Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα άλμπουμ.
Ο χρήστης Μονοπάτια της πέτρας πρόσθεσε 4 νέες φωτογραφίες στο άλμπουμ: Χιοναδίτες ζωγράφοι..
Ένα από τα πιο λαμπρά κεφάλαια της λαϊκής μας ζωγραφικής γράφτηκε στους Χιονιάδες Ιωαννίνων, αφού από αυτό το μικρό ορεινό χωριό κατάγονται οι φημισμένοι Χιονιαδίτες ζωγράφοι.Η εξειδίκευση των Χιοναδιτών στη ζωγραφική είναι αποτέλεσμα της απουσίας άλλων πόρων επιβίωσης και έτσι αναδείχθηκε σε κορυφαίο επάγγελμα.
Ο χρήστης Μονοπάτια της πέτρας πρόσθεσε 4 νέες φωτογραφίες στο άλμπουμ: Χιοναδίτες ζωγράφοι..
Ένα από τα πιο λαμπρά κεφάλαια της λαϊκής μας ζωγραφικής γράφτηκε στους Χιονιάδες Ιωαννίνων, αφού από αυτό το μικρό ορεινό χωριό κατάγονται οι φημισμένοι Χιονιαδίτες ζωγράφοι.Η εξειδίκευση των Χιοναδιτών στη ζωγραφική είναι αποτέλεσμα της απουσίας άλλων πόρων επιβίωσης και έτσι αναδείχθηκε σε κορυφαίο επάγγελμα.
Οι αρχές της χιονιαδίτικης
ζωγραφικής παράδοσης δεν είναι γνωστές. Κυρίως τον 18ο και 19ο αιώνα,
ακόμη και στις αρχές του 20ου αιώνα, οι χιοναδίτες ζωγράφοι ταξίδευαν σε
όλα τα Βαλκάνια και άφησαν αξιολογότατα έργα σε ναούς και σε αρχοντικές
κατοικίες. Η πρώτη υπογραμμένη και χρονολογημένη εικόνα είναι του 1747,
ο Άγιος Γεώργιος, στο ναό Κοίμησης Θεοτόκου στη Βούρμπιανη.
Η παλαιότερη χρονολογημένη επιγραφή με το όνομα των Χιονιαδιτών Κωνσταντίνου και Μιχαήλ Μιχαήλ που διασώζεται σε τοιχογραφία, είναι του 1770 στη Μονή Άβελ της Βήσσανης.
Τα έργα τoυς καλύπτουν την αγιογραφία (φορητές εικόνες, εικόνες τέμπλων, τοιχογραφίες και την κοσμική ζωγραφική, η οποία εμφανίζεται κυρίως από το 1750 και μετά και ανθίζει στα Γιάννενα, το Μέτσοβο και τα Ζαγοροχώρια (περιοχή που άκμασε λόγω της μετανάστευσης το 18ο και 19ο αιώνα) και ακολουθούν η Δυτική Μακεδονία, τα Τέμπη, το Πήλιο και ορισμένα τουρκοκρατούμενα νησιά (Χίος, Μυτιλήνη, Ύδρα).
Ειδικά στην αγιογραφία, συχνά η ποιότητα των τοιχογραφιών είναι τέτοια ώστε να αποτελούν μνημεία για τη νεοελληνική λαϊκή τέχνη.
Η χιοναδίτικη ζωγραφική ασκήθηκε σε διάστημα πλέον των δυόμιση αιώνων, γι’ αυτό δεν έχει ενιαίο ύφος αλλά ακολουθεί τα αισθητικά πρότυπα της εποχής. Τα παλαιότερα έργα υπάγονται στην ύστερη φάση της μεταβυζαντινής τέχνης. Ο 19ος αιώνας,χαρακτηρίζεται από ένα καθαρά λαϊκό ύφος και προς το τέλος του αιώνα και τις αρχές του 20ού επικρατούν οι δυτικοευρωπαϊκες επιρροές.
Οι Χιονιαδίτες ζωγράφοι έμειναν στη συλλογική μνήμη ως μια ιδιαίτερη περίπτωση πολιτισμού στη χώρα μας, δίνοντας έργα με έντονη την προσωπική τους σφραγίδα..
Η παλαιότερη χρονολογημένη επιγραφή με το όνομα των Χιονιαδιτών Κωνσταντίνου και Μιχαήλ Μιχαήλ που διασώζεται σε τοιχογραφία, είναι του 1770 στη Μονή Άβελ της Βήσσανης.
Τα έργα τoυς καλύπτουν την αγιογραφία (φορητές εικόνες, εικόνες τέμπλων, τοιχογραφίες και την κοσμική ζωγραφική, η οποία εμφανίζεται κυρίως από το 1750 και μετά και ανθίζει στα Γιάννενα, το Μέτσοβο και τα Ζαγοροχώρια (περιοχή που άκμασε λόγω της μετανάστευσης το 18ο και 19ο αιώνα) και ακολουθούν η Δυτική Μακεδονία, τα Τέμπη, το Πήλιο και ορισμένα τουρκοκρατούμενα νησιά (Χίος, Μυτιλήνη, Ύδρα).
Ειδικά στην αγιογραφία, συχνά η ποιότητα των τοιχογραφιών είναι τέτοια ώστε να αποτελούν μνημεία για τη νεοελληνική λαϊκή τέχνη.
Η χιοναδίτικη ζωγραφική ασκήθηκε σε διάστημα πλέον των δυόμιση αιώνων, γι’ αυτό δεν έχει ενιαίο ύφος αλλά ακολουθεί τα αισθητικά πρότυπα της εποχής. Τα παλαιότερα έργα υπάγονται στην ύστερη φάση της μεταβυζαντινής τέχνης. Ο 19ος αιώνας,χαρακτηρίζεται από ένα καθαρά λαϊκό ύφος και προς το τέλος του αιώνα και τις αρχές του 20ού επικρατούν οι δυτικοευρωπαϊκες επιρροές.
Οι Χιονιαδίτες ζωγράφοι έμειναν στη συλλογική μνήμη ως μια ιδιαίτερη περίπτωση πολιτισμού στη χώρα μας, δίνοντας έργα με έντονη την προσωπική τους σφραγίδα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου