Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του Αντώνης Κρήτη Πόλεις.

 

Η ιερά μονή Καψά Αγίου Ιωάννη Προδρόμου

Η Μονή Καψά μέχρι πριν από λίγα χρόνια ήταν εντελώς απομονωμένη καθώς δεν ήταν εύκολα προσεγγίσιμη από την ξηρά, αλλά κυρίως από την ...

kritipoliskaihoria.gr

Η ιερά μονή Καψά Αγίου Ιωάννη Προδρόμου

ΚΡΗΤΗ ΠΟΛΕΙΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΑ 10:25:00 π.μ. 0000 - ΚΡΗΤΗ

Η Μονή Καψά μέχρι πριν από λίγα χρόνια ήταν εντελώς απομονωμένη καθώς δεν ήταν εύκολα προσεγγίσιμη από την ξηρά, αλλά κυρίως από την θάλασσα. Είναι το ανατολικότερο μοναστικό κέντρο της νότιας παραλίας της Κρήτης, κτισμένο σε απόκρημνη θέση, προσκολλημένο σε κάθετους βράχους, ανατολικά της εξόδου του φαραγγιού των Περβολακίων.

 Το οικοδομικό συγκρότημα της μονής αναπτύχθηκε σταδιακά με διαρκείς προσθήκες και μετασκευές από την βυζαντινή περίοδο μέχρι και τον προηγούμενο αιώνα. 

Το καθολικό είναι ένας δίκλιτος καμαροσκεπής ναός ο οποίος φράσσει ένα σπήλαιο. Τα ελάχιστα σπαράγματα βυζαντινών τοιχογραφιών που σώζονται επιζωγραφισμένα και σε κακή κατάσταση πάνω στη βραχώδη νοτιοανατολική πλευρά του ναού, δηλώνουν ότι το έτος οικοδομήσεως 1861 που αναγράφεται σε επιγραφή πάνω από την είσοδο του ναού συνδέεται με μια φάση ανακαίνισης ενός κτίσματος που ανάγεται στην ύστερη βυζαντινή περίοδο.

Ο Ιωάννης Βιτσέντζος ή Γεροντογιάννης γεννήθηκε το 1799 στο ημιερειπωμένο τότε Μονύδριο του Τιμίου Προδρόμου Καψά. Η νεώτερη ιστορία της Μονής αρχίζει με την απόφαση του να εγκατασταθεί το έτος 1841, στην έρημο του Καψά. Ο Όσιος Γεροντογιάννης έμενε σ’ ένα απόκρημνο σπήλαιο για δεκαεπτά χρόνια βορειοδυτικά του σπηλαιώδους ναού και τα παλιά κελιά παραχωρήθηκαν στους πολυάριθμους προσκυνητές, ενώ αρκετοί ήταν και οι υποψήφιοι μοναχοί που ήθελαν να μονάσουν δίπλα στον ερημίτη. Τα γεγονότα αυτά επέβαλαν την ανακαίνιση της Μονής, την επισκευή των παλιών κτιρίων και την ανέγερση νέων. 

Ο Όσιος ζούσε με έντονη άσκηση, προσευχή και νηστεία. Απέκτησε από τον Θεό πλούσια χαρίσματα, ώστε επιτελούσε καθημερινά πάμπολλα θαύματα σε όσους με πίστη στο Θεό πλησίαζαν κοντά του. Ο Γεροντογιάννης, διατηρώντας την εσωτερική κατάσταση της ησυχίας του και κινούμενος από άπειρη αγάπη προς τον πάσχοντα άνθρωπο κατά το πρότυπο του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, συμβούλευε, ενίσχυε και θεράπευε όλους τους ασθενείς, χαρίζοντάς τους με την χάρη του Κυρίου την υγεία της ψυχής και του σώματος. Ήταν ευρύτατα γνωστό ότι ο Όσιος σταύρωνε το νερό της θάλασσας και γινόταν γλυκό. Ακόμα έριχνε το ράσο του στη θάλασσα και το χρησιμοποιούσε ως σχεδία για να μεταβαίνει τακτικά χάριν ησυχίας στο Κουφονήσι, νησί που απέχει αρκετά μίλια από τη Μονή. 

Τάφηκε στις 9 Αυγούστου 1874 μέσα στην Εκκλησία του Τιμίου Προδρόμου στη νοτιοδυτική γωνία σε πέτρινο λαξευμένο τάφο από τον εγγονό του και μετέπειτα ηγούμενο της Μονής Αρχιμ. Ιωσήφ Γεροντάκη. Τα ιερά λείψανα τοποθετήθηκαν μέσα σε αργυρή λάρνακα μαζί με την τίμια κάρα του σε περίβλεπτη θέση του ναού και εκπέμπουν ευωδία. Κατατάχθηκε επίσημα στο Αγιολόγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας από το Οικουμενικό Πατριαρχείο στις 16 Νοεμβρίου 2004. 

Το μοναστήρι σήμερα είναι ενεργό ως ανδρική Μονή.

http://lasithitour.bpis.teicrete.gr

Η καρδιά της Κρητικής λεβεντιάς

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

Η καρδιά της Κρητικής λεβεντιάς και της παράδοσης χτυπάει στο Αμάρι | ΦΩΤΟ

Το Αμάρι Ρεθύμνου είναι μια όαση στη σκιά του όρους Κέντρος και του Ψηλορείτη στην Κρήτη.

daynight.gr
Πώς τη φαντάζεσαι την όαση της Κρήτης; Στη σκιά του όρους Κέντρος και του Ψηλορείτη κατάσπαρτα τα αμαριώτικα χωριά. Οι άνθρωποι, ριζωμένοι στην εύφορη γη της ρεθεμνιώτικης κοιλάδας. Στον άθικτο, γόνιμο κόσμο τους, που συντηρεί έθιμα, λεβεντιά και παραδόσεις 

Παρακαλάς να σου ’ρθουν όλες οι λέξεις. Ολα τα συναισθήματα. Να μεταδώσεις μια μια τις εικόνες. Να μην αφήσεις έξω τίποτε. Πώς γίνεται όταν νιώθεις ένα χρέος; Ετσι. Οταν θες να είσαι εντάξει απέναντι σε κάτι; Να μην το χαλάσεις;

Μεγάλες δυνάμεις θαρρείς πως έχεις αν νομίζεις πως θα χαλάσεις το Αμάρι. Ούτε ο πολιτισμός, ούτε ο τουρισμός, ούτε τα ποτάμια που φουσκώνουν τον χειμώνα δεν μπόρεσαν να το αλλάξουν χρόνια τώρα. Θέλεις όμως να το καλοκαρδίσεις. Που σου ανοίχτηκε, που σε τάισε, σε πότισε, σου ξημέρωσε τα πιο ψηλά βουνά, σου ’δειξε λίμνες και φαράγγια και παρ’όλα τα μαύρα σύννεφα που μάζεψε εσένα σε ημέρεψε.

