Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.
Υγεία
- Το ρόφημα που σήμερα σας προτείνουμε θα σας βοηθήσει όχι μόνο να
χάσετε κιλά αλλά και να αποφύγετε την κατακράτηση υγρών στον οργανισμό
σας…. Σε ίσες…
biologikaorganikaproionta.com
Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2015
Πάρτε βαθιά ανάσα και διαβάστε
http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2014/12/blog-post_754.html
Είστε βέβαιοι πως ξέρετε την αξία της Ελλάδας; Πάρτε βαθιά ανάσα και διαβάστε
1. Είμαστε μια χώρα που ελέγχει μια χερσαία και θαλάσσια έκταση όση είναι η Γερμανία και η…
Αυστρία
μαζί (450.000 τετρ. χιλιόμετρα), αφού εκτεινόμαστε από την Αδριατική
ως τις ακτές του Λιβάνου (περιλαμβανομένης της Κύπρου μας) και από το
τριεθνές στον…
Έβρο
ως ανοιχτά της Λιβύης. Θέλεις ΔΥO ώρες ταξίδι με το αεροπλάνο για να
πας από το πιο δυτικό (Κέρκυρα) στο πιο ανατολικό άκρο του Ελλαδικού
χώρου (Λάρνακα).Σαν να πετάς δηλαδή από τις Βρυξέλλες προς τη Μασσαλία.
2. Στον κόσμο ζουν συνολικά 17.000.000 Ελλαδίτες, Κύπριοι, Βορειοηπειρώτες, Κωνσταντινουπολίτες, Ίμβριοι, Τενέδιοι κλπ.
3. Είμαστε 2οι στον κόσμο σε καταθέσεις στην Ελβετία.
4. Δεχόμαστε 16.000.000 τουρίστες τον χρόνο και διαθέτουμε μια σημαντική τουριστική βιομηχανία.
5. Έχουμε τρία πολύ μεγάλα ναυπηγεία που κατασκευάζουν κάθε είδος πλοίου .
6.
Έχουμε βιομηχανίες αμαξωμάτων που κατασκευάζουν βαρέα φορτηγά,
λεωφορεία, τρόλεϊ, βαγόνια τραίνων, επικαθήμενα, μπετονιέρες, βυτία κλπ.
7.
Διαθέτουμε 2.400 υπερδεξαμενόπλοια και μεγάλα φορτηγά πλοία είμαστε
έτσι 1οι στον κόσμο στην εμπορική ναυτιλία, ενώ άλλα 1.500 τεράστια
τάνκερ και φορτηγά έχουν οι Κύπριοι πλοιοκτήτες -5οι στον κόσμο.
8. Είμαστε 2οι παγκοσμίως στο πρόβειο γάλα, 3οι στις ελιές, 3οι παγκοσμίως στον κρόκο, στα ακτινίδια, στα ροδάκινα.
9.
Είμαστε 1οι στον κόσμο σε νικέλιο, 1οι σε λευκόλιθο, 1οι στον κόσμο σε
υδρομαγνησίτη, 1οι στον κόσμο σε περλίτη, (1.600.000 τόννοι), 2οι
παγκοσμίως σε μπετονίτη (1.500.000 τόννοι), 1οι στην ΕΕ σε βωξίτη
(2.174.000 τόννοι), 1οι και σε χρωμίτη, 1οι και σε ψευδάργυρο, 1οι και
σε αλουμίνα.
10.
Έχουμε την 2η καλύτερη Πολεμική Αεροπορία στο ΝΑΤΟ (μετά τις ΗΠΑ, ενώ
οι Τούρκοι είναι προτελευταίοι), ενώ έχουμε και το 2ο καλύτερο Πολεμικό
Ναυτικό στο ΝΑΤΟ, με την Τουρκία να είναι Τ11. Έχουμε νοτίως της
Κρήτης 175 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρέλαιο, το 3ο μεγαλύτερο κοίτασμα
παγκοσμίως. Εντω μεταξύ ο χρυσός που υπάρχει στην Θράκη μας αξίζει 38
δις ευρώ. Έχουμε εκεί, στην Μακεδονία και την Θράκη , τα 3 μεγαλύτερα
κοιτάσματα χρυσού της Ευρώπης. Η αξία του πετρελαίου και του αερίου μας
είναι – κρατηθείτε – 10 ΤΡΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΔΟΛΛΑΡΙΑ ! όπως αναφέρει το
Γεωλογικό Ινστιτούτο των ΗΠΑ, το ΥΣΓΣ.
press-news.gr
Άγιος Νεκτάριος Μητροπολίτης Πενταπόλεως Αιγύπτου
Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη φωτογραφία του χρήστη Ιησούς Χριστός Νικά - Ic Xc Nika.
Ιησούς Χριστός Νικά - Ic Xc Nika
Άγιος Νεκτάριος Μητροπολίτης Πενταπόλεως Αιγύπτου
Ημερομηνία εορτής: 09/11/2015
Γεννήθηκε στις 1 Οκτωβρίου του 1846 μ.Χ. στη Σηλυβρία της Θράκης από τον Δήμο και τη Βασιλική Κεφάλα και ήταν το πέμπτο από τα έξι παιδιά τους. Το κοσμικό του όνομα ήταν Αναστάσιος.
Μικρός, 14 ετών, πήγε στην Κωνσταντινούπολη, όπου εργάστηκε ως υπάλληλος και κατόπιν ως παιδονόμος στο σχολείο του Μετοχίου του Παναγίου Τάφου. Κατόπιν πήγε στη Χίο, όπου, από το 1866 μ.Χ. μέχρι το 1876 μ.Χ. χρημάτισε δημοδιδάσκαλος στο χωριό Λίθειο.
Το 1876 μ.Χ. εκάρη μοναχός στη Νέα Μονή Χίου με το όνομα Λάζαρος και στις 15 Ιανουαρίου 1877 μ.Χ. χειροτονήθηκε διάκονος, ονομασθείς Νεκτάριος, από τον Μητροπολίτη Χίου Γρηγόριο (1860 - 1877 μ.Χ.), και ανέλαβε τη Γραμματεία της Μητροπόλεως.
Το 1881 μ.Χ. ήλθε στην Αθήνα, όπου με έξοδα του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Σωφρονίου Δ' (1870 - 1899 μ.Χ.), σπούδασε Θεολογία και πήρε το πτυχίο του το 1885 μ.Χ. Έπειτα, ο ίδιος προαναφερόμενος Πατριάρχης, τον χειροτόνησε το 1886 μ.Χ. πρεσβύτερο και του έδωσε τα καθήκοντα του γραμματέα και Ιεροκήρυκα του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας. Διετέλεσε επίσης πατριαρχικός επίτροπος στο Κάιρο.
