Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2013

ΙΛΙΑ ΡΕΠΙΝ ( 5 Αυγούστου 1844 – 29 Σεπτεμβρίου 1930)

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων).

ΙΛΙΑ ΡΕΠΙΝ ( 5 Αυγούστου 1844 – 29 Σεπτεμβρίου 1930)
ΠΙΝΑΚΑΣ - Βαρκάρηδες του Βόλγα

Ρώσος ζωγράφος ιστορικών θεμάτων και μέγιστος προσωπογράφος.
Ο Ιλιά Ρέπιν, γιος φτωχής οικογένειας από την περιοχή του Χαρκόβου, πήρε τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής από έναν αγιογράφο και κέρδιζε τα προς το ζην για τρία χρόνια ζωγραφίζοντας εικόνες. Το 1863 γράφτηκε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Αγίας Πετρούπολης, όπου κέρδισε χρυσό μετάλλιο και υποτροφία, που του έδωσε τη δυνατότητα να επισκεφθεί τη Γαλλία και την Ιταλία.
Μετά την επιστροφή του στη Ρωσία, επικεντρώθηκε στην απεικόνιση σκηνών από τη ρωσική ιστορία, ενώ φιλοτέχνησε τα πορτρέτα των πιο διάσημων προσώπων της εποχής του. Ο Ρέπιν συγκαταλέγεται στους πιο προικισμένους εκπροσώπους της «Ομάδας των Περιπλανώμενων» (Πιριντβίζνικι), που διοργάνωναν περιοδεύουσες εκθέσεις στη ρωσική ύπαιθρο, ως μια ιδεολογική πορεία προς το λαό. Το 1894 έγινε καθηγητής της Ιστορικής Ζωγραφικής στην Ακαδημία της Αγίας Πετρούπολης.
ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

29 Σεπτεμβρίου 1964 ...Μαφάλντα

Bigbook.gr.

Mafalda paseohist.jpg29 Σεπτεμβρίου 1964 ... Δημοσιεύεται από τον Αργεντινό κομίστα Κίνο η πρώτη γελοιογραφία με τη Μαφάλντα.

Η Μαφάλντα είναι η πρωταγωνίστρια μιας μακράς σειράς σχεδίων του Αργεντινού σκιτσογράφου Κίνο (Quino), αλλά και το όνομα αυτής της σειράς κόμικς.

Οι ιστορίες χαρακτηρίζονται από την ενήλικη αντίληψη της Μαφάλντας μαζί με μια παιδική αφέλεια και περιέργεια. Συχνά αναρωτιέται και προβληματίζεται για μεγάλα προβλήματα του κόσμου όπως ο πόλεμος και η πείνα (οι ιστορίες είναι γραμμένες το 1960-70 και έτσι κυριαρχούν ο Ψυχρός πόλεμος και ο Πόλεμος του Βιετνάμ στις ειδήσεις που ακούν οι ήρωες), άλλες φορές ειρωνεύεται τα προβλήματα της χώρας, τις κακές υποδομές και την κακή οικονομία (τα οποία συχνά μοιάζουν με παρόμοια διαχρονικά προβλήματα ανα χώρες και ανα εποχές) και συχνά απλά προσπαθεί να βρει τρόπο να αποφύγει να φάει την σούπα που τόσο σιχαίνεται και συνεχώς φτιάχνει η μητέρα της.

Η Μαφάλντα υπήρξε πολύ δημοφιλής στη Λατινική Αμερική και στην Ευρώπη. Στην Βόρεια Αμερική δεν διαδόθηκε τόσο, ίσως επειδή μερικοί την έβλεπαν παραπλήσια στον Τσάρλι Μπράουν, ή και ίσως επειδή έχει μία ιδιαίτερη αργεντίνικη οπτική που δεν γίνεται κατανοητή από βορειοαμερικανούς.
Κύριοι χαρακτήρες

