«Τα μυστικά της εξομολόγησης»

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Αόρατος Πόλεμος.

Ο Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ συμβουλεύει ιερείς και λαΐκούς για το πως πρέπει να γίνετε το μυστήριο της εξομολόγησης
http://www.orthodoxia.online/…/%ce%b7-%ce%b5%ce%be%ce%bf%c…/

 

Η εξομολόγηση τα μυστικά που λέμε και ο διάβολος που παραφυλά

«Προσέξτε μία ακόμη σημαντική λεπτομέρεια: το απόρρητο της εξομολόγησης. Ξέρουμε ότι οι ιερείς πρέπει να κρατάνε μυστική την εξομολόγηση, αλλά μη…

orthodoxia.online

Η εξομολόγηση τα μυστικά που λέμε και ο διάβολος που παραφυλά

Μάρτιος 7, 2017 orthodoxia.online Comment(0)

«Προσέξτε μία ακόμη σημαντική λεπτομέρεια: το απόρρητο της εξομολόγησης. Ξέρουμε ότι οι ιερείς πρέπει να κρατάνε μυστική την εξομολόγηση, αλλά μη νομίζετε ότι αυτό γίνεται μόνο για να προστατέψουμε την ψυχή που έρχεται σ’ εμάς από τον πόνο και την ντροπή και για να την ενθαρρύνουμε να μας ανοίγεται χωρίς φόβο.
Δεν είναι μόνο αυτό: είναι κάτι πολύ πιο μεγάλο. Στο μυστήριο της πνευματικής πατρότητας, όπως όλοι νομίζω γνωρίζετε, και ιδιαίτερα στην εξομολόγηση, δεν μπορεί να εισχωρήσει ο διάβολος. Ο διάβολος, όμως, που είναι όχι μόνο κακός, αλλά και πονηρός, ξέρει πώς να μπερδεύει τα πράγματα για να μαντεύει. Όσες, όμως, λιγότερες πληροφορίες έχει, τόσο περισσότερο χρόνο κερδίζουμε εμείς για να δουλεύουμε πάνω στην ψυχή που έρχεται σ’ εμάς, ώστε να στερεωθεί.
Θα ήθελα να προσθέσω ότι στην τσαρική Ρωσία υπήρχε νόμος, η μαρτυρία του ιερέα στα δικαστήρια να μην έχει καμία αξία. Αν και υπήρχε και τότε διωγμός κατά της Εκκλησίας, ιδιαίτερα από τον Μεγάλο Πέτρο και μετά, σε αυτό όμως το γεγονός υπήρχε πραγματικά κάτι το θαυμαστό, διότι μέσω αυτού του νόμου προστατευόταν το μυστήριο της εξομολόγησης: ο ιερέας να μην έχει το δικαίωμα να καταθέσει ως μάρτυρας ούτε υπέρ ούτε κατά, επειδή δεν αποτελούν αυτά τον σκοπό της ιεροσύνης, αλλά σκοπός μας είναι να κρατήσουμε το απόρρητο της εξομολόγησης.
Και δεν αρκεί μόνο ο ιερέας να κρατάει απόρρητη την εξομολόγηση, γιατί δεν πρόκειται απλώς για μια επαγγελματική ηθική, όπως στην ιατρική, είναι έργο του Αγίου Πνεύματος, αλλά πρέπει και ο εξομολογούμενος να κρατάει μυστική την εξομολόγηση, γιατί αλλιώς το μυστήριο και πάλι σχεδόν ακυρώνεται. Διότι αν αυτός αρχίσει να λέει:
«Α, ο πνευματικός μού είπε αυτό και αυτό», τότε φαίνεται ότι, ως πνευματικός, τον έναν τον γλυκαίνεις και τον άλλον τον μαστιγώνεις για την ίδια αμαρτία. Σύμφωνα όμως με τη σοφία σου, ως πνευματικός, ξέρεις τι ακριβώς θα σώσει τον έναν και τι τον άλλον. Έχει δικαίωμα ο πνευματικός -μιλάμε πάλι για τη δύναμη να μπορείς να δώσεις ζωή- να έχει την ελευθερία να δώσει στον έναν γλυκό και στον άλλον πικρό δηλ. μαστίγωμα, γνωρίζοντας ότι ο ένας θα σωθεί με το γλυκό και ο άλλος με το μαστίγωμα. Αν όμως οι εξομολογούμενοι αρχίσουν να μιλούν μεταξύ τους, τότε σίγουρα θα σκανδαλιστούν.
Στον αββά Ποιμένα συνέβη ένας παρόμοιος πειρασμός, όμως εκείνος διέθετε πολύ περισσότερη σοφία και ήταν ικανός να τον ξεπεράσει. Ο γέροντας του είπε: «άφησε τα πάθη να εισέλθουν και πολέμησε μαζί τους», ενώ σε κάποιον άλλον είπε: «Μην αφήσεις καθόλου να εισέλθουν τα πάθη, αλλά ευθύς ξέκοψέ τα». Ακούγοντας αυτό ο νεαρός Ποιμήν, γύρισε πίσω στον αββά και τον ρώτησε: «Αββά, εγώ σου εμπιστεύθηκα τους λογισμούς μου. Και να, αλλιώς μίλησες σ’ εμένα και αλλιώς στον άλλο». Ο γέροντας του αποκρίθηκε: «Ποιμήν, παιδί μου, δεν μου είπες να σου μιλήσω όπως θα μιλούσα στον εαυτό μου; Σου μίλησα λοιπόν όπως θα μιλούσα στον εαυτό μου. Σου είπα τι κάνω εγώ»!
Ο π. Σωφρόνιος σχολίαζε το παραπάνω περιστατικό ως εξής: Ο άλλος μοναχός ήταν, σαν να λέμε, χονδρο–καλόγερος «της σειράς» (άνθρωπος της σειράς δεν υπάρχει, ο καθένας είναι διαφορετικός, όμως υπάρχει σε αυτό και μία αλήθεια), δεν είχε υψηλό επίπεδο πνευματικότητας. Αν θα άφηνε τους λογισμούς να μπαίνουν στην καρδιά του, τότε η καρδιά του θα μολυνόταν, και είναι άγνωστο ποιος τελικά θα νικούσε ή, οπωσδήποτε, θα αδυνάτιζε πάρα πολύ από αυτούς τους λογισμούς.
Ο Ποιμήν όμως ήταν τόσο πολύ γεμάτος από χάρη στη νεότητά του, ώστε, έλεγε ο π. Σωφρόνιος, ο γέροντάς του είδε ότι πάντοτε η χάρη θα νικούσε στην καρδιά του. Αυτός, όμως, όντας γεμάτος από χάρη, αν δεν άφηνε τους λογισμούς να μπαίνουν στην καρδιά του, δεν θα γνώριζε τόσα πολλά στοιχεία, και εδώ μιλάμε για ανθρώπινα στοιχεία, για ανθρώπινη πείρα, τα οποία στη συνέχεια θα του ήταν πολύ χρήσιμα για την καθοδήγηση των ψυχών.
Ο Ποιμήν θα ήξερε πλέον όχι μόνο την οδό της χάριτος, αλλά και την πονηρία των κακών λογισμών, επειδή θα είχε παλέψει με αυτούς στην καρδιά του. Και έγινε, όντως, ποιμένας, όπως του προφήτεψε κάποιος: «Ποιμήν, το όνομά σου θα γίνει ξακουστό σε όλη την Αίγυπτο». Βλέπετε, δεν ήταν μόνο μέγας πνευματικά, αλλά ο γέροντας τον εξόπλιζε και με ανθρώπινα όπλα, που τα έχουμε και αυτά ανάγκη.