Στις 15 Ιανουαρίου 1889 μ.Χ., χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Πενταπόλεως. Η δράση του ως Μητροπολίτου ήταν καταπληκτική και ένεκα αυτού ήταν βασικός υποψήφιος του πατριαρχικού θρόνου Αλεξανδρείας. Λόγω όμως φθονερών εισηγήσεων (αισχρών συκοφαντιών), προς τον Πατριάρχη Σωφρόνιο, ο ταπεινόφρων Νεκτάριος, για να μη λυπήσει τον γέροντα Πατριάρχη, επέστρεψε στην Ελλάδα (1889 μ.Χ.).
Διετέλεσε Ιεροκήρυκας (Ευβοίας) (1891 - 1893 μ.Χ.), Φθιώτιδος και Φωκίδας (1893 - 1894 μ.Χ.) και διευθυντής της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής στην Αθήνα (1894 - 1904 μ.Χ.).
Μετά τον θάνατο του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Σωφρονίου (1899 μ.Χ.), ο Νεκτάριος εκλήθη να τον διαδεχθεί, αλλά ο Άγιος αρνήθηκε.
Στα κηρύγματα του, πλήθος λαού μαζευόταν, για να «ρουφήξει» το νέκταρ των Ιερών λόγων του.
Το 1904 μ.Χ. ίδρυσε γυναικεία Μονή στην Αίγινα, της οποίας ανέλαβε προσωπικά τη διοίκηση, αφού εγκαταβίωσε εκεί το 1908 μ.Χ., μετά την παραίτηση του από τη Ριζάρειο Σχολή.
Έγραψε αρκετά συγγράμματα, κυρίως βοηθητικά του θείου κηρύγματος. Η ταπεινοφροσύνη του και η φιλανθρωπία του υπήρξαν παροιμιώδεις.
Πέθανε το απόγευμα της 8ης Νοεμβρίου 1920 μ.Χ. Τόση δε ήταν η αγιότητά του, ώστε επετέλεσε πολλά θαύματα, πριν αλλά και μετά τον θάνατο του. Ενταφιάστηκε στην Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος στην Αίγινα.
Η ανακομιδή των Ιερών λειψάνων του έγινε στις 3 Σεπτεμβρίου του 1953 μ.Χ. και στις 20 Απριλίου του 1961 μ.Χ. με Πράξη του Οικουμενικού Πατριαρχείου, διακηρύχτηκε Άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
πολύ εύκολο
Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη φωτογραφία του χρήστη •*¨*•SATEN•*¨*• ΠΛΕΞΙΜΟ-ΡΑΠΤΙΚΗ-ΚΕΝΤΗΜΑ-KOYMΠIA-ΑΞΕΣΟΥΑΡ ΜΟΔΑΣ.
Για όλα τα μεγέθη πολύ εύκολο . Κατάλληλο για παιδικό για νεανικό αλλά και για ώριμο στυλ αλλάζοντας μόνο το χρώμαΙΤΑΛΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ
Το ιταλικό φαγητό είναι υγιεινό, τα υλικά - κρέας, ψάρι, φρούτα
και λαχανικά - φρέσκα και η ποιότητα ασύγκριτη. Επίσης, σε κάθε
περιοχή υπάρχει πολύ μεγάλη ποικιλία, ενώ ο τρόπος μαγειρέματος
είναι γρήγορος και απλός.
Το διασημότερο προϊόν - τα ζυμαρικά - προσφέρεται σε αμέτρητες παραλλαγές. Το ιταλικό «πρόχειρο φαγητό» - η πίτσα- είναι ασυναγώνιστη σε γεύση, ενώ τα γλυκά και τα παγωτά είναι πραγματικός πειρασμός.
Στην πραγματικότητα, η ιταλική κουζίνα είναι ένας συνδυασμός από διάφορες τοπικές κουζίνες.
Στο Μιλάνο, για παράδειγμα, επικρατεί το ρύζι περισσότερο από τα ζυμαρικά. Στο βορειότερο τμήμα της χώρας, όπου οι αυστριακές επιρροές είναι ισχυρές, θα βρείτε ντάμπλινγκς (είδος ζυμαρικών) και στρούντελ (γεμιστό ρολό) με μήλο.
Στη Σικελία, όπου είναι πολύ έντονη η επίδραση από τη θάλασσα και τη βόρεια Αφρική, θα δοκιμάσετε φρέσκο τόνο, κους-κους και πικάντικες πιπεριές α λα αραβικά. Η ποικιλία είναι ατέλειωτη. Ωστόσο, όσο πιο νότια πηγαίνετε, τόσο πιο απλή είναι η κουζίνα. Η φτώχεια του αγροτικού Νότου στάθηκε η αιτία για να επινοήσουν οι κάτοικοι διάφορα φαγητά από τα υλικά που είχαν στη διάθεσή τους. Όμως, ακόμα και στις φτωχότερες περιοχές, όπου επικρατούν η ντομάτα, το ελαιόλαδο και τα ζυμαρικά, θα βρείτε αμέτρητες τοπικές σπεσιαλιτέ.
Στην Ούμπρια και το Πιεμόντε προσφέρεται ένα από τα σπανιότερα εδέσματα του κόσμου, οι τρούφες. Η Πάρμα παράγει δύο πασίγνωστα ιταλικά προϊόντα, το τυρί παρμεζάνα και το προσούτο Πάρμας. Η Καμπανάι βγάζει το τυρί μοτσαρέλα, ενώ η Λιγουρία έχει δημιουργήσει τη σάλτσα πέστο αλά Τζενοβέζε (μείγμα από ελαιόλαδο, βασιλικό, σκόρδο, τυρί και κουκουνάρι) - μια από τις πολλές γεύσεις που εξάγει η Ιταλία σε όλο τον κόσμο.
Η χώρα φημίζεται επίσης για το εξαιρετικό λάδι της και τον καφέ. Γενικότερα, το φαγητό είναι ένα πάθος για τους κατοίκους της, οι οποίοι στην κυριολεξία ζουν για να τρώνε - όπως οι Γάλλοι - με τη διαφορά ότι οι Ιταλοί δεν έχουν υιοθετήσει τις επισημότητες και την επίδειξη εκείνων.
Έτσι λοιπόν, αυτός που θα επισκεφθεί την Ιταλία έχει τη δυνατότητα να δοκιμάσει τις γαστρονομικές απολαύσεις της κάθε ώρα της ημέρας, ξεκινώντας από το φρεσκοψημένο ψωμάκι (μπριός) που θα συνοδεύσει τον καπουτσίνο του το πρωί, μέχρι το χορταστικό παγωτό (τζελάτο) με το οποίο θα ολοκληρώσει το δείπνο του αργά το βράδυ.
Αναζητήστε σε κάθε περιοχή τα πιο διακριτικά και απλά εστιατόρια και αποφύγετε με κάθε τρόπο τα τουριστικά των οποίων η κουζίνα δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την αυθεντική ιταλική, όπως σημαίνει άλλωστε στις περισσότερες χώρες του κόσμου.
ΚΡΑΣΙ
Ενώ όλοι θα μπορούσαν να ζήσουν τρώγοντας μόνο ιταλικό φαγητό, κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι το ιταλικό κρασί είναι από τα καλύτερα του κόσμου. Πολλές χρονιές, η Ιταλία παράγει περισσότερο κρασί από οποιαδήποτε άλλη χώρα στον κόσμο.