Μ’ αυτά και μ’ εκείνα, δίκιο δίνεις. Σ’ αυτούς που παραδόθηκαν πριν από σένα στα μαγέματα της κατάφυτης κοιλάδας. Με τη γλυκάδα στη γη και στους ανθρώπους της, με την αυθεντικότητά της.  Κι ας λένε πως κρατάει το κλειδί που ενώνει δυο θάλασσες –τον μεσαιωνικό βορρά και τον γαλήνιο νότο–, είναι ένα πέρασμα αλώβητο από προσμείξεις.
Κι άλλα λένε. Ιστορίες ένα σωρό. Για τον Δία που κατέβαινε απ’ την Ιδη και λουζόταν στα ποτάμια του, για την Ηρα που έσμιγε μαζί του, για τα σπηλιάρια του θεού Πάνα και το ιερό του Κραναίου Ερμή. Για τους Κουρήτες, τους ημίθεους του Ψηλορείτη που χάρισαν όνομα και DNA στον μισό Δήμο Αμαρίου· που προστάτευαν τον νεογέννητο Δία απ’ την μανία του Κρόνου (του πατέρα του) χτυπώντας τις ασπίδες τους, χορεύοντας πολεμικό χορό.



Η δική σου ιστορία ξεκινά όταν πλέκεις τον μύθο του. Οταν πρωτοακούς για τη μοναδικότητα, για την απείραχτη ομορφιά του. Οταν δεν έχεις ακόμα εικόνα, μα φαντάζεσαι το Θρόνος θρονιασμένο στον λόφο του, την κοιλάδα πολύχρωμη, τους καρπούς ολογίνωτους· τις πορτοκαλιές, τις μηλιές, τις κερασιές και τα αμπέλια. Οταν βάζεις με τον νου τα υψόμετρα και στ’ αλήθεια δεν καταλαβαίνεις τη μεγαλοπρέπεια του Ψηλορείτη. Οταν σκέφτεσαι το Αμάρι ανοιχτόκαρδο σαν όλη την Κρήτη και είναι ακόμα περισσότερο.

Κι ύστερα ανοίγεις τα μάτια και χάνεσαι στους δρόμους του. Ανατολικά· έχεις για σύντροφο τον Ασωμαθιανό κάμπο. Κρεμιέσαι στον Ψηλορείτη· έχεις για φύλακα άγγελο το Κέντρος (ή Κέδρος). Πίσω απ’ το όρος Σάμιτος (που το σπάει στα δυο) πάλι κάμπο βλέπεις, μα τον φωνάζεις «Σμιλιανό». Και όσο περνάει η ώρα, το παρατηρείς, πως του γλυκομιλάς σαν θηλυκό. Πως ό,τι κι αν είναι, περισσότερο απ’ όλα είναι «κοιλάδα». Κατάρρυτη, ανθοφορούσα, προφυλαγμένη από τα βλέμματα, φιλόξενη. Ανοιχτή προς όλους κι όμως σφραγισμένη από βουνά.



Κοιλάδες στον Ψηλορείτη
Ας είναι έτσι η πρώτη γνωριμία. Στα πόδια του λόφου της Κεφάλας, στα όρια της αρχαίας Συβρίτου. Με τον ήλιο να τεντώνεται πίσω απ’ τον Ψηλορείτη, με την πυκνή υγρασία της νύχτας να αχνίζει στον κάμπο. Να σκεπάζει χωράφια και χωριά κάτω απ’ το πέπλο της, μόνο οι κορυφές των δέντρων να ξεμυτίζουν στη θαμπάδα. Να κάτσεις εκεί, όσο χρειάζεται. Να φουσκώσεις τα πνευμόνια μυρωδιές, να χορτάσεις οράματα της φύσης, να βάλεις δώθε κείθε τα σημάδια σου κι ύστερα να μπεις στην ουσία.

Ουσία, όμως δεν είναι κι αυτό; Να εποπτεύεις τα περάσματα; Να νιώθεις στο πετσί σου τη συνέχεια, την αδιάλειπτη κατοίκηση από τους μινωικούς χρόνους; Το Θρόνος στρογγυλοκάθεται στα ερείπια της προαναφερθείσας οχυρής πόλης· αν σταθείς στον βράχο της, σ’τα δείχνει όλα  πανοραμικά.

Τους Αποστόλους, την έδρα του δήμου, Αγία Φωτεινή, τον λόφο του Αγίου Αντωνίου στο Βένι, τον αρκαδιώτικο δρόμο, το Καλογέρου, την πλούσια ασωμαθιανή γη. Κι όσο γλυκός είσαι εσύ, τόσο είναι κι αυτό μαζί σου. Σε φιλεύει, μικρές μικρές σταγόνες τα όσα έπονται. Στην εκκλησιά της Παναγιάς (14ος αι.) το πρώτο λαξευτό σου θύρωμα· στο δάπεδο τα ψηφιδωτά της προγενέστερης (7ου αι.) παλαιοχριστιανικής.

Γαντζώνεσαι λοιπόν στα Ψηλορειτιανά γκρέμια και απ’ τα υψώματά του μετράς χωριά. Περίπου 40 φτιάχνουν το Αμάρι, μα από τούτη την μπάντα βλέπεις μόνο τα μισά. Οσες στέγες θωρείς, όπως κι οι αμαριώτικες ψυχές, είναι σφιχταγκαλιασμένες. Τα όρια κάθε οικισμού ξεκάθαρα. Καθένας με το καφενείο του ανοιχτό. Με τα στενά λουλουδιασμένα, τα σπίτια πέτρινα, τους τοίχους ατέρμονους, να παραπέμπουν σε χαρακτήρα φρουριακό.



Παγκάκια και πεζούλες στους ασφαλτόδρομους δεν χωρούν άλλα παππούδια· με τις κατσούνες ανά χείρας, με τις όποιες συζητήσεις να φουντώνουν, όταν σε εντοπίζουν τα ξεχνούν όλα κι αρχίζουν τα «ποιος είσαι εσύ;» και (σχεδόν αμέσως, χωρίς παύση) τα «κάτσε επαέ να πιούμε μια ρακή». Ετσι προλογίζονται τα καλύτερα. Οι γνωριμίες, οι χοροί, τα βολταράκια. Σηκώνεται ο ένας, σου ανοίγει μια εκκλησία, σε πιάνει ο άλλος, σε μπάζει σπίτι του.

Εχεις φαγωθεί να βρεις τα απολιθώματα στα Πλατάνια, έρχονται δυο δυο και ψαχουλεύουν τα χώματα μαζί σου. Ηταν να μη γνωρίσεις τον Τίτο και τη Μαρία Σιγανού στο καφενείο τους· στο απάγκιο του βουνού με τα ελάχιστα τραπέζια και τις κορνιζαρισμένες μνήμες. Εκεί όπου «πάει άσκημα» να μην κεραστείς.

