Μωσαϊκό

Δευτέρα 1 Οκτωβρίου 2018

Oι καλύτερες φθινοπωρινές τροφές

Oι καλύτερες φθινοπωρινές τροφές

Αν και το φθινόπωρο μια έρχεται μια φεύγει στη χώρα μας και η βροχή και η ψύχρα, μία κάνουν την εμφάνισή τους, μία ξαναδίνουν τη θέση τους στη ζέστη, τα φθινοπωρινά φρούτα και λαχανικά έχουν κάνει ήδη την εμφάνισή τους και κάνουν απολαυστικό το τραπέζι μας και τη διάθεσή μας.

Συμπεριλάβετε τα σκουρόχρωμα λαχανικά και τα ζουμερά φρούτα του φθινοπώρου στη διατροφή σας και κερδίστε πλούσια θρεπτικά συστατικά και φυτοχημικά που θα σας θωρακίσουν για το χειμώνα.

♥ Μήλα: Τα μήλα περιέχουν φλαβονοειδή, τα οποία είναι από τα πιο ισχυρά αντιοξειδωτικά σε μορφή τροφής. Συμπεριλαμβάνοντάς τα στη διατροφή σας, μειώνετε τον κίνδυνο εκδήλωσης ασθενειών και βοηθάτε στην πρόληψη του καρκίνου.

Υπάρχουν δύο λόγοι για τους οποίους τα μήλα είναι καλή επιλογή, ειδικά κατά την περίοδο του φθινοπώρου: πρώτον ότι έχουν ισχυρή αντι-φλεγμονώδη δράση και αντιαλλεργιογόνες ιδιότητες που καταπολεμούν τις κοινές λοιμώξεις και τις αλλεργίες που ανακύπτουν κατά την περίοδο του φθινοπώρου. Και δεύτερον, ότι είναι εξαιρετικά για το δέρμα μας και βοηθούν στο να αισθανόμαστε και να φαινόμαστε καλύτερα. Φάτε τα με το πρωινό σας ή ως ένα μεσημεριανό σνακ και κάντε τον… γιατρό πέρα!

♥ Cranberries: Είναι νόστιμα, ζουμερά και πολύ ωφέλιμα φρούτα, ευρέως διαθέσιμα την περίοδο του φθινοπώρου. Είναι χαμηλά σε θερμίδες και γεμάτα με ανθοκυανίνες, υγιή για την καρδιά αντιοξειδωτικά. Τα cranberries παίζουν επίσης σημαντικό ρόλο στη θεραπεία ασθενειών των ούλων, στομαχικά έλκη, λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος και διάφορες μορφές καρκίνου. Μπορείτε να τα βρείτε φρέσκα από το Σεπτέμβριο έως το Δεκέμβριο, αλλά το μεγαλύτερο μέρος τους χρησιμοποιείται για χυμούς.

♥ Κολοκύθα: Η κολοκύθα είναι σίγουρα άλλη μια σημαντική φθινοπωρινή τροφή, γεμάτη αντιοξειδωτικά, βήτα-καροτίνη, βιταμίνη C και φολικό οξύ. Ακόμη και οι σπόροι της είναι σημαντικοί για τη διατροφή και είναι μια πλούσια πηγή ψευδαργύρου και Ωμέγα-3 λιπαρών οξέων. Ο αέρας ξηραίνει το φθινόπωρο και μπορεί να επηρεάσει το δέρμα σας και να το κάνει να φαίνεται θαμπό και σκασμένο. Συμπεριλαμβάνοντας την κολοκύθα στη διατροφή σας, μπορείτε να κρατήσετε το δέρμα σας ενυδατωμένο, απαλό και απαλλαγμένο από μολύνσεις.

♥ Σκόρδο: Το σκόρδο είναι ένα φάρμακο της φύσης. Περιέχει αλισίνη, μια χημική ουσία η οποία είναι εξαιρετικά αποτελεσματική έναντι των ιών, των μυκήτων και των βακτηρίων. Η κατανάλωση σκόρδου μπορεί να μειώσει τα επίπεδα της LDL χοληστερόλης στο αίμα και να προλάβει τον καρκίνο. Επίσης μπορεί να βελτιώσει τη διάθεσή μας.

♥ Πιπερόριζα (Τζίντζερ): Είτε προτιμάτε τσάι με τζίντζερ ή πιπερόριζα τουρσί ή το προσθέτετε σε φαγητά, τα οφέλη αυτής της ρίζας είναι πολλά. Μπορεί να θεραπεύσει το βήχα, το κρύο και προβλήματα στο λαιμό, καταπραΰνει το στομάχι και προσφέρει ανακούφιση από πεπτικά προβλήματα, ναυτία και ακόμη, εμποδίζει τις αλλεργίες. Σύμφωνα με τις πρόσφατες έρευνες, το τζίντζερ λειτουργεί ως φυσικό αντιφλεγμονώδες και είναι αρκετά καλό για μυοσκελετικές παθήσεις.

♥ Κατσαρό λάχανο: Είναι ένα πράσινο φυλλώδες λαχανικό που ευδοκιμεί την περίοδο του φθινοπώρου. Ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα (σημαντικό για το φθινόπωρο), βοηθά την πνευμονική συμφόρηση, αποκρούει τις αλλεργίες και τις μολύνσεις. Είναι ιδιαίτερα ωφέλιμο για το στομάχι και λοιμώξεις του ήπατος. Επίσης είναι πλούσιο σε σίδηρο, βήτα καροτίνη, ασβέστιο, κάλιο και βιταμίνη C.

