Ρεβανί Θεσσαλονίκης

Στελα Παναγιωτιδου.

Χθες

Ρεβανί Θεσσαλονίκης

 

200 γρ σιμιγδαλι ψιλο

150 γρ φαρι ναπ
250 γρ ζαχαρη
100 γρ γαλα
4 η 5 αυγα
2,5 γρ αλατι
1 βανιλια
λιγη μαστιχα Χιου
Σιροπι.
600 γρ ζαχαρη
600 γρ νερο
50 γμ μαργαρινη
χυμο ενος λεμονιου.

φτιάξτε το όνειρό σας

Jane Lightfoot Designs.

Χθες

Have been very busy today working on this gorgeous, free-machine appliqued bicycle cushion. Pretty hand embroidered flowers and button embellishment on quality upholstery weight linen. The reverse has fabric covered buttons and a piped edge. £65 +P&P

 

Με διαφορετικά υφάσματα αναδεικνύοντας 

με χαριτωμένα κουμπάκια το κλείσιμο 

με κέντημα και απλικασιόν 

φτιάξτε το όνειρό σας. 

Καλή επιτυχία! 

ΑΝΑΚΑΛΥΨΤΕ ΤΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ

http://kritipoliskaihoria.blogspot.gr/2013/05/blog-post_8838.html?spref=fb

ΑΝΑΚΑΛΥΨΤΕ ΤΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ

Aν ρωτήσετε κάποιον για το αν του αρέσει το  ΗΡΑΚΛΕΙΟ  πιθανότατα θα σας δώσει αρνητική απάντηση· χαοτική πόλη, με έντονο κυκλοφοριακό πρόβλημα και άναρχη δόμηση. Ίσως, όλα αυτά να ισχύουν εν μέρει, όμως, αυτός που υποστηρίζει με τρόπο απόλυτο αυτή την άποψη, δεν έχει επισκεφθεί ποτέ του την πρωτεύουσα της Κρήτης ή δεν έχει μπει ποτέ στον κόπο να δει «πίσω από τον τοίχο».

Το ΗΡΑΚΛΕΙΟ έχει τόσα πράγματα να δεις και να κάνεις, αλλά, προπάντων, να νιώσεις, ώστε μία και μόνο επίσκεψη ίσως να μην είναι αρκετή για να προλάβεις να το συμπαθήσεις.Εμείς θα προσπαθήσουμε να σας κάνουμε γνωστό το άλλο πρόσωπο του Ηρακλείου, εκείνο με τα μινωικά ανάκτορα και τα μεγαλοπρεπή ενετικά κτήρια που κρύβουν μια άγνωστη σε πολλούς ιστορία, με τα σοκάκια και τις πλατείες όπου συγκεντρώνονται οι ντόπιοι για να περάσουν τα βράδια τους

Λίγη δόση ιστορίας...

Περί τον 9ο αιώνα, η πόλη ονομαζόταν Χάνδακας και αποτελούσε το ισχυρότερο οχυρό. Όταν το 1204 οι Βενετοί καταλαμβάνουν το νησί, ο Χάνδακας, που εξακολουθεί να είναι η πρωτεύουσα της -ενετικής πλέον- Κρήτης, μετονομάζεται σε Candia. Η περίοδος της ενετοκρατίας χαρακτηρίζεται από έντονη δημιουργικότητα σε όλους τους τομείς. Τότε αναπτύσσονται η οικονομία, η βιοτεχνία, η ζωγραφική και η λογοτεχνία. Το 1669, με τη βοήθεια του Francesco Morozini, το νησί παραδίδεται στους Τούρκους ύστερα από πολιορκία 20 χρόνων. Ο 16ος και ο 17ος αιώνας συνιστούν την εποχή της Κρητικής Αναγέννησης, δηλαδή την περίοδο ακμής των τεχνών και των γραμμάτων στο νησί. Η ποίηση και η λογοτεχνία γνωρίζουν τεράστια άνθηση. αντιπροσωπευτικότερα παραδείγματα η «Ερωφίλη» του Γ. Χορτάτση και ο «Ερωτόκριτος» του Β. Κορνάρου.

Παράλληλα, η αρχιτεκτονική αυτής της περιόδου έχει να παρουσιάσει σπουδαία έργα, με κυριότερο το εκτεταμένο σύστημα οχύρωσης. Από την Άλωση, όμως, και μετά, οι ανεπανόρθωτες ζημιές στερούν από την πόλη την αίγλη της, ενώ ο Χάνδακας υφίσταται συνεχείς προσπάθειες αναστύλωσης. Τον 20ό αιώνα, κατά την περίοδο των πολέμων, οι Μεγάλες Δυνάμεις απομακρύνουν τους Τούρκους στρατιώτες και η πόλη ανακάμπτει. Σημαντικός παράγοντας στη διαμόρφωση του ιδιαίτερου χαρακτήρα του Ηρακλείου αποτέλεσε η εγκατάσταση πολλών προσφύγων μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή.

