμένες βραγιές. Προς το σκοπό της προβλαστήσεώς τους, ενστρωματώνονται οι σκληροκέλυφοι σπόροι εντός άμμου, ως είναι τα αμύγδαλα, καρύδια, δαμάσκηνα, ροδάκινα, κεράσια και κάστανα.
Για την καταπολέμηση των ασθενειών πρέπει να εκτελούνται ψεκασμοί με πυκνό βορδιγάλλειο πολτό σε όλα τα οπωροφόρα, για πρόληψη, στα μεν πυρηνμόκαρπα, του εξώασκου, του κορινέου κλπ. συγγενών παρασίτων, στα δε γιγαντόκαρπα, του φουσικλαδίου, του γυμνοσποραγγείου και άλλων παρεμφερών μικρομυκήτων. Τα ψωριόντα γενικώς ψεκάζονται δια γαλακτώματος πετρελαιοσάπουνου, θειασβεστίου ή προτιμότερο δια χειμερινού πολτού σιέλλ.

Πηγή: Πλήρης οδηγός του Δενδροκαλλιεργητού-Παράρτημα "Γεωργικού δελτίου" μηνός Ιουλίου 1937

ΒόταναΦυτεύουμε από κλαδιά ή παρακλάδια με ρίζες, αψιθιά , δενδρολίβανο, απήγανο και άλλα μικρά φυτά και θάμνους.
Γενικές εργασίες και φροντίδες
Ξεβοτάνισμα ζιζανίων από τα κηπευτικά μας, αλλά και συγκομιδή και αποξήρανση των ωφέλιμων όπως η τσουκνίδα, την οποία δεν την πετάμε ποτέ αλλά την φυλάμε αποξηραμένη, για χρήση σαν λίπασμα και προστασία των φυτών μας.

Σκαλίζουμε τα λαχανικά μας και τα λιπάρουμε με φουσκί, κομπόστα ή βιολογικό λίπασμα κατά προτίμηση.
Ψεκάζουμε αν χρειάζεται για ασθένειες και με χειμερινό πολτό τα φυλλοβόλα δένδρα μας.
Καθαρίζουμε κλαδεύοντας τις ελιές μας από τα άγρια παρακλάδια για να διευκολύνουμε το μάζεμά τους.
Οργώνουμε το χωράφι μας για να είναι έτοιμο για την σπορά των δημητριακών μας.
Σπέρνουμε μέχρι τέλος Νοεμβρίου περίπου τα δημητριακά μας.
Μαζεύουμε τις ελιές μας και βγάζουμε το πολύτιμο Ελληνικό ελαιόλαδο.
Μαζεύουμε φύλλα και υλικά για την κομπόστα μας.

- See more at: http://www.ftiaxno.gr/