ΟΙ ΟΜΟΡΦΙΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΜΑΣ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το βίντεο του χρήστη Ελλάδα See you in Greece.

15 Φεβρουαρίου ·

 

Ελλάδα See you in Greece

29 Νοεμβρίου 2015 ·

ΟΙ ΟΜΟΡΦΙΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΜΑΣ ‪#‎SeeyouinGreece‬

πλεκτό καλάθι

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το βίντεο του χρήστη Diademas y Complementos Isabel.

15 Φεβρουαρίου ·

0:00

2.414.806 προβολές

Diademas y Complementos Isabel

9 Φεβρουαρίου ·

Estoy haciendo un cesto con cuerda y ganchillo, es muy fácil y queda muy majo.
En mi blog podéis ver fotos de cómo se empieza http://diademasycomplementosisabel.blogspot.com.es/…/cesta-….
Y en este vídeo veréis cómo se hace un capazo completo. http://youtu.be/Y_LI5CS7ZIg

Η Άνδρος μιας άλλης εποχής

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη ΑΝΔΡΟΣ Η ΑΡΧΟΝΤΙΣΣΑ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ!!!

15 Φεβρουαρίου ·

ΑΝΔΡΟΣ Η ΑΡΧΟΝΤΙΣΣΑ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ!!!

14 Φεβρουαρίου ·

Η ΑΝΔΡΟΣ ΜΑΣ... ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ!!!

Η Άνδρος μιας άλλης εποχής - Μια διαδρομή στο κυκλαδίτικο νησί του 1970! - Master News

Την Ανδρο, ιδιαίτερη πατρίδα της μητέρας της, της ζωγράφου Νίκης Καραγάτση, την αντίκρισε για πρώτη φορά ένα απομεσήμερο του Ιουλίου του 1946, όταν το…

masternews.gr|Από masternews

Η Άνδρος μιας άλλης εποχής – Μια διαδρομή στο κυκλαδίτικο νησί του 1970!

Φεβ 15, 2016

Κοινοποίηση στο Facebook

Κάντε Tweet στο Twitter

 

Την Ανδρο, ιδιαίτερη πατρίδα της μητέρας της, της ζωγράφου Νίκης Καραγάτση, την αντίκρισε για πρώτη φορά ένα απομεσήμερο του Ιουλίου του 1946, όταν το θρυλικό ατμόπλοιο «Μοσχάνθη» της εταιρείας Τόγια, προπολεμικής κατασκευής, έπειτα από ένα περιπετειώδες ταξίδι 18 ωρών (!), μπήκε στον κόλπο της Χώρας
Την αγάπησε αμέσως. Ηταν δέκα ετών κοριτσάκι τότε. «Θυμάμαι τη μαμά μου στο κατάστρωμα να μου εκθειάζει το νησί: “Βλέπεις το σπίτι με τα καφέ παντζούρια πάνω από την αποβάθρα; Είναι το σπίτι μας. Το έχτισε ο προπάππος μας, ο καπετάν Κλεάνθης Πολέμης. Εκείνη η αμμουδιά είναι ο Νειμποριός. Εκεί θα πηγαίνουμε για μπάνιο. Και το βράδυ θα βολτάρεις με τις φίλες σου στην Αγορά”».

Ακριβώς έτσι κύλησαν τα παιδικά, εφηβικά και πρώιμα νεανικά καλοκαίρια της Μαρίνας Καραγάτση, μέχρι που τελείωσε το γυμνάσιο. Επειτα, άλλοι τόποι την ξελόγιασαν και απαρνήθηκε την Ανδρο για περισσότερα από δέκα χρόνια. Το 1967 επέστρεψε παντρεμένη με τον Νεοϋορκέζο ζωγράφο Φίλιππο Τάρλοου και με ένα μωρό στην αγκαλιά, τον Δημήτρη της. Για διακοπές στην αρχή.
Ομως, το 1976 ο σύζυγός της την έπεισε να εγκατασταθούν μόνιμα στο νησί. Ηθελε να το ζωγραφίσει όσο ήταν ακόμα «αθώο». Δεν ήταν εύκολο.
Η Μαρίνα αντιστάθηκε σθεναρά στα σχέδιά του. «Του έλεγα: Εγώ Αθηναία γεννήθηκα και Αθηναία θα πεθάνω. Κι έπειτα, εσύ όλη μέρα θα ζωγραφίζεις. Εγώ τι θα απογίνω εκεί, μακριά από τους φίλους, τις γκαλερί, τα θέατρα, τα σινεμά; Και ο Δημήτρης πώς θα αφήσει τη Σχολή Μωραΐτη για να βρεθεί σε ένα μίζερο επαρχιακό σχολείο;»



Τελικά υποχώρησε. «Το είδα, ίσως, και ως μια απέλπιδα προσπάθεια να κρατηθεί ζωντανός ο γάμος μας, που ήδη αντιμετώπιζε αρκετά προβλήματα», εξηγεί.
Η μετακόμιση έγινε, λοιπόν, και το ανδριώτικο σπίτι της οικογένειας από παραθεριστικό μετατράπηκε σε χειμωνιάτικο και από τυπικά αστικό σε κάπως πιο καλλιτεχνικό – με το απαραίτητο ατελιέ για τον Τάρλοου. Ο γάμος, πάντως, δεν έμελλε να σωθεί. Ενα χρόνο μετά, ο Αμερικανός ζωγράφος έφυγε.
Η γυναίκα και ο γιος του αποφάσισαν να παρατείνουν τη διαμονή τους. Εκείνη άλλωστε, στην προσπάθειά της να σπάσει κάπως η ανία των πρώτων μηνών στο νησί, είχε ήδη ανακαλύψει έναν νέο συναρπαστικό κόσμο. Με μια Canon αυτόματη στο σακίδιό της, έπαιρνε τον μπλε Σκαραβαίο της, εξερευνούσε και φωτογράφιζε την «άλλη» Ανδρο.