Το «άλλο» ΗΡΑΚΛΕΙΟ

Το  ΗΡΑΚΛΕΙΟ απαρτίζεται από πολλά ενετικά δημόσια οικοδομήματα και ιερούς ναούς μεγάλου ιστορικού ενδιαφέροντος, που σίγουρα θα τραβήξουν την προσοχή σας. Αν δώσετε μια ευκαιρία σε αυτή τη δαιδαλώδη -με την πρώτη ματιά- πόλη, θα διαπιστώσετε ότι, πράγματι, υπάρχουν ιδιαίτερα σημεία που αναδεικνύουν την ομορφιά  της. Η περιήγηση ξεκινά από το Παλιό Λιμάνι και τα εναπομείναντα θολοσκέπαστα νεώρια -τα ναυπηγεία των Ενετών- και συνεχίζεται στον Κούλε, το περίφημο βενετσιάνικο Φρούριο της Θάλασσας. Πρόκειται για ένα φρούριο ταυτισμένο με την προστασία και άμυνα του λιμανιού, κατασκευασμένο με τέτοιο τρόπο ώστε να παραμένει αυτάρκες για μεγάλο χρονικό διάστημα. Κατά την Τουρκοκρατία υπήρξε χώρος φυλάκισης και βασανιστηρίων των Κρητών επαναστατών. Σήμερα, ο Κούλες χρησιμοποιείται ως χώρος συναυλιών και λοιπών πολιτιστικών εκδηλώσεων.

Λίγο πιο πέρα, βρίσκεται ο ιερός ναός του Αγίου Τίτου, του πρώτου επισκόπου του νησιού. Ο ναός διήλθε πολλά στάδια, ανάλογα με τον εκάστοτε κυρίαρχο της πόλης. Ωστόσο, από το 1923 έγινε και πάλι χριστιανικός, ενώ στο  εσωτερικό του φυλάσσεται η κάρα του αγίου. Επόμενο μνημείο, που συναντούμε κατά την περιήγησή μας, είναι η περίτεχνη Loggia, βενετσιάνικο μνημείο εξαιρετικής αισθητικής σε παλλαδιανό ρυθμό. Κατά την Ενετοκρατία, συνιστούσε τον επίσημο χώρο συγκέντρωσης των ευγενών, όπου συζητούσαν θέματα πολιτικού, κοινωνικού ή φιλοσοφικού περιεχομένου. Το 1987 τιμήθηκε με το βραβείο €PA NOSTRA για την επιτυχή αναστήλωσή της. Πλέον, στεγάζει το Δημοτικό Συμβούλιο, καθώς και τμήμα των Υπηρεσιών του Δήμου.

Συνεχίζοντας, φτάνει κανείς στο πιο κεντρικό σημείο του Ηρακλείου, στην πλατεία Ελευθερίου Βενιζέλου ή, όπως είναι ευρέως γνωστή, στα Λιοντάρια. Εδώ βρίσκεται η ξακουστή κρήνη Morozini, ενετικό κατασκεύασμα του 17ου αιώνα, όπου κατέληγε ο αγωγός του υδραγωγείου της πόλης. Τα Λιοντάρια αποτελούν σημείο συνάντησης για πολλούς. Όσοι έχουν επισκεφθεί αρκετές φορές την πόλη γνωρίζουν πως το πρώτο πράγμα που κάνει κάποιος μόλις κατέβει από το καράβι (φτάνει συνήθως στις 5.30 το πρωί) είναι να πάει στην πλατεία και να φάει στα φημισμένα μπουγατσάδικά της. Οι δρόμοι που πλαισιώνουν την πλατεία είναι αμιγώς εμπορικοί, συνδυάζοντας το παραδοσιακό με το σύγχρονο στοιχείο. Συγκεκριμένα, η οδός 1866 είναι ο δρόμος με την αγορά, όπου μπορείτε να βρείτε κάθε λογής προϊόντα: ρίγανη, όσπρια, τσάι και οτιδήποτε άλλο ζητήσετε βρίσκεται εδώ. Στο τέλος του δρόμου, θα συναντήσετε το Μεϊντάνι, ένα παραδοσιακό καφενείο, ιδανικό μέρος για ρακή και μεζέδες. Εκείνοι που αναζητούν τον εμπορικό δρόμο της πόλης, πρέπει να κατευθυνθούν στην κρητική «Ερμού», που δεν είναι άλλη από την οδό Δαιδάλου, η οποία ενώνει τις δύο βασικές πλατείες του Ηρακλείου, τα Λιοντάρια και την πλατεία Ελευθερίας. Η δεύτερη, με το λιμάνι να διακρίνεται στο βάθος, ονομάζεται επίσης Αστόρια, λόγω του ομώνυμου κινηματογράφου και ξενοδοχείου της πόλης.

