Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Θεοδόσης Τάσιος - Τheodosis Tasios.

6 Μαρτίου ·

Θεοδόσης Τάσιος - Τheodosis Tasios

5 Μαρτίου · Αθήνα, Περιφέρεια Αττικής ·

http://antikleidi.com/…/8eodoshs-tasios-h-kalh-paideia-ein…/

 

 

Θεοδόσης Τάσιος: Η καλή Παιδεία είναι θέμα εθνικής επιβίωσης

«Ουσιαστικά είμαστε μαστροποί των παιδιών μας, διότι δανειστήκαμε αφειδώς για να περάσουμε καλά, αλλά τα δανεικά θα τα πληρώσουν οι επόμενες γενιές.…

antikleidi.com

Θεοδόσης Τάσιος: Η καλή Παιδεία είναι θέμα εθνικής επιβίωσης

16/02/2016

Αντικλείδι

Άρθρα / Συνεντεύξεις, Πολιτική

Προσθήκη σχολίου

 

«Ουσιαστικά είμαστε μαστροποί των παιδιών μας, διότι δανειστήκαμε αφειδώς για να περάσουμε καλά, αλλά τα δανεικά θα τα πληρώσουν οι επόμενες γενιές. Προτάξαμε μια ηθική προτεραιότητα που συγκεφαλαιωνόταν στο “εγώ, εδώ και τώρα”, ενώ η λυδία λίθος του ηθικού ενεργήματος είναι το “εσύ, αλλού και ύστερα”. Το στένεμα της αντίληψής μας για το πώς πρέπει να λειτουργεί η κοινωνία μας, συνιστά την αποτυχία μας» συνοψίζει χαρακτηριστικά ο Θεοδόσης Τάσιος.

Ο λόγος του πανεπιστημιακού ήταν πάντα καίριος στα χρόνια της μεταπολίτευσης - τόσο από τα έδρανα του ΕΜΠ όσο και από άλλα εσωτερικά και διεθνή φόρα. Εχει δημοσιεύσει 430 επιστημονικές εργασίες και συγγράψει 49 βιβλία σε διάφορες γλώσσες και είναι επίτιμος διδάκτωρ έξι πανεπιστημίων. Μετά άλλον έναν δύσκολο για την Ελλάδα χρόνο, στην κουβέντα μας ανέδειξε την πίκρα του για την πορεία της χώρας τις τελευταίες δεκαετίες, αλλά και τη δική του δύναμη να κοιτάζει μπροστά, συμπυκνώνοντας τη σοφία της ηλικίας και της ευρύτατης -σπάνιας-παιδείας. «Νιώθω την ίδια ταπείνωση, που ένιωθα κατά τη δικτατορία.

Εχω δώσει περί τις χίλιες διαλέξεις, στην προσπάθειά μου να συμβάλω στη βελτίωση της γνωσιακής και της ηθικοπολιτικής αυτοσυνειδησίας. Τα ίδια υποστήριζα και λίγο μετά την πτώση της Χούντας, όταν αρχίσαμε να ξεχνάμε τα ιδεώδη μας, όμως φτάσαμε σήμερα και τίποτε δεν έχει αλλάξει. Κατά έναν τρόπο απέτυχα», ήταν τα πρώτα του λόγια στο εντευκτήριο του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου συναντηθήκαμε.

«Ωστόσο...» λέει, και αφήνει μετέωρο τον λόγο του με μια μικρή παύση. «Ωστόσο, είμαι αγωνιστικά απαισιόδοξος. Επ’ αγαθώ η διάψευση της απαισιοδοξίας» προσθέτει χαμογελώντας.

Ο παράγων άνθρωπος

«Πολλοί πολιτικοί και επιστήμονες φαντάζονται ότι οι κοινωνίες είναι κουρδισμένα κουτιά, απουσία του ανθρώπου. Δεν πιστεύω ότι είναι έτσι. Ο Ινδός οικονομολόγος Αμάρτια Σεν πήρε το 1998 το Νομπέλ Οικονομικών Επιστημών για τη θεωρία της κοινωνικής επιλογής, ουσιαστικά επειδή υπέδειξε ότι η πολιτική είναι ηθική. Ο Αριστοτέλης έλεγε πως ό,τι κάνεις για τον άλλον, το κάνεις για σένα, για να εισπράττεις χαρά. Για να ενεργήσουμε με σοβαρότητα και προς όφελος όλων, δεν χρειάζεται να ζούμε επαίνους μετά θάνατον. Το κέρδος μας ως πολίτες πρέπει να το εισπράττουμε τώρα, σαν μια μπροστάντζα της χαράς που προσφέρουμε στον άλλο. Βέβαια, ο Μπέρτραντ Ράσελ είχε κατηγορήσει τον Αριστοτέλη για εγωισμό. Φαίνεται ότι και οι μεγαλοφυΐες δεν εμποδίζονται να λένε πότε-πότε και καμιά σαχλαμάρα, γιατί είναι δεσμευμένοι από τα δεσμά υψηλών θεωριών» παρατηρεί. «Αλλο αν ο Ράσελ -Βρετανός, φιλόσοφος και ειρηνιστής με Νομπέλ Λογοτεχνίας το 1950- έχει αφήσει εμβληματική κληρονομιά εναντίον κάθε είδους φανατισμού, τη φράση του: “Δεν θα πέθαινα ποτέ για τις ιδέες μου, γιατί μπορεί να έκανα λάθος”» συμπληρώνει.

– Τι είναι, λοιπόν, η ηθικοπολιτική αυτοσυνειδησία;

– Η αντίληψη του πρακτέου κατά τέτοιον τρόπο ώστε να βελτιστοποιηθούν όλες οι ανάγκες του λαού για την παρούσα και κυρίως για τις επόμενες γενιές. Σε αυτόν τον στόχο, το ελληνικό κράτος και η κοινωνία απέτυχαν, και δη τις τελευταίες δεκαετίες. Τα δείγματα ότι η κοινωνία δεν πάει καλά δεν ήταν άγνωστα. Επί χρόνια όλες οι συντεχνίες κατάφερναν να παίρνουν αυξήσεις έτσι ώστε να φτάσουμε να έχουμε απολαβές 30% υψηλότερες από την Ισπανία, παρότι τα οικονομικά της χώρας χειροτέρευαν. Οι πολιτικοί έκαναν αυτό που ήθελε ο λαός, με απόλυτη ακρίβεια. Από κάτω ήταν η πίεση. Δείτε, για παράδειγμα, την κατάληξη της πρότασης Γιαννίτση για μεταρρύθμιση στο ασφαλιστικό σύστημα. Ο Γιαννίτσης πρότεινε «στερήσεις εδώ και τώρα για χάρη του εκεί και ύστερα». Απέτυχε, διότι ξεσηκώθηκε ο λαός που δεν μπορούσε να διανοηθεί μια τέτοια στάση.

