H Κοραλία της σιωπής

H Κοραλία της σιωπής

Ποια είναι η Κοραλία; Τι θέλει να μας πει μέσα απο την σιωπή της ; Ποιο είναι το μυστικό που δεν την αφήνει να βρει γαλήνη η ψυχή της; Ένα πρόσωπο αέρινο και νεραιδένιο στο ομώνυμο βιβλίο της Ζήνας Μαρνέζη, που χωρίς να παίρνει μέρος στην πλοκή γίνεται ο συνδετικός κρίκος που ενώνει τις ζωές των ηρωίδων της. Τέσσερις γυναίκες, η Ναυσικά, η Μαρίνα, η Μαργαρίτα και η Αρτεμισία, που οι συναρπαστικές ζωές τους θα μπορούσε να είναι ακόμη και σε ξεχωριστά βιβλία αλλά που η Ζήνα πλέκει τις ζωές τους ενώνοντας τα κομμάτια του παζλ με αριστοτεχνικό τρόπο. Η κάθε μια καταθέτει την δική της προσωπική ιστορία σαν εξομολόγηση που θα δώσει την σκυτάλη στην επόμενη μέχρι να ξετυλίξουν το μπερδεμένο κουβάρι . Οι αφηγήσεις τους σε πρώτο πρόσωπο είναι λιτές και απλές σαν να τις έχουμε μπροστά μας και η
πλοκή ρέει αβίαστα, με εντάσεις, εναλλαγές, ανατροπές, συγκίνηση και αγωνία που κάνει το βιβλίο της ακόμη πιο δυνατό.
Η Ναυσικά και η Μαρίνα δυο συνομίληκες νέες κοπέλες με διαφορετικό χαραχτήρα και προσωπικότητα. Η Μαργαρίτα μια ηλικιωμένη κυρία έχει μεγάλο βάρος μέσα της που δεν τολμάει να το αποκαλύψει . Η Αρτεμισία μάνα εφτά αγοριών κρατάει το μυστικό της Κοραλίας με βαρυ όρκο . Μας κάνουν άμεσα συνοδοιπόρους στις πίκρες, στις χαρές, στα προβλήματα τους αλλά και δικαστές των πράξεων κάποιων άλλων. Η κάθαρση που επέρχεται θα δώσει τη λύτρωση όχι μόνο στις ζωές τους αλλά και σε κάθε αναγνώστη που έχει στα χέρια του αυτό το βιβλίο. Ζήνα συγχαρητήρια !!! από Ρούλα Σαμαιλίδου- Βακου

Φιδάκι – απορόκακτος

Οφείλει τ’ όνομα του στους πράσινους βλαστούς του μήκους 1,5 μ. που καλύπτονται από μικρά αγκαθάκια.

Στο Μεξικό απαντά σε υψόμετρο 2.500 μ. Το φιδάκι είναι κατάλληλο για κρεμαστή γλάστρα.
Κρεμάστε το σε μέρος που να δέχεται άφθονο φυσικό φως, όχι όμως απευθείας στο μεσημεριάτικο ήλιο.
Τους θερινούς μήνες νιώθει καλύτερα σε υπαίθριο χώρο.
Το χειμώνα αφήστε το να ξεκουραστεί σε μια φωτεινή θέση με θερμοκρασία 10-15 °C. Το καλοκαίρι ποτίστε το πολύ και ρίξτε του λίπασμα ειδικό για κάκτους κάθε 2 βδομάδες.
Το χειμώνα διατηρήστε το φιδάκι σχεδόν στεγνό και φροντίστε να υπάρχει επαρκής υγρασία στην ατμόσφαιρα.
Μην του αλλάζετε ποτέ θέση, όταν σχηματίζει τα μπουμπούκια και τα άνθη του. Επίσης, μην το μεταφυτεύετε συχνά.
Όπως θα περίμενε κανείς από έναν κάκτο, το φιδάκι θα είναι πολύ ευχαριστημένο, αν το βάλετε σε μέρος ζεστό.
Αν όμως ο αέρας είναι πολύ ξηρός, ενδέχεται να προσβληθεί από τετράνυχο. Για το λόγο αυτό φροντίστε πάντοτε να υπάρχει αρκετή υγρασία στην ατμόσφαιρα.