Το κρασί της χώρας ανέκαθεν ταυτιζόταν με το Chianti στο χαρακτηριστικό ψάθινο φλασκί, που συνήθιζαν να σερβίρουν σχεδόν σε όλα τα ιταλικά εστιατόρια. Ευτυχώς, όμως από τότε τα πράγματα έχουν εξελιχθεί. Νέοι παραγωγοί εμφανίζονται συνεχώς. Τώρα πλέον έχουν δημιουργηθεί πρωτοποριακές μέθοδοι και νέες ποικιλίες σταφυλιών. Το αποτέλεσμα όλης αυτής της προσπάθειας ήταν να ανανεωθούν πολλά οινοποιεία.
Μερικά παλιά κρασιά έχουν βραβευτεί διεθνώς. Το Barolo και το Barbaresco από την περιοχή του Πιεμόντε, είναι δύο από τα πιο δημοφιλή κόκκινα της Ευρώπης. Το Procecco είναι ένα ελαφρύ, αφρώδες λευκό κρασί άριστης ποιότητας από το Βένετο, ενώ τα κόκκινα Brunello και Vivo Nobile από την Τοσκάνη είναι από τα πλέον διακεκριμένα.
Όπως και το φαγητό, έτσι και το κρασί ποικίλλει ανάλογα με την περιοχή. Μάλιστα, μια από τις απολαύσεις που προσφέρει ένα ταξίδι στη Ιταλία είναι και η ευκαιρία να δοκιμάσει κανείς τα πολλά τοπικά κρασιά.
Στη Σικελία, για παράδειγμα, βγαίνει το κρασί Marsala, ένα σκουρόχρωμο δυνατό κρασί που πίνεται ως επιδόρπιο, καθώς και τα ελαφρότερα κρασιά Malvasia από την Αίτνα και το νησάκι Λίπαρι.
Στην Ούμπρια δοκιμάστε το Sagrantino, ένα κόκκινο με μεστή γεύση από μια ποικιλία σταφυλιού μοναδικής την Ευρώπη.
Στην Καμπανία ζητήστε το δημοφιλές Lacryma Christie (Δάκρυα του Χριστού), ένα λευκό κρασί από τα αμπέλια που καλλιεργούνται στα πλούσια ηφαιστειογενή εδάφη.
Μην παραλείψετε να δοκιμάσετε κάποια από τα περίφημα ιταλικά απεριτίφ ή λικέρ, όπως τα grappa, limoncello, Cinzano, Campari, Sambuca.
Το διασημότερο προϊόν - τα ζυμαρικά - προσφέρεται σε αμέτρητες παραλλαγές. Το ιταλικό «πρόχειρο φαγητό» - η πίτσα- είναι ασυναγώνιστη σε γεύση, ενώ τα γλυκά και τα παγωτά είναι πραγματικός πειρασμός.
Στην πραγματικότητα, η ιταλική κουζίνα είναι ένας συνδυασμός από διάφορες τοπικές κουζίνες.
Στο Μιλάνο, για παράδειγμα, επικρατεί το ρύζι περισσότερο από τα ζυμαρικά. Στο βορειότερο τμήμα της χώρας, όπου οι αυστριακές επιρροές είναι ισχυρές, θα βρείτε ντάμπλινγκς (είδος ζυμαρικών) και στρούντελ (γεμιστό ρολό) με μήλο.
Στη Σικελία, όπου είναι πολύ έντονη η επίδραση από τη θάλασσα και τη βόρεια Αφρική, θα δοκιμάσετε φρέσκο τόνο, κους-κους και πικάντικες πιπεριές α λα αραβικά. Η ποικιλία είναι ατέλειωτη. Ωστόσο, όσο πιο νότια πηγαίνετε, τόσο πιο απλή είναι η κουζίνα. Η φτώχεια του αγροτικού Νότου στάθηκε η αιτία για να επινοήσουν οι κάτοικοι διάφορα φαγητά από τα υλικά που είχαν στη διάθεσή τους. Όμως, ακόμα και στις φτωχότερες περιοχές, όπου επικρατούν η ντομάτα, το ελαιόλαδο και τα ζυμαρικά, θα βρείτε αμέτρητες τοπικές σπεσιαλιτέ.
Στην Ούμπρια και το Πιεμόντε προσφέρεται ένα από τα σπανιότερα εδέσματα του κόσμου, οι τρούφες. Η Πάρμα παράγει δύο πασίγνωστα ιταλικά προϊόντα, το τυρί παρμεζάνα και το προσούτο Πάρμας. Η Καμπανάι βγάζει το τυρί μοτσαρέλα, ενώ η Λιγουρία έχει δημιουργήσει τη σάλτσα πέστο αλά Τζενοβέζε (μείγμα από ελαιόλαδο, βασιλικό, σκόρδο, τυρί και κουκουνάρι) - μια από τις πολλές γεύσεις που εξάγει η Ιταλία σε όλο τον κόσμο.
Η χώρα φημίζεται επίσης για το εξαιρετικό λάδι της και τον καφέ. Γενικότερα, το φαγητό είναι ένα πάθος για τους κατοίκους της, οι οποίοι στην κυριολεξία ζουν για να τρώνε - όπως οι Γάλλοι - με τη διαφορά ότι οι Ιταλοί δεν έχουν υιοθετήσει τις επισημότητες και την επίδειξη εκείνων.
Έτσι λοιπόν, αυτός που θα επισκεφθεί την Ιταλία έχει τη δυνατότητα να δοκιμάσει τις γαστρονομικές απολαύσεις της κάθε ώρα της ημέρας, ξεκινώντας από το φρεσκοψημένο ψωμάκι (μπριός) που θα συνοδεύσει τον καπουτσίνο του το πρωί, μέχρι το χορταστικό παγωτό (τζελάτο) με το οποίο θα ολοκληρώσει το δείπνο του αργά το βράδυ.
Αναζητήστε σε κάθε περιοχή τα πιο διακριτικά και απλά εστιατόρια και αποφύγετε με κάθε τρόπο τα τουριστικά των οποίων η κουζίνα δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την αυθεντική ιταλική, όπως σημαίνει άλλωστε στις περισσότερες χώρες του κόσμου.
ΚΡΑΣΙ
Ενώ όλοι θα μπορούσαν να ζήσουν τρώγοντας μόνο ιταλικό φαγητό, κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι το ιταλικό κρασί είναι από τα καλύτερα του κόσμου. Πολλές χρονιές, η Ιταλία παράγει περισσότερο κρασί από οποιαδήποτε άλλη χώρα στον κόσμο.
Το κρασί της χώρας ανέκαθεν ταυτιζόταν με το Chianti στο χαρακτηριστικό ψάθινο φλασκί, που συνήθιζαν να σερβίρουν σχεδόν σε όλα τα ιταλικά εστιατόρια. Ευτυχώς, όμως από τότε τα πράγματα έχουν εξελιχθεί. Νέοι παραγωγοί εμφανίζονται συνεχώς. Τώρα πλέον έχουν δημιουργηθεί πρωτοποριακές μέθοδοι και νέες ποικιλίες σταφυλιών. Το αποτέλεσμα όλης αυτής της προσπάθειας ήταν να ανανεωθούν πολλά οινοποιεία.