 

– Είναι θέμα παιδείας μας; Μήπως την κύρια ευθύνη την έχουν οι πολιτικοί;

– Η λύση δεν μπορεί να είναι μονόπλευρη. Ας θυμηθούμε τι θα πει «πολιτική λύση». Μια τέτοια λύση εκφράζει αξιακές προτεραιότητες. Π.χ. θυσιάζουμε την αύξηση των συντάξεων για χάρη της βελτίωσης του οδικού δικτύου. Καμιά επιστήμη δεν μπορεί να λάβει τέτοιες αποφάσεις. Η επιστήμη οφείλει να περιγράφει λεπτομερώς το κόστος και τις συνέπειες μιας τέτοιας προτίμησης. Από την πλευρά του, πολιτικός που «αναγγέλλει» την απόφασή του, χωρίς πλήρη περιγραφή των συνεπειών της είναι απατεών (αθελήτως βέβαια...).

Αυξήσεις στους δασκάλους και συνεχής αξιολόγηση

«Αρχίζει να ακούεται έντονα ο “ξύλινος λόγος” μόλις διαβάσεις τις πρώτες σελίδες των σχολικών βιβλίων της Αγωγής» λέει, τονίζοντας μία πρότασή του η οποία συχνά επανήλθε κατά τη διάρκεια της κουβέντας μας:

«Μας χρειάζεται ένα δεκαπενταετές πλάνο ηθοπαιδείας. Η ηθοπαιδεία είναι η μύηση στο γλυκό κρασί της φιλότητας. Δεν είναι κατάλογος φρονηματισμού, ούτε μετακένωση γνώσεων, όπως επιχειρεί το σημερινό σχολείο. Αγωγή σημαίνει μαθητεία, μύηση, συμμετοχή, παράδειγμα, βίωμα. Αυτά είναι ανεπαρκή στο σημερινό εκπαιδευτικό σύστημα και για να μπορέσουν να περάσουν από τη μία γενιά στην άλλη και να αποκτήσουν στέρεες βάσεις στην κοινωνία, χρειάζονται μία δεκαπενταετία παλλαϊκής προσπάθειας». Ο κ. Τάσιος προσθέτει: «Είναι μάλλον προφανές ότι χρειαζόμαστε όξυνση του ηθικού ενεργήματος για να δημιουργήσουμε καλύτερους πολίτες. Μία αίσθηση πειστικού καθήκοντος. Αλλιώτικα, δεν δομείται κοινωνία. Θα υποφέρουμε, αλλά με το παράδειγμά μας θα μειώσουμε τις δυσμενείς συνέπειες της αθλιότητας που άλλοι προκάλεσαν, και αυτό, ανακουφίζοντας την επόμενη γενιά, θα μας δώσει χαρά και ικανοποίηση. Είναι ζήτημα αξιακών, δηλαδή πολιτικών προτεραιοτήτων για τη χώρα». Εστιάζει στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση: «στα Νηπιαγωγεία διαμορφώνονται οι άνθρωποι με το πολιτικό ήθος» λέει. Του επισημαίνω ότι για να γίνουν ουσιαστικές και με θεμέλια αλλαγές στην εκπαίδευση, χρειάζονται εκτός από την πολιτική στρατηγική, και εκπαιδευτικοί που να μπορέσουν να την κάνουν πράξη. Και αυτό ίσως δεν απαιτεί μόνο επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, αλλά και αλλαγή της κουλτούρας τους.

«Είναι πράγματι εξαιρετικά δύσκολο να βρεις σήμερα τους 120.000 (όσοι δηλαδή υπηρετούν στα σχολεία) πολύ καλούς δασκάλους – δημόσιους λειτουργούς, που χρειαζόμαστε. Φοβούμαι ότι κάμποσοι απ’ αυτούς είναι ίσως βαλτωμένοι στην ήσσονα προσπάθεια, όπως και κάμποσοι από εμάς. Ωστόσο, η δουλειά τους έχει αμεσότερη συνέπεια για το μέλλον της χώρας μας. Αρα, και τους μισθούς τους οφείλουμε να αυξήσουμε και τις διαδικασίες πρόσληψης και συνεχούς αξιολόγησής τους να ουσιαστικοποιήσουμε. Οπως φαίνεται ότι έγινε στην Κύπρο πριν από λίγες δεκαετίες με λαμπρά αποτελέσματα στη στάθμη μόρφωσης σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες. Είναι δυσανάλογα μεγάλες οι επιπτώσεις για το μέλλον των πολιτών. Ολα τα σημερινά προβλήματα της παιδείας πάντως, είναι καθρέφτισμα των προβλημάτων του λαού».

Είναι όνειδος να θέλουμε να διοικούν το πανεπιστήμιο παιδιά λυκείου

– Πώς βλέπετε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με τη σύμπλευση των Ανεξάρτητων Ελλήνων για δεύτερη φορά;

– Δεν άκουσα έναν συγκροτημένο πολιτικό λόγο, με το υπόβαθρο του Ορθού Λόγου της Κοινωνικής Αριστεράς που δεν αλληθωρίζει με ολοκληρωτισμούς. Αντ’ αυτού, ακούγοντας τις αντιφατικές φλυαρίες ορισμένων -λίγων, ευτυχώς- υπουργών, αγωνιούσα μήπως μας φέρουν πίσω στην ευδαίμονα Βενεζουέλα. Ωστόσο, αποδεικνύεται τώρα εντονότερα το ευρύτερο έλλειμμα πολιτικής αυτοσυνειδησίας μας, για το οποίο μιλούσα τον περασμένο Γενάρη στο περιοδικό Economist.

– Γιατί πιστεύετε ότι τα εκλογικά ποσοστά της Χρυσής Αυγής διατηρήθηκαν σε τέτοια επίπεδα;

– Eχω αναφερθεί στο παρελθόν στο έλλειμμα δημοκρατικότητας ενός μικρού τμήματος του λαού μας, καθώς και στην πολιτική αφέλεια της πίστης σε ολοκληρωτικές δήθεν λύσεις, τρομάρα μας. Δεν ντρέπομαι λοιπόν να παραδεχθώ ότι δεν εκπλήσσομαι από τη σταθερότητα των ποσοστών των οπαδών του ολοκληρωτισμού.

– Ο πρώην υπουργός Παιδείας Αριστείδης Μπαλτάς ήταν συνάδελφός σας στο ΕΜΠ. Ξεκίνησε τη θητεία του με περγαμηνές αλλά γρήγορα απογοήτευσε πολλούς με τις επιλογές του.

– Ο Αριστείδης Μπαλτάς είναι προικισμένος επιστήμων και πολύ καλός δάσκαλος. Πρωτοστάτησα ως εισηγητής στη βράβευσή του με το βραβείο εξαίρετης πανεπιστημιακής διδασκαλίας Ξανθόπουλου – Πνευματικού. Oμως, πρόσφατα σχημάτισα την εντύπωση ότι ενδέχεται να υπόκειται στα δεσμά ορισμένων ιδεοληψιών. Για παράδειγμα, η πρόταση για κατάργηση της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας. Αν θέλεις να αποκαταστήσεις τη δημοκρατία στα πανεπιστήμια, οφείλεις να έχεις το θάρρος να παραδεχθείς ότι η εκλογική διαδικασία με τις κάλπες έχει προβλήματα, έχει στοιχεία αντιδημοκρατικότητας. Oλοι γνωρίζουμε τα περιστατικά βίας από μειοψηφίες φοιτητών κατά τη διάρκεια εκλογών με κάλπη. Το τελευταίο που θα φανταζόμουν είναι να χαρακτηρίζεται η ηλεκτρονική ψηφοφορία αντιδημοκρατική στα ελληνικά ΑΕΙ!

