ο ΣΕΙΡΙΟΣ και οι Μακεδόνες

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

Η επιστροφή του Σείριου...ΣΕΙΡΙΟΣ.. ΤΟ ΥΠΕΡΛΑΜΠΡΟ ΑΣΤΡΟ!!! | Όλυμπος Εφημερίδα

olympospress.blogspot.gr

https://olympospress.blogspot.com/2014/12/blog-post_143.html

Το μυστηριώδες άστρο ο ΣΕΙΡΙΟΣ και οι Μακεδόνες : επιστρέφει να φωτίσει ξανά την Ελλάδα ;

Ο Σείριος. το μυστηριώδες άστρο που κυβέρνησε το πνεύμα των αρχαίων Μακεδόνων, ξαναστρέφει το πρόσωπο του στην Ελλάδα. Αιγύπτιοι, Βαβυλώνιοι, Ασσυριοι, Σουμέριοι, Ετρούσκοι και Ρωμαίοι έχουν στο πάνθεον τους μία θέση για το αστέρι εκείνο που, περισσότερο από τ’ άλλα, λάμπει στο βράδυνα ουρανό. Μυστηριακές λατρείες και συμβολισμοί που κρύβουν χαμένα μυστικά μέσα στη νύχτα του χρόνου. Μπορούμε άραγε να ανασυνθέσουμε τις ψηφίδες μιας μεγάλης γνώσης που χάθηκε ή που ίσως παραμένει ακόμη ανάμεσα μας σε μέρη που δεν φανταζόμαστε; Ένας κώδικας περιμένει να αποκρυπτογραφηθεί…

Το Ουράνιο Σώμα του Σείριου

Αστρονομικά ορίζουμε το Σείριο ως το λαμπρότερο απλανή αστέρα του Μεγάλου Κυνός. Ανήκει στον τύπο των λευκών αστεριών και α­πέχει μόλις…8,4 έτη φωτός από τη Γη. Είναι διπλός αστέρας και μα­ζί με το συνοδό του, το Σείριο Β’, περιστρέφονται γύρω από ένα κοι­νό κέντρο βάρους. 

Η μέση αμοιβαία απόσταση τους είναι της τάξε­ως των 3 δισεκατομμυρίων χλμ. και η περίοδος της περιφοράς τους διαρκεί 50 χρόνια. 

Ο Σείριος έχει μάζα 2,3 φορές μεγαλύτερη από τον Ήλιο, αλλά μικρότερη πυκνότητα. 0α έλεγε κανείς πως μοιάζει με νεφέλωμα. Η περιοδική μεταβολή της φωτεινότητας του κάθε 25 χρόνια συνοδεύ­εται από ισχυρότατα παλιρροιακά κύματα, λόγω της γειτονίας του με το συνοδό του. Σύμφωνα με τη γνώμη πολλών αστρονόμων, ο Σείριος βρίσκεται στο «κέντρο» σχεδόν του γαλαξία μας. 

Ετυμολογικά, η λέξη «Σείριος, -α, -ον» σήμαινε ο καίων, ο κατά· καίων, ο καυστικός, ο θερμός και ήταν επίθετο των ουρανίων σωμάτων, τα οποία εκπέμπουν μεγάλη θερμότητα. 

«Σείριος» ο­νομαζόταν πολλές φορές και ο Ήλιος, γεγονός που δημιούρ­γησε στην πορεία μεγάλη σύγχυση γύρω από το διαχω­ρισμό των δύο άστρων. (Γι’ αυτό και μέχρι σήμερα άλλοι μιλούν για το «Μακεδονικό Άστρο» και άλλοι ·για το «Μακεδονικό Ήλιο», αναφερόμενοι στο γνω­στό μακεδονικό σύμβολο). 

Ομόρριζες λέξεις είναι ο «σειριόκαυτος», που σήμαινε ο καμένος από τον η­λιακό καύσωνα ή από το Σείριο και η «σειρήνα», μυθικό εκείνο πλάσμα που αναπαριστάνονταν άλλρτε ως γυναίκα-ψάρι και άλλοτε ως γυναίκα-πουλί και σήμαινε αρχικά «η φανερώνουσα τη δύναμίν της δια του καύσωνας του ηλίου κατά τη μεσημβρίαν».

Σύμφωνα με το μύθο, «Σειρήνα» ήταν και η αδερφή του Μεγάλου Αλεξάνδρου (σειρήνα και όπως την απεικονίζουν οι Ντόγκον γοργόνα είναι το ίδιο για τους μεταγενεστέρους). Τριγυρνούσε στις θάλασσες και κατέ­στρεφε τα πλοία όσων τολμούσαν να της πουν πως ο βασιλιάς πέ­θανε (Ζει ο βασιλιάς Αλέξανδρος;) Μοιάζει πραγματικά αστείο, αλλά και άξιο απορίας το πως μπορεί ένας μύθος – είτε ως παραβολή εί­τε ως δημιούργημα του συλλογικού ασυνείδητου – να μεταμορφώσει έντεχνα και να προστατεύσει μία βαρυσήμαντη αλήθεια…

Στην Αιγυπτο και στην Ελλάδα 

Στην αρχαία Αίγυπτο, σύμφωνα με τις απόψεις των μελετητών, ο Σεί­ριος ταυτιζόταν με τη θεά Ίσιδα, που αναπαριστάνονταν ως αγελάδα ξαπλωμένη πάνω σ’ ένα πλοίο, και στ’ αγάλματα την απεικόνιζαν συχνά με κέρατα αγελάδας και με την κόμμωση της σαν ουρά ψαριού. Πολλές φορές έφερε ως στέμμα ένα οκτάκτινο αστέρι. Αδερφός και σύζυγος της Ίσιδος ήταν ο Όσιρις, που η λατρεία του έμοιαζε πολύ με εκείνη του Διονύσου. Με αυτόν η Ίσιδα γέννησε τον Ώρο. 

Σύμφωνα με άλλες πηγές όμως αυτός που γονιμοποίησε την Ίσιδα ήταν ο Άμμων-Μιν ή Αμμων-Ρα, ο ίδιος θεός που αργότερα ονομάστηκε Άμμων-Δίας και που, σύμφωνα με την Ολυμπιάδα, ήταν ο Πατέρας του Αλέξανδρου.

Canis στα λατινικά). Μορφή τσακαλιού ή λύκου είχε και ο σουμεριακός θεός Άνου, που φαίνεται πως ήταν επίσης σχετικός με το αστέρι αυτό.

Για την ελληνική μυθολογία, ο Σείριος είναι το άστρο εκείνο, στον Αστερισμό του Μεγάλου Κυνός, στο οποίο είχε μεταμορφωθεί το σκυλί του Ωρίωνα. Αυτό βέβαια δεν είναι τυχαίο, καθώς οι αστερισμοί του Κυνός, του Ωρίωνα και της Αργούς βρίσκονται ο ένας δί πλα στον άλλον.

