Αυτοσχέδια μπαταρία με χάλκινα κέρματα και ξύδι

 http://koumpotrypa.blogspot.gr/2013/07/blog-post_4043.html

Αυτοσχέδια μπαταρία με χάλκινα κέρματα και ξύδι

Φανταστήκατε ποτέ ότι μπορείτε να κατασκευάσετε μια αυτοσχέδια μπαταρία για ένα κομπιουτεράκι ή μια λάμπα LED χρησιμοποιώντας τα χάλκινα κέρματα που έχετε στην τσέπη σας;

Σύμφωνα με το instructables.com αυτό γίνεται με τα παρακάτω υλικά:

13 κέρματα των 5 λεπτών
γυαλόχαρτο
έναν ηλεκτρολύτη όπως είναι το ξύδι, ο χυμός λεμονιού ή το αλατόνερο
χαρτόνι
ψαλίδι
ροδέλες από ψευδάργυρο (τσίγκο)
μονωτική ταινία
ένα μικρό, φθηνό κομπιουτεράκι
μια ή δύο λαμπτήρες LED
Προμηθευτείτε μερικές ροδέλες από κατάστημα με σιδηρικά.


Κόψτε χαρτόνι στο σχήμα των κερμάτων και βουτήξτε το σε λευκό ξύδι (κάνει κάθε τύπος ξυδιού, η χυμός λεμονιού ή αλατόνερο) για 1-2 λεπτά.

Τοποθετήστε ένα κομμάτι αλουμινόχαρτο ως επιφάνεια εργασίας. Στον πάτω βάλτε μια ροδέλα, στη συνέχεια, χαρτόνι μουλιασμένο στο ξύδι (στεγνώστε το σε μια πετσέτα για να μην στάζει), από πάνω ένα χάλκινο κέρμα και εναλλάξ χαρτόνι με κέρμα. Ο “πύργος” τελειώνει με ένα κέρμα στην κορυφή και μια ροδέλα στον πάτο.

Τυλίξτε την μπαταρία με μονωτική ταινία.
Το χάλκινο κέρμα είναι η άνοδος και η ροδέλα από ψευδάργυρο η κάθοδος.
Κάθε κυψέλη-κέρμα παράγει 0,6 Βολτ.

Η μπαταρία που δημιουργείται μοιάζει αρκετά με την πρωτότυπη μπαταρία που ανέπτυξε ο Αλεσσάντρο Βόλτα στις αρχές του 19ου αιώνα.
Το instructables δείχνει πως αν βγάλετε τα καλώδια που καταλήγουν στην μπαταρία από ένα φθηνό κομπιουτεράκι και τα συνδέσετε στην αυτοσχέδια αυτό θα λειτουργήσει κανονικά.
Αντίστοιχα μπορείτε να συνδέσετε στη μπαταρία από κέρματα μια λάμπα LED χαμηλού βολτάζ!

Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ (Johann Sebastian Bach,

Ο Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ (Johann Sebastian Bach, Άϊζεναχ, 21/31 Μαρτίου[1] 1685 - Λειψία, 28 Ιουλίου 1750) ήταν Γερμανός συνθέτης, διευθυντής ορχήστρας, εκπαιδευτικός και εκτελεστής (οργανίστας, κλειδοκυμβαλίστας[2], βιολιστής και βιολονίστας) της περιόδου Μπαρόκ.
Υπήρξε αναμφισβήτητα ο μεγαλύτερος συνθέτης αυτής της περιόδου, καθώς και ένας από τους σπουδαιότερους στην ιστορία της έντεχνης Δυτικής μουσικής. Τα περισσότερα από 1000 έργα του που έχουν διασωθεί ως τις μέρες μας, ενσωματώνουν όλα τα χαρακτηριστικά του στυλ Μπαρόκ, το οποίο και απογειώνουν στην τελειότητα. Παρόλο που δεν εισάγει κάποια νέα μουσική φόρμα, εμπλουτίζει το γερμανικό μουσικό στυλ της εποχής με μια δυνατή και εντυπωσιακή αντιστικτική τεχνική, ένα φαινομενικά αβίαστο έλεγχο της αρμονικής και μοτιβικής οργάνωσης, και την προσαρμογή ρυθμών και ύφους από άλλες χώρες, ιδιαίτερα από την Ιταλία και τη Γαλλία. Η μουσική του χαρακτηρίζεται από τεχνική αρτιότητα, αρτιστικό υπόβαθρο και, κυρίως, υψηλή πνευματικότητα.

Τα έργα του καλύπτουν ένα ευρύτατο φάσμα τόσο της οργανικής (έργα για τσέμπαλο, εκκλησιαστικό όργανο, κοντσέρτα), όσο και της φωνητικής μουσικής (ορατόρια, λειτουργίες, πάθη, καντάτες, κ.α.). Ως χαρακτηριστικά έργα του Μπαχ μπορούν να αναφερθούν: η Τοκάτα και Φούγκα σε Ρε Ελάσσονα, η Λειτουργία σε σι ελάσσονα, τα Κατά Ματθαίον Πάθη, τα Βρανδεμβούργια Κοντσέρτα, το Καλοσυγκερασμένο Κλειδοκύμβαλο και η Τέχνη της Φούγκας.