– Θεωρείτε επικοινωνιακό του λάθος να χαρακτηρίσει ρετσινιά την αριστεία;

– Το λάθος είναι κατ’ αρχήν φιλοσοφικό. Oταν κάποιος θέλει να χτυπήσει τον ελιτισμό, δεν το κάνει επειδή υπάρχουν παιδιά με μυαλό που θέλουν να φοιτήσουν σε ένα καλύτερο σχολείο. Το κάνει επειδή επιδιώκει να περιορίσει την κοινωνική αδικία ενώπιον της παιδείας. Θα έπρεπε, λοιπόν, να στρέψει τις ενέργειές του εκεί που γεννιέται η αδικία, στο μορφωτικό και οικονομικό επίπεδο των γονέων, δηλαδή. Ο Κένεντι υποκαθιστούσε τη μορφωτική υστέρηση των γονέων με μία πολιτική παρέμβαση μορφωτικού χαρακτήρα στη ρίζα, μέσα στα σπίτια των φτωχών. Τις ίδιες παρεμβάσεις στις γειτονιές έκαναν και οι Γάλλοι σοσιαλιστές. Αντί να κάνει κάτι ανάλογο, η ελληνική κυβέρνηση επέλεξε να εκδικηθεί τα παιδιά που έχουν μυαλό και δεν τα αφήνει να φοιτήσουν, μέσω εξετάσεων, στα Πρότυπα σχολεία για να αναπτύξουν τις ικανότητές τους, όπως δικαιούνται ως πολίτες. Αυτό είναι αυτοκτονικό για τον λαό που περιμένει να φάει ψωμί απ’ τα καλά μυαλά του και απαράδεκτο για τα παιδιά.

 

Τα Συμβούλια Ιδρυμάτων

– Πώς κρίνετε την κατάργηση των Συμβουλίων στα ΑΕΙ, όπου μετείχαν Ελληνες πανεπιστημιακοί που διαπρέπουν στο εξωτερικό;

– Είναι όνειδος να θέλουμε να διοικούν το πανεπιστήμιο τα παιδιά του Λυκείου που μόλις εισήλθαν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, και όχι εκείνα τα παιδιά που βγήκαν από τα ελληνικά πανεπιστήμια και τώρα διαπρέπουν. Εξάλλου, ο εναγκαλισμός κάμποσων πρυτάνεων με τα θλιβερά, ενδοσχολικά παραρτήματα των κομμάτων, πώς αλλιώς θα παταχθεί; Αφήστε λοιπόν τον θεσμό των Συμβουλίων να δοκιμασθεί, και τότε τον ξανακρίνουμε. Εμπειρικά όμως και όχι με ιδεολογικά κριτήρια.

«Οι επιλογές αυτές μπορεί να οφείλονται στο ότι εμείς πιστεύουμε πως είμαστε καλύτεροι από τους δυτικούς που εφαρμόζουν τέτοια συστήματα, και άρα δεν τα χρειαζόμαστε. Αλλωστε, είμαστε απόγονοι του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού» παρατηρώ.

«Ας τα αφήσουν αυτά τα ελληναράδικα. Μπορεί να ήταν απαραίτητα για την τόνωση της εθνικής μας ταυτότητας το 1800, αλλά τώρα; Εκμεταλλευόμαστε ένα κλέος στο οποίο δεν συνεργήσαμε. Γιατί; Και αυτή η στάση είναι θέμα παιδείας, κουλτούρας» λέει και αφού κοντοστέκεται λίγο, τονίζει: «Ισως στο παρελθόν, το επαρκές κίνητρο για να αποκτήσει ένας νέος καλύτερη παιδεία από τους γονείς του ήταν να ξεπεράσει την άθλια κοινωνική διαστρωμάτωση. Τώρα πλέον, μετά την πολλαπλή κρίση που έχει βιώσει η χώρα, είναι και θέμα εθνικής επιβίωσης. Άλλωστε, η παιδεία είναι εισπνοή παρελθόντος και εκπνοή μέλλοντος».

Η συνάντηση

Συναντηθήκαμε προ καιρού, μεσημέρι καθημερινής, στο εντευκτήριο του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο κτίριο «Κωστής Παλαμάς» επί της οδού Ακαδημίας. Δεν ήταν δύσκολο να επιλέξει χώρο, καθώς όπως μου είπε «κινείται στο κέντρο». Πριν καθήσουμε, περπατώντας παρατηρήσαμε προσωπογραφίες πρυτάνεων και πανεπιστημιακών του ΕΚΠΑ, καθώς και τα υπόλοιπα έργα που εκτίθενται στο διώροφο κτίριο. Επιλέξαμε φιλέτο σολομού και σαλάτα και το γεύμα έκλεισε με γαλλικό καφέ για τον κ. Τάσιο, μια μπίρα χωρίς αλκοόλ για μένα. Ο λογαριασμός ήταν 23 ευρώ.

Oι σταθμοί του

1930
Γεννιέται στην Καστοριά.

1948-1954
Σπουδές Πολιτικού Μηχανικού στο ΕΜΠ και στο Παρίσι.

1955-1965
Μελετητής Γεφυροποιίας και έργων Εδαφομηχανικής.

1964-1997
Καθηγητής ΕΜΠ, πρόεδρος διεθνών επιστημονικών οργανισμών, σύμβουλος στον ΟΗΕ και στην Ευρωπαϊκή Ενωση.

1966
Γάμος με τη Ρέα Ιωαννίδου.

1985
Επίτιμος καθηγητής πανεπιστημίου Νανγκίν (Κίνα).

1986
Μετάλλιο της πόλης των Παρισίων.

2004
Επίτιμος πρόεδρος Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας.

2004
Εκλογή στην Ακαδημία Επιστημών του Τορίνο.

2013
International Award of Merit in Structural Engineering.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΛΑΚΑΣΑΣ

Πηγή: kathimerini

Φωτογραφίες: kahn & selesnick

Αντικλείδι , http://antikleidi.com
Συναφές: 
Η επιτυχία είναι μια άσκηση στην αποτυχία - Δ. Τριχόπουλος
Χρ.Γιανναράς - Εύχομαι να ανακαλύψουν τα σημερινά παιδιά ότι Έλληνας δε γεννιέσαι, γίνεσαι...
 

ιδέες

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το άλμπουμ του χρήστη Manualidades y muchas COSAS MAS.

6 Μαρτίου · 

 

+6.770

Οι 115 πίνακες που ζωντάνεψαν

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη DOC TV.

6 Μαρτίου ·

DOC TV

5 Μαρτίου ·

Ένας καλλιτέχνης κατάφερε να «φυσήξει» ζωή σε αγαπημένα κλασικά έργα μεγάλων ζωγράφων. Δείτε το βίντεο με κλειστά φώτα και σε full screen :) ‪#‎doctvgr‬

VIDEO: Οι 115 πίνακες που ζωντάνεψαν

www.doctv.gr|Από DOC TV | documenting everyday life

Ρίχνει ένα Ποτήρι Αλάτι μέσα στο Νεροχύτη

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Το Xωνί.

6 Μαρτίου ·

Το Xωνί

5 Μαρτίου ·

δεν πάει ο νους σας

Ρίχνει ένα Ποτήρι Αλάτι μέσα στο Νεροχύτη. Ο λόγος; Δεν Πάει το Μυαλό σας!

redder.gr

Το αλάτι είναι από πιο συνηθισμένα συστατικά που μπορεί να βρεθεί σε κάθε σπίτι. Αλλά το γνωρίζατε ότι το αλάτι έχει πολλές χρήσεις εκτός από τη μαγειρική;

Στο βίντεο που ακολουθεί, θα μάθετε 7 διαφορετικούς τρόπους για να εκμεταλευτείτε τις χρήσεις του αλατιού, που ποτέ δεν είχατε φανταστεί!

1. Αν κόλλησε κάτι στην επιφάνεια στο σίδερό σας, πάρτε ένα αντικολλητικό φύλλο, και ρίξτε στην επιφάνειά του λίγο αλάτι. Βάλτε στην υψηλή σκάλα το σίδερό σας και περάστε το πάνω από το αλάτι. Το σίδερό σας θα μείνει καθαρό.
2. Σας έσπασε κατά λάθος ένα αυγό; Ρίξτε αρκετή ποσότητα αλατιού πάνω από το αυγό για να το απορροφήσει και αφήστε το για περίπου 10 λεπτά. Στη συνέχεια, απλά χρησιμοποιήστε ένα απορροφητικό χαρτί για να το μαζέψετε εύκολα.
3. Σβήστε φωτιά από λάδι, ρίχνοντας αλάτι πάνω σ “αυτό. Το άλατι θα σβήσει τις φλόγες, διακόπτοντας τη ροή του οξυγόνου.
4. Το τηγάνι σας έχει καμμένα υπολείμματα; Καλύψτε το εσωτερικό του τηγανιού με αλάτι και προσθέστε νερό. Το μείγμα του αλμυρού νερού θα βοηθήσει να αφαιρεθούν τα καμμένα υπολείμματα.
5. Το σφουγγάρι σας είναι βρώμικο; Κανένα πρόβλημα! Γεμίστε ένα δοχείο με νερό και ρίξτε μια ποσότητα αλατιού και βάλτε μέσα να μουλιάσει το σφουγγάρι.
6. Αποκτήστε μια πεντακάθαρη μπανιέρα χωρίς άλατα με ίσα μέρη νέφτι και αλάτι. Θα δείτε θεαματικά αποτελέσματα!
7. Έχουν φράξει τα φρεάτια με τρίχες; Αναμείξτε ¼ φλιτζανιού αλάτι, ¼ φλιτζανιού μαγειρική σόδα, και ανακατέψτε με νερό. Ρίξτε το κατευθείαν στο φρεάτιο. Στη συνέχεια, ρίξτε ½ φλιτζάνι λευκό ξίδι και δείτε τα αποτελέσματα! Δείτε το παρακάτω βίντεο:

press-news.gr

Τι νιώθουν πραγματικά τα σκυλιά για εμάς;

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

5 Μαρτίου ·

 

Έρευνα αποκαλύπτει: Τι νιώθουν πραγματικά τα σκυλιά για εμάς;

Επιστήμονες εξέτασαν την εγκεφαλική δραστηριότητα του καλύτερου φίλου του ανθρώπου. Αγαπάμε πολύ τα σκυλιά μας. Στα 30 χιλιάδες χρόνια που άνθρωποι…

toocute.gr|Από Too CuteΑγαπάμε πολύ τα σκυλιά μας. Στα 30 χιλιάδες χρόνια που άνθρωποι και  σκυλιά έχουν ζήσει μαζί, ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου έχει γίνει το πιο δημοφιλές και αγαπημένο κατοικίδιο. Σήμερα, τα σκυλιά βρίσκονται σχεδόν στο 50% των αμερικανικών νοικοκυριών όπως αναφέρει το δημοσίευμα του επιστημονικού περιοδικού mic.
Από τον τρόπο που τα σκυλιά κουνούν τις ουρές τους, χώνονται στην αγκαλιά μας και κλέβουν τα μαξιλάρια μας για να ασχοληθούμε μαζί τους, σίγουρα φαίνεται  να μας αγαπούν και αυτά. Αλλά δεδομένου ότι τα σκυλιά δεν μπορούν να μας πουν τι σκέφτονται, μπορούμε ποτέ να είμαστε σίγουροι;
Στην πραγματικότητα, ναι. Χάρη στις πρόσφατες εξελίξεις στην τεχνολογία απεικόνισης του εγκεφάλου, αρχίζουμε να έχουμε μια καλύτερη εικόνα του τι συμβαίνει μέσα στο κρανίο ενός σκύλου.
Και αυτό που οι μελέτες δείχνουν αποτελεί μια ευχάριστη είδηση για όλους τους ιδιοκτήτες σκυλιών: Όχι μόνο τα σκυλιά φαίνεται να μας ανταποδίδουν την αγάπη που νιώθουμε για αυτά,  αλλά πραγματικά μας βλέπουν ως την οικογένειά τους. Αποδεικνύεται ότι οι σκύλοι βασίζονται σε ανθρώπους περισσότερο από ό,τι στο δικό τους είδος για την αγάπη και την προστασία.
Η πιο άμεση απόδειξη με βάση στοιχεία από τον εγκέφαλο, που αποδεικνύει ότι τα σκυλιά είναι απελπιστικά αφιερωμένα στους ανθρώπους προέρχεται από μια πρόσφατη μελέτη νευροαπεικόνισης σχετικά με την επεξεργασία των οσμών στον εγκέφαλο του σκύλου. Οι επιστήμονες της γνωστικής λειτουργίας σε ζώα στο Πανεπιστήμιο Emory εκπαίδευσαν σκυλιά ώστε να υποβληθούν σε μια εξέταση από ένα μηχάνημα μαγνητικής τομογραφίας για να μετρηθούν οι νευρικές αποκρίσεις τους στη μυρωδιά των ανθρώπων και σκύλων, τόσο οικείων όσο και αγνώστων. Επειδή τα σκυλιά καθοδηγούν τον κόσμο μέσα από τη μύτη τους, ο τρόπος με τον οποίο επεξεργάζονται τις μυρωδιές προσφέρει πολλές δυνατότητες απεικόνισης της κοινωνικής τους συμπεριφοράς.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι η μυρωδιά από τους ιδιοκτήτες των σκύλων πυροδότησε πραγματική ενεργοποίηση στο κέντρο ανταμοιβής του εγκεφάλου τους, που ονομάζεται κερκοφόρος πυρήνας. Από όλες τις μυρωδιές στις οποίες εκτέθηκαν τα σκυλιά, προτεραιότητα είχε η ύπαρξη των ανθρώπων πάνω από οτιδήποτε ή οποιονδήποτε άλλον.