Ο Ωρίων ήταν γιος του Ποσειδώνα και της Ευρυάλης, κόρης του Μί­νωα και φημισμένος κυνηγός. Φορούσε συνήθως μία λεοντή και κρα­τούσε στα χέρια του ρόπαλο (σύμβολα αυτά και του Ηρακλή). Υπάρ­χουν πολλές ιστορίες γύρω από το πρόσωπο του και τον πιστό του σκύλο Σείριο.

Ο Ωρίωνας συνδέεται με το βασιλιά Οινοπίων (ή Οινέα στη Βοιωτία), που είχε σύζυγο του (ή κόρη του) τη Μερόπη, την οποία βίασε ο Ο­ρίων υπό την επήρεια της μέθης. Ο Ωινοπίων, εξοργισμένος, τον τύ­φλωσε, με τη σύμπραξη του πατέρα του Διονύσου. Όμως ο Ωρίωνας, με τη βοήθεια ενός χρησμού κατάφε­ρε να ξαναβρεί το φως του. Συγκεκριμένα, ο χρησμός έλεγε ότι θα για­τρευτεί, αν βαδίσει προς την Ανατολή και εκθέσει τις άδειες κοιλότητες των ματιών του στις πρωινές ηλιαχτίδες. Έτσι βοηθούμενος από τους θορύβους που έκαναν οι σιδηρουργοί του Ηφαί­στου, έφτασε στη Λήμνο, όπου ο Κηδαλίων (ο δάσκαλος του Ηφαίστου), τον κουβάλησε στους ώμους του και τον έφερε μπροστά στον Ήλιο.

-Ορισμένοι πιστεύουν ότι αυτός ο μύθος έχει κάποια σχέση με τη σύ­νοδο Ήλιου-Σείριου, που γίνεται μια φορά το χρόνο, αλλά και με τα μυστήρια των Καβείρων. Γνωρίζουμε πως ο γάμος του Φιλίππου και της Ολυμπιάδας ήταν αποτέλεσμα της συνάντησης τους στη Σαμοθράκη, όπου εκτελούνταν τα «Καβείρια μυστήρια» ή, αλλιώς, τα «μυ­στήρια των μεγάλων θεών». Ο Φίλιππος είχε μυηθεί από νωρίς στα μυστήρια αυτά (μάλλον στη Θήβα), ενώ η μητέρα του Αλέξανδρου ή­ταν ιέρεια.

Οι Κάβειροι άλλωστε θεωρούνται θεότητες του πυρός – η λέ­ξη «Κάβειρος» έχει ετυμολογική σχέση με το ρήμα «καίω; – όμως τα σύμβολα τους, όπως π.χ. το αγκίστρι, έ­χουν να κάνουν με το νερό και τα συναντούμε αρ­γότερα σε όλες σχεδόν τις θρησκείες. Κατά μία άποψη (Ηρόδοτος, Στράβων, Πίνδαρος) είναι α­πόγονοι του Ηφαίστου από το γάμο του με την Καβειρώ, γι’ αυτό και τους βρίσκουμε πάντοτε κοντά σε ηφαιστειογενείς περιοχές, ενώ συχνά αντιπροσωπεύουν χθόνιες ή υποχθόνιες θεότητες. Η καρδιά της καβειρικής λατρείας βρισκόταν στην αρ­χαία Μακεδονία, στο βουνό Άθως. 

Όπως κι αν ονομάζονται οι Κάβειροι στις διάφορες περιοχές, θεωρούνταν πρόγονοι του αν­θρώπινου γένους. Μάλιστα, αναφέρεται ότι ένα από τα πρόσωπα των μυστηρίων της Σαμοθράκης λεγόταν «Αδάμας» και θεωρείται ο άνθρωπος-αρχέτυπο, ο πρώτος αρσενικός στην τάξη της γέννεσης. Σύμφωνα με την παράδοση, τον Ωρίωνα σκότωσε η Άρτε­μη από ζήλεια για την κυνηγετική του τέχνη και ο Δίας τον έκανε αστερισμό δίπλα στις Πλειάδες, ενώ κα­τά μια άλλη εκδοχή πέθανε από το θανατηφόρο τσίμπημα ενός σκορπιού, άποψη στηριγμένη προ­φανώς στ’ αστρολογικά δεδομένα, καθώς είχε παρατηρηθεί πως ο αστερισμός του Ωρίωνα και του Μεγάλου Κυνός εξαφανίζονται από τον ορί­ζοντα όταν ανατέλλει ο Σκορπιός. Ο Ώριων όμως και ο Σείριος κυνηγούσαν άγρια ζώα και στο βασίλειο του Άδη (όπως περιγράφεται και στην Οδύσσεια), αν και αυτή πρέπει να είναι μία παράδοση ξενόφερτη, ίσως αιγυπτιακής επιρροή που σχετιζόταν με τα μυστήρια και τη λατρεία των νεκρών.

Οι Ντογκον, η Κιβωτός και οι Πενήντα «Νομμός»»

Στην Αφρική και συγκεκριμένα στο Μαλί, υπάρχει ένας λαός, που εχει κυριολεκτικά καταπλήξει τους σύγχρονους αστρονόμους με τη γνώση του πάνω στο θέμα του Σείριου. Μοιάζουν να ξέρουν τα πάντα γύρω από τη φύση και τις ιδιότητες του άστρου, ο και των συνοδών του, που πιστεύουν ότι είναι δύο και όχι μόνο ένας, κάτι που η αστρονομία μόλις τώρα ερευνά και ανακαλύπτει. Πρόκειται για τους Ντόγκον, οί οποίοι ισχυρίζονται ότι σχετίζονται με το άστρο αυτό που κυριολεκτικά λατρεύουν. Ο μεγαλύτερος Θεός τους είναι ο Άμμα, ένα είδος κατάλοιπου του Άμμωνος- Δία που πέρασε σε αυτούς από το μαντείο της Σίβας και, σύμφωνα με την παράδοση τους, δημιούργησε το Σύμπαν και τους ζώντες οργανισμούς, αλλά και τους ίδιους τους ανθρώπους, που τους έφτιάξε αρχικά ως αμφίβια όντα, με το όνομα «Νόμμος».(Η πίστη αυτή μοιάζει με την αντί­στοιχη των Σουμερίων και των Βαβυλωνίων).

ater KUBILE», δηλαδή την Κυβέλη των Κρητών. Η Ίσιδα φαίνεται πως έχει άμεση σχέση με την Κρητική θεά με τα φίδια, αλλά ταυτίζεται κατά καιρούς και με πολλές άλλες ελληνικές θεότητες όπως η Άρτεμις, η Δήμητρα, η Αφροδίτη, η Εκάτη κ.λπ. Στη Σαμοθράκη θεωρείται πως οι Κάβειροι ήταν οι μόνοι που σώθηκαν από τον τρομερό κατακλυσμό αού έπληξε το νησί όταν, σύμ­φωνα με την παράδοση, ο Εύξεινος Πόντος ξεχείλισε και έσπασε το φράγμα που σχημάτιζαν οι Συμπληγάδες Πέτρες και οι βράχοι του Ελ­λησπόντου.