Αυτόπτης μάρτυρας μιας… κοσμογονίας
Ενα μεγάλο μέρος από τις ασπρόμαυρες εικόνες της εκείνων των χρόνων περιλαμβάνεται στο λεύκωμα «Διαδρομές στην Ανδρο του ’70», που πρόσφατα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Αγρα. Δεν είναι λήψεις τουριστικές. Δεν αναζητούν το φολκλόρ. Κάθε άλλο.
«Σύντομα συνειδητοποίησα ότι, εκτός από την εύπορη, αστική Χώρα, με την κλειστή ναυτική κοινωνία της, υπήρχε και η απόμακρη, σιωπηλή Ανδρος: τα χωριά του Κορθιού με τα σταχτοπράσινα λιθόχτιστα σπίτια τους και τους “κεντημένους” περιστεριώνες. Τα ορεινά αρβανιτοχώρια, όπου οι άνθρωποι καλλιεργούσαν ακόμα τη γη με πρωτόγονα αλέτρια και τα βόδια έσερναν υνί. Τα Αϊπάτια, οι Χώνες, το Βουνί, οι Κατακαλαίοι, η Βόρη, το Βιτάλι, ο Αμόλοχος, η Αχλα. Ενας κόσμος σχεδόν ανέγγιχτος από κάθε αλλαγή για αιώνες, που εκείνη την περίοδο εξαφανιζόταν με ραγδαία ταχύτητα», λέει η κόρη του συγγραφέα Μ. Καραγάτση.



Καθισμένη σε μια πολυθρόνα, στο ευήλιο κολωνακιώτικο διαμέρισμά της, με τον γκρίζο γάτο της Ντόντιν («βαφτίστηκε» έτσι προς τιμήν του Ρώσου σκηνοθέτη Λεβ Ντόντιν) στην αγκαλιά της, ξεφυλλίζει το λεύκωμα και η ματιά της στέκεται περισσότερο σε κάποιες εικόνες – ίσως και με πιο πολλή τρυφεράδα. «Αυτές είναι οι αδελφές Ζέρβα, η Κατερινιώ και η Μαρία, οι Ζέρβαινες, όπως τις έλεγαν οι ντόπιοι.
Τις έβλεπα κάθε Κυριακή στην εκκλησία, σε διπλανά στασίδια, με σχεδόν πανομοιότυπο ντύσιμο και τσιμπιδάκια στα άσπρα μαλλιά τους. Αυτός είναι ο Νικολός Γλυνός στο καφενείο του, που, επειδή είχε ναργιλέ, το προτιμούσε πάντα ο Ανδρέας Εμπειρίκος. Να κι ο Λευτέρης Βαρθολομαίος με την εγγονή του.
Εχουν φορτώσει στο μουλάρι τη βαλίτσα τους και κατευθύνονται προς το λιμάνι. Βλέπεις τη βαλίτσα; Εχει και ροδάκια! Οι καιροί έχουν αρχίσει να αλλάζουν… Κι εδώ είναι οι γυναίκες από τα Αηδόνια, που πλένουν τα ρούχα τους στην κρήνη του χωριού».
Πορτρέτα ανθρώπων δίπλα σε τοπία, «απάτητες» παραλίες, ξωκλήσια, τσαγκαράδικα, λιοτρίβια, μπακάλικα, ακόμη και το τελευταίο ξύλινο σαχνισί (προεξοχή κτιρίου στηριγμένη σε ξύλινα δοκάρια) στη Χώρα. Οι φωτογραφίες της καταγράφουν το τέλος μιας ολόκληρης εποχής, πριν από τα κύματα των τουριστικών, την «ανάπτυξη», τις επιδοτήσεις, τα ευρωπαϊκά προγράμματα – και τις κοσμογονικές αλλαγές που επέφεραν.



Στο τέλος του καλοκαιριού του 1980, η Μαρίνα Καραγάτση αποχαιρέτησε την Ανδρο και επέστρεψε στην Αθήνα. Αυτό το «πείραμα ζωής» είχε κάνει τον κύκλο του. Ο Δημήτρης Τάρλοου γράφτηκε στην Γ΄ Γυμνασίου της Σχολής Μωραΐτη.
Στην Ανδρο εκείνη εξακολουθεί να πηγαίνει, μόνο τα καλοκαίρια όμως. «Και σπάνια βγαίνω πια από το σπίτι. Μόνο στη θάλασσα πηγαίνω. Να δω τι; Το Μπατσί, όπου το 1956 πέρασα ένα υπέροχο καλοκαίρι μαζί με τη μητέρα μου, τον Ανδρέα Εμπειρίκο, τη γυναίκα του και τον Ελύτη, δεν υπάρχει πια.
Τότε είχε μόνο μια σειρά σπιτάκια και μια έρημη ακρογιαλιά. Στο ξενοδοχείο Κρίνος, όπου έμενε ο Εμπειρίκος, τρώγαμε σπιτικό φαγητό. Σήμερα, όποτε περνώ από εκεί, βλέπω μια μεγάλη, άναρχη, άσχημη πόλη…».

ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΡΘΕΙ-ΜΠΕΜΠΑ ΜΠΛΑΝΣ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

21 Φεβρουαρίου ·

 

ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΡΘΕΙ-ΜΠΕΜΠΑ ΜΠΛΑΝΣ

by monomaxoss

youtube.com

5 μύθοι και αλήθειες

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη flowmagazine.gr.

21 Φεβρουαρίου ·

flowmagazine.gr

21 Φεβρουαρίου ·

Η πληροφόρηση γύρω από θέματα διατροφής είναι μεγάλη και γύρω μας υπάρχει πλήθος ατόμων έτοιμα να δείξουν πόσο «ειδικοί» είναι σε θέματα δίαιτας και…

Flow Magazine - 5 μύθοι και αλήθειες γύρω από τη διατροφή και τη δίαιτα

flowmagazine.gr

5 μύθοι και αλήθειες γύρω από τη διατροφή και τη δίαιτα

Συντάκτης: Μαρία Κρίβα, 26/10/2014

Εκτύπωση σελίδας

Η πληροφόρηση γύρω από θέματα διατροφής είναι μεγάλη και γύρω μας υπάρχει πλήθος ατόμων έτοιμα να δείξουν πόσο «ειδικοί» είναι σε θέματα δίαιτας και καλής υγείας. Ο γείτονας στο διπλανό διαμέρισμα που ακολούθησε συγκεκριμένη διατροφή, ο πελάτης στον διάδρομο του σουπερμάρκετ που διαλέγει light προϊόντα, ο καλογυμνασμένος τύπος στον πάγκο του γυμναστηρίου, όλοι γίνονται με έναν μαγικό τρόπο γνώστες της σωστής διατροφής και είναι πάντα πρόθυμοι να εκμυστηρευτούν hot tips για τα περιττά κιλά.

Ας πάρουμε μερικά συνηθισμένα tips και ας δούμε τι πραγματικά ισχύει.