Μερικά παλιά κρασιά έχουν βραβευτεί διεθνώς. Το Barolo και το Barbaresco από την περιοχή του Πιεμόντε, είναι δύο από τα πιο δημοφιλή κόκκινα της Ευρώπης. Το Procecco είναι ένα ελαφρύ, αφρώδες λευκό κρασί άριστης ποιότητας από το Βένετο, ενώ τα κόκκινα Brunello και Vivo Nobile από την Τοσκάνη είναι από τα πλέον διακεκριμένα.
Όπως και το φαγητό, έτσι και το κρασί ποικίλλει ανάλογα με την περιοχή. Μάλιστα, μια από τις απολαύσεις που προσφέρει ένα ταξίδι στη Ιταλία είναι και η ευκαιρία να δοκιμάσει κανείς τα πολλά τοπικά κρασιά.
Στη Σικελία, για παράδειγμα, βγαίνει το κρασί Marsala, ένα σκουρόχρωμο δυνατό κρασί που πίνεται ως επιδόρπιο, καθώς και τα ελαφρότερα κρασιά Malvasia από την Αίτνα και το νησάκι Λίπαρι.
Στην Ούμπρια δοκιμάστε το Sagrantino, ένα κόκκινο με μεστή γεύση από μια ποικιλία σταφυλιού μοναδικής την Ευρώπη.
Στην Καμπανία ζητήστε το δημοφιλές Lacryma Christie (Δάκρυα του Χριστού), ένα λευκό κρασί από τα αμπέλια που καλλιεργούνται στα πλούσια ηφαιστειογενή εδάφη.
Μην παραλείψετε να δοκιμάσετε κάποια από τα περίφημα ιταλικά απεριτίφ ή λικέρ, όπως τα grappa, limoncello, Cinzano, Campari, Sambuca.
ΑΝΑΨΕ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΜΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙ ~ ΡΕΝΑ ΚΟΥΜΙΩΤΗ
ΤΟ ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΛΛΟΣ !!!
Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του Φανης Αμπατζης.
Φανης Αμπατζης
ΤΟ ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΛΛΟΣ !!!
Το κάλλος και την καλοσύνη δεν τα ξεχώριζε ο 'Ελληνας. Το όμορφο το ήθελε και καλό, σύμφυτο με την αρετή, δε μπορούσε να φανταστεί ότι μέσα σε ένα ωραίο σώμα φώλιαζε ψυχική ασχήμια. Έτσι ταύτισε το κακό με την ασχήμια και το καλό με την ομορφιά. Και δεν ήθελε με κανένα τρόπο το άγαλμά του, που χαίρονταν την ομορφιά του (άλλωστε άγαλμα σημαίνει αυτό που κάνει εκείνον που το βλέπει να αγάλλεται) να είναι ανάπηρο, γι αυτό και τα μέλη του αγάλματος που ήταν αθέατα στο μάτι, ο καλλιτέχνης τα λάξευε, κι ας μη φαινόταν, ολόκληρα, ολοκληρωμένα. Το ανάπηρο τους ήταν αποκρουστικό.
Το κάλλος και την καλοσύνη δεν τα ξεχώριζε ο 'Ελληνας. Το όμορφο το ήθελε και καλό, σύμφυτο με την αρετή, δε μπορούσε να φανταστεί ότι μέσα σε ένα ωραίο σώμα φώλιαζε ψυχική ασχήμια. Έτσι ταύτισε το κακό με την ασχήμια και το καλό με την ομορφιά. Και δεν ήθελε με κανένα τρόπο το άγαλμά του, που χαίρονταν την ομορφιά του (άλλωστε άγαλμα σημαίνει αυτό που κάνει εκείνον που το βλέπει να αγάλλεται) να είναι ανάπηρο, γι αυτό και τα μέλη του αγάλματος που ήταν αθέατα στο μάτι, ο καλλιτέχνης τα λάξευε, κι ας μη φαινόταν, ολόκληρα, ολοκληρωμένα. Το ανάπηρο τους ήταν αποκρουστικό.
Ομορφιά δε
σημαίνει πολυτέλεια ή χλιδή, αλλά αντίθετα απλότητα συμμετρία και
αρμονία, και όπως το είπε ο Περικλής «φιλοκαλούμεν μετ'
ευτελείας»(αγαπούμε την ομορφιά με απλότητα) και όχι υπερβολές και
όγκους, «το κεραμεούν και φαύλον», που θα 'λεγε ο Καβάφης. Και τώρα
ερχόμαστε σε ένα θέμα που ξενίζει το σημερινό Έλληνα:Τη γυμνότητα.
Αυτήν δεν την φοβήθηκε ο Έλληνας. Οι μοναδικοί στον κόσμο που
απέβαλαν τα ενδύματα στους Ολυμπιακούς αγώνες και αργότερα και στην
τέχνη. «Παλαιότερον, ακόμη και εις τους Ολυμπιακούς αγώνας οι αθληταί
όταν ηγωνίζοντο, έφεραν διαζώματα περί τα αιδοία, και η συνήθεια αυτή
διετηρείτο μέχρι προ ολίγων ετών και διατηρείται ακόμη και σήμερον εις
τους βαρβάρους και ιδίως τους Ασιάτας, όπου αγωνιζόμενοι δια τα έπαθλα
πυγμής και πάλης φέρουν διαζώματα.
Μ' αυτό τον τρόπο η γυμνότητα πέρασε από τη ζωή στην τέχνη, με πρώτους τους εύρωστους Κούρους (=νέους) και αργότερα επεκτάθηκε σε τέτοιο σημείο, ώστε η γυμνότητα να περάσει και στο γυναικείο σώμα και να αποτελεί το χαρακτηριστικό της αρχαίας ελληνικής θρησκείας. Η αληθινή τέχνη ξεπερνάει τα ένστικτα και η αισθητική ηδονή διαφέρει από την αισθητηριακή. Μπροστά σ' ένα αστραφτερό υπέρκαλλο γυναικείο σώμα που αποθαυμάζεις, η ευφορεία της ομορφιάς που πλημμυρίζει το είναι σου, κοιμίζει κάθε γεώδες υλικό φρόνημα και μένεις ενεός.
Μ' αυτό τον τρόπο η γυμνότητα πέρασε από τη ζωή στην τέχνη, με πρώτους τους εύρωστους Κούρους (=νέους) και αργότερα επεκτάθηκε σε τέτοιο σημείο, ώστε η γυμνότητα να περάσει και στο γυναικείο σώμα και να αποτελεί το χαρακτηριστικό της αρχαίας ελληνικής θρησκείας. Η αληθινή τέχνη ξεπερνάει τα ένστικτα και η αισθητική ηδονή διαφέρει από την αισθητηριακή. Μπροστά σ' ένα αστραφτερό υπέρκαλλο γυναικείο σώμα που αποθαυμάζεις, η ευφορεία της ομορφιάς που πλημμυρίζει το είναι σου, κοιμίζει κάθε γεώδες υλικό φρόνημα και μένεις ενεός.