♥ Γλυκοπατάτα: Εκτός από το γεγονός ότι οι γλυκοπατάτες είναι ευρέως διαθέσιμες το φθινόπωρο και έχουν υπέροχη γεύση, είναι επίσης μια σημαντική τροφή για την υγεία. Περιέχουν μεγάλες ποσότητες β-καροτένιου (βιταμίνη Α) και βιταμίνη C κι έτσι προστατεύουν από κρυώματα και άλλες λοιμώξεις.

Οι γλυκοπατάτες είναι μια καλή επιλογή και για τους διαβητικούς, επειδή έχουν χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη. Επίσης είναι πλούσιες σε φυτικές ίνες, που συμβάλλουν σε ένα υγιές πεπτικό σύστημα και ανακουφίζουν από τη δυσκοιλιότητα.

♥ Κανέλα: Είναι ένα από τα παλαιότερα γνωστά μπαχαρικά και μια τέλεια επιλογή για το φθινόπωρο. Η κανέλα χρησιμοποιείται εδώ και χρόνια από την παραδοσιακή κινεζική ιατρική για τη θεραπεία του κρύου, του βήχα, της ναυτίας, της διάρροιας, του διαβήτη και πολλών άλλων παθήσεων. Μπορεί επίσης να μας χαλαρώσει και να κρατήσει το σώμα μας ζεστό και άνετο στο κρύο. Επίσης πιστεύεται ότι η κανέλα δίνει ενέργεια και δημιουργεί ζωτικότητα. Πασπαλίστε με λίγη κανέλα σαλάτες και συμπεριλάβετέ την σε σάλτσες ή στο τσάι σας.

♥ Πιπέρι: Τα διάφορα είδη πιπεριού, βελτιώνουν την πέψη, βοηθούν σε γαστρεντερικές διαταραχές, σκοτώνουν τα βακτήρια και τους ιούς, καταπολεμούν το βήχα και το κρύωμα κ.ά. Το πιπέρι είναι επίσης μια πλούσια πηγή αντιοξειδωτικών. Όποια μορφή του κι αν προτιμάτε -καγιέν, μαύρο ή λευκό- ωφελείτε τον οργανισμό σας.

Το φθινόπωρο σηματοδοτεί την έναρξη του κρύου και των βροχών, που με τη σειρά τους προκαλούν κρυώματα, βήχα και διάφορες ασθένειες ή αλλεργίες. Το δέρμα μας ξεραίνεται είναι πιο επιρρεπές σε βακτήρια και μύκητες.

Οι φθινοπωρινές τροφές που προαναφέραμε, μπορούν να μας ζεστάνουν το φθινόπωρο και να βοηθήσουν στην αποτροπή κοινών λοιμώξεων και αλλεργιών που σχετίζονται με αυτή τη σεζόν. Ενισχύουν το ανοσοποιητικό μας σύστημα και μας προετοιμάζουν για τις κρύες μέρες του χειμώνα.

clickatlife

H ερωτική περιγραφή της "Νανάς"

ΕΜΙΛ ΖΟΛΑ (1840–29/9/1902)-"ΝΑΝΑ"
H ερωτική περιγραφή της "Νανάς"

"...Η Νανά ήταν βυθισμένη στον ναρκισσισμό της...άρχισε να παρατηρεί άλλα μέρη του κορμιού της, διασκεδάζοντας, κυριευμένη ξανά απ'τη νοσηρή παιδική της περιέργεια. Ξαφνιαζόταν κάθε φορά που κοίταζε το κορμί της στον καθρέφτη...αργά, αργά άνοιξε τα μπράτσα της για να προτείνει τον κορμό της, έναν κορμό εύσαρκης Αφροδίτης. Λύγισε τη μέση παρατηρώντας το σώμα της μπρος και πίσω, σταματώντας λίγο στο προφίλ του στήθους και στις φευγαλέες καμπύλες των μηρών...άρχισε να διασκεδάζει μ' ένα παράξενο παιχνίδι, να λικνίζεται, μια δεξιά, μια αριστερά, με τα γόνατα ανοιχτά συστρέφοντας το κορμί πάνω στους γοφούς, μ' εκείνο το συνεχές τρεμούλιασμα της Ανατολίτισσας χορεύτριας που χορεύει τον χορό της κοιλιάς...κι από πίσω, καθώς ο κότσος της είχε λυθεί, τα ξανθά της μαλλιά σκέπαζαν την πλάτη της σαν χαίτη λιονταριού. Έτσι που ήταν λυγισμένη, με τεντωμένο το πλευρό, άφηνε να φαίνονται η γερή μέση, το σκληρό στήθος μιας Αμαζόνας, με τους δυνατούς μυς κάτω από τη βελούδινη επιδερμίδα..."

Το βιβλίο «Νανά» από http://www.greekbooks.gr/

Η Νανά δεν ήταν μια συνηθισμένη εταίρα. Ξεπετάχτηκε σαν τη χρυσόμυγα μέσα από την κοπτιά και από το πεζοδρόμιο έφτασε στο μέγαρο όπου καταβρόχθιζε τις περιουσίες των «κυρίων» και των αριστοκρατών «σαν σοκολατάκια στα χιονάτα της γόνατα».