Μεταξύ άλλων εκπληκτικών συμπερασμάτων,  η μελέτη έδειξε σημαντικές ομοιότητες στον τρόπο με τον οποίο οι εγκέφαλοι σκύλου και ανθρώπου επεξεργάζονται συναισθηματικά φορτισμένους φωνητικούς ήχους. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι χαρούμενοι ήχοι επιδρούν ομοίως στον ακουστικό φλοιό και στα δύο είδη. Αυτή η ομοιότητα αναφέρεται στο μοναδικό ισχυρό σύστημα επικοινωνίας που διέπει το δεσμό σκύλου-ανθρώπου.
Με λίγα λόγια: Τα σκυλιά δεν φαίνεται μόνο να αντιλαμβάνονται τις μικρές αλλαγές στη διάθεση μας - είναι στην πραγματικότητα εκ φύσεως κατασκευασμένα για το κάνουν αυτό.
"Είναι πολύ ενδιαφέρον να κατανοήσουμε το  εργαλείο που βοηθάει μια τέτοια επιτυχημένη φωνητική επικοινωνία μεταξύ των δύο ειδών" αναφέρει ο  Attila Andics, νευρολόγος και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης. "Δεν χρειάζεται νευροαπεικόνιση για να δούμε πως όντως υπάρχει επικοινωνία,  αλλά χωρίς αυτή, δεν καταλαβαίναμε γιατί λειτουργεί. Τώρα  πραγματικά αρχίζουμε να την κατανοούμε."
 Σύμφωνα με τον Andics, τα σκυλιά αλληλεπιδρούν με τις ανθρώπους που τα φροντίζουν με τον ίδιο τρόπο που τα μωρά το  κάνουν με τους γονείς τους. Όταν τα σκυλιά φοβούνται ή ανησυχούν, τρέχουν στους ιδιοκτήτες τους, όπως ακριβώς και τα νήπια στους γονείς τους. Αυτό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με άλλα κατοικίδια ζώα: οι γάτες, καθώς και τα άλογα, θα τρέξουν σχεδόν πάντοτε μακριά.
Τα σκυλιά είναι επίσης τα μόνα μη πρωτεύοντα ζώα που κοιτούν τους ανθρώπους στα μάτια. Αυτό είναι κάτι που ο Andics, μαζί με άλλους ερευνητές, ανακάλυψαν περίπου μια δεκαετία πριν, όταν μελέτησαν την εξημέρωση των λύκων, που νόμιζαν ότι θα διαθέτουν το ίδιο χαρακτηριστικό. Επιχείρησαν τότε να μεγαλώσουν τους λύκους σαν τα σκυλιά. Πρόκειται για μια μοναδική συμπεριφορά μεταξύ σκύλων και ανθρώπων. Τα σκυλιά αναζητούν την επαφή με τα μάτια από τους ανθρώπους, αλλά δεν το κάνουν με τους βιολογικούς γονείς τους.
«Ο δεσμός με τους ιδιοκτήτες είναι πολύ πιο σημαντικός για τα σκυλιά από τα άλλα κατοικίδια ζώα», δήλωσε ο Andics.

 Επιμέλεια άρθρου: Γιώργος Στεφάνου
πηγή:www.akous.gr

Στύλος

Maria Dimitriou από mykriti.gr

5 Μαρτίου ·

 

Στύλος

Ο Στύλος είναι ένα καταπράσινο χωριό του δήμου Αποκορώνου με υπεραιωνόβια πλατάνια, τρεχούμενα νερά και μεγάλη πλατεία. Βρίσκεται σε υψόμετρο 63 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας, απέχει 18 χιλιόμετρα από τα Χανιά και έχει 309…

checkincreta.comΟ Στύλος είναι ένα καταπράσινο χωριό του δήμου Αποκορώνου με υπεραιωνόβια πλατάνια, τρεχούμενα νερά και μεγάλη πλατεία. Βρίσκεται σε υψόμετρο 63 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας, απέχει 18 χιλιόμετρα από τα Χανιά και έχει 309 εγγεγραμμένους κατοίκους.
Πρόκειται ουσιαστικά για ένα θησαυρό από ιστορικά μνημεία, φυσικές ομορφιές, παραδόσεις και θρύλους. Ο Στύλος είναι μια περιοχή πλούσια σε φυσικές πηγές, καθώς βρίσκεται στους βόρειους πρόποδες των Λευκών Ορέων, όπου κατά την διάρκεια του έτους υπάρχει έντονη δραστηριότητα του υδάτινου στοιχείου. Ο επισκέπτης που θα βρεθεί εδώ μπορεί να ξεκουραστεί κάτω από τα πανύψηλα πλατάνια και να απολαύσει τον καφέ ή το φαγητό του σε κάποιο από τα καφενεία ή τις παραδοσιακές ταβέρνες. Ο θολωτός τάφος του Στύλου, μνημειακός τάφος τοπάρχη της περιοχής με κυκλικό, λιθόκτιστο θάλαμο, που χρονολογείται περίπου στα 1390-1190 π.Χ. βρίσκεται στο δυτικότερο τμήμα του λόφου Αζοϊρές, νότια της Άπτερας και ανατολικά του επαρχιακού δρόμου που οδηγεί στο Στύλο. Γενικά, πάντως, η περιοχή στην οποία βρίσκεται ο Στύλος πιστεύεται ότι ήταν ιδιαίτερα σημαντική κατά τα μινωικά χρόνια και είναι πιθανό να συνδεόταν με την Άπτερα ή ίσως σε αυτή να βρισκόταν η αρχαία Άπτερα.

Μια συνταγή για ψωμί

Maria Dimitriou από Spiros Soulis Official Page

5 Μαρτίου ·

 

Αυτό το Ψωμί έχει Δημιουργήσει Χαμό σε Όλο το Διαδίκτυο!

Μια συνταγή για ψωμί που είναι έτοιμη σε 15 λεπτά.

spirossoulis.com - the home issue

Υπάρχουν άπειρες συνταγές για ψωμί αλλά αυτή η τελευταία που έχει δημιουργήσει απίστευτο χαμό στο Internet είναι πολύ διαφορετική και θα το καταλάβετε ευθύς αμέσως. Δείτε την και θα εντοπίσετε αμέσως-ακόμα και αν δεν είστε η πιο έμπειρη νοικοκυρά-για πιο λόγο είναι διαφορετική από τις άλλες.

Λέγεται Cloud Bread και πρόκειται για ένα σούπερ υγιεινό ψωμί χωρίς ίχνος γλουτένης. Για να το φτιάξετε θα χρειαστείτε:

• 3 αυγά
• 3 κ.σ. τυρί κρέμα σε θερμοκρασία δωματίου
• 1 κ.σ. μέλι
• 1/4 κ.γ. baking powder

Σας Περίσσεψε Φαγητό; Εκμεταλλευτείτε το με τον Χρήσιμο Κανόνα των 2 Ωρών!

Ξεκινήστε προθερμαίνοντας το φούρνο στους 180 βαθμούς Κελσίου. Χωρίστε σε δύο μπολ τα ασπράδια από τους κρόκους.

Αυτό είναι το πολυσυζητημένο Cloud Bread.

Ανακατέψτε στο μπολ με τους κρόκους το τυρί σε θερμοκρασία δωματίου με το μέλι.

Έπειτα προσθέστε την baking powder στο μπολ με τα ασπράδια και χτυπήστε το μείγμα στο μίξερ μέχρι να γίνει αφράτο.

Ρίξτε το μείγμα με τους κρόκους μέσα και ανακατέψτε απαλά με μια σπάτουλα.

Οδηγός της Νοικοκυράς: Πόσο Καιρό Μπορείτε να Κρατήσετε το Περισσευούμενο Φαγητό;

Φτιάξτε 6-8 συννεφάκια με ένα κουτάλι και βάλτε τα πάνω σε λαδόκολα και μέσα σε ένα ταψί.

Ψήστε στο φούρνο για 15 λεπτά ή μέχρι να ροδίσουν.

Το μόνο αρνητικό που έχουν αυτά τα ψωμάκια είναι ότι μυρίζουν αυγό. Για να καλύψετε αυτή τη μυρωδιά μπορείτε να πασπαλίσετε με λίγο δεντρολίβανο πριν τα ψήσετε.

Φτιάξτε τοστάκια, σάντουιτς ή αλείψτε τα με μέλι και θα μας θυμηθείτε.

Πατήστε εδώ για να κάνετε τη ζωή σας πιο όμορφη, πιο συναρπαστική και πιο εύκολη με τα άρθρα που θα διαβάσετε στην Κατηγορία Plus.

Μια συνταγή για ψωμί

Maria Dimitriou από Spiros Soulis Official Page

5 Μαρτίου ·

 

Αυτό το Ψωμί έχει Δημιουργήσει Χαμό σε Όλο το Διαδίκτυο!

Μια συνταγή για ψωμί που είναι έτοιμη σε 15 λεπτά.

spirossoulis.com - the home issue

Υπάρχουν άπειρες συνταγές για ψωμί αλλά αυτή η τελευταία που έχει δημιουργήσει απίστευτο χαμό στο Internet είναι πολύ διαφορετική και θα το καταλάβετε ευθύς αμέσως. Δείτε την και θα εντοπίσετε αμέσως-ακόμα και αν δεν είστε η πιο έμπειρη νοικοκυρά-για πιο λόγο είναι διαφορετική από τις άλλες.

Λέγεται Cloud Bread και πρόκειται για ένα σούπερ υγιεινό ψωμί χωρίς ίχνος γλουτένης. Για να το φτιάξετε θα χρειαστείτε:

• 3 αυγά
• 3 κ.σ. τυρί κρέμα σε θερμοκρασία δωματίου
• 1 κ.σ. μέλι
• 1/4 κ.γ. baking powder

Σας Περίσσεψε Φαγητό; Εκμεταλλευτείτε το με τον Χρήσιμο Κανόνα των 2 Ωρών!

Ξεκινήστε προθερμαίνοντας το φούρνο στους 180 βαθμούς Κελσίου. Χωρίστε σε δύο μπολ τα ασπράδια από τους κρόκους.

Αυτό είναι το πολυσυζητημένο Cloud Bread.

Ανακατέψτε στο μπολ με τους κρόκους το τυρί σε θερμοκρασία δωματίου με το μέλι.

Έπειτα προσθέστε την baking powder στο μπολ με τα ασπράδια και χτυπήστε το μείγμα στο μίξερ μέχρι να γίνει αφράτο.

Ρίξτε το μείγμα με τους κρόκους μέσα και ανακατέψτε απαλά με μια σπάτουλα.

Οδηγός της Νοικοκυράς: Πόσο Καιρό Μπορείτε να Κρατήσετε το Περισσευούμενο Φαγητό;

Φτιάξτε 6-8 συννεφάκια με ένα κουτάλι και βάλτε τα πάνω σε λαδόκολα και μέσα σε ένα ταψί.

Ψήστε στο φούρνο για 15 λεπτά ή μέχρι να ροδίσουν.

Το μόνο αρνητικό που έχουν αυτά τα ψωμάκια είναι ότι μυρίζουν αυγό. Για να καλύψετε αυτή τη μυρωδιά μπορείτε να πασπαλίσετε με λίγο δεντρολίβανο πριν τα ψήσετε.

Φτιάξτε τοστάκια, σάντουιτς ή αλείψτε τα με μέλι και θα μας θυμηθείτε.

Πατήστε εδώ για να κάνετε τη ζωή σας πιο όμορφη, πιο συναρπαστική και πιο εύκολη με τα άρθρα που θα διαβάσετε στην Κατηγορία Plus.

Σπύρος Φλώρος : Ένας Πλατωνιστής ποιητής

Maria Dimitriou από ΠΝΟΗ

5 Μαρτίου ·

 

Σπύρος Φλώρος : Ένας Πλατωνιστής ποιητής που ήρθε να μας χαρίσει «…Και λίγο φως…»

3.3.2016 της Σοφίας Μπασκάκη Γεννημένος το 1974, μόλις στα 42 του χρόνια, έχει ήδη καταφέρει να ξεχωρίσει στο χώρο των Γραμμάτων και του Πνεύματος. Ένας…

apopsi-tora.grτης Σοφίας Μπασκάκη

Γεννημένος το 1974, μόλις στα 42 του χρόνια, έχει ήδη καταφέρει να ξεχωρίσει στο χώρο των Γραμμάτων και του Πνεύματος. Ένας ταξιδευτής στον κόσμο των ιδεών του Πλάτωνα, που ήρθε να μας χαρίσει «…Και λίγο φως…» μέσα από την πρώτη ποιητική συλλογή του.

Ο διακεκριμένος φιλόλογος Σπύρος Φλώρος, γνωστός εδώ και πολλά χρόνια για την προσφορά του στο χώρο της Εκπαίδευσης, μέσα από τα 20, σχεδόν, βιβλία-βοηθήματα που έχει συγγράψει για την Ελληνοεκδοτική και τα δύο φροντιστήρια Μέσης Εκπαίδευσης που διατηρεί στον Αγ. Στέφανο και τη Δροσιά, έρχεται να μας δείξει και μια ακόμη πλευρά της βαθυστόχαστης προσωπικότητας του μέσα από την ποίηση.

