Λιτές: Οι Θεές της μετάνοιας και των παρακλήσεων

Maria Dimitriou

6 Οκτωβρίου 2013 ·

 

Μυθικη Αναζητηση

6 Οκτωβρίου 2013 ·

Λιτές: Οι Θεές της μετάνοιας και των παρακλήσεων
<..Ακολουθούσαν σιωπηλές την εκδικήτρια αδελφή τους, Άτη, τη θεά της απάτης, η οποία έτρεχε σε όλη τη γη με σκοπό να εκδικηθεί τους θνητούς για τις φιλοδοξίες και τον υπέρμετρο εγωισμό τους.
Στις παρακλήσεις των ανθρώπων οι Λιτές, επειδή ήταν κουτσές, δεν έφταναν εγκαίρως για να τους παρασταθούν γιατί τις προλάβαινε η Άτη.
Γι' αυτό προσπαθούσαν να διορθώσουν τα κακά που είχε προκαλέσει η εκδικητική μανία της αδελφής τους. Οι Λιτές πάντα αποκαθιστούσαν την αδικία... http://mythiki-anazitisi.blogspot.gr/…/…/blog-post_5469.html

Κρίνος της άμμου ...

Festivalaki: Cretan festival of Arts & Culture.

6 ώρες πριν

Κρίνος της άμμου ... απαντάται αυτή την εποχή σε περισσότερες απο 40 αμμουδιές της Κρήτης. Ας μάθουμε δυο πράγματα παραπάνω:
Το λευκό κρινάκι της άμμου (επιστ. Pancratium maritimum), γνωστό κι ως αμαρυλλίς, παγκράτιο, κρίνος της Κνωσού, ζαφορά ή κρόκος είναι ένα πανέμορφο φυτό που κατακλύζει τους αμμόλοφους της Κρήτης κάθε χρόνο, από τον Αύγουστο ως τον Οκτώβριο. Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια η εμφάνιση του έχει περιοριστεί σε λίγες παραλίες, λόγω της συρρίκνωσης των αμμοθινών που ζει. Πλέον, το κρινάκι θεωρείται κινδυνεύον είδος και προστατεύεται από την ελληνική και διεθνή νομοθεσία.

Το κρινάκι είναι πολυετές, βολβώδες φυτό με παχύ κορμό σαν καλάμι που φτάνει σε ύψος τα 40cm, ενώ η ρίζες του φτάνουν το 1,5m βάθος όπου σχεδόν μουλιάζουν στο θαλασσινό νερό. Το φυτό είναι θαμμένο κάτω από την άμμο το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου. Ανθίζει το φθινόπωρο, ενώ παράλληλα τα μακρυά ταινιώδη φύλλα του έχουν ξεραθεί. Τα άνθη του είναι λευκά, αρωματικά και μεγάλα με κίτρινους ανθήρες που κάθονται πολύ κομψά πάνω στους στήμονες. Τα άνθη ανοίγουν αργά το απόγευμα, όταν και κάνουν την εμφάνιση τους οι νυχτερινές πεταλούδες του είδους Agrius convolvuli που τα γονιμοποιούν. Μάλιστα είναι χαρακτηριστικό ότι τα φυτά αναπαράγονται εκείνη την περίοδο του έτους, που τότε μόνον εμφανίζονται οι πεταλούδες αυτές, κάνοντας κρίσιμη την αλληλεξάρτηση των δύο ειδών.

Οι μικροσκοπικοί μαύροι και ελαφροί σπόροι του μοιάζουν με μικρά κομμάτια κάρβουνο. Οι σπόροι αυτοί παρασύρονται από τον άνεμο ή επιπλέουν στη θάλασσα, η οποία τους μεταφέρει σε παραλίες που βρίσκονται σε μεγάλη αποστάση. Στις παραλίες αυτές θα ανθίσουν μετά από 4-5 χρόνια. Παράλληλα όμως, το φυτό μπορεί να πολλαπλασιάζεται κι από τους βολβούς του.

Τα γαλάζια πουλιά της Κνωσού.Το φυτό είναι γνωστό από την αρχαιότητα, καθώς αναφέρεται από τον Διοσκουρίδη και τον Θεόφραστο για τις θεραπευτικές του ιδιότητες. Το φυτό χρησιμοποιείται και σήμερα ως τονωτικό και ειδικά ως τονωτικό του καρδιακού και νευρικού συστήματος, ενω είναι αντιβακτηριδιακό, αντιμυκητιακό, αντιφλεγμονώδες, αντιπαρασιτικό. Πολλά συστατικά που έχουν ανιχνευθεί στο Παγκράτιο έχουν αντιβιοτική δράση, τονώνουν τη μνήμη (βοηθούν στο Αλτσχάιμερ), έχουν σηπτικό μαλακτικό και για βοηθούν σε παθήσεις των νεφρών. Οι αρχαίοι χρησιμοποιούσαν το χυμό από το φυτό Παγκράτιο μαζί με μέλι.