Πείτε Αντίο στην Ακμή
Πείτε Αντίο στην Ακμή και Δείτε το Πρόσωπό σας να Λάμπει (Χωρίς να Ξοδέψετε Τίποτα)
Κάνε το δέρμα σου να δείχνει ξανά λαμπερό και φωτεινό.
Φασόλια κερτεζίτικα και στουµπιστό κρεµµύδι
http://www.icookgreek.com/%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B5%CF%82/item/%CF%86%CE%B1%CF%83%CF%8C%CE%BB%CE%B9%CE%B1-%CE%BA%CE%B5%CF%81%CF%84%CE%B5%CE%B6%CE%AF%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%85%C2%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CF%8C-%CE%BA%CF%81%CE%B5%C2%B5%C2%B5%CF%8D%CE%B4%CE%B9
Φασόλια κερτεζίτικα και στουµπιστό κρεµµύδι
Καµιά 15αριά χλµ. έξω απ’ τα Καλάβρυτα, ψηλά-ψηλά, στα 800 µέτρα, σκαρφαλωµένη στις καταπράσινες πλαγιές του Χελµού και µέσα στις κρυστάλλινες ποταµίσιες πηγές του Βουραϊκού, βρίσκεται η Κέρτεζη…
Φωτό: Ηλίας Φουντούλης
Από τα πεντακάθαρα νερά του ποταµού αυτού
είναι που ποτίζονται τα ορεινά αγροτοχώραφα και ίσως γι’ αυτό να δίνουν
τόσο νόστιµα κηπευτικά και όσπρια τόσο ξεχωριστά σαν τα ονοµαστά
κερτεζίτικα φασόλια. Ίσως πάλι, για την αξέχαστη γεύση που αφήνει µια
ζεστή καλοχυλωµένη φασολάδα µε λίγη ρέγγα, καµιά ελιά και ξερό κρεµµύδι
στουµπιστό σε κάποια ταβέρνα του χωριού, να… φταίει η ίδια η Κέρτεζη. Η
µακριά βόλτα που προηγήθηκε στο δάσος της µε τις αγριοκαστανιές, τα
πλατσουρίσµατα µες στα ρυάκια και κάτω απ’ τα πλατάνια, η βρόχινη θέα
των παραδοσιακών βαρβαρίτικων σπιτιών που ξέµειναν στο χώρο και το
χρόνο, η «βασιλική» στην πλατεία του χωριού µε τη φηµισµένη της εικόνα,
το κεφαλόβρυσο που δεσπόζει µέσα στο χειµωνιάτικο τοπίο, το κρύο που
κάνει τα χνώτα να ατµίζουν, το κράτσα κρούτσα από το κούτσουρο που
σιγοκαίει…
Τι να πει κανείς; Πώς να ξεχωρίσεις τη γεύση απ’ τον τόπο της; Πώς να χωρίσεις το πιάτο απ’ τον άνθρωπο; Τι µένει απ’ τη φασολάδα της γιαγιάς αν η γιαγιά λείπει; Με αυτές τις σκέψεις κατά µέρος και µε τις θύµησες µπροστά (µαζέψτε θύµησες, γιατί αυτές νοστιµίζουν τα φαγητά) σα βρείτε φασόλια από την Κέρτεζη να τα πάρετε. Κρύωσε ο καιρός και στην Αθήνα, και οι φασολάδες δίνουν και παίρνουν. Είτε λευκές (µε το κρεµµυδάκι τους, το λαδάκι τους, το σέλινο και το καρότο, το λεµόνι και τη φρέσκια ρίγανη που βάζουν στα Καλάβρυτα) είτε κόκκινες µε την προσθήκη ντοµάτας, οι φασολάδες είναι γραµµένες στο dna του Έλληνα και κάθε φορά που τις µαγειρεύουµε (ξανα)γράφουµε τη δική µας συλλογική και ατοµική γαστρο-ιστορία. Κι αν τα φασόλια µας είναι, ας πούμε, από την Κέρτεζη, χωρίς να το πολυκαταλάβουµε, προσθέτουµε και µια πρέζα κι απ’ την ιστορία του τόπου που τα γέννησε. Κι έτσι το τραπέζι µας γίνεται ακόµη πιο πλούσιο…
Τι να πει κανείς; Πώς να ξεχωρίσεις τη γεύση απ’ τον τόπο της; Πώς να χωρίσεις το πιάτο απ’ τον άνθρωπο; Τι µένει απ’ τη φασολάδα της γιαγιάς αν η γιαγιά λείπει; Με αυτές τις σκέψεις κατά µέρος και µε τις θύµησες µπροστά (µαζέψτε θύµησες, γιατί αυτές νοστιµίζουν τα φαγητά) σα βρείτε φασόλια από την Κέρτεζη να τα πάρετε. Κρύωσε ο καιρός και στην Αθήνα, και οι φασολάδες δίνουν και παίρνουν. Είτε λευκές (µε το κρεµµυδάκι τους, το λαδάκι τους, το σέλινο και το καρότο, το λεµόνι και τη φρέσκια ρίγανη που βάζουν στα Καλάβρυτα) είτε κόκκινες µε την προσθήκη ντοµάτας, οι φασολάδες είναι γραµµένες στο dna του Έλληνα και κάθε φορά που τις µαγειρεύουµε (ξανα)γράφουµε τη δική µας συλλογική και ατοµική γαστρο-ιστορία. Κι αν τα φασόλια µας είναι, ας πούμε, από την Κέρτεζη, χωρίς να το πολυκαταλάβουµε, προσθέτουµε και µια πρέζα κι απ’ την ιστορία του τόπου που τα γέννησε. Κι έτσι το τραπέζι µας γίνεται ακόµη πιο πλούσιο…
Κόψε ένα λεμόνι στη μέση
http://www.toxwni.gr/more/item/79192-kopse-ena-lemoni-sti-mesi-kai-valto-sto-foyrno-o-logos-paneksypnos
Κόψε ένα λεμόνι στη μέση και βάλτο στο φούρνο. Ο λόγος; Πανέξυπνος!
Το κόλπο με το λεμόνι είναι ένα από τα μυστικά καθαρισμού που θα σας παρουσιάσουμε. Δείτε 7 εύκολους και γρήγορους τρόπους να καθαρίσετε τη κουζίνα σας:
1. Συνδυάστε τη δύναμη των λεμονιών και του φούρνου σας για να σκοτώσετε τις μύγες των φρούτων.
Είναι επίμονες και δύσκολες στην αντιμετώπιση, αλλά με αυτό το κόλπο θα απαλλαγείτε εύκολα από αυτές. Βάλτε τα λεμόνια στο φούρνο από το βράδυ και αφήστε τον ανοιχτό. Το πρωί, κλείστε τον και ανάψτε τον για λίγα λεπτά. Όταν τελειώσει, καθαρίστε τον πάτο του και είστε έτοιμοι. Τέλος οι μύγες!