Σουσανίτα: Φίλη της Μαφάλντας που θέλει όταν μεγαλώσει να παντρευτεί έναν πλούσιο και όμορφο άντρα, να κάνει πολλά παιδιά και να γίνει νοικοκυρά.
Φελίπε: Καλός φίλος, ένα χρόνο μεγαλύτερος. Έχει αιωνίως άγχος λόγω των σχολικών του υποχρεώσεων, είναι δειλός και δεν έχει αυτοπειθαρχία. Διαβάζει μονίμως το κόμικ "Μοναχικός Καβαλλάρης" και καμιά φορά μπερδεύει τη φαντασία με την πραγματικότητα.
Μανολίτο: Φίλος των Σουσανίτα και Φελίπε, γιος του μπακάλη Δον Μανόλο. Ονειρεύεται να ανοίξει όταν μεγαλώσει διεθνή αλυσίδα σούπερ μάρκετ. Τα ενδιαφέροντα του είναι οικονομικά, είναι φιλοχρήματος και έχει μεγάλα προβλήματα σε οποιοδήποτε μάθημα εκτός των μαθηματικών. Συχνά λογομαχεί με τη Σουσανίτα, η οποία τον σνομπάρει.
Μιγκελίτο: Νεότερος και πιο αθώος από τους άλλους. Ταυτόχρονα πολύ εγωκεντρικός και με ιδιαίτερη προσωπικότητα.
Γκίγιε ή Νάντο: Ο μικρός αδερφός της Μαφάλντας. Είναι ακόμα νήπιο, αλλά του αρέσει η Μπριζίτ Μπαρντό.
Ελευθερία: Είναι κοντούλα και αποτελεί έμμεσο σχόλιο για την πολιτική κατάσταση της εποχής στην Αργεντινή.

Χρονολογία

15 Μαρτίου 1962: Ο Κίνο πρωτοσχεδιάζει την Μαφάλντα για μια διαφημιστική εκστρατεία πλυντηρίων, η οποία τελικά δεν εκδίδεται.
1964. Τα πρώτα στριπ της Μαφάλντας στο ένθετο Γρεγόριο του περιοδικού Λεοπλάν.
29 Σεπτεμβρίου 1964: Το στριπ "Μαφάλντα" αρχίζει να εκδίδεται δυο φορές την εβδομάδα στο περιοδικό Πριμέρα Πλάνα. Εμφανίζονται η Μαφάλντα και ο πατέρας της.
6 Οκτωβρίου 1964: Εμφανίζεται η μητέρα.
19 Ιανουαρίου de 1965: Εμφανίζεται ο Φελίπε.
15 Μαρτίου de 1965: Ο Κινο πάει στην εφημερίδα Ελ Μούντο και η Μαφάλντα πάει στο νηπιαγωγείο.
29 Μαρτίου 1965: Εμφανίζεται ο Μανολίτο.
6 Ιουνίου de 1965: Εμφανίζεται η Σουσανίτα.
Φεβρουάριος 1966: Εμφανίζεται ο Μιγκελίτο.
Αύγουστος 1967: η μητέρα της Μαφάλντας είναι έγκυος.
22 Δεκεμβρίου 1967: Κλείνει η Ελ Μούντο (πραξικόπημα στην Αργεντινή) και η Μαφαλντα εξαφανίζεται για έξι μήνες.
21 Μαρτίου 1968: γεννιέται ο Γκίγιε.
2 Ιουνίου 1968: 'Επανεμφανίζεται η Μαφαλντα στο “Siete Días Ilustrados” 4 φορές την εβδομάδα.
Τέλη 1969: Ο πατέρας αγοράζει αυτοκίνητο.
Φεβρουάριος 1970: Εμφανίζεται η Λιμπερτάδ.
25 Ιουνίου 1973:Το τελευταίο στριπ της σειράς.
1976: Ο Κίνο φτιάχνει μια αφίσα με τα δικαιώματα του ανθρώπου με χαρακτήρες της Μαφάλντας.
http://el.wikipedia.org/wiki/Μαφάλντα

Η ΑΘΕΑΤΗ ΠΟΛΗ ΕΓΙΝΕ ΓΝΩΣΤΗ

http://kritipoliskaihoria.blogspot.gr/2013/09/blog-post_1348.html?spref=fb

Σάββατο, 28 Σεπτεμβρίου 2013

Η ΑΘΕΑΤΗ ΠΟΛΗ ΕΓΙΝΕ ΓΝΩΣΤΗ ΣΤΟΥΣ ΗΡΑΚΛΕΙΩΤΕΣ



Αξέχαστη ήταν η περιπλάνηση, στις 12:00 μ.μ., για Ηρακλειώτες και τουρίστες που συμμετείχαν στην ξενάγηση  στη γειτονιά του Λάκκου (περιοχή υγειονομικού) από το Σύλλογο Εμψυχωτών Θεατρικού Παιχνιδιού και το Σύλλογο Εκτάκτων και Ελλήνων Αρχαιολόγων.