Μπουκώνεσαι λοιπόν τυροπιτάκια χειροποίητα και μες στη σιωπή σου γνωρίζεις τα Πλατάνια.Κατά έναν περίεργο τρόπο, λέει, έχουν τα πιο πολλά παιδιά απ’ όλα τα υπόλοιπα χωριά. Επίσης μαθαίνεις πως θες μία ώρα για την εκκλησία του Αγίου Αντωνίου (και τη σπηλιά του Πάνα) αν περπατήσεις στο φαράγγι. Σιγουρεύεσαι κιόλας πως τις πέρασες τις… πεταλίδες του Ψηλορείτη – πως είναι πίσω, στον δρόμο για τη Βισταγή.

Ωραία τα έψαξες τα απολιθώματα. Τίποτα δεν βρήκες. Εκατσες όμως στο καζάνι του χωριού, που για καλή σου τύχη γιόρταζε διπλή γιορτή! Υπερβολή ακούγεται, μα του Αϊ-Γιώργη του Μεθυστή δεν ξέρεις τι να πρωτοπιείς και τι να πρωτοκάνεις. Καζανέματα απ’ τη μια, το άνοιγμα του βαρελιού με το καινούργιο κρασί από την άλλη. Δοκιμές, πειράγματα, χαρές και μπριζολίδια. Δεν μπορούσες να ευχηθείς καλύτερη εισαγωγή. Πιο… αμαριώτικη.

Η συνέχεια σε βρίσκει στον Φουρφουρά, το πιο ζωντανό χωριό της διαδρομής. Πίσω του οι Κουρούτες· καβάλα στον χωματόδρομο που στοχεύει την κορφή του Ψηλορείτη. Περνάς το πρινόδασος Παρδί και φτάνεις στο καταφύγιο (άκου όνομα) Στουμπωτός Πρίνος – σε απόσταση αναπνοής από τις γυμνές κορφές του γίγαντα της Κρήτης. Κατρακυλάς πάλι, σιμώνεις στο Αποδούλου, πέφτεις πάνω σε έναν μινωικό οικισμό. Ετσι κάνεις και «πιάνεις» την Αγία Γαλήνη. Αν σου κάνουν και τη χάρη τα σύννεφα, πετάς πάνω απ’ το Λιβυκό!

Λιβάδια και ρέματα
Χίλιες εικόνες να ’χες φανταστεί, παραπάνω βλέπεις. Απ’ τα ερείπια της παλαιοχριστιανικής βασιλικής Βυζαρίου κλέβεις ματιές στο Πετροχώρι. Στην καρδιά του κάμπου το τοπίο γίνεται εύφορο ξανά. Πλησιάζεις κι άλλο, στο σταυροδρόμι της Σχολής Ασωμάτων αφουγκράζεσαι τον χτύπο της. Στο εγκαταλελειμμένο μοναστήρι της μέσης βυζαντινής περιόδου (που από το 1930 φιλοξένησε τη Γεωργική Σχολή) παρακολουθείς τη λειτουργία, τα γεμάτα στασίδια της κεντρικής εκκλησιάς.Ο,τι κι αν σκεφτείς γι’ αυτό τον τόπο λίγο είναι. Και λιακάδα να μην είχε, πάλι φωτισμένο θα τον έλεγες.

Στο Μοναστηράκι περιηγείσαι στη δυτική πλευρά του Αμαρίου. Στα χαλάσματα του 300.000 τ.μ. αγνώστου μέχρι πρότινος μινωικού παλατιού, φαντάζεσαι μια μεγαλοπρέπεια παρόμοια με της Φαιστού, της Κνωσού και των Μαλίων. Ελάχιστα όμως διακρίνει το άπειρο μάτι. 90 συγκοινωνούντα δωμάτια, αποθήκες και εργαστήρια ήρθαν στο φως, μαζί με λίθινα αγγεία και ένα μεγάλο αριθμό σφραγισμάτων (αποτυπώματα σφραγίδων σε πηλό).

Το αποτύπωμά της σου αφήνει (άθελά της) και η 96χρονη κ. Μαρίνα στην εκκλησιά του Αρχαγγέλου Μιχαήλ (ή Αϊ-Στράτηγου για τους ντόπιους) στο κέντρο του χωριού. «Φτιάχνετε απ’ αυτά στον τόπο σας;» ρωτάει. Και σου ετοιμάζει ό,τι έχει, ρακή και κουλουράκι να ξαποστάσεις, αφού της δώσεις πίσω το κλειδί του ναού.



Σκόρπιες κουβέντες βγαίνουν απ’ τα χείλη της, μα γεμάτες νόημα. Πως «θρησκεύανε οι ανθρώποι παλιά», πως «τα παιδιά δεν κάθονται. Ερχονται και φεύγουν το βράδυ», πως παρόλο που είναι μοναχή, για σένα ανησυχεί, πώς τα βολεύεις: «εδώ είναι εξοχή, θα βρούμε ένα χόρτο, ένα σαλιγκάρι», σε κοιτάει… Τις ευχές της κουβαλάς στον κόρφο σου και απ’ τη μια εξοχή πετιέσαι την άλλη.

Στο «Νευς» Αμάρι· που κατ’ αυτό τον τρόπο χάνει την έννοια της «επαρχίας» και προσδιορίζεται ως οικισμός. Κεφαλοχώρι ήταν πάντοτε. Γνωστό για το περίτεχνο καμπαναριό του στη θέση παλιού βενετσιάνικου πύργου. Και για την Αγία Αννα, που είναι, λέει, από τις αρχαιότερες της Κρήτης. Και για τον Αγιο Νικόλαο με το ενδιαφέρον τέμπλο. Και για το λαογραφικό μουσείο. Και το διατηρητέο διδακτήριο που φροντίζει ο σύλλογος.

Γι’ αυτό που δεν ήρθες ως εδώ, που δεν είχε περάσει καν απ’ το μυαλό σου, είναι για το προξενιό! «Κρητικό θα πάρεις, πάει και τελείωσε». Ετσι ξεκινάει η κουβέντα. 
«Συλλογισμένη σε θωρώ. Μην πολυκοσκινίζεις γιατί δε θα ζυμώσεις ποτέ…» και άλλα τέτοια… συνωμοτικά ακούς απ’τον Γεώργιο Μαρκαντώνη και τον Γεώργιο Ανδρουλιδάκη, που ύστερα σε ρωτούν και τη γνώμη σου· αν οι Κρήτες, λέει, διαφέρουν απ’ τους Ελλαδίτες. Τι να τους πεις τώρα; Οχι; Ομόφωνα τα συμφωνούν πως δεν είναι η ίδια ράτσα κι αρχίζουν τα χωρατά, τις μαντινάδες και τα «ελευθεροβενιζελικά»: πως μετά απ’ αυτόν «ούλοι είναι βάλ’ τους σ’ ένα τσουβάλι και πέταξέ τους στη θάλασσα». Αντρίκια πράματα, ξεκάθαρα.

