Δευτέρα 3 Μαρτίου 2014

Η ΚΥΡΑ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ

«Στου Χατζηφράγου»


[Είδες ποτέ σου πολιτεία να σηκώνεται ψηλά; Δεμένη από χιλιάδες σπάγκοι ν' ανεβαίνει στα ουράνια; Ε, λοιπόν, ούτε είδες ούτε θα μεταδείς ένα τέτοιο θάμα. Αρχινούσανε την Καθαρή Δευτέρα -ήτανε αντέτι- και συνέχεια την κάθε Κυριακή και σκόλη, ώσαμε των Βαγιών. Από του Χατζηφράγκου τ' Αλάνι κι από το κάθε δώμα κι από τον κάθε ταρλά του κάθε μαχαλά της πολιτείας, αμολάρανε τσερκένια. Πήχτρα ο ουρανός. Τόσο, που δε βρίσκανε θέση τα πουλιά. Για τούτο, τα χελιδόνια τα φέρνανε οι γερανοί μονάχα τη Μεγαλοβδομάδα, για να γιορτάσουνε την Πασχαλιά μαζί μας.
Ολάκερη τη Μεγάλη Σαρακοστή, κάθε Κυριακή και σκόλη, η πολιτεία ταξίδευε στον ουρανό. Ανέβαινε στα ουράνια και τη βλόγαγε ο Θεός. Δε χώραγε το μυαλό σου πώς μπόραγε να μένει κολλημένη χάμω στη γης, ύστερ΄από τόσο τράβηγμα στα ύψη. Και όπως κοιτάγαμε όλο ψηλά, τα μάτια μας γεμίζανε ουρανό, ανασαίναμε ουρανό, φαρδαίνανε τα στέρνα μας και κάναμε παρέα με αγγέλοι. Ίδια αγγέλοι κι αρχαγγέλοι κορονίζανε ψηλά. Θα μου πεις, κι εδώ, την Καθαρή Δευτέρα, βγαίνουνε κάπου εδώ γύρω κι αμολάρουνε τσερκένια. Είδες όμως ποτέ σου τούτη την πολιτεία ν' αρμενίζει στα ουράνια; Όχι. Εκεί, ούλα ήταν λογαριασμένα με νου και γνώση, το κάθε σοκάκι δεμένο με τον ουρανό.
Αυτά είχα να σου πω. Ήτανε θάμα να βλέπεις ολάκερη την πολιτεία ν' ανεβαίνει στα ουράνια. Να, για να καταλάβεις, ξέρεις το εικόνισμα, που ο άγγελος σηκώνει την ταφόπετρα, κι ο Χριστός βγαίνει από τον τάφο κι αναλήφτεται στον ουρανό, κρατώντας μια πασχαλιάτικια κόκκινη παντιέρα; Κάτι τέτοιο ήτανε.]
Κοσμάς Πολίτης, «Στου Χατζηφράγου», ΕΣΤΙΑ, 1962, Α΄ Κρατικό βραβείο μυθιστορήματος 1964
Πίνακας Χαρταετός του Γκόγια

Η κυρά Σαρακοστή

 

Η κυρά Σαρακοστή
Την κυρά Σαρακοστή
που’ ναι έθιμο παλιό
οι γιαγιάδες μας την φτιάχναν
με αλεύρι και νερό.
Για στολίδι της φορούσαν
στο κεφάλι ένα σταυρό
μα το στόμα της ξεχνούσαν
γιατί νήστευε καιρό.
Και τις μέρες τις μετρούσαν
με τα πόδια της τα επτά
κόβαν ένα τη βδομάδα
μέχρι να ρθει η Πασχαλιά

3 Μάρτη 1957 Μέρα μνήμης ΓΡΗΓΟΡΗ ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ


3 Μάρτη 1957 Μέρα μνήμης ΓΡΗΓΟΡΗ ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ.
«του ανδρειωμένου ο θάνατος, θάνατος δεν λογιέται»
Λέγομαι Γρηγόρης Αυξεντίου, κι είμαι 29 χρονών...
Σήμερα, πήρα την απόφασή μου, πως πρέπει να πεθάνω!
Μόνος, εγώ και η φωτία! Μόνος, εγώ κι η λευτεριά!
ΓΙΑ την λευτεριά! Για σας και τα παιδιά σας!
Λέγομαι Γρηγόρης Αυξεντίου, κι είμαι 29 χρονών...

” Λάβετε, φάγετε, τούτο εστί το σώμα μου και το αίμα μου – το σώμα και το αίμα του Γρηγόρη Αυξεντίου
ενός φτωχόπαιδου, 29 χρονώ, απ’ το χωριό Λύση,
οδηγού ταξί το επάγγελμα,
πούμαθε στη Μεγάλη Σχολή του Αγώνα τόσα μόνο γράμματα όσα να φτιάχνουν τη λέξη
” Ε Λ Ε Υ Θ Ε Ρ Ι Α “
.....................................................................................
O άνθρωπος είναι πιο τρανός απ' την καθημερινή την έγνοια του.
Κι έλεγα πάλι που άνθρωπος αρχίζει από την έγνοια του για
το ψωμί
Κι όλο τραβάει πιο πέρα απ'τη σκλαβιά του,
από σκλαβιά σε σκλαβιά, από ξεσκλάβωμα σε ξεσκλάβωμα,
απ' το ξεσκλάβωμα της πατρίδας, στο ξεσκλάβωμα του κόσμου,
ώσπου να νιώσει, μπαίνοντας ίσα στον ουρανό,
να αχνίζει το φεγγαρι στο κόρφο του,
ώσπου να κλάψεις μια νύκτα για από αγάπη για όλο τον κόσμο..."

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ "ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ"
Γιατί κάποιοι άνθρωποι με το αίμα τους ποτίσανε την Άνοιξη!
Με τα "ΟΧΙ" τους μετράμε το μπόι της λευτεριάς!

για την Καθαρά Δευτέρα

Οι προτάσεις για την Καθαρά Δευτέρα, συμπληρώθηκαν με κάποιες νέες συνταγές . Σίγουρα θα βρείτε κάτι που να σας ενδιαφέρει!
Καλό μήνα, καλά να περάσετε σήμερα ,καλά κούλουμα και καλή Σαρακοστή!
http://cretangastronomy.blogspot.gr/2012/02/blog-post_25.html

Δημοφιλείς αναρτήσεις