2. Χρησιμοποιείστε ξύδι – και μόνο ξύδι – για να αφαιρέσετε κηλίδες νερού.
Με το ξύδι θα γίνει πολύ πιο εύκολος ο καθαρισμός της βρύσης σας από τα άλατα.
3. Καθαρίστε τα ντουλάπια σας χωρίς βαριά χημικά.
Με ένα μέρος λάδι και δύο μέρη μαγειρικής σόδας, θα δημιουργήσετε το τέλειο καθαριστικό για τα ντουλάπια της κουζίνας.
4. Κρατήστε το νεροχύτη καθαρό και λαμπερό με λεμόνι
Η λύση είναι για άλλη μια φορά η μαγειρική σόδα! Αυτή τη φορά, συνδυασμένη με λεμόνι θα σκοτώσει τα βακτήρια και θα φέρει λάμψη. Απλά ρίξτε λίγη σόδα και τρίψτε με το λεμόνι.
5. Καθαρίστε το μίξερ σας
Λατρεύω το μίξερ μου και τελευταία το χρησιμοποιώ πολύ συχνά. Με τη χρήση οδοντογλυφίδας καθαρίστε και στα πιο δύσκολα σημεία .
6. Μία συμβουλή για τα πατώματα της κουζίνας.
Για μία ακόμα φορά, το ξύδι και η σόδα έχουν την τιμητική τους. Φτιάξτε μία πάστα με αυτά τα δύο και λίγο νερό, εφαρμόστε την και περιμένετε. Καθαρίστε με μία οδοντόβουρτσα.
7. Καθαρίστε τον αέρα
Κάποιες φορές, όσο και να καθαρίζετε την κουζίνα, δεν γίνεται να ξεμυρίσει. Γυρνάμε για άλλη μια φορά στον παλιό μας φίλο, το ξύδι. Σιγοβράζοντας λίγο στο φούρνο, βοηθάει να καθαρίσουμε τον αέρα και να έχει ο χώρος πιο ουδέτερη μυρωδιά.
fanpage.gr
Φρούριο Φραγκοκάστελλου- Ένας πύργος μια ιστορία...
Όταν
οι βενετοί φεουδάρχες των Χανίων ζητούσαν από τη Γαληνοτάτη την
οικοδόμηση ενός φρουρίου στα Σφακιά, αυτό γινόταν για να προστατευθούν
τόσο από τους πειρατές, όσο και από τους εξεγερμένους ντόπιους.
Η Γερουσία
ωστόσο ήταν επιφυλακτική απέναντι σε αυτό το αίτημα, καθώς το κόστος
ήταν μεγάλο. Το 1371 μπήκε ο θεμέλιος λίθος και το φρούριο ολοκληρώθηκε
το 1374. Στο μεταξύ διάστημα οι ντόπιοι προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να
σταματήσουν την ολοκλήρωσή του και τα βράδια κατέστρεφαν ό,τι είχε
οικοδομηθεί την ημέρα.
Η
ονομασία Φραγκοκάστελλο (το φρούριο των Φράγκων, δηλαδή των Καθολικών)
δόθηκε στο νέο οχυρό απηχώντας τα περιφρονητικά συναισθήματα των ντόπιων
απέναντι στους κατακτητές.Στη σημερινή του μορφή το
Φραγκοκάστελλο δεν παρουσιάζει έντονες διαφορές συγκριτικά με τις
απεικονίσεις του στα βενετικά σχέδια. Ακολουθεί τις παλιές οχυρωματικές
αντιλήψεις, πριν δηλαδή την επικράτησή του "προμαχωνικού συστήματος", το
οποίο θα φτάσει στην Κρήτη πριν τα μέσα του 16ου αιώνα. Πρόκειται για
ένα ορθογώνιο κτίσμα με κατακόρυφα τείχη και τετράπλευρους πύργους στις 4
γωνίες, από τους οποίους ο νοτιοδυτικός είναι πολύ μεγαλύτερος.
Οι
πύργοι και τα τείχη καταλήγουν σε οδοντωτές πολεμίστρες. Η κύρια
είσοδος βρισκόταν νότια. Στη σημερινή της μορφή όμως αποτελεί
ανακατασκευή του 19ου αιώνα. Πάνω από αυτό το άνοιγμα βρίσκονταν
ενσωματωμένα στην τοιχοποιία 4 οικόσημα επιφανών βενετικών οικογενειών.
Από αυτά σώζονται τα δύο των οικογενειών Querini και Dolfin. Πάνω από τα
οικόσημα βρίσκεται το λιοντάρι του Αγίου Μάρκου. Μια ακόμη είσοδος
ανοίγεται στα ανατολικά. Οι τρεις μικροί πύργοι σώζονται με αρκετές
φάσεις ανακατασκευών, κυρίως στους ορόφους.
Από
τα σωζόμενα παλιά στοιχεία φαίνεται ότι το ισόγειο ήταν καμαροσκέπαστο
και το ανώτερο τμήμα ανακατασκευάστηκε πολλές φορές με μεσοπατώματα και
χωμάτινο δώμα στον όροφο. Αντίθετα ο μεγαλύτερος πύργος διατηρείται με
μικρότερες επεμβάσεις. Ο πύργος αυτός αποτελούσε ένα ιδιαίτερο αμυντικό
στοιχείο του φρουρίου, καθώς είχε τη δυνατότητα να χωρέσει μεγαλύτερο
αριθμό πολεμιστών και είχε και μεγαλύτερη ορατότητα.
Τα
ισόγεια κτίσματα που διατηρούνται στην εσωτερική αυλή είναι
ανακατασκευασμένα σχετικά πρόσφατα πάνω στα υπολείμματα των τοίχων της
τελευταίας οικοδομικής φάσης. Πρόκειται για συνεχόμενους ορθογώνιους
χώρους που προορίζονταν για τη στέγαση των στρατιωτών αλλά και για άλλες
χρήσης (αποθήκες, μαγειρεία κτλ). Ανάλογη μορφή πρέπει να είχαν και
κατά τη Βενετοκρατία όπως φαίνεται στους χάρτες της περιόδου. Στους
χάρτες αυτούς παρουσιάζεται επίσης ο ναός του Αγίου Μάρκου μέσα στον
περίβολο του φρουρίου. Ωστόσο ο G.Gerola επισήμανε ότι τα ερείπια του
ναού βρίσκονταν έξω από το κάστρο στη νότια πλευρά του.