Τώρα θέλω να εστιάσω στο γεγονός, ότι στον έναν είπε μαύρο και στον άλλον άσπρο, και ότι πρέπει ο πνευματικός να έχει αυτή την ελευθερία. Αν ξέρετε ότι ο εξομολογούμενος κρατάει μυστική την εξομολόγηση, μπορείτε να κάνετε με αυτόν ό,τι θέλετε, και θέλουμε σωτηρία, όχι με την έννοια του «κάνω ό,τι θέλω».
Αν ξέρετε ότι δημοσιεύει την εξομολόγηση, θα έχετε δεμένα τα χέρια σας στο πνευματικό σας έργο, διότι ο εξομολογούμενος δεν κρατάει ψηλά το μυστήριο. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό, υπάρχει ακόμη ένα πιο μεγάλο μυστήριο, ένα μυστήριο άκρως πνευματικό: όταν ο εξομολογούμενος διατυμπανίζει ό,τι είπε και ό,τι τον συμβούλεψε ο πνευματικός στην εξομολόγηση, τότε ο εχθρός καταλαβαίνει πιο γρήγορα τι μας συμβαίνει, ποιο είναι το αδύνατο σημείο μας, και ξέρει πού και πώς να χτυπήσει.
Προσέξτε, για παράδειγμα, τη διήγηση περί των πρωτοπλάστων. Επιτρέψτε μου να την αποδώσω ελεύθερα, για να είναι πιο ζωντανός ο διάλογος. Ο Θεός είπε στον Αδάμ: «Από όλα τα δέντρα θα τρώτε, από αυτό όμως το δέντρο δεν θα φάτε, επειδή, τη μέρα που θα φάτε, θα πεθάνετε» (Γεν. 2, 16-17), και θα έλεγα ότι δεν θέλει απλώς να τον σταματήσει, αλλά κυρίως να του αποκαλύψει τα μυστήρια του Παραδείσου.
Έρχεται λοιπόν το φίδι στην Εύα, επειδή τη βρήκε πιο αδύναμη (δεν ξέρω το γιατί, αλλά, βλέπετε, έτσι έγινε το πράγμα), και αρχίζει να της λέει:«Μήπως ο Θεός σού είπε κάτι για το δέντρο, να φας ή να μη φας»; Της έλυσε, όπως λέμε, τη γλώσσα. Συγνώμη για την έκφραση, αλλά το φίδι ήταν πολύ πιο σοφό και δεν μιλούσε όπως μιλάω εγώ τώρα· μιλούσε με πολύ σιγουριά, σαν να ήξερε τα πάντα. Και έτσι συνεχίζει μέχρι σήμερα να κάνει ο πλάνος χρησιμοποιώντας τους ανθρώπους και τους λογισμούς μας (δηλαδή τους ορατούς και αόρατους εχθρούς) και μας λύνει τη γλώσσα!
Και η καημένη η Εύα, σαν ένα αθώο παιδί, του τα είπε όλα. Διότι εμείς βέβαια λέμε στην προσευχή:«ου μη γαρ τοις εχθροίς σου το μυστήριον είπω»(δεν θα πω στους εχθρούς Σου το μυστήριο), η Εύα όμως του είπε: «ο Θεός μάς είπε πως απ’ όλα μπορούμε να φάμε, μόνο από εκείνο το δέντρο να μη φάμε, γιατί θα πεθάνουμε». «Α, ωραία! Τώρα ξέρω πού να χτυπήσω»σκέφτηκε ο διάβολος, και ξέρουμε πώς χτύπησε, και ξέρουμε πού χτύπησε…
Αυτό ακριβώς πρέπει να αποφεύγομε στο μυστήριο της εξομολόγησης. Εκπαιδεύστε τα πνευματικά σας τέκνα σε αυτόν τον τύπο: το μυστήριο να μείνει μυστήριο δηλαδή μυστικό. Βέβαια, όπως ανέφερε και ο Σεβασμιότατος και όπως γινόταν αρχικά στην Εκκλησία, η εξομολόγηση δεν ήταν προσωπική-μυστική υπόθεση, διότι εξομολογούνταν δημόσια, όπως βλέπουμε και στο περιστατικό της Κλίμακας (του Ιωάννη του Σιναΐτη).
Αρχικά η εξομολόγηση γινόταν δημοσίως ενώπιον όλων. Όμως σκέφτομαι: Τι ακροατήριο ήταν εκείνο! Διότι εκείνοι που άκουγαν βρίσκονταν σε τέτοιο πνευματικό ύψος που μπορούσαν να κλαίνε για τη θλίψη του αμαρτωλού αδελφού, που είναι αμαρτωλός σαν και εμένα, που σαν και εμένα δεν φτάνει στη δόξα του Θεού, και που μπορούσαν με δάκρυα να προσεύχονται να ακούνε το μυστήριο της εξομολόγησης με προσευχή. Όταν έτσι έχουν τα πράγματα, τότε ο διάβολος δεν μπορεί να εισχωρήσει σε αυτούς, όπως δεν μπορεί να εισχωρήσει στον πνευματικό!
Τέτοια ήταν η κοινότητα της Ιερουσαλήμ. Όμως πέσαμε όλοι.Τώρα όχι μόνο δεν μπορούμε να ακούμε εξομολογήσεις που γίνονται δημοσίως, αλλά και σκανδαλιζόμαστε. Μία ιστορία λέει και εύχομαι να είναι μόνο ένα αστείο, ότι ένας πνευματικός ρωτούσε στην εξομολόγηση ένα μικρό παιδί: «Μήπως έκανες αυτό, μήπως έκανες το άλλο»; Και σε μία στιγμή το παιδί τού λέει: «Όχι, αυτό δεν το έκανα, αλλά …καλή ιδέα»!
Δηλαδή του έβαλε στον νου μία (κακή) ιδέα. Μας συμβαίνει, ας πούμε, να μολυνόμαστε όταν ακούμε άσχημα περιστατικά, αμαρτωλές υποθέσεις άλλων προσώπων και κινδυνεύουμε να τα ακολουθήσουμε. Και αντί να οικοδομούμε τον εαυτό μας με προσευχή για τον πλησίον, σαν να επρόκειτο για την ψυχή μας την ίδια, όπως συνέβαινε με τους πρώτους χριστιανούς, εμείς ή επηρεαζόμαστε αρνητικά και μολυνόμαστε, ή κάνουμε λογισμούς για τον πλησίον, ή τον θεατρίζουμε, ή μιμούμαστε την κακή του συμπεριφορά». (1,74-79)
Τα παραπάνω ειπώθηκαν για να βοηθήσουν στην κατανόηση κάποιων κύριων χαρακτηριστικών του Μυστηρίου της Εξομολόγησης, που επειδή είναι Μυστήριο στηρίζεται στην πίστη μας στον Χριστό. Γι’ αυτό να προσερχόμαστε χωρίς αμφιταλαντεύσεις, διότι «πάντα δυνατά τω πιστεύοντι»!
Και να μην ψάχνομε την τελειότητα στους άλλους, διότι όχι μόνο δεν πρέπει να νομίζομε ότι είμαστε οι ίδιοι άξιοι για κάτι τέτοιο, αλλά ούτε ξέρομε τι σημαίνει τελειότητα: «Είναι εξ ίσου λανθασμένο και απατηλό να αναμένομε την τελειότητα μιας ομάδας, όσο και την τελειότητα ενός προσώπου. Πρωτίστως γιατί και εμείς δεν έχομε αληθινή και ορθή ιδέα για το τι ακριβώς είναι η τελειότητα», λέει ο γέροντας Σωφρόνιος.

ΑΓΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΥ ΣΑΡΩΦ
απόσπασμα από το άρθρο του Λεοντίου Μοναχού Διονυσιάτου, «Τα μυστικά της εξομολόγησης»

6 Clever Coconut Oil Hacks! 6 έξυπνες χρήσεις του λαδιού καρύδας

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το βίντεο του χρήστη BabyFirstTV.

BabyFirstTV

2 Μαρτίου στις 4:45 μ.μ. ·

6 Clever Coconut Oil Hacks!   
6 έξυπνες χρήσεις του λαδιού καρύδας

Δείτε τη μετάφραση

Ο Ραμπελαί και ο κόσμος του

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Book Press.

Προδημοσίευση από το έργο του Mikhail Bakhtin «Ο Ραμπελαί και ο κόσμος του - Για τη λαϊκή κουλτούρα του Μεσαίωνα και της Αναγέννησης» (μετάφραση από τα ρωσικά: Γιώργος Πινακούλας) που θα κυκλοφορήσει την Τρίτη 7 Μαρτίου από τις ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΡΗΤΗΣ. #προδημοσιεύσεις #βιβλία

Ο Ραμπελαί και ο κόσμος του

Προδημοσίευση από το έργο του Mikhail Bakhtin «Ο Ραμπελαί και ο κόσμος του - Για τη λαϊκή κουλτούρα του Μεσαίωνα και της Αναγέννησης» (μτφρ. Γιώργος Πινακούλας, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης).

Μάθετε περισσότερα

bookpress.gr

Ο Ραμπελαί και ο κόσμος του

Σαββατο, 04 Μαρτιου 2017 00:00

 

Προδημοσίευση από το έργο του Mikhail Bakhtin Ο Ραμπελαί και ο κόσμος του - Για τη λαϊκή κουλτούρα του Μεσαίωνα και της Αναγέννησης (μτφρ. Γιώργος Πινακούλας) που θα κυκλοφορήσει την Τρίτη 7 Μαρτίου από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης.

Επιμέλεια: Λεωνίδας Καλούσης

Ο Ραμπελαί γνώριζε άριστα την πλατεΐστικη πανηγυριώτικη ζωή της εποχής του και, όπως θα δούμε αργότερα, μπόρεσε να την καταλάβει και να την απεικονίσει στο μυθιστόρημά του με εξαιρετικό βάθος και δύναμη.

Στο Φοντεναί-λε-Κοντ, όπου ο Ραμπελαί πέρασε τη νεότητά του σε ένα μοναστήρι Κορδελιέρων[1] και έγινε μέτοχος της ουμανιστικής κουλτούρας και της ελληνικής γλώσσας, έγινε ταυτόχρονα μέτοχος της ιδιαίτερης κουλτούρας και γλώσσας της πανηγυριώτικης πλατείας. Στο Φοντεναί-λε-Κοντ εκείνη την εποχή γινόταν ένα ονομαστό σε όλη τη Γαλλία πανηγύρι, το οποίο γιορταζόταν τρεις φορές το χρόνο. Εδώ κατέφτανε τεράστιος αριθμός εμπόρων και αγοραστών, όχι μόνο απ’ όλη τη Γαλλία αλλά και από άλλες χώρες. Σύμφωνα με τη μαρτυρία του Γκιγιώμ Μπουσέ, συγκεντρώνονταν πάρα πολλοί ξένοι, ειδικά Γερμανοί. Μαζεύονταν πλανόδιοι μικροπωλητές, τσιγγάνοι και διάφοροι σκοτεινοί déclassés, που ήταν τόσο πολυάριθμοι εκείνη την εποχή. Απ’ το τέλος του 16ου αιώνα σώζεται επίσης η πληροφορία ότι εδώ, στο Φοντεναί-λε-Κοντ, γεννήθηκε μια ιδιαίτερη αργκό. Εδώ ο Ραμπελαί μπόρεσε να παρακολουθήσει και να ακούσει όλη την ιδιαίτερη ζωή της πανηγυριώτικης πλατείας.

Την επόμενη περίοδο της ζωής του, ο Ραμπελαί, που έκανε τακτικά ταξίδια στην επαρχία του Πουατού με τον επίσκοπο Ζοφρουά ντ’Εστισσάκ, μπόρεσε να παρακολουθήσει το πανηγύρι στο Σαιν-Μαιξάν και το διάσημο πανηγύρι στη Νιόρ.

Την επόμενη περίοδο της ζωής του, ο Ραμπελαί, που έκανε τακτικά ταξίδια στην επαρχία του Πουατού με τον επίσκοπο Ζοφρουά ντ’Εστισσάκ, μπόρεσε να παρακολουθήσει το πανηγύρι στο Σαιν-Μαιξάν και το διάσημο πανηγύρι στη Νιόρ (τη φασαρία αυτού του πανηγυριού μνημονεύει ο Ραμπελαί στο μυθιστόρημά του). Γενικά, η πλατεΐστικη πανηγυριώτικη και παραστατική ζωή στο Πουατού εκείνη την εποχή βρισκόταν σε ιδιαίτερα μεγάλη άνθηση.

Εδώ, στο Πουατού, ο Ραμπελαί μπόρεσε να γνωρίσει και μια άλλη πολύ σημαντική όψη της πλατεΐστικης ζωής, τις πλατεΐστικες παραστάσεις. Όπως φαίνεται, ακριβώς εδώ απέκτησε αυτή την ιδιαίτερη γνώση της ζωής των θεατρικών σανιδιών (les échafauds) που φανερώνει στο μυθιστόρημά του. Οι θεατρικές σκηνές στήνονταν ακριβώς στην πλατεία, και μπροστά τους μαζευόταν ο κόσμος. Αναμεμειγμένος με αυτό το πλήθος, ο Ραμπελαί μπόρεσε να παρευρεθεί σε παραστάσεις μυστηρίων, ηθολογιών και φαρσών. Πόλεις όπως το Πουατού, το Μονμοριγιόν, το Σαιν-Μαιξάν, το Πουατιέ κ.ά. ακριβώς αυτή την εποχή ήταν διάσημες για τέτοιες θεατρικές παραστάσεις[2]. Δεν είναι τυχαίο που ως αρένα δράσης του περιγελάσματος του Βιγιόν, το οποίο εξιστορείται στο τέταρτο βιβλίο, ο Ραμπελαί επέλεξε ακριβώς το Σαιν-Μαιξάν και τη Νιόρ. Η θεατρική κουλτούρα της Γαλλίας ήταν εκείνη την εποχή ακόμα απόλυτα συνδεδεμένη με τη λαϊκή πλατεία.

Κατά την επόμενη περίοδο της ζωής του, για την οποία δεν υπάρχουν ντοκουμέντα (1528-1530), ο Ραμπελαί ταξίδεψε, όπως φαίνεται, στα πανεπιστήμια του Μπορντώ, της Τουλούζης, της Μπουρζ, της Ορλεάνης και του Παρισιού. Εδώ έγινε μέτοχος της ζωής των μποέμ φοιτητών. Αυτή η γνωριμία ισχυροποιήθηκε ακόμη περισσότερο κατά την επόμενη περίοδο, όταν ο Ραμπελαί σπούδαζε ιατρική στο Μονπελιέ.

Δείξαμε ήδη την τεράστια σημασία των φοιτητικών γιορτών και διασκεδάσεων για την ιστορία της μεσαιωνικής κουλτούρας και λογοτεχνίας. Η εύθυμη ψυχαγωγική λογοτεχνία των φοιτητών είχε ήδη υψωθεί, τον καιρό του Ραμπελαί, στο επίπεδο της μεγάλης λογοτεχνίας και έπαιζε ουσιαστικό ρόλο σε αυτή. Η ψυχαγωγική λογοτεχνία συνδεόταν επίσης με την πλατεία. Οι φοιτητικές παρωδίες, οι διακωμωδήσεις, τα περιγελάσματα, τόσο στα λατινικά όσο και, ειδικά, στις δημώδεις γλώσσες, φανερώνουν γενετική συγγένεια και εσωτερική ομοιότητα με τις πλατεΐστικες μορφές. Ένας μεγάλος αριθμός φοιτητικών διασκεδάσεων λάμβαναν χώρα κατευθείαν στην πλατεία. Έτσι, στο Μονπελιέ, τον καιρό του Ραμπελαί, στη διάρκεια της γιορτής των Βασιλέων, οι φοιτητές έκαναν καρναβαλικές λιτανείες, οργάνωναν χορούς στην πλατεία. Συχνά το πανεπιστήμιο ανέβαζε ηθολογίες και φάρσες εκτός των τειχών του[3].

Όπως φαίνεται, ο Ραμπελαί συμμετείχε δραστήρια και ο ίδιος στις φοιτητικές διασκεδάσεις της εποχής του. Ο Ζ. Πλαττάρ υποθέτει ότι στη διάρκεια της φοιτητικής του ζωής (ειδικά στο Μονπελιέ) έγραψε μια σειρά ανεκδότων, περιγελασμάτων, εύθυμων αντιλογιών, κωμικών σκίτσων, και απέκτησε στις μορφές της εύθυμης ψυχαγωγικής λογοτεχνίας εκείνη την επιδεξιότητα που μπορεί να μας εξηγήσει την ασυνήθιστη ταχύτητα δημιουργίας του Πανταγκρυέλ.

Κατά την επόμενη, λυονέζικη, περίοδο της ζωής του Ραμπελαί, ο δεσμός του με τη λαϊκή πανηγυριώτικη πλατεία έγινε ακόμη στενότερος και βαθύτερος.

Κατά την επόμενη, λυονέζικη, περίοδο της ζωής του Ραμπελαί, ο δεσμός του με τη λαϊκή πανηγυριώτικη πλατεία έγινε ακόμη στενότερος και βαθύτερος. Αναφέραμε ήδη τα διάσημα λυονέζικα πανηγύρια, που κρατούσαν συνολικά δύο μήνες το χρόνο. Η ζωή στις πλατείες και στους δρόμους της Λυόν –αυτής της μεσημβρινής πόλης, όπου υπήρχε τεράστια ιταλική παροικία– ήταν εξαιρετικά αναπτυγμένη. Ο ίδιος ο Ραμπελαί μνημονεύει στο τέταρτο βιβλίο του το λυονέζικο καρναβάλι, στη διάρκεια του οποίου μεταφερόταν εν πομπή η τερατόμορφη απεικόνιση του λαίμαργου-καταβροχθιστή Μασακρούστα (Mâchecroute), αυτού του τυπικού εύθυμου φόβητρου [4]. Οι σύγχρονοι άφησαν μαρτυρίες και για μια σειρά άλλων λυονέζικων μαζικών γιορτών, όπως η μαγιάτικη γιορτή των τυπογράφων, η γιορτή εκλογής του «πρίγκιπα των τεχνιτών» κ.ά.

Με το λυονέζικο πανηγύρι ο Ραμπελαί συνδέθηκε ακόμη στενότερα. Στην έκδοση και στο εμπόριο βιβλίων το λυονέζικο πανηγύρι καταλάμβανε μία απ’ τις πρώτες θέσεις στον κόσμο και υστερούσε μόνο σε σχέση με το διάσημο πανηγύρι της Φραγκφούρτης. Και τα δύο αυτά πανηγύρια ήταν σημαντικά όργανα διάδοσης του βιβλίου και διαφήμισης της λογοτεχνίας. Τα βιβλία εκδίδονταν «για το πανηγύρι» (εαρινό, φθινοπωρινό, χειμερινό). Το λυονέζικο πανηγύρι καθόριζε, σε μεγάλο βαθμό, το χρόνο έκδοσης των βιβλίων στη Γαλλία. Η έκδοση των νέων βιβλίων συντονιζόταν πάντα με τις ημερομηνίες των πανηγυριών[5]. Αυτές οι ημερομηνίες καθόριζαν, συνεπώς, και την υποβολή των χειρογράφων από τους συγγραφείς. Ο Α. Λεφράν εκμεταλλεύτηκε πολύ επιτυχημένα τις ημερομηνίες των λυονέζικων πανηγυριών για τη χρονολόγηση των έργων του Ραμπελαί. Οι ημερομηνίες του λυονέζικου πανηγυριού ρύθμιζαν την παραγωγή όλων των βιβλίων (ακόμη και των επιστημονικών), αλλά ειδικά, βέβαια, τις μαζικές εκδόσεις λαϊκών βιβλίων και ψυχαγωγικής λογοτεχνίας.