Φωκίων Δημητριάδης

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Φωκίων Δημητριάδης (19 Ιουνίου 1894 – 19 Ιουνίου 1977)
Σπουδαίος σκιτσογράφος και γελοιογράφος, που διακρίθηκε κυρίως στην πολιτική γελοιογραφία. Γεννήθηκε στις 19 Ιουνίου 1894 στην Κωνσταντινούπολη και σπούδασε στη Μεγάλη του Γένους Σχολή. Από νεαρής ηλικίας δημοσίευσε σκίτσα του στα έντυπα της Σχολής Γλωσσών και Εμπορίου της Κωνσταντινούπολης, στην οποία επίσης φοίτησε.

Το 1915 ήλθε στην Ελλάδα και δούλεψε επί πενταετία στο υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας στη Θεσσαλονίκη. Από το 1922 αφιερώθηκε ολοκληρωτικά στη γελοιογραφία, δουλεύοντας στην εφημερίδες του Δημήτριου Λαμπράκη «Ελεύθερο Βήμα» (μετέπειτα «Το Βήμα») και «Αθηναϊκά Νέα» (μετέπειτα «Τα Νέα»). Μεγάλη του αγάπη υπήρξε και η ΑΕΚ, της οποίας αποτέλεσε ιδρυτικό μέλος.

Από το 1945 έως το 1960 ήταν η περίοδος της μεγάλης του ακμής, όταν τα σκίτσα του ασκούσαν μεγάλη επιρροή και λαμβάνονταν σοβαρά υπόψη από τους πολιτικούς. Στο διάστημα αυτό, αλλά και αργότερα, εξέδωσε πολλές γελοιογραφικές σειρές, ανάμεσά τους και τη διασκευή της ομηρικής «Οδύσσειας». Το 1961 τιμήθηκε με το Α' Βραβείο του Παγκόσμιου Διαγωνισμού Πολιτικής Γελοιογραφίας στο Λος Άντζελες και το 1969 με το Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών της Ακαδημίας Αθηνών.

Ο Φωκίων Δημητριάδης, Φώκος για τους φίλους του, συνέχισε τη χιουμοριστική παράδοση του Θέμου Άννινου. Το σκίτσο του διακρίνεται για την εικονογραφική του πληρότητα, τη σημασία στη λεπτομέρεια και τον υψηλό τόνο της σάτιρας. Οι φιγούρες του δεν είναι στατικές, αλλά έχουν παλμό, ζωντάνια και κίνηση, απεικονίζοντας ταυτόχρονα ψυχικές καταστάσεις.

Μοναδική ήταν η ικανότητά του να φιλοτεχνεί γελοιογραφίες πολιτικών ανδρών, υπογραμμίζοντας ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τους, το οποίο τους ακολουθούσε ως σημείο αναφοράς. Κάποτε ο Κωνσταντίνος Τσάτσος, ως Υπουργός Προεδρίας τη δεκαετία του '50, κατέβασε από το Ηρώδειο μια παράσταση των «Ορνίθων» του Αριστοφάνη, επειδή λόγω της αθυροστομίας της ενόχλησε τους θρησκόληπτους και τον κλήρο.

Μετά απ' αυτό το περιστατικό, ο Δημητριάδης στις γελοιογραφίες του ζωγράφιζε διαρκώς δίπλα στον Τσάτσο και μια κότα. Κάποια στιγμή, οι δύο άνδρες βρέθηκαν σε μία εκδήλωση, οπότε ο αείμνηστος Ακαδημαϊκός και Πρόεδρος της Δημοκρατίας ρώτησε τον δημοσιογράφο: «Καλά κ. Δημητριάδη, γιατί με ζωγραφίζετε πάντα με μια κότα;» και ο Δημητριάδης του απάντησε: «Ένα μυστήριο πράγμα υπουργέ μου, το ίδιο ακριβώς με ρωτά και η κότα».

Υψηλό αίσθημα χιούμορ, από ένα μεγάλο τεχνίτη του σκίτσου, που έφυγε από τη ζωή στις 19 Ιουνίου 1977.

Συλλογές γελοιογραφιών του

«Η εξωτερική πολιτική της Ελλάδας με την πένα του γελοιογράφου» (Έκδοση Ιδρύματος Τοσίτσα - Αβέρωφ)
«Με το μάτι του γελοιογράφου 1950 - 1959» (Εκδόσεις «Modern Times»)
«Σκιά πάνω από την Αθήνα» (Εκδόσεις «Modern Times»)
«Το παρδαλό και η εποχή του» (Εκδόσεις «Modern Times»)


Διαβάστε περισσότερα: http://www.sansimera.gr/biographies/264#ixzz2WeDiabC7