Πρόκειται
για τα θεμέλια ΄τοίχων μικρού κτίσματος που φέρουν ίχνη
τοιχογράφησης. Ο ναός καταστράφηκε κατά την επισκευή του κάστρου από το
Μουσταφά Ναϊλή Πασά. Στο Φραγκοκάστελλο έχουν γίνει όπως προαναφέρθηκε, εκτεταμένες κατά καιρούς ανακατασκευές. Η
πρώτη αναφέρεται στα 1593-1597 από το γενικό προβλεπτή Nicolo Dona, ενώ
λίγα χρόνια αργότερα μεγάλης έκτασης επισκευές έκανε και ο προβλεπτής
Σφακίων. Το 1645, κατά τη διάρκεια εχθροπραξιών με τους Τούρκους για την
κατάληψη της Κρήτης, διατέθηκαν 1000 λίρες για στερεωτικές εργασίες. Οι πλέον εκτεταμένες όμως επεμβάσεις έγιναν από το Μουσταφά πασά κατά τη διάρκεια της κρητικής Επανάστασης του 1866-1869. Κατά
τη διάρκεια καθαρισμών βρέθηκαν ενδιαφέροντα δείγματα κεραμικής της
Βενετοκρταίας, κυρίως από τον 16ο αιώνα, νομίσματα και μολυβδόβουλα.
ΠΗΓΗ Incredible Crete
Φρούριο Φραγκοκάστελλου- Ένας πύργος μια ιστορία...
Όταν
οι βενετοί φεουδάρχες των Χανίων ζητούσαν από τη Γαληνοτάτη την
οικοδόμηση ενός φρουρίου στα Σφακιά, αυτό γινόταν για να προστατευθούν
τόσο από τους πειρατές, όσο και από τους εξεγερμένους ντόπιους.
Η Γερουσία
ωστόσο ήταν επιφυλακτική απέναντι σε αυτό το αίτημα, καθώς το κόστος
ήταν μεγάλο. Το 1371 μπήκε ο θεμέλιος λίθος και το φρούριο ολοκληρώθηκε
το 1374. Στο μεταξύ διάστημα οι ντόπιοι προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να
σταματήσουν την ολοκλήρωσή του και τα βράδια κατέστρεφαν ό,τι είχε
οικοδομηθεί την ημέρα.
Η
ονομασία Φραγκοκάστελλο (το φρούριο των Φράγκων, δηλαδή των Καθολικών)
δόθηκε στο νέο οχυρό απηχώντας τα περιφρονητικά συναισθήματα των ντόπιων
απέναντι στους κατακτητές.Στη σημερινή του μορφή το
Φραγκοκάστελλο δεν παρουσιάζει έντονες διαφορές συγκριτικά με τις
απεικονίσεις του στα βενετικά σχέδια. Ακολουθεί τις παλιές οχυρωματικές
αντιλήψεις, πριν δηλαδή την επικράτησή του "προμαχωνικού συστήματος", το
οποίο θα φτάσει στην Κρήτη πριν τα μέσα του 16ου αιώνα. Πρόκειται για
ένα ορθογώνιο κτίσμα με κατακόρυφα τείχη και τετράπλευρους πύργους στις 4
γωνίες, από τους οποίους ο νοτιοδυτικός είναι πολύ μεγαλύτερος.
Οι
πύργοι και τα τείχη καταλήγουν σε οδοντωτές πολεμίστρες. Η κύρια
είσοδος βρισκόταν νότια. Στη σημερινή της μορφή όμως αποτελεί
ανακατασκευή του 19ου αιώνα. Πάνω από αυτό το άνοιγμα βρίσκονταν
ενσωματωμένα στην τοιχοποιία 4 οικόσημα επιφανών βενετικών οικογενειών.
Από αυτά σώζονται τα δύο των οικογενειών Querini και Dolfin. Πάνω από τα
οικόσημα βρίσκεται το λιοντάρι του Αγίου Μάρκου. Μια ακόμη είσοδος
ανοίγεται στα ανατολικά. Οι τρεις μικροί πύργοι σώζονται με αρκετές
φάσεις ανακατασκευών, κυρίως στους ορόφους.
Από
τα σωζόμενα παλιά στοιχεία φαίνεται ότι το ισόγειο ήταν καμαροσκέπαστο
και το ανώτερο τμήμα ανακατασκευάστηκε πολλές φορές με μεσοπατώματα και
χωμάτινο δώμα στον όροφο. Αντίθετα ο μεγαλύτερος πύργος διατηρείται με
μικρότερες επεμβάσεις. Ο πύργος αυτός αποτελούσε ένα ιδιαίτερο αμυντικό
στοιχείο του φρουρίου, καθώς είχε τη δυνατότητα να χωρέσει μεγαλύτερο
αριθμό πολεμιστών και είχε και μεγαλύτερη ορατότητα.
Τα
ισόγεια κτίσματα που διατηρούνται στην εσωτερική αυλή είναι
ανακατασκευασμένα σχετικά πρόσφατα πάνω στα υπολείμματα των τοίχων της
τελευταίας οικοδομικής φάσης. Πρόκειται για συνεχόμενους ορθογώνιους
χώρους που προορίζονταν για τη στέγαση των στρατιωτών αλλά και για άλλες
χρήσης (αποθήκες, μαγειρεία κτλ). Ανάλογη μορφή πρέπει να είχαν και
κατά τη Βενετοκρατία όπως φαίνεται στους χάρτες της περιόδου. Στους
χάρτες αυτούς παρουσιάζεται επίσης ο ναός του Αγίου Μάρκου μέσα στον
περίβολο του φρουρίου. Ωστόσο ο G.Gerola επισήμανε ότι τα ερείπια του
ναού βρίσκονταν έξω από το κάστρο στη νότια πλευρά του.
Πρόκειται
για τα θεμέλια ΄τοίχων μικρού κτίσματος που φέρουν ίχνη
τοιχογράφησης. Ο ναός καταστράφηκε κατά την επισκευή του κάστρου από το
Μουσταφά Ναϊλή Πασά. Στο Φραγκοκάστελλο έχουν γίνει όπως προαναφέρθηκε, εκτεταμένες κατά καιρούς ανακατασκευές. Η
πρώτη αναφέρεται στα 1593-1597 από το γενικό προβλεπτή Nicolo Dona, ενώ
λίγα χρόνια αργότερα μεγάλης έκτασης επισκευές έκανε και ο προβλεπτής
Σφακίων. Το 1645, κατά τη διάρκεια εχθροπραξιών με τους Τούρκους για την
κατάληψη της Κρήτης, διατέθηκαν 1000 λίρες για στερεωτικές εργασίες. Οι πλέον εκτεταμένες όμως επεμβάσεις έγιναν από το Μουσταφά πασά κατά τη διάρκεια της κρητικής Επανάστασης του 1866-1869. Κατά
τη διάρκεια καθαρισμών βρέθηκαν ενδιαφέροντα δείγματα κεραμικής της
Βενετοκρταίας, κυρίως από τον 16ο αιώνα, νομίσματα και μολυβδόβουλα.
ΠΗΓΗ Incredible Crete
Φρούριο Φραγκοκάστελλου- Ένας πύργος μια ιστορία...
Όταν
οι βενετοί φεουδάρχες των Χανίων ζητούσαν από τη Γαληνοτάτη την
οικοδόμηση ενός φρουρίου στα Σφακιά, αυτό γινόταν για να προστατευθούν
τόσο από τους πειρατές, όσο και από τους εξεγερμένους ντόπιους.