Η πρώτη αναπαράσταση του είδους στην ιστορία θεωρείται ότι γίνεται στην τοιχογραφία της Κνωσού με το μπλε πουλί, όπου φαίνονται κρινάκια της άμμου δίπλα στα πόδια του πουλιού. Γι’αυτό το λόγο κάποιοι τα ονομάζουν και κρινάκια της Κνωσού. Ανάλογες τοιχογραφίες υπάρχουν στη μινωϊκή πόλη του Ακρωτηρίου της Σαντορίνης, με τις νεαρές κρoκοσυλλέκτριες που προσφέρουν κρίνους στη θεά ή στο δωμάτιο (χωρίς πέταλα). Επιπλέον, το κρινάκι πιστεύεται ότι είναι το φυτό Μόλυ που αναφέρει ο Όμηρος ως το «φυτό με άνθη άσπρα σαν το γάλα» που έδωσε ο Ερμής στον Οδυσσέα για να αντιμετωπίσει τα μάγια της Κίρκης. Τέλος, λέγεται επίσης ότι το χρησιμοποιούσαν και στις τελετές μύησης των Ελευσίνιων μυστηρίων, ενώ λένε ότι είναι τόσο έντονο το άρωμα του που κρατάει τα πρόβατα μακριά από τις ακτές.

Το φυτό αυτό χρησιμοποιείται μέχρι και σήμερα από τους Μπουσμέν στην Μποτσουάνα σε σαμανιστικές τελετές. Οι σαμανιστές τους ιερείς ξυρίζουν το κεφάλι και τρίβουν τη ρίζα του φυτού προκειμένου να απορροφηθεί για να προσφέρει παραισθητικές και καρδιοτονωτικές ιδιότητες.
Πηγή: Cretanbeaches.com

A beautiful Sea Lily.

Πολύεδρο από στεατίτη με 20 πλευρές

Ancient Greek Civilization - Αρχαία Ελλάς.

6 ώρες πριν

Πολύεδρο από στεατίτη με 20 πλευρές και με ανάγλυφα γράμματα 

του ελληνικού αλφαβήτου από το Άλφα έως το Ύψιλον ! 

Χρησιμοποιούνταν για μαντεύματα και παίγνια !

Πτολεμαϊκή και Ρωμαϊκή περίοδος

Μητροπολιτικό μουσείο τέχνης, Νέα Υόρκη

Steatite polyheadron inscribed with letters of the Greek alphabet.The polyhedron was presumably used in oracular procedures as dice. It has 20 sides, each inscribed with a letter of the Greek alphabet from A (alpha) to Y (upsilon), so that only the last three letters (chi, psi, and omega) are missing.
Ptolemaic and Roman Period
Metropolitan museum of art, New York
http://www.flickr.com/groups/562831@N24/pool/page3/

Πάμε να φτιάξουμε ένα γλυκάκι εποχής για το απόγευμα...

Elizabeth Pentheroudaki.

Πάμε να φτιάξουμε ένα γλυκάκι εποχής για το απόγευμα...

http://bettyscuisine.blogspot.gr/search/label/Γλυκά

Η ΡΩΜΑΙΚΗ ΕΠΑΥΛΗ ΣΤΟΝ ΜΑΚΡΥΓΙΑΛΛΟ

http://kritipoliskaihoria.blogspot.gr/2013/10/blog-post_2614.html?spref=fb

Η ΡΩΜΑΙΚΗ ΕΠΑΥΛΗ ΣΤΟΝ ΜΑΚΡΥΓΙΑΛΛΟ

Τριάντα (30) χλμ. ανατολικά της Ιεράπετρας και τριαντατρία (33) νότια της Σητείας, πάνω στο νότιο οδικό άξονα Σητείας-Ιεράπετρας, βρίσκεται ο Μακρύ Γιαλός στο Λυβικό πέλαγος. Το όνομα του προέρχεται από την μεγάλη αμμώδη παραλία που υπάρχει εκεί. Ήδη από την Προϊστορική Εποχή κατοικήθηκε η περιοχή αφήνοντας σημαντικά λείψανα του παρελθόντος. Ένα από αυτά είναι τα θεμέλια μιας ρωμαϊκής έπαυλης, η οποία αποκαλύφθηκε στην θέση Κατωβίγλι, δίπλα από την εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Οι συστηματικές ανασκαφές απέδειξαν την ύπαρξη μεγάλης εγκατάστασης (έπαυλη) που χρονολογείται από τον 1ο π.Χ. ως τον 3o αι. μ.Χ. 