Οι πιο γνωστές και οικείες παραδόσεις που έφτασαν μέχρι τις μέρες μας γύρω από το θέμα της κιβωτού είναι αυτές του Νώε, αλλά και της Πυρράς και του Δευκαλίωνα. Η τελευταία μάλιστα σταμάτησε στη Δωδώνη, όπου υπήρχε και το περιώνυμο μαντείο, που συμβουλευό­ταν πολύ συχνά η Ολυμπιάδα και το οποίο μάλιστα της προφήτεψε τον ερχομό του Αλεξάνδρου. Ο Ιάσωνας πήρε ξύλο από εκεί και έφτιαξε το πηδάλιο της Αργούς για να ξεκινήσει α­πό τη Βοιωτία την Αργοναυτική Εκστρατεία μαζί με τους 50 συγγενείς του (όσοι και οι πρώτοι «Νόμμος» των Ντόγκον) με κατεύθυνση την Αία της Κολχίδος.

Στο πιο αρχαίο έπος της ανατολής, στην ασσυριακή μυθολογία, συναντούμε τον ή­ρωα Γιλγαμές, ο οποίος ξεκινά ένα ενα­έριο ταξίδι με μία βάρκα παίρνοντας μα­ζί του 50 συντρόφους. Υπάρχουν όμως κι άλλες ομοιότητες ανάμεσα στον Ιάσωνα και το Γιλγαμές. Μία από αυτές είναι το φύτεμα από τον Ιάσωνα των δοντιών του δράκοντα στο χώμα, απ’ όπου και βγήκαν 50 πολεμιστές. Κάτι αντίστοιχο κάνει και ο Γιλγαμες για να κερδίσει τη δύναμη.

 Οι συμπτώσεις όμως δεν σταματούν εδώ. Ο Δαναός, ο βασιλιάς του Αργούς ο γενάρχης των Ελλήνων είχε 50 κόρες, που νυμφεύθηκαν τους 50 υιούς του αδερφού του πατέρα τους, Αιγύπτου. Με όλες τις Δαναίδες είχε ερωτοτροπήσει και ο Ηρακλής, ο μυθικός γενάρχης των Δωριέων και ιδρυτής, κατά το μύθο, της Μακεδόνικης δυναστείας. Πολλές παραδόσεις μάλιστα φέρουν τον Ηρακλή ως αρχηγό της αργοναυτικής εκστρατείας καν όχι τον Ιάσωνα… (Ο Ηρακλής, έτσι κι αλλιώς πέρασε από την Κρήτη στη Λιβύη).

Ο αστερισμός της Αργούς είναι δίπλα στον Ωρίωνα και το Μεγάλο Σκύλο. Αν ο Σείριος συμβολίζει τη Μεγάλη Μητέρα και τη μήτρα ή την Κιβωτό, όπου φυλάσσονται οι γόνοι, τότε σίγουρα ο Ωρίωνας είναι η στιγμή της ανάδειξης και του ανδρώματος του ήρωα και η Αργώ «το ταξίδι», δηλαδή η αποστολή, που ο ήρωας πρέπει να πραγματοποιή­σει για την εξάπλωση της φυλής του και των χαρακτηριστικών της. Αν κοιτάξουμε τον «ημίθεο» Αλέξανδρο κάτω από αυτό το πρίσμα, τότε θα καταλάβουμε ότι γνώριζε πολύ καλά το ρόλο που όφειλε να ενσαρκώσει, στο όνομα των αξιών εκείνων που ήταν ο μόνος φορέ­ας και εγγυητής, λόγω της άμεσης σύνδεσης του με το θείο. Σημειώστε ότι ο αστερισμός της Αργούς είναι δίπλα στον Ωρίωνα και το Μεγάλο Σκύλο. Η ιερή σημασία του αριθμού 50 έχει αποδοθεί α­πό πολλούς μελετητές στον αιγυπτιακό μυστικισμό και αν θυμηθεί κανείς πως η περίοδος της περιφοράς του Σείριου διαρκεί 50 έτη, τότε ίσως η έμφαση που δίνεται σε αυτόν τον αριθμό να μην είναι κα­θόλου τυχαία.

Οι Μακεδόνες, Γιοι Θεών

Ο Ηρόδοτος (Κλειώ, κεφ. 56) κάνει λόγο για το «έθνος Μακεδνόν», υποστηρίζοντας ότι είναι Δωριείς και ονομάστηκαν έτσι από τη στιγμή που κατοίκησαν στον ελληνικό χώρο, στην Πίνδο. Ως γνωστόν, οι Δωριείς θεωρούσαν γενάρχη τους τον Ηρακλή, κάτι που πίστευε και ο ίδιος ο Αλέξανδρος, ο οποίος συχνά απεικονίζεται ως ένας από τους Διόσκουρους μαζί με κά­ποιον άλλο ήρωα, που φέρει τα χαρακτη­ριστικά του Ηρακλή ή του Αχιλλέα (προ­γονό του από την πλευρά της μητέρας του). Σύμφωνα με το μύθο το όνομα «Μα­κεδονία» οφείλεται στο Μακεδόνα, νιο του Δία και της Θυίας, κόρης του Δευκα­λίωνα. Ο Διόδωρος ο Σικελιώτης, όμως, γράφει πως ο Μακεδόνας ήταν γιος του Όσιρι και αδερφός του ‘Αννουβι, αφήνοντας έτσι κάποιες υπόνοιες για τη θεϊκή καταγωγή του έθνους αυτού.