Όχι φαγητό μετά τις 7 το απόγευμα

Μύθος

Σημασία δεν έχει πότε τρως, αλλά τί – και πόσο – τρως. Πολλά προγράμματα διατροφής συστήνουν την αποφυγή βραδινού φαγητού, εφόσον έχει προηγηθεί ένα πλούσιο απογευματινό σνακ. Ο λόγος που γίνεται αυτό, είναι επειδή πολλοί άνθρωποι έχουν την τάση να το παρακάνουν με τις βραδινές τους επιλογές, ιδιαίτερα όταν έχουν παραλείψει κάποιο γεύμα μέσα στην ημέρα και «λιμοκτονούν». Πιο συγκεκριμένα, εάν φτάσεις σε σημείο μέχρι το βράδυ να αισθάνεσαι ότι θα λιποθυμήσεις από την πείνα, το πιο πιθανό είναι να μην προσλαμβάνεις τον αριθμό θερμίδων που ενδείκνυται ημερησίως.

Συνεπώς, δεν χρειάζεται να κόψεις μαχαίρι το βραδινό φαγητό ούτε υπάρχει συγκεκριμένη ώρα που μετατρέπει μαγικά το φαγητό σε λίπος. Το μόνο που αρκεί είναι να προτιμάς ελαφριές επιλογές που θα σε χορτάσουν, αλλά δεν θα σε παραφουσκώσουν.  

1 θερμίδα, είναι πάντα 1 θερμίδα

Μύθος

Το 1+1 = 2 στα μαθηματικά είναι ακριβές και κοινώς αδιαμφισβήτητο. Όταν όμως πρόκειται για διατροφή και – ακόμα πιο σύνθετα – για τον ανθρώπινο οργανισμό, θερμίδα από θερμίδα διαφέρει. Αναλυτικότερα, μια θερμίδα «καλού» υδατάνθρακα, που παίρνουμε για παράδειγμα από τροφές ολικής αλέσεως ή φρούτα, δεν είναι εξίσου θρεπτική όσο μια θερμίδα «κακού» υδατάνθρακα, που παίρνουμε από ζαχαρώδεις τροφές.

Γι’ αυτό, επιλέξτε ο αριθμός θερμίδων που μπαίνει στον οργανισμό σας να προέρχεται από τροφές που ενεργοποιούν τον μεταβολισμό και είναι πλούσιες σε θρεπτικά συστατικά. Προτιμήστε τροφές ολικής αλέσεως, φρούτα και λαχανικά και μειώστε την κατανάλωση ζάχαρης και «άσπρων» τροφών – όπως τα συνηθισμένα ζυμαρικά ή το άσπρο ψωμί.

Φάε μόνο όταν πεινάς

Μύθος

‘Τρώγοντας έρχεται η όρεξη’, λέει η παροιμία και όλα δείχνουν πως ταιριάζει γάντι με τη σωστή διατροφή. Οι άνθρωποι που συνηθίζουν να παραλείπουν γεύματα έχουν την τάση να καταναλώνουν περισσότερο φαγητό από το κανονικό σε ένα μόλις γεύμα, με την πεποίθηση ότι αναπληρώνουν για το φαγητό που δεν έφαγαν μέσα στη μέρα. Αντίστοιχα, ο οργανισμός όσων καταναλώνουν λιγότερες θερμίδες από το κανονικό τείνει να κρατά το λίπος και να καίει πολύ λιγότερες θερμίδες.

Η κατανάλωση μικρών και συχνών γευμάτων κατά της διάρκεια της μέρας είναι προτιμότερη, καθώς βοηθά στην ενεργοποίηση του μεταβολισμού και την καύση θερμίδων, ενώ παράλληλα προστατεύει το σώμα μας από ανεπιθύμητες αδυναμίες και κόπωση λόγω πιθανής έλλειψης ενέργειας. Συνεπώς, δεν χρειάζεται να είναι άδειο το στομάχι για να επιλέξετε ένα θρεπτικό σνακ.  

Δεν υπάρχει φαγητό-θαύμα που καίει θερμίδες

Αλήθεια

Πράσινο τσάι, γκρέιπφρουτ, βρώμη και άλλα πολλά, έχουν συχνά θεωρηθεί το Α και το Ω για μια υγιεινή διατροφή που οδηγεί στο αδυνάτισμα. Είναι σημαντικό να διαχωρίσουμε την υγιεινή διατροφή από το φαγητό που αδυνατίζει. Καμία τροφή και κανένα φυσικό προϊόν δεν θα κάνει τη δουλειά αντί για εμάς.

Σίγουρα, υπάρχουν τροφές που ενεργοποιούν τον μεταβολισμό και δεν τον επιβαρύνουν με επιπλέον λίπος, παρόλα αυτά η απώλεια βάρους δεν επιτυγχάνεται χωρίς ατομική και συστηματική προσπάθεια. Για πραγματικά αποτελέσματα, βασιστείτε σε μια ισορροπημένη διατροφή και σωματική άσκηση – και όχι σε θαυματουργές τροφές.

Δίαιτα = ΟΧΙ κόκκινο κρέας

Μύθος

Ναι, το κόκκινο κρέας μπορεί να περιέχει σημαντικές ποσότητες λίπους που είναι αχρείαστες ιδιαίτερα κατά την προσπάθεια απώλειας βάρους. Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι είναι και το ίδιο αχρείαστο για μια ισορροπημένη διατροφή. Το κόκκινο κρέας είναι βασική πηγή πρωτεϊνών και σιδήρου, που είναι απαραίτητα για τον οργανισμό. Συνεπώς, το μυστικό κρύβεται στην ποσότητα του κρέατος και όχι σ’ αυτό καθεαυτό. Μπορείτε, λοιπόν, να τρώτε κόκκινο κρέας χωρίς αναστολές περίπου 1 φορά την εβδομάδα. Αρκεί να αφαιρέσετε το εμφανές λίπος και να φροντίσετε η μερίδα του κρέατος να είναι όση η παλάμη του χεριού σας, τόσο σε μέγεθος όσο και σε πάχος.

Μπουκόβσκι: Το νόημα της ζωής

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη DOC TV.