Τελευταίος σταθμός της «περιπλάνησης» στους προηγούμενους αιώνες είναι ο μητροπολιτικός ναός του Αγίου Μηνά, προστάτη αγίου του Ηρακλείου. Χτισμένος σε ψευδο-αναγεννησιακό ρυθμό, διακρίνεται για την επιβλητικότητα, που προσδίδουν οι τεράστιες διαστάσεις του, ενώ στο εσωτερικό κοσμείται από αγιογραφίες του Μιχαήλ του Δαμασκηνού.

Το  ΗΡΑΚΛΕΙΟ επομένως, έχει και την καλή πλευρά του! Η ιστορία, άλλωστε, που το συνοδεύει, κάθε άλλο παρά εύκολα μπορεί να προσπεραστεί. Οι πτυχές του ιστορικού παρελθόντος του έχουν «συγκεντρωθεί» στα μουσεία, τα οποία αποτελούν πραγματικά στολίδια για την πόλη. Από αυτά, τα σπουδαιότερα είναι το Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου και το Ιστορικό Μουσείο της Κρήτης. Το Αρχαιολογικό Μουσείο είναι το δεύτερο σημαντικότερο στην ΕΛΛΑΔΑ  μετά το αντίστοιχο της Αθήνας. Αποτελείται από 20 ευήλιες αίθουσες όπου εκτίθενται ευρήματα ανασκαφών από την Προϊστορική μέχρι και τη Ρωμαϊκή εποχή· κυριότερα εκθέματα, το Κεφάλι του Ταύρου και ο Δίσκος της Φαιστού. Επίσης, στο Ιστορικό Μουσείο προβάλλεται πολύτιμο υλικό αρχαιολογικού, λαογραφικού και ιστορικού περιεχομένου.

Νυχτοπερπατήματα για όλους...

Εκείνοι που γνωρίζουν λένε ότι το  ΗΡΑΚΛΕΙΟ μπορεί να μη χαρακτηρίζεται από την ατμοσφαιρικότητα των Χανίων, διαθέτει όμως πάρα πολλές εναλλακτικές προτάσεις για μία νυχτερινή έξοδο. Αυτό το επιβεβαιώνουν με περισσή σιγουριά οι εκατοντάδες φοιτητές που κάθε βράδυ κατακλύζουν μπαράκια και καφετέριες. Εσείς, το μόνο που  έχετε να κάνετε είναι να αποφασίσετε πώς θέλετε να περάσετε τη βραδιά σας. Για τους ρομαντικούς, δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από μια βόλτα στην πεζοδρομημένη 25η Αυγούστου, που συνδέει το λιμάνι με τα Λιοντάρια. Εκεί, ανάμεσα στα νεοκλασικά μέγαρα του περασμένου αιώνα, είναι βέβαιο πως θα «ξυπνήσει» η ευαίσθητη πλευρά ακόμη και των πιο κυνικών. Εάν, όμως, αντί για αυτό, προτιμάτε ποτό και κουβεντούλα με την παρέα σας, τότε η οδός Κοραή είναι το ιδανικό σημείο. Εδώ, στεγάζονται αμέτρητα bars και καφετέριες και μένει σε εσάς να αποφασίσετε ποιο είναι εκείνο που ταιριάζει καλύτερα στο στυλ και τη διάθεσή σας.

Περιττεύει, βέβαια, να αναφέρουμε ότι στο  ΗΡΑΚΛΕΙΟ υπάρχουν πολλά παραδοσιακά μεζεδοπωλεία, τα οποία προτίθενται να ικανοποιήσουν την πείνα σας. Ανεπανάληπτες κρητικές συνταγές, όπως απάκι, ντάκος, χοχλιοί μπουμπουριστοί και μυζηθρόπιτες νεράτες, συνοδεύουν επάξια τα λίτρα ρακής και ρακόμελου... που εννοείται πως θα πιείτε! Τέλος, για χορό και ποτό μέχρι πρωίας, αφήστε τη μουσική να σας οδηγήσει στην οδό Δουκός Μποφώρ, όπου βρίσκονται όλα τα μεγάλα clubs της πόλης. Τέλος, λίγο πριν πάτε για ύπνο, κάντε άλλη μια βόλτα στα Λιοντάρια, για να φάτε μία χορταστική πίτα γύρο με γιαούρτι ή ένα θρακόψωμο για να ανακτήσετε τις δυνάμεις σας.