Η ξενάγηση πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια των εκδηλώσεων που διοργάνωσε ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Νομού Ηρακλείου, προτείνοντας  μια διαφορετική περιπλάνηση στο Ηράκλειο, με εικαστικά, μουσικά, θεατρικά δρώμενα, με αρχιτεκτονικέs ιστορικές και κοινωνιολογικέs προσεγγίσειs και την πεποίθηση ότι η ξεχασμένη περιοχή του Λάκκου μπορεί να πάρει και πάλι ζωή. Σύμφωνα με το Σύλλογο μέσα από τις εκδηλώσεις αυτές αναδεικνύονται μηνύματα και αξίες που  εμπεριέχουν αυτοί οι τόποι, επαναπροσδιορίζοντας παράλληλα την πρόταση του  Συλλόγου για την πόλη του Ηρακλείου.







Σημαντική στη σημερινή ξενάγηση ήταν η παρουσία του Σύλλογο Εμψυχωτών Θεατρικού Παιχνιδιού που μέσα από τα θεατρικά δρώμενα που παρουσίασαν μέλη της ομάδας του έγινε γνωστή η καθημερινότητα των κατοίκων της περιοχής εκείνης της εποχής.








Σήμερα το βράδυ στις 21: 00 μ.μ. στην οδό Γιαννίκου & Μυλοποτάμου πίσω από το παρκάκι του Υγειονομικού θα πραγματοποιηθεί η Κεντρική Εκδήλωση, όπου ο Γιάννης Ζαϊμάκης (καθηγητή Κοινωνιολογίας Πανεπιστημίου Κρήτης) θα μας κάνει μία περιπλάνηση στον πολιτισμό της καθημερινότητας του Λάκκου. Τα κείμενα του θα συνοδευτούν από ένα μουσικό ταξίδι από τους Γιάννη Παξιμαδάκη,  Βαγγέλη  Συλιγάρδο,  Μαρία Φασουλάκη, Βαγγελιώ Φασουλάκη και Γιάννη,Κρητικό.









Στις «αθέατες» γειτονιές του Λάκκου υπάρχει πληθώρα εικαστικών δρώμενων.
Στο τριήμερο φεστιβάλ που τελειώνει αύριο Κυριακή  29-9-2013 εκτός  των παραπάνω Συλλόγων συμμετέχουν οι minoistas, ο Πολιτιστικός Σύλλογος Λάκκου, ο Θαλασσόκοσμος, η Θεατρική Ομάδα ο ΙΥΤΤΟΣ, η Eικαστική Oμάδα fourground,  το Πανεπιστήμιο Κρήτης Τμήμα Κοινωνιολογίας και άλλες ομάδες πολιτών.
 Το πρόγραμμα αναλυτικά του φεστιβάλ βρίσκεται στην ιστοσελίδα











Στην αυγή του εικοστού αιώνα το Hράκλειο είναι ένα αναπτυσσόμενο εμπορικό κέντρο που συνδέεται διά θαλάσσης με τις σημαντικότερες πόλεις-κόμβους της ανατολικής Mεσογείου.






H διασταύρωση του ανατολικού και δυτικού πολιτισμικού στοιχείου είναι συνεχής και εξαιρετικώς ενδιαφέρουσα. H ανάπτυξη του φαινομένου της πορνείας παίρνει μεγάλες διαστάσεις λόγω της φτώχειας και της ταυτόχρονης παρουσίας των στόλων των Mεγάλων Δυνάμεων, που οδηγεί νέες κοπέλες για λόγους επιβίωσης προς αυτή την κατάσταση






. Ο Λάκκος αρχίζει να παρακμάζει στα χρόνια της δικτατορίας του Mεταξά και σύμφωνα με το μελετητή σταματά να λειτουργεί τη δεκαετία του 1960 με την εφαρμογή διατάγματος για την αποσυμφόρηση αστικών περιοχών


ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ / ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΑΘΗΝΑ.ΑΝΔ / ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΕΝΝΑΡΑΚΗΣ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ - http://kritipoliskaihoria.blogspot.gr/2011/03/blog-post_6373.html

Πώς να αντιδράσουμε

Bigbook.gr.

http://www.bigbook.gr/index.php?lang_id=1&mode=singleBook&book_id=218674
Φωτογραφία: http://www.bigbook.gr/index.php?lang_id=1&mode=singleBook&book_id=218674

Πώς να αντιδράσουμε στη συντελεσμένη καταστροφή της Ελλάδας και της ζωής μας; Τί μπορούμε να κάνουμε, τί περνάει από το χέρι μας; Το ψάξιμο για τα πραγματικά αίτια του σημερινού εφιάλτη και η συνειδητοποίησή τους είναι η ρεαλιστική δυνατότητα να συνεργήσουμε στη λύση. Η λύση δεν μπορεί να είναι συνταγή, δεν θα προκύψει από «ευφυείς» οικονομολόγους. Η λύση θα γεννηθεί όσο μεγαλώνει το πλήθος των πολιτών που συνειδητοποιούν, με καθαρή ματιά, τα αίτια της καταστροφής και τους στόχους της ανάκαμψης. Περνάει από το χέρι σου να διαβάσεις το βιβλίο που κρατάς. Και να το κάνεις να περάσει σε πολλούς, από χέρι σε χέρι.

Ο Χρήστος Γιανναράς γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στα Πανεπιστήμια της Αθήνας, της Βόννης και της Σορβόννης (Παρίσι). Δίδαξε Φιλοσοφία, Πολιτιστική Διπλωματία και Συγκριτική Οντολογία σε πανεπιστήμια της Γαλλίας, της Ελβετίας, της Ελλάδας. Επιφυλλιδογραφεί σε εφημερίδες παρεμβαίνοντας στην πολιτική και κοινωνική επικαιρότητα.

Πώς να αντιδράσουμε στη συντελεσμένη καταστροφή της Ελλάδας και της ζωής μας; Τί μπορούμε να κάνουμε, τί περνάει από το χέρι μας; Το ψάξιμο για τα πραγματικά αίτια του σημερινού εφιάλτη και η συνειδητοποίησή τους είναι η ρεαλιστική δυνατότητα να συνεργήσουμε στη λύση. Η λύση δεν μπορεί να είναι συνταγή, δεν θα προκύψει από «ευφυείς» οικονομολόγους. Η λύση θα γεννηθεί όσο μεγαλώνει το πλήθος των πολιτών που συνειδητοποιούν, με καθαρή ματιά, τα αίτια της καταστροφής και τους στόχους της ανάκαμψης. Περνάει από το χέρι σου να διαβάσεις το βιβλίο που κρατάς. Και να το κάνεις να περάσει σε πολλούς, από χέρι σε χέρι.

Ο Χρήστος Γιανναράς γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στα Πανεπιστήμια της Αθήνας, της Βόννης και της Σορβόννης (Παρίσι). Δίδαξε Φιλοσοφία, Πολιτιστική Διπλωματία και Συγκριτική Οντολογία σε πανεπιστήμια της Γαλλίας, της Ελβετίας, της Ελλάδας. Επιφυλλιδογραφεί σε εφημερίδες παρεμβαίνοντας στην πολιτική και κοινωνική επικαιρότητα.

ΣΚΙΠΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ ( 1881 - 29 Σεπτεμβρίου του 1952) "Στον Κωστή Παλαμά"

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων).


Φωτογραφία: ΣΚΙΠΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ (  1881 - 29 Σεπτεμβρίου του 1952)

"Στον Κωστή Παλαμά"
(Το ποίημα που απάγγειλε στην κηδεία του Παλαμά)

Μέσ' από τα κάγκελα τ' αόρατα
της απέραντής μας φυλακής,
μέσα στο κελί το σκοτεινό μας,
δεν εβάσταξες στον πόνο της Φυλής
κι έπεσες σα δρυς
από τα χτυπήματα
κάποιων μαύρων ξυλοκόπων
στο σκοτάδι της νυχτιάς της τραγικής,
δίχως να προσμείνεις την αχτίδα
της καινούργιας Χαραυγής.