Ψηλή, παχουλή, με ξανθοκόκκινη χαίτη , κυκλοφορούσε σαν τη βασίλισσα με δαντέλες και μπριγιάν στην Παρισινή κοινωνία της Δεύτερης Αυτοκρατορίας, με μόνη της ηδονή το μάζεμα του πλούτου. Προσφερόταν σε όποιον και να ήταν όπου και να ήταν.
Ένας ευπατρίδης αυτοπηρπολήθηκε , βάζοντας φωτιά στο σταυρό με τ΄άλογά του, αφού γλέντησε όλη την περιουσία του μαζί της , ένας νεαρούλης αυτοκτόνησε με το ψαλίδι των νυχιών της, γιατί αρνήθηκε να τον παντρευτεί !

Ο Φλωμπέρ γοητεύτηκε τόσο από το έργο του Ζολά, ώστε το διάβασε μονορούφι σε εντεκάμισι ώρες κάποια Κυριακή κι έγραψε πως «η Νανά πλησιάζει τον μύθο, χωρίς να παύει να είναι και πραγματική».
Νανά !Τ ΄όνομά της εδώ και εκατόν είκοσι χρόνια θυμίζει τον αγοραίο έρωτα και την ηδονή, όταν συνοδεύεται από τ΄όνομα του μεγάλου της συγγραφέα : του Ζολά.

Το μυθιστόρημα που έκανε πάταγο στην εποχή του και σημάδεψε την απαρχή του ρεαλισμού στην παγκόσμια λογοτεχνία.

Οι δυσάρεστες παρενέργειες των ευεργετικών τροφίμων

Οι δυσάρεστες παρενέργειες των ευεργετικών τροφίμων
Oρισμένα τρόφιμα μπορεί να είναι πολύ νόστιμα και ευεργετικά για την υγεία αλλά κρύβουν και ορισμένες δυσάρεστες παρενέργειες για όσους τα καταναλώνουν. Μάθετε ποιες είναι:
★ Ντομάτες

Οι ντομάτες είναι το ιδανικό φρούτο για χρήση σχεδόν στα πάντα – από σαλάτες μέχρι διάφορες γευστικές σάλτσες – ενώ είναι ένα ζωτικής σημασίας συστατικό σε αρκετές χώρες του κόσμου, όπως η Ιταλία. Είναι, επίσης, γνωστό ότι οι ντομάτες είναι ιδιαίτερα αντιοξειδωτικές κι έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε λυκοπένιο – μία χρωστική ουσία, η οποία έχει αποδειχθεί ότι μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του προστάτη. Αυτό, ωστόσο, που δεν γνωρίζουν πολλοί είναι ότι μεγάλες ποσότητες λυκοπενίου μπορούν να οδηγήσουν σε «βαθύ πορτοκαλί αποχρωματισμό» του δέρματος.

★ Σπαράγγια
Τα σπαράγγια, αυτά τα τραγανά πράσινα κοτσάνια, τα οποία γίνονται υπέροχα ειδικά όταν μαγειρεύονται στη σχάρα, συνδέονται με την αλλαγή στην οσμή των ούρων. Στην πραγματικότητα, ο ένοχος είναι μία ένωση που ονομάζεται μεθανοθειόλη – ένα άχρωμο, εύφλεκτο αέριο με χαρακτηριστική εξαιρετικά έντονη και δυσάρεστη οσμή που βρίσκεται, μεταξύ άλλων, στο αίμα, στον εγκέφαλο και σε άλλους ζωικούς και φυτικούς ιστούς. Η μεθανοθειόλη περιέχει θείο και όταν το ανθρώπινο σώμα την αφομοιώσει, απελευθερώνει μια αποκρουστική μυρωδιά δυσωδία κατά τη διάρκεια της ούρησης.
Παρόλα αυτά, η αλλαγή στην οσμή των ούρων μετά την κατανάλωση των συγκεκριμένων λαχανικών δεν παρατηρείται σε όλους τους ανθρώπους, καθώς, όπως εξηγούν οι ειδικοί, αυτό εξαρτάται καθαρά από γενετικούς παράγοντες.

★ Σόγια
Αν η σόγια ήταν εργαλείο, θα μπορούσαμε κάλλιστα να πούμε ότι θα ήταν … ελβετικός σουγιάς! Από το γάλα μέχρι υποκατάστατο του κρέατος και συστατικό δημιουργίας κηρομπογιών, η σόγια είναι ένα από τα ελάχιστα τρόφιμα που μπορεί να έχει τόσες πολλές χρήσεις.
Ωστόσο, τα νέα δεν είναι και τόσο καλά για τους οπαδούς της, καθώς, το 2008, μία μελέτη που δημοσίευσε το Χάρβαρντ, αποκάλυψε ότι η διατροφή με βάση τη σόγια συνδέεται με μείωση στον αριθμό των σπερματοζωαρίων – συγκεκριμένα, κατά 41 εκατομμύρια σπερματοζωάρια / ml!

★ Ραβέντι
Αν έχετε δοκιμάσει ποτέ ραβέντι (ένα παράξενο ποώδες φυτό που μοιάζει πολύ με πλατύφυλλο ραδίκι), τότε θα γνωρίζετε ότι συνδυάζεται φανταστικά με φράουλες. Η υπερβολική του κατανάλωση, ωστόσο, μπορεί να οδηγήσει σε συσσώρευση ανθοκυανίνης. Η ανθοκυανίνη είναι μία χρωστική ουσία, η οποία μπορεί να δώσει στα ούρα μία κόκκινη ή ροζ απόχρωση. Μερικά από τα πιο γνωστά τρόφιμα που αλλάζουν επίσης το χρώμα των ούρων περιλαμβάνουν τη φάβα, τα παντζάρια και τα βατόμουρα.