21 Φεβρουαρίου ·

DOC TV

21 Φεβρουαρίου ·

ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΓΕΛΑΜΕ με τις πιθανότητες και για να ζούμε τη ζωή μας τόσο καλά, όπου ο θάνατος θα τρέμει στην ιδέα να μας πάρει. ‪#‎doctvgr‬

Μπουκόβσκι: Το νόημα της ζωής

www.doctv.gr|Από DOC TV | documenting everyday life

 

Μπουκόβσκι: Το νόημα της ζωής «Βρισκόμαστε εδώ για να γελάμε με τις πιθανότητες και να ζούμε τη ζωή καλά» DOCTV.GR 16.02.2016 «ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΣΤΟΝ ΘΕΟ, οι περισσότερες από τις μεγάλες ερωτήσεις έχουν ήδη απαντηθεί. Για τους υπόλοιπους από εμάς, όμως, που δεν μπορούμε να δεχτούμε εύκολα τη συνταγή του Θεού, οι μεγάλες απαντήσεις δεν παραμένουν γραμμένες σε πέτρινες πλάκες. ΠΡΟΣΑΡΜΟΖΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΝΕΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ και ανακαλύψεις. Η αγάπη δεν χρειάζεται να είναι μια εντολή ή μια ρήση. Είμαι ο δικός μου Θεός. ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΜΑΘΟΥΜΕ τη διδασκαλία της εκκλησίας, της πολιτείας και του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Βρισκόμαστε εδώ για να πίνουμε μπίρα. Βρισκόμαστε εδώ για να σκοτώνουμε τον πόλεμο. ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΓΕΛΑΜΕ με τις πιθανότητες και για να ζούμε τη ζωή μας τόσο καλά, όπου ο θάνατος θα τρέμει στην ιδέα να μας πάρει. ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ όλων αυτών των σοφών ανδρών και γυναικών, που μας λένε ότι είμαστε εδώ για διαφορετικούς λόγους αλλά και για τον ίδιο ακριβώς λόγο…». Ο Χένρι Τσαρλς Μπουκόβσκι (Henry Charles Bukowski (16 Αυγούστου 1920-9 Μαρτίου 1994) ήταν ένας Αμερικανός ποιητής και συγγραφέας, που έζησε κυρίως στο Λος Άντζελες. Η πρώτη του ποιητική συλλογή Flower, Fist and Bestial Wail εκδόθηκε το 1959 σε ένα φυλλαδιάκι σε 200 αντίτυπα. Λίγο αργότερα, ο Jon Edgar Webb, ο οποίος εξέδιδε το περιοδικό The Outsider, εντυπωσιάστηκε από τα ποιήματα του Μπουκόβσκι και άρχισε να δημοσιεύει δουλειές του. Έγραψε πάνω από 50 βιβλία, καθώς και πολλά μικρότερα κομμάτια, και έχει αναγνωριστεί ως πολύ σημαντικός για το είδος του, ενώ συχνά αναφέρεται από πολλούς συγγραφείς και ποιητές ως μεγάλη επιρροή. Πηγή: Ithaque [Πηγή: www.doctv.gr]

 

Ο ευκάλυπτος ο βασιλεύων

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Άρωμα Ικαρίας.

21 Φεβρουαρίου ·

Άρωμα Ικαρίας

21 Φεβρουαρίου ·

Ο ευκάλυπτος ο βασιλεύων είναι ένα δέντρο με μεγάλη οικολογική αξία. Εκτός από το καταφύγιο που προσφέρει σε είδη πανίδας, έχει διαπιστωθεί ότι δάση στα οποία κυριαρχεί, στα κεντρικά υψίπεδα της Βικτώριας, απορροφούν περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα, σύμφωνα με μελέτη που πραγματοποιήθηκε από το Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας το 2009. .....http://aromaikarias.blogspot.gr/2016/02/blog-post_46.html

 

Άρωμα Ικαρίας: Ευκάλυπτος ο βασιλεύων

«-Η Νικαριά είπατε, συμπεθέροι; Να σας το πω εγώ τι είναι. Λοιπόν η Νικαριά είναι η φωτιά, που τη φυσούνε ούλοι οι αέρηδες και κανένας δεν την σβήνει.

aromaikarias.blogspot.com|Από Άρωμα Ικαρίας

ΤΑ ΠΤΩΧΕΙΑ ΤΑ ΠΛΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΦΩΤΗ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του Ἀθανάσιος Καλαμαρινός.

21 Φεβρουαρίου ·

‎Ἀθανάσιος Καλαμαρινός‎ έως ΟΣΙΟΣ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ ΑΙΓΙΝΗΣ

21 Φεβρουαρίου ·

ΤΑ ΠΤΩΧΕΙΑ ΤΑ ΠΛΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΦΩΤΗ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ
«Ἐκτήσω τῇ ταπεινώσει τὰ ὑψηλά, τῇ πτωχείᾳ τὰ πλούσια». Αὐτὰ τὰ θαυμάσια λόγια εἶναι παρμένα ἀπὸ τὸ τροπάρι τοῦ ἁγίου Νικολάου καὶ λένε πὼς αὐτὸς ὁ ἅγιος ἀπέκτησε μὲ τὴν ταπείνωση τὰ ὑψηλά, δηλαδὴ ἀξιώθηκε νὰ πάρει μεγάλα πνευματικὰ χαρίσματα μὲ τὴν ταπείνωση, καὶ μὲ τὴ φτώχεια πλούτισε τὴν ψυχή του μὲ οὐράνιους θησαυρούς. Ἀλλὰ αὐτὰ τὰ λόγια εἶναι καὶ γενικὰ σύμβολα γιὰ τὴν Ἑλλάδα καὶ γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία, ποὺ εἶναι ἡ θρησκευτικὴ ἔκφρασή της.
Τὸ «τῇ πτωχείᾳ τὰ πλούσια» εἶναι παρόμοιο μὲ τὸ ἀρχαῖο ρητὸ «καλλιτεχνοῦμεν μετ᾿ εὐτελείας», ποὺ ἐξηγεῖ τὴν ἁπλότητα, τὴν λιτότητα ποὺ ὑπάρχει στὴν τέχνη μας, καὶ γενικὰ σὲ ὅλα μας. Πρῶτα-πρῶτα, ἡ φύση μας εἶναι «τῇ πτωχείᾳ πλουσία», δηλαδὴ φαίνεται ἀπ᾿ ἔξω φτωχή, μὰ στὸ βάθος εἶναι πλούσια. Ἕνα μάτι ποὺ βλέπει μοναχὰ ἐξωτερικὰ καὶ ξώπετσα, δὲ μπορεῖ νὰ νοιώσει τὸ πνευματικὸ βάθος ποὺ ὑπάρχει πίσω ἀπὸ τὰ φαινόμενα....

ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ: ΤΑ ΠΤΩΧΕΙΑ ΤΑ ΠΛΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΦΩΤΗ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ

353agios.blogspot.com|Από Ιστολόγιο ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ

για κάποιους άσχετους

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

 

Αφιερωμένο για κάποιους άσχετους που επιμένουν οτι οι μηχανές δεν σταματούν με ηλεκτρονικό...