Ο Σπύρος Φλώρος, μοιράζεται μαζί μας τις φιλοσοφημένες σκέψεις του, τους προβληματισμούς αλλά και τα χρώματα της ψυχής του, σε μια συνέντευξη -που περισσότερο θυμίζει φιλική κουβέντα- η οποία εντυπωσιάζει με τις απόψεις και τη στάση που ο ίδιος επέλεξε να υμνεί τη ζωή: μέσα από την αλήθεια της φιλοσοφίας και τον ρομαντισμό της ίδιας της ζωής…

Του ζήτησα να μου μιλήσει για την Ποίηση περιμένοντας αφελώς να μου περιγράψει τα συναισθήματα που ξυπνούν οι στίχοι, τη μελωδία των λέξεων «Αυτοί που ρωτούν και περιμένουν το εγκώμιο της Ποίησης, δεν θα το κάνω εγώ. Αυτοί, εμείς, νιώθουμε μέσα μας σαν οξυγόνο, σαν φως, μα και σαν έρεβος, -άξιο και αυτό κι άξιο για περιπλάνηση εντός του-, σαν μέθη, σαν τον παλμό το δυνατό της ψυχής μας, σαν τη ζωή την ίδια, σαν πόνο και σαν λύτρωση, σαν καθαρμό, σαν εξαγνισμό, και σαν  μιαν ομορφιά μέσα στην τόση ασχήμια, σαν Έρωτα άλλοτε την ποίηση και έτσι μπορούμε να διαφυλάττουμε αλώβητη, άτρωτη, ακέραιη την ύπαρξη μας, την Ανθρώπινη» είναι η απάντηση που κλείνει μέσα της όλα όσα νιώθει και αποτυπώνει έντεχνα στα ποιήματα του.

«Και να το πάλι το ερώτημα, το συνηθισμένο, το προβοκατόρικο» συνεχίζει, καθώς έρχεται αντιμέτωπος με τη συνηθισμένη ερώτηση «τι χρειάζεται η Ποίηση σε τούτους τους καιρούς; Σε αυτόν τον κόσμο, της μηχανής, της μηχανιστικής ζωής, της ταχύτητας, τι έχει να δώσει η Ποίηση;» και απαντά:

«Λοιπόν σε όσους θέτουν αυτό το ερώτημα και πραγματικά το έχουν, αληθινά απορούν αν έχει χρησιμότητα η ποίηση, θα απαντήσω ευθέως: όχι, για εσάς, δεν έχει! Κύριοι, η Ποίηση είναι άχρηστη. Η Ποίηση, η Λογοτεχνία, η μουσική (η αληθινή βέβαια), η Τέχνη εν γένει, δεν χρειάζονται… για τον απλό λόγο: όλα δεν είναι για όλους! Αφοριστικό; Ρατσιστικό; Πείτε το όπως θέλετε! Όμως αυτός που δεν την ένιωσε τη δίψα, την ανάγκη της Τέχνης, της μαγείας του λόγου, της Ποίησης, δεν θα τη συλλάβει ούτε σε θεωρητικό επίπεδο».

Πως είναι όμως για έναν «αθεράπευτο» Πλατωνιστή ποιητή να βιώνει όσα συμβαίνουν γύρω μας; Με σεβασμό απέναντι σε όσους έχουν πληγεί πραγματικά από την κρίση και παλεύουν να επιβιώσουν, ο Σπύρος Φλώρος «στέκεται» στους υπόλοιπους λέγοντας χαρακτηριστικά «Μα οι υπόλοιποι; Εμείς; Η πλειονότητα του κόσμου; Μάλλον μια κρίση πανικού μπροστά στο «δράμα» ενός απολεσθέντος παραδείσου, που μόνο τέτοιος δεν ήταν. Επειδή αυτό το «πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπος», όσο κι αν έχει μια απολυτότητα στην αποφθεγματικότητά του, κρύβει μεγάλη αλήθεια μέσα του, νομίζω ότι η κρίση αγγίζει πολύ ή λίγο τον καθένα αναλόγως το τι έχει, τι κουβαλά μέσα του…».

Η ζωή όμως μπορεί να είναι όμορφη μέσα από την ανασφάλεια που γεννιέται από αυτή την κατάσταση; «Η ζωή μπορεί να είναι γεμάτη, πλούσια, δυνατή, πλήρης μεγάλων, συνταρακτικών συγκινήσεων, μεγάλων και δυνατών λυτρωτικών στιγμών, όταν αυτές μπορεί να στις χαρίζουν οι ώρες και ώρες στοχασμού, φιλοσοφικών κι ανθρώπινων αναζητήσεων με δυο-τρεις (ή έναν ακόμα καλύτερα) ανθρώπους, να στις χαρίζει η ανάγνωση, η μαγική διαδικασία της ανάγνωσης ενός βιβλίου, οι όμορφες στιγμές φυγής, σιωπής εύρεσης με τον εαυτό σου» θα μας πει με μια ζωντάνια στο βλέμμα που μαρτυρά την αταραξία της ψυχής του. Ο κ. Φλώρος συνεχίζει τονίζοντας «Νομίζω ό άνθρωπος έχασε πια τη δυνατότητα να απολαμβάνει, να γεύεται την μαγεία, την ηδονή θα έλεγα των απλών, μα τόσο μεγάλων πραγμάτων κι έτσι η «κρίση» έγινε τρομερή, εφιαλτική, για έναν τέτοιο άνθρωπο».

«Χάθηκε ο έρωτας μέσα στην κρίση» θα πει, «ο πλατωνικός έρωτας που σε κάνει να ταξιδεύεις με τις αισθήσεις, μέσα από μια αέναη διαδρομή. Ο έρωτας με το θαύμα της φύσης, με την μαγεία της ίδιας της ζωής. Ικανός να σε ανυψώσει στο υπέρτατο ιδεώδες αντικρίζοντας την μοναδική κι αδιαπραγμάτευτη αλήθεια… την ίδια την ανθρώπινη υπόσταση μέσα από την πνευματικότητα που προσδίδει το νόημα της ύπαρξης… Ο έρωτας που σε κάνει να ριγείς από θαυμασμό για το θρόισμα των φύλλων, για το λίκνισμα που κάνουν τα σύννεφα ξεγελώντας το βλέμμα, για όλα όσα αρμονικά συμβιώνουν μαζί σου, αλλά τα προσπερνάς βιαστικά τρέχοντας στο μετά και χάνοντας τη στιγμή στο παρόν. Δυστυχώς ο πλατωνικός έρωτας αποτελεί μια ουτοπία πλέον, έναν άγνωστο χώρο στο πλήθος των ανθρώπων, μα έλα που κάποιοι κάποτε τη βίωσαν την ουτοπία τους…».

Προβληματισμένη φαίνεται η ματιά του απέναντι στους νέους του σήμερα, καθώς αντικρίζει μια «θλιβερή εικόνα» όπως χαρακτηριστικά λέει ο ίδιος. «Είναι μια θλιβερή εικόνα αυτή που βγάζει -σε μεγάλο, όχι απόλυτο βαθμό-  ο νέος σήμερα. Είναι φορές που λες ότι οι νέοι δεν ζουν πραγματικά. Φοβούμαι ότι νομίζουν πως ζουν, μα αγνοούν μάλλον ό,τι υπάρχει ως αληθινή ζωή. Μοιάζει σαν εικονική η ζωή…. Καθηλωμένοι σε μια οθόνη ώρες επί ωρών… μια νάρκωση, μια νέκρωση, μια απουσία ζωής… Αφιέρωσαν κάποιες στιγμές να περπατήσουν, στη θάλασσα θες; Στο βουνό θες; Να σκεφτούν, να στοχαστούν, να ρουφήξουν την ομορφιά δίπλα τους, να μυρίσουν τη γη, τη θάλασσα; Εδώ κι όταν στην θάλασσα βρεθούν, κάθονται μπροστά σε μια οθόνη… πόσο μελαγχολική, πόσο ταπεινωτική θα έλεγες -για το ανθρώπινο είδος- μοιάζει  η εικόνα αυτή…».