Με βαριά καρδιά τούς αφήνεις για τον Μέρωνα· εκεί που «μέρωσε» η Παναγία και προς τιμήν της χτίστηκε στα τέλη του 14ου αι. ένα εκκλησάκι. Ορδές τώρα οι τουρίστες για τη φθαρμένη εικόνα.  Λίγοι πάντως κάνουν τον κόπο να ανέβουν στον Κουλέ, να δουν πώς ημερεύουν απ’ τα ύψη του και αυτοί, και η Παναγιά, και ο Χριστός, και όλα!

Τέλος πάντων, από εδώ θα συνεχίσεις είτε προς Γερακάρι, Βρύσες και Ανω Μέρος είτε στην κοιλάδα της Γιους, να χαρείς τον Πατσό, την Παντάνασσα, τους Βολιώνες και τη λίμνη. Διαλέγεις και παίρνεις. Περπάτημα στο φαράγγι με τον βραχοσκεπή ναό και το άλλοτε ιερό του Κραναίου Ερμή; Βολιώνες και θέα απ’ τη μονή Αγίου Αντωνίου; Γύρω γύρω τη λίμνη Ποταμών να δεις πώς φτιάχνεται από το μηδέν ένα σπουδαίο οικοσύστημα; ’Η πίσω, ανάμεσα σε φίλους στο Νευς Αμάρι; Εδώ σε θέλω. Κοιλάδα-ξεκοιλάδα, τι είναι τελικά για σένα ο τόπος; Τα τοπία ή οι άνθρωποι;



Πηγή: thetravelbook

Δεν Θα Πετάξετε Τις Φλούδες Από Το ΡΟΔΙ Ποτέ Ξανά!

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Σεβάσου το συνάνθρωπο με αναπηρία-Μην παρκάρεις πάνω στο πεζοδρόμιο!

Αφού Διαβάσετε Αυτό, Δεν Θα Πετάξετε Τις Φλούδες Από Το ΡΟΔΙ Ποτέ Ξανά! Είναι Ένα Από Τα Πιο Ισχυρά Φάρμακα Στον Κόσμο!

Αφού Διαβάσετε Αυτό, Δεν Θα Πετάξετε Τις Φλούδες Από Το ΡΟΔΙ Ποτέ Ξανά! Είναι Ένα Από Τα Πιο Ισχυρά Φάρμακα Στον Κόσμο! - True Life

truelife.gr

Οι φλούδες από το ρόδι είναι πολύ χρήσιμες και δεν θα πρέπει να τις πετάτε ποτέ. Θα τις στεγνώνετε και θα τις φυλάτε σε ένα βάζο. Πρόκειται για ένα πολύ ισχυρό φάρμακο ενάντια σε κάθε είδους λοίμωξη του στομάχου. Καταπραύνουν επίσης τις εντερικές διαταραχές.

Όχι πια λίπος. Αποκτήστε το αδύνατο σώμα που ονειρεύεστε. Δείτε πως!

O Mr.Glubokov έγραψε ένα άρθρο για τις φλούδες του ροδιού το 1999 και έδειξε στον κόσμο ότι η συνταγή του μπορεί να καταπολεμήσει τη χολέρα, τη δυσεντερία, τη φλεγμονή της σκωληκοειδούς απόφυσης, τη σαλμονέλα κ.ά.
Μάθετε κι εσείς την καταπληκτική αυτή θεραπεία.

---

Προετοιμασία
1. Θεραπεύστε τη δυσεντερία, τη φλεγμονή της σκωληκοειδίτιδας, τη διάρροια, τη χολέρα και τον τύφο, καταναλώνοντας αυτό το τσάι από φλούδες ροδιού με τον ακόλουθο τρόπο:
Βάλτε τις φλούδες ενός ροδιού σε ζεστό νερό και αφήστε το να ξεκουραστεί για 30 λεπτά. Στη συνέχεια πιείτε 1/2 ποτήρι μόνο από το τσάι. Μην το στραγγίξετε, απλά σκεπάστε το. Εάν υποφέρετε από διάρροια, θα έχετε απαλλαγεί από το πρόβλημά σας σε 10 λεπτά περίπου.
Εάν ο πόνος παραμένει, αυτό σημαίνει ότι πάσχετε από κάποια άλλη ασθένεια, οπότε μετά από 3 ώρες μπορείτε να πιείτε ακόμη 1/2 ποτήρι τσάι. Σε διάστημα 5 περίπου ωρών από την ώρα που ήπιατε τσάι για πρώτη φορά, θα αρχίσετε να αισθάνεστε πολύ καλύτερα.

---

2. Αντιμετωπίστε την κολίτιδα του λεπτού εντέρου και το έλκος της χολής μέσα σε 7 μέρες, με τον ακόλουθο τρόπο:
Αφού έχετε φτιάξει το τσάι και το έχετε αφήσει για 30 λεπτά, θα πρέπει να αρχίσετε να πίνετε 100ml κατά τη διάρκεια της μέρας. Χωρίστε το τσάι σε 4 ίσα μέρη των 25ml. Ξεκινήστε το πρωί της πρώτης, τρίτης, πέμπτης και έβδομης μέρας της εβδομάδας. Όχι κάθε μέρα!
Αυτό είναι αρκετό για να απαλλαγείτε από το πρόβλημα που σας ταλαιπωρεί. Εάν τα συμπτώματα παραμένουν, μπορείτε να επαναλάβετε τη διαδικασία, αφού πρώτα κάνετε ένα διάλειμμα 7 ημερών.

---

Το αλκοόλ απαγορεύεται αυστηρά κατά τη διάρκεια της θεραπείας και σας ξαναθυμίζουμε ότι δεν πρέπει να στραγγίξετε το τσάι.
Η σωστή αναλογία παρασκευής του ροφήματος αυτού είναι 1:20 (φλούδες : νερό). Εάν δεν ακολουθήσετε αυτή την αναλογία, είναι πιθανό να έχετε πονοκέφαλο, ναυτία ή ζάλη.

Τα Αντικύθηρα ψάχνουν κατοίκους

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

Τα Αντικύθηρα ψάχνουν κατοίκους – Ο δήμαρχος μελετά να φέρει Χριστιανούς από Λίβανο

Αντικύθηρα ή Τσιριγότο, ένα νησί μικρής μεν έκτασης, αλλά μεγάλης στρατηγικής σημασίας τουλάχιστον για τη ναυσιπλοΐα, καθώς βρίσκεται στο πέρασμα ανάμεσα…

tilestwra.com

Αντικύθηρα ή Τσιριγότο, ένα νησί μικρής μεν έκτασης, αλλά μεγάλης στρατηγικής σημασίας τουλάχιστον για τη ναυσιπλοΐα, καθώς βρίσκεται στο πέρασμα ανάμεσα στα Κύθηρα και την Κρήτη, που... αργοπεθαίνει, αφού οι κάτοικοί του ολοένα και λιγοστεύουν.