★ Μοσχοκάρυδο
Παρόλο που η κατανάλωση μοσχοκάρυδου σε μικρές δόσεις είναι απολύτως ασφαλής, οι ειδικοί προειδοποιούν ότι η κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων αυτού του γευστικότατου μπαχαρικού μπορεί να έχει ψυχολογικές επιπτώσεις, όπως πονοκεφάλους και παραισθήσεις.

life2day.gr

Παραμύθι για την Αγάπη

Παραμύθι για την Αγάπη

Μια μέρα συγκεντρώθηκαν σε κάποιο μέρος της γης όλα τα συναισθήματα και όλες οι αξίες του ανθρώπου.

Η Συγνώμη αφού συστήθηκε 3 φορές στην Ανία της πρότεινε να παίξουν κρυφτό.

Το Ενδιαφέρον σήκωσε το φρύδι και περίμενε να ακούσει ενώ η Περιέργεια χωρίς να μπορεί να κρατηθεί ρώτησε: "Τι είναι το κρυφτό";

Ο ενθουσιασμός άρχισε να χορεύει παρέα με την Ευφορία και η Χαρά άρχισε να πηδάει πάνω κάτω για να καταφέρει να πείσει το Δίλημμα και την Απάθεια οποία δεν την ενδιέφερε ποτέ τίποτα, να παίξουν κι αυτοί.

Αλλά υπήρχαν πολλοί που δεν ήθελαν να παίξουν: Η Αλήθεια δεν ήθελε να παίξει γιατί ήξερε ότι ούτως ή άλλως κάποια στιγμή θα την αποκάλυπταν, η Υπεροψία έβρισκε το παιχνίδι χαζό και η Δειλία δεν ήθελε να ρισκάρει.

'Ένα, δύο, τρία, άρχισε να μετράει η Συγνώμη. Η πρώτη που κρύφτηκε ήταν η Τεμπελιά. Μιας και βαριόταν κρύφτηκε στον πρώτο βράχο που συνάντησε.

Η Πίστη πέταξε στους ουρανούς και η Ζήλια κρύφτηκε στην σκιά του Θριάμβου ο oποίος με την δύναμη του κατάφερε να σκαρφαλώσει στο πιο ψηλό δέντρο.

Η Γενναιοδωρία δεν μπορούσε να κρυφτεί γιατί κάθε μέρος που έβρισκε της φαινόταν υπέροχο μέρος για να κρυφτεί κάποιος άλλος φίλος της οπότε το άφηνε ελεύθερο. Και έτσι η Γενναιοδωρία κρύφτηκε σε μια ηλιαχτίδα.

Ο Εγωισμός αντιθέτως βρήκε αμέσως κρυψώνα ένα καλά κρυμμένο και βολικό μέρος μόνο για αυτόν. Το Ψέμα πήγε και κρύφτηκε στον πάτο του ωκεανού. Το Πάθος και ο Πόθος κρύφτηκαν μέσα σε ένα ηφαίστειο.

Η Αγάπη δεν είχε βρει ακόμη κάπου να κρυφτεί. Έβρισκε όλες τις κρυψώνες πιασμένες, ώσπου βρήκε ένα θάμνο από τριαντάφυλλα και κρύφτηκε εκεί.... 1000, μέτρησε η Συγνώμη και άρχισε να ψάχνει.

Την πρώτη που βρήκε ήταν η Τεμπελιά αφού δεν είχε κρυφτεί και πολύ μακριά. Μετά βρήκε την Πίστη που μίλαγε στον ουρανό με τον Θεό για θεολογία.

Ένιωσε τον ρυθμό του Πόθου και του Πάθους στο βάθος του ηφαιστείου και αφού βρήκε την Ζήλια δεν ήταν καθόλου δύσκολο να βρει και τον Θρίαμβο. Βρήκε πολύ εύκολα το Δίλημμα που δεν είχε ακόμη αποφασίσει που να κρυφτεί. Σιγά-σιγά τους βρήκε όλους εκτός από την Αγάπη.

Η Συγνώμη έψαχνε παντού, πίσω από κάθε δένδρο, κάτω από κάθε πέτρα, σε κάθε κορφή βουνού, μα τίποτα.

Όταν ήταν σχεδόν έτοιμη να τα παρατήσει βρήκε ένα θάμνο από τριαντάφυλλα και άρχισε να τον κουνάει νευρικά ώσπου άκουσε ένα βογκητό πόνου. Ήταν η Αγάπη που τα αγκάθια από τα τριαντάφυλλα της είχαν πληγώσει τα μάτια.

Η Συγνώμη δεν ήξερε πως να επανορθώσει, έκλαιγε, ζητούσε ...συγνώμη και στο τέλος υποσχέθηκε να γίνει ο οδηγός της Αγάπης.

Κι έτσι από τότε η Αγάπη είναι πάντα τυφλή και η Συγνώμη πάντα τη συνοδεύει.

Καραβάτζιο

Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε μια δημοσίευση.