Στην περιοχή Ορεστίδα, κατά το 700 π.Χ. ξεκινά επίση­μα, η ιστορία των Μακεδόνων. Μάλιστα στην περιοχή αυτή λέγεται ότι ξεκίνησε και η ιστορία της μακεδόνικης δυναστείας, που ονομά­ζεται ως τότε «Αργαιάδες» ή «Τημενίδες». Το πρώτο όνομα μας φέρ­νει στο νου τον «Αργαίο τον Α’» (652 – 621 π.Χ.), το δεύτερο κατά σειρά βασιλιά της μακεδόνικης δυναστείας (πρώτος ήταν ο Περδίκκας, απόγονος και αυτός του Ηρακλή). Το δεύτερο ανήκει σε κάποι­ον Ηρακλείδη «Τήμενο», που κατέλαβε το Αργός. Αυτή η όχι και τό­σο τυχαία σύμπτωση των ονομάτων μαρτυρεί ίσως τη σχέση των Μα­κεδόνων με το πελοποννησιακό Αργός. Αν λοιπόν συσχετίσουμε τα παραπάνω με τους μύθους της Ιούς και του Δαναού και με την εκδοχή του Διόδωρου για το Μακεδόνα κι αν λάβουμε υπόψη μας την ιστορία του Αλεξάνδρου, μας είναι εύκολο να υποθέσουμε πως υπάρχει κάποια μυστηριώδης επαφή της Μα­κεδονίας με τα δρώμενα της Αιγύπτου. (Σημειώστε ότι στη Θεσσαλονίκη και αλλού έχουν βρεθεί πολλά στοιχεία Αιγυπτιακής λατρεί­ας, όπως Σεραπεία κ.ά. Διάφορες επιγραφές που βρέθηκαν στη Δή­λο μαρτυρούν πως η αιγυπτιακή θρησκεία επικράτησε κυρίως στη Βό­ρεια Ελλάδα. Κατά την ίδια εποχή υπάρχουν αιγυπτιακά ιερά στην Τιθορέα δίπλα στους Δελφούς. Στη Δήλο, σε ιερά της Ίσιδας, βρέθη­καν αφιερώματα προς τους αιγυπτίους θεούς, τα οποία είχαν προ­σφέρει Μακεδόνες. Στους Φιλίππους η θεά Ίσιδα είχε πρωταγωνι­στικό ρόλο. Μάλιστα έχουν βρεθεί καταγεγραμμένα και τα ονόματα των ιερέων της).

Σύμφωνα με κάποια άλλη εκδοχή όμως, οι Μακεδόνες δεν έχουν καμία σχέση με το Αργός της Πελοποννήσου, αλλά με το Αργός Ορεστικό της Δυτικής Μακεδονίας. Η παρουσία πρωτόγονων πληθυσμών στη Μακεδονία επιβεβαιώνεται και από τις τελευταίες ανασκαφές. Στην πραγματικότητα, η ιστορία των Μακεδόνων μας είναι άγνωστη. Πολλοί μελετητές υποστηρίζουν πως είναι φύλα αυτόχθονα, ίσως και Πελασγικά. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον όμως παρουσιάζει και η ιστορία της Θεσσαλονίκης. Μέχρι τον Κάσσανδρο (315 π.Χ.), ο χώρος όπου σή­μερα υπάρχει η πόλη αυτή ονομαζόταν «θέρμες», εξού και η ονομασία «Θερμαϊκός κόλπος». Στη Θεσσαλονίκη, λοιπόν, είχε γίνει δεκτή με μεγάλο ενθουσιασμό η λατρεία ενός δαίμονα με το όνομα «Θερμαίος». Το παράδοξο είναι πως στην περιοχή ουδέποτε υπήρξαν θερ­μές πηγές. Πάντως ο δαίμονας αυτός ταυτίστηκε αργότερα με το θρακικό Διόνυσο…

Η Μυστική Ιστορία της Γέννησης του Αλέξανδρου

Πολλές παραδόσεις, καθώς και μια σειρά χρησμών περιπλέκονται τόσο με τη γέννηση, όσο και τη ζωή του Αλέξανδρου. Η μητέρα του Ολυμπιάδα λέγεται ότι ήταν γόησσα φιδιών. Τη νύχτα πριν από το γά­μο της με το Φίλιππο, η Ολυμπιάδα ονειρεύτηκε ότι μπήκε στο σώμα της ένας κεραυνός που την γέμισε φωτιά. Ο Φίλιππος, από την άλλη, μετά το γάμο τους είδε κι αυτός σε όνειρο πως σφράγισε το σώμα της γυναίκας του με μια σφραγίδα που είχε την εικόνα ενός λιονταριού.

Ο Πλούταρχος αναφέρει ότι η Ολυμπιάδα συνήθιζε να παίρνει στο κρεβάτι της φίδια και, μάλιστα, πως ο Φίλιππος την είχε δει ένα βρά­δυ να πλαγιάζει με ένα φίδι, που ίσως να ήταν κάποιος θεός μετα­μορφωμένος.

KaerstBerveHamiltonBelochHammond, κ.ά.) αναφέρει ως ημερομηνία γέννησης του Αλέξανδρου την 6η η­μέρα του μήνα Αώου, που αντιστοιχεί με τις αρχές του Ιουλίου, δη­λαδή την περίοδο εκείνη που άρχιζαν οι πλημμύρες του Νείλου και οι αρχαίοι ονόμαζαν «ημέρες του Σκύλου». Η σχέση του Αλέξανδρου με τον Άμμωνα-Δία επιβεβαιώθηκε και α­πό τους ιερείς του ομώνυμου μαντείου, όταν αυτός έφτασε στην ό­αση Σίβα. Εκεί τον ανακήρυξαν «παιδί του Δία» και άφησαν έμμεσα να εννοηθεί πως δεν είναι γιος του Φιλίππου. Το μαντείο αυτό είχε συμβουλευτεί και ο Ηρακλής, που θεωρείται πρόγονος των Μακεδόνων. Η Ολυμπιάδα άλλωστε πίστευε πως ο γιος της ήταν προορι­σμένος να σώσει την Αίγυπτο από το βάρβαρο Πέρση κατακτητή. Ο Αλέξανδρος υιοθέτησε ως βασικά σύμβολα του τα κέρατα και τον κεραυνό του Άμμωνα-Δία και το στέμμα της Ίσιδος με τα τρία οκτάκτινα αστέρια, και μάλιστα προς τιμή της έχτισε ναό στην Αλεξάνδρεια, στην πόλη που έφερε τ’ όνομα του.

Το Αστέρι της Βεργίνας

Το 1977 ο Μανόλης Ανδρόνικος έφερε στο φως τους βασιλικούς τάφους της Βεργί­νας. Ανάμεσα στους άλλους θησαυρούς βρέθηκε και μια χρυσή λάρνακα με τα οστά του Φιλίππου και η οποία έφερε ως διάκοσμο το 16κτινο αστέρι και τρία ελάσματα με 8κτινα αστέρια. Έγινε λοι­πόν φανερό, πως τα αστέρια αυτά απο­τελούσαν το έμβλημα της Μακεδόνικης δυναστείας. Έτσι άρχισε και η όλη φιλο­λογία γύρω από τη σημασία και το νόη­μα του συμβόλου.

Καταρχήν, πρέπει να πούμε πως υπάρχουν πολλά είδη αστεριών με διάφορους αριθμούς ακτινών, αλλά πιο συχνά συναντούμε αστέρια με 8,16 και 32 ακτίνες. Το έμβλημα αυτό πρω­τοεμφανίστηκε το 2500 π.Χ., στη Βαβυλωνία και λίγο αργότερα στη Χαλκηδώνα. Το 18″ αι. στην Ασσυρία και τη Συρία κατά το 1700 -1300 π.Χ. στο Φοι­νικικό, Χιττικό και Μινωικό πολιτισμό. Περί τα μέσα του 6ου π.Χ. αι. είναι πλέον γνωστό στον ελληνικό χώρο, ε­νώ λίγο πριν τον 5° αι. αρχίζει να κυκλοφορεί και σε νο­μίσματα. Έναν αιώνα μετά διαδίδεται στην Ιταλία, ο Μέγας Αλέξανδρος φτάνοντας αργότερα με τους Ρωμαίους στην Ιβηρική χερσόνησο.

