Δημήτριος Βερναρδάκης

Ο Δημήτριος Βερναρδάκης (Μυτιλήνη 1833-1907) υπήρξε πολυπράγμων λόγιος συγγραφέας και καθηγητής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.

«Εραστάς μανιώδεις της εξουσίας και του κε­ντρικού ταμείου»
«Η Eλλάς, κατά δυστυχίαν μας, φίλε μου, είναι τόπος τόσον μικρός, τα δε πάθη και συμφέροντα των Ελ­λήνων, όσων αμέσως ή εμμέσως πολιτεύονται, συναποτελούσι δίκτυον πυκνότατον και ισχυρότατον, το οποίον περιβάλλει τοιουτοτρόπως τους πάντας, ώστε είναι αδύνατον να διαρρήξη τις αυτό και απλώς ζων εν Ελλάδι, πολύ δε μάλλον και όταν έχει πίθον τινά ίδιον, μικρόν ή μεγάλον, τον οποίον οφείλει ή είναι ηναγκασμένος να κινή… Ποίας ιστορικάς ή πολιτικάς αξιώσεις είναι δυνατόν να έχω εγώ, εν μέσω έθνους κολυμβώντος εις πέλαγος εφημερίδων και εις ωκεανόν πολιτικών και πολιτευομένων;»
...έθνος φύσει και θέσει εξημμένον, ευφάνταστον, ευαπάτητον, ανατραφέν δε και παιδιόθεν μέχρι σήμερον αγυρτικώς και τοιουτοτρόπως, ως να μη δύναται να ζήση άνευ κολακείας, άνευ θυμι­άματος, άνευ οιήσεως, άνευ τύφου. Όλοι έχουν «σώσει» το έθνος. Και μόνο τους διαδοχικούς επιταφίους αν λογαριάσει κανείς, το νεκροταφείο των Αθηνών κινδυνεύει να αποβεί Πάνθεον. Ολετήρες της πατρίδας δεν υπήρχαν, μόνο σωτήρες!
........η βαρύνουσα λεπτομέ­ρεια ήταν ότι εν μιά νυκτί ολόκληρος ο ευρωπαϊκός βίος εισέρρευσε -δαψιλής και άφθονος- στα καθ’ ημάς.

«Απαρνήθημεν λοιπόν τα πάτρια και εδανείσθημεν ολόκληρον σχεδόν τον βίον ημών εκ της Δύσεως»

Όπερ σημαίνει: το πάτριον θρήσκευμα, τον εθνικόν στρατό, την πάτριον δίαιτα και ενδυμασία, την εθνική μας ποίηση και φιλολογία, για να στραφούμε προς τα γαλλικά μυθιστορήματα.
Όσο για τον νεοέλληνα, είναι αστα­θής,ομιλητικός, κοινωνικός, αδολέσχης, ακρόχολος, θορυβώδης, ταραχο­ποιός, επιδεικτικός, ευερέθιστος, εύκαμπτος, φιλοψευδής, εύπιστος, ευφάνταστος, θεωρητικός, αεροβάτης, οξύθυμος, εμπαθής, φθονερός.
«πανδαιμόνιον διχονοίας και κομματικών παθών, των οποίων αρχή και τέλος είναι η αχαλίνωτος και ανερυθρίαστος ιδιοτέλεια. Η ελληνι­κή αυτή ψευδαριστοκρατία είναι οι υπάλληλοι του ελληνικού βασιλείου, από του πρωθυπουργού μέχρι του κλητήρος».

Ο Δημήτριος Βερναρδάκης (Μυτιλήνη 1833-1907) υπήρξε πολυπράγμων λόγιος συγγραφέας και καθηγητής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Ξυλογραφία του Δημήτριου Μπερναρδάκη από το Εθνικόν Ημερολόγιον Βρετού του 1863

Καλοκαιρινή γιαουρτόπιτα

Καλοκαιρινή γιαουρτόπιτα που θα λατρέψετε! Μια συνταγή από την φίλη μας την Άσπα! Συνεχίστε να στέλνετε τις συνταγές σας στο email: recipes@goldenfoods.gr

Υλικά
1kg γιαούρτι (στραγγιστό)
500γρ. φυτική σαντιγύ
1 φλ. τσαγιού ζάχαρη άχνη
2 πακέτα πτι μπερ
Μαρμελάδα της αρεσκείας σας

Εκτέλεση:
Χτυπάμε την σαντιγύ με την άχνη και μόλις γίνει αφράτο το μείγμα ρίχνουμε το γιαούρτι και ανακατεύουμε πολύ καλά, στη συνέχεια
βάζουμε μια στρώση μπισκότων σε ένα ταψί και από πάνω ρίχνουμε την μισή κρέμα, έπειτα πάλι μπισκότα και πάλι κρέμα! Στο τέλος ρίχνουμε την μαρμελάδα της αρεσκείας μας! Καλή επιτυχία!!!