Διαβάστε επίσης

 

To σημερινό Doogle της Google είναι ο μηχανισμός των Αντικυθήρων (pic&vids)

Με τον κίνδυνο ερήμωσης των Αντικυθήρων να είναι κάτι περισσότερο από ορατός, όπως παραδέχθηκε μιλώντας στο CNN Greece ο Δήμαρχος Κυθήρων Στράτος Χαρχαλάκης, οι τοπικές Αρχές έχουν αναλάβει πρωτοβουλίες για τον ήπιο εποικισμό του νησιού, προκειμένου να αποσοβηθεί αυτός ο κίνδυνος.
Στα Αντικύθηρα, που κάποτε είχαν 800, ως και 1.000 κατοίκους, πλέον έχουν απομείνει μόλις 20 άνθρωποι, που επιβιώνουν σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, όχι μόνο τον χειμώνα, αλλά και το καλοκαίρι. Είναι ένα νησί κάπως απομονωμένο καθώς τα πιο κοντινά νησιά του, τα Κύθηρα και η Κρήτη, βρίσκονται δύο ώρες μακριά με το πλοίο, ενώ συχνά το χειμώνα οι δυσμενείς καιρικές συνθήκες δεν επιτρέπουν στο πλοίο της γραμμής να προσεγγίσει στο λιμάνι του νησιού, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι να μένουν για αρκετές μέρες χωρίς προμήθειες, τρόφιμα και φάρμακα.


Το νησί έκτασης μόλις 20 τετραγωνικών χιλιομέτρων βρίσκεται ανάμεσα σε Κύθηρα και Κρήτη/Πηγή: google maps

«Τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα, η συγκοινωνία είναι προβληματική, ενώ γιατρός τα τελευταία τρία χρόνια δεν υπήρχε στο νησί», λέει ο Δήμαρχος Κυθήρων και αναφέρεται στην πρόταση για τον ήπιο εποικισμό του νησιού, που αν δεν υλοποιηθεί «το νησί οδεύει με μαθηματική βεβαιότητα στην ερήμωση». Η δημοτική Αρχή, σε συνεργασία με την Μητρόπολη Κυθήρων και Αντικυθήρων, μελετά προσεκτικά την υλοποίηση μιας πρότασης εποικισμού του νησιού από χριστιανικές οικογένειες από το Λίβανο και τη Συρία.


Πηγή: http://antikythira-enosi.gr

Υπάρχουν άνθρωποι, Χριστιανοί Ορθόδοξοι, σε αυτές τις πολύ ταλαιπωρημένες από τον πόλεμο περιοχές, λέει ο κ. Χαρχαλάκης στο CNN Greece, σημειώνοντας ότι οι τοπικές Αρχές εξετάζουν πάρα πολύ σοβαρά την πρόταση ήπιου εποικισμού των Αντικυθήρων με τρεις-τέσσερις οικογένειες με παιδιά, προκειμένου να επαναλειτουργήσει και το σχολείο που υπάρχει στο νησί. Η επιλογή των οικογενειών Χριστιανών από το Λίβανο και τη Συρία γίνεται με το σκεπτικό ότι η κοινή θρησκεία θα βοηθήσει στην ευκολότερη ενσωμάτωσή τους στην τοπική κοινωνία.


Πηγή: http://antikythira-enosi.gr

Η συγκεκριμένη πρόταση θα υλοποιηθεί με την προϋπόθεση ότι η κυβέρνηση, στην οποία θα θέσουν το θέμα οι τοπικές Αρχές, θα εγγυηθεί την τακτοποίηση κάποιων σοβαρών ζητημάτων που σχετίζονται με την «μετακόμιση» των ανθρώπων αυτών στα Αντικύθηρα.


Πηγή: http://antikythira-enosi.gr

«Η λογική μας είναι οι άνθρωποι αυτοί να ζήσουν καλύτερα από ότι εκεί που βρίσκονται τώρα», λέει χαρακτηριστικά ο Δήμαρχος Κυθήρων, ξεκαθαρίζοντας πως υπάρχουν κάποιες προοπτικές για την απασχόλησή τους εκεί, «η λογική μας δεν είναι να τους φέρουμε και να τους επιδοτούμε απλά για να κάθονται, πρέπει να υπάρξει μια παραγωγική διαδικασία και αυτό είναι κάτι που εξετάζουμε σε συνεργασία με τη Μητρόπολη και με κάποιους τεχνικούς συμβούλους για να δούμε το θέμα από όλες του τις προεκτάσεις».


Πηγή: http://antikythira-enosi.gr

Όσον αφορά την επιβίωσή τους στο νησί, αυτή θα εξασφαλιστεί μέσα από την ενασχόλησή τους με την κτηνοτροφία, την μελισσοκομία, το ψάρεμα, την παραγωγή κρασιού, καθώς καλλιεργούνται κάποιες αρχαίες ποικιλίες σταφυλιού.


Πηγή: http://antikythira-enosi.gr

Πρόκειται για ένα νησί εύφορο, καθώς έχει πολύ νερό, και οι άνθρωποι που θα το κατοικήσουν θα μπορούν να ασχοληθούν με παραδοσιακά επαγγέλματα, τα οποία σιγά-σιγά χάνονται γιατί και οι Έλληνες δεν δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για αυτά, τουλάχιστον αυτή τη στιγμή. Τα Αντικύθηρα δεν είναι τόπος για κάποιους καλομαθημένους, λέει ο Δήμαρχος Κυθήρων, τονίζοντας πως οι άνθρωποι που κατοικούν στην ελληνική επαρχία ταλαιπωρούνται. «Οι νησιώτες μας ταλαιπωρούνται πολύ, αντιμετωπίζουν προβλήματα στην καθημερινότητά τους, με την συγκοινωνία, με την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, είναι δύσκολα τα πράγματα σε ένα νησί», λέει χαρακτηριστικά.


Πηγή: http://antikythira-enosi.gr

«Οι άνθρωποι αυτοί, που θα έρθουν να ζήσουν στα Αντικύθηρα, θα βοηθήσουν στην ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα, με τη βοήθεια του κράτους και τη δική μας, με την προϋπόθεση ότι το προϊόν που θα παράγουν, θα διατίθεται στην αγορά με ετικέτα προέλευσης και πιστοποιήσεις», σημειώνει ο κ. Χαρχαλάκης.

Πηγή: http://antikythira-enosi.gr

Σε ό,τι αφορά τη στέγαση αυτών των οικογενειών που εξετάζεται το ενδεχόμενο να μετακομίσουν στα Αντικύθηρα, υπάρχει η δυνατότητα να τους παραχωρηθούν σπίτια, αλλά και υποδομές του Δήμου, για κάποιο διάστημα, ενώ μπορούν να φιλοξενηθούν και στο παλιό μοναστήρι του Αγίου Μύρωνα, σε συνεργασία πάντα με τη Μητρόπολη.