www.explorecrete.com

Εκτός των δωματίων και αποθηκευτικών χώρων, η έπαυλη διέθετε λουτρικό συγκρότημα με υπαίθρια δεξαμενή. Η διάταξη των χώρων δεν είναι απλή και συνθέτει ένα σύνολο που καταλαμβάνει προς το παρόν έκταση 1,5 στρεμμάτων, η έρευνα του οποίου δεν επιτρέπει ακόμη ασφαλή συμπεράσματα. Τα δωμάτια βρίσκονται γύρω από μια υπαίθρια αυλή, ενώ οι είσοδοι διαθέτουν μεγάλα πώρινα κατώφλια. Διάδρομοι και αυλές λειτουργούν ως κεντρικοί άξονες γύρω από τους οποίους εκτείνονται τα δωμάτια και οι βοηθητικοί χώροι. Ένα μεγάλο δωμάτιο με πολυτελές δάπεδο χρησίμευε ως αίθουσα υποδοχής. Η είσοδος της έπαυλης είχε ψηφιδωτό δάπεδο με γεωμετρικό και φυτικό διάκοσμο. Τα δάπεδα και οι τοίχοι των κυρίως δωματίων είναι επενδυμένα με μαρμάρινες πλάκες. Ταφικό δωμάτιο με κτιστό τον χώρο της κύριας ταφής, φούρνος με αψιδωτό άνοιγμα και χαρακτηριστική ύπαρξη στάκτης, αποτελούν χώρους εκτός των κυρίων δωματίων. 

Στο νοτιοανατολικό τμήμα της έπαυλης ήταν το λουτρικό συγκρότημα, το γνωστό βαλανείο, με το χαρακτηριστικό υπόκαυστο και την πεταλόσχημη πισίνα, διαστάσεων 3,90 x 3,15 μ., που το δάπεδό της και τα σκαλοπάτια της ήταν επενδυμένα με μάρμαρο. Πρόκειται για τμήμα ενός εντυπωσιακού λουτρικού συγκροτήματος (βαλανείου) που κάλυπτε ένα μεγάλο μέρος της έπαυλης. Το νερό διοχετευόταν από τις δεξαμενές στο βαλανείο με ένα σύστημα κτιστών και σωληνωτών αγωγών. Ένα μεγάλο ψηφιδωτό με γεωμετρικές παραστάσεις βρέθηκε στον υπαίθριο χώρο δίπλα στην πισίνα. Ανάμεσα στους διάφορους χώρους του βαλανείου εντοπίστηκε ένα δωμάτιο με ταφική χρήση και μια ταφή. Εντύπωση προκάλεσε ωστόσο η ανυπαρξία σχεδόν κινητών ευρημάτων ή αρχιτεκτονικών μελών μέσα στα εντυπωσιακά αυτά αρχιτεκτονικά ερείπια. Μια συστηματική σύληση του χώρου ίσως και από πειρατές των βυζαντινών χρόνων μαζί με πρόσφατες αρπαγές συνάδουν σε μια τέτοια υπόθεση. 

Οι ανασκαφές στο χώρο της ρωμαϊκής έπαυλης ξεκίνησαν το 1977 με υπεύθυνο τον αρχαιολόγο Ν. Παπαδάκη. Στον περιβάλλοντα χώρο της έπαυλης, η οποία βρίσκεται σε μικρή χερσόνησο, έχουν ανασκαφεί τάφοι ρωμαϊκής περιόδου. Ήδη ο Pendlebury (BSA χχχlll p. 100) είχε σημειώσει την ύπαρξη ρωμαικού συνοικισμού. Το 1937 από την ίδια περιοχή περισυνελέγη επιτύμβια ενεπίγραφη στήλη του 4ου μ.Χ. αι.

Μεγάλη η χάρη ντου!!

Festivalaki: Cretan festival of Arts & Culture.

Kαλημέρα Χωριανοί ! Κερνούμε καφέ !!
Σε ένα από τα πλέον "ευλογημένα" καφενεία της Κρήτης ... στο Καφενείο του Κώστα στο Σίβα . Μεγάλη η χάρη ντου!!

A blessed" Kafeneion in the village of Siva

-Γιάννης Ρίτσος, «Και εσύ να λείπεις»

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων).

-Γιάννης Ρίτσος, «Και εσύ να λείπεις»

«Σκέψου η ζωή να τραβάει το δρόμο της,

Και εσύ να λείπεις,

Να’ ρχονται οι Άνοιξες

με πολλά διάπλατα παράθυρα,

Και εσύ να λείπεις,

Να’ ρχονται τα κορίτσια στα παγκάκια του

κήπου

με χρωματιστά φορέματα,

Και εσύ να λείπεις,

Οι νέοι να κολυμπάνε το μεσημέρι,

Και εσύ να λείπεις,

Ένα ανθισμένο δέντρο να σκύβει στο νερό,

Πολλές σημαίες ν’ ανεμίζουν στα μπαλκόνια,

Και εσύ να λείπεις,

Και ύστερα ένα κλειδί να στρίβει

Η κάμαρα να’ ναι σκοτεινή,

Δύο στόματα να φιλιούνται στον ίσκιο,

Και εσύ να λείπεις,

Σκέψου δυο χέρια να σφίγγονται

Και σένανε να σου λείπουν τα χέρια,

Δυο κορμιά να παίρνονται,

Και συ να κοιμάσαι κάτου απ’ το χώμα,

Και τα κουμπιά του σακακιού σου

ν’ αντέχουν πιότερο από σένα,

Κάτου από το χώμα,

Και η σφαίρα σφηνωμένη στην καρδιά σου

να μην λιώνει..