Η Γερουσία
ωστόσο ήταν επιφυλακτική απέναντι σε αυτό το αίτημα, καθώς το κόστος
ήταν μεγάλο. Το 1371 μπήκε ο θεμέλιος λίθος και το φρούριο ολοκληρώθηκε
το 1374. Στο μεταξύ διάστημα οι ντόπιοι προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να
σταματήσουν την ολοκλήρωσή του και τα βράδια κατέστρεφαν ό,τι είχε
οικοδομηθεί την ημέρα.
Η
ονομασία Φραγκοκάστελλο (το φρούριο των Φράγκων, δηλαδή των Καθολικών)
δόθηκε στο νέο οχυρό απηχώντας τα περιφρονητικά συναισθήματα των ντόπιων
απέναντι στους κατακτητές.Στη σημερινή του μορφή το
Φραγκοκάστελλο δεν παρουσιάζει έντονες διαφορές συγκριτικά με τις
απεικονίσεις του στα βενετικά σχέδια. Ακολουθεί τις παλιές οχυρωματικές
αντιλήψεις, πριν δηλαδή την επικράτησή του "προμαχωνικού συστήματος", το
οποίο θα φτάσει στην Κρήτη πριν τα μέσα του 16ου αιώνα. Πρόκειται για
ένα ορθογώνιο κτίσμα με κατακόρυφα τείχη και τετράπλευρους πύργους στις 4
γωνίες, από τους οποίους ο νοτιοδυτικός είναι πολύ μεγαλύτερος.
Οι
πύργοι και τα τείχη καταλήγουν σε οδοντωτές πολεμίστρες. Η κύρια
είσοδος βρισκόταν νότια. Στη σημερινή της μορφή όμως αποτελεί
ανακατασκευή του 19ου αιώνα. Πάνω από αυτό το άνοιγμα βρίσκονταν
ενσωματωμένα στην τοιχοποιία 4 οικόσημα επιφανών βενετικών οικογενειών.
Από αυτά σώζονται τα δύο των οικογενειών Querini και Dolfin. Πάνω από τα
οικόσημα βρίσκεται το λιοντάρι του Αγίου Μάρκου. Μια ακόμη είσοδος
ανοίγεται στα ανατολικά. Οι τρεις μικροί πύργοι σώζονται με αρκετές
φάσεις ανακατασκευών, κυρίως στους ορόφους.
Από
τα σωζόμενα παλιά στοιχεία φαίνεται ότι το ισόγειο ήταν καμαροσκέπαστο
και το ανώτερο τμήμα ανακατασκευάστηκε πολλές φορές με μεσοπατώματα και
χωμάτινο δώμα στον όροφο. Αντίθετα ο μεγαλύτερος πύργος διατηρείται με
μικρότερες επεμβάσεις. Ο πύργος αυτός αποτελούσε ένα ιδιαίτερο αμυντικό
στοιχείο του φρουρίου, καθώς είχε τη δυνατότητα να χωρέσει μεγαλύτερο
αριθμό πολεμιστών και είχε και μεγαλύτερη ορατότητα.
Τα
ισόγεια κτίσματα που διατηρούνται στην εσωτερική αυλή είναι
ανακατασκευασμένα σχετικά πρόσφατα πάνω στα υπολείμματα των τοίχων της
τελευταίας οικοδομικής φάσης. Πρόκειται για συνεχόμενους ορθογώνιους
χώρους που προορίζονταν για τη στέγαση των στρατιωτών αλλά και για άλλες
χρήσης (αποθήκες, μαγειρεία κτλ). Ανάλογη μορφή πρέπει να είχαν και
κατά τη Βενετοκρατία όπως φαίνεται στους χάρτες της περιόδου. Στους
χάρτες αυτούς παρουσιάζεται επίσης ο ναός του Αγίου Μάρκου μέσα στον
περίβολο του φρουρίου. Ωστόσο ο G.Gerola επισήμανε ότι τα ερείπια του
ναού βρίσκονταν έξω από το κάστρο στη νότια πλευρά του.
Πρόκειται
για τα θεμέλια ΄τοίχων μικρού κτίσματος που φέρουν ίχνη
τοιχογράφησης. Ο ναός καταστράφηκε κατά την επισκευή του κάστρου από το
Μουσταφά Ναϊλή Πασά. Στο Φραγκοκάστελλο έχουν γίνει όπως προαναφέρθηκε, εκτεταμένες κατά καιρούς ανακατασκευές. Η
πρώτη αναφέρεται στα 1593-1597 από το γενικό προβλεπτή Nicolo Dona, ενώ
λίγα χρόνια αργότερα μεγάλης έκτασης επισκευές έκανε και ο προβλεπτής
Σφακίων. Το 1645, κατά τη διάρκεια εχθροπραξιών με τους Τούρκους για την
κατάληψη της Κρήτης, διατέθηκαν 1000 λίρες για στερεωτικές εργασίες. Οι πλέον εκτεταμένες όμως επεμβάσεις έγιναν από το Μουσταφά πασά κατά τη διάρκεια της κρητικής Επανάστασης του 1866-1869. Κατά
τη διάρκεια καθαρισμών βρέθηκαν ενδιαφέροντα δείγματα κεραμικής της
Βενετοκρταίας, κυρίως από τον 16ο αιώνα, νομίσματα και μολυβδόβουλα.
ΠΗΓΗ Incredible Crete
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
Maria Dimitriou 1 Απριλίου στις 3:51 μ.μ. · exypnes-idees.gr 7 Μοναδικά φυτά εσωτερικού χώρου που δεν χρε...
-
http://share24.gr/9-tropi-gia-na-antidrasis-otan-kapios-se-pligosi/ 9 Τρόποι για να Αντιδράσεις Όταν Κάποιος σε Πληγώσει - share24.gr...
-
Ο Σταφυλίνακας Kλικ στη φωτογραφία για περισσότερα http://toperivoli.com/content/%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%86%CF%85%CE%BB%CE%...
-
Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο . http://www.ethnikosmaxitis.gr/chamos-stous-epistimones-ellines-echoume-gonidio-...
-
Maria Dimitriou κοινοποίησε μια δημοσίευση του George Styl Όταν ήμουν μικρός η γιαγιά μου τα έβαζε στο καντήλι για φυτίλι !!! Ξε...
-
Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση της Dimitra Nikolaou . Η αρμπαρόριζα η θαυματουργή για τα νεύρα &...
-
Maria Dimitriou 22 Αυγούστου στις 12:22 π.μ. · olympospress.blogspot.com Γιατί οι Δελφοί έστειλαν τους Σ...
-
Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε μια δημοσίευση . 17 Ιουλίου 2017 · Η Anna Nikolaidou κοινοποίησε ένα βίντεο σ...
-
Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Διατροφη Υγεια . Αγιόκλημα: Ένα θαυματουργό φαρμακευτικό φυτό που πρέπει να...
-
Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Bossnews.gr . · Πως να απαλλαγείτε από το νύχι που μπαίνει μέσα στο δέρμ...