Ανάλογα με τη σκοπιά του κάθε ερευνητή, το άστρο συμβόλιζε πότε τον Ήλιο και πότε το Σείριο. Γεγονός πάντως είναι ότι όλες οι μορ­φές που κατά καιρούς το συνόδευαν ήταν θεότητες άμεσα ή έμμε­σα συσχετισμένες με τη λατρεία του Σείριου, όπως: η Ίσις, η Ιστάρ, ο Διόνυσος, ο Πάνας, ο Ωκεανός, οι Κάβειροι, η Κυβέλη, οι Διόσκου­ροι (που για μερικούς ταυτίζονται με τους Κάβειρους), η Άρτεμις, η τριπλή Εκάτη, ο Ήφαιστος, η Ήρα, ο Ηρακλής και ο Σείριος, ο Εω­σφόρος και ο Έσπερος (θεότητες που σχετίζονται με τη λατρεία των Καβείρων, της Ίσιδας και του Μίθρα), ο Δίας με διπλή όψη (ουράνιος ή διονυσιακός), ο δικέφαλος Άμμων-Δίας, ο Μινώταυρος κ.λπ. 

Στο νομίσματα των νήσων του Αιγαίου συναντούμε το άστρο δίπλα στο Δία και σ’ έναν σκύλο που βγάζει ακτίνες. Στη Βαβυλωνία υπάρχουν πάρα πολλές σφραγίδες και πολύτιμοι λί­θοι που έχουν σκαλισμένο επάνω τους ένα 8ακτινο αστέρι. Στις απει­κονίσεις αυτές, το αστέρι βρίσκεται κοντά σ’ έναν άνθρωπο-ψάρι. Πρόκειται για τον αμφίβιο θεό Οάννες. Στην Αίγυπτο πάλι βλέπουμε συχνά τρία 8ακτινα αστέρια στα μαλλιά της Ίσιδας. Μάλιστα, το στέμμα έχει, στην κορυφή του , ένα μεγαλύτερο και στα πλάγια δύο μικρότερα αστέρια, τα οποία ίσως συμβολίζουν τους συνοδούς του Σείριου.

Aθηναίοι, Λάκωνες, Μακεδόνες) προσπαθούσε να εξαπλώσει την εξουσία του και ταυτόχρονα να ενώσει τους Έλληνες κά­τω από μία αρχή. Αυτή η ανάδυση και η ομογενοποίηση όλων των στοιχείων της κάθε πόλης-κράτους ξεχωριστά ήταν, κάτι που συνέβαινε μόνο στην Ελλάδα και δεν έγινε ποτέ στην Αίγυπτο, αλλά ούτε και στο λατινικό κόσμο. Ο Σείριος και η λατρεία της «Μεγάλης Μητέρας» στον ελληνικό χώρο εμπλουτίστηκαν, παραλλάχτηκαν και μορφοποιήθηκαν με βάση την ελληνική φιλοσοφία και πραγματικότητα. Ένας ολόκληρος πολύπλοκος μυστικισμός υπάρχει γύρω από το Μακεδόνικο Άστρο, που έχει πάρα πολλές προεκτάσεις, πάντα δορυφορικά γύρω από το Σείριο, τον αστερισμό που εξακολουθεί να κρατά φυλαγμένα τα μυστικά του στο νυχτερινό ουρανό…

 των

 ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΟΥΜΠΟΥΝΗ,

ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΥΜΕΩΝΑΚΗ, 

ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΚΟΥΜΠΟΥΝΗ

Η Γ. ΚΟΥΜΠΟΥΝΗ είναι συγγραφέας, πτυχιούχος του Τμήματος Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, με μεταπτυχιακές σπουδές στην Ιταλία.

 Ο Ε. ΣΥΜΕΟΝΑΚΗΣ είναι ερευνητής-μεταφραστής και η Χ. ΚΟΥΜΠΟΥΝΗ φιλόλογος.

erevna-enimerwsi

Η Ελούντα και το κανάλι της...ένα μαγικό τοπίο

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

Η Ελούντα και το κανάλι της από ψηλά… ένα μαγικό τοπίο

Η Ελούντα και το κανάλι της από ψηλά… ένα μαγικό τοπίο Βίντεο: Nikos Sarantos    

anatolh.com|Από anatolh.com

https://www.youtube.com/watch?v=6ln3F6ry-EI

Χιοναδίτικη ζωγραφική στην αγιογραφία

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα άλμπουμ.

 

Ο χρήστης Μονοπάτια της πέτρας πρόσθεσε 4 νέες φωτογραφίες στο άλμπουμ: Χιοναδίτες ζωγράφοι.. 
22 Απριλίου 2016Ένα από τα πιο λαμπρά κεφάλαια της λαϊκής μας ζωγραφικής γράφτηκε στους Χιονιάδες Ιωαννίνων, αφού από αυτό το μικρό ορεινό χωριό κατάγονται οι φημισμένοι Χιονιαδίτες ζωγράφοι.Η εξειδίκευση των Χιοναδιτών στη ζωγραφική είναι αποτέλεσμα της απουσίας άλλων πόρων επιβίωσης και έτσι αναδείχθηκε σε κορυφαίο επάγγελμα.