Με πολλή αγάπη προς τα νέα παιδιά, που επί χρόνια υπηρετεί ως φιλόλογος το δικαίωμα τους στη γνώση, επισημαίνει ότι «Οι φίλοι μετριούνται στο facebook, ακόμα και η ομορφιά εκχυδαΐζεται όταν γίνεται μια αυτάρεσκη αυτοπροβολή της με φωτογραφίες, που αποσκοπούν στο να αλαλάξει το πλήθος των ηδονοβλεψιών ενθουσιώδες και να χαρεί και να καμαρώνει η «εκδιδόμενη στην κοινή θέα» εικόνα…» και τα παροτρύνει να ζήσουν πραγματικά λέγοντας «Κι όμως έχει μια τόση ομορφιά και γαλήνη και αληθινή ευτυχία εκεί έξω ο κόσμος…».

Συνεχίζοντας την «περιπατητική» κουβέντα μας, σκέφτομαι να τον ρωτήσω τις απόψεις του σχετικά με την Πολιτική, όπως αυτή έχει διαμορφωθεί στις μέρες μας. «Πολιτική; Γιατί τώρα το κάνετε αυτό; Δεν είναι τόσο όμορφα όσα λέμε; Γιατί να στάξουν πινελιές αταίριαστες, στα χρώματα μας; Φυσικά και η πολιτική είναι μια πράξη αμιγώς ανθρώπινη, είναι μια ύψιστη ανθρώπινη κατάκτηση, μα είναι που μιαν άλλη θα ήταν η πολιτική που θα δικαίωνε το ρόλο της, το ύψος και τη σημασία της. Εγώ -θες λίγο Πλατωνιστής; –  θα ήθελα άλλον τον πολιτικό, αλλιώς τον ποθούσα: έναν άνθρωπο πνευματώδη, ποιοτικό, ευπρεπή, έναν άνθρωπο που θα όριζε ως στόχο την πνευματική, ποιοτική ανύψωση των ανθρώπων, έναν άνθρωπο ολιγαρκή, στοχαστή».

Τα χαρακτηριστικά που θεωρεί ο Σπύρος Φλώρος ότι πρέπει να έχει ένας πολιτικός αλλά και όλοι όσοι του δίνουν το χρίσμα, ανάγονται στη σφαίρα του ιδεατού, μιας αλλοτινής Πολιτείας που απέχει μακράν από την Ελλάδα του σήμερα «Θα ήθελα να τον φαντάζομαι ότι γυρνά στο σπίτι του, να κάθεται και να μελετά τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη, να μπορεί να κάνει όμορφες ποιοτικές συζητήσεις και να διαπνέεται από ευγένεια, να  μην είναι σαν αυτές τις καρικατούρες που βλέπουμε, τις απαίδευτες, αστοιχείωτες, ακαλλιέργητες, έμπλεες εμπάθειας, φανατισμού, μικρότητας και μικροπρέπειας, χυδαιότητας και που δεν μπορούν καν να μιλήσουν σωστά, να διαχειριστούν το λόγο και το Λόγο. Κάποτε βλέποντας τους, (όχι πια, χρόνια  τώρα  -όσο λάθος, όσο κατακριτέο κι αν είναι- απέχω, ιδιωτεύω) απορώ.  Όχι με αυτούς. Με τον κόσμο τον περιλάλητο «σοφό λαό» και την ποιότητα του, το επίπεδο του, αφού ακολουθεί αυτούς τους τόσο μικρούς και λίγους και αλαλάζει –όχλος αμαθής- κάτω από μπαλκόνια».

Φτάνοντας η κουβέντα προς το τέλος της, εκφράζω ότι μου δημιούργησε την εντύπωση πως διακατέχεται από μια αδιόρατη απογοήτευση, με όσα από ψυχής κατέθεσε. «Απογοήτευση; Δεν θα το έλεγα!» απαντά και συνεχίζει «Αν μιλήσουμε ως φιλόλογοι (έχουμε αυτή την «άτιμη» αλλά υπέροχη, υπέροχη ιδιότητα), για να από-γοητευτείς από κάποιον, πρέπει πρώτα να έχεις γοητευτεί. Λοιπόν, ο άνθρωπος σήμερα δύσκολα γοητεύει, δύσκολα μπορώ (μιλώντας προσωπικά πάντα) να θυμηθώ ανθρώπους που εξέπεμπαν κάτι μεγάλο, ξεχωριστό, δύσκολα με γοήτευσαν εκπρόσωποι του είδους τούτου… κι όταν αυτό συνέβη, ααα όχι! Για να είμαι ειλικρινής αυτοί οι λίγοι δεν με απογοήτευσαν…». Χαμογελά για λίγο, σκεπτόμενος πάντα και συνεχίζει «Μα πώς να αισθανθείς το θαυμασμό, τη γοητεία, το δέος για τον άνθρωπο; Φοβούμαι ότι ο άνθρωπος είναι –όχι απολύτως, αλίμονο- αλλά πολλοί, οι πολλοί είναι άνθρωποι «στεγνοί», ρηχοί, απαίδευτοι, αφιλοσόφητοι, -ναι, αυτό που πρώτα από όλα θα έπρεπε να είναι: σκεπτόμενοι, αληθινά φιλοσοφούντες, στοχαζόμενοι, και και να δικαιώνεται ο μέγας τίτλος του Ανθρώπου, αυτού του πνευματώδους όντος- και δυστυχώς αγενείς, ανάγωγοι. Λείπει το πνεύμα, λείπει ο στοχασμός, λείπει η καλαισθησία, λείπει η ποιότητα… στα πάντα… Δείτε ποια είναι η κουλτούρα της διασκέδασης, ακούστε ποια είναι η «τέχνη» με την οποία τρέφεται -και ατροφεί- η νεολαία μας… Λοιπόν σιωπώ… δε συνεχίζω…».

Αποφεύγω να σβήσει το χαμόγελο του μέσα στην μελαγχολία της σιωπής του. Προτιμώ να τον αποχαιρετίσω και να τον ευχαριστήσω για τον χρόνο που μου αφιέρωσε αλλά πάνω από όλα για τις σκέψεις που μοιράστηκε μαζί μου. Με μια εγκάρδια χειραψία αποχαιρετώ τον Σπύρο Φλώρο που ετοιμάζεται να επιστρέψει σπίτι του, στο καταφύγιο της ψυχής του. Εκεί, παρέα με τη σύζυγο, λαχταρώντας να δώσει ένα χάδι στα τρία υπέροχα παιδιά του, παίζοντας στον κήπο με τον Κάιζερ, το Αγίου Βερνάρδου που τον περιμένει καλόκαρδα να επιστρέψει. Μέσα στην αγκαλιά των χαρτιών, των βιβλίων και των λέξεων, όπου βρίσκει τη γαλήνη και την αταραξία της ανήσυχης ψυχής του.