Αφιερωμένο για κάποιους άσχετους που επιμένουν οτι οι μηχανές δεν σταματούν με ηλεκτρονικό πόλεμο… ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΓΝΗΤΙΚΑ ΚΥΜΑΤΑ ΣΤΑΜΑΤΟΥΝ…

hellas-now.com

ΑΝΟΙΞΗ ΚΑΙ ΑΓΡΙΟΛΟΥΛΟΥΔΑ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

 

 

 

 

ΑΝΟΙΞΗ ΚΑΙ ΑΓΡΙΟΛΟΥΛΟΥΔΑ

Άνοιξη, ,ας βγούμε στην ποιο κοντινή περιοχή μας να μαζέψουμε λουλούδια

bioathens.com

Άνοιξη, ,ας βγούμε στην ποιο κοντινή περιοχή μας να μαζέψουμε λουλούδια ,ζιζάνια,του αγρού,να μυρίσουμε τα αγριολούλουδα,να δούμε τα όμορφα χρώματα της φύσης να ξαπλώσουμε στο χώμα ,να αγκαλιάσουμε τα δένδρα,να παίξουμε σαν παιδιά,να πάρουμε την ενεργεία της φύσης που ζωντανεύει και αναγεννάτε, ωστόσο όπως τα περισσότερα φυσικά φαινόμενα, έτσι και στις αλλαγές των εποχών, οι Αρχαίοι Έλληνες τις απέδιδαν σε θεϊκή παρέμβαση.
Ένας από τους ωραιότερους μύθους της Ελληνικής μυθολογίας, είναι η ιστορία της Περσεφόνης, κόρης της θεάς Δήμητρας και του Δία, την οποία αγάπησε ο Πλούτωνας και την πήρε μαζί του στον Κάτω Κόσμο. ας τον διαβάσουμε.,και ας μαζέψουμε και αγριολούλουδα για το βάζο μας και για την υγεία μας

Η παπαρούνα των αγρών, επιστημονική ονομασία Μήκων η ροιάς (Papaver rhoeas), μικρό λουλούδι με κόκκινα άνθη μαύρα στη βάση τους, που ανθίζουν την άνοιξη, δίνοντας μαζί με τις μαργαρίτες ένα χαρακτηριστικό χρώμα στην Ελληνική ύπαιθρο.
Αγγειόσπερμο, δικότυλο, ποώδες φυτό η παπαρούνα ανήκει στην τάξη των Μηκωνωδών (Papaverales) και στην οικογένεια Μηκωνοειδών (Papaveraceae). Οι παπαρούνες βρίσκονται στις εύκρατες και ψυχρές περιοχές της Γης. Χαρακτηριστικά τους είναι τα φύλλα τους, που είτε αναπτύσσονται μέσα σε λοβό είτε είναι κομμένα σε διάφορα μέρη διασκορπισμένα, η ύπαρξη ενός γαλακτώδους υγρού στο βλαστό, καθώς και τα μεγάλα τους άνθη που φύονται μεμονωμένα σε μίσχους άφυλλους ή σε φυλλώδεις βλαστούς. Ο καρπός της παπαρούνας είναι πολύσπερμη κάψα.
Το ταραξάκο είναι πολυετές φυτό που φτάνει τα 50 εκ. ύψος, με φύλλα κυκλικά στη βάση, κοίλους μίσχους και κίτρινα άνθη. Πολύ γνωστό φυτό που μοιάζει με το πικρό ραδίκι. Θα το βρούμε παντού, σε λιβάδια, ακαλλιέργητες εκτάσεις, σε βραχώδεις περιοχές, δίπλα στους δρόμους και ως ενοχλητικό «ζιζάνιο» σε χλοοτάπητες. Το ύψος του δεν ξεπερνά τα 25 εκατοστά.

Συλλέγεται στο νεαρό στάδιο και είναι εξαιρετικής ποιότητας λαχανευόμενο φυτό και με πολύ αξιόλογες φαρμακευτικές ιδιότητες, γνωστές από την αρχαιότητα.

Εκτός από βραστό (μπορούμε να βάλουμε και τις ρίζες , αφού αφαιρέσουμε το εξωτερικό τους), τρώγετε και ωμό σε σαλάτα. Ακόμα και τα πέταλα των λουλουδιών του τρώγονται. Επίσης χρησιμοποιούνται οι ρίζες αποξηραμένες, μόνες τους ή μαζί με το φυτό. Εκτός από τη βοτανοθεραπευτική της δράση τις χρησιμοποιούν και σαν υποκατάστατο του καφέ (μετά από ξήρανση).

Θεωρείται ένα από τα καλύτερα χολαγωγά φυτά και επίσης είναι ένα εξαιρετικό διουρητικό. Επίσης είναι πολύ καλό τονωτικό, χωνευτικό και αποτοξινωτικό.

Οι αρχαίοι έλληνες και οι ρωμαίοι το χρησιμοποιούσαν για τις φαρμακευτικές του ιδιότητες. Επίσης πολύ γνωστό στην κινέζικη ιατρική και στους άραβες ιατρούς. Ευρεία χρήση είχε και στο μεσαίωνα.

Παρασκευάζονται από αυτό εκχυλίσματα, βάμματα και διαλύματα.
Το φυτό είναι πλούσιο σε βιταμίνη Α, C, D σίδηρο, κάλιο, μαγνήσιο, ασβέστιο.
Το κάλιο που περιέχει έχει την αξία του διότι σαν διουρητικό που είναι δεν έχουμε απώλειες καλίου, καθώς τις αναπληρώνει με το κάλιο που περιέχει.
Το φυτό περιέχει ένα λευκό γαλακτώδη χυμό (Latex).
Η ρίζα και ο γαλακτώδης χυμός περιέχουν μια πικρή ουσία: τη λακτουπικρίνη (τερπενική λακτόνη), καθώς και τανίνες, ινουλίνη καουτσούκ, τριτερπένια, κουμαρίνες, καροτενοειδή και άλλα.
Καλέντουλα (Calendula officinalis)

Eπιστημονική Oνομασία:

Calendula officinalis

Άλλες Ονομασίες:

κατιφές

ταγέτης

Περιγραφή: Η Καλέντουλα είναι ένα όμορφο αγριολούλουδο, πολύ συνηθισμένο στην Ευρωπαϊκή ύπαιθρο. Ανήκει στην οικογένεια των σύνθετων που αποτελούν την μεγαλύτερη οικογένεια στο φυτικό βασίλειο. Είναι συγγενικό φυτό με τη μαργαρίτα. Η Καλέντουλα είναι μονοετές φυτό με άνθη έντονα κίτρινα ή πορτοκαλί. Η περίοδος ανθοφορίας της είναι πολύ μεγάλη και κρατάει από τον Φεβρουάριο μέχρι τον Οκτώβριο. Η Καλέντουλα αναπτύσσεται κυρίως σε χαμηλότερα υψόμετρα και συναντάται σε χωράφια, πλαγιές και άκρες δρόμων. Χρησιμοποιείται επίσης και ως καλλωπιστικό. Η καλέντουλα είναι ένα άριστο επουλωτικό με πολύτιμες θεραπευτικές και καλλυντικές ιδιότητες. Τα άνθη της περιέχουν αιθέρια έλαια, σαπωνίνες, φλαβονοειδή, βιταμίνη C, ασβέστιο, καροτένια (πρόδρομα μόρια της βιταμίνης Α) και σημαντικές ποσότητες πυριτίου. Ο συνδυασμός του πυριτίου και της προστατευτικής βλέννας που περιέχει, καθιστά την καλέντουλα ένα από τα πιο σημαντικά βότανα για την αντιμετώπιση των δερματικών προβλημάτων για την ίαση των οποίων ο οργανισμός πρέπει να αναπλάσει νέους ιστούς. Επιπλέον, οι πηκτίνες που περιέχονται στα φύλλα της την καθιστούν ενυδατικό παράγοντα. Η καλέντουλα χρησιμοποιείται για τη θεραπεία των πληγών και των δερματικών ερεθισμών, των εγκαυμάτων και εκζεμάτων. Ακόμη δίνει ελαστικότητα στο δέρμα και βοηθάει στην αντιμετώπιση των ραγάδων και των ρυτίδων.

Συγκαλλιέργεια με Καλέντουλα: Ο κατιφές προφυλάγει τις ντομάτες, τις φράουλες, τις μελιτζάνες από τους νηματώδεις αν γίνει η φύτευση κοντά. Φυτεύουμε περίπου 2 κατιφέδες ανά μέτρο. Οι εκκρίσεις που παράγουν οι ρίζες του κατιφέ απωθούν αυτά τα μικροσκοπικά σκουλήκια (νηματώδεις). Επίσης με τον κατιφέ θα προσελκύσετε ωφέλιμα έντομα για να απωθήσετε τα βλαβερά.

Η τσουκνίδα ανήκει στο γένος των αγγειόσπερμων φυτών Κνίδη και στην οικογένεια των Κνιδοειδών. Πρόκειται για μονοετές ή πολυετές, ποώδες, αυτοφυές φυτό, με 40 περίπου είδη παγκοσμίως. Ο βλαστός της φτάνει σε ύψος το 1 μέτρο ενώ τα άνθη της είναι μικρά και άοσμα. Ολόκληρο το φυτό καλύπτεται από αδενώδεις τρίχες που κατά την επαφή τους με το δέρμα προκαλούν φαγούρα, πολλές φορές έντονη, τσούξιμο και κοκκινίλα σαν τσίμπημα κουνουπιού, ενώ σπανιότερα αλλεργικές διαταραχές. Αυτό οφείλεται σε ένα δηλητηριώδες υγρό, που περιέχουν οι λεπτές βελόνες του φυτού στη σύσταση του οποίου υπάρχει μυρμηκικό οξύ, ακετυλοχολίνες και ισταμίνες, οι οποίες όμως βελόνες καταστρέφονται με το βράσιμο ή το ψήσιμο. Το πιο δηλητηριώδες είδος τσουκνίδας είναι το γνωστό με την ονομασία φύλλο του διαβόλου που βρίσκεται στη νήσο Τιμόρ.

Στην Ελλάδα απαντώνται τα εξής είδη:

Κνίδη η δίοικος (Urtica dioica)
Κνίδη η καυστηρά (Urtica urens)
Κνίδη η μεμβρανώδης (Urtica membranacea)
Κνίδη η σφαιριδιοφόρος (Urtica pilulifera)
Θεραπευτικές χρήσεις: Οι τσουκνίδες ουσιαστικά είναι ζιζάνια, όμως σε μερικές περιοχές κάποια είδη έχουν μεγάλη οικονομική σημασία. Για παράδειγμα, από ένα είδος τσουκνίδας στην Ασία λαμβάνονται κλωστικές ίνες από τον βλαστό για την παραγωγή υφασμάτων ενώ αποξηραμένες τσουκνίδες δίνονται σαν τροφή σε ζώα. Η τσουκνίδα είναι πλούσια σε μεταλλικά άλατα: ασβέστιο, χαλκό, χλώριο, κάλιο, πυρίτιο, νάτριο, σίδερο. Το αφέψημα του είδους Κνίδη η καυστηρά (Urtica urens), που βρίσκεται και στην Ελλάδα, είναι εξαιρετικό διουρητικό και κατά της πέτρας της χολής, ενώ ο χυμός των σπόρων του σταματά την αιμορραγία. Σύμφωνα με ορισμένους βοτανολόγους βοηθά στην αντιμετώπιση δερματικών εκζεμάτων, συμβάλλει στην μείωση του ουρικού οξέος και γενικώς συμβάλλει στην καλή κυκλοφορία του αίματος. Επίσης χρησιμοποιείται για την καταπολέμηση της τριχόπτωσης. Το είδος κνίδη η δίοικος χρησιμοποιείται ευρέως και στην κουζίνα. Χάρη στα θρεπτικά συστατικά που περιέχει, το υψηλό ποσοστό σε λευκώματα και σε βιταμίνη C οι τσουκνίδες καταναλώνονται ως σαλάτα, σούπα και πολλές φορές αντικαθιστούν το σπανάκι. Η καυστικότητα των τριχιδίων εξουδετερώνεται με το στίψιμο ή με κοχλαστό νερό. Για κατανάλωση θεωρούνται καλύτεροι οι νεαροί τρυφεροί βλαστοί. Όλα τα μέρη του φυτού, υπέργεια και υπόγεια μπορούν να αποξηρανθούν και χρησιμοποιούνται στην παραδοσιακή ιατρική. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην κηπουρική για την καταπολέμηση της ψώρας. Γι αυτό το σκοπο αναμειγνύονται 500-700 γρ. χλωρής ή 200 γρ. αποξηραμένης τσουκνίδας με 5 λίτρα κρύου νερού για ένα εικοσιτετράωρο. Μετά ψεκάζονται τα προσβεβλημένα φυτά.