Ο Ραμπελαί, που αρχικά δημοσίευσε τρία επιστημονικά έργα, έγινε έπειτα προμηθευτής ακριβώς αυτής της μαζικής λογοτεχνίας και, συνεπώς, ξεκίνησε μια στενότερη σχέση με την πανηγυριώτικη πλατεία. Ήταν πια αναγκασμένος να λαμβάνει υπόψη του όχι μόνο τις ημερομηνίες του πανηγυριού αλλά και τις απαιτήσεις, τα γούστα και τον τόνο του.

Ο Ραμπελαί εξέδωσε σχεδόν ταυτόχρονα όχι μόνο τον Πανταγκρυέλ του, που βάδιζε στα ίχνη του λαϊκού βιβλίου Τα μεγάλα χρονικά του Γαργαντούα, αλλά και το Πανταγκρυελίνειον προγνωστικάριον (Pantagrueline Prognostication) και το Αλμανάκ (Almanach) για το έτος 1533. Το Πανταγκρυελίνειον προγνωστικάριον είναι μια εύθυμη κωμική διακωμώδηση των δημοφιλών εκείνη την εποχή πρωτοχρονιάτικων προγνώσεων. Αυτό το έργο (μόνο λίγες μικρές σελίδες) ανατυπώθηκε και τα επόμενα χρόνια.

Το δεύτερο απ’ τα έργα που αναφέραμε, το Αλμανάκ, ήταν ένα λαϊκό ημερολόγιο. Τέτοια ημερολόγια εξέδωσε στη συνέχεια ο Ραμπελαί και για τα επόμενα χρόνια. Σώθηκαν πληροφορίες (και ακόμη λίγα αποσπάσματα) για τα ημερολόγια που συνέταξε για το έτος 1535, για το έτος 1541, για το έτος 1546 και, τέλος, για το έτος 1550. Μπορούμε να υποθέσουμε, όπως κάνει ο Λ. Μολάν, ότι με αυτά δεν εξαντλείται η σειρά των ημερολογίων που εξέδωσε ο Ραμπελαί, ότι τα εξέδιδε κάθε χρόνο, ξεκινώντας απ’ το 1533, και ότι ήταν, ας πούμε, ο διαπιστευμένος εκδότης των λαϊκών ημερολογίων, ο «Γάλλος Ματθαίος Λάνσμπεργκ»[6].

Και οι δύο τύποι έργων, και το Προγνωστικάριον και τα ημερολόγια, συνδέονται ουσιαστικά με το χρόνο, με το νέο έτος και, τέλος, με τη λαϊκή πανηγυριώτικη πλατεία[7].

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι κατά τις επόμενες περιόδους της ζωής του ο Ραμπελαί διατήρησε και έντονο ενδιαφέρον και άμεση σχέση με τη λαϊκή πλατεία σε όλα τα στοιχεία της ζωής της, αν και τα πενιχρά δεδομένα της βιογραφίας του δε μας δίνουν σχετικά με αυτά κανένα συγκεκριμένο και ενδιαφέρον γεγονός[8]. Απ’ την εποχή όμως του τελευταίου ταξιδιού του Ραμπελαί στην Ιταλία σώθηκε ένα πολύ ενδιαφέρον ντοκουμέντο. Στις 14 Μαρτίου 1549, ο καρδινάλιος Ζαν ντυ Μπελλαί οργάνωσε στη Ρώμη μια λαϊκή γιορτή με αφορμή τη γέννηση του γιου του Ερρίκου Β΄. Ο Ραμπελαί παρευρέθηκε στη γιορτή και την περιέγραψε λεπτομερώς, εκμεταλλευόμενος γι’ αυτό το σκοπό τις επιστολές του προς τον καρδινάλιο του Γκυζ. Αυτή η περιγραφή εκδόθηκε στο Παρίσι και στη Λυόν υπό τον τίτλο Η σκιαμαχία και το φαγοπότι που έλαβε χώρα στη Ρώμη στο παλάτι του κυρίου μου, του αιδεσιμότατου καρδιναλίου ντυ Μπελλαί (Schiomachie et festins faits à Rome au palais de mon seigneur reverendissime cardinal du Bellay).

Στην αρχή αυτής της γιορτής, παραστάθηκε στην πλατεία μια μάχη με εντυπωσιακά εφέ, με πυροτεχνήματα, ακόμη και με σκοτωμένους, που αργότερα αποδείχτηκε ότι ήταν αχυρένια σκιάχτρα. Η γιορτή είχε έκδηλο καρναβαλικό χαρακτήρα, όπως και όλες οι γιορτές αυτού του είδους. Υπήρχε εδώ ο αναγκαίος καρναβαλικός «άδης» με τη μορφή μιας σφαίρας που έβγαζε φωτιά. Αυτή η σφαίρα ονομαζόταν «στόμα του άδη» και «κεφάλι του Εωσφόρου» (βλ. την επίτομη έκδ. του L. Moland, ό.π., σελ. 599). Στο τέλος της γιορτής διοργανώθηκε για το λαό μεγαλειώδες φαγοπότι, με απίστευτη, εντελώς πανταγκρυελική, ποσότητα λουκάνικων και κρασιού.

Τέτοιες γιορτές είναι γενικά πολύ χαρακτηριστικές για την εποχή της Αναγέννησης. Επίσης, ο Μπούρκχαρντ έδειξε πόσο μεγάλη και σημαντική ήταν η επίδραση αυτών των γιορτών στην καλλιτεχνική μορφή και στην κοσμοθεωρία της Αναγέννησης, στο ίδιο το πνεύμα της εποχής. Δε μεγαλοποίησε αυτή την επίδραση. Ήταν, μάλιστα, πολύ μεγαλύτερη απ’ όσο πίστευε[9].

Στις γιορτές της εποχής του ο Ραμπελαί ενδιαφερόταν περισσότερο όχι για την επίσημη-πομπώδη αλλά για τη λαϊκο-πλατεΐστικη όψη τους. Ακριβώς αυτή η όψη άσκησε καθοριστική επίδραση στο έργο του. […]

[1] Κορδελιέροι (Cordeliers) ονομάζονταν στη Γαλλία οι Φραγκισκανοί απ’ το σχοινί με κόμπους (cordelière) που είχαν διαρκώς τυλιγμένο γύρω απ’ τη μέση τους. [Σ.τ.Μ.]