http://eleysis69.wordpress.com

Ποιοι είναι οι υιοί του Διός – Διογενείς

ἐὰν μὲν γὰρ ᾖς σώφρων καὶ ἀνδρεῖος καὶ τὴν τοῦ Διὸς ἐπιστάμενος τέχνην τὴν βασιλικήν, οὐθέν σε κωλύει τοῦ Διὸς εἶναι  υἱόν· ἐπεὶ τοῦτό γε καὶ Ὅμηρόν φασι λέγειν, ὅτι πατήρ ἐστιν ὁ   Ζεύς, ὥσπερ τῶν θεῶν, καὶ τῶν ἀνδρῶν, ἀλλ᾽ οὐ τῶν ἀνδραπόδων οὐδὲ τῶν φαύλων τε καὶ ἀγεννῶν οὐδενός· ἐὰν δὲ δειλὸς ᾖς καὶ τρυφερὸς καὶ ἀνελεύθερος, οὔτε σοι θεῶν οὔτε ἀνθρώπων τῶνἀγαθῶν προσήκει.
(Βλ., Δίων Χρυσόστομος “Περί Βασιλείας” 4.21.2 – 4.23.1)

Δηλαδή:
“Αν είσαι σώφρων και ανδρείος και γνωρίζεις την βασιλική τέχνη του Διός, τίποτα δεν σε κωλύει το να είσαι υιός του Διός· αφού, καθώς λένε, αυτό το είπε ο Όμηρος, ότι πατήρ εστιν ο Ζευς, Θεών και ανδρών, αλλά όχι ανδραπόδων, ούτε φαύλων, ούτε αγενών· εάν είσαι δειλός, τρυφερός (=μαλθακός) και ανελεύθερος, δεν συγγενεύεις ούτε με τους Θεούς, ούτε με τους αγαθούς ανθρώπους”. 

Οπότε έχουμε το εξής:
Διογενής/υιός Διός= σώφρων, ανδρείος και κάτοχος της τέχνης του Διός, ήτοι βασιλική (πολιτική). Άρα θα πρέπει να είσαι γνώστης/επιστήμων των πολιτικών αρετών, οι οποίες ως μας λέγει ο Δαμάσκιος:
“Ὅτι τρίται ὑπὲρ ταύτας αἱ πολιτικαί, μόνου οὖσαι τοῦ λόγου (ἐπιστημονικαὶ γάρ), ἀλλὰ λόγου κοσμοῦντος τὴν ἀλογίαν ὡς ὄργανον ἑαυτοῦ· διὰ μὲν φρονήσεως τὸ γνωστικόν, διὰ δὲ ἀνδρείας τὸ θυμοειδές, τὸ δὲ ἐπιθυμητικὸν σωφροσύνῃ, πάντα δὲ δικαιοσύνῃ· περὶ ὧν πλείω λέγει ἐν Πολιτείᾳ“. (Βλ., Δαμάσκιος «Υπόμνημα εις τον Πλάτωνος Φαίδωνα» 140).

Δηλαδή:
“Οι τρίτες είναι οι πολιτικές αρετές, που ανήκουν μόνο στο λόγο[1] (καθώς είναι επιστημονικές) αλλά του λόγου που κοσμεί την αλογία και την χρησιμοποιεί ως όργανό του. Το γνωστικό μέρος (δηλαδή το λογιστικό) το ελέγχει η φρόνηση, το θυμοειδές η ανδρεία, το επιθυμητικό η σωφροσύνη, και όλα αυτά μαζί η δικαιοσύνη. Περί αυτών αναφέρει στην Πολιτεία[2], ο Πλάτων”.

Ως εκ τούτου, για να είναι κάποιος Διογενής, θα πρέπει τα 3 μέρη της ψυχής του, να ελέγχονται πλήρως από τις πολιτικές αρετές, έτσι ώστε να είναι σώφρων (χαλιναγώγηση επιθυμιών), ανδρείος (χαλιναγώγηση θυμού), επιστάμενος της του Διός τέχνης (επιστήμη/γνώση-λόγος) και φυσικά αφού τον ύψιστο Δία τον ακολουθεί πάντα η Δίκη, να ελέγχονται και τα τρία μέρη από την δικαιοσύνη. Για αυτό, εξάλλου, λέω, ότι η δικαιοσύνη θα επικρατήσει ότι και αν συμβεί!

Επιπροσθέτως, καταλαβαίνουμε ότι όταν ο Όμηρος αναφέρει για “πατήρ Θεών και ανδρών”, ως άνδρες, δεν εννοεί το φύλλο, αλλά τον αγαθό άνθρωπο! Άρα, λοιπόν, ο “πατήρ Θεών και ανδρών”, είναι ο πατήρ Θεών και αγαθών ανθρώπων, ήτοι ο μέγιστος Ζευς!

Συγγραφέας: Γουλέτας Α. Παναγιώτης (Αλκίνοος), 14η Ἑκατομβαιῶνος του 4-ου έτους της 697-ης Ολυμπιάδας (06/07/2012)

---

[1] ”ἀτεχνῶς γάρ ἐστιν οἷον λόγος τὸ τοῦ Διὸς ὄνομα“. (Διότι, πράγματι, το όνομα του Διός είναι λόγος). (Βλ., Πλάτων «Κρατύλος» 396.a.2)

[2] 434.d.2 – 445.b.4.