Οι αρχές της χιονιαδίτικης ζωγραφικής παράδοσης δεν είναι γνωστές. Κυρίως τον 18ο και 19ο αιώνα, ακόμη και στις αρχές του 20ου αιώνα, οι χιοναδίτες ζωγράφοι ταξίδευαν σε όλα τα Βαλκάνια και άφησαν αξιολογότατα έργα σε ναούς και σε αρχοντικές κατοικίες. Η πρώτη υπογραμμένη και χρονολογημένη εικόνα είναι του 1747, ο Άγιος Γεώργιος, στο ναό Κοίμησης Θεοτόκου στη Βούρμπιανη.
Η παλαιότερη χρονολογημένη επιγραφή με το όνομα των Χιονιαδιτών Κωνσταντίνου και Μιχαήλ Μιχαήλ που διασώζεται σε τοιχογραφία, είναι του 1770 στη Μονή Άβελ της Βήσσανης.
Τα έργα τoυς καλύπτουν την αγιογραφία (φορητές εικόνες, εικόνες τέμπλων, τοιχογραφίες και την κοσμική ζωγραφική, η οποία εμφανίζεται κυρίως από το 1750 και μετά και ανθίζει στα Γιάννενα, το Μέτσοβο και τα Ζαγοροχώρια (περιοχή που άκμασε λόγω της μετανάστευσης το 18ο και 19ο αιώνα) και ακολουθούν η Δυτική Μακεδονία, τα Τέμπη, το Πήλιο και ορισμένα τουρκοκρατούμενα νησιά (Χίος, Μυτιλήνη, Ύδρα).
Ειδικά στην αγιογραφία, συχνά η ποιότητα των τοιχογραφιών είναι τέτοια ώστε να αποτελούν μνημεία για τη νεοελληνική λαϊκή τέχνη.
Η χιοναδίτικη ζωγραφική ασκήθηκε σε διάστημα πλέον των δυόμιση αιώνων, γι’ αυτό δεν έχει ενιαίο ύφος αλλά ακολουθεί τα αισθητικά πρότυπα της εποχής. Τα παλαιότερα έργα υπάγονται στην ύστερη φάση της μεταβυζαντινής τέχνης. Ο 19ος αιώνας,χαρακτηρίζεται από ένα καθαρά λαϊκό ύφος και προς το τέλος του αιώνα και τις αρχές του 20ού επικρατούν οι δυτικοευρωπαϊκες επιρροές.
Οι Χιονιαδίτες ζωγράφοι έμειναν στη συλλογική μνήμη ως μια ιδιαίτερη περίπτωση πολιτισμού στη χώρα μας, δίνοντας έργα με έντονη την προσωπική τους σφραγίδα..

Tι κάνουμε σε ένα εγκεφαλικό;

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

Tι κάνουμε σε ένα εγκεφαλικό; Παίρνει μόνο ένα λεπτό για να διαβάσετε αυτό

Ένας νευρολόγος λέει ότι, εφόσον ένα εγκεφαλικό επεισόδιο μέσα σε 3 ώρες τύχει νοσηλείας, μπορεί να αντιστραφεί πλήρως από τις επιπτώσεις τ...

therapeftis.blogspot.com
https://therapeftis.blogspot.com/2015/10/t.html?m=1

Ένας νευρολόγος λέει ότι, εφόσον ένα εγκεφαλικό επεισόδιο μέσα σε 3 ώρες τύχει νοσηλείας, μπορεί να αντιστραφεί πλήρως από τις επιπτώσεις του εγκεφαλικού επεισοδίου...
ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ εγκεφαλικό επεισόδιο να θυμηθούμε τα ’3 ‘βήματα, S T R . Διαβάστε και μάθετε!
Μερικές φορές τα συμπτώματα ενός εγκεφαλικού είναι δύσκολο να εντοπιστούν. Δυστυχώς, η έλλειψη συνειδητοποίησης φέρνει την καταστροφή. Το θύμα με εγκεφαλικό επεισόδιο μπορεί να υποστεί σοβαρή βλάβη στον εγκέφαλο όταν οι άνθρωποι γύρω του αποτυγχάνουν να αναγνωρίσουν τα συμπτώματα ενός εγκεφαλικού επεισοδίου.

Τώρα, οι γιατροί λένε οτι ένας θεατής μπορεί να αναγνωρίσει ένα εγκεφαλικό επεισόδιο, θέτοντας σε αυτόν(ην) τρία απλά ερωτήματα: 

S (smile)* Ζητήστε από το άτομο να χαμογελάσει.

T (talk) * Ζητήστε από το άτομο να μιλήσει λέγοντας μία απλή φράση, (πχ.σήμερα είναι μία ηλιόλουστη μέρα)

R (raise) * Ζητήστε από αυτόν(ην) να σηκώσει τα χέρια του.
Αν αυτός ή αυτή έχει πρόβλημα με κάποια από αυτά τα καθήκοντα,καλέστε τον αριθμό κλήσης έκτακτης ανάγκης αμέσως και περιγράψτε τα συμπτώματα του ατόμου.

Και νέες ενδείξεις(συμπληρωματικά) ενός Εγκεφαλικού ——– Βγάλτε έξω τη γλώσσα σας.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Ένα άλλο «σημείο» από εγκεφαλικό επεισόδιο είναι το εξής: Ζητήστε από το άτομο να «βγάλει» έξω τη γλώσσα του... Αν η γλώσσα είναι «στραβά», αν πηγαίνει δηλαδή στην μία ή την άλλη πλευρά, είναι επίσης μια ένδειξη εγκεφαλικού επεισοδίου.

*Οι πληροφορίες που περιέχονται στην σελίδα ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την γνωμάτευση του ιατρού σας. Αν αποφασίσετε να ακολουθήσετε κάποια θεραπεία ή διατροφή ρωτήστε τον προσωπικό ιατρό σας.
Ακολουθήστε μας και στο Facebook

πλεκτό νεανικό μπλουζάκι

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα άλμπουμ.

+22

Ο χρήστης ‎عالم الكروشية‎ πρόσθεσε 25 νέες φωτογραφίες στο άλμπουμ: ‎بلوزة جميلة بالخطوات‎ — με την Dulce Cielo και 22 ακόμη.

23 Μαΐου 2016

 

 

 

  

  

  

  

  

  

  

  

  

 

 

 

"Η Παραμυθού της Σελήνης”

Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε μια δημοσίευση.

Ελένη Μπετεινάκη

20 Ιανουαρίου 2017

"Η Παραμυθού της Σελήνης” στα “Παραμύθια του Σαββάτου”
http://www.patris.gr/articles/310040…“
«Η Παραμυθού της Σελήνης» θα βρίσκεται στα «Παραμύθια του Σαββάτου»

Ποια να ΄ναι άραγε η Παραμυθού της Σελήνης*; Να΄ναι μάγισσα; Νεράιδα; Ξωτικό; Άνθρωπος; Θεός; Στοιχειό; Ή μήπως ζει μόνο στην φαντασία καθενός μας;

*(Η Παραμυθού της Σελήνης είναι μια διασκευή από το ομώνυμο βιβλίο της Βάγιας Παπαποστόλου, των εκδόσεων Καστανιώτη)
**Η Κούκλα - Παραμυθού της Σελήνης είναι χειροποίητη από το Κουμπί και το Βελόνι.

Διαπρέπει με τις συνταγές της γιαγιάς του

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο

Διαπρέπει με τις συνταγές της γιαγιάς του, από τη Βασιλική Ιεράπετρας!!