Όταν η καρδιά σου,

που τόσο αγάπησε τον κόσμο,

θα έχει λιώσει.

Να λείπεις –δεν είναι τίποτα να λείπεις .

Αν έχεις λείψει για ό, τι πρέπει,

Θα ‘σαι για πάντα μέσα σ’ όλα εκείνα

που για αυτά έχεις λείψει,

Θα’ σαι για πάντα μέσα σε αυτόν τον κόσμο…»

(Γιάννης Ρίτσος, Ποιήματα, τ. Β’, Κέδρος)

Παντζάρια, ένα ισχυρό φάρμακο που μας δώρισε η φύση

http://www.agrotikabook.gr/%CF%80%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B6%CE%AC%CF%81

Παντζάρια, ένα ισχυρό φάρμακο που μας δώρισε η φύση

Σάβ, 2012-10-27 20:45

Τα παντζάρια είναι πλούσια σε μια ισχυρή φυτική χρωστική και αντιοξειδωτική ουσία την βητακυανίνη, η οπαία δίνει το βαθύ κόκκινο χρώμα σε αυτό το λαχανικό. Η βητακυανίνη μπορεί να περιορίσει τη βλάβη που προκαλούν στον οργανισμό οι ελεύθερες ρίζες αλλά και να αναστείλει τη δημιουργία καρκινικών κυττάρων στο στομάχι, το έντερο, τους πνεύμονες, και το νευρικό σύστημα, σύμφωνα με κάποιες έρευνες. Βελτιώνει τη φυσική άμυνα του οργανισμού βοηθώντας στην αναγέννηση κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος. Επίσης περιέχουν διοξείδιο του πυριτίου, ζωτικής σημασίας για το υγιές δέρμα, τα νύχια, τους συνδέσμους, τους τένοντες και τα οστά.

Το παντζάρι (Beta vulgaris)  ανήκει στην ίδια οικογένεια με το σπανάκι. Tο παντζάρι ή αλλιώς κοκκινογούλι είναι βολβοειδές λαχανικό και αναπτύσσεται μέσα στο χώμα. Θεωρείται υπερφάρμακο λόγω των πολλών και θρεπτικών συστατικών, βοηθώντας μας έτσι να αντιμετωπίσουν αρκετές ασθένειες χωρίς να καταφύγουμε σε φάρμακα.

Το παντζάρι, περιέχει σε μεγάλη ποσότητα κάλιο, φώσφορο, ασβέστιο, θείο, ιώδιο, σίδηρο, χαλκό, αλλά και ίχνη από σπάνια μέταλλα, όπως ρουμπίνιο και κάσιο. Παράλληλα περιέχει βιταμίνες Β1 και Β2 και φυσικά υδατάνθρακες, ίνες, αλλά και πρωτεΐνες. 

Οι Ρωμαίοι είναι εκείνοι που φρόντισαν για την συστηματική καλλιέργεια του στην Νότια Ευρώπη. Στην αρχαιότητα οι βολβοί του άγριου παντζαριού χρησιμοποιούνταν ως φάρμακο σε περιπτώσεις πονοκεφάλων και οδοντόπονων. Ο Γαληνός και ο Διόσκουρος, πίστευαν ότι είχε μια ισχυρή αιμοποιητική δύναμη, κάτι που και σήμερα έχει αποδειχθεί. Γι αυτό συστήνουν, τα παιδιά που έχουν αναιμία να πίνουν χυμό παντζαριού. Αναφέρονται επίσης περιστατικά ατόμων που έπασχαν από λευχαιμία, να θεραπεύονται καταναλώνοντας ένα κιλό παντζάρια την ημέρα. Ακόμη οι βολβοί του παντζαριού έχουν χρησιμοποιηθεί ευεργετικά σε πολλές ηπατικές δυσλειτουργίες, αφού ενεργοποιούν την ηπατική αποτοξίνωση. Επίσης περιέχουν μια χρωστική που ονομάζεται βήτα-κυανίνη που παρέχει ισχυρή προστατευτική δράση έναντι διαφόρων εκφυλιστικών καταστάσεων. Η βητακυανίνη, βοηθάει στην αντιμετώπιση γνωστικών ασθενειών όπως το Αλτσχάιμερ και τη γεροντική άνοια.

 Οι ίνες που μας προμηθεύουν έχουν δείξει ότι υποστηρίζουν την εντερική λειτουργία και την εξισορρόπηση των επιπέδων χοληστερόλης.

Ο συνδυασμός των ινών που περιέχουν και της βήτα-κυανίνης φαίνεται να προστατεύουν τον εντερικό σωλήνα από εκφυλιστικά φαινόμενα. Η βητακυανίνη αποτρέπει τη συσσώρευση λίπους στο συκώτι, η οποία μπορεί να προκληθεί από την αυξημένη κατανάλωση αλκοόλ, την παχυσαρκία, την ανεπάρκεια πρωτεϊνών, το διαβήτη κτλ.