 
Υποβρύχια έρευνα-ανασκαφή στο Ναυάγιο των Αντικυθήρων/Πηγή:Eurokinissi/φωτογραφία αρχείου
Τουριστικά το νησί δεν είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένο, υπάρχουν λίγα καταλύματα, όμως υπάρχει η δυνατότητα και η προοπτική να γίνουν κάποιες μονάδες, ήπιες και προσαρμοσμένες στο περιβάλλον, οι οποίες θα είχαν και μεγάλη εμπορική ανταπόκριση, καθώς το ενδιαφέρον του κόσμου για τα Αντικύθηρα είναι μεγάλο, κυρίως λόγω του ναυαγίου στη θάλασσά του, όπου βρέθηκε και ο περίφημος μηχανισμός των Αντικυθήρων, ένα από τα ισχυρότερα brand names της Ελλάδας παγκοσμίως.


Ο μηχανισμός των Αντικυθήρων/Πηγή:EUROKINISSI // ΓΕΩΡΓΙΑ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ/φωτογραφία αρχείου

Διαβάστε επίσης

Η 115η επέτειος από την ανακάλυψή του Μηχανισμού των Αντικυθήρων στο Doodle της Google
Ο μηχανισμός των Αντικυθήρων το σημερινό Doodle της Google (pic&vids)
Μηχανισμός των Αντικυθήρων: Η 115η επέτειος από την ανακάλυψή του στο doodle της google
Η Google τιμά με doodle τον μηχανισμό των Αντικυθήρων (pic&vids)

Αντικύθηρα ή Τσιριγότο, ένα νησί μικρής μεν έκτασης, αλλά μεγάλης στρατηγικής σημασίας τουλάχιστον για τη ναυσιπλοΐα, καθώς βρίσκεται στο πέρασμα ανάμεσα στα Κύθηρα και την Κρήτη, που… αργοπεθαίνει, αφού οι κάτοικοί του ολοένα και λιγοστεύουν. Με τον κίνδυνο ερήμωσης των Αντικυθήρων να είναι κάτι περισσότερο από ορατός, όπως παραδέχθηκε μιλώντας στο CNN Greece ο Δήμαρχος Κυθήρων Στράτος Χαρχαλάκης, οι τοπικές Αρχές έχουν αναλάβει πρωτοβουλίες για τον ήπιο εποικισμό του νησιού, προκειμένου να αποσοβηθεί αυτός ο κίνδυνος. Στα Αντικύθηρα, που κάποτε είχαν 800, ως και 1.000 κατοίκους, πλέον έχουν απομείνει μόλις 20 άνθρωποι, που επιβιώνουν σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, όχι μόνο τον χειμώνα, αλλά και το καλοκαίρι. Είναι ένα νησί κάπως απομονωμένο καθώς τα πιο κοντινά νησιά του, τα Κύθηρα και η Κρήτη, βρίσκονται δύο ώρες μακριά με το πλοίο, ενώ συχνά το χειμώνα οι δυσμενείς καιρικές συνθήκες δεν επιτρέπουν στο πλοίο της γραμμής να προσεγγίσει στο λιμάνι του νησιού, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι να μένουν για αρκετές μέρες χωρίς προμήθειες, τρόφιμα και φάρμακα. antikithira Το νησί έκτασης μόλις 20 τετραγωνικών χιλιομέτρων βρίσκεται ανάμεσα σε Κύθηρα και Κρήτη/Πηγή: google maps «Τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα, η συγκοινωνία είναι προβληματική, ενώ γιατρός τα τελευταία τρία χρόνια δεν υπήρχε στο νησί», λέει ο Δήμαρχος Κυθήρων και αναφέρεται στην πρόταση για τον ήπιο εποικισμό του νησιού, που αν δεν υλοποιηθεί «το νησί οδεύει με μαθηματική βεβαιότητα στην ερήμωση». Η δημοτική Αρχή, σε συνεργασία με την Μητρόπολη Κυθήρων και Αντικυθήρων, μελετά προσεκτικά την υλοποίηση μιας πρότασης εποικισμού του νησιού από χριστιανικές οικογένειες από το Λίβανο και τη Συρία. potamos Υπάρχουν άνθρωποι, Χριστιανοί Ορθόδοξοι, σε αυτές τις πολύ ταλαιπωρημένες από τον πόλεμο περιοχές, λέει ο κ. Χαρχαλάκης στο CNN Greece, σημειώνοντας ότι οι τοπικές Αρχές εξετάζουν πάρα πολύ σοβαρά την πρόταση ήπιου εποικισμού των Αντικυθήρων με τρεις-τέσσερις οικογένειες με παιδιά, προκειμένου να επαναλειτουργήσει και το σχολείο που υπάρχει στο νησί. Η επιλογή των οικογενειών Χριστιανών από το Λίβανο και τη Συρία γίνεται με το σκεπτικό ότι η κοινή θρησκεία θα βοηθήσει στην ευκολότερη ενσωμάτωσή τους στην τοπική κοινωνία. antikythera147 Η συγκεκριμένη πρόταση θα υλοποιηθεί με την προϋπόθεση ότι η κυβέρνηση, στην οποία θα θέσουν το θέμα οι τοπικές Αρχές, θα εγγυηθεί την τακτοποίηση κάποιων σοβαρών ζητημάτων που σχετίζονται με την «μετακόμιση» των ανθρώπων αυτών στα Αντικύθηρα. antikythera93«Η λογική μας είναι οι άνθρωποι αυτοί να ζήσουν καλύτερα από ότι εκεί που βρίσκονται τώρα», λέει χαρακτηριστικά ο Δήμαρχος Κυθήρων, ξεκαθαρίζοντας πως υπάρχουν κάποιες προοπτικές για την απασχόλησή τους εκεί, «η λογική μας δεν είναι να τους φέρουμε και να τους επιδοτούμε απλά για να κάθονται, πρέπει να υπάρξει μια παραγωγική διαδικασία και αυτό είναι κάτι που εξετάζουμε σε συνεργασία με τη Μητρόπολη και με κάποιους τεχνικούς συμβούλους για να δούμε το θέμα από όλες του τις προεκτάσεις». antikythera108Όσον αφορά την επιβίωσή τους στο νησί, αυτή θα εξασφαλιστεί μέσα από την ενασχόλησή τους με την κτηνοτροφία, την μελισσοκομία, το ψάρεμα, την παραγωγή κρασιού, καθώς καλλιεργούνται κάποιες αρχαίες ποικιλίες σταφυλιού. antikythera8 Πρόκειται για ένα νησί εύφορο, καθώς έχει πολύ νερό, και οι άνθρωποι που θα το κατοικήσουν θα μπορούν να ασχοληθούν με παραδοσιακά επαγγέλματα, τα οποία σιγά-σιγά χάνονται γιατί και οι Έλληνες δεν δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για αυτά, τουλάχιστον αυτή τη στιγμή. Τα Αντικύθηρα δεν είναι τόπος για κάποιους καλομαθημένους, λέει ο Δήμαρχος Κυθήρων, τονίζοντας πως οι άνθρωποι που κατοικούν στην ελληνική επαρχία ταλαιπωρούνται. «Οι νησιώτες μας ταλαιπωρούνται πολύ, αντιμετωπίζουν προβλήματα στην καθημερινότητά τους, με την συγκοινωνία, με την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, είναι δύσκολα τα πράγματα σε ένα νησί», λέει χαρακτηριστικά. DSCN0218 «Οι άνθρωποι αυτοί, που θα έρθουν να ζήσουν στα Αντικύθηρα, θα βοηθήσουν στην ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα, με τη βοήθεια του κράτους και τη δική μας, με την προϋπόθεση ότι το προϊόν που θα παράγουν, θα διατίθεται στην αγορά με ετικέτα προέλευσης και πιστοποιήσεις», σημειώνει ο κ. Χαρχαλάκης.antikythera114 Σε ό,τι αφορά τη στέγαση αυτών των οικογενειών που εξετάζεται το ενδεχόμενο να μετακομίσουν στα Αντικύθηρα, υπάρχει η δυνατότητα να τους παραχωρηθούν σπίτια, αλλά και υποδομές του Δήμου, για κάποιο διάστημα, ενώ μπορούν να φιλοξενηθούν και στο παλιό μοναστήρι του Αγίου Μύρωνα, σε συνεργασία πάντα με τη Μητρόπολη. 2373545 Υποβρύχια έρευνα-ανασκαφή στο Ναυάγιο των Αντικυθήρων/Πηγή:Eurokinissi/φωτογραφία αρχείου Τουριστικά το νησί δεν είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένο, υπάρχουν λίγα καταλύματα, όμως υπάρχει η δυνατότητα και η προοπτική να γίνουν κάποιες μονάδες, ήπιες και προσαρμοσμένες στο περιβάλλον, οι οποίες θα είχαν και μεγάλη εμπορική ανταπόκριση, καθώς το ενδιαφέρον του κόσμου για τα Αντικύθηρα είναι μεγάλο, κυρίως λόγω του ναυαγίου στη θάλασσά του, όπου βρέθηκε και ο περίφημος μηχανισμός των Αντικυθήρων, ένα από τα ισχυρότερα brand names της Ελλάδας παγκοσμίως. 1776032[cnn]