Οι κάτοικοι, όχι μόνο του Ηρακλείου αλλά ολόκληρης της Κρήτης, ξέρουν να περνούν καλά και το αποδεικνύουν σε κάθε περίπτωση, προσκαλώντας σας να μυηθείτε στη νοοτροπία και τη λογική τους.Είναι βέβαιο πως πολλοί είναι εκείνοι που δεν θα πειστούν από την παρουσίαση αυτής της διαφορετικής εκδοχής του Ηρακλείου. Οι πιο διαλλακτικοί, όμως, θα έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν το όμορφο πρόσωπο της πόλης. Εκείνο που φωτίζεται από την ιστορία, τις μνήμες και την παράδοση.

http://www.travelstyle.gr ΦΩΤ - ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΕΝΝΑΡΑΚΗΣ

Μιγκέλ ντε Θερβάντες Σααβέδρα

Bigbook.gr.

Χθες

Ο Μιγκέλ ντε Θερβάντες Σααβέδρα[i] (Don Miguel de Cervantes y Saavedra, 29 Σεπτεμβρίου 1547 – 22 Απριλίου 1616) ήταν Ισπανός λογοτέχνης, ποιητής και θεατρικός συγγραφέας. Το έργο του ανήκει χρονικά στη «χρυσή εποχή» (περ. 1492-1648) της Ισπανίας, κατά την οποία παρατηρήθηκε μία εξαιρετική άνθιση στις τέχνες, ενώ ο ίδιος αποτελεί έναν από τους μείζονες λογοτέχνες παγκοσμίως. Το διασημότερο μυθιστόρημά του, ο Δον Κιχώτης, συγκαταλέγεται στα κλασικά έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, μεταφρασμένο σε περισσότερες από εξήντα γλώσσες και έχοντας υποβληθεί σε συστηματική ανάλυση και κριτικό σχολιασμό από το 18ο αιώνα.

Ο Θερβάντες γεννήθηκε στο Αλκαλά ντε Ενάρες, περίπου 30 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Μαδρίτης, τέταρτος από τα συνολικά επτά παιδιά της οικογένειάς του. Τα νεανικά του χρόνια, για τα οποία διαθέτουμε ελάχιστες πληροφορίες, χαρακτηρίστηκαν από τις πολυάριθμες μετακινήσεις της οικογένειας σε διαφορετικές ισπανικές πόλεις. Τα παλαιότερα λογοτεχνικά έργα του χρονολογούνται το 1568, ενώ το πρώτο μυθιστόρημα του, Γαλάτεια, εκδόθηκε το 1585. Από το 1570, και για αρκετά χρόνια, πρόσφερε τις υπηρεσίες του ως επαγγελματίας στρατιώτης, λαμβάνοντας μέρος στη Ναυμαχία της Ναυπάκτου ως υπαξιωματικός του πολεμικού πλοίου Μαρκέσα (Marquesa), στην πολιορκία της Κέρκυρας (1571), καθώς και στην εκστρατεία της Τύνιδας. Κατά την επιστροφή του στην Ισπανία, εργάστηκε στην Αυλή του Φιλίππου Β' ως φοροεισπράκτορας, ενώ λίγα χρόνια αργότερα εκδόθηκε ο πρώτος τόμος του Δον Κιχώτη (1605), έργο που τον καθιέρωσε στο λογοτεχνικό κόσμο. Το 1607 εγκαταστάθηκε στη Μαδρίτη, όπου ολοκλήρωσε το μεγαλύτερο μέρος του λογοτεχνικού έργου του και έζησε μέχρι το τέλος της ζωής του.

http://el.wikipedia.org/wiki/Μιγκέλ_ντε_Θερβάντες

Το εξώφυλλο του πρωτότυπου του βιβλίου (1605)... - Δον Κιχώτης

Bigbook.gr.

Χθες

Το εξώφυλλο του πρωτότυπου του βιβλίου (1605)...