3 ώρες ·

Homo universalis

29 Σεπτεμβρίου στις 12:30 μ.μ. ·

Ο κορυφαίος ιταλός δάσκαλος της ζωγραφικής, που χρησιμοποίησε αφειδώς το σκοτάδι για να φορτίσει συναισθηματικά τις ανθρώπινες φιγούρες, μας χάρισε πίνακες με μια μυστηριώδη και δραματική αίγλη, ως προέκταση θα 'λεγε κανείς της σκοτεινής ζωής του.

homouniversalisgr.blogspot.com

https://homouniversalisgr.blogspot.com/2015/07/29-1571-18-1610.html

Καραβάτζιο ( 29 Σεπτεμβρίου 1571 - 18 Ιουλίου 1610)

Αποθήκευση

Προσωπογραφία από τον Οττάβιο Λεόνι

Ο Μικελάντζελο Μερίζι ντα Καραβάτζιο ήρθε στον κόσμο με μια αποστολή: να αλλάξει μια για πάντα τον κόσμο της αναπαραστατικής ζωγραφικής.

Το έντονο κιαροσκούρο που χρησιμοποίησε, με τις μορφές να ξεπηδούν κυριολεκτικά από το βαθύ σκοτάδι, σφράγισε το κίνημα του Μπαρόκ καθοριστικά, με τον ίδιο να προλαβαίνει -παρά το σύντομο του ιδιαίτερου βίου του- να αφήνει κληρονομιά τη χαρακτηριστική τεχνοτροπία του, που θα έμενε γνωστή στην ιστορία της τέχνης ως «Καραβατζισμός» και θα δημιουργούσε σχολή συνεχιστών.

Ο βίος του Καραβάτζιο σημαδεύτηκε από μια σειρά ζοφερών γεγονότων, με τον ίδιο να σκοτώνει έναν άντρα σε καυγά και να παίρνει έτσι η ζωή του περίεργη τροπή...

Η ανάπαυση κατά τη φυγή στην Αίγυπτο

Ο Μικελάντζελο Μερίζι ντα Καραβάτζιο γεννιέται το 1571 στην Ιταλία, πιθανότατα κάπου κοντά στις 29 Σεπτεμβρίου και επίσης πιθανότατα στο Μιλάνο, καθώς δεν είναι και πολλά γνωστά για τα πρώτα αυτά χρόνια του δασκάλου της ζωγραφικής. Ο πατέρας του, Φέρμο Μερίζι, με καταγωγή από το χωριό Καραβάτζιο, εργαζόταν ως αρχιτέκτονας στην αυλή του Φραγκίσκου Σφόρτσα, δούκα του Μιλάνου, όπου και περνά η οικογένεια τα πρώτα αυτά χρόνια της ζωής του μικρού Μικελάντζελο.

Άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής

Σύντομα όμως η πανούκλα που έπληξε την Ευρώπη θα έριχνε τη σκιά της και στην οικογένεια Μερίζι, με τον 6χρονο Καραβάτζιο να χάνει όλη του σχεδόν την οικογένεια και σίγουρα τον πατέρα του (Οκτώβριος 1577). Το τραυματικό γεγονός θα αφήσει βαθύ στίγμα στον ψυχισμό του μικρού, που θα υιοθετήσει αργότερα παραβατική συμπεριφορά.

Ο ορφανεμένος νεαρός δεν έχει άλλη επιλογή παρά να πάρει τους δρόμους, σύντομα ωστόσο θα έρθει σε επαφή με «μια ομάδα ζωγράφων και ξιφομάχων που ζούσαν με το πρότυπο nec spe, nec metu, “χωρίς ελπίδα, χωρίς φόβο”», όπως παρατηρεί παλιότερος βιογράφος του. Ο ίδιος είναι σε ηλικία 11 ετών και εγκαταλείπει το πατρικό του στο Καραβάτζιο, όπου ζούσε η μητέρα και τα 4 αδέλφια του σε πλήρη εξαθλίωση, και μετακινείται στο Μιλάνο, όπου θα μαθητεύσει δίπλα στον γνωστό την εποχή εκείνη ζωγράφο Σιμόνε Πετερτσάνο.

Στην εφηβεία του, πιθανότατα περί τα τέλη του 1588, ο αδέκαρος και πάντοτε περιπετειώδης Καραβάτζιο μετακομίζει στη Ρώμη, όπου εργάζεται σε εργαστήρια γνωστών ζωγράφων. Το ευέξαπτο του χαρακτήρα του ωστόσο και το ασύλληπτο ταλέντο του τον κάνουν να μη στεριώνει πουθενά, με τον ίδιο να αλλάζει συνεχώς εργαστήρια καθώς οι περισσότεροι ζωγράφοι έβλεπαν με φθόνο πως ο νεαρός ήταν καλύτερος από δαύτους στο σχέδιο!

Ο Καραβάτζιο δεν στέριωνε πουθενά, ενώ την ίδια εποχή σημειώνονται και οι πρώτοι θρυλικοί του καυγάδες, αν και ποτέ δεν θα περνούσε από δίκη. Ο ίδιος αρρώστησε βαριά από τη φτώχεια και τις κακουχίες και θα περάσει έξι μήνες σε νοσοκομείο απόρων. Εκεί ζωγραφίζει ένα από τα πρώιμα αριστουργήματά του, τον «Νεαρό Βάκχο» (1593-1594), που θεωρείται ως αυτοπροσωπογραφία του.