[2] Βλ. σχετικά Henri Clouzot, L’ancien théâtre en Poitou, Νιόρ 1901.

[3] Αυτή η φοιτητική ψυχαγωγική λογοτεχνία ήταν, σε μεγάλο βαθμό, μέρος της πλατεΐστικης κουλτούρας και, ως προς τον κοινωνικό της χαρακτήρα, συγγένευε με τη λαϊκή κουλτούρα και, κάποιες φορές, συγχωνευόταν απόλυτα με αυτή. Μεταξύ των ανώνυμων συγγραφέων των έργων γκροτέσκου ρεαλισμού (ειδικά, βέβαια, των λατινικών) υπήρχαν πιθανόν αρκετοί φοιτητές ή πρώην φοιτητές.

[4] O Μασακρούστας (Mâchecroute) ήταν, σύμφωνα με λαϊκές δοξασίες, οι οποίες παρέμειναν ισχυρές ως τον 19ο αιώνα, ένας δράκοντας που κατοικούσε στα νερά του Ροδανού. Κουνώντας την ουρά του έκανε το ποτάμι να ξεχειλίζει και προκαλούσε πλημμύρες και καταστροφές, απ’ τις οποίες υπέφερε πολλές φορές η Λυόν. Το όνομά του σημαίνει αυτόν που μασάει την κρούστα, την κόρα του ψωμιού ή το φλοιό της γης. [Σ.τ.Μ.]

[5] Μέχρι και το έργο του Γκαίτε ρυθμιζόταν ακόμα, σε μεγάλο βαθμό, απ’ τις ημερομηνίες του πανηγυριού της Φραγκφούρτης.

[6] Matthieu Lansberg: ψευδώνυμο Βέλγου αστρολόγου και αλχημιστή του 17ου αιώνα. Με το όνομά του εκδιδόταν το Αλμανάκ της Λιέγης απ’ το 1626 και εξής. [Σ.τ.Μ.]

[7] Αυτός ο συνδυασμός σε ένα πρόσωπο του σοβαρού επιστήμονα-λόγιου και του προμηθευτή πανηγυριώτικης, καρναβαλικής λογοτεχνίας είναι χαρακτηριστικό φαινόμενο της εποχής.

[8] Απ’ την άλλη πλευρά, ο βιογραφικός θρύλος για τον Ραμπελαί μάς τον παρουσιάζει ως μια λαϊκή-πλατεΐστικη καρναβαλική φιγούρα. Σύμφωνα με το θρύλο, η ζωή του ήταν γεμάτη από κάθε είδους εξαπάτες, μεταμφιέσεις, γελωτοποιά τεχνάσματα. Ο Λ. Μολάν αποκαλεί προσφυώς τον Ραμπελαί του θρύλου «un Rabelais de Carême-prenant», δηλαδή «αποκριάτικο Ραμπελαί» (ή «καρναβαλικό Ραμπελαί»).

[9] Βέβαια, ο Μπούρκχαρντ είχε υπόψη του όχι τόσο τις λαϊκο-πλατεΐστικες γιορτές όσο τις αυλικές, επίσημες συνήθως γιορτές της Αναγέννησης.

ο ( Παραμυθάς της Κρήτης ) Αριστοφανης Χουρδάκης

Έφυγε απο την ζωή σήμερα Δευτέρα 6 Μαρτίου σε ηλικία 84 χρονών ο ( Παραμυθάς της Κρήτης ) Αριστοφανης Χουρδάκης.

ΚΡΗΤΗ ΠΟΛΕΙΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΑ     11 days ago    

Έφυγε απο την ζωή σήμερα Δευτέρα 6 Μαρτίου σε ηλικία 84 χρονών ο ( Παραμυθάς της Κρήτης ) Αριστοφανης Χουρδάκης. Υπήρξε ένας κορυφαίος σύγχρονος κρητικός λαογράφος Αριστοφάνης Χουρδάκης, που τιμήθηκε το 2013 από την Ακαδημία Αθηνών για την συνολική προσφορά του στο χώρο της λαογραφίας, συγκέντρωσε σε ένα καλαίσθητο τόμο τους μύθους της Κρήτης, έργο μοναδικό σε ολόκληρη την Ελλάδα, καθώς για πρώτη φορά εκδίδεται τοπική συλλογή σχετικού ενδιαφέροντος. "Οι μύθοι της Κρήτης" είναι μια σπουδαία συλλογή λαογραφικής ύλης που ρίχνει φως σε μια άγνωστη ως σήμερα πτυχή του κρητικού λαϊκού πολιτισμού, όργανο απαραίτητο για κάθε μελετητή και ερευνητή του Κρητικού πολιτισμού, αλλά και για κάθε κρητική οικογένεια λόγω του διδακτικού χαρακτήρα των μύθων. Η διάσωση και αποδελτίωση του πολυτίμου αυτού λαογραφικού υλικού και η δυνατότητα αναβίωσης και διάδοσης στις νέες γενιές των ηθικών διδαγμάτων των κρητικών μύθων καθιστούν το βιβλίο εξαιρετικά σπουδαίο και πολύτιμο.
Η κηδεία του θα τελεστεί αύριο Τρίτη 2 το μεσημέρι στον Ιερό ναό Παναγίτσας Μασταμπά.

Πρόκειται ίσως για τη μοναδική περίπτωση λαογράφου στην ελληνική περιφέρεια που έχει εκδώσει εννέα συλλογές με λαϊκά παραμύθια από την περιοχή του και συνεχίζει με μεράκι το έργο του. Από το 1993, σε ηλικία 60 ετών, ο κ.Χουρδάκης εκδίδει κάθε χρόνο ένα βιβλίο. Συγκεκριμένα, έχει εκδώσει εννέα βιβλία με παραμύθια, τρία με εύθυμες ιστορίες και ανέκδοτα και ένα με ιστορίες της τουρκοκρατίας. 

Γεννήθηκε σ’ ένα μικρό χωριό. Η μητρική του γλώσσα είναι η κρητική ιδιωματική. 

Ο Αριστοφάνης Χουρδάκης γνωρίζει καλλά τα ήθη και έθιμα της παλιάς Κρήτης τα είδε και τα έζησε. Άκουγε ιστορίες, παραμύθια, τραγουδάκια, μαντινάδες και άλλα πολλά. Αυτά ήταν βιώματα που άφησαν τα ίχνη τους μέσα του. Το 1989 πήρε την σύνταξη του έχοντας την αγωνία με τι θα ασχοληθεί  τα επόμενα χρόνια και ήταν πολύ τυχερός που βρέθηκε στο δρόμο του παραμυθιού κι εγνώρισε μιαν άλλη Κρήτη που δυστυχώς χάνεται.