Η γιαγιά Φεβρωνία τον έμαθε να τυροκομάει. Να κάνει λαδοτύρι και ξινομυζήθρες. Τον έμαθε να βρίσκει χόρτα και να κάνει τις καλύτερες χορτόπιτες. Στην παρασιά του…

iscreta.gr

http://iscreta.gr/2017/01/77114/Η γιαγιά Φεβρωνία τον έμαθε να τυροκομάει. Να κάνει λαδοτύρι και ξινομυζήθρες. Τον έμαθε να βρίσκει χόρτα και να κάνει τις καλύτερες χορτόπιτες. Στην παρασιά του σπιτιού της, στη Βασιλική Ιεράπετρας, έψησε μόνος του το πρώτο του φαγητό και ήταν μόλις 5 ετών! Όλα αυτά πριν από 30 χρόνια…
Σήμερα ο Κωστής Κωστάκης από τη Βασιλική Ιεράπετρας είναι ο αγαπημένος μάγειρας της Ελένης Ψυχούλη και μυεί τους Αθηναίους στις Κρητικές γεύσεις…
Το κατάστημα «Α λα Γκρεκ» που εδρεύει στο Χαλάνδρι είναι διάσημο για τα χειροποίητα ανώτερης ποιότητας τρόφιμα που προσφέρει.  Τα περισσότερα από αυτά παρασκευάζονται με συνταγές της γιαγιάς Φεβρωνίας και άλλων γυναικών των χωριών της Ανατολικής Κρήτης. Με συνταγές παραδοσιακές, των οποίων οι ρίζες χάνονται στα βάθη των αιώνων… Τα «βολταράκια» σήμερα σας πάνε βόλτα στον κόσμο της γεύσης, στον κόσμο της παράδοσης, στον κόσμο του Κωστή Κωστάκη!
Τα παιδικά χρόνια…
Ο Κωστής Κωστάκης γεννήθηκε πριν από 35 χρόνια στη Βασιλική Ιεράπετρας, όπου και έζησε τα παιδικά του χρόνια. Φοίτησε αρχικά στο μονοθέσιο δημοτικό σχολείο της Βασιλικής, πριν πάρει μεταγραφή για το εξαθέσιο της Παχιάς Άμμου.
«Το χωριό είναι μεγάλο σχολείο» μας λέει σήμερα ο διακεκριμένος σεφ και συμπληρώνει:
«Σου δίνει ελευθερία, ανεμελιά, αλλά ταυτόχρονα σε σκληραγωγεί. Σε μαθαίνει να στέκεσαι μόνος σου, πιο γρήγορα, στα πόδια σου». Μάλιστα, όπως παρατηρεί, κατά κανόνα στην πρωτεύουσα οι «πιο ψημένοι» άνθρωποι είναι αυτοί που προέρχονται από την επαρχία…
Ο Κωστής έζησε ωραία παιδικά χρόνια στην Κρήτη, τα οποία δε θυμίζουν σε τίποτε την ψυχαναγκαστική καθημερινότητα των σημερινών παιδιών της πόλης. Για φροντιστήρια και ιδιαίτερα ούτε λόγος, ενώ όλες του οι εξωσχολικές δραστηριότητες είχαν σχέση με το μεράκι του που δεν ήταν άλλο από την παρασκευή τροφής!
Βολταράκια για χόρτα!
Θυμάται τις μεγάλες βόλτες που έκανε στα χωράφια με τη γιαγιά του, τη Φεβρωνία, για να βρουν χόρτα. Πάντα είχαν μαζί τους δύο καλάθια: Ένα για τα βραστά και ένα για τα γιαχνερά. Κάπως έτσι έμαθε όλα τα χόρτα που φυτρώνουν στα Λασιθιώτικα, τα οποία χρησιμοποιεί ακόμα και σήμερα στην Αθήνα.
Με τα τσουβάλια του τα στέλνουν από την Κρήτη, προκειμένου η γεύση των χορτόπιτων που φτιάχνει να είναι αυτή της παιδικής του ηλικίας…
Με τη γιαγιά έμαθε επίσης να τυροκομάει. Να φτιάχνει ξινομυζηθράκια για τις φημισμένες νεράτες μυζηθρόπιτες της περιοχής και λαδοτυράκια τα οποία δίνουν άλλη διάσταση στα απλά μακαρόνια. Η χαρά του ήταν να ανακατεύεται στην κουζίνα πότε της γιαγιάς Φεβρωνίας και πότε της μαμάς Ρένας. Κι αν τυχόν δεν τον άφηναν έπαιρνε μόνος του την πρωτοβουλία. Κάπως έτσι, σε ηλικία 5 ετών, έφτιαξε ολομόναχος το πρώτο του φαγητό (τηγανητές πατάτες) που θα μπορούσε να θεωρηθεί απλό αν δε είχε γίνει στην… χόβολη!
Από το χωριό στην πόλη!
Το ΤΕΙ Λογιστικής στο οποίο πέρασε δίνοντας πανελλαδικές εξετάσεις στη γ’ λυκείου δεν ήταν τίποτε άλλο πέρα από το «εισιτήριο» για ζωή στην πόλη. Μετακόμισε, λοιπόν, στο Ηράκλειο, γράφτηκε στη Σχολή, έκανε προσπάθεια να την παρακολουθήσει, αλλά η προσπάθεια δεν… ευδοκίμησε! Πολύ γρήγορα τα παράτησε, καθώς ήδη είχε γραφεί σε Σχολή Μαγειρικής, τα δίδακτρα της οποίας εργαζόταν για να καταβάλει. Κουραζόταν, όμως, δεν παραπονιόταν… Έκανε επιτέλους αυτό που του άρεσε. Μετά την αποφοίτηση συνέχισε να εργάζεται αρχικά σε εστιατόρια της Ελούντας και του Ηρακλείου, στη συνέχεια σε ξενοδοχεία στη Ρόδο, στην Αθήνα και στο Μοναστηράκι.
Το μεγάλο βήμα
Το 2013, όταν «μάζεψε» την εμπειρία που του χρειαζόταν άνοιξαν, μαζί με το φίλο του Ιωάννη Πετρή, το κατάστημα Αλα Γρεκ στο Χαλάνδρι Αττικής (Αγίας Παρασκευής 65). Το συγκεκριμένο κατάστημα μυεί τους κατοίκους της πρωτεύουσας στην κρητική γεύση: Προσφέρει μόνο χειροποίητα εξαιρετικής ποιότητας προϊόντα, από εκείνα που οι κρητικές νοικοκυρές παρασκευάζουν για τα σπίτια τους:
Πίτες όλων των ειδών, ψωμιά, παξιμάδια, προζυμένια κουλούρια, ξεροτήγανα, τσουρέκια, καλιτσούνια, πατούδα, χριστόψωμα, βουτήματα του λαδιού… Πολλές από αυτές τις γεύσεις ήταν παντελώς άγνωστες στους πελάτες του (π.χ. πατούδα, προζυμένια κουλούρια). Από εκεί που κάποτε αγωνιζόταν να τους πείσει να δοκιμάσουν, τώρα έχει παραγγελίες… Δημοσιογράφοι και ηθοποιοί έχουν περάσει το κατώφλι του «Αλα Γκρεκ»και έχουν γίνει… fan!
Η καταξίωση
Κάπως έτσι ο Κωστής Κωστάκης έχει γίνει αναγνωρίσιμος σε όλη την Ελλάδα… Έχει εμφανιστεί σε τρεις εκπομπές της Ελένης Ψυχούλη “Chef στον αέρα», στις «Γλυκές Αλχημείες» του Στέλιου Παρλιάρου και στην εκπομπή της Ντίνας Νικολάου στο ΣΚΑΪ. Συμμετείχε στο πρόσφατο καλοδουλεμένο ένθετο των «Νέων» για πίτες και ψωμιά, έχει «παίξει» σε lifo και Athens Voice, ενώ το «Αλά Γκρεκ» έχει συμπεριληφθεί σε οδηγό με τα καλύτερα μαγαζιά στο Χαλάνδρι.
Για να τα πετύχει όλα αυτά ο Κωστής Κωστάκης δουλεύει εδώ και χρόνια ακατάπαυστα, ακόμα και 20 ώρες την ημέρα. Όμως δεν παραπονιέται γιατί αυτό ήθελε να κάνει στη ζωή του. Ούτε όταν κατεβαίνει στην Κρήτη για να δει τους γονείς του, δεν ξεκουράζεται: Φτιάχνει μεγάλες ποσότητες σάλτσα ντομάτας για να χρησιμοποιεί στο Αλά Γρεκ, επειδή δεν τον ικανοποιούν οι έτοιμες…
Φτιάχνει επίσης το δικό του πετιμέζι, το οποίο χρησιμοποιεί ως υποκατάστατο ζάχαρης σε πολλά προϊόντα του μαγαζιού. Όπως λέει, οι άνθρωποι, ειδικά οι νεότερες γενιές έχουν αρχίσει να προσέχουν την διατροφή τους και να ενδιαφέρονται για το τι περιέχει το κάθετί που τρώνε».
Έτσι, για τους συγκεκριμένους πελάτες, έχει αρχίσει να αφαιρεί ζάχαρη από τα γλυκά και να προσθέτει μέλι ή πετιμέζι. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως τα υλικά που χρησιμοποιούνται στο «Α λα Γκρεκ» προέρχονται κατά κανόνα από την Κρήτη: Μέλι πρώτης ποιότητας, αγνό παρθένο ελαιόλαδο, τυριά, χόρτα και λαχανικά! Ακόμα και το αλεύρι το προμηθεύεται από τους «Μύλους Κρήτης»..
.Κλείνοντας τη συνέντευξη αυτή είχαμε την απορία…
Ένας μάγειρας που δουλεύει 20 ώρες την ημέρα, τι τρώει; Κάθε μέρα πίτες και γλυκά; Δε θα το πιστέψετε, αλλά ανάμεσα σε όλα τα άλλα ο Κωστής Κωστάκης «στήνει» και τσικάλι στη φωτιά. Μαγειρεύει κατά κανόνα ψητά ψάρια, λαδερά και όσπρια για το γεύμα του ίδιου, του συνεταίρου του και του προσωπικού του «Α λα Γκρεκ»!
πηγή: voltarakia.gr