Σε μελέτες που έγιναν πάνω σε ζώα, οι ίνες του βολβού έδειξαν ότι ενισχύουν τα επίπεδα των αντιοξειδωτικών ενζύμων της υπεροξειδάσης και s-τρανσφεράσης της γλουταθειόνης, ενώ αυξάνεται ο αριθμός των εξειδικευμένων λευκοκυττάρων που είναι υπεύθυνα για την απομάκρυνση των μη φυσιολογικών κυττάρων.

Ο χυμός των βολβών προστατεύει ακόμη από κυτταρικές αλλοιώσεις του στομάχου, σε περιπτώσεις κατανάλωσης επεξεργασμένων τροφών πλουσίων σε νιτρικά άλατα (κυρίως επεξεργασμένα κρέατα), επειδή εμποδίζει το σχηματισμό νιτροζαμινών.

Ακόμα πολύ ωφέλιμος θεωρείται ο χυμός γι αυτούς που πάσχουν από ρευματισμούς και αρθριτικά. Θεωρείται ότι συμβάλλει στην αποτοξίνωση του ήπατος και σε αυτό οφείλονται πολλές από τις ευεργετικές δράσεις του.

Τα κόκκινα παντζάρια έχουν αρκετές ποσότητες μαγνησίου κι έτσι βοηθούν στην καλύτερη απορρόφηση του ασβεστίου. Προσοχή όμως, τα πράσινα παντζάρια περιέχουν οξαλικό οξύ, το οποίο δυσχεραίνει την απορρόφηση του ασβεστίου.

Ο χυμός των παντζαριών έχει την ιδιότητα να αυξάνει τις αντοχές των ατόμων κατά 16%. Η υψηλή περιεκτικότητα των παντζαριών σε νιτρικά ιόντα μειώνει τις απαιτήσεις του οργανισμού για οξυγόνο, καθιστώντας την γυμναστική πιο εύκολη. Υπεύθυνη για την βελτίωση των αντοχών κατά αυτόν τον τρόπο, είναι η μετατροπή των νιτρικών ιόντων σε μονοξείδιο του αζώτου. Τα θρεπτικά συστατικά που προσφέρει στον οργανισμό ο χυμός του παντζαριού  δημιουργεί λιγότερη κούραση και περισσότερες αντοχές, Αθλητές, άτομα που επιτελούν επίπονες και κουραστικές εργασίες, ηλικιωμένοι, άτομα που πάσχουν από διάφορες παθήσεις βλέπουν την κατάστασή τους και την ποιότητα ζωής τους να βελτιώνεται με ένα ποτήρι παντζαρόζουμο την ημέρα.

Tα παντζάρια είναι πλούσια στο ένζυμο καταλάση, ένα από τα βασικότερα αντιοξειδωτικά ένζυμα το οποίο έχει την ιδιότητα να υπερασπίζεται τον οργανισμό μας από τις ελεύθερες ρίζες η δε ανεπάρκειά της-της καταλάσης- σχετίζεται 
με το άσπρισμα των μαλλιών, την αρθρίτιδα, την οστεοαρθρίτιδα και άλλες εκφυλιστικές νόσους του οργανισμού. Επίσης έχει αντικαρκινικές ιδιότητες και γι αυτό θεωρείται ότι προστατεύει από τον καρκίνο του προστάτη.

Tο φολικό οξύ που βρίσκεται στις φυτικές ίνες των παντζαριών, μπορεί να μειώσει τόσο τη χοληστερίνη, όσο και τα τριγλυκερίδια.

Τα παντζάρια περιέχουν μια ουσία, τη βηταΐνη, η οποία μειώνει τα επίπεδα ομοκυστεΐνης και θωρακίζει απέναντι σε διάφορες καρδιαγγειακές παθήσεις. Μεγάλες ποσότητες ομοκυστεΐνης στον οργανισμό μπορεί να ευθύνονται για φλεγμονές στα αιμοφόρα αγγεία. Η βηταΐνη είναι μια χολίνη η οποία συντελεί αποτελεσματικά στην μείωση της ομοκυστεΐνης και έτσι θωρακίζει την καρδιά μας.

Τα παντζάρια αποτελούν ένα φυσικό καθαρτικό και βοηθούν σε προβλήματα όπως η δυσκοιλιότητα και οι αιμορροΐδες. Επίσης, ο χυμός πατζαριού θεωρείται καλός σε προβλήματα όπως ο ίκτερος, κατά την οποία το σώμα χρειάζεται υγρά και υδατάνθρακες.

Ο βολβός παντζαριού και ιδιαίτερα τα φυλλώδη τμήματα του παντζαριού περιέχουν υψηλή συγκέντρωση οξαλικών αλάτων, οπότε τουλάχιστον η εκτεταμένη χρήση του δεν συνίσταται σε άτομα με ιστορικό οξαλικών λίθων ασβεστίου στους νεφρούς. Επίσης καλό είναι να γίνεται επαρκής αραίωση του πολτού με ικανή ποσότητα καθαρού νερού.

Καλό είναι να επισημάνουμε ότι τα ούρα, αλλά και τα κόπρανα, γίνονται κόκκινα σε όσους καταναλώνουν παντζάρια, γι αυτό να μην ανησυχήσουν και νομίσουν ότι είναι αίμα.