Τα παραμύθια είναι ένα παγκόσμιο είδος λαϊκής λογοτεχνίας και πολύ ή λίγο μοιάζουν μεταξύ τους. Υπάρχουν παραμύθια που τα συναντούμε σε όλο τον ελλαδικό χώρο με κάποιες παραλλαγές. Όπως υπάρχουν και πολλά τοπικά. Τα κρητικά παραμύθια μοιάζουν πολύ με τα νησιώτικα (Κυκλάδες-Δωδεκάνησα) και ο λόγος είναι απλός. Τα μετακινούσαν οι ναυτικοί από λιμάνι σε λιμάνι. Ο αείμνηστος καθηγητής της Λαογραφίας Γεωργ. Μέγας, που ασχολήθηκε πολύ με το ελληνικό παραμύθι, γράφει κάπου σε ένα βιβλίο του, πως τα κρητικά παραμύθια έχουν μεγάλες ομοιότητες με τα σικελικά παραμύθια.

Η ΒΡΑΔΥΑ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΣ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΟΙ ΜΥΘΟΙ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ

Ο ΣΚΥΛΟΣ ΚΑΙ Ο ΚΑΤΗΣ

ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ ΧΟΥΡΔΑΚΗΣ - Ο ΠΑΡΑΜΥΘΑΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

Η ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ ΧΟΥΡΔΑΚΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΑΘΗΝΩΝ

ΤΑ ΞΕΤΣΙΠΩΤΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ - "Ο ΠΟΥΤΑΝΙΑΡΗΣ"

ΤΑ ΞΕΤΣΙΠΩΤΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ - "ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΤΟ ΕΡΓΑΛΕΙΟ"

ΤΑ ΞΕΤΣΙΠΩΤΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ - "Η ΓΙΑΤΡΑΙΝΑ"

ΟΙ ΜΥΘΟΙ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ - "Η ΨΩΛΗ ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΥΝΙ"

Related Posts

Πουλόβερ για κορίτσια με ένα λουλουδάτο φύλλο

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το βίντεο του χρήστη Рукоделие Вязание Knitting Handmade.

Рукоделие Вязание Knitting Handmade

6 Φεβρουαρίου ·

Свитер для девочки с узором из листьев
Размер свитера 2830 (российский) для девочки 2 лет
Вам потребуется 300 г пряжи типа Kartopu Flora фиолетового цвета номер K718 (100% акрил, 230 м100 г), круговые и чулочные спицы №4.
Резинка попеременно 2 лиц. п., 2 изн. п.
Узор листики для кокетки вязать по схеме 1, на которой приведены только нечетные ряды.
В четных рядах петли вязать по рисунку и накиды вязать изн., если не указано иное.
Узор листики для окантовки низа вязать по схеме 2, на которой приведены только лиц. ряды.
В изн. р. петли вязать по рисунку и накиды вязать изн., если не указано иное.
Платочная вязка в круг. рядах 1 круг. ряд - лиц. п., 1 круг.ряд - изн. п.
Узор колосок в круг. рядах
с 1-го по 4-й круг. р. 1 п. платочной вязки, 3 лиц. п., 1 п. платочной вязки.
5-й круг. р. 1 п. платочной вязки, ввести спицу на 4 р. ниже в среднюю лиц. петлю, вытянуть длинную петлю, провязать 3 лиц. п. и снова ввести спицу на 4 ряда ниже и вытянуть длинную петлю, 1 п. платочной вязки.
6-й круг. р. 1 п. платочной вязки, снять вытянутую петлю на правую спицу как лиц., нить за работой, 3 лиц. п., снять вытянутую петлю на правую спицу как лиц., нить за работой, 1 п. платочной вязки, кром.
7-й круг. р. 1 п. платочной вязки, снять вытянутую петлю и снять след. лиц. п., поменять местами и снова вернуть на левую спицу, провязать вместе лиц., 1 лиц. п., вытянутую петлю и лиц. провязать вместе лиц., 1 п. платочной вязки.
8-й круг. р. вязать как 1-й круг. р.
Повторять с 5-го по 8-й круг. р.
Плотность вязания
платочной вязки 18 п. и 36 круг. р. = 10 х 10 см;
узора листики для кокетки 1 листик = 8,5 см в ширину и 11 см в высоту;
узора листики для окантовки 1 раппорт узора = 5,5 см в ширину и 6 см в высоту.
Свитер вяжется по кругу сверху вниз без швов.
На чулочные спицы набрать 80 п. и распределить по кругу по 20 п., замкнуть в круг и для воротника провязать 12 см резинкой.
Затем провязать 1 круг. ряд лиц. петлями, при этом убавить 2 п. = 78 п.
Продолжить узором листики для кокетки, выполнив 6 х раппорт из 13 п. По мере увеличения петель перейти на круговые спицы.
Провязать в длину 32 ряда и продолжить по кругу платочной вязкой, при этом на концах листиков вязать узором колосок (из 3 лиц. п.).
Хотела к кокетке присоединить оборку из листьев, но получается немного грубо, так что можно просто связать для девочки манишку-воротник.
Провязать 16 см от воротника и для спинки, переда и рукавов петли распределить след. образом
по 51 п. на перед и спинку и по 35 п. на рукава.
Петли рукавов отложить на вспом. спицы и вязать по кругу перед и спинку, при этом в месте соединения рукавов добрать с обеих сторон по 3 п.
Теперь всего на спицах 54 + 54 п. = 108 п.
Продолжить вязать по кругу и через 30 см от воротника петли закрыть.
Со вспом. спицы на чулочные спицы перенести петли рукава, поднять от переда и спинки по 3 п. ( = 41 п.) и провязать платочной вязкой с узором колосок 17 см или 30 ребер платочной вязки или 19 раппортов в высоту узора колосок.
Для небольшого скоса рукава от поднятия петель через каждые 4 см в лиц. ряду ребра платочной вязки убавить по 1 п. (2 п. вместе лиц.) = 37 п.
В последнем ряду (= 19-го раппорта в высоту) узора колосок 7-ю и 8-ю п., 14-ю и 15-ю, 21-ю и 22-ю, 28-ю и 29-ю, 35-ю и 36 п. провязать вместе лиц. = останется 32 п.
Продолжить резинкой и через 12 рядов = 4,5 см резинки петли закрыть.
Для окантовки низа связать 13 раппортов в высоту узором листики 2 и петли закрыть.
Соединить наборный и закрытый края вместе и пришить окантовку к низу свитера.

 

------------------------------------

 

Πουλόβερ για κορίτσια με ένα λουλουδάτο φύλλο

Το μέγεθος του πουλόβερ 2830 (Ρωσικά) για ένα κορίτσι 2 ετών

Χρειάζεσαι 300 g από νήματα τύπου kartopu φλώρα ιώδες χρώμα αριθμός k718 (100 % ακρυλικό, 230 ΚΕ M100), εγκύκλιο και chulochnyye ακτίνες. No. 4.