Ομάδα εμπειρογνωμόνων κατάφερε να αναδημιουργήσει ψηφιακά το πρόσωπο του Γερμανού συνθέτη. [3]. Επίσης, μετά την -πιθανότατη- ανακάλυψη του χαμένου φερέτρου του (1894), έγινε προσπάθεια αναπαράστασης του σωματότυπού του!. Όλα αυτά βέβαια πρέπει να αντιμετωπίζονται με τον δέοντα σκεπτικισμό.
http://el.wikipedia.org/wiki/Γιόχαν_Σεμπάστιαν_Μπαχ

Συρανό ντε Μπερζεράκ (Hercule-Savinien de Cyrano de Bergerac

Ο Συρανό ντε Μπερζεράκ (Hercule-Savinien de Cyrano de Bergerac, 6 Μαρτίου 1619 - 28 Iουλίου 1655) ήταν Γάλλος στρατιωτικός, δραματικός ποιητής και συγγραφέας.
Από οικογένεια μικροευγενών, κατατάχτηκε στον στρατό και πληγώθηκε σοβαρά στην πολιορκία του Αράς. Παρακολούθησε μετά την διδασκαλία του φιλοσόφου Πιερ Γκασσεντί και έγινε ένα esprit fort, ένας ελευθεριάζων δηλαδή ως προς τα φρονήματα, όσο ήταν ελευθεριάζων και ως προς τα ήθη.

Σχετίστηκε στο Παρίσι με ένα κύκλο ομοφρόνων του θορυβοποιών, απέκτησε φήμη δεινού μονομάχου και σε διάστημα έξι ετών έγραψε τα έργα του. Η κωμωδία του Ο εμπαιζόμενος σχολαστικός δεν είχε επιτυχία στη σκηνή, επειδή ήταν αντίθετη στην περί δράματος άποψη της εποχής, ο Μολιέρος όμως «δανείστηκε» δύο σκηνές της για τις Fourberies de Scapin (Κατεργαριές του Σκαπίνου). Η τραγωδία του Ο θάνατος της Αγριππίνας παίχτηκε μόνο μια φορά το 1640 κι αμέσως απαγορεύτηκε λόγω των αθεϊστικών της κηρυγμάτων. Στον Άλλο Κόσμο περιγράφονται ταξίδια του Συρανό στις αυτοκρατορίες της Σελήνης και του Ήλιου : τα αθεϊστικά κηρύγματα εξακολουθούν και όλα είναι διαφορετικά απ’ ό,τι είναι στον δικό μας κόσμο.

Ο Συρανό πέθανε από ατύχημα στα τράντα έξι του χρόνια.

Επηρεασμένος πιθανώς από την Ουτοπία του Τόμας Μορ, ο Συρανό επηρέασε με την σειρά του τους συγγραφείς έργων ουτοπικής φαντασίας, αρχίζοντας από τα Ταξίδια του Γκιούλιβερ του Τζόναθαν Σουίφτ και φθάνοντας στον Γενναίο, νέο κόσμο του Άλντους Χάξλεϋ.
Έργα

Lettre contre les Frondeurs (Επιστολές κατά των οπαδών της Σφενδόνης, 1651)
Lettres (Επιστολές, 1654 –σε διάφορα υπαρκτά ή φανταστικά πρόσωπα)
La Mort d’Agrippine (Ο θάνατος της Αγριππίνας, 1654)
Le Pédant joué (Ο εμπαιζόμενος σχολαστικός, 1654)
L’Autre Monde (Ο Άλλος Κόσμος, 1657, μεταθανάτια), σε δύο μέρη :
Histoire comique des Estats et empires de la Lune (Κωμική ιστορία των Κρατών και αυτοκρατοριών της Σελήνης)
Histoire comique des Estats et empires du Soleil (Κωμική ιστορία των Κρατών και αυτοκρατοριών του Ηλίου)

Την Κωμική ιστορία των Κρατών και αυτοκρατοριών της Σελήνης και τις Επιστολές μετέφρασε στα ελληνικά ο Γιάννης Λο Σκόκκο (Αίολος)

Ο Συρανό ντε Μπερζεράκ ενέπνευσε στον Εντμόν Ροστάν το ομώνυμο θεατρικό του έργο.[1] Ιστορικά ανακριβές (η μεγάλη μύτη υπήρχε πάντως) το έργο αυτό, καθώς και η βασισμένη σε αυτό ομώνυμη όπερα του Φράνκο Αλφάνο, καθιέρωσε την εικόνα του ρομαντικού ήρωα που έχει επικρατήσει σήμερα.

http://el.wikipedia.org/wiki/Συρανό_ντε_Μπερζεράκ_%28συγγραφέας%29