Πηγή: ftiaxno.gr

Μαυροδάφνη..η µαύρη ντίβα

http://www.agrotikabook.gr/%CE%BC%CE%B1%CF%85%CF%81%CE%BF%CE%B4%CE%AC%CF%86%CE%BD%CE%B7%CE%B7-%C2%B5%CE%B1%CF%8D%CF%81%CE%B7-%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%B2%CE%B1

Μαυροδάφνη..η µαύρη ντίβα

Σάβ, 2013-10-05 10:45

Από ταπεινό γλυκό κρασί του λαού η αχαϊκή ποικιλία αναδεικνύεται, με ξηρές οινοποιήσεις, σε μία από τις «πρωταγωνίστριες» του ελληνικού αμπελώνα.

Έχει περάσει σχεδόν ενάμισης αιώνας από τότε που ο Γουσταύος Κλάους εμπνεύστηκε το σπουδαίο γλυκό κρασί, κατέγραψε την περίφημη συνταγή και δημιούργησε στον πύργο του Πετρωτού Πατρών τη μοναδική Μαυροδάφνη· ένα όνομα που ακόμα και σήμερα έρχεται αυτόματα στα χείλη κάθε απλού οινόφιλου, όποιο γλυκό κρασί και αν τυχαίνει να δοκιμάζει.
Αυτή η φοβερή δύναμη της «Μαυροδάφνης Πατρών» -τόσο μεγάλη, που τείνει να τη μετατρέψει από ονομασία προέλευσης σε brand name- ίσως να ευθύνεται για το παράδοξο γεγονός ότι η ίδια η ομώνυμη ποικιλία για πολλά χρόνια παρέμεινε στην αφάνεια. Την τελευταία δεκαετία, ωστόσο, όχι μόνο έχει βρεθεί ξανά στο προσκήνιο, αλλά με τη χρησιμοποίησή της στην παραγωγή ξηρών κρασιών αναδεικνύεται σε νέα ντίβα του ελληνικού αμπελώνα.
Αν και πειραματικές φυτεύσεις μπορεί να συναντήσουμε σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, η «καρδιά» της χτυπά σε όλη τη ΒΔ Πελοπόννησο και στα Ιόνια νησιά, με την Πάτρα αλλά και την Κεφαλονιά να διαθέτουν ομώνυμες ονομασίες προέλευσης για τα γλυκά κρασιά τους.  Μέτρια παραγωγική και σχετικά πρώιμη -αφού ο τρύγος συνήθως πραγματοποιείται το πρώτο δεκαπενθήμερο του Σεπτεμβρίου-, η Μαυροδάφνη καταλήγει απευθείας στις δεξαμενές οινοποίησης και, πριν ολοκληρωθεί η ζύμωση, ενισχύεται για να δώσει τα επιδόρπια-«διαμάντια» που όλοι έχουμε απολαύσει. Ή μάλλον κατέληγε, αφού πλέον ολοένα και περισσότεροι παραγωγοί πιστεύουν στην ικανότητά της να δώσει όχι μόνο σπουδαία γλυκά, αλλά και ξηρά κρασιά.

• Η Achaia Clauss τη χρησιμοποιούσε μαζί με το Cabernet Sauvignon στο ομώνυμο Château.
• Το Κτήμα Μερκούρη μάς έκανε να την αγαπήσουμε αναμειγνύοντάς την με το Refosco· όμως, ακόμα και αυτοί ήταν διστακτικοί στο να μας προσφέρουν αυτούσιο τον μοναδικό της χαρακτήρα.
• Να όμως που το «τσουνάμι» που δημιούργησε ο Ευρυβιάδης Σκλάβος με το «Οργίων» δεν έπληξε μόνο την Κεφαλονιά -βλέπε «Gentilini Eclipse»-, αλλά και την Πελοπόννησο, με αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας εξαιρετικής ομάδας από μονοποικιλιακές Μαυροδάφνες: από τον «Ταό» του Θανάση Παρπαρούση και τον «Μορφέα» των αμπελώνων Αντωνόπουλου μέχρι την πειραματική «Nera Daphne» του Κτήματος Μερκούρη.