Το Ολοκαύτωμα των Ανωγείων ...13 - 8 - 1944...

Το Ολοκαύτωμα των Ανωγείων ...13 - 8 - 1944...

Κορυφαίο γεγονός της Αντίστασης του αγωνιζόμενου λαού των Ανωγείων, υπήρξε η καταστροφή και ισοπέδωση του χωριού του. Τον Αύγουστο του 1944 πραγματοποιήθηκε το 3ο ολοκαύτωμα των Ανωγείων (1822, 1867, 1944). Άρχισε τη 13η Αυγούστου και κράτησε μέχρι το τέλος του ίδιου μήνα. Στο Αρμί, την κεντρική πλατεία του χωριού βρίσκεται εγχάρακτη η διαταγή του Γε
ρμανού στρατηγού φρουράρχου Κρήτης.

"...Επειδή η πόλις των Ανωγείων είναι κέντρον της αγγλικής κατασκοπίας εν Κρήτη και επειδή οι Ανωγειανοί εξετέλεσαν το φόνο του λοχία φρουράρχου Γενί-Γκαβέ και της υπ' αυτόν φρουράς και επειδή οι Ανωγειανοί εξετέλεσαν το σαμποτάζ της Δαμάστας, επειδή εις Ανώγεια ευρίσκουν άσυλον και προστασίαν οι αντάρται των διαφόρων ομάδων αντιστάσεως και επειδή εκ των Ανωγείων διήλθον και οι απαγωγείς με τον στρατηγόν Φον Κράιπε χρησιμοποιήσαντες ως σταθμόν διακομιδής τα Ανώγεια, διατάσσομεν την ΙΣΟΠΕΔΩΣΙΝ τούτων και την εκτέλεσιν παντός άρρενος Ανωγειανού όστις ήθελεν ευρεθεί εντός του χωρίου και πέριξ αυτού εις απόστασιν ενός χιλιομέτρου."
Χανιά 13-8-44 0 Στρατηγός Διοικητής Φρουρίου Κρήτης X. ΜΙΛΛΕΡ

Η εξουδετέρωση και σύλληψη του αναφερόμενου στη διαταγή φρούραρχου Γενί-Καβέ και της φρουράς του (8 άτομα) πραγματοποιήθηκε την 7-8-1944 στην περιοχή Σφακάκι Ανωγείων, από ενδεκαμελή ομάδα του εφεδρικού Ε.Λ.Α.Σ. To σαμποτάζ της Δαμάστας πραγματοποιήθηκε το πρωί της 8-8-1944, στον κεντρικό τότε αμαξωτό δρόμο της Κρήτης και σε μικρή απόσταση δυτικά του χωριού Δαμάστα από ομάδα ανταρτών της Ε.Α.Ο. "O ΨΗΛΟΡΕΙΤΗΣ" και είχε σαν αποτέλεσμα την ισοπέδωση και του χωριού Δαμάστα και την εκτέλεση των αντρών που πιάστηκαν σ' αυτό από τους Γερμανούς. Μετά την έκδοση της διαταγής που προαναφέραμε, Γερμανοί στρατιώτες, πραγματοποιούν την κύκλωση των Ανωγείων, την 13-8-1941 και αρχίζουν το μακάβριο έργο των εκτελέσεων, της λεηλασίας και της καταστροφής, αφού πρώτα απομάκρυναν τα γυναικόπαιδα που βρέθηκαν μέσα σ' αυτά, μαζί με ελάχιστους ανίκανους γέροντες. To σύνολο των αντρών και αγοριών είχαν καταφύγει στα λημέρια των ανταρτών και στις δυσπρόσιτες χαράδρες και σπηλιές του Ψηλορείτη. 

Κάτιναα ... σαλαμάκι...

Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα βίντεο.

https://www.facebook.com/maria.dimitriou.5/posts/1208521562577957

Aξέχαστες Ατάκες Ελληνικού Κινηματογράφου

12 Δεκεμβρίου 2015 ·

Αξεπέραστη ατάκα....Κατίνααααα...σαλαμάκι....!
Από την ταινία Ο Γόης