Αυτοπροσωπογραφία ως Βάκχος - Άρρωστος Βάκχος

Επόμενος σταθμός το 1595, με τον Καραβάτζιο να διατηρεί πλέον το δικό του ατελιέ στη Ρώμη και να καταφέρνει να βγάζει τα προς το ζην πουλώντας μια σειρά από πίνακές του στο γνώριμο θρησκευτικό μοτίβο του ιταλικού μανιερισμού. Η θητεία του στα εργαστήρια γνωστών ζωγράφων είχε αποδώσει, με τον ίδιο να έχει κάνει ένα μικρό όνομα στον κόσμο της τέχνης, παρά τον σκανδαλώδη τρόπο ζωής του.

Η δουλειά του σύντομα θα τραβήξει την προσοχή του καρδιναλίου Φραντσέσκο ντελ Μόντε, που τόσο λάτρεψε την τεχνοτροπία του που του εξασφάλισε δωμάτιο στο σπίτι του και μισθό, ενώ μεσολάβησε για να πάρει ο Καραβάτζιο μια σειρά από παραγγελίες για λογαριασμό του Βατικανού αλλά και για την άρχουσα τάξη της πόλης. Στον πίνακα του 1595 «Έκσταση του Αγίου Φραγκίσκου», ο Καραβάτζιο φανερώνει σε όλη τους τη μεγαλοπρέπεια τα πρώιμα εκείνα στοιχεία που θα οδηγούσαν στο μοναδικό κατοπινό του στιλ.

Έκσταση του Αγίου Φραγκίσκου

Στα πρώιμα έργα του Καραβάτζιο κυριαρχεί η καθαρότητα των περιγραμμάτων και η σχεδιαστική ακρίβεια, με την έμφαση να δίνεται στη γλυπτικότητα των αντικειμένων, την ίδια στιγμή που μια ατμόσφαιρα ερωτικής φόρτισης αγκαλιάζει τη σύνθεση. Γόνιμος και παραγωγικός, ο Καραβάτζιο δούλευε γρήγορα τα θέματά του, καταφέρνοντας πολλές φορές να ολοκληρώνει έναν πίνακα σε χρόνο-ρεκόρ δύο εβδομάδων. Μέχρι την εποχή που μπήκε κάτω από τη σκέπη του καρδιναλίου, είχε ήδη βάλει την υπογραφή του σε 40 περίπου έργα, με το «Αγόρι με Καλάθι Φρούτων» να είναι το αριστούργημα της πρώτης αυτής περιόδου, καθώς πολλοί πίνακες έχουν χαθεί για πάντα...

Αγόρι με Καλάθι Φρούτων

Ευρύτερη αποδοχή

Το 1597 ο Καραβάτζιο κέρδισε τον διαγωνισμό για τη διακόσμηση του παρεκκλησίου Contarelli μέσα στη βασιλική του San Luigi dei Francesi της Ρώμης. Το σημαντικό αλλά τρομακτικό για έναν ζωγράφο έργο θα έφερνε την πρόκληση στη ζωή του 26χρονου ζωγράφου, καθώς ήταν υποχρεωμένος να φιλοτεχνήσει τρεις παραστάσεις από τη ζωή του Αγίου Ματθαίου.

Η κλήση του Αγίου Ματθαίου

Το τρίπτυχο που παρέδωσε, που περιλαμβάνει τις παραστάσεις «Ο Άγιος Ματθαίος και ο Άγγελος», «Η κλήση του Αγίου Ματθαίου» και «Το Μαρτύριο του Αγίου Ματθαίου»και ολοκληρώθηκε το 1601, φανερώνει την εκπληκτική ποικιλία της παλέτας του και τα διαφορετικά στιλ απεικόνισης που μπορούσε να εφαρμόσει.

Ο Άγιος Ματθαίος και ο Άγγελος

Το έργο έμελλε ωστόσο να προκαλέσει τόσο την Εκκλησία όσο και το φιλότεχνο κοινό, κάνοντας τον άγιο πιο «γήινο» από ποτέ: ο χρωστήρας του Καραβάτζιο απομακρύνθηκε με τόλμη από τη συνήθη λατρευτική αναπαράσταση των αγίων και τον φώτισε με ένα σαφώς ρεαλιστικότερο φως, γεγονός απαράδεκτο για την εποχή. Στην πρώτη μάλιστα παράσταση «Ο Άγιος Ματθαίος και ο Άγγελος», η απεικονιστική του τόλμη ήταν τέτοια που έφερε τους πάτρονές του σε αμηχανία και αναγκάστηκε να ξαναφτιάξει τον πίνακα από την αρχή!

Για τον Καραβάτζιο ωστόσο η παραγγελία σηματοδότησε μια ευτυχή τροπή στη ζωγραφική του, καθώς ήταν πλέον σε θέση να αναλαμβάνει θρησκευτικές αναπαραστάσεις και να τις «πειράζει» με το γνώριμο σκοτεινό άγγιγμά του. Οι βιβλικές του σκηνές γέμισαν πια με ιερόδουλες, ζητιάνους και κλέφτες, καθώς αυτοί αποτελούσαν τον κύκλο των προσωπικών του γνωριμιών.

Το Μαρτύριο του Αγίου Ματθαίου

Πέρα από την οικονομική ανακούφιση που του πρόσφερε η παραγγελία, λειτουργούσε ταυτοχρόνως ως «ρεκλάμα» της τέχνης του, φέρνοντας στον δημιουργό της φήμη και παραγγελίες βροχή. Στα μνημειώδη έργα της εποχής, αυτά που έχουμε συνδέσει με τον χρωστήρα του Καραβάτζιο, περιλαμβάνονται τα εμβληματικά «Η Σταύρωση του Αγίου Πέτρου», «Η Μεταστροφή του Αποστόλου Παύλου» και ο πασίγνωστος φυσικά «Θάνατος της Παρθένου».