---

Πώς μοιάζει όμως μια καλή ξηρή εκδοχή της ποικιλίας;
Φαινομενικά σαν ένα πρωτοκλασάτο Syrah, αφού και άφθονο μαύρο φρούτο διαθέτει, και βοτανικούς αρωματικούς τόνους με κυρίαρχο το φασκόμηλο. Ομως, αρκεί μια γουλιά και το... γλέντι αρχίζει: η Μαυροδάφνη «τραβάει» λυσσαλέα, με δύναμη που θυμίζει αμερικανικό V8 κινητήρα, ωστόσο καταφέρνει να διατηρεί παράλληλα μοναδική φρεσκάδα και νεύρο.
Προφανώς οι οινολόγοι (που υποστηρίζουν ότι ως ποικιλία διαθέτει χαμηλές οξύτητες) είναι πολύ πιο αντικειμενικοί από τον γράφοντα, βασιζόμενοι σε υπεράνω αμφιβολίας μετρήσεις. Προσωπικά, πάντως, βρίσκω σε όλα τα υπέροχα κρασιά της μια οξύτητα που τσακίζει κόκαλα! Αυτή αλλά και η σπάνια ικανότητά της να συνδυάζει μεγάλη συμπύκνωση με σχετικά χαμηλό αλκοόλ (13,5%) ξεμυαλίζουν με σκερτσόζικα γλυκόξινα παιχνίδια πριν το πικάντικα πικρούτσικο τελείωμα αφήσει το αποτύπωμά του στην επίγευση.
Ωραία και καλά όλα τα παραπάνω, όμως κάθε καχύποπτος οινόφιλος σίγουρα θα σκεφτεί ότι δεν μπορεί να είναι όλα τόσο αγγελικά πλασμένα στο «γαλαξία» της Μαυροδάφνης. Και δεν έχουν άδικο, αφού ο λάκκος στη... φάβα της είναι η ροπή της να δημιουργεί αναγωγικά αρώματα. Και το μόνο «φάρμακο», προκειμένου η ισχυρή προσωπικότητά της  να μην καλυφθεί κάτω από την αποπνικτική ατμόσφαιρα που προκαλούν τα αρώματα υδρόθειου και κλούβιου αυγού, είναι η παλαίωση.
Πολλοί μήνες -μερικές φορές ακόμα και 24- απαιτούνται στο βαρέλι, ακόμα δε περισσότεροι στη φιάλη, γεγονός που εξηγεί την παρουσία στην αγορά κρασιών ακόμα και από την εσοδεία του 2005! «Τι το κακό;» θα μου πείτε. «Και τα αναγωγικά φεύγουν, και οι σκληρούτσικες τανίνες μαλακώνουν, και ένα έτοιμο, ώριμο κρασί πίνουμε.» Φυσικά και θα συμφωνήσω, θα υπενθυμίσω, ωστόσο, ότι όλα αυτά έρχονται με το ανάλογο κόστος, γεγονός που πρακτικά αποκλείει τη Μαυροδάφνη από την παραγωγή καθημερινών, ευχάριστων κρασιών. Μια ντίβα, άλλωστε, ποτέ δεν μπορεί να είναι φθηνή, έτσι δεν είναι;
Όπως ήταν φυσικό, ο «πυρετός» γύρω από την ποικιλία έχει επηρεάσει και την κατηγορία των γλυκών κρασιών. Έτσι, κάποιες νέες ετικέτες είναι σχεδόν μονοποικιλιακές -έχοντας παραγκωνίσει την κορινθιακή σταφίδα-, ενώ κάποιες άλλες διαθέτουν πιο μοντέρνο στυλ, θυσιάζοντας την παραδοσιακή, βελούδινη αίσθηση προς όφελος του φρούτου και της δύναμης - στα πρότυπα ενός Vintage Port.
Μπορεί για τον πρωτοπόρο Κλάους η Μαυροδάφνη να ταυτιζόταν με τον πόνο του για τον πρόωρο χαμό της μελαψής μνηστής του, Δάφνης· για τους οινόφιλους του σήμερα όμως ταυτίζεται με τη χαρά, αφού οι μελαψές ξηρές ή γλυκές καλλονές που προσφέρει γεμίζουν τα ποτήρια τους με μοναδικά αρώματα και γεύσεις. Στην υγειά σου, Γουσταύε!

---

---

Αγαπάει τον καφέ και τα πούρα
Μη νομίζετε ότι οι σπουδαίες ξηρές Μαυροδάφνες θα σας ανοίξουν με το «καλημέρα» την ψυχή τους. Ο πυκνός «μαύρος» χαρακτήρας τους απαιτεί μετάγγιση σε καράφα για τουλάχιστον μία ώρα, μεγάλα ποτήρια με σχήμα κλειστής τουλίπας (όπως αυτά του Cabernet ή του Syrah) και υψηλές θερμοκρασίες (18 - 19^o C).
Μαγειρέψτε ένα πλούσιο κρεατικό κατσαρόλας, ένα κυνήγι ή μια πλούσια συνταγή με μελιτζάνες για να τα βάλετε δίπλα σε μια φιάλη της. Όχι σε μαλακά «κρεατάκια» γάλακτος, αφού η δύναμή της  θα τα κάνει μια χαψιά!
Αντίθετα, ένα επιδόρπιο με καφέ, ξηρούς καρπούς, σύκα ή καραμέλα αλλά και ένα μπλε τυρί σαν το Stilton είναι ό,τι αρμόζει σε έναν παλαιωμένο γλυκό θησαυρό, σερβιρισμένο στους 12o C. Τι καλύτερο, τέλος, από ένα 20χρονο «διαμάντι»  από Μαυροδάφνη και ένα πικάντικο, κουβανέζικο πούρο δίπλα του;