Ρόκα
Μονοετές, ποώδες φυτό, η ρόκα ανήκει στο γένος Έρουκα (Eruca) της οικογένειας των Κραμβοειδών (συν. Σταυρανθών). Βρίσκεται στις περιοχές της Μεσογείου αυτοφυής (άγρια ρόκα) ή καλλιεργείται, ενώ έχει εγκλιματιστεί και στη βόρεια Αμερική. Η καταγωγή της είναι από τη νοτιοανατολική Ασία. Η ρόκα είναι χειμωνιάτικο φυτό ενώ ανθίζει από το Μάρτιο έως τον Ιούνιο. Το ύψος του φυτού φτάνει τα 80 χιλιοστά με βλαστούς που διακλαδίζονται. Τα άνθη της είναι λευκά με πορφυρές φλέβες ή κιτρινωπά διατεταγμένα και σχηματίζουν ταξιανθίες. Τα φύλλα της είναι πτερωτά και ο καρπός είναι μικρός και κωνικός, ραμφοειδής και φέρει σπόρια ωοειδή,κίτρινου χρώματος.

Ο βλαστός και τα φύλλα της ρόκας τρώγονται σε διάφορες σαλάτες, ενώ σε ορισμένες περιοχές μαγειρεύεται μαζί με κρέας (παραδοσιακό Σλοβένικο πιάτο). Η γεύση της είναι πιπεράτη, αρωματική και ελαφρώς πικρή. Ένα είδος σαλάτας με ρόκα, παρμεζάνα, λιαστές ντομάτες και ξύδι μπαλσάμικο είναι πολύ δημοφιλές στην Ιταλία, Αλβανία, Ισπανία και τελευταία και στην Ελλάδα. Τα τελευταία χρόνια η ζήτηση έχει αυξηθεί και υπάρχουν καλλιέργειες σε πολλές περιοχές. Η άγρια ρόκα έχει πιο πιπεράτη γεύση και πιο έντονο άρωμα από τη καλλιεργούμενη. Από τα σπόρια του φυτού λαμβάνεται ένα ελαφρώς καυστικό έλαιο που χρησιμοποιείται στη φαρμακευτική.

περιγραφή: Η Καλέντουλα είναι ένα όμορφο αγριολούλουδο, πολύ συνηθισμένο στην Ευρωπαϊκή ύπαιθρο. Ανήκει στην οικογένεια των σύνθετων που αποτελούν την μεγαλύτερη οικογένεια στο φυτικό βασίλειο. Είναι συγγενικό φυτό με τη μαργαρίτα. Η Καλέντουλα είναι μονοετές φυτό με άνθη έντονα κίτρινα ή πορτοκαλί. Η περίοδος ανθοφορίας της είναι πολύ μεγάλη και κρατάει από τον Φεβρουάριο μέχρι τον Οκτώβριο. Η Καλέντουλα αναπτύσσεται κυρίως σε χαμηλότερα υψόμετρα και συναντάται σε χωράφια, πλαγιές και άκρες δρόμων. Χρησιμοποιείται επίσης και ως καλλωπιστικό. Η καλέντουλα είναι ένα άριστο επουλωτικό με πολύτιμες θεραπευτικές και καλλυντικές ιδιότητες. Τα άνθη της περιέχουν αιθέρια έλαια, σαπωνίνες, φλαβονοειδή, βιταμίνη C, ασβέστιο, καροτένια (πρόδρομα μόρια της βιταμίνης Α) και σημαντικές ποσότητες πυριτίου. Ο συνδυασμός του πυριτίου και της προστατευτικής βλέννας που περιέχει, καθιστά την καλέντουλα ένα από τα πιο σημαντικά βότανα για την αντιμετώπιση των δερματικών προβλημάτων για την ίαση των οποίων ο οργανισμός πρέπει να αναπλάσει νέους ιστούς. Επιπλέον, οι πηκτίνες που περιέχονται στα φύλλα της την καθιστούν ενυδατικό παράγοντα. Η καλέντουλα χρησιμοποιείται για τη θεραπεία των πληγών και των δερματικών ερεθισμών, των εγκαυμάτων και εκζεμάτων. Ακόμη δίνει ελαστικότητα στο δέρμα και βοηθάει στην αντιμετώπιση των ραγάδων και των ρυτίδων.

Συγκαλλιέργεια με Καλέντουλα: Ο κατιφές προφυλάγει τις ντομάτες, τις φράουλες, τις μελιτζάνες από τους νηματώδεις αν γίνει η φύτευση κοντά. Φυτεύουμε περίπου 2 κατιφέδες ανά μέτρο. Οι εκκρίσεις που παράγουν οι ρίζες του κατιφέ απωθούν αυτά τα μικροσκοπικά σκουλήκια (νηματώδεις). Επίσης με τον κατιφέ θα προσελκύσετε ωφέλιμα έντομα για να απωθήσετε τα βλαβερά.

Καλόγερος (Erodium cicutarium)

Eπιστημονική Oνομασία:

Erodium cicutarium

Άλλες Ονομασίες:

περδικονύχι

πιρουνάκι, χτενάκι

βελονιά

Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 60 εκατοστά Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Μαζεύεται τρυφερός τον χειμώνα μέχρι την άνοιξη πριν ανθίσει. Χρησιμοποιείτε κυρίως σε πίτες αλλά και σε ομελέτες με λαχανικά.

Οι εδαφικές συνθήκες που φυτρώνει και αναπτύσσεται το φυτό, ποικίλουν. Προσαρμόζεται σε εδάφη με διαφορετική οξύτητα και μπορεί να αναπτυχθεί και σε αμμώδη, αργιλώδη και πηλώδη εδάφη. Παρόλα αυτά, χρειάζεται ξηρό ή υγρό έδαφος, δεν μπορεί όμως να αναπτυχθεί υπό σκιά. Ο καλόγερος ευδοκιμεί σε αγρούς, γρασίδι, πετρώδεις περιοχές αλλά και στις πλευρές των δρόμων.