Κι έπεσες καθώς από σεισμό
πέφτει μια μαρμάρινη κολόνα
κάποιου πανάρχαιου ναού.
Σα ναός, οπού χτυπιέται
απ' τα βόλια των βαρβάρων.
Σαν τον Παρθενώνα,
ήρωα, ποιητή του Αιώνα.

Μάτια στερεμένα από τις τόσες
συμφορές,
δάκρυα δε θα χύσουνε για Σένα.

Θα σε κλάψουνε μια μέρα
οι ίδιοι αυτοί που μας σκοτώνουν
έναν - ένα,
σαν ξυπνήσουν απ' τη μέθη τους
κι αντικρύσουν τι ερημιές
εσκορπίσανε στο διάβα τους
σ' αναρίθμητες καρδιές.

Φεύγεις, πας για το ταξίδι σου
το Αχερούσιο, το στερνό,
ω πρωτότοκε αδερφέ μας,
όμως κοίτα πώς ξοπίσω σου
οι Έλληνες σε χαιρετάνε.
Ο καθένας ένα στίχο σου
ψέλνοντας μελωδικό,
σε ξεπροβοδάνε
με τα μύρια σου τραγούδια,
που βουίζουν σα μελίσσια
πάνω απ' Απριλιού λουλούδια,
σα να προμηνάνε την Ανάσταση,
ω μεγάλε ραψωδέ μας.

ΣΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ - Γ. Χατζίνης, Σ. Μαυροειδή -Παπαδάκη, Σ. Σκίπης, Ελλη Αλεξίου, Γ. Βαλέτας, Γ. Λαμπρινός, το Σεπτέμβρη του 1943

ΣΚΙΠΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ ( 1881 - 29 Σεπτεμβρίου του 1952)

"Στον Κωστή Παλαμά"
(Το ποίημα που απάγγειλε στην κηδεία του Παλαμά)

Μέσ' από τα κάγκελα τ' αόρατα
της απέραντής μας φυλακής,
μέσα στο κελί το σκοτεινό μας,
δεν εβάσταξες στον πόνο της Φυλής
κι έπεσες σα δρυς
από τα χτυπήματα
κάποιων μαύρων ξυλοκόπων
στο σκοτάδι της νυχτιάς της τραγικής,
δίχως να προσμείνεις την αχτίδα
της καινούργιας Χαραυγής.

Κι έπεσες καθώς από σεισμό
πέφτει μια μαρμάρινη κολόνα
κάποιου πανάρχαιου ναού.
Σα ναός, οπού χτυπιέται
απ' τα βόλια των βαρβάρων.
Σαν τον Παρθενώνα,
ήρωα, ποιητή του Αιώνα.

Μάτια στερεμένα από τις τόσες
συμφορές,
δάκρυα δε θα χύσουνε για Σένα.

Θα σε κλάψουνε μια μέρα
οι ίδιοι αυτοί που μας σκοτώνουν
έναν - ένα,
σαν ξυπνήσουν απ' τη μέθη τους
κι αντικρύσουν τι ερημιές
εσκορπίσανε στο διάβα τους
σ' αναρίθμητες καρδιές.

Φεύγεις, πας για το ταξίδι σου
το Αχερούσιο, το στερνό,
ω πρωτότοκε αδερφέ μας,
όμως κοίτα πώς ξοπίσω σου
οι Έλληνες σε χαιρετάνε.
Ο καθένας ένα στίχο σου
ψέλνοντας μελωδικό,
σε ξεπροβοδάνε
με τα μύρια σου τραγούδια,
που βουίζουν σα μελίσσια
πάνω απ' Απριλιού λουλούδια,
σα να προμηνάνε την Ανάσταση,
ω μεγάλε ραψωδέ μας.

ΣΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ - Γ. Χατζίνης, Σ. Μαυροειδή -Παπαδάκη, Σ. Σκίπης, Ελλη Αλεξίου, Γ. Βαλέτας, Γ. Λαμπρινός, το Σεπτέμβρη του 1943

Δημοφιλείς αναρτήσεις