.oinoxoos.net

Φτιάξτε το δικό σας bonsai σε 12 βήματα

http://www.agrotikabook.gr/%CF%86%CF%84%CE%B9%CE%AC%CE%BE%CF%84%CE%B5-%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%83%CE%B1%CF%82-bonsai-%CF%83%CE%B5-12-%CE%B2%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1

Φτιάξτε το δικό σας bonsai σε 12 βήματα

Κυρ, 2013-09-22 11:45

Με τον όρο Bonsai* περιγράφεται μία αρχαία Ιαπωνική τέχνη καλλιέργειας δέντρων-νάνων. Παρακάτω δίνονται 12 απλά βήματα για να πειραματιστείτε στην καλλιέργεια ενός φυτού-bonsai.
Προκαταβολικά, το agri.gr ενημερώνει ότι η καλλιέργεια και η συντήρηση ενός δένδρου bonsai απαιτεί ιδιαίτερες γνώσεις και αρκετό μεράκι. Το παρόν άρθρο προσπαθεί να δώσει μόνο το ερέθισμα για την έναρξη ενασχόλησης με αυτή την τέχνη...

Βήμα 1ο

Διαλέξτε ένα δέντρο. Αρχίστε με συνηθισμένα καλλωπιστικά δέντρα, όπως αζαλέα, πυξάρι, καμέλια, γαρδένια, ιβίσκο, πουρνάρι, άρκευθος, γουνίπερο, πυράκανθος, φίκο. Ψάξτε να βρείτε ένα δενδρύλιο με ύψος γύρω στους 20-30 πόντους, με κλαδιά που είτε αναπτύσσονται προς τα πάνω, είτε κρέμονται προς τα κάτω ανάλογα με τις προτιμήσεις σας.

Βήμα 2ο

Χρησιμοποιήστε ένα κλαδευτήρι και κλαδέψτε επιλεκτικά και προσεκτικά το φυτό όσο αυτό βρίσκεται ακόμη στην παλιά του γλάστρα. Βρείτε τον κεντρικό του κορμό και αφαιρέστε αρκετή βλάστηση μέχρι να δείτε να σχηματίζεται η μορφή που επιθυμείτε από την πλευρά που θέλετε να φαίνεται το Bonsai.

Βήμα 3ο

Βγάλτε το φυτό από την αρχική του γλάστρα και τοποθετήστε τη ρίζα με το χώμα σε ένα κουβά με νερό. Με τον τρόπο αυτό θα είναι ευκολότερο να απομακρύνετε το χώμα απο τις ρίζες προκειμένου να μεταφυτέυσετε αργότερα το φυτό σε ένα ρηχό δοχείο για Bonsai.

Βήμα 4ο

Απομακρύνετε όσο το δυνατό περισσότερο χώμα γύρω από τη ρίζα

Βήμα 5ο

Κλαδέψτε τις ρίζες μέχρι να περιοριστούν στα  2/3 του πραγματικού τους μεγέθους. Όταν ολοκληρώσετε το κλάδεμα θα πρέπει να έχει δημιουργηθεί μια ρηχή μπάλα ρίζας.

Βήμα 6ο

Τοποθετήστε ένα κομμάτι πλαστικό τζάμι πάνω από τις τρύπες αποστράγγισης για να συγκρατήσετε το το χώμα ώστε να μην ξεπλυθεί καθώς ποτίζετε. Το τζάμι επίσης εμποδίζει τα έντομα να μπουν μέσα από τις τρύπες του δοχείου στο χώμα.

Βήμα 7ο

Προσθέστε χώμα στο δοχείο σε ύψος 2-3 εκατοστών.

Βήμα 8ο

Τοποθετήστε το φυτό στο δοχείο, απλώστε  τις ρίζες του πάνω από το στρώμα του χώματος που βάλατε στο προηγούμενο βήμα και σκεπάστε τις ρίζες με επιπλέον χώμα. Σιγουρευτείτε ότι έχετε αφήσει τουλάχιστον 2-3 εκατοστά κενό διάστημα κάτω από το χείλος του δοχείου για να μπορείτε να ποτίζετε.

Βήμα 9ο

Ολοκληρώστε το κλάδεμα στο υπόλοιπο φύλλωμα. Απομακρύνετε βλαστάρια και κλαδιά με τέτοιο τρόπο ώστε η υπόλοιπη βλάστηση να έχει την μορφή δέντρου.

Βήμα 10ο

Ποτίστε το δέντρο καλά μέχρι το χώμα να μουσκέψει τελείως.

Βήμα 11ο

Καλύψτε την επιφάνεια του χώματος με χαλίκι ενυδρείου για ωραιότερη τελική εμφάνιση.

Βήμα 12ο

Προσθέστε μικρή ποσότητα λιπάσματος ανά τακτά χρονικά διαστήματα.
*Η λέξη bonsai είναι γιαπωνέζικη και σημαίνει "δέντρο νάνος σε ρηχό δίσκο". Είναι μία παραλλαγή της αντίστοιχης αρχαίας κινέζικης λέξης "Pen-Zin" που σημαίνει κάτι ανάλογο, δηλαδή "μικρό δέντρο νάνος".