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.tilestwra.com/ta-antikythira-psaxnoyn-katikous-o-dimarchos-meleta-na-feri-christianous-apo-livano/

Αντικύθηρα ή Τσιριγότο, ένα νησί μικρής μεν έκτασης, αλλά μεγάλης στρατηγικής σημασίας τουλάχιστον για τη ναυσιπλοΐα, καθώς βρίσκεται στο πέρασμα ανάμεσα στα Κύθηρα και την Κρήτη, που… αργοπεθαίνει, αφού οι κάτοικοί του ολοένα και λιγοστεύουν. Με τον κίνδυνο ερήμωσης των Αντικυθήρων να είναι κάτι περισσότερο από ορατός, όπως παραδέχθηκε μιλώντας στο CNN Greece ο Δήμαρχος Κυθήρων Στράτος Χαρχαλάκης, οι τοπικές Αρχές έχουν αναλάβει πρωτοβουλίες για τον ήπιο εποικισμό του νησιού, προκειμένου να αποσοβηθεί αυτός ο κίνδυνος. Στα Αντικύθηρα, που κάποτε είχαν 800, ως και 1.000 κατοίκους, πλέον έχουν απομείνει μόλις 20 άνθρωποι, που επιβιώνουν σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, όχι μόνο τον χειμώνα, αλλά και το καλοκαίρι. Είναι ένα νησί κάπως απομονωμένο καθώς τα πιο κοντινά νησιά του, τα Κύθηρα και η Κρήτη, βρίσκονται δύο ώρες μακριά με το πλοίο, ενώ συχνά το χειμώνα οι δυσμενείς καιρικές συνθήκες δεν επιτρέπουν στο πλοίο της γραμμής να προσεγγίσει στο λιμάνι του νησιού, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι να μένουν για αρκετές μέρες χωρίς προμήθειες, τρόφιμα και φάρμακα. antikithira Το νησί έκτασης μόλις 20 τετραγωνικών χιλιομέτρων βρίσκεται ανάμεσα σε Κύθηρα και Κρήτη/Πηγή: google maps «Τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα, η συγκοινωνία είναι προβληματική, ενώ γιατρός τα τελευταία τρία χρόνια δεν υπήρχε στο νησί», λέει ο Δήμαρχος Κυθήρων και αναφέρεται στην πρόταση για τον ήπιο εποικισμό του νησιού, που αν δεν υλοποιηθεί «το νησί οδεύει με μαθηματική βεβαιότητα στην ερήμωση». Η δημοτική Αρχή, σε συνεργασία με την Μητρόπολη Κυθήρων και Αντικυθήρων, μελετά προσεκτικά την υλοποίηση μιας πρότασης εποικισμού του νησιού από χριστιανικές οικογένειες από το Λίβανο και τη Συρία. potamos Υπάρχουν άνθρωποι, Χριστιανοί Ορθόδοξοι, σε αυτές τις πολύ ταλαιπωρημένες από τον πόλεμο περιοχές, λέει ο κ. Χαρχαλάκης στο CNN Greece, σημειώνοντας ότι οι τοπικές Αρχές εξετάζουν πάρα πολύ σοβαρά την πρόταση ήπιου εποικισμού των Αντικυθήρων με τρεις-τέσσερις οικογένειες με παιδιά, προκειμένου να επαναλειτουργήσει και το σχολείο που υπάρχει στο νησί. Η επιλογή των οικογενειών Χριστιανών από το Λίβανο και τη Συρία γίνεται με το σκεπτικό ότι η κοινή θρησκεία θα βοηθήσει στην ευκολότερη ενσωμάτωσή τους στην τοπική κοινωνία. antikythera147 Η συγκεκριμένη πρόταση θα υλοποιηθεί με την προϋπόθεση ότι η κυβέρνηση, στην οποία θα θέσουν το θέμα οι τοπικές Αρχές, θα εγγυηθεί την τακτοποίηση κάποιων σοβαρών ζητημάτων που σχετίζονται με την «μετακόμιση» των ανθρώπων αυτών στα Αντικύθηρα. antikythera93«Η λογική μας είναι οι άνθρωποι αυτοί να ζήσουν καλύτερα από ότι εκεί που βρίσκονται τώρα», λέει χαρακτηριστικά ο Δήμαρχος Κυθήρων, ξεκαθαρίζοντας πως υπάρχουν κάποιες προοπτικές για την απασχόλησή τους εκεί, «η λογική μας δεν είναι να τους φέρουμε και να τους επιδοτούμε απλά για να κάθονται, πρέπει να υπάρξει μια παραγωγική διαδικασία και αυτό είναι κάτι που εξετάζουμε σε συνεργασία με τη Μητρόπολη και με κάποιους τεχνικούς συμβούλους για να δούμε το θέμα από όλες του τις προεκτάσεις». antikythera108Όσον αφορά την επιβίωσή τους στο νησί, αυτή θα εξασφαλιστεί μέσα από την ενασχόλησή τους με την κτηνοτροφία, την μελισσοκομία, το ψάρεμα, την παραγωγή κρασιού, καθώς καλλιεργούνται κάποιες αρχαίες ποικιλίες σταφυλιού. antikythera8 Πρόκειται για ένα νησί εύφορο, καθώς έχει πολύ νερό, και οι άνθρωποι που θα το κατοικήσουν θα μπορούν να ασχοληθούν με παραδοσιακά επαγγέλματα, τα οποία σιγά-σιγά χάνονται γιατί και οι Έλληνες δεν δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για αυτά, τουλάχιστον αυτή τη στιγμή. Τα Αντικύθηρα δεν είναι τόπος για κάποιους καλομαθημένους, λέει ο Δήμαρχος Κυθήρων, τονίζοντας πως οι άνθρωποι που κατοικούν στην ελληνική επαρχία ταλαιπωρούνται. «Οι νησιώτες μας ταλαιπωρούνται πολύ, αντιμετωπίζουν προβλήματα στην καθημερινότητά τους, με την συγκοινωνία, με την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, είναι δύσκολα τα πράγματα σε ένα νησί», λέει χαρακτηριστικά. DSCN0218 «Οι άνθρωποι αυτοί, που θα έρθουν να ζήσουν στα Αντικύθηρα, θα βοηθήσουν στην ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα, με τη βοήθεια του κράτους και τη δική μας, με την προϋπόθεση ότι το προϊόν που θα παράγουν, θα διατίθεται στην αγορά με ετικέτα προέλευσης και πιστοποιήσεις», σημειώνει ο κ. Χαρχαλάκης.antikythera114 Σε ό,τι αφορά τη στέγαση αυτών των οικογενειών που εξετάζεται το ενδεχόμενο να μετακομίσουν στα Αντικύθηρα, υπάρχει η δυνατότητα να τους παραχωρηθούν σπίτια, αλλά και υποδομές του Δήμου, για κάποιο διάστημα, ενώ μπορούν να φιλοξενηθούν και στο παλιό μοναστήρι του Αγίου Μύρωνα, σε συνεργασία πάντα με τη Μητρόπολη. 2373545 Υποβρύχια έρευνα-ανασκαφή στο Ναυάγιο των Αντικυθήρων/Πηγή:Eurokinissi/φωτογραφία αρχείου Τουριστικά το νησί δεν είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένο, υπάρχουν λίγα καταλύματα, όμως υπάρχει η δυνατότητα και η προοπτική να γίνουν κάποιες μονάδες, ήπιες και προσαρμοσμένες στο περιβάλλον, οι οποίες θα είχαν και μεγάλη εμπορική ανταπόκριση, καθώς το ενδιαφέρον του κόσμου για τα Αντικύθηρα είναι μεγάλο, κυρίως λόγω του ναυαγίου στη θάλασσά του, όπου βρέθηκε και ο περίφημος μηχανισμός των Αντικυθήρων, ένα από τα ισχυρότερα brand names της Ελλάδας παγκοσμίως. 1776032[cnn]