Ο Θάνατος της Παρθένου

Ο Καραβάτζιο συνέχισε να προκαλεί τα χρηστά ήθη με τις «γήινες» αναπαραστάσεις του: η πρησμένη κοιλιά και τα γυμνά πόδια της Παρθένου Μαρίας στον «Θάνατο της Παρθένου» συγκέντρωσαν τη μήνη της εκκλησίας και το έργο απορρίφθηκε ως ιερόσυλο από τους Καρμελίτες που το είχαν παραγγείλει. Ο αντισυμβατικός τρόπος που προσέγγιζε τα θρησκευτικά θέματα, αποτυπώνοντας τους αγίους ως κοινούς θνητούς, θα ήταν ο κύριος λόγος που θα στερούσε από τον Καραβάτζιο την επίσημη αναγνώρισή του ως κορυφαίου ζωγράφου...

Η Σταύρωση του Xριστού

Πολυτάραχος βίος

Το αμφιλεγόμενο των παραστάσεών του και η επιδίωξη της πρόκλησης το μόνο που έκαναν ωστόσο ήταν να πυροδοτούν κι άλλο την επιτυχία του ζωγράφου. Όσο μεγάλωνε βέβαια η φήμη του, τόσο αυξανόταν και ο βαθμός αναταραχής στη ζωή του: ο ίδιος ήταν βίαιος και κυκλοθυμικός, με τις δραστικές αλλαγές διάθεσης να προκαλούν πλήθος καυγάδων. Ταυτοχρόνως, αφηνόταν συχνά στα θέλγητρα του ποτού και του τζόγου.

Μια από τις περίφημες μονομαχίες του, όταν επιτέθηκε σε συνάδελφο ζωγράφο και τον τραυμάτισε, θα κατέληγε σε σύντομη περίοδο φυλάκισης το 1603. Τα επόμενα χρόνια θα έβλεπαν τον χαρακτήρα του ζωγράφου να γίνεται ακόμα πιο ευέξαπτος και ευερέθιστος, με πλήθος βίαιων επεισοδίων να σημαδεύουν τη ζωή του: το 1604 εκσφενδονίζει πιάτο με αγκινάρες καταπάνω σε σερβιτόρο, ενώ την επόμενη χρονιά επιτίθεται σε φρουρούς με πέτρες. Παρατηρεί ο βιογράφος του σχετικά: «Έπειτα από ένα δεκαπενθήμερο δουλειάς, θα περνούσε τους επόμενους 1-2 μήνες κομπάζοντας, πάντα με το σπαθί στο πλευρό του και τον υπηρέτη του να τον ακολουθεί, πηγαίνοντας από καπηλειό σε καπηλειό, μονίμως έτοιμος να εμπλακεί σε καυγά».

Το βίαιο του χαρακτήρα του θα κλιμακωνόταν τελικά το 1606, έπειτα από αναρίθμητα δείγματα της καταστρεπτικής του μανίας, όταν σκότωσε έναν γνωστό μαστροπό της Ρώμης, τον Ρανούτσιο Τομασόνι, για λόγους που δεν είναι γνωστοί. Ο Καραβάτζιο τραυματίστηκε στη συμπλοκή, κατάφερε ωστόσο να διαφύγει...

Η Αγία Αικατερίνη της Αλεξάνδρειας

Φυγάς

Ο ζωγράφος εγκατέλειψε τη Ρώμη αμέσως μετά το φονικό, ενώ λίγο αργότερα θα καταδικαζόταν ερήμην σε θάνατο: ήταν πλέον φυγάς. Ο Καραβάτζιο αναζήτησε καταφύγιο σε μια σειρά από περιοχές, όπως τη Νάπολη, τη Μάλτα και τη Σικελία, με τη φήμη του ωστόσο να προηγείται: παρά το γεγονός ότι έτρεχε για να γλιτώσει τη ζωή του, έβρισκε πάντα χρόνο να εμπλακεί σε νέες περιπέτειες: στη Μάλτα, για παράδειγμα, έγινε δεκτός στο Τάγμα των Ιπποτών της Μάλτας, γεγονός που αποτελούσε ιδιαίτερη τιμή για κάποιον, μόνο που ο ίδιος θα προκαλούσε λίγους μήνες αργότερα ιππότη σε μονομαχία και θα εκδιωχνόταν άρον-άρον ως «βαθύτατα διεφθαρμένος άνθρωπος».

Η Παναγία του Ροζάριο

Παρά το γεγονός ότι ήταν φυγάς, ο Καραβάτζιο συνέχισε να εργάζεται ως ζωγράφος, με τους 8 μήνες που πέρασε στη Νάπολη να είναι αρκετοί για να του φέρουν αναρίθμητες παραγγελίες από τους αριστοκράτες του βασιλείου. Πέρα από δολοφόνος, ο Καραβάτζιο ήταν ήδη πασίγνωστος στα ιταλικά κρατίδια, αναλαμβάνοντας ακόμα και παραγγελίες εκ μέρους της Εκκλησίας, παρά το γεγονός ότι η αστυνομία του Βατικανού τον κυνηγούσε σε όλη τη χώρα! Το αριστούργημα «Η Παναγία του Ροζαρίου» φιλοτεχνείται στη Νάπολη, όπως και μια σειρά ακόμα από μνημειώδη έργα της εποχής.