Τσίχλα εναλλάξ 2 άτομα. Π., 2 izn. Συναγωνισμό

Μοτίβο φεύγει για κοκέτες πλέξιμο σχετικά με το καθεστώς του 1, η οποία περιέχει μόνο τα ζυγά σειρά.

Ακόμα και στις τάξεις των αρθρώσεων να πλέκω στο σκίτσο και nakidy πλέκω ipms., εκτός αν ορίζεται διαφορετικά.

Μοτίβο φεύγει για τα σύνορα του κάτω από το πλέξιμο μοτίβο 2, στο οποίο υπάρχουν μόνο άτομα. Τάξεις.

Σε изн. ρ. βρόχο δεμένη στο σκίτσο και nakidy πλέκω ipms., εκτός αν ορίζεται διαφορετικά.

Platochnaya δεμένη σε ένα κύκλο. Το 1 ο κύκλος. Ένας αριθμός ατόμων. Π., 1 κύκλο. Ένας αριθμός - izn. Συναγωνισμό

Μοτίβο αυτί σε έναν κύκλο. Τάξεις

Από την 1 η έως την 4 η οδό Круг. ρ. 1 σ. Πλέξε platochnoy 3 πρόσωπα. Σ., 1 σ. Platochnoy πλέκω.

5 ος круг. ρ. 1 σ. Πλέξε platochnoy να εισαγάγει το 4 r καρφωμένος. Κάτω από το μέσο όρο των προσώπων. Η θηλιά, τράβα μια μακρά βρόχο, PROVYAZATʹ 3 lic. Συναγωνισμό και πάλι συμπληρώνεται ο αριθμός 4 καρφωμένο κάτω και τραβήξτε μια μακρά βρόχο, 1 σ. Platochnoy πλέκω.

6 ος круг. ρ. 1 σ. Πλέξε platochnoy αποσύρει vytyanutuyu θηλιά στο σωστό κάρφωσα ως πρόσωπα., η κλωστή για το έργο των 3 ατόμων. Σ., αποσύρει vytyanutuyu θηλιά στο σωστό κάρφωσα ως πρόσωπα., κλωστή για δουλειά, 1 σ. Πλέξε platochnoy κρομ.

7 ος круг. ρ. 1 σ. Πλέξε platochnoy αποσύρει vytyanutuyu βρόχο και βγάλε το μονοπάτι. Πρόσωπα. Σ., αντιστροφή και πάλι πίσω στο αριστερό, κάρφωσα provyazatʹ μαζί πρόσωπα., 1 άτομα. Σ., vytyanutuyu βρόχο και των προσώπων. Provyazatʹ μαζί πρόσωπα., 1 σ. Platochnoy πλέκω.

8 ος круг. ρ. πλέξιμο ως ο 1 ος круг. ρ.

Επαναλαμβάνω, από την 5 η έως την 8 η οδό круг. ρ.

Η πυκνότητα του πλεξίματος

Platochnoy-18 σ. Και 36 круг. ρ. = 10 x 10 cm ·

Μοτίβο φεύγει για κοκέτες 1 ΦΎΛΛΟ = 8,5 cm πλάτος και 11 cm ύψος ·

Μοτίβο φεύγει για σύνορα 1 ΠΡΟΣΘΕΤΉ ΜΟΤΊΒΟ = 5,5 cm πλάτος και 6 εκατοστά σε ύψος.

Πουλόβερ χωράει σε μια θηλιά από πάνω προς τα κάτω χωρίς ράμματα.

Σε chulochnyye ακτίνες καλέστε 80 σ. Και διανείμει σε έναν κύκλο στο 20 σ., να κλειδώσει σε ένα κύκλο για ένα κολάρο provyazatʹ 12 cm λαστιχάκια.

Τότε provyazatʹ 1 κύκλο. Ένας αριθμός ατόμων. Μεντεσέδες, ΑΦΑΊΡΕΣΕ 2 σ. = 78 σ.

Για να συνεχίσει το μοτίβο φεύγει για κοκέτες, συμπληρώνοντας 6 x συμπάθεια από 13 σ. Καθώς οι μεντεσέδες να στραφούν προς τις κυκλικές βελόνες πλεξίματος.

Provyazatʹ σε μήκος 32 διεγερτικά και να συνεχίσουν τον κύκλο platochnoy παχύρρευστο, ενώ στα άκρα της listikov πλέξιμο μοτίβο αυτί (από 3 lic. Κ. λπ. ).

Ήθελα να προσθέσω koketke πλισέ μανιτάρι από φύλλα, αλλά απ 'ότι φαίνεται λίγο σκληρό, οπότε μπορείς να δέσεις για ένα κορίτσι απ' το κολάρο μου.

Provyazatʹ 16 cm από το γιακά και προς τα πίσω και μανίκια pereda μεντεσέδες να διανέμουν τα ίχνη. Τρόπος

Στις 51 μ. Μπροστά και το πίσω μέρος και 35 σ. Σχετικά με τα μανίκια.

Εξαρτάται από τα μανίκια να αναβάλει se. Οι βελόνες πλεξίματος και πλέξιμο σε κύκλους μπροστά και πίσω, ενώ στην διασταύρωση των τριών κλαδιά και στις δύο πλευρές στις 3 μ.

Τώρα όλες οι ακτίνες του 54 + 54 σ. = 108 σ.

Συνεχίστε το πλέξιμο σε κύκλους και μέσω 30 cm από το κολάρο για να κλείσει το κύκλωμα.

Με se. Τις ακτίνες στο chulochnyye ακτίνες να αναβάλει την μεντεσέδες μανίκια, σήκωσε από πίσω και μπροστά στο 3 σ. (= 41 σ.) και provyazatʹ platochnoy παχύρρευστο λουλουδάτο αυτί 17 cm ή 30 παϊδάκια platochnoy πλέκεις ή 19 rappaports ψηλός μοτίβο αυτί.

Για ένα μικρό scosa μανίκια από την αύξηση της μεντεσέδες κάθε 4 cm σε πρόσωπα. Ένας αριθμός πλευρό να πλέκω platochnoy αφαίρεσε 1 σ. (2 σ. Από κοινού προσώπων.) = 37 σ.

Στην τελευταία σειρά (= 19 ος rapporta στο ύψος) μοτίβο αυτί του 7 ΟΥ ΚΑΙ 8 ου σ., του 14 ου και 15 ου, 21 ου και του 22 - Γιου, 28 ου και 29 ου, 35 ου και 36 σ. Provyazatʹ μαζί πρόσωπα. = 32 σ.

Να συνεχιστούν τα λαστιχάκια και 12 σειρές = 4,5 cm λαστιχάκια για να κλείσει το κύκλωμα.

Στα σύνορα του κάτω 13 γραβάτα στο ύψος του rappaports μοτίβο αφήνει 2 και κλείσε την θηλιά.

Συνδέστε το dial-Up και κλειστές τις άκρες μαζί και ράβω okantovku στον πάτο του πουλόβερ.

·