Σενέκιο (Senecio Vulgaris)

Eπιστημονική Oνομασία:

Senecio Vulgaris

Άλλες Ονομασίες:

Σενέτσιο , Σηνέτσιο,

Μαρτιάκος, Ογλίγορας

μουλαρόχορτο, Γληγοράς

Περιγραφή: Τα άνω φύλλα αγγίζουν το μίσχο, ενώ τα χαμηλότερα έχουν δικό τους κοντό κοτσάνι. Οι κοτυληδόνες είναι μακρόστενες, με λείες άκρες. Τα πρώτα όμως αληθινά φύλλα έχουν λοβούς και το ζιζάνιο έχει ινώδες ριζικό σύστημα. . Οι μίσχοι είναι ορθοί, με κλαδιά, άτριχοι, ενώ το ύψος τους κυμαίνεται από 10 έως 50 εκ. Τα άνθη φύονται σε ταξιανθίες, και κάθέ κεφαλή άνθους αποτελείται από πολλά δισκοειδή άνθη. Οι κεφαλές είναι κίτρινες με μήκος 0,6-1,25 εκ. Το αχαίνιο είναι κόκκινο-καφέ με απαλό λευκό χνούδι που ενισχύει τη διάδοση δια του ανέμου. Η περίοδος ανθοφορίας εκτείνεται από το Μάη μέχρι τον Οκτώβρη.

Οταν ωριμάζουν οι σπόροι του καλύπτονται από ένα λευκό υλικό σα βαμβάκι, που λέγεται pappus. Αυτό του το χαρακτηριστικό, δίνει στο σπόρο τη δυνατότητα να διανύει μεγάλες αποστάσεις με τον άνεμο.

Το αποκαλούν μουλαρόχορτο, επειδή το τρώνε τα μουλάρια καθώς περνούν από εκεί που φυτρώνει -πλάι στους δρόμους και τα μικρά μονοπάτια.

Είναι δηλητηριώδες, και στην Αγγλία το μαζεύουν πριν αφήσουν τα ζώα για βοσκή.

Παρ’ όλο που χρησιμοποιήθηκε παλαιότερα ως φάρμακο για δυσμηνόρροια και αμηνόρροια, σήμερα λόγω τοξικότητας δεν χρησιμοποιείται ούτε στην Ιατρική ούτε στο μαγείρεμα.

Μελισσοκομική αξία: Δεδομένης της εποχής που ανθίζει, η ύπαρξή του είναι σημαντική για τις μέλισσες που το επισκέπτονται και συλλέγουν την γύρη του.

Γάλιο (Κολλητσίδα)

Περιγραφή: Η κολλητσίδα είναι ένα εύρρωστο ζιζάνιο που τυλίγεται γύρω από τους φράχτες με δενδρύλλια ή από τους θάμνους των κήπων ξεπετώντας μακριούς, κολλώδεις βλαστούς.

Οι νεαροί βλαστοί είναι από τα πρώτα ζιζάνια που βγαίνουν την άνοιξη, και δίνουν ένα εξαιρετικό καθαριστικό τονωτικό. Επίσης, μαγειρεύονται, με ελαφρύ σωτάρισμα, όπως το σπανάκι.

Στην Ελλάδα χρησιμοποιείται και το Galium verum(αγριορίζαρο).

Διαβάστε περισσότερα για Γάλιο (Κολλητσίδα)

Η Βρώμη: Περιγραφή, θεραπευτικές ιδιότητες, διατροφική αξία, φωτογραφίες.
Διαβάστε περισσότερα για Βρώμη | εδωδιμότητα: θεραπευτικόφαγώσιμο
Γλυκόριζα η λεία

Η γλυκόριζα έχει χαρακτηριστική γλυκιά γεύση που οφείλεται σε μία γλυκαντική ουσία, τη γλυκοριζίνη. Αυτή η ουσία είναι 50 φορές πιο γλυκιά από τη ζάχαρη

Eucalyptus globulus

Ο ευκάλυπτος είναι αγγειόσπερμο, δικότυλο, ιθαγενές φυτό και ανήκει στην τάξη Μυρτώδη και στην οικογένεια των Μυρτοειδών. Περιλαμβάνει 550 περίπου είδη μεγάλων ως επί το πλείστον δέντρων που καλλιεργούνται στις εύκρατες περιοχές για εμπορική εκμετάλλευση και για τη σκιά τους.

Τα φύλλα του είναι μακριά , δερματώδη και κρέμονται από το δέντρο. Ο καρπός είναι κάψα που περιβάλλεται από μία θήκη και περιέχει πολλά μικρά σπόρια ενώ τα άνθη όταν ανοίγουν ενώνονται μεταξύ τους σχηματίζοντας ένα μικρό δοχείο. Τα φύλλα πολλών ειδών περιέχουν ένα έλαιο γνωστό και ως ευκαλυπτέλαιο που χρησιμοποιείται στη φαρμακευτική σε διάφορα σπρέι κατά της ρινικής καταρροής. Από τον κορμό κάποιων άλλων ειδών λαμβάνεται η ρητίνη, χρήσιμη στη βυρσοδεψία και στη φαρμακευτική. Τα δέντρα είναι ψηλά και μπορούν να φτάσουν σε ύψος και τα 90 μέτρα και η περιφέρεια του κορμού τα 8 μέτρα. Είναι τα ψηλότερα ανθοφόρα φυτά.

Ο φλοιός του ευκαλύπτου έχει χρήσεις στη βυρσοδεψία, ενώ το ξύλο του, επειδή έχει την ιδιότητα να είναι σκληρό και στερεό, έχει χρήσεις στη ναυπηγική σε βαριές και ελαφριές κατασκευές, στην κατασκευή αποβάθρων, στη γεφυροποιία, σε τηλεγραφικούς στύλους και σε οικοδομές. Στην Αυστραλία χρησιμοποιείται ως καύσιμο. Επίσης χρησιμοποιείται πολύ σε αναδασώσεις γιατί αναπτύσσεται πολύ γρήγορα ενώ παράλληλα δεν είναι ευαίσθητος στις διάφορες ασθένειες.

Στην Ελλάδα βρίσκουμε το είδος Ευκάλυπτος ο σφαιρικός (Eucalyptus globulus) που φτάνει σε ύφος τα 80 μέτρα. Ο ευκάλυπτος εισήχθη στην Ελλάδα από τον βοτανολόγο και λόγιο Θεόδωρο Ορφανίδη το 1862. Έχει ξερό φλοιό που μαδάει βγάζοντας μακριές ταινίες αφήνοντας τον κορμό λείο και το χρώμα του σταχτίλευκο. Καλλιεργείται κυρίως στη νότια Ελλάδα και στη Χαλκιδική και βρίσκεται σε δάση και κήπους.

Μερικοί τον φυτεύουν στον κήπο του σπιτιού τους αφού εκτός της σκιάς και της δροσιάς που παρέχει έχει τη δυνατότητα να απομακρύνει και τα κουνούπια

πηγη

alekati.gr