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.tilestwra.com/ta-antikythira-psaxnoyn-katikous-o-dimarchos-meleta-na-feri-christianous-apo-livano/

"πολιτισμική μνήμη"

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη φωτογραφία του χρήστη Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης.

Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης

31 Μαΐου στις 12:33 μ.μ. ·

#ΝέαΚυκλοφορία: "Η πολιτισμική μνήμη. Γραφή, ανάμνηση και πολιτική ταυτότητα στους πρώιμους ανώτερους πολιτισμούς" του Jan Assmann, με πρόλογο του Άγγελου Χανιώτη και σε επιστημονική επιμέλεια και μετάφραση του Διαμαντή Παναγιωτόπουλου - https://www.cup.gr/book/i-politismiki-mnimi/
Με τον όρο "πολιτισμική μνήμη", που εισήγαγε ο αιγυπτιολόγος Jan Assmann, δεν εννοούμε την ανάμνηση πρόσφατων γεγονότων, αλλά τις παραδόσεις που μεταβιβάζονται προφορικά ή γραπτά στα μέλη μιας κοινότητας. Με βάση παλαιότερες θεωρίες για τη συλλογική μνήμη και χρησιμοποιώντας υλικό από την εθνολογία και την ανθρωπολογία, στο κλασικό πλέον θεωρητικό έργο του ο Assmann ερμηνεύει τους μηχανισμούς συγκρότησης και συντήρησης της πολιτισμικής μνήμης και αναδεικνύει τη σημασία των εγγράμματων πολιτισμών και των κανονικών κειμένων για τη διαμόρφωση συλλογικής ταυτότητας. Με βάση το τρίπτυχο ανάμνηση, γραφή και συλλογική ταυτότητα, ο συγγραφέας μελετά την αρχαία Αίγυπτο και τον τρόπο με τον οποίο το ιερατείο διαμόρφωσε την εικόνα για το παρελθόν της και την κοινωνία της, και στη συνέχεια εξετάζει συγκριτικά ανάλογες διεργασίες σε δύο εντελώς διαφορετικούς κόσμους: το αρχαίο Ισραήλ και τις ελληνικές πόλεις.
Αμέσως μετά την πρώτη του έκδοση, το βιβλίο μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες και άσκησε βαθιά επίδραση στον χώρο των ανθρωπιστικών επιστημών, καθώς διαφωτίζει, προβληματίζει και δίνει ερεθίσματα για σκέψη, όχι μόνο για την κατανόηση ιστορικών δεδομένων, αλλά και, ευρύτερα, για τον τρόπο με τον οποίο η ιστορική μνήμη επηρεάζει τη ζωή μας.
Στη μακρόχρονη ακαδημαϊκή του καριέρα ως τακτικός καθηγητής Αιγυπτιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης, ο Jan Assmann μελέτησε συστηματικά διάφορες πτυχές της αρχαίας αιγυπτιακής θρησκείας, ιστορίας και λογοτεχνίας. Μετά από μια σειρά θεμελιωδών συμβολών στον χώρο του γνωστικού του αντικειμένου, καταπιάστηκε με καίρια ζητήματα της θρησκειολογίας και της ιστορίας των πολιτισμών διευρύνοντας εντυπωσιακά το φάσμα των επιστημονικών του ενδιαφερόντων. Έχει δημοσιεύσει πλήθος μονογραφίες που διακρίνονται από έναν μεστό επιστημονικό λόγο, αναλυτική οξυδέρκεια και εξαιρετική συνθετική ικανότητα. Μεταξύ των έργων του, πολλά από τα οποία έχουν μεταφραστεί σε διάφορες γλώσσες, ξεχωρίζουν τα ακόλουθα: "Egyptian Solar Religion" (1995), "Moses the Egyptian: The Memory of Egypt in Western Monotheism" (1997), "The Search for God in Ancient Egypt" (2001), "The Mind of Egypt: History and Meaning in the Time of the Pharaohs" (2002), "Death and Salvation in Ancient Egypt" (2006), "Of God and Gods: Egypt, Israel, and the Rise of Monotheism" (2008), "The Mosaic Distinction or The Price of Monotheism" (2009).