Ο Δον Κιχώτης (Don Quixote de la Mancha - Δον Κιχότε δε λα Μάντσα), με πλήρη τίτλο El ingenioso hidalgo Don Quijote de la Mancha («Ο ευφάνταστος ευπατρίδης Δον Κιχώτης της Μάντσας») είναι κλασικό έργο λογοτεχνίας του Ισπανού συγγραφέα Μιγκέλ ντε Θερβάντες Σααβέδρα (Miguel de Cervantes Saavedra).
Ο Δον Κιχώτης και ο Σάντσο Παντσα από τον Ονορέ Ντομιέ.

Εκδόθηκε σε δυο μέρη, το 1605 και το 1615 και είναι ένα από τα μυθιστορήματα που επηρέασαν σημαντικά την ισπανική λογοτεχνία.Είναι ένα από τα πιο εμπνευσμένα έργα της νεότερης δυτικής λογοτεχνίας. Το έργο περιγράφει τις περιπέτειες του πρωταγωνιστή Αλόνσο Κιχάνο, ενός απλού αγρότη ο οποίος έχοντας διαβάσει πολλά βιβλία για τον ιπποτισμό, πιστεύει ότι είναι ιππότης και παίρνει το όνομα Δον Κιχώτης. Στα βιβλία δεν αναγράφεται επακριβώς η τοποθεσία της κατοικίας του, αλλά μας λέει πως ζει μαζί με την ανηψιά του και την οικονόμο του σπιτιού του. Ξεκινάει τα ταξίδια και τις περιπέτειες του μόνος, μαζί με το κοκαλιάρικο άλογο του που το ονομάζει Ροσινάντε φορώντας μια παλιά μεταλλική πολεμική στολή που βρήκε. Κατά την διάρκεια των περιπετειών του τραυματίζεται και τον μεταφέρουν πάλι πίσω στο σπίτι του όπου τον φροντίζουν η ανιψιά και η οικονόμος του. Του λένε πως η στολή εξαφανίστηκε από μαγείας. Λίγο καιρό αργότερα βρίσκει τον γείτονα του Σάντσο Πάντσα και τον πείθει να τον ακολουθήσει με το αντάλλαγμα πως θα του δώσει μερίδιο σε ένα νησί. Ο Δον Κιχώτης είναι ερωτευμένος με μια νεαρή γειτόνισσα του, που από μόνος του την ονομάζει Δουλτσινέα και προσπαθεί να την σώσει γιατί έχει πείσει τον εαυτό του ότι βρίσκεται κάτω από την επήρεια μαγικών. Βεβαίως η Δουλτσινέα δεν γνωρίζει τίποτα από όλα αυτά και δεν εμφανίζεται ποτέ σε κανένα από τα βιβλία. Τα ταξίδια του Δον μαζί με τον πιστό σύντροφο του ξεκινάνε και τις περισσότερες φορές δεν έχουν καλή κατάληξη. Συνήθως γίνονται αντικείμενα χλευασμού και γέλιου κυρίως ο σύντροφος Σάντσα Πάντσα. Προς το τέλος του δεύτερου βιβλίου βλέπουμε πως ο Δον Κιχώτης κατά κάποιο τρόπο βρίσκει τα λογικά του και επιστρέφει μαζί με τον φίλο και συνταξιδιώτη του πίσω στο σπίτι τους.

Τα βιβλία είναι γραμμένα σε επεισόδια και η ιστορία του Δον Κιχώτη έχει γραφτεί πολλές φορές και σε παραμύθια για παιδιά

Στον πρόλογο του πρώτου μέρους, ο Θερβάντες σημειώνει πως συνέλαβε την ιδέα για το μυθιστόρημα στη φυλακή, πιθανώς αναφερόμενος στις περιόδους που πέρασε στη φυλακή του Κάστρο ντελ Ρίο (1592) ή της Σεβίλλης (1597-8). Ένας τοπικός θρύλος υποστηρίζει πως γράφτηκε σε φυλακή της πόλης Μάντσεγκαν (Manchegan), την περίοδο 1601-3, ωστόσο η μελέτη της βιογραφίας του Θερβάντες δεν επιβεβαιώνει φύλάκισή του εκεί. Σύμφωνα με άλλη πιθανή εκδοχή, ο Θερβάντες εμπνεύστηκε κατά την περίοδο που ήταν αιχμάλωτος στο Αλγέρι (1575-80). Η υπόθεση αυτή στηρίζεται στο γεγονός πως ως φανταστικός συγγραφέας του έργου εμφανίζεται στο κείμενο ο μουσουλμάνος ιστορικός Cide Hamete Benengeli, το οποίο συνδέεται με πιθανή επαφή του Θερβάντες, στο Αλγέρι, με Άραβες και Τούρκους αφηγητές.

http://el.wikipedia.org/wiki/Δον_Κιχώτης