Στους πέντε μήνες που πέρασε πλάι στους Ιππότες της Μάλτας δημιούργησε επίσης πλήθος πινάκων, όπως τον «Αποκεφαλισμό του Ιωάννη του Βαπτιστή» για τον καθεδρικό της Βαλέτα.

Η περιπέτειά του συνεχίστηκε κατόπιν στη Μεσίνα και το Παλέρμο, με τον ίδιο να αλλάζει πόλεις για να διαφεύγει τη σύλληψη. Το πολυτάραχο της ζωής του περνά πλέον στο έργο του, και δεν θα μπορούσε να συμβεί διαφορετικά: ο ζωγράφος φοβάται για τη ζωή του, είναι στα πρόθυρα νευρικού κλονισμού, μετακινείται συνεχώς και αναγκάζεται να κοιμάται πλέον με τα ρούχα του και το μαχαίρι στο προσκεφάλι...

Εσωτερικό παρεκκλησίου Κονταρέλι της εκκλησίας Σαν Λουίτζι

Περιπέτειες και θάνατος

Τα βίαια ξεσπάσματά του δεν έχουν πλέον τέλος: τον Ιούλιο του 1608 βρίσκεται και πάλι στη Μάλτα, όπου επιτίθεται σε ιππότη του Τάγματος του Αγίου Ιωάννη, με τον ζωγράφο να συλλαμβάνεται και να φυλακίζεται για το περιστατικό, κατάφερε ωστόσο να αποδράσει έπειτα από έναν μήνα πίσω από τα κάγκελα.

Οι ιππότες δεν ξέχασαν βέβαια τον βίαιο φιλοξενούμενό τους και, σύμφωνα με τους βιογράφους του, εκείνοι κρύβονταν πίσω από τη δολοφονική απόπειρα εναντίον του στη Νάπολη το 1609: κάποιος επιτέθηκε στον Καραβάτζιο από πίσω έξω από καπηλειό και τον τραυμάτισε σοβαρά, παραμορφώνοντας το πρόσωπό του. Η επίθεση θα είχε πρωτοφανή επίδραση στη σωματική και νοητική του κατάσταση: η όρασή του επηρεάστηκε από το περιστατικό, όπως και τα χέρια του, γεγονός που είναι έκδηλο στους κατοπινούς πίνακες που φιλοτέχνησε, όπως το «Μαρτύριο της Αγίας Ούρσουλα».

Ο μόνος τρόπος για να αποφύγει τη σκληρή τιμωρία ήταν η παπική χάρη, με τους πρώην πάτρονες και τους λίγους εναπομείναντες φίλους του να παλεύουν για τη σωτηρία του ζωγράφου. Κάποια στιγμή ενημερώθηκε λοιπόν ο Καραβάτζιο για τις ενέργειες των καρδιναλίων προς όφελός του και αποφάσισε να επιστρέψει στη Ρώμη το 1610, ελπίζοντας ότι η περιπέτειά του είχε λάβει τέλος. Στο ταξίδι του από τη Νάπολη συνελήφθη όμως, αν και θα εξαγόραζε την αποφυλάκισή του λίγο αργότερα, συνεχίζοντας το ταξίδι του προς τη Ρώμη.

Ο Καραβάτζιο έφτασε στο γειτονικό λιμάνι της Ρώμης, το Πόρτο Έρκολε, τον Ιούλιο του 1610, όταν και χάνονται εντελώς τα ίχνη του. Λίγες μέρες αργότερα, στις 18 Ιουλίου 1610, κυκλοφόρησε η είδηση για τον θάνατό του, κάτω από αδιευκρίνιστες μάλιστα συνθήκες. Η ακριβής αιτία του χαμού του (αρρώστια, δολοφονία ή άλλος λόγος) συνεχίζει να αποτελεί αντικείμενο ιστορικής έρευνας (και έριδας)...

Ιουδήθ και Ολοφέρνης

Επίδραση

Παρά το γεγονός ότι ο Καραβάτζιο και το έργο του περιέπεσαν σε λήθη μετά τον θάνατό του, δεν θα αργούσε να αναγνωριστεί από την ιστορία της τέχνης ως ένας από τους μεγάλους δασκάλους της ζωγραφικής!

Το έργο του επηρέασε τόσους και τόσους κατοπινούς ζωγράφους που η συμβολή του στην εξέλιξη της αναπαραστατικής τέχνης είναι αναντίρρητη: ο Καραβατζισμός επέδρασε αισθητικά στα κινήματα που αναδύθηκαν στην Ευρώπη τα αμέσως επόμενα χρόνια, ενώ έκδηλος είναι ο αντίκτυπός του από τον Ντιέγκο Βελάσκεθ μέχρι και τον Ρέμπραντ.

Το ρεαλιστικό του ύφος, οι γήινες μορφές, τα έντονα στοιχεία δραματοποίησης και θεατρικότητας, η αθρόα χρήση των φωτοσκιάσεων και των μεγάλων αντιθέσεων, το γνωστό κιαροσκούρο, μετέτρεψαν τον Καραβάτζιο σε έναν από τους μεγάλους διαμορφωτές της σχολής του Μπαρόκ...http